"မေမေ အမဲသားစွပ်ပြုတ်လေးသောက်ချင်လို့Jeon"
အခန်းထဲတွင်ရှိနေတုန်းတံခါးဝတွင်နေကောင်းနေပုံ
ရသောမေမေသည်ကလေးတစ်ယောက်လို
စားစရာလေးတစ်ခုကိုလာပူဆာတာကြောင့်ရေချိုး
ပြီးခါစJeonဟာအမြန်အဆန်အင်္ကျီဝတ်လိုက်
ပြီးမေမေ့ဆီပြေးသွားသည်။
"ခု သွားဝယ်ပေးမယ်နော်..."
"ရတယ်...ခဏနေမှသွားလည်း Jeonခုတလော
ပိန်သွားတယ် ကျောင်းစာတွေတွေခက်နေလို့လား"
ကျွန်တော်ဘွဲ့ယူပြီးပြီလေလို့မဖြေတော့။မေမေ့ကို
တွဲကာဧည့်ခန်းထဲကိုခေါ်သွားလိုက်သည်။
မေမေဟာ နေလို့ကောင်းနေ၍သူနဲ့စကားပြော
ချင်ပုံရသည်။သားအမိနှစ်ယောက်ထဲအိမ်ကျဉ်းကျဉ်း
လေးထဲ မေမေလည်းနေလို့မသာရင်သူ့ဟာသူ
နားနေတတ်ကာJeonကလည်းတစ်ဖက်မှာ
အလုပ်ရှုပ်နေရင်း ခုလိုလေးစကားပြောရသော
အချိန်တွေဟာ ဒီနှစ်ပိုင်းတွေမှာရှားပါခဲ့ပါ၏။
"ပိန်တာမဟုတ်ဘူး ကြည့်လို့ကောင်းလာတာပါ
မေမေ ဗိုက်ဆာနေရင် ကျွန်တော်ခုသွားဝယ်မယ်လေ"
"ဒီလ ပိုက်ဆံတွေလောက်ငှရဲ့လား ...."
အမေ့အစ်ကို ဦးလေး၏ထောက်ပံ့ပေးမှုအပေါ်
ရပ်တည်ခဲ့ရတာကြောင့် တစ်လနဲ့တစ်လကို
Jeonကအထက်တန်းကျောင်းသားဘဝထဲက
အမေ့ကျန်းမာရေး စားစရိတ် ပညာရေးစရိတ်
အားလုံးအားလုံးကိုသူစီမံခန့်ခွဲရသည်။
မလောက်ငှရင်အချ်ိန်ပိုင်းအလုပ်တွေနဲ့
ရုန်းကန်ခဲ့ရသည်။လိုအပ်တာထက်ပိုနေတဲ့
ရင့်ကျက်မှုတွေဟာ ဖြတ်သန်းခဲ့ရသောဘဝ
အနေအထားနဲ့လည်းအများကြီးသက်ဆိုင်ခဲ့ပါလိမ့်မည်။
"ကျွန်တော် ဝင်ငွေကောင်းကောင်းရှိနေပြီ
မေမေ...မေမေစားစရာလေးတစ်ခုအပေါ်
တိုင်းထွာနေဖို့မလိုတော့ပါဘူး...ကျွန်တော်
သီချင်းတွေရေး ဆိုတာ ပိုက်ဆံတွေရတယ်
နောက်နှစ်လောက်ဆို အရှိန်ရသွားရင်
နေရာတစ်ခုသေချာသွားရင် ဦးလေးအထောက်အပံ့
တောင်ယူစရာမလိုတော့ပါဘူး ..."
"ဟုတ်လား...."
"ဟုတ်တာပေါ့..အမေ့သားကနည်းနည်းတော်ပါတယ်"
"အများကြီးတော်တာပါ Jeon ဂစ်တာသံက
ကမ္ဘာပေါ်မှာအသာယာဆုံးပဲ..."
"မေမေ မြှောက်လွန်းနေပြီ...."
"ခု ကျွန်တော် သေချာပေါက်ပေါက်မယ့်
အဆိုတော်တစ်ယောက်နဲ့
Album တစ်ခုလုပ်နေတယ် အားလုံးပြီးရင်
ရမယ့်အနုပညာကြေးကနည်းမှာမဟုတ်ဘူး
ဝင်ဆိုပေးထားတာတွေလည်းရှိတော့လေ
ကျွန်တော်အဲ့တာကိုရေကုန်ရေခမ်းအကောင်းဆုံး
ဖြစ်အောင်ကြိုးစားနေတာ...အဲ့တာလက်စသတ်
ပြီဆိုရင် ကျွန်တော် Jimin ကိုလက်ထပ်တော့မယ်
မေမေ..."
"လက်ထပ်လေ...အကောင်းဆုံးပဲ.."
"ကျွန်တော့်အနေအထားနဲ့အကြီးအကျယ်
မင်္ဂလာပွဲကြီးမလုပ်ပေးနိုင်တောင်
တော်ရုံတန်ရုံလည်းမဖြစ်ချင်နေဘူး
Jimin က တန်ဖိုးတွေအများကြီးရှိနေတော့
ကျွန်တော် ထိုက်ထိုက်တန်တန် လက်ထပ်ခွင့်
တောင်းတာကအစ မင်္ဂလာဆောင်အဆုံး
အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ပိုက်ဆံတွေစုနေတာ
အဲ့မှာတော့..ကျွန်တော်ငွေနည်းနည်းသုံးမယ်နော်
မေမေ ...."
နေမအိပ်ညမအိပ်တွေအလောတကြီးကြိုးစား
နေခဲ့သောဆောင်းဦးရာသီ၏ရည်ရွယ်ချက်သည်
ရိုးရိုးရှင်းရှင်းလေး။မပြည့်စုံခြင်းတွေကိုသူပဲ
ခံစားမည်။ကလေးကိုတော့ အတိုင်းထက်အလွန်
တွေနဲ့ပဲပျော်ရွှင်စေချင်တာကြောင့် ဒီAlbum
ပြီးတာနဲ့ အလုပ်ကိုနားကာအိမ်ထောင်ပြုဖို့သူ
စီစဉ်မည်။ လက်ထပ်ယူပြီး
အတူတူဆက်ရုန်းကန်သွားမည် ဒီလောက်ပဲ။
Jiminကိုမပြောပြခဲ့ဖူးဆိုတာကအလွန်Romance
ဖြစ်သော ProposeလေးကိုSuprise အကြီးကြီး
လုပ်ချင်ခဲ့တာကြောင့် ကိုယ့်အတွေးတွေ
ကိုယ့်အစီအစဉ်တွေနဲ့ အမြန်ပြီးပြတ်အောင်
Runနေခဲ့တာ။Rioကိစ္စတွေကိုပင်လက်ထပ်ပြီးမှ
သေချာစကိုင်မည်ဟုPlanချခဲ့သေးပါသည်။
"Jeon ရှာဖွေထားတဲ့ပိုက်ဆံတွေပဲ
အဆင်ပြေသလိုလုပ်ပါ...မေမေကဘာပြောရမှာလဲ"
"ကျွန်တော့်အဖြစ်က အိမ်ထောင်ပြုချင်လို့
အလုပ်တွေလုပ်နေသလိုပဲ မေမေ့ကိုအားနာလိုက်တာ
ဒါပေမယ့် မေမေ့ကိုကျွန်တော်တစ်သက်လုံး
အပူအပင်မရှိ ကျန်းကျန်းမာမာနေနိုင်အောင်
ကြိုးစားပေးမှာပါ..."
"သားပျော်ရင် မေမေပျော်တာပဲ
Jimin နဲ့အတူတူနေရရင် နေမကောင်း
ဘယ်တော့မှဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး..."
"သိပ်ချစ်တာပဲလား သူ့ကို..."
"ချစ်တယ် Jeon ချစ်သလောက်ကို
မေမေ သူ့ကိုချစ်တာ ပိုနိုင်တယ်ထင်တယ်..."
"ဟုတ်ပါပြီဗျာ...ခု စွပ်ပြုတ်သွားဝယ်ပေးမယ်
နော် ဆယ်မိနစ်ပဲစောင့်ပေး.."
ရေချိုးပြီးခါစဆံပင်တွေကိုခါကာအဝတ်အစား
သေချာမရွေးနိုင်..ဖရိုဖရဲနဲ့ပဲအိမ်အပြင်ပြေးထွက်
သွားသည်။စိတ်ကောက်နေသူသည် သူ့ဆီ
မလာတာရက်တော်တော်ကြာနေပြီ။ဖုန်းတော့
ပြောဖြစ်ပေမယ့် အိပ်နေတယ် ထမင်းစားနေတယ်
Gameဆော့နေတယ် Dramaကြည့်နေတယ်
ဒါတွေနဲ့ပတ်လည်ရိုက်နေကာ လိုရင်းတိုရှင်း။
Accတွေကိုလည်းမBlockတော့ ။မBlockတော့
ပေမယ့် စကားလည်းလာမပြောတော့။
Morning တွေ Goodnight တွေမရှိတော့တာကြာ။
ပုံတစ်ပုံတင်တာနဲ့ ငါ့လူ ငါ့ရည်းစား ငါ့ချစ်သူ
ဆိုပြီး ရှေ့ဆုံးကနေ ဂုဏ်ဆာတတ်သော
Comment လေးတွေလည်းမရှိတော့။
သူဘာတင်တင် ဘာလုပ်လုပ် Jimin နဲ့သူဟာ
မသိတဲ့သူတွေလို Social မှာတဖြည်းဖြည်း
လုံးဝအဆက်အစပ်မရှိတော့ပါ။
သူ့ဟာသူတခြားသူတွေနဲ့ပျော်ရွှင်နေတာပဲ။
Jeonကလည်းဒါကို အရေးမကြီးခဲ့ဘူးဟု
ခေါင်းမာခဲ့တုန်း။အလုပ်အေးအေးလုပ်ရရင်
အဆင်ပြေတာပဲဆိုပြီး နေသာသလိုနေခဲ့သော
အချိန်အခါတွေ။
လမ်းလျှောက်နေရင်း အမဲသားစွပ်ပြုတ်
သောက်ချင်လားလာပို့ပေးမယ်နဲ့ပြန်ညှိနှိုင်း
ကြည့်ရင်ကောင်းလိမ့်မယ်ဟုတွေးကာ
ဖုန်းခေါ်ဖို့ ကြံရွယ်လိုက်ချ်ိန်မှာပဲ တိုက်ဆိုင်စွာ
Jimin ဆီကဝင်လာသောဖုန်း။
"Hello ကလေး မောင်ခုပဲဖုန်းခေါ်တော့မလို့..."
"ပြောစရာရှိလို့..."
"အင်းပြောလေ...."
"ငါ အိမ်ကနေ့တိုင်း အလုပ်မရှိလ်ို့ပြောဆိုနေတာ
တွေမခံန်ိုင်တော့လို့ Company တစ်ခုမှာ
အလုပ်လျှောက်ထားတာ အဲ့တာငါ့ကိုမနက်ဖြန်
အင်တာဗျူးလှမ်းခေါ်တယ်...."
"မောင် လည်း မသိလိုက်ရပါလား
ဘာလို့မတိုင်ပင်တာလဲ...မင်းအလုပ်လုပ်
ဖို့မလိုပါဘူးကွာ..."
"ထားပါ အဲ့တာတွေက ငါလည်းငါ့အိမ်မှာ
ငါ့အခက်အခဲနဲ့ငါ ....အဲ့တာ
အင်တာဗျူးက လူစိမ်းတွေနဲ့ပထမဆုံး
စစကားပြောရမှာ ကြောက်လို့
မောင် လိုက်ခဲ့ပေး...."
"ငါ လူစိမ်းတွေနဲ့စကားမပြောတတ်ဘူးလေ
ဘာမေးရင်ဘာဖြေသင့်လဲ ဘာတွေပြင်ဆင်
ရမလဲ စိတ်လည်းလှုပ်ရှားတတ်တော့
တစ်ယောက်ထဲမဖြစ်ဘူး မောင်ရှိမှဖြစ်မယ်ထင်တယ်"
ရှိမှဖြစ်မယ့်စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကို
ချမှတ်နိုင်သူနဲ့အံဝင်ခွင်ကျ လိုက်နာခဲ့ရသော
ဘဝတွေဟာသာယာသောအချိန်တွေက
အရမ်းပျော်ရွှင်စရာပေမယ့် သူတို့မှိုင်းညို့
လာရင် သိပ်ကြောက်စရာကောင်းတတ်ပါသည်။
သူ့ကိုနာကျင်စေတာများကာ
စိတ်ကုန်စိတ်ပျက်၍ သပ်သပ်စီနေတတ်နေပြီ
ဖြစ်သော်ငြား အရေးအကြောင်းကိစ္စဖြစ်တဲ့
အခါ သူ့လုံခြုံမှု သူ့ရဲ့ဦးဆောင်သူ
သူ့အားကိုးရာဆီကိုပဲ ဖုန်းဆက်ခဲ့တယ်။
တည့်တည့်မတည့်တည့် ဒီလူကပဲအဆင်ပြေအောင်
ဖန်တီးနေမှန်းသူသေချာပေါက်သိခဲ့တယ်။
"ဘယ်နှနာရီလဲ မောင်လိုက်မှာပေါ့..."
"ဆယ်နာရီ လို့ပြောတယ်...."
"အင်း....အဆင်ပြေသွားမှာပါ
သိပ်ပြီး..စိတ်မလှုပ်ရှားနဲ့"
"ဟို ငါမရရင်ရော....မောင်.."
"မရလည်း ဘာမှမဖြစ်ဘူး လူတိုင်းကပထမဆုံး
ခြေလှမ်းတွေမှာ အောင်မြင်ခဲ့ကြတာချည်း
မဟုတ်ဘူး မရရင် အတွေ့အကြုံပဲ
အားနည်းတယ်ထင်တာကို
မောင်တို့ပြန်ပြုပြင်မယ်လေ"
"အေး...အေး ဟုတ်ပါတယ်..အဲ့တာ..."
"ဒီည စောစောအိပ် မိုးလင်းအထိတွေနေမနေနဲ့...."
"မနက်ကျ ငါ့ဆီကိုလာနော်...."
"လာမှာပါ...."
"ဒါဆို ဒါပဲ ငါလုပ်စရာတွေရှိလို့...."
ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံအင်တာဗျူးမို့
စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေခဲ့သည်။ရသွားခဲ့ရင်
လေလွင့်နေတဲ့ဘဝလေးခြေငြိမ်
သွားတာပေါ့ဟုတွေးကာအားတွေလည်းတက်ခဲ့
သည်။မောင့်ဘက်ကလည်း
မငြင်းမဆို မငြိုမငြင်ဘဲဖြောင့်ဖြောင့်
ဖြူးဖြူး အင်းချ၍ အဆင်တော့ပြေသည်ဆိုရမည်။
တစ်ညလုံးလိုလို လိုအပ်သည်များကိုကြိုးစား
စုဆောင်းလေ့လာကာ သူသေသေချာချာ
ပြင်ဆင်နေခဲ့ပါသည်။
~~~~~~~~~~။
"ငါ့အသိတစ်ယောက်ကသူတို့နဲ့ကျောင်းနေဘက်
တွေRio သွားနောက်လို့မရတဲ့အထဲမှာအဲ့အတွဲ
ထိပ်ဆုံးကနော် အေးအေးနေပါ ParkJimin မှန်း
မသိလ်ို့ မင်းကိုငါတို့ထောက်ခံနေတာ မလုပ်နဲ့.."
မကြာခင်ရက်တွေတုန်းကတက်ကြွနေခဲ့သော
ကောင်လေး၏မျက်လုံးတွေသည်မှိုင်းပြနေကာ
စကားဟဟပင်မပြောနိုင်။
"၇နှစ်....နော် ၇လမဟုတ်ဘူး ကလေးဘဝထဲက
ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပာယ်ပဲ သူတို့ကြားချည်ထား
တာအချစ်မကဘူး အချိန်တွေ ရာသီတွေ
အမှတ်တရတွေ အနိမ့်အမြင့်တွေ အားလုံး
ပါနေပြီးပြီ....."
"........"
"မဆိုးနဲ့ Rio မင်းအကြောင်းငါတို့သိတယ်.."
"ငါ ကြိုက်နေတယ်လေ...ငါရုန်းလို့မရအောင်
နစ်ဝင်ပြီးမှ ငါသိရတော့ ငါဘယ်လိုပြန်ထွက်ရမလဲ
မသိတော့ဘူး သူကရည်းစားရှိနေလို့ ဟင့်အင်းဆိုပြီး
ချက်ချင်းနောက်ဆုတ်နိုင်လောက်တဲ့အထိမလွယ်နေဘူးကွ"
"JeonJungkook ကလည်းမလွယ်ဘူးRio
သိသွားရင် မင်းအသက်ထွက်မှာ..."
Rioသည် အပြင်းအထန်တားနေသော
သူငယ်ချင်းအားစူးခနဲစိုက်ကြည့်လာသည်။
အေးစက်စက်မျက်ဝန်းတွေဟာ
ငါ့အနေအထားနဲ့ဘာလို့ကြောက်နေရမှာလဲဆိုတဲ့
အငွေ့အသက်မျိုး။
"ငါ ခုဘာလုပ်နေလို့လဲ လုယူနေလို့လား
သူရည်းစားရှိတာနဲ့ ငါချစ်နေတာကိုမရပ်နိုင်
ဘူးလို့ပဲငါပြောနေတာ...ချစ်တာတော့ချစ်လို့
ရပါတယ်...ချစ်လို့မရလည်း ချစ်မှာပဲ
ငါ့ကိုလာ မဝေဖန်နဲ့..."
ခေါတ်၏ဒိတ်ဒိတ်ကြဲသူဌေးသားလေးရဲ့တလွဲမာန
တွေက အရက်ခွက်အတိုင်းအရောင်တလဲ့လဲ့။
စိတ်ထဲနာကျင်နေခံစားနေရတာတော့အမှန်ပါ။
သူမြင်မြင်ချင်းကိုချစ်မိခဲ့ပြီး အများကြီးကို
စိတ်ကူးတွေလှခဲ့တဲ့သူ။ဒါပေမယ့်ဘယ်လိုမှကို
မထင်မှတ်ထားသော အချစ်ဦး ရဲ့လွဲချော်ခြင်း
တွေဟာအထပ်ထပ်။ ရည်းစားရှိနေတာတင်မက
တွဲနေတာလည်း၇နှစ်တဲ့။ထပ်ခါထပ်ခါစိတ်နာကျင်
စရာတွေကြီးပဲ။ စိတ်ထဲမေ့ဖျောက်လိုက်ပါတော့
မယ်ဆိုတော့လည်း ပြုံးရယ်နေသည့်မျက်နှာ
လှလှလေးက ဘယ်အချိန်တွေးတွေးရင်ခုန်နေရဆဲ။
"မဝေဖန်ပါဘူး မင်းကိုမနာကျင်စေချင်တာ.."
"ငါ့ကိစ္စပါ....မင်းတို့နဲ့မဆိုင်ဘူး ဝင်မပါနဲ့..."
"စေတနာနဲ့တားနေတာ...သူတို့ခုလပိုင်းတွေ
အဆင်မပြေနေတာမှန်တယ် ဒါပေမယ့်အချိန်တန်
ရင်အတူတူပဲပြန်ဖြစ်တာ"
"အဲ့တာလည်းသူတို့ကိစ္စပဲ...ငါချစ်နေတဲ့
ငါ့စိတ်နှလုံးသားကိုတော့ လာတားလို့မရဘူး
ဘာနေနေ ချစ်ခွင့်ရှိတယ်ကွာ သူတို့လက်ထပ်ထားတာ
လည်းမဟုတ်ဘူး သောက်အာရုံတွေနောက်လာပြီ
၇နှစ်က ဘာရှိမှာလဲ ငါရာဇဝတ်မှုကျူးလွန်မိသလို
ဒုက္ခသည်လိုရုပ်တွေနဲ့ ပြန်ကြ..."
Rioဟာ သူငယ်ချင်းတွေကိုတစ်ညလုံး
စကားကောင်းကောင်းပြန်မပြောခဲ့ဘူး။
သူကိုယ်တိုင်ကို ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိခဲ့
ဘာကိုမှလည်းမဆုံးဖြတ်နိုင်။စိတ်ညစ်နွမ်းနေတာပဲ
ရှိခဲ့သည်။ငယ်သေးတာကြောင့် ရင့်ရင့်ကျက်ကျက်
ကိုယ့်စည်းကိုယ့်ဘောင်လေးနဲ့ခေါက်သိမ်း
နေဖို့ကိုလည်းတရားမရှိ။သူ့ပုံစံအတိုင်း
တဇွတ်ထိုးစိတ်တွေကသာများနေသည်။
သေချာတာတော့ ဟုတ်ပါတယ်
ငါနောက်ဆုတ်လိုက်ပါ့မယ်
သူကပိုင်ရှင်ရှိနေတယ် ဟူသော
စကားမထွက်ခဲ့ပါ...။
တားသမျှအပေါင်းအသင်းတွေအားလုံးအား
ငါခုဘာလုပ်နေလို့လဲဟူသောစကားတစ်ခွန်းနဲ့ပဲ
ကန့်လန့်တိုက်ကာ ဂျစ်ကန်ကန်ဖြတ်သန်းခဲ့သည်။
ပေါ်တင်ပြဆိုးတတ်တဲ့သူနဲ့ သူဘာတွေမဟုတ်တာ
တွေးနေပြန်ပြီလဲ မဟုတ်တာတော့သိနေပေမယ့်
ခန့်မှန်းမရအောင်ဆိုးတတ်ကြသောသူတွေလည်း
လောကတွင်ရှိသည်။
Rioသည် ဒုတိယမြောက်ခပ်ဆိုးဆိုးကောင်လေး။
အရက်ဝအောင်သောက်ပြီးတဲ့အခါ
ယိုင်တိယိုင်တ်ိုင်နှင့်Jiminကိုပြန်တွေ့ခြင်း
အထိန်းအမှတ်လဲထားသောကားအသစ်စက်စက်
ကြီးဆီလျှောက်သွားကာစက်နှိုးလိုက်သည်။
တစ်ယောက်ထဲကြိတ်ခံစားနေရတာမအိုကေတော့လို့
သူတို့ကိုရင်ဖွင့်ခါမှ ဝိုင်းတားဆီးနေကြသည်။
တားသင့်တားနေမှန်းလည်းအသိစိတ်ကသိပေမယ့်
လက်မခံချင်စိတ်တိုနေသည်။
စက်နှိုးကာ ရှေ့တည့်တည့်ကနံရံအားပြေးတိုက်
လိုက်သည်။ကြွေမွသွားသောကားခေါင်း
သည်ရစရာမရှိခဲ့။ကျယ်လောင်သောအသံကြောင့်
သူငယ်ချင်းတွေပြေးထွက်လာတော့Rio
သည်နောက်ပြန်ဆုတ်ကာကြမ်းတမ်းစွာကား
မောင်းထွက်သွားခဲ့တော့သည်။
ညသည် အသဲကွဲရခြင်းသင်္ကေတတွေနှင့်။
~~~~~~~~
"ဘာ"
Fashion ဆိုင်တစ်ခုတွင်TaeHyungကိုခပ်စောစော
လှမ်းခေါ်ကာInterview အတွက်ဘာဝတ်သင့်လဲ
အတူတူရွေးနေတုန်းJiminအသံအေးစက်စက်
ထွက်လာတော့ TaeHyung ကလှမ်းကြည့်သည်။
ဖုန်းပြောနေသောJimin ၏မျက်နှာပျက်သွား
မှုသည်အရာအားလုံးဆုံးရှုံးသွားခဲ့သလိုမျိုး။
"မင်းငါ့ကိုညက ဘာပြောထားလဲ...."
"သောက်ကြောင်းတွေလာမပြနဲ့!!!"
"အချိန်တိုက်ရင် ဖျက်လိုက် ငါ့ထက်
ဘယ်ကိစ္စကပိုအရေးကြီးမှာလဲ"
"ယောကျ်ားစကားမဟုတ်ဘူးလား
ညတစ်မျိုး မနက်တစ်မျိုးငါ့ကိုလာလုပ်
လို့မရဘူးလေ မင်းကိုအဲ့လိုလုပ်ရင်မင်းလက်ခံမှာ
လား!!!!"
"ရုတ်တရက် ဖြစ်ဖြစ် မဖြစ်ဖြစ်
ParkJimin ကိစ္စကပဲ အဓိကဖြစ်ရမယ်
မင်းသောက်ကိစ္စတွေငါစိတ်မဝင်စားဘူး
သီချင်းတို့ စာသားတို့ ဂစ်တာသံကြားရင်ကို
ဒေါသအလိုလိုထွက်တယ်"
"မင်းအလုပ်ကိုငါစော်ကားနေတာမဟုတ်ဘူး
ငါကတ်ိမတည်လို့ ပြောနေတာ
မတည်နိုင်ရင် မပေးနဲ့!!!"
"မင်းအသံငါမကြားချင်တော့ဘူးJeonJungkook
လုပ်ချင်တာလုပ် .."
"အေး အလုပ်လုပ်နေတာ ဟုတ်တယ်
မှန်တယ် မင်းကလူမှန်ကြီး ငါကအမြဲမှား
မှားလက်စနဲ့ဆက်မှားချင်လ်ို့ ဒါပဲ"
ရုတ်တရက်အလွန်ကိုမှအရေးကြီးတဲ့ကိစ္စ
တစ်ခုမနက်၁၀နာရီမှာဖြစ်လာလ်ို့TaeHyung
နဲ့သွားလိုက်ပါတဲ့။ဖုန်းချကာ အံကြိတ်ထား
ရပြီးမျက်ရည်ဝဲပင်ဝဲမလာအောင်ရင်ဘက်
ထဲမရမကသိမ်းရသည်ကအလွန်ခက်ခဲခဲ့ပါ၏။
အင်္ကျီကိုဟန်မပျက်ဆက်ရွေးကာအသက်ရှုသံ
တွေပြင်းနေပုံက အလွန်ကိုမွန်းကျပ်နေဟန်။
အလုပ်အင်တာဗျုးလေးတစ်ခုပဲ။လူတိုင်းက
ကိုယ့်ဟာကိုယ်ကြိုးစားပြီးတစ်ယောက်ထဲပဲ
လှုပ်ရှားရုန်းကြတာပဲ။သူ့ကျမှဒီယောကျ်ားကို
လိုနေတာ။ ဘယ်လောက်မုန်းစရာစိတ်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ မလာဘူးတဲ့လား..."
"အင်း...."
"Jungkook ကလည်းလုပ်ပြီကွာ
ဒါပေမယ့် ငါရှိပါတယ်
အင်တာဗျူးပဲ
ရည်းစားနဲ့အတူတူသွားမှရယ်လည်းမဟုတ်ပါဘူး"
Jiminသည်TaeHyungအားလေးလေးနက်နက်
ကြည့်လာသည်။ဒေါသမျက်အိမ်တွေနှင့်
စကားတွေထွက်လာဖို့မနည်းအားယူကာ
"ငါ အဲ့လူနဲ့ လက်ချင်းချိတ်ရည်းစားဖြစ်နေလို့
ဂုဏ်ဆာချင်လို့ ခေါ်နေတယ်များမင်းထင်လို့
လား ထယ်"
"မဟုတ်ပါဘူး..."
"အောင်မြင်အောင် ငါလုပ်နိုင်တယ်
ငါလိုအပ်တာအားလုံးလေ့လာကျက်မှတ်ပြီးသား
ဒါပေမယ့် ....ငါကြောက်နေလို့ပါ
ပထမဆုံးသူစိမ်းတွေနဲ့လူအများကြီးကြားထဲ
ငါ ....ငါအဲ့လူကိုလိုအပ်နေတယ်
လိုနေသေးတဲ့ စိတ်ကိုလည်း အရမ်းမုန်းမိနေတယ်
သူ ငါ့ကို လုံးဝအလေးအနက်မထားတော့တာလည်း
ငါသိရက်နဲ့...."
တစ်ချ်ိန်လုံး မှီခိုခဲ့တာက လူရော စိတ်ရော။
အဲ့လူက ပုခုံးမပေးတော့ရင် နှလုံးသားမပေးတော့
ရင် ကူရာကယ်ရာမဲ့ပဲ။ အဲ့ဒီအချိန်ကျမှ
"ငါဘာလ်ို့အဲ့ဒီလောက်အားကိုးနေမိတာလဲ"
ဆိုတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထွက်ရသောဒေါသသည်
ကိုယ့်ပါးကိုယ်နာနာကျင်ကျင်ရိုက်ပစ်ချင်မိတဲ့အထိ။
"ထားပါတယ်ကွာ...မဟုတ်တာတွေ
မတွေးပါနဲ့...အဆင်ပြေသွားမှာပါ..."
TaeHyung သည် ဆွဲယူပွေ့ဖက်လိုက်ကာ
နှစ်သိမ့်မှုတစ်ခုကိုလုပ်ပေးခဲ့သည်။အဲ့ဒီအချိန်က
Jimin၏အသက်ရှုမြန်နေခြင်းတွေသည်
ကြောက်မက်ဖွယ်ရာပဲ။
အရမ်းတွေတက်ကြွပျော်ရွှင်နေလို့ဒီအလုပ်ကို
သွားလျှောက်ခဲ့တာလည်းမဟုတ် အဖက်ဖက်က
စိတ်ကျမှုတွေကြား အလုပ်တော့ရရင်အမေ့အသံ
တိုးသွားပြီး ခေါင်းပူ နားပူရတာအနည်းငယ်
သက်သာအောင်သူလုပ်ခဲ့တာ။
"သွားမယ် TaeHyung..."
သေသပ်သောအဝတ်အစားတစ်စုံကိုလဲလိုက်ပြီး
တနုံ့နုံ့သောဒေါသတွေ ဝမ်းနည်းမှုတွေ ပေါက်ကွဲ
တော့မယ့်ဗုံးတစ်လုံးလိုJiminမျက်နှာသည်
မပျက်ယွင်းပေမယ့်အေးစက်လွန်းနေခဲ့သည်။
Taxiငှါးလိုက်ကာကားပေါ်ရောက်တော့
ရေချယ့်ဆီကဖုန်းဝင်လာသည်။
"Jimin နင်ဘယ်မှာလဲ...."
"ငါ အင်တာဗျူးသွားမလ်ို့TaeHyung နဲ့
ကားပေါ်မှာ...."
"Jungkook ကဘာလုပ်နေတာလဲ..."
"ဘာကိုလဲ....."
"Magic Shopမှာ မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ထိုင်နေတယ်
မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ထိုင်နေတာမဆန်းပေမယ့်
အဲ့မိန်းမက တကယ့်မိန်းမဖြစ်နေတယ်
ငါ့ ရည်းစားကို ငါ့လက်ထဲကပေါ်တင်ကျော်သွား
တဲ့မိန်းမ နင်တို့ကပြတ်နေကြတာလား..."
"အလုပ်....အလုပ်လို့ ငါ့ကိုပြော...."
"ဘာအလုပ်လဲ!!!သမီးရည်းစားတွေသီးသန့်
ထိုင်တတ်တဲ့Coffee ဆိုင်မှာ နှစ်ယောက်ထဲ
ကြည်နူးနေတာ ဘာအလုပ်လဲ
အဲ့မိန်းမက အဲ့လိုအကွက်တွေပဲရွေ့တာ
နင်မလာရင် ငါ ခုဆံပင်ဆွဲပြီးပါးဝင်ရိုက်ထား
လိုက်မယ် Jimin...ငါမရတော့ဘူး..."
ဖုန်းကိုင်ထားရက်ကလက်တွေတုန်ကာ
ပြုတ်ကျခဲ့သည်။အပြတ်ပြတ်ဖြစ်နေတဲ့
အချိန်တွေမှာ သူရွဲ့ကာစောင်းကာမပတ်သတ်
သလိုနေနေတဲ့အချ်ိန်တွေမှာ ဒီယောကျ်ားက
ဘယ်အတိုင်းအတာအထိတောင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ။
အားကိုးပါတယ် ကြောက်လို့ပါဟု အောက်ကျခံ
အားကိုးခဲ့တာတောင်မလာန်ိုင်ဘဲ
မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ Coffee
သွားသောက်နေနိုင်တယ်တဲ့။
"ငါလာမယ် ရေချယ် စိတ်ခဏထိန်းထားဦး"
"မြန်မြန်လာ ငါ့ရည်းစားတုန်းကလည်း
အဲ့သောက်ချိုးပဲ ရုပ်ကလေးလှတယ်ဆိုပြီး
သိပ်ကြောက်စရာကောင်းတဲ့မိန်းမ
JeonJungkook လို တုံးအနေတဲ့လူ
တစ်ရက်နဲ့ ပါသွားလိမ့်မယ်...."
"မတုံးအပါဘူး မအ လို့ ဒီလိုလုပ်တာပေါ့
သူ လည်ပါတယ် ငါလာပြီ ငါခုလာပြီ"
Taxiသမားကို လိပ်စာထပ်ပြောင်းလိုက်တော့
TaeHyung က အံ့ဩစွာမေးသောမေးခွန်း
တွေကိုမဖြေန်ိုင်။အဲ့နေ့ကအင်တာဗျုးလည်းမသွား
ဖြစ်ခဲ့တော့။
~~~~~~
"ကျွန်တော်ကStudioမှာစကားပြောမယ်ထင်တာ
ဒီမှာက စကားသိပ်ပြောလို့မကောင်းဘူး
ထင်တယ်...."
ရေချယ်ဝတ်တာစားတာကိုလွန်လှပြီမှတ်တာ
မျက်စိရှေ့ကမိန်းကလေး၏ပုံစံသည်Jeon
မျက်လုံးထဲတော်တော်လေးကိုအဆင်မပြေနေတာ
ကြောင့်မျက်လုံးတွေလွှဲထားရသည်။
ဒါပေမယ့်လည်း ခုလုပ်နေတဲ့Album မှာ
သူမကသီချင်း၂ပုဒ်လောက်အထိပါဝင်မယ့်
တက်သစ်စဖြစ်နေတာကြောင့်စကားမပြောလို့
လည်းမရပါ။
သီချင်းကိစ္စအရေးတကြီး
စကားနည်းနည်းပြောချင်သည်ဟု
ဆိုတာကြောင့် ချိန်းတဲ့နေရာကိုလာခဲ့တာ
ရောက်လာရသည့်နေရာကလည်းJeonအတွက်
အဆင်မပြေနေသလို သူမ အရေးကြီးတယ်ဆိုတဲ့
ကိစ္စကလည်း အရေးကြီးတယ်လို့ခေါင်းစဉ်
တပ်၍မရသောကိစ္စဖြစ်နေသည်။
"သီချင်းကိစ္စတွေကJungkook ကိုယုံပြီးသားပါ
ဒီတိုင်း Coffeeတိုက်ချင်လို့ လိမ်ခေါ်လိုက်တာ
အမှန်ပြောရင် Jungkook ကလာမှာမဟုတ်ဘူးလေ"
ပျက်ယွင်းသွားသောမျက်နှာသည်ဆံပင်ရှည်
တွေအောက် ပြင်၍မရ။ဘာတွေများဖြစ်ပြီလဲ
ဟုJiminကိစ္စကိုပင်အကူအညီမပေးနိုင်
အလုပ်ကိုပဲ ဦးစားပေးခဲ့တာ လွန်လွန်းပါ၏။
" အစ်မ မျက်လုံးထဲ ကျွန်တော်Coffeeဆိုင်ထိုင်
အေးအေးလူလူCoffeeထိုင်သောက်ဖို့အထိ
အားနေတယ်ထင်လို့လား..."
"ထင်လို့ပေါ့..."
Jeonရင့်သီးမှုကိုစိတ်ခုဟန်မပြ။ထိမိဟန်မပြ။
Jeonနဲ့အလုပ်လုပ်ဖို့စတွေ့ထဲက
အဲ့လိုဘုဘောက်ပုံစံမျိုး
တွေကပဲဆွဲဆောင်မှုတွေဖြစ်နေတာကြောင့်
ထိုအမျိုးသမီးက ပြုံးပဲပြုံးနေသည်။
"စေတနာနဲ့ မုန့်လိုက်ကျွေးတဲ့ဟာကို
Jungkookက ဘာလို့အဆင်မပြေတွေ
ဖြစ်နေတာလဲမသိဘူး ဘယ်လိုဆိုဆိုတို့တွေက
အလုပ်အတူတူလုပ်နေတဲ့မိတ်ဆွေတွေပဲလေ
လူမှုရေးပေါ့ Jungkook ကိုယ့်အတွက်ရေးပေးတဲ့
စာသားလေးတွေအတွက်ကျေးဇူးလည်းတင်လို့ပါ"
"ပိုက်ဆံယူပြီးပြီ...ဘာမှထပ်ပေးဖို့မလိုဘူး"
"သိပါတယ်...
တကယ်ဒေါသထွက်လာသောJeonကို
တစ်ဖက်ကမလေးစားသလို မထီလေးစား
ချိုချိုအီအီအပြုံးများဖြင့်ဆက်လက်စကားပြော
နေသည်။စိတ်ရှိတိုင်းသာဆို အော်ဟစ်သောင်းကျန်း
လိုက်ပြီးပြီ။အလုပ်နဲ့ ပတ်သတ်နေတာကြောင့်
စိတ်ကိုမနည်းကြီးလျှော့ထားရသည်။
"ကျွန်တော် Coffeeမကြိုက်လို့ပြန်လိုက်ပါ့မယ်
နောက်စကားပြောကြမယ်ဆို အလုပ်ခွင်မှာပဲ
ပြောကြတာပေါ့...."
"Coffeeတွေရပြီကို သောက်ပြီးမှပြန်လေ
သီချင်းအကြောင်းတွေပြောမှဖြစ်မယ်ဆိုလည်း
ပြောကြတာပေါ့..."
စားပွဲထိုးလာချပေးသောCoffeeခွက်ကို
Jeonရှေ့ကိုတိုးပေးကာအသဲပုံသဏ္ဍာန်မုန့်
ပန်းကန်ကိုလည်း ဖွဖွလေးတွန်းပို့ပေးသည်။
"တော်ပြီ ကျွန်တော်....ပြန်....."
တစ်သျှူးတစ်ရွက်ကိုဆွဲယူကာJeonရှေ့ကို
ပုံစံလှလှလေးတွေဖော်ထားသောလက်သည်းရှည်
တွေဖြင့်ချပေးပြီး နုနုယွယွကိုဂရုစိုက်ဟန်ပြု
နေသောအချိန်တွင်လူရိပ်တစ်ခုကျလာခဲ့သည်။
"ကလေး....."
Jimin ရောက်လာခဲ့တာတောင်ထိုလက်တွေသည်
Jeonရှေ့ကနေဖယ်ခွါမသွားပါ။တစ်သျှူးကိုထိ
ထားရင်းနဲ့ပင်မော့ကြည့်လာသည်။
ရေချယ့်လို ရှုပ်ပွေခြင်းကိုနိုင်နင်းသောလူတောင်
ခံထားရသောမျက်လုံးတွေသည်သေချာပေါက်မာယာ
အပြည့် ။
"မင်း...ဘာလုပ်နေတာလဲ....Jungkook"
"မောင်...ရှင်းပြမှာမလို့ ပြန်ရအောင်...."
ဖြောင်း။
စိတ်မထိန်းနိုင်ခြင်းဟာJiminရဲ့
အားနည်းချက်တစ်ခုပဲ။
Jeonကချက်ချင်းထမတ်တပ်ရပ်ကာပြန်ဖို့
ဟန်ပြင်ဆင်သည်နှင့်ရိုက်မိရိုက်ရာကိုအရင်ဆုံး
ရိုက်ချခံလိုက်ရသည်။ဒီကိစ္စကဒီလောက်တုန်လှုပ်ဖို့
မလိုအပ်နေဘူးဆိုလည်းJiminစိတ်တွေပျက်ဆီး
နေတာရက်ပေါင်းများစွာကြာပြီ။
Jimin တစ်ခုခုကိုအဆုံးအထိဖျက်စီးပစ်လိုက်ချင်
သောစိတ်တွေသည်လည်းနေ့တိုင်း။
ခွမ်း။
စားပွဲခုံပေါ်ကCoffee ခွက်တွေမုန့်ပန်းကန်တွေ
အားလုံးကိုဆိုးဆိုးဝါးဝါးတိုက်ချပစ်တော့
ထိုင်နေသောတစ်ယောက်ဆီသွားရောက်
ပေကျံကုန်သည်။
"နင် ဒါဘာလုပ်တာလဲ!"
"ငါ့လူနဲ့ရော နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ!!
မေးလာသောမေးခွန်းအပေါ်
ထိုမိန်းကလေးက ကြောက်ခြင်းလန့်ခြင်းမရှိ။
Coffee တွေကိုစကတ်ပေါ်မှခါချပြီး
"Coffeeသောက်နေတာလေ...
ဘာဖြစ်လို့လဲ..."
"နင်......"
ဒေါသသည်အဆုံးအထိထွက်ကာဘယ်လိုမှ
ထိန်း၍မရတော့သည်မို့ ထိုမိန်းကလေးဆီကို
တစ်ခုခုလုပ်ရန် Jiminလက်တွေရောက်ရှိသွားသည်။
Jeonသည်Jiminအား လျှင်မြန်စွာထိန်းချူပ်လိုက်
ကာခပ်တင်းတင်းဖမ်းထားလိုက်ရသည်။
"လွှတ်စမ်း!!!"
"မောင်ပြောပြမယ်"
"မပြောနဲ့!!!"
"ငါ့ထက်ပိုတဲ့အရေးကြီးကိစ္စကဒါလား
မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့Coffeeဆိုင်မှာခိုးတွေ့နေတဲ့
ကိစ္စလား"
"ခိုးတွေ့နေတာမဟုတ်ဘူး အလုပ်ကိစ္စ....."
ဖြောင်း။
နောက်တစ်ချက်သည် သိပ်တောင်အားမပါနိုင်ခဲ့ပါ။
စိတ်တိုလွန်းလို့သာရိုက်လိုက်ရတယ်
သူ့မှာအားအင်တွေမရှိတော့သလိုသူရိုက်ပြီး
သူကပဲမောပန်းနေသည်။
"ငါတို့ အေးဆေးထိုင်နေတာပါ မင်းကိုယ်ထိ
လက်ရောက်Jungkookကိုရိုက်ရတဲ့အထိ
ဆိုးဝါးနေတာမဟုတ်ဘူးမရိုင်းစိုင်းနဲ့
Public မှာ စရိုက်တော့မကျသင့်ဘူးမလား"
Jeon ဘက်ကိုလိုက်ပေးဟန် ထကာကွယ်သမှု
ကိုပြုတော့ Jimin၏အံ့ကြိတ်သံသည်ဆိုးဆိုးဝါးဝါး။
"သတ်ပစ်တောင် နင့်သောက်ကြောင်းမပါဘူး!!"
မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲအကောင်းအတိုင်းကျန်နေသေး
သောမျက်စိရှေ့ကCoffee ခွက်ကောက်ကိုင်ကာ
ပက်ပစ်လိုက်ခြင်းကိုဘယ်သူမှမတားဆီးနိုင်ခဲ့။
"Jimin!!!!"
Jeonသည် တစ်ကိုယ်လုံးCoffeeတွေပေကျံသွား
သောမိန်းကလေးကိုကြည့်ကာမျက်လုံးတွေကျယ်
သွားသည်။တစ်ဆိုင်လုံးကလည်းစိတ်ဝင်စားစရာ
ပွဲဖြစ်နေတာကြောင့်ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်။
"နင် ရိုင်းလိုက်တာ!!!!!"
ဝုန်းးး။
စားပွဲခုံအားကြမ်းတမ်းစွာထပ်ဆောင့်ကန်လိုက်
သောအသံသည်ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်။
"တော်တော့!!!!"
Jeon သည် လက်ကောက်ဝတ်တွေအား
ဆွဲဆောင့်ခေါ်ကာထိန်းပေမယ့် လုံးဝထိန်း၍
မရခဲ့။လက်တွေထဲကရုန်းထွက်သည်။
"ဘာလို့တော်ရမှာလဲ...ဘာကိစ္စကငါက
တော်ရမှာလဲ...."
"ရိုးရိုးသားသားထိုင်နေတာ...ငါ့လိပ်ပြာ
ငါလုံတယ် မင်းလုပ်နေတဲ့ပုံစံက
ငါဖောက်ပြန်နေတာနဲ့တူနေပြီ..."
"မဟုတ်လို့လား....မဖောက်ပြန်နေလို့လား!!!"
"အိမ်မှာဆက်ပြောမယ် လူတွေကြည့်နေပြီ
တော်ပြီ တော်ပြီလို့ငါပြောနေတယ်နော်..."
"အမိန့်လာမပေးနဲ့ မင်းလိုကောင်က
ငါ့ကိုအမိန့်ပေးစရာဘာအကြောင်းမှမလိုဘူး
မိန်းကလေးတွေကိုကြိုက်သွားတာလား
ဘယ်အချိန်တွေထဲကလဲ
ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောမှပေါ့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်
လုပ်နေစရာမလိုပါဘူး ငါကသောက်ရူးအလုပ်ခံ
မယ့်လူတန်းစားထဲမပါဘူးJeonJungkook"
Jeonမျက်နှာသည် ပြဿနာကိုဖြေရှင်းချင်သော
အရိပ်အယောင်တွေမှ Jiminစကားကြောင့်
တင်းခနဲ။
"ငါ့ ကိုယ်ကျင့်တရားကို လာမစော်ကားနဲ့.."
"မင်းက ကိုယ်ကျင့်တရားကောင်းတဲ့သူတွေ
လုပ်တဲ့လုပ်ရပ်တွေကိုလုပ်နေတာကို
မင်းတို့ အလုပ်လုပ်နေကြတာပေါ့
ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ ငါမြင်တာတော့
မင်းအယုအယခံနေတာပဲမြင်တယ်
သာယာနေတာပဲမြင်တယ် ငါ၇နှစ်လုံး
ပေးခဲ့တဲ့ သာယာမှုတွေက ရိုးသွားလို့လား"
"ပါးစပ်ပိတ်တော့...မင်းလွန်လာပြီ"
"အပြောင်းအလဲဖြစ်ချင်တဲ့လူ့စိတ်သဘောတရား
ကိုငါနားလည်ပေးပါတယ် မင်းလည်းယောကျ်ားပဲ
ငါ့ကိုရှင်းရှင်းပြတ်ပြတ်ပြောပြီး လုပ်စေချင်တာ
သူများပြောမှ လိုက်ဖမ်းရတော့ ငါအောက်တယ်"
"Jungkook သူ့ကိုရှင်းမပြတော့ဘူးလား
သူ့စကားတွေအရမ်းလွန်လွန်းနေပြီ"
အလွန်အမင်းစိတ်ထိခိုက်သလိုသနားစဖွယ်
ဟန်ဖြင့် တစ်ဖက်၏အလွန်တွေပဲဖြစ်အောင်
ဖန်တီးတတ်သူတို့၏အကွက်တွေသည်
Jimin အတွက်ရေချယ်နဲ့ပေါင်းထား၍ရိုးနေပြီ။
"လာ ...ပြန်မယ်....မင်းလာလိုက်တော့...."
"ကာကွယ်တာ ကာကွယ်တာပေါ့
အထ်ိမခံဘူးနော်....ဘာလို့လဲ
အရမ်းကြိုက်နေတာလား ဟုတ်လား..."
"ParkJimin!!!!!"
အော်သံတွင်မျက်လုံးတွေရဲခနဲ။သူတို့ရိုးရိုးသားသား
ဖြစ်ဖြစ်မရိုးမသားဖြစ်ဖြစ် ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ်
သူစိတ်ပင်ပန်းနေတာပဲသိသည်။သူ့ကိုမရွေးချယ်
တော့တာပဲသိသည်။နှစ်ယောက်သားစိတ်ကုန်
စိတ်ပျက်အခြေအနေတွေစိမ်းသက်နေတဲ့ကြားက
သူအားကိုးနေမိတုန်းဆိုတဲ့ဒေါသတွေကိုပဲသိသည်။
မောင့်ကို သူကလွဲပြီးဘယ်သူနဲ့မှတွဲမြင်ရတာ
မျိုးကို ဘယ်တုန်းကမှလက်မခံခဲ့ပါ။
မောင်က ရေချယ်နဲ့ TaeHyung တော့ရပါတယ်
ဆိုပေမယ့်သူကတော့အဲ့နှစ်ယောက်တောင်
တစ်ခါတလေဆိုရခဲ့တာမဟုတ်။
Relationship ရဲ့အခြေအနေဟာ အဆိုးဝါးဆုံး
အပြတ်ပြတ်အနေအထားကိုရောက်နေရတဲ့
ကြားထဲ မောင့်ဘက်က အလုပ်ခေါင်းစဉ်တပ်
ဒီလိုအထိတွေ လွန်လာတော့ အခြေအနေသည်
ကောင်းလာဖွယ်ရာမရှိတော့။
"အမှားလုပ်ပြီးများ ငါ့ကိုအော်ရဲသေးတယ်....
မင်း.....က..."
သူ့ကိုကြမ်းတမ်းစွာအော်လိုက်တာကြောင့်
မကျေနပ်စွာ တတိယအကြိမ်ရိုက်ဖို့
Jeon မျက်နှာဆီကိုလက်တွေလှမ်းလာချိန်တွင်
Jeonက လက်တွေကိုဆွဲဖမ်းကာ ပြန်တွန်းလိုက်သည်။
ပုံမှန်ရန်ဖြစ်နေကျအရှိန်နဲ့ပဲတွန်းလိုက်ပေမယ့်
အံ့ဩစရာကောင်းအောင် ခြေထောက်တွေမခိုင်
ကြမ်းပြင်ပေါ်ခွေခေါက်လဲကျသွားသော
ကောင်လေးသည်အရုပ်ကျိုးပျက်ပဲ။
လူပင်ပန်းတာကအားဆေးသောက်အနားယူ
ရင်အဆင်ပြေပေမယ့်စိတ်တွေရက်ပေါင်းများစွာ
အဖက်ဖက်ကပင်ပန်းနေတာကတော့အားဆေး
သောက်၍မရ လူမြင်ကွင်းရှေ့ ဒီလိုလုပ်ခံရတာ
ကိုအလွန်ဝမ်းနည်းနာကျင်သွားခဲ့သော်လည်း
ဟိုမိန်းမရှေ့ လဲကျသွားရတာကိုမခံချင်သော်
လည်း ချက်ချင်းပြန်မထနိုင်လောက်အောင်
အားနည်းနေခဲ့သည်။
ကြမ်းပြင်ပေါ်တစ်စက်ချင်းကျလာသော
မျက်ရည်တွေကို မထိန်းနိုင်တော့။
မျက်ရည်ကျတာကိုလူတွေမြင်ခဲ့ရင်လည်း
အားနည်းတယ်ထင်မှာစိုး၍ အမြန်အဆန်သုတ်
ပစ်ကာမရရအောင် ကြိုးစားထပြီး
ဆိုင်ထဲမှပြေးထွက်သွားခဲ့သည်။
ဆိုင်အပြင်တစ်နေရာတွင်စောင့်နေသော
TaeHyung ဆီပြေးသွားခဲ့ပြီး TaeHyung
လက်ထဲရောက်သည်နှင့်သူဘာမှမသိတော့ပါ။
ခေါင်းတွေအလွန်မူးဝေလာကာလဲကျသွားတော့သည်။
~~~~~~~
"စိတ်ကင်ဆာပဲ...."
"စိတ်ကင်ဆာကနင် ကောင်မရဲ့
ငါ့သူငယ်ချင်းတွေ ပြတ်လို့ကတော့
နင်သေပြီသာမှတ်...!!!!"
Jungkook ကိုလွယ်လွယ်ကူကူပဲ
သိမ်းသွင်းနိုင်မယ့်လူလို့ထင်ပြီးချဉ်းကပ်မိတာ
မှားယွင်းတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြစ်ကြောင်း
သိလိုက်ရပြီး တပ်ခေါက်ပြန်လာချိန်တွင်
ဆိုင်ဘေးကလမ်းတစ်ခုကိုချိုးဝင်ရုံ
ရှိသေးသည် ဆံပင်တွေအားလုံး
အစုလိုက်အပြုံလိုက်ပါသွားတော့သည်။
"အား!!!!!!"
"ငါ့ရည်းစားဟောင်းကျက်သရေတုံး
ကောင်ကိုပဲနင်ရမယ် ငါ့သူငယ်ချင်း
ကိုတော့အနံ့တောင်ရှုဖို့မစဉ်းစားနဲ့
ငါနဲ့အရမ်းကိုနွယ်ချင်နေတာဟုတ်လား!!!!"
"ဟဲ့လွှတ်စမ်း!!!!! နာတယ်!!!"
"လွတ်လပ်တဲ့လူကိုမရှာနိုင်တာလည်းမဟုတ်
သူများအပိုင်ကိုမှ ပိုပြီးတက်မက်တတ်တဲ့
အတန်းအစားတစ်ရပ်အတွက် ထိုက်တန်တာက
တော့ပါးခွ ရိုက်တာပဲ..."
ရေချယ်၏လက်သံသည်မကျေနပ်ချက်
တွေစုပေါင်းထားရလားမသိသိပ်အားရစရာ
ကောင်းနေခဲ့ပါသည်။
~~~~~~~~~~~
"ေမေမ အမဲသားစြပ္ျပဳတ္ေလးေသာက္ခ်င္လို႔Jeon"
အခန္းထဲတြင္ရွိေနတုန္းတံခါးဝတြင္ေနေကာင္းေနပုံ
ရေသာေမေမသည္ကေလးတစ္ေယာက္လို
စားစရာေလးတစ္ခုကိုလာပူဆာတာေၾကာင့္ေရခ်ိဳး
ၿပီးခါစJeonဟာအျမန္အဆန္အကၤ်ီဝတ္လိုက္
ၿပီးေမေမ့ဆီေျပးသြားသည္။
"ခု သြားဝယ္ေပးမယ္ေနာ္..."
"ရတယ္...ခဏေနမွသြားလည္း Jeonခုတေလာ
ပိန္သြားတယ္ ေက်ာင္းစာေတြေတြခက္ေနလို႔လား"
ကၽြန္ေတာ္ဘြဲ႕ယူၿပီးၿပီေလလို႔မေျဖေတာ့။ေမေမ့ကို
တြဲကာဧည့္ခန္းထဲကိုေခၚသြားလိုက္သည္။
ေမေမဟာ ေနလို႔ေကာင္းေန၍သူနဲ႔စကားေျပာ
ခ်င္ပုံရသည္။သားအမိႏွစ္ေယာက္ထဲအိမ္က်ဥ္းက်ဥ္း
ေလးထဲ ေမေမလည္းေနလို႔မသာရင္သူ႔ဟာသူ
နားေနတတ္ကာJeonကလည္းတစ္ဖက္မွာ
အလုပ္ရွုပ္ေနရင္း ခုလိုေလးစကားေျပာရေသာ
အခ်ိန္ေတြဟာ ဒီႏွစ္ပိုင္းေတြမွာရွားပါခဲ့ပါ၏။
"ပိန္တာမဟုတ္ဘူး ၾကည့္လို႔ေကာင္းလာတာပါ
ေမေမ ဗိုက္ဆာေနရင္ ကၽြန္ေတာ္ခုသြားဝယ္မယ္ေလ"
"ဒီလ ပိုက္ဆံေတြေလာက္ငွရဲ့လား ...."
အေမ့အစ္ကို ဦးေလး၏ေထာက္ပံ့ေပးမွုအေပၚ
ရပ္တည္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ တစ္လနဲ႔တစ္လကို
Jeonကအထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝထဲက
အေမ့က်န္းမာေရး စားစရိတ္ ပညာေရးစရိတ္
အားလုံးအားလုံးကိုသူစီမံခန့္ခြဲရသည္။
မေလာက္ငွရင္အခ်္ိန္ပိုင္းအလုပ္ေတြနဲ႔
႐ုန္းကန္ခဲ့ရသည္။လိုအပ္တာထက္ပိုေနတဲ့
ရင့္က်က္မွုေတြဟာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာဘဝ
အေနအထားနဲ႔လည္းအမ်ားႀကီးသက္ဆိုင္ခဲ့ပါလိမ့္မည္။
"ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ေငြေကာင္းေကာင္းရွိေနၿပီ
ေမေမ...ေမေမစားစရာေလးတစ္ခုအေပၚ
တိုင္းထြာေနဖို႔မလိုေတာ့ပါဘူး...ကၽြန္ေတာ္
သီခ်င္းေတြေရး ဆိုတာ ပိုက္ဆံေတြရတယ္
ေနာက္ႏွစ္ေလာက္ဆို အရွိန္ရသြားရင္
ေနရာတစ္ခုေသခ်ာသြားရင္ ဦးေလးအေထာက္အပံ့
ေတာင္ယူစရာမလိုေတာ့ပါဘူး ..."
"ဟုတ္လား...."
"ဟုတ္တာေပါ့..အေမ့သားကနည္းနည္းေတာ္ပါတယ္"
"အမ်ားႀကီးေတာ္တာပါ Jeon ဂစ္တာသံက
ကမၻာေပၚမွာအသာယာဆုံးပဲ..."
"ေမေမ ေျမႇာက္လြန္းေနၿပီ...."
"ခု ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ေပါက္မယ့္
အဆိုေတာ္တစ္ေယာက္နဲ႔
Album တစ္ခုလုပ္ေနတယ္ အားလုံးၿပီးရင္
ရမယ့္အႏုပညာေၾကးကနည္းမွာမဟုတ္ဘူး
ဝင္ဆိုေပးထားတာေတြလည္းရွိေတာ့ေလ
ကၽြန္ေတာ္အဲ့တာကိုေရကုန္ေရခမ္းအေကာင္းဆုံး
ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားေနတာ...အဲ့တာလက္စသတ္
ၿပီဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ Jimin ကိုလက္ထပ္ေတာ့မယ္
ေမေမ..."
"လက္ထပ္ေလ...အေကာင္းဆုံးပဲ.."
"ကၽြန္ေတာ့္အေနအထားနဲ႔အႀကီးအက်ယ္
မဂၤလာပြဲႀကီးမလုပ္ေပးနိုင္ေတာင္
ေတာ္႐ုံတန္႐ုံလည္းမျဖစ္ခ်င္ေနဘူး
Jimin က တန္ဖိုးေတြအမ်ားႀကီးရွိေနေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ လက္ထပ္ခြင့္
ေတာင္းတာကအစ မဂၤလာေဆာင္အဆုံး
အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ပိုက္ဆံေတြစုေနတာ
အဲ့မွာေတာ့..ကၽြန္ေတာ္ေငြနည္းနည္းသုံးမယ္ေနာ္
ေမေမ ...."
ေနမအိပ္ညမအိပ္ေတြအေလာတႀကီးႀကိဳးစား
ေနခဲ့ေသာေဆာင္းဦးရာသီ၏ရည္ရြယ္ခ်က္သည္
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလး။မျပည့္စုံျခင္းေတြကိုသူပဲ
ခံစားမည္။ကေလးကိုေတာ့ အတိုင္းထက္အလြန္
ေတြနဲ႔ပဲေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ ဒီAlbum
ၿပီးတာနဲ႔ အလုပ္ကိုနားကာအိမ္ေထာင္ျပဳဖို႔သူ
စီစဥ္မည္။ လက္ထပ္ယူၿပီး
အတူတူဆက္႐ုန္းကန္သြားမည္ ဒီေလာက္ပဲ။
Jiminကိုမေျပာျပခဲ့ဖူးဆိုတာကအလြန္Romance
ျဖစ္ေသာ ProposeေလးကိုSuprise အႀကီးႀကီး
လုပ္ခ်င္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကိုယ့္အေတြးေတြ
ကိုယ့္အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ အျမန္ၿပီးျပတ္ေအာင္
Runေနခဲ့တာ။Rioကိစၥေတြကိုပင္လက္ထပ္ၿပီးမွ
ေသခ်ာစကိုင္မည္ဟုPlanခ်ခဲ့ေသးပါသည္။
"Jeon ရွာေဖြထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြပဲ
အဆင္ေျပသလိုလုပ္ပါ...ေမေမကဘာေျပာရမွာလဲ"
"ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္က အိမ္ေထာင္ျပဳခ်င္လို႔
အလုပ္ေတြလုပ္ေနသလိုပဲ ေမေမ့ကိုအားနာလိုက္တာ
ဒါေပမယ့္ ေမေမ့ကိုကၽြန္ေတာ္တစ္သက္လုံး
အပူအပင္မရွိ က်န္းက်န္းမာမာေနနိုင္ေအာင္
ႀကိဳးစားေပးမွာပါ..."
"သားေပ်ာ္ရင္ ေမေမေပ်ာ္တာပဲ
Jimin နဲ႔အတူတူေနရရင္ ေနမေကာင္း
ဘယ္ေတာ့မွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး..."
"သိပ္ခ်စ္တာပဲလား သူ႔ကို..."
"ခ်စ္တယ္ Jeon ခ်စ္သေလာက္ကို
ေမေမ သူ႔ကိုခ်စ္တာ ပိုနိုင္တယ္ထင္တယ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...ခု စြပ္ျပဳတ္သြားဝယ္ေပးမယ္
ေနာ္ ဆယ္မိနစ္ပဲေစာင့္ေပး.."
ေရခ်ိဳးၿပီးခါစဆံပင္ေတြကိုခါကာအဝတ္အစား
ေသခ်ာမေရြးနိုင္..ဖရိုဖရဲနဲ႔ပဲအိမ္အျပင္ေျပးထြက္
သြားသည္။စိတ္ေကာက္ေနသူသည္ သူ႔ဆီ
မလာတာရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ။ဖုန္းေတာ့
ေျပာျဖစ္ေပမယ့္ အိပ္ေနတယ္ ထမင္းစားေနတယ္
Gameေဆာ့ေနတယ္ Dramaၾကည့္ေနတယ္
ဒါေတြနဲ႔ပတ္လည္ရိုက္ေနကာ လိုရင္းတိုရွင္း။
Accေတြကိုလည္းမBlockေတာ့ ။မBlockေတာ့
ေပမယ့္ စကားလည္းလာမေျပာေတာ့။
Morning ေတြ Goodnight ေတြမရွိေတာ့တာၾကာ။
ပုံတစ္ပုံတင္တာနဲ႔ ငါ့လူ ငါ့ရည္းစား ငါ့ခ်စ္သူ
ဆိုၿပီး ေရွ႕ဆုံးကေန ဂုဏ္ဆာတတ္ေသာ
Comment ေလးေတြလည္းမရွိေတာ့။
သူဘာတင္တင္ ဘာလုပ္လုပ္ Jimin နဲ႔သူဟာ
မသိတဲ့သူေတြလို Social မွာတျဖည္းျဖည္း
လုံးဝအဆက္အစပ္မရွိေတာ့ပါ။
သူ႔ဟာသူတျခားသူေတြနဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနတာပဲ။
Jeonကလည္းဒါကို အေရးမႀကီးခဲ့ဘူးဟု
ေခါင္းမာခဲ့တုန္း။အလုပ္ေအးေအးလုပ္ရရင္
အဆင္ေျပတာပဲဆိုၿပီး ေနသာသလိုေနခဲ့ေသာ
အခ်ိန္အခါေတြ။
လမ္းေလၽွာက္ေနရင္း အမဲသားစြပ္ျပဳတ္
ေသာက္ခ်င္လားလာပို႔ေပးမယ္နဲ႔ျပန္ညႇိႏွိုင္း
ၾကည့္ရင္ေကာင္းလိမ့္မယ္ဟုေတြးကာ
ဖုန္းေခၚဖို႔ ႀကံရြယ္လိုက္ခ်္ိန္မွာပဲ တိုက္ဆိုင္စြာ
Jimin ဆီကဝင္လာေသာဖုန္း။
"Hello ကေလး ေမာင္ခုပဲဖုန္းေခၚေတာ့မလို႔..."
"ေျပာစရာရွိလို႔..."
"အင္းေျပာေလ...."
"ငါ အိမ္ကေန႔တိုင္း အလုပ္မရွိလ္ို႔ေျပာဆိုေနတာ
ေတြမခံန္ိုင္ေတာ့လို႔ Company တစ္ခုမွာ
အလုပ္ေလၽွာက္ထားတာ အဲ့တာငါ့ကိုမနက္ျဖန္
အင္တာဗ်ဴးလွမ္းေခၚတယ္...."
"ေမာင္ လည္း မသိလိုက္ရပါလား
ဘာလို႔မတိုင္ပင္တာလဲ...မင္းအလုပ္လုပ္
ဖို႔မလိုပါဘူးကြာ..."
"ထားပါ အဲ့တာေတြက ငါလည္းငါ့အိမ္မွာ
ငါ့အခက္အခဲနဲ႔ငါ ....အဲ့တာ
အင္တာဗ်ဴးက လူစိမ္းေတြနဲ႔ပထမဆုံး
စစကားေျပာရမွာ ေၾကာက္လို႔
ေမာင္ လိုက္ခဲ့ေပး...."
"ငါ လူစိမ္းေတြနဲ႔စကားမေျပာတတ္ဘူးေလ
ဘာေမးရင္ဘာေျဖသင့္လဲ ဘာေတြျပင္ဆင္
ရမလဲ စိတ္လည္းလွုပ္ရွားတတ္ေတာ့
တစ္ေယာက္ထဲမျဖစ္ဘူး ေမာင္ရွိမွျဖစ္မယ္ထင္တယ္"
ရွိမွျဖစ္မယ့္စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို
ခ်မွတ္နိုင္သူနဲ႔အံဝင္ခြင္က် လိုက္နာခဲ့ရေသာ
ဘဝေတြဟာသာယာေသာအခ်ိန္ေတြက
အရမ္းေပ်ာ္ရႊင္စရာေပမယ့္ သူတို႔မွိုင္းညိဳ႕
လာရင္ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတတ္ပါသည္။
သူ႔ကိုနာက်င္ေစတာမ်ားကာ
စိတ္ကုန္စိတ္ပ်က္၍ သပ္သပ္စီေနတတ္ေနၿပီ
ျဖစ္ေသာ္ျငား အေရးအေၾကာင္းကိစၥျဖစ္တဲ့
အခါ သူ႔လုံျခဳံမွု သူ႔ရဲ့ဦးေဆာင္သူ
သူ႔အားကိုးရာဆီကိုပဲ ဖုန္းဆက္ခဲ့တယ္။
တည့္တည့္မတည့္တည့္ ဒီလူကပဲအဆင္ေျပေအာင္
ဖန္တီးေနမွန္းသူေသခ်ာေပါက္သိခဲ့တယ္။
"ဘယ္ႏွနာရီလဲ ေမာင္လိုက္မွာေပါ့..."
"ဆယ္နာရီ လို႔ေျပာတယ္...."
"အင္း....အဆင္ေျပသြားမွာပါ
သိပ္ၿပီး..စိတ္မလွုပ္ရွားနဲ႔"
"ဟို ငါမရရင္ေရာ....ေမာင္.."
"မရလည္း ဘာမွမျဖစ္ဘူး လူတိုင္းကပထမဆုံး
ေျခလွမ္းေတြမွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကတာခ်ည္း
မဟုတ္ဘူး မရရင္ အေတြ႕အၾကဳံပဲ
အားနည္းတယ္ထင္တာကို
ေမာင္တို႔ျပန္ျပဳျပင္မယ္ေလ"
"ေအး...ေအး ဟုတ္ပါတယ္..အဲ့တာ..."
"ဒီည ေစာေစာအိပ္ မိုးလင္းအထိေတြေနမေနနဲ႔...."
"မနက္က် ငါ့ဆီကိုလာေနာ္...."
"လာမွာပါ...."
"ဒါဆို ဒါပဲ ငါလုပ္စရာေတြရွိလို႔...."
ပထမဆုံးအေတြ႕အၾကဳံအင္တာဗ်ဴးမို႔
စိတ္ေတြလွုပ္ရွားေနခဲ့သည္။ရသြားခဲ့ရင္
ေလလြင့္ေနတဲ့ဘဝေလးေျခၿငိမ္
သြားတာေပါ့ဟုေတြးကာအားေတြလည္းတက္ခဲ့
သည္။ေမာင့္ဘက္ကလည္း
မျငင္းမဆို မၿငိဳမျငင္ဘဲေျဖာင့္ေျဖာင့္
ျဖဴးျဖဴး အင္းခ်၍ အဆင္ေတာ့ေျပသည္ဆိုရမည္။
တစ္ညလုံးလိုလို လိုအပ္သည္မ်ားကိုႀကိဳးစား
စုေဆာင္းေလ့လာကာ သူေသေသခ်ာခ်ာ
ျပင္ဆင္ေနခဲ့ပါသည္။
~~~~~~~~~~။
"ငါ့အသိတစ္ေယာက္ကသူတို႔နဲ႔ေက်ာင္းေနဘက္
ေတြRio သြားေနာက္လို႔မရတဲ့အထဲမွာအဲ့အတြဲ
ထိပ္ဆုံးကေနာ္ ေအးေအးေနပါ ParkJimin မွန္း
မသိလ္ို႔ မင္းကိုငါတို႔ေထာက္ခံေနတာ မလုပ္နဲ႔.."
မၾကာခင္ရက္ေတြတုန္းကတက္ႂကြေနခဲ့ေသာ
ေကာင္ေလး၏မ်က္လုံးေတြသည္မွိုင္းျပေနကာ
စကားဟဟပင္မေျပာနိုင္။
"၇ႏွစ္....ေနာ္ ၇လမဟုတ္ဘူး ကေလးဘဝထဲက
ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ပဲ သူတို႔ၾကားခ်ည္ထား
တာအခ်စ္မကဘူး အခ်ိန္ေတြ ရာသီေတြ
အမွတ္တရေတြ အနိမ့္အျမင့္ေတြ အားလုံး
ပါေနၿပီးၿပီ....."
"........"
"မဆိုးနဲ႔ Rio မင္းအေၾကာင္းငါတို႔သိတယ္.."
"ငါ ႀကိဳက္ေနတယ္ေလ...ငါ႐ုန္းလို႔မရေအာင္
နစ္ဝင္ၿပီးမွ ငါသိရေတာ့ ငါဘယ္လိုျပန္ထြက္ရမလဲ
မသိေတာ့ဘူး သူကရည္းစားရွိေနလို႔ ဟင့္အင္းဆိုၿပီး
ခ်က္ခ်င္းေနာက္ဆုတ္နိုင္ေလာက္တဲ့အထိမလြယ္ေနဘူးကြ"
"JeonJungkook ကလည္းမလြယ္ဘူးRio
သိသြားရင္ မင္းအသက္ထြက္မွာ..."
Rioသည္ အျပင္းအထန္တားေနေသာ
သူငယ္ခ်င္းအားစူးခနဲစိုက္ၾကည့္လာသည္။
ေအးစက္စက္မ်က္ဝန္းေတြဟာ
ငါ့အေနအထားနဲ႔ဘာလို႔ေၾကာက္ေနရမွာလဲဆိုတဲ့
အေငြ႕အသက္မ်ိဳး။
"ငါ ခုဘာလုပ္ေနလို႔လဲ လုယူေနလို႔လား
သူရည္းစားရွိတာနဲ႔ ငါခ်စ္ေနတာကိုမရပ္နိုင္
ဘူးလို႔ပဲငါေျပာေနတာ...ခ်စ္တာေတာ့ခ်စ္လို႔
ရပါတယ္...ခ်စ္လို႔မရလည္း ခ်စ္မွာပဲ
ငါ့ကိုလာ မေဝဖန္နဲ႔..."
ေခါတ္၏ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲသူေဌးသားေလးရဲ့တလြဲမာန
ေတြက အရက္ခြက္အတိုင္းအေရာင္တလဲ့လဲ့။
စိတ္ထဲနာက်င္ေနခံစားေနရတာေတာ့အမွန္ပါ။
သူျမင္ျမင္ခ်င္းကိုခ်စ္မိခဲ့ၿပီး အမ်ားႀကီးကို
စိတ္ကူးေတြလွခဲ့တဲ့သူ။ဒါေပမယ့္ဘယ္လိုမွကို
မထင္မွတ္ထားေသာ အခ်စ္ဦး ရဲ့လြဲေခ်ာ္ျခင္း
ေတြဟာအထပ္ထပ္။ ရည္းစားရွိေနတာတင္မက
တြဲေနတာလည္း၇ႏွစ္တဲ့။ထပ္ခါထပ္ခါစိတ္နာက်င္
စရာေတြႀကီးပဲ။ စိတ္ထဲေမ့ေဖ်ာက္လိုက္ပါေတာ့
မယ္ဆိုေတာ့လည္း ျပဳံးရယ္ေနသည့္မ်က္ႏွာ
လွလွေလးက ဘယ္အခ်ိန္ေတြးေတြးရင္ခုန္ေနရဆဲ။
"မေဝဖန္ပါဘူး မင္းကိုမနာက်င္ေစခ်င္တာ.."
"ငါ့ကိစၥပါ....မင္းတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူး ဝင္မပါနဲ႔..."
"ေစတနာနဲ႔တားေနတာ...သူတို႔ခုလပိုင္းေတြ
အဆင္မေျပေနတာမွန္တယ္ ဒါေပမယ့္အခ်ိန္တန္
ရင္အတူတူပဲျပန္ျဖစ္တာ"
"အဲ့တာလည္းသူတို႔ကိစၥပဲ...ငါခ်စ္ေနတဲ့
ငါ့စိတ္ႏွလုံးသားကိုေတာ့ လာတားလို႔မရဘူး
ဘာေနေန ခ်စ္ခြင့္ရွိတယ္ကြာ သူတို႔လက္ထပ္ထားတာ
လည္းမဟုတ္ဘူး ေသာက္အာ႐ုံေတြေနာက္လာၿပီ
၇ႏွစ္က ဘာရွိမွာလဲ ငါရာဇဝတ္မွုက်ဴးလြန္မိသလို
ဒုကၡသည္လို႐ုပ္ေတြနဲ႔ ျပန္ၾက..."
Rioဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုတစ္ညလုံး
စကားေကာင္းေကာင္းျပန္မေျပာခဲ့ဘူး။
သူကိုယ္တိုင္ကို ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိခဲ့
ဘာကိုမွလည္းမဆုံးျဖတ္နိုင္။စိတ္ညစ္ႏြမ္းေနတာပဲ
ရွိခဲ့သည္။ငယ္ေသးတာေၾကာင့္ ရင့္ရင့္က်က္က်က္
ကိုယ့္စည္းကိုယ့္ေဘာင္ေလးနဲ႔ေခါက္သိမ္း
ေနဖို႔ကိုလည္းတရားမရွိ။သူ႔ပုံစံအတိုင္း
တဇြတ္ထိုးစိတ္ေတြကသာမ်ားေနသည္။
ေသခ်ာတာေတာ့ ဟုတ္ပါတယ္
ငါေနာက္ဆုတ္လိုက္ပါ့မယ္
သူကပိုင္ရွင္ရွိေနတယ္ ဟူေသာ
စကားမထြက္ခဲ့ပါ...။
တားသမၽွအေပါင္းအသင္းေတြအားလုံးအား
ငါခုဘာလုပ္ေနလို႔လဲဟူေသာစကားတစ္ခြန္းနဲ႔ပဲ
ကန့္လန့္တိုက္ကာ ဂ်စ္ကန္ကန္ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။
ေပၚတင္ျပဆိုးတတ္တဲ့သူနဲ႔ သူဘာေတြမဟုတ္တာ
ေတြးေနျပန္ၿပီလဲ မဟုတ္တာေတာ့သိေနေပမယ့္
ခန့္မွန္းမရေအာင္ဆိုးတတ္ၾကေသာသူေတြလည္း
ေလာကတြင္ရွိသည္။
Rioသည္ ဒုတိယေျမာက္ခပ္ဆိုးဆိုးေကာင္ေလး။
အရက္ဝေအာင္ေသာက္ၿပီးတဲ့အခါ
ယိုင္တိယိုင္တ္ိုင္ႏွင့္Jiminကိုျပန္ေတြ႕ျခင္း
အထိန္းအမွတ္လဲထားေသာကားအသစ္စက္စက္
ႀကီးဆီေလၽွာက္သြားကာစက္ႏွိုးလိုက္သည္။
တစ္ေယာက္ထဲႀကိတ္ခံစားေနရတာမအိုေကေတာ့လို႔
သူတို႔ကိုရင္ဖြင့္ခါမွ ဝိုင္းတားဆီးေနၾကသည္။
တားသင့္တားေနမွန္းလည္းအသိစိတ္ကသိေပမယ့္
လက္မခံခ်င္စိတ္တိုေနသည္။
စက္ႏွိုးကာ ေရွ႕တည့္တည့္ကနံရံအားေျပးတိုက္
လိုက္သည္။ေႂကြမြသြားေသာကားေခါင္း
သည္ရစရာမရွိခဲ့။က်ယ္ေလာင္ေသာအသံေၾကာင့္
သူငယ္ခ်င္းေတြေျပးထြက္လာေတာ့Rio
သည္ေနာက္ျပန္ဆုတ္ကာၾကမ္းတမ္းစြာကား
ေမာင္းထြက္သြားခဲ့ေတာ့သည္။
ညသည္ အသဲကြဲရျခင္းသေကၤတေတြႏွင့္။
~~~~~~~~
"ဘာ"
Fashion ဆိုင္တစ္ခုတြင္TaeHyungကိုခပ္ေစာေစာ
လွမ္းေခၚကာInterview အတြက္ဘာဝတ္သင့္လဲ
အတူတူေရြးေနတုန္းJiminအသံေအးစက္စက္
ထြက္လာေတာ့ TaeHyung ကလွမ္းၾကည့္သည္။
ဖုန္းေျပာေနေသာJimin ၏မ်က္ႏွာပ်က္သြား
မွုသည္အရာအားလုံးဆုံးရွုံးသြားခဲ့သလိုမ်ိဳး။
"မင္းငါ့ကိုညက ဘာေျပာထားလဲ...."
"ေသာက္ေၾကာင္းေတြလာမျပနဲ႔!!!"
"အခ်ိန္တိုက္ရင္ ဖ်က္လိုက္ ငါ့ထက္
ဘယ္ကိစၥကပိုအေရးႀကီးမွာလဲ"
"ေယာက်္ားစကားမဟုတ္ဘူးလား
ညတစ္မ်ိဳး မနက္တစ္မ်ိဳးငါ့ကိုလာလုပ္
လို႔မရဘူးေလ မင္းကိုအဲ့လိုလုပ္ရင္မင္းလက္ခံမွာ
လား!!!!"
"႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ျဖစ္
ParkJimin ကိစၥကပဲ အဓိကျဖစ္ရမယ္
မင္းေသာက္ကိစၥေတြငါစိတ္မဝင္စားဘူး
သီခ်င္းတို႔ စာသားတို႔ ဂစ္တာသံၾကားရင္ကို
ေဒါသအလိုလိုထြက္တယ္"
"မင္းအလုပ္ကိုငါေစာ္ကားေနတာမဟုတ္ဘူး
ငါကတ္ိမတည္လို႔ ေျပာေနတာ
မတည္နိုင္ရင္ မေပးနဲ႔!!!"
"မင္းအသံငါမၾကားခ်င္ေတာ့ဘူးJeonJungkook
လုပ္ခ်င္တာလုပ္ .."
"ေအး အလုပ္လုပ္ေနတာ ဟုတ္တယ္
မွန္တယ္ မင္းကလူမွန္ႀကီး ငါကအျမဲမွား
မွားလက္စနဲ႔ဆက္မွားခ်င္လ္ို႔ ဒါပဲ"
႐ုတ္တရက္အလြန္ကိုမွအေရးႀကီးတဲ့ကိစၥ
တစ္ခုမနက္၁၀နာရီမွာျဖစ္လာလ္ို႔TaeHyung
နဲ႔သြားလိုက္ပါတဲ့။ဖုန္းခ်ကာ အံႀကိတ္ထား
ရၿပီးမ်က္ရည္ဝဲပင္ဝဲမလာေအာင္ရင္ဘက္
ထဲမရမကသိမ္းရသည္ကအလြန္ခက္ခဲခဲ့ပါ၏။
အကၤ်ီကိုဟန္မပ်က္ဆက္ေရြးကာအသက္ရွုသံ
ေတြျပင္းေနပုံက အလြန္ကိုမြန္းက်ပ္ေနဟန္။
အလုပ္အင္တာဗ်ဳးေလးတစ္ခုပဲ။လူတိုင္းက
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ႀကိဳးစားၿပီးတစ္ေယာက္ထဲပဲ
လွုပ္ရွား႐ုန္းၾကတာပဲ။သူ႔က်မွဒီေယာက်္ားကို
လိုေနတာ။ ဘယ္ေလာက္မုန္းစရာစိတ္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ မလာဘူးတဲ့လား..."
"အင္း...."
"Jungkook ကလည္းလုပ္ၿပီကြာ
ဒါေပမယ့္ ငါရွိပါတယ္
အင္တာဗ်ဴးပဲ
ရည္းစားနဲ႔အတူတူသြားမွရယ္လည္းမဟုတ္ပါဘူး"
Jiminသည္TaeHyungအားေလးေလးနက္နက္
ၾကည့္လာသည္။ေဒါသမ်က္အိမ္ေတြႏွင့္
စကားေတြထြက္လာဖို႔မနည္းအားယူကာ
"ငါ အဲ့လူနဲ႔ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ရည္းစားျဖစ္ေနလို႔
ဂုဏ္ဆာခ်င္လို႔ ေခၚေနတယ္မ်ားမင္းထင္လို႔
လား ထယ္"
"မဟုတ္ပါဘူး..."
"ေအာင္ျမင္ေအာင္ ငါလုပ္နိုင္တယ္
ငါလိုအပ္တာအားလုံးေလ့လာက်က္မွတ္ၿပီးသား
ဒါေပမယ့္ ....ငါေၾကာက္ေနလို႔ပါ
ပထမဆုံးသူစိမ္းေတြနဲ႔လူအမ်ားႀကီးၾကားထဲ
ငါ ....ငါအဲ့လူကိုလိုအပ္ေနတယ္
လိုေနေသးတဲ့ စိတ္ကိုလည္း အရမ္းမုန္းမိေနတယ္
သူ ငါ့ကို လုံးဝအေလးအနက္မထားေတာ့တာလည္း
ငါသိရက္နဲ႔...."
တစ္ခ်္ိန္လုံး မွီခိုခဲ့တာက လူေရာ စိတ္ေရာ။
အဲ့လူက ပုခုံးမေပးေတာ့ရင္ ႏွလုံးသားမေပးေတာ့
ရင္ ကူရာကယ္ရာမဲ့ပဲ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က်မွ
"ငါဘာလ္ို႔အဲ့ဒီေလာက္အားကိုးေနမိတာလဲ"
ဆိုတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထြက္ရေသာေဒါသသည္
ကိုယ့္ပါးကိုယ္နာနာက်င္က်င္ရိုက္ပစ္ခ်င္မိတဲ့အထိ။
"ထားပါတယ္ကြာ...မဟုတ္တာေတြ
မေတြးပါနဲ႔...အဆင္ေျပသြားမွာပါ..."
TaeHyung သည္ ဆြဲယူေပြ႕ဖက္လိုက္ကာ
ႏွစ္သိမ့္မွုတစ္ခုကိုလုပ္ေပးခဲ့သည္။အဲ့ဒီအခ်ိန္က
Jimin၏အသက္ရွုျမန္ေနျခင္းေတြသည္
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာပဲ။
အရမ္းေတြတက္ႂကြေပ်ာ္ရႊင္ေနလို႔ဒီအလုပ္ကို
သြားေလၽွာက္ခဲ့တာလည္းမဟုတ္ အဖက္ဖက္က
စိတ္က်မွုေတြၾကား အလုပ္ေတာ့ရရင္အေမ့အသံ
တိုးသြားၿပီး ေခါင္းပူ နားပူရတာအနည္းငယ္
သက္သာေအာင္သူလုပ္ခဲ့တာ။
"သြားမယ္ TaeHyung..."
ေသသပ္ေသာအဝတ္အစားတစ္စုံကိုလဲလိုက္ၿပီး
တႏုံ႔ႏုံ႔ေသာေဒါသေတြ ဝမ္းနည္းမွုေတြ ေပါက္ကြဲ
ေတာ့မယ့္ဗုံးတစ္လုံးလိုJiminမ်က္ႏွာသည္
မပ်က္ယြင္းေပမယ့္ေအးစက္လြန္းေနခဲ့သည္။
Taxiငွါးလိုက္ကာကားေပၚေရာက္ေတာ့
ေရခ်ယ့္ဆီကဖုန္းဝင္လာသည္။
"Jimin နင္ဘယ္မွာလဲ...."
"ငါ အင္တာဗ်ဴးသြားမလ္ို႔TaeHyung နဲ႔
ကားေပၚမွာ...."
"Jungkook ကဘာလုပ္ေနတာလဲ..."
"ဘာကိုလဲ....."
"Magic Shopမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ထိုင္ေနတယ္
မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ထိုင္ေနတာမဆန္းေပမယ့္
အဲ့မိန္းမက တကယ့္မိန္းမျဖစ္ေနတယ္
ငါ့ ရည္းစားကို ငါ့လက္ထဲကေပၚတင္ေက်ာ္သြား
တဲ့မိန္းမ နင္တို႔ကျပတ္ေနၾကတာလား..."
"အလုပ္....အလုပ္လို႔ ငါ့ကိုေျပာ...."
"ဘာအလုပ္လဲ!!!သမီးရည္းစားေတြသီးသန့္
ထိုင္တတ္တဲ့Coffee ဆိုင္မွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ
ၾကည္ႏူးေနတာ ဘာအလုပ္လဲ
အဲ့မိန္းမက အဲ့လိုအကြက္ေတြပဲေရြ႕တာ
နင္မလာရင္ ငါ ခုဆံပင္ဆြဲၿပီးပါးဝင္ရိုက္ထား
လိုက္မယ္ Jimin...ငါမရေတာ့ဘူး..."
ဖုန္းကိုင္ထားရက္ကလက္ေတြတုန္ကာ
ျပဳတ္က်ခဲ့သည္။အျပတ္ျပတ္ျဖစ္ေနတဲ့
အခ်ိန္ေတြမွာ သူရြဲ႕ကာေစာင္းကာမပတ္သတ္
သလိုေနေနတဲ့အခ်္ိန္ေတြမွာ ဒီေယာက်္ားက
ဘယ္အတိုင္းအတာအထိေတာင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ။
အားကိုးပါတယ္ ေၾကာက္လို႔ပါဟု ေအာက္က်ခံ
အားကိုးခဲ့တာေတာင္မလာန္ိုင္ဘဲ
မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔ Coffee
သြားေသာက္ေနနိုင္တယ္တဲ့။
"ငါလာမယ္ ေရခ်ယ္ စိတ္ခဏထိန္းထားဦး"
"ျမန္ျမန္လာ ငါ့ရည္းစားတုန္းကလည္း
အဲ့ေသာက္ခ်ိဳးပဲ ႐ုပ္ကေလးလွတယ္ဆိုၿပီး
သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့မိန္းမ
JeonJungkook လို တုံးအေနတဲ့လူ
တစ္ရက္နဲ႔ ပါသြားလိမ့္မယ္...."
"မတုံးအပါဘူး မအ လို႔ ဒီလိုလုပ္တာေပါ့
သူ လည္ပါတယ္ ငါလာၿပီ ငါခုလာၿပီ"
Taxiသမားကို လိပ္စာထပ္ေျပာင္းလိုက္ေတာ့
TaeHyung က အံ့ဩစြာေမးေသာေမးခြန္း
ေတြကိုမေျဖန္ိုင္။အဲ့ေန႔ကအင္တာဗ်ဳးလည္းမသြား
ျဖစ္ခဲ့ေတာ့။
~~~~~~
"ကၽြန္ေတာ္ကStudioမွာစကားေျပာမယ္ထင္တာ
ဒီမွာက စကားသိပ္ေျပာလို႔မေကာင္းဘူး
ထင္တယ္...."
ေရခ်ယ္ဝတ္တာစားတာကိုလြန္လွၿပီမွတ္တာ
မ်က္စိေရွ႕ကမိန္းကေလး၏ပုံစံသည္Jeon
မ်က္လုံးထဲေတာ္ေတာ္ေလးကိုအဆင္မေျပေနတာ
ေၾကာင့္မ်က္လုံးေတြလႊဲထားရသည္။
ဒါေပမယ့္လည္း ခုလုပ္ေနတဲ့Album မွာ
သူမကသီခ်င္း၂ပုဒ္ေလာက္အထိပါဝင္မယ့္
တက္သစ္စျဖစ္ေနတာေၾကာင့္စကားမေျပာလို႔
လည္းမရပါ။
သီခ်င္းကိစၥအေရးတႀကီး
စကားနည္းနည္းေျပာခ်င္သည္ဟု
ဆိုတာေၾကာင့္ ခ်ိန္းတဲ့ေနရာကိုလာခဲ့တာ
ေရာက္လာရသည့္ေနရာကလည္းJeonအတြက္
အဆင္မေျပေနသလို သူမ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတဲ့
ကိစၥကလည္း အေရးႀကီးတယ္လို႔ေခါင္းစဥ္
တပ္၍မရေသာကိစၥျဖစ္ေနသည္။
"သီခ်င္းကိစၥေတြကJungkook ကိုယုံၿပီးသားပါ
ဒီတိုင္း Coffeeတိုက္ခ်င္လို႔ လိမ္ေခၚလိုက္တာ
အမွန္ေျပာရင္ Jungkook ကလာမွာမဟုတ္ဘူးေလ"
ပ်က္ယြင္းသြားေသာမ်က္ႏွာသည္ဆံပင္ရွည္
ေတြေအာက္ ျပင္၍မရ။ဘာေတြမ်ားျဖစ္ၿပီလဲ
ဟုJiminကိစၥကိုပင္အကူအညီမေပးနိုင္
အလုပ္ကိုပဲ ဦးစားေပးခဲ့တာ လြန္လြန္းပါ၏။
" အစ္မ မ်က္လုံးထဲ ကၽြန္ေတာ္Coffeeဆိုင္ထိုင္
ေအးေအးလူလူCoffeeထိုင္ေသာက္ဖို႔အထိ
အားေနတယ္ထင္လို႔လား..."
"ထင္လို႔ေပါ့..."
Jeonရင့္သီးမွုကိုစိတ္ခုဟန္မျပ။ထိမိဟန္မျပ။
Jeonနဲ႔အလုပ္လုပ္ဖို႔စေတြ႕ထဲက
အဲ့လိုဘုေဘာက္ပုံစံမ်ိဳး
ေတြကပဲဆြဲေဆာင္မွုေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္
ထိုအမ်ိဳးသမီးက ျပဳံးပဲျပဳံးေနသည္။
"ေစတနာနဲ႔ မုန့္လိုက္ေကၽြးတဲ့ဟာကို
Jungkookက ဘာလို႔အဆင္မေျပေတြ
ျဖစ္ေနတာလဲမသိဘူး ဘယ္လိုဆိုဆိုတို႔ေတြက
အလုပ္အတူတူလုပ္ေနတဲ့မိတ္ေဆြေတြပဲေလ
လူမွုေရးေပါ့ Jungkook ကိုယ့္အတြက္ေရးေပးတဲ့
စာသားေလးေတြအတြက္ေက်းဇူးလည္းတင္လို႔ပါ"
"ပိုက္ဆံယူၿပီးၿပီ...ဘာမွထပ္ေပးဖို႔မလိုဘူး"
"သိပါတယ္...
တကယ္ေဒါသထြက္လာေသာJeonကို
တစ္ဖက္ကမေလးစားသလို မထီေလးစား
ခ်ိဳခ်ိဳအီအီအျပဳံးမ်ားျဖင့္ဆက္လက္စကားေျပာ
ေနသည္။စိတ္ရွိတိုင္းသာဆို ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္း
လိုက္ၿပီးၿပီ။အလုပ္နဲ႔ ပတ္သတ္ေနတာေၾကာင့္
စိတ္ကိုမနည္းႀကီးေလၽွာ့ထားရသည္။
"ကၽြန္ေတာ္ Coffeeမႀကိဳက္လို႔ျပန္လိုက္ပါ့မယ္
ေနာက္စကားေျပာၾကမယ္ဆို အလုပ္ခြင္မွာပဲ
ေျပာၾကတာေပါ့...."
"Coffeeေတြရၿပီကို ေသာက္ၿပီးမွျပန္ေလ
သီခ်င္းအေၾကာင္းေတြေျပာမွျဖစ္မယ္ဆိုလည္း
ေျပာၾကတာေပါ့..."
စားပြဲထိုးလာခ်ေပးေသာCoffeeခြက္ကို
Jeonေရွ႕ကိုတိုးေပးကာအသဲပုံသ႑ာန္မုန့္
ပန္းကန္ကိုလည္း ဖြဖြေလးတြန္းပို႔ေပးသည္။
"ေတာ္ၿပီ ကၽြန္ေတာ္....ျပန္....."
တစ္သၽွဴးတစ္ရြက္ကိုဆြဲယူကာJeonေရွ႕ကို
ပုံစံလွလွေလးေတြေဖာ္ထားေသာလက္သည္းရွည္
ေတြျဖင့္ခ်ေပးၿပီး ႏုႏုယြယြကိုဂ႐ုစိုက္ဟန္ျပဳ
ေနေသာအခ်ိန္တြင္လူရိပ္တစ္ခုက်လာခဲ့သည္။
"ကေလး....."
Jimin ေရာက္လာခဲ့တာေတာင္ထိုလက္ေတြသည္
Jeonေရွ႕ကေနဖယ္ခြါမသြားပါ။တစ္သၽွဴးကိုထိ
ထားရင္းနဲ႔ပင္ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
ေရခ်ယ့္လို ရွုပ္ေပြျခင္းကိုနိုင္နင္းေသာလူေတာင္
ခံထားရေသာမ်က္လုံးေတြသည္ေသခ်ာေပါက္မာယာ
အျပည့္ ။
"မင္း...ဘာလုပ္ေနတာလဲ....Jungkook"
"ေမာင္...ရွင္းျပမွာမလို႔ ျပန္ရေအာင္...."
ေျဖာင္း။
စိတ္မထိန္းနိုင္ျခင္းဟာJiminရဲ့
အားနည္းခ်က္တစ္ခုပဲ။
Jeonကခ်က္ခ်င္းထမတ္တပ္ရပ္ကာျပန္ဖို႔
ဟန္ျပင္ဆင္သည္ႏွင့္ရိုက္မိရိုက္ရာကိုအရင္ဆုံး
ရိုက္ခ်ခံလိုက္ရသည္။ဒီကိစၥကဒီေလာက္တုန္လွုပ္ဖို႔
မလိုအပ္ေနဘူးဆိုလည္းJiminစိတ္ေတြပ်က္ဆီး
ေနတာရက္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာၿပီ။
Jimin တစ္ခုခုကိုအဆုံးအထိဖ်က္စီးပစ္လိုက္ခ်င္
ေသာစိတ္ေတြသည္လည္းေန႔တိုင္း။
ခြမ္း။
စားပြဲခုံေပၚကCoffee ခြက္ေတြမုန့္ပန္းကန္ေတြ
အားလုံးကိုဆိုးဆိုးဝါးဝါးတိုက္ခ်ပစ္ေတာ့
ထိုင္ေနေသာတစ္ေယာက္ဆီသြားေရာက္
ေပက်ံကုန္သည္။
"နင္ ဒါဘာလုပ္တာလဲ!"
"ငါ့လူနဲ႔ေရာ နင္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ!!
ေမးလာေသာေမးခြန္းအေပၚ
ထိုမိန္းကေလးက ေၾကာက္ျခင္းလန့္ျခင္းမရွိ။
Coffee ေတြကိုစကတ္ေပၚမွခါခ်ၿပီး
"Coffeeေသာက္ေနတာေလ...
ဘာျဖစ္လို႔လဲ..."
"နင္......"
ေဒါသသည္အဆုံးအထိထြက္ကာဘယ္လိုမွ
ထိန္း၍မရေတာ့သည္မို႔ ထိုမိန္းကေလးဆီကို
တစ္ခုခုလုပ္ရန္ Jiminလက္ေတြေရာက္ရွိသြားသည္။
Jeonသည္Jiminအား လၽွင္ျမန္စြာထိန္းခ်ဴပ္လိုက္
ကာခပ္တင္းတင္းဖမ္းထားလိုက္ရသည္။
"လႊတ္စမ္း!!!"
"ေမာင္ေျပာျပမယ္"
"မေျပာနဲ႔!!!"
"ငါ့ထက္ပိုတဲ့အေရးႀကီးကိစၥကဒါလား
မိန္းမတစ္ေယာက္နဲ႔Coffeeဆိုင္မွာခိုးေတြ႕ေနတဲ့
ကိစၥလား"
"ခိုးေတြ႕ေနတာမဟုတ္ဘူး အလုပ္ကိစၥ....."
ေျဖာင္း။
ေနာက္တစ္ခ်က္သည္ သိပ္ေတာင္အားမပါနိုင္ခဲ့ပါ။
စိတ္တိုလြန္းလို႔သာရိုက္လိုက္ရတယ္
သူ႔မွာအားအင္ေတြမရွိေတာ့သလိုသူရိုက္ၿပီး
သူကပဲေမာပန္းေနသည္။
"ငါတို႔ ေအးေဆးထိုင္ေနတာပါ မင္းကိုယ္ထိ
လက္ေရာက္Jungkookကိုရိုက္ရတဲ့အထိ
ဆိုးဝါးေနတာမဟုတ္ဘူးမရိုင္းစိုင္းနဲ႔
Public မွာ စရိုက္ေတာ့မက်သင့္ဘူးမလား"
Jeon ဘက္ကိုလိုက္ေပးဟန္ ထကာကြယ္သမွု
ကိုျပဳေတာ့ Jimin၏အံ့ႀကိတ္သံသည္ဆိုးဆိုးဝါးဝါး။
"သတ္ပစ္ေတာင္ နင့္ေသာက္ေၾကာင္းမပါဘူး!!"
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲအေကာင္းအတိုင္းက်န္ေနေသး
ေသာမ်က္စိေရွ႕ကCoffee ခြက္ေကာက္ကိုင္ကာ
ပက္ပစ္လိုက္ျခင္းကိုဘယ္သူမွမတားဆီးနိုင္ခဲ့။
"Jimin!!!!"
Jeonသည္ တစ္ကိုယ္လုံးCoffeeေတြေပက်ံသြား
ေသာမိန္းကေလးကိုၾကည့္ကာမ်က္လုံးေတြက်ယ္
သြားသည္။တစ္ဆိုင္လုံးကလည္းစိတ္ဝင္စားစရာ
ပြဲျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္။
"နင္ ရိုင္းလိုက္တာ!!!!!"
ဝုန္းးး။
စားပြဲခုံအားၾကမ္းတမ္းစြာထပ္ေဆာင့္ကန္လိုက္
ေသာအသံသည္က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္။
"ေတာ္ေတာ့!!!!"
Jeon သည္ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြအား
ဆြဲေဆာင့္ေခၚကာထိန္းေပမယ့္ လုံးဝထိန္း၍
မရခဲ့။လက္ေတြထဲက႐ုန္းထြက္သည္။
"ဘာလို႔ေတာ္ရမွာလဲ...ဘာကိစၥကငါက
ေတာ္ရမွာလဲ...."
"ရိုးရိုးသားသားထိုင္ေနတာ...ငါ့လိပ္ျပာ
ငါလုံတယ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ပုံစံက
ငါေဖာက္ျပန္ေနတာနဲ႔တူေနၿပီ..."
"မဟုတ္လို႔လား....မေဖာက္ျပန္ေနလို႔လား!!!"
"အိမ္မွာဆက္ေျပာမယ္ လူေတြၾကည့္ေနၿပီ
ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီလို႔ငါေျပာေနတယ္ေနာ္..."
"အမိန့္လာမေပးနဲ႔ မင္းလိုေကာင္က
ငါ့ကိုအမိန့္ေပးစရာဘာအေၾကာင္းမွမလိုဘူး
မိန္းကေလးေတြကိုႀကိဳက္သြားတာလား
ဘယ္အခ်ိန္ေတြထဲကလဲ
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာမွေပါ့ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္
လုပ္ေနစရာမလိုပါဘူး ငါကေသာက္႐ူးအလုပ္ခံ
မယ့္လူတန္းစားထဲမပါဘူးJeonJungkook"
Jeonမ်က္ႏွာသည္ ျပႆနာကိုေျဖရွင္းခ်င္ေသာ
အရိပ္အေယာင္ေတြမွ Jiminစကားေၾကာင့္
တင္းခနဲ။
"ငါ့ ကိုယ္က်င့္တရားကို လာမေစာ္ကားနဲ႔.."
"မင္းက ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့သူေတြ
လုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြကိုလုပ္ေနတာကို
မင္းတို႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကတာေပါ့
ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ ငါျမင္တာေတာ့
မင္းအယုအယခံေနတာပဲျမင္တယ္
သာယာေနတာပဲျမင္တယ္ ငါ၇ႏွစ္လုံး
ေပးခဲ့တဲ့ သာယာမွုေတြက ရိုးသြားလို႔လား"
"ပါးစပ္ပိတ္ေတာ့...မင္းလြန္လာၿပီ"
"အေျပာင္းအလဲျဖစ္ခ်င္တဲ့လူ႔စိတ္သေဘာတရား
ကိုငါနားလည္ေပးပါတယ္ မင္းလည္းေယာက်္ားပဲ
ငါ့ကိုရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ေျပာၿပီး လုပ္ေစခ်င္တာ
သူမ်ားေျပာမွ လိုက္ဖမ္းရေတာ့ ငါေအာက္တယ္"
"Jungkook သူ႔ကိုရွင္းမျပေတာ့ဘူးလား
သူ႔စကားေတြအရမ္းလြန္လြန္းေနၿပီ"
အလြန္အမင္းစိတ္ထိခိုက္သလိုသနားစဖြယ္
ဟန္ျဖင့္ တစ္ဖက္၏အလြန္ေတြပဲျဖစ္ေအာင္
ဖန္တီးတတ္သူတို႔၏အကြက္ေတြသည္
Jimin အတြက္ေရခ်ယ္နဲ႔ေပါင္းထား၍ရိုးေနၿပီ။
"လာ ...ျပန္မယ္....မင္းလာလိုက္ေတာ့...."
"ကာကြယ္တာ ကာကြယ္တာေပါ့
အထ္ိမခံဘူးေနာ္....ဘာလို႔လဲ
အရမ္းႀကိဳက္ေနတာလား ဟုတ္လား..."
"ParkJimin!!!!!"
ေအာ္သံတြင္မ်က္လုံးေတြရဲခနဲ။သူတို႔ရိုးရိုးသားသား
ျဖစ္ျဖစ္မရိုးမသားျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္
သူစိတ္ပင္ပန္းေနတာပဲသိသည္။သူ႔ကိုမေရြးခ်ယ္
ေတာ့တာပဲသိသည္။ႏွစ္ေယာက္သားစိတ္ကုန္
စိတ္ပ်က္အေျခအေနေတြစိမ္းသက္ေနတဲ့ၾကားက
သူအားကိုးေနမိတုန္းဆိုတဲ့ေဒါသေတြကိုပဲသိသည္။
ေမာင့္ကို သူကလြဲၿပီးဘယ္သူနဲ႔မွတြဲျမင္ရတာ
မ်ိဳးကို ဘယ္တုန္းကမွလက္မခံခဲ့ပါ။
ေမာင္က ေရခ်ယ္နဲ႔ TaeHyung ေတာ့ရပါတယ္
ဆိုေပမယ့္သူကေတာ့အဲ့ႏွစ္ေယာက္ေတာင္
တစ္ခါတေလဆိုရခဲ့တာမဟုတ္။
Relationship ရဲ့အေျခအေနဟာ အဆိုးဝါးဆုံး
အျပတ္ျပတ္အေနအထားကိုေရာက္ေနရတဲ့
ၾကားထဲ ေမာင့္ဘက္က အလုပ္ေခါင္းစဥ္တပ္
ဒီလိုအထိေတြ လြန္လာေတာ့ အေျခအေနသည္
ေကာင္းလာဖြယ္ရာမရွိေတာ့။
"အမွားလုပ္ၿပီးမ်ား ငါ့ကိုေအာ္ရဲေသးတယ္....
မင္း.....က..."
သူ႔ကိုၾကမ္းတမ္းစြာေအာ္လိုက္တာေၾကာင့္
မေက်နပ္စြာ တတိယအႀကိမ္ရိုက္ဖို႔
Jeon မ်က္ႏွာဆီကိုလက္ေတြလွမ္းလာခ်ိန္တြင္
Jeonက လက္ေတြကိုဆြဲဖမ္းကာ ျပန္တြန္းလိုက္သည္။
ပုံမွန္ရန္ျဖစ္ေနက်အရွိန္နဲ႔ပဲတြန္းလိုက္ေပမယ့္
အံ့ဩစရာေကာင္းေအာင္ ေျခေထာက္ေတြမခိုင္
ၾကမ္းျပင္ေပၚေခြေခါက္လဲက်သြားေသာ
ေကာင္ေလးသည္အ႐ုပ္က်ိဳးပ်က္ပဲ။
လူပင္ပန္းတာကအားေဆးေသာက္အနားယူ
ရင္အဆင္ေျပေပမယ့္စိတ္ေတြရက္ေပါင္းမ်ားစြာ
အဖက္ဖက္ကပင္ပန္းေနတာကေတာ့အားေဆး
ေသာက္၍မရ လူျမင္ကြင္းေရွ႕ ဒီလိုလုပ္ခံရတာ
ကိုအလြန္ဝမ္းနည္းနာက်င္သြားခဲ့ေသာ္လည္း
ဟိုမိန္းမေရွ႕ လဲက်သြားရတာကိုမခံခ်င္ေသာ္
လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္မထနိုင္ေလာက္ေအာင္
အားနည္းေနခဲ့သည္။
ၾကမ္းျပင္ေပၚတစ္စက္ခ်င္းက်လာေသာ
မ်က္ရည္ေတြကို မထိန္းနိုင္ေတာ့။
မ်က္ရည္က်တာကိုလူေတြျမင္ခဲ့ရင္လည္း
အားနည္းတယ္ထင္မွာစိုး၍ အျမန္အဆန္သုတ္
ပစ္ကာမရရေအာင္ ႀကိဳးစားထၿပီး
ဆိုင္ထဲမွေျပးထြက္သြားခဲ့သည္။
ဆိုင္အျပင္တစ္ေနရာတြင္ေစာင့္ေနေသာ
TaeHyung ဆီေျပးသြားခဲ့ၿပီး TaeHyung
လက္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္သူဘာမွမသိေတာ့ပါ။
ေခါင္းေတြအလြန္မူးေဝလာကာလဲက်သြားေတာ့သည္။
~~~~~~~
"စိတ္ကင္ဆာပဲ...."
"စိတ္ကင္ဆာကနင္ ေကာင္မရဲ့
ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပတ္လို႔ကေတာ့
နင္ေသၿပီသာမွတ္...!!!!"
Jungkook ကိုလြယ္လြယ္ကူကူပဲ
သိမ္းသြင္းနိုင္မယ့္လူလို႔ထင္ၿပီးခ်ဥ္းကပ္မိတာ
မွားယြင္းတဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း
သိလိုက္ရၿပီး တပ္ေခါက္ျပန္လာခ်ိန္တြင္
ဆိုင္ေဘးကလမ္းတစ္ခုကိုခ်ိဳးဝင္႐ုံ
ရွိေသးသည္ ဆံပင္ေတြအားလုံး
အစုလိုက္အျပဳံလိုက္ပါသြားေတာ့သည္။
"အား!!!!!!"
"ငါ့ရည္းစားေဟာင္းက်က္သေရတုံး
ေကာင္ကိုပဲနင္ရမယ္ ငါ့သူငယ္ခ်င္း
ကိုေတာ့အနံ႔ေတာင္ရွုဖို႔မစဥ္းစားနဲ႔
ငါနဲ႔အရမ္းကိုႏြယ္ခ်င္ေနတာဟုတ္လား!!!!"
"ဟဲ့လႊတ္စမ္း!!!!! နာတယ္!!!"
"လြတ္လပ္တဲ့လူကိုမရွာနိုင္တာလည္းမဟုတ္
သူမ်ားအပိုင္ကိုမွ ပိုၿပီးတက္မက္တတ္တဲ့
အတန္းအစားတစ္ရပ္အတြက္ ထိုက္တန္တာက
ေတာ့ပါးခြ ရိုက္တာပဲ..."
ေရခ်ယ္၏လက္သံသည္မေက်နပ္ခ်က္
ေတြစုေပါင္းထားရလားမသိသိပ္အားရစရာ
ေကာင္းေနခဲ့ပါသည္။
~~~~~~~~~~~