យប់អាត្រាតស្ងាត់ឈឹង មានតែខ្យល់ជំនោរផាយផាត់រសាច់ប៉ះកាយរងារយ៉ាងឯកការ jungមកគេងកន្លែងថ្មីដូចមិនទម្លាប់ធ្វេីអោយគេគេងមិនលក់ទាល់តែសោះ ត្រូវមកឈរសញ្ចឹកសញ្ចឹងម្នាក់ឯងក្បែររេរង់ដាងាកទៅរកផ្កាយឆ្ងាយដាច់កន្ទុយភ្នែក
« បេីពេលនេះខ្ញុំមានម៉ាក់ មានប៉ា ម្លេះហេីយខ្ញុំប្រហែលជាមានគ្រួសារមួយយ៉ាងពេញលេញកក់ក្តៅ មិនមេនរសាត់អណ្តែតតែឯងបែបនឹងទេ »
គេនិយាយតិចៗ បញ្ជាក់ពីជម្រៅចិត្តរសាត់អណ្តែតបែបនេះ។ ត្រូវហេីយគេឯករាជ្យណាស់ តែខ្លួនគ្មានអ្នកណាដឹកនាំគ្មានអ្នកត្រួតត្រាដូចជាគេទេ
« ចឹងហេីយបានជាខ្ញុំជួបNamboមានអារម្មណ៍ថាសប្បាយចិត្តមាននិស្ស័យជាមួយក្មេងនោះ តែឪគេនោះមិនមេនទេ!! »
រំលឹកដល់Namjoonភ្លាមjungគ្រវីក្បាលបន្តិចដោយសារតែស្រឡាញ់ចូលចិត្តកូនគេតែឪពុកគេឈ្លោះជាមួយដូចឆ្កែនឹងឆ្មា គេនិយាយម្នាក់ឯងទាំងមិនដឹងថាNamjoonឈរក្បែរេរ៉ង់ដានៅមិនឆ្ងាយពីបន្ទប់គេប៉ុន្មានទេព្រោះបន្ទប់jungkookជាមួយNamjoonនៅជិតគ្នា រហូតអាចស្តាប់លឺសម្តីគ្រប់ម៉ាត់របស់គេ។
« ហូយដេកហេីយ ស្អែកត្រូវត្រៀមសម្រាប់អោយNamboគេទៅរៀន ចាប់ពីថ្ងៃនេះពូប្រៀបដូចទៅនឹងប៉ាឯងហេីយ ពូសន្យាននឹងមេីលថែរឯងអោយល្អណា៎...»
« រាត្រីសួរស្តី »
+ព្រឹកឡេីង
ទីលំនៅថ្មី ផ្ទះថ្មី ជីវិតក៏ថ្មីការចាប់ផ្តេីមនូវទំនៀមទម្លាប់ក៏ថ្មីដែរ jungបានងេីបពីព្រលឹមស្លៀកអាវយឺតសវាលក្លៀក ចុះមកក្រោមសុំម៉ែថោះជួយធ្វេីម្ហូបទុកអោយNamboទៅរៀន ឯNamboគឺរវល់ងូតទឹកស្លៀកពាក់ជាមួយឪពុកគេនៅខាងលេីឯណោះ
« ម៉ាក់ៗ.!» សម្លេងដូចសារិកាកែវស្រែកហៅលាន់ឮពេញមួយផ្ទះ boចុះមកជាមួយឪពុកស្លៀកពាក់ទីនុយជាឯកសណ្ឋានសិស្សយ៉ាងសង្ហា ឯឪពុកគេស្លៀកពាក់ជានាយកក្រុមហ៊ុនធំបែបអំណាចរបស់គេនោះឯង ម្នាក់ៗសង្ហាខ្លាំងណាស់
« Namboក្មួយ~~សឺតៗ*ក្រអូបណាស់នៀក » ជុងប្រញាប់លេីកក្មេងពរក្នុងដៃ ថេីបថ្ពាល់ឆ្វេងស្តាំឯboស្ញេញធ្មេញទាំងក្រាស់ដាក់អ្នកដែលខ្លួនហៅថាជាម៉ាក់យ៉ាងពេញៗមាត់
« ប៉ាៗជាអ្នកងូតទឹកអោយអូនណា៎...»
« អឹមតោះមកញុាំអីមកពូរៀបចំម្ហូបអោយរួចហេីយ »
តុអាហារប្រវែងវែង រៀបចំម្ហូបយ៉ាងមានសណ្តាប់ធ្នាប់ Namjoonអង្គុយឯតុខាងមុខ ចំណែកកូនរបស់គេកំពុងតែត្រូវjungkookបញ្ចុកបាយឯណោះ។ នាយមិនទាន់ហ៊ានប៉ះម្ហូបទេ មេីលទៅម្ហូបប្លែកៗដឹងច្បាស់ថាមិនមេនជាស្នាដៃម៉ែដោះឡេីយ
« ហឺយ...លោកសុីទៅខ្ញុំមិនអាក្រក់ដាក់ថ្នាំពុលអោយលោកទេ!! » ជុងថាអោយ
« ចន ជុងហ្គុក!!! » Namjoonផ្តេីមស្គ្រឺតជេីងធ្មេញបន្តិចពេលគេនិយាយជាមួយខ្លួនគ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់ តែជុងនេះមិនខ្វល់ទេ
« យ៉ាងមិចចាំបាច់ហៅឈ្មោះខ្ញុំ! »
« ឯងកុំមកឈ្លេីយជាមួយខ្ញុំអោយសោះ កុំថាខ្ញុំមិនបានប្រាប់!! »
« អូបាទសុំទោស! មិញច្រឡំមាត់ អិញ្ចេីញពិសារលោកប្រុស! »
« ប៉ាៗ កុំថាអោយម៉ាក់អូន!! ផាច់!! » Namboឃេីញឪពុកស្រែកដាក់អោយម៉ាក់ខ្លួនគេក៏ងេីបទៅទះមាត់ឪពុកមួយដៃមុននឹងចូលខ្លួនអង្គុយលេីភ្លៅjungkookវិញ ឯjungសេីចកាច់កទៅក្រោយលាន់ពេញផ្ទះ។
Namjoonមិនមាត់ទេ គេដួសម្ហូបញុាំបន្តដោយមិនខ្វល់ពីជុងហ្គុក តែក្នុងចិត្តនេះនឹកគិតគ្រឺតខ្នាញ់នឹងគេណាស់ ចង់តែហក់ច្របាត់កអោយងាប់។
« ឆឹស! សោះកក្រោះគ្រាន់បេី ចឹងតេីបានប្រពន្ធវារត់ចោលនោះ!! » ញុាំបណ្តេីបញ្ចុកកូនក្មេងក្នុងដៃបណ្តេីរដោយលួចនិយាយក្នុងចិត្តអំពីNamjoon មេីលទៅគេសោះកក្រោះណាស់ មុខស្មេីរ មិនញញឹមបន្តិចឡេីយតាំងពីខ្លួនជួបដំបូងម្លេះ
« ហេម! យេីងត្រូវទៅធ្វេីការហេីយ ឯងមាននាទីជូនកូនយេីងទៅដាក់សាលា មេីលថែគេសព្វគ្រប់ដូចសម្តីឯងនិយាយ ហេីយតែកូនយេីងកេីតស្អី ឯងប្រាកដជាងាប់របស់យេីងមិនបានទេ ចន ជុងហ្គុក!! »
នាយងេីបច្រច់ដៃនឹងតុ
ហេីយផ្តាំទៅជុង ជុងឯណោះសម្លឹងមុខនាយញញឹមចុងមាត់បន្តិច ញាក់ចិញ្ចេីមឌឺម្ខាងបណ្តាលអោយនាយក្រាស់ឯណេះរាងខឹងបន្តិចដែរ
« ទទួលបញ្ជាបាទលោកម្ចាស់! »
« អត់ហេ...ប៉ានឹងម៉ាក់ត្រូវជូនកូនទៅ បេីមិនជូនកូនមិនទៅទេ » Nambo
« អឺ...តោះអិញ្ចឹងក៏បាន ចាំប៉ាជូនកូនទៅណា »
« យេ...តោះម៉ាក់kookieយេីងទៅ »
« តោះៗ »
« ឯងប្រុងស្លៀកបែបនឹងទៅមេនទេជុងហ្គុក? »
Namjoonសម្លឹងពីលេីដល់ក្រោមរាងកាយជុងហ្គុកពាក់អាវវាលក្លៀក បញ្ចេញសាក់យ៉ាងស្ទៀវពេញដៃឯខោត្រឹមជង្គុងសមជាជេីងកាងមិនខុស
« យ៉ាងមិច ខ្ញុំមិនបានទៅថតម៉ូតឯណា! ចង់ស្រាតទៀតក៏មិនខ្វល់ដែរ តោះNamboយេីងទៅសាលាណា...»
« មេននឹង ម៉ាក់ស្លៀកយ៉ាងមិចក៏ស្អាតដែរ តោះៗប៉ាៗកុំបន្ទោសប្រពន្ធទៀត! »
« វាមិនមេនប្រពន្ធប៉ាទេ!!! » ទាំងNamjoonទាំងjungkookឯណោះរាងគាំងបន្តិច ហេីយNamjoonប្រញាប់ប្រកែកដេីរហួសពីរអ្នកនេះ ចូលទៅក្នុងឡានមុន។ ចំណែកjungសម្លឹងមេីលនាយព្រមទាំងNamboឆ្លាស់គ្នា
« ឈប់ហៅពូថាជាប្រពន្ធប៉ាក្មួយទៀតដឹងទេ ពូជាមនុស្សប្រុស ប៉ាក្មួយក៏ជាមនុស្សប្រុស ពូមិនមេនប្រពន្ធប៉ាក្មួយទេ ដឹងឬនៅNambo?! »
«.....» Namboមិនមាត់ ស្ងៀមបេីកភ្នែកភ្លឹសៗរួចអ្នកទាំងបីក៏នាំគ្នាជូនNamboទីសាលា។
ឡានចតមកដល់សាលារៀនភ្លាម Namboមិនដាច់ចិត្តចុះចេញពីឡានសោះនៅផ្តែផ្តាំម៉ាក់ៗថ្មីរបស់គេរាប់រយជំពូកទាល់តែNamjoonទាញចេញបានព្រម
« ម៉ោះ ប៉ានាំកូនចូលសាលា...»
« ឈប់ហៅម៉ាក់ៗមក បណ្តេីរកូនចូលសាលា »
« ជុងហ្គុក ឯងឆាប់ចុះមក »
« okទៅក៏បាន តោះboកាន់ដៃពូ »
« ប៉ាៗកាន់ដៃអូនផង » អ្នកទាំងពីរដឹកដៃNamboម្នាក់មួយចំហៀងបណ្តេីរចូលទៅខាងក្នុងបរិវេនសាលាដោយមានអ្នកគ្រូក្រមុំរបស់គេឈរចាំទទួលចូលក្នុងថ្នាក់។ អ្នកគ្រូរាងភ្ញាក់ចំពោះវត្តមានjungkookដែលតែងខ្លួនដូចជាក្មេងស្ទាវពិសេសនោះអាចនៅជិតលោកនាយកCEOគីមបានយ៉ាងស្និតស្នាលបែបនេះ
« អ្នកគ្រូជួយមេីលថែរគេផង...»
« ចា៎...»
កុំថាឡេីយតែអ្នកគ្រូ សូម្បីតែម្តាយឪពុកដ៏ទៃយកកូនមកសាលាក៏សម្លឹងមករកជុងហ្គុកគ្រប់គ្នាដែរ ជុងគេមិនខ្វល់ស្រាប់ហេីយដេីរជាមួយអ្នកល្បីតែប៉ុណ្ណឹងទេីបលុតជង្គង់អង្អែលសក់Nambo
« ខំរៀនដឹងទេ កុំគេចសាលាដូចថ្ងៃមុនទៀត ពូសន្យានឹងមកទទួលក្មួយ »
« បាទម៉ាក់ៗ...»
« ម៉ាក់!! » អ្នកគ្រូលាន់មាត់មេីលជុងហ្គុកពោរពេញដោយចម្ងល់ Namjoonគេមិនមាត់ទេរងចាំមេីលថាកូនគេនឹងជុងនោះនិយាយបែបណាបន្ត
« បាទអ្នកគ្រូគាត់ជាម៉ាក់ៗអូន ចាប់ពីថ្ងៃនេះទៅអូនមានម៉ាក់នឹងគេហេីយ មិនចាំបាច់អោយសិស្សដ៏ទៃនិយាយថាអូនគ្មានម៉ាក់ទៀតទេ »
« ត្រូវហេីយអ្នកគ្រូខ្ញុំជាម៉ាក់គេ ចឹងជួយមេីលថែរគេផងកុំអោយមានរឿងដូចថ្ងៃមុនទៀត »
« ច...ច...ចា៎សៗ ខ្ញុំនឹងមេីលថែរគេអិយចា៎ »
អ្នកញ្រូគាំងអស់ពាក្យនិយាយណាស់ Namboត្រឹមតែញញឹមមេីលក៏ដឹងថាពេលនេះគេមានក្តីសុខយ៉ាងណាដែរ
« អូនអរគុណណា៎ម៉ាក់ៗ ប៉ាៗ កូនទៅរៀនសិនហេីយ »
« ខំរៀនណាកូន...សឺត*ប៉ាស្រឡាញ់កូនណា៎ » Namjoonក៏បន្ទន់ជង្អង់ចុះថេីបថ្ពាល់កូនមួយខាងឯjungថេីបមួយខាងធ្វេីអោយបេះដូងក្មេងបានទទួលភាពកក់ក្តៅពន់ពេក រត់ត្រឡប់ចូលទៅក្នុងថ្នាក់បាត់ស្រមោលឆឹង
« កូនឯងគេទៅហេីយ...»
« អឹម ល្ងាចមកទទួលគេជាមួយយេីង...» បន្ទាប់មកអ្នកទាំងពីរក៏បន្តរនាំគ្នាឡេីងឡានជិះចាកចេញពីសាលា
« ថ្ងៃនឹងខ្ញុំទៅប្រណាំងម៉ូតូ ឯងធ្វេីការងារឯងទៅ! »
« នៅឯណា...»
« នៅជិតព្រលានយន្តហោះ យ៉ាងមិចឯងសួរធ្វេីស្អី?»
« សួរមិនបាន! »
« ឆឹសអាសំគីស! »
« ឯងនិយាយថាមិចអំបាញ់មិញ! » Namjoonខិតមុខមកសួរអាក្មេងជេីងកាងម្នាក់នេះដោយមុខឃៅ សម្តីឈ្លេីយគ្មានលេខដាក់ជាមួយគេតែបេីជាមួយកូនគេវិញអោយរលួយក្នុង
« និយាយលេង ហីហី » ជុងរាងខ្លាចជាមួយទឹកមុខនាយដែរ ទេីបសេីចមិនសមបែរមុខមកមេីលទិសផ្សេងវិញតាមកញ្ចក់ឡាន
« ជុងហ្គុក! »
« ស្អី! »
« ពេលឯងតាំងខ្លួនជាម្តាយរបស់កូនប្រុសយេីងនៅនឹងមុខគេបែបនេះ ឯងខ្មាស់គេទេ? »
៊