Unicoad
ဒီနေ့ဦးကအလုပ်ကိစ္စရှိလို့ ခရီးထွက်တာ ၂ရက်လောက်နေမှပြန်လာမယ်တဲ့ ဒီတော့ အဟဲဟဲ ဇနသော်တာကဲမယ့်အချိန်ရောက်လို့လာပါပြီ။
ဦးကအပြင်မထွက်ဖို့မှာခဲ့တာကြောင့်အိမ်မှာပဲသူငယ်ချင်းတွေခေါ်ပြီးသောင်းကြမ်းပြစ်ဖို့ ကြံစည်လိုက်ပြီး သူငယ်ချင်းတွေကိုဖုန်းဆက်ခေါ်လိုက်မယ်။
"Hello ငမဲရေ ငရွှေကိုခေါ်ပြီး အိမ်လာကွာ အိမ်မှာ ငါတို့ပျော်ပါးကြမယ်"
"ဟာမင်းဘဲ ကြီးနဲ့ရလို့လားဟ"
"ဘာလို့မရရမှာလဲကွသူအိမ်မှာမရှိဘူးလာစမ်းပါကွာ..အော်ဒါနဲ့ အရက်အကောင်းစားတွေဝယ်ခဲ့အုံးနော်ဟျောင့်"
"အေးပါကွာ"
"အေးအေးဒါပဲ"
ဖုန်းချလိုက်ပြီး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ အစောင့်တွေ မရှိတဲ့နောက်ဖေးတံခါးဝမှာသူငယ်ချင်းတွေကိုထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ်။
တစ်အောင့်ကြာတော့ ငမဲတို့ငရွှေတို့ရောက်လာကြပြီး နောက်ဖေးဘက်ကနေ့ဝင်လာတော့ သည်။
"ဟျောင့်တွေလာလာ အထဲအမြန်ဝင်"
"အေးအေး"
သုံးယောက်သားအုပ်စုလိုက်အပေါ်ဆုံးထပ်ကိုတတ်သွားပြီးပါလာတဲ့ အရက်နဲ့အမြည်းတွေ ရယ် ချကာ bluetooth music boxကြီးကိုလဲချလိုက်သည်။
သုံးယောက်သားသီချင်းတွေဖွင့်ပြီးမြူးတူးပျော်ပါးပြီး အရက်တွေကို ပုံမှန်ထပ်ပိုသောက်ခဲ့ ကြတယ်။
ညအချိန်ထိဒွန့်လို့မပြီးနိုင်တဲ့သုံးယောက် လဲ ကြာတော့ပင်ပန်းပြီးအိပ်ပျော်သွားကြတယ်။
.
.
.တစ်ဖတ်မှာတော့နှိုင်းသည်
အလုပ်ကိစ္စက ဖျတ်လိုက်တာကြောင့်မလို့ ညပိုင်းမှာအိမ်ပြန်ရောက်လာခဲ့သည်။ အစေခံတွေက နှုိင်းရောက်လာတော့ဘာမှမပြောကြပဲ ဟိုတို့ဒီတို့လုပ်နေပြီးတစ်ခုခုကိုမပြောရဲပုံရသည်။
"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ငယ်ရော?"
"ဟိုလေ သခင်ကြီး...သခင်လေးကသူ့သူငယ်ချင်းတွေခေါ်ပြီးအပေါ်ထပ်မှာ သောက်စားနေပါတယ်"
နှုိင်းမျက်မှောင့်အနည်းငယ်ကျုံ့လိုက်ပြီးနောက်အပေါ်ထပ်သို့တတ်သွားခဲ့သည်။
အပေါ်ထပ်ရောက်တော့ဘီယာဘူးခွံတွေအရက်ပုလင်းတွေနဲ့မုန့်ထုပ်တွေကနေရာအနှံ့ သုံးယောက်လုံးက ကြမ်းပြင်မှာအိပ်ပျော်နေကြသည်။
နှုိင်းလဲလက်ပိုက်ပြီးကြည့်နေလျှက်
"ဒါဘာဖြစ်နေတာလဲ ထကြစမ်း!"
ငရွှေကထလာပြီး နှုိင်းကိုမြင်တော့လန့်သွားကာ ဇနရဲ့ပေါင်အားပုပ်ပြီးနှိုးနေသည်။
"ဟျောင့်ထအုံး မင်းဘဲ ကြီးလာနေပြီ"
တိုးတိုးသာသာပြောသော်လဲဇနတစ်ယောက်အိပ်ကောင်းတုံးပင်
"မင်းတို့ ဒီမှာအိပ်လိုက်"
နှုိင်းက ငရွှေတို့ငမဲတို့ကိုဒီမှာပဲအိပ်ဖို့ပြောပြီး ဇနအားမချီကာ မိမိ အခန်းထဲသိူ့ခေါ်သွားလိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်ပြစ်ချလိုက်ပြီး မနက်ရောက်ရင်တော့ တွေ့တာပေါ့ငယ်ရာ။
နှုိင်းလဲဘေးနားမှာပဲဝင်လှဲလိုက်ပြီး အိပ်စက်လိုက်တယ်။
.
.
.
.
မနက် မိုးလင်းတော့ ဇနသော်တာတစ်ယောက် အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်ထလာပြီးနောက်ပထမဆုံးမြင်တွေ့လိုက်ရတာက ကုတင်ဘေးမှာထိုင်နေတဲ့ဦးနှိုင်းကိုပင်။
"အမလေး..ဦး ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ပြန်ရောက်နေတာလဲ..ဟို..ဟိုကောင်တွေရောဟင်"
နှုိင်းလဲစိုက်ကြည့်နေရာမှ စကားပြောလိုက်သည်။
"အိမ်ပြန်သွားကြပြီ..ပြောပါအုံး ငယ်ညကဘယ်လိုတွေသောင်းကြမ်းထားလဲ"
ဇနလဲခေါင်းလေးကုတ်လျှက် ခေါင်းလေးငုံထားကာပြောလိုက်သည်။
" အဲ့တာက..ဦးပြန်မလာဘူးဆိုပြီးဆိုးချင်သလိုဆိုးနေတာပါ မှားပါတယ်ဗျ ဦးအပြစ်ပေးပါ"
နှိုင်းလဲစိုက်ကြည့်နေလျှက်ကနေ့ အခန်းပြင်ထွက်ရန်အခန်းတံခါးဘက်လျှောက်သွားလိုက်ပြီး
"ရေချိုးပြီးအောက်ဆင်းခဲ့ အမူးပြေဟင်းရေတိုက်မယ်..တစ်လက်စထဲအပြစ်ပေးဖို့ ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်းယူခဲ့"
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါ"
နှိုင်းလဲ အဖြေရတာနှင့်အောင်ပြန်ဆင်းသွားပြီး ထမင်းစားခန်းတွင် အိမ်ဖော်များကိုအမူပြေဟင်းရေပြင်ပေးစေလိုက်ပြီး ထိုင်ကာစောင့်နေလိုက်သည်။
တစ်ခဏကြာတော့ ဇနသော်တာ အောက်သို့ဆင်းလာလိုက်ပြီး လက်ထဲမှာလဲ ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်းပါလာပေသည်။
"ဦး..ကြိမ်လုံးရပါပြီ"
တွန့်စုတ်စွာ ဦးလက်ထဲအားကြိမ်လုံးထည့်ပေးလိုက်သည်။ နှိုင်းကလဲ ကြိမ်လုံးကိုယူကာ ဖယောင်းတိုင်ကိုမီးခြစ်ဖြင့်မီးညှိပြီး ကြိမ်လုံးအားမီးကင်နေသည် ။
"ကိုယ့်ကိုပဲကြည့်မနေနဲ့အမူးပြေဟင်းရည်ကုန်အောင်သောက်"
"ဟုတ်.."
ဇန ထိုင်လိုက်ကာ ဟင်းရည်ကိုရင်တစ်ထိပ်ထိပ်နဲ့ တစ်ဇွန်းချင်းဖြေးညှင်းစွာသောက်နေမိသည်။
*ဦးက..ငါ့ကိုအသေကျွေးတော့မှ..ငိုချင်ပါတယ်*
မီးကင်ထားသောကြိမ်လုံးကိုသာကြည့်ပြီးမျက်ခုံးလှုပ်နေသည်။ သောက်နေတဲ့ဟင်းရည်လဲကုန်သွားရော ဦးနှိုင်းက ပြောလေသည်။
"ထ..စားပွဲကိုလက်ထောက်ထား"
ငိုမဲ့မဲ့နှင့်ခုန်ပေါ်ကထလျှက်
"ဟုတ်..ဟင့်"
စားပွဲပေါ်ကိုလက်ထောက်လိုက်ကာ တစ်ကိုယ်လုံးတုံနေရှာသည်။
နှိုင်းလဲ ဇနရဲ့ ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကြိမ်လုံးကိုကိုင်ကာ တင်ပါးကိုပွတ်ဆွဲနေလိုက်သည်။
"အချက်၅၀ ခံနိုင်မလား?"
"ဟင့်..၅..၅..၅ဝကြီးတောင်...အမလေး...ငယ်ခံနိုင်မယ်မထင်ဘူး"
"ကောင်းပြီ ၄၀ ထပ်မလျှော့ဘူး"
"ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါ..သက်ညှာပေးလို့ကျေးဇူးပါ ဦး"
နှိုင်း ကြိမ်လုံးဖြင့်တင်ပါးအား အံကြိတ်ကာ တစ်ချက် လွှဲရိုက်လိုက်သည်။
ဖြန်း!!
"အားး! 1..."
ဖြန်းး!!
"အားး..၂.စပ်..စပ်တယ်..ဟင့်"
ဇနတစ်ယောက် ခြေထောက်တွေတုန်နေကာ မျက်ရည်စီးကျလာပေသည်။
နှိုင်းလဲတစ်ချက်လေးမှ အလျှော့မပေးပဲအားပြင်းစွာရိုက်နေလိုက်၏။
ဖြန်း!!!
"အားးး..!! 3ဟင့်..စပ်တယ်.."
နောက် အချက်၃၅ထိတိုင်အောင်ရိုက်နေပြီး တစ်ဖြန်းဖြန်းဆိုသည့်ကြိမ်လုံးနှင့်တင်ပါးထိတဲ့အသံနှင့် ဇနရဲ့အော်သံတို့ဖြင့် အိမ်တော်ကြီးတစ်ခုလုံးဆူညံနေပေသည်။
ထိုအသံတွေကိုကြားတဲ့အိမ်ဖော်လေးတွေလဲ သခင်လေးအရိုက်ခံရတာကိုချောင်းကြည့်ရင်း ကြက်သီးတွေထနေကြသည်။
ဇန သည်လဲ လူမြင်ကွင်းမှာဘောင်းဘီချွတ်ရိုက်ခံနေရတာမို့ ရှက်တာက တစ်လိုင်းစပ်တာကဆသ်လိုင်းခံစားနေရသည်။
ဖြန်းး!!
"အားးး36...ဟင့်...ဦး...နာတယ်...ဟင့်.."
"နောက်တစ်ခါ ဒီလိုမျိုးထပ်တွေ့ရင်ကိုယ်ဘာလုပ်ရမလဲဟမ်?!"
ဖြန်းး! ဖြန်းးး! ဖြန်းး!
"အားးး37..အားးး38...အားးးဟင့်...39..နှစ်ဆပါ..ဦးးဟင့်!"
နောက်ဆုံးတစ်ချက်အား အားပြင်းစွာ တင်ပါးအားရိုက်ချလိုက်သည်။
"
အားးးးး! 40...ဟင့်သေပါပြီဗျာ"
ဇန အောက်ကိုထိုင်ကျသွားပြီး အရိုက်ခံရတဲ့နေရာကိုပွတ်နေရင်း ငိုကျွေးနေပေသည်။
နှိုင်းလဲ ဇနကိုမချီပြီးအပေါ်ထပ်ပြန်ခေါ်သွားပေသည်။
အောက် မှာကျန်ခဲ့တဲ့အိမ်ဖော်မလေးတွေကပြန်ထွက်လာကြပြီး ပန်းကန်အားသိမ်းကာ တီးတိုးတီးတိုးစကားတွေဆိုနေကြသည်။
အပေါ်ထပ်က နှိုင်းမှာတော့ ဇနကို ကုတင်ပေါ်မှောက်ရက်လေးနေစေပြီး နောက် ဆေးဘူးဖွင့်ကာ အရိုက်ခံရတဲ့နေရာလေးကိုလိမ်းပေးနေလိုက်သည်။
"ဟင့်..ဦး..အဲ့နားက စပ်တယ်"
"အဆိုးလေး"
ငိုကာငြိမ်နေပြီးနောက်
"နောက် မလုပ်တော့ပါဘူး ဦး..ဟင့်"
နှိုင်းလဲခေါင်းလေးပွတ်ပေးကာပြောလိုက်သည်။
"
လိမ္မာတယ်"
.
.
.
.
ဟီးဟီးသာသာ့ကိုချောင်းရိုက်မယ်ဆိုထွက်ပြေးမယ်....
ပြန်လာပါပြီဗျာ..အချစ်တို့ vote and comလေးတွေပေးကြပါအုံးသာသာ့ကိုဘယ်လောက်လွမ်းကြောင်းသိချင်တယ်ဗျားး
#zawgyi
Unicoad
ဒီေန႕ဦးကအလုပ္ကိစၥရွိလို႔ ခရီးထြက္တာ ၂ရက္ေလာက္ေနမွျပန္လာမယ္တဲ့ ဒီေတာ့ အဟဲဟဲ ဇနေသာ္တာကဲမယ့္အခ်ိန္ေရာက္လို႔လာပါၿပီ။
ဦးကအျပင္မထြက္ဖို႔မွာခဲ့တာေၾကာင့္အိမ္မွာပဲသူငယ္ခ်င္းေတြေခၚၿပီးေသာင္းၾကမ္းျပစ္ဖို႔ ႀကံစည္လိုက္ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကိုဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္မယ္။
"Hello ငမဲေရ ငေ႐ႊကိုေခၚၿပီး အိမ္လာကြာ အိမ္မွာ ငါတို႔ေပ်ာ္ပါးၾကမယ္"
"ဟာမင္းဘဲ ႀကီးနဲ႕ရလို႔လားဟ"
"ဘာလို႔မရရမွာလဲကြသူအိမ္မွာမရွိဘူးလာစမ္းပါကြာ..ေအာ္ဒါနဲ႕ အရက္အေကာင္းစားေတြဝယ္ခဲ့အုံးေနာ္ေဟ်ာင့္"
"ေအးပါကြာ"
"ေအးေအးဒါပဲ"
ဖုန္းခ်လိဳက္ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕ အေစာင့္ေတြ မရွိတဲ့ေနာက္ေဖးတံခါးဝမွာသူငယ္ခ်င္းေတြကိုထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။
တစ္ေအာင့္ၾကာေတာ့ ငမဲတို႔ငေ႐ႊတို႔ေရာက္လာၾကၿပီး ေနာက္ေဖးဘက္ကေန႕ဝင္လာေတာ့ သည္။
"ေဟ်ာင့္ေတြလာလာ အထဲအျမန္ဝင္"
"ေအးေအး"
သုံးေယာက္သားအုပ္စုလိုက္အေပၚဆုံးထပ္ကိုတတ္သြားၿပီးပါလာတဲ့ အရက္နဲ႕အျမည္းေတြ ရယ္ ခ်ကာ bluetooth music boxႀကီးကိုလဲခ်လိဳက္သည္။
သုံးေယာက္သားသီခ်င္းေတြဖြင့္ၿပီးျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးၿပီး အရက္ေတြကို ပုံမွန္ထပ္ပိုေသာက္ခဲ့ ၾကတယ္။
ညအခ်ိန္ထိဒြန့္လို႔မၿပီးနိုင္တဲ့သုံးေယာက္ လဲ ၾကာေတာ့ပင္ပန္းၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကတယ္။
.
.
.တစ္ဖတ္မွာေတာ့ႏွိုင္းသည္
အလုပ္ကိစၥက ဖ်တ္လိုက္တာေၾကာင့္မလို႔ ညပိုင္းမွာအိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့သည္။ အေစခံေတြက နှုိင်းရောက်လာတော့ဘာမှမပြောကြပဲ ဟိုတို႔ဒီတို႔လုပ္ေနၿပီးတစ္ခုခုကိုမေျပာရဲပုံရသည္။
"ဘာျဖစ္ၾကတာလဲ ငယ္ေရာ?"
"ဟိုေလ သခင္ႀကီး...သခင္ေလးကသူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚၿပီးအေပၚထပ္မွာ ေသာက္စားေနပါတယ္"
နှုိင်းမျက်မှောင့်အနည်းငယ်ကျုံ့လိုက်ပြီးနောက်အပေါ်ထပ်သို့တတ်သွားခဲ့သည်။
အေပၚထပ္ေရာက္ေတာ့ဘီယာဘူးခြံေတြအရက္ပုလင္းေတြနဲ႕မုန့္ထုပ္ေတြကေနရာအႏွံ႕ သုံးေယာက္လုံးက ၾကမ္းျပင္မွာအိပ္ေပ်ာ္ေနၾကသည္။
နှုိင်းလဲလက်ပိုက်ပြီးကြည့်နေလျှက်
"ဒါဘာျဖစ္ေနတာလဲ ထၾကစမ္း!"
ငေ႐ႊကထလာၿပီး နှုိင်းကိုမြင်တော့လန့်သွားကာ ဇနရဲ႕ေပါင္အားပုပ္ၿပီးႏွိုးေနသည္။
"ေဟ်ာင့္ထအုံး မင္းဘဲ ႀကီးလာေနၿပီ"
တိုးတိုးသာသာေျပာေသာ္လဲဇနတစ္ေယာက္အိပ္ေကာင္းတုံးပင္
"မင္းတို႔ ဒီမွာအိပ္လိုက္"
နှုိင်းက ငေ႐ႊတို႔ငမဲတို႔ကိုဒီမွာပဲအိပ္ဖို႔ေျပာၿပီး ဇနအားမခ်ီကာ မိမိ အခန္းထဲသိူ႕ေခၚသြားလိုက္သည္။
ကုတင္ေပၚျပစ္ခ်လိဳက္ၿပီး မနက္ေရာက္ရင္ေတာ့ ေတြ႕တာေပါ့ငယ္ရာ။
နှုိင်းလဲဘေးနားမှာပဲဝင်လှဲလိုက်ပြီး အိပ္စက္လိုက္တယ္။
.
.
.
.
မနက္ မိုးလင္းေတာ့ ဇနေသာ္တာတစ္ေယာက္ အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ထလာၿပီးေနာက္ပထမဆုံးျမင္ေတြ႕လိုက္ရတာက ကုတင္ေဘးမွာထိုင္ေနတဲ့ဦးႏွိုင္းကိုပင္။
"အမေလး..ဦး ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ျပန္ေရာက္ေနတာလဲ..ဟို..ဟိုေကာင္ေတြေရာဟင္"
နှုိင်းလဲစိုက်ကြည့်နေရာမှ စကားေျပာလိုက္သည္။
"အိမ္ျပန္သြားၾကၿပီ..ေျပာပါအုံး ငယ္ညကဘယ္လိုေတြေသာင္းၾကမ္းထားလဲ"
ဇနလဲေခါင္းေလးကုတ္လွ်က္ ေခါင္းေလးငုံထားကာေျပာလိုက္သည္။
" အဲ့တာက..ဦးျပန္မလာဘူးဆိုၿပီးဆိုးခ်င္သလိုဆိုးေနတာပါ မွားပါတယ္ဗ် ဦးအျပစ္ေပးပါ"
ႏွိုင္းလဲစိုက္ၾကည့္ေနလွ်က္ကေန႕ အခန္းျပင္ထြက္ရန္အခန္းတံခါးဘက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္ၿပီး
"ေရခ်ိဳးၿပီးေအာက္ဆင္းခဲ့ အမူးေျပဟင္းေရတိုက္မယ္..တစ္လက္စထဲအျပစ္ေပးဖို႔ ႀကိမ္လုံးတစ္ေခ်ာင္းယူခဲ့"
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ပါ"
ႏွိုင္းလဲ အေျဖရတာႏွင့္ေအာင္ျပန္ဆင္းသြားၿပီး ထမင္းစားခန္းတြင္ အိမ္ေဖာ္မ်ားကိုအမူေျပဟင္းေရျပင္ေပးေစလိုက္ၿပီး ထိုင္ကာေစာင့္ေနလိုက္သည္။
တစ္ခဏၾကာေတာ့ ဇနေသာ္တာ ေအာက္သို႔ဆင္းလာလိုက္ၿပီး လက္ထဲမွာလဲ ႀကိမ္လုံးတစ္ေခ်ာင္းပါလာေပသည္။
"ဦး..ႀကိမ္လုံးရပါၿပီ"
တြန့္စုတ္စြာ ဦးလက္ထဲအားႀကိမ္လုံးထည့္ေပးလိုက္သည္။ ႏွိုင္းကလဲ ႀကိမ္လုံးကိုယူကာ ဖေယာင္းတိုင္ကိုမီးျခစ္ျဖင့္မီးညွိၿပီး ႀကိမ္လုံးအားမီးကင္ေနသည္ ။
"ကိုယ့္ကိုပဲၾကည့္မေနနဲ႕အမူးေျပဟင္းရည္ကုန္ေအာင္ေသာက္"
"ဟုတ္.."
ဇန ထိုင္လိုက္ကာ ဟင္းရည္ကိုရင္တစ္ထိပ္ထိပ္နဲ႕ တစ္ဇြန္းခ်င္းေျဖးညွင္းစြာေသာက္ေနမိသည္။
*ဦးက..ငါ့ကိုအေသေကြၽးေတာ့မွ..ငိုခ်င္ပါတယ္*
မီးကင္ထားေသာႀကိမ္လုံးကိုသာၾကည့္ၿပီးမ်က္ခုံးလႈပ္ေနသည္။ ေသာက္ေနတဲ့ဟင္းရည္လဲကုန္သြားေရာ ဦးႏွိုင္းက ေျပာေလသည္။
"ထ..စားပြဲကိုလက္ေထာက္ထား"
ငိုမဲ့မဲ့ႏွင့္ခုန္ေပၚကထလွ်က္
"ဟုတ္..ဟင့္"
စားပြဲေပၚကိုလက္ေထာက္လိုက္ကာ တစ္ကိုယ္လုံးတုံေနရွာသည္။
ႏွိုင္းလဲ ဇနရဲ႕ ေဘာင္းဘီကိုဆြဲခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး ႀကိမ္လုံးကိုကိုင္ကာ တင္ပါးကိုပြတ္ဆြဲေနလိုက္သည္။
"အခ်က္၅၀ ခံနိုင္မလား?"
"ဟင့္..၅..၅..၅ဝႀကီးေတာင္...အမေလး...ငယ္ခံနိုင္မယ္မထင္ဘူး"
"ေကာင္းၿပီ ၄၀ ထပ္မေလွ်ာ့ဘူး"
"ဟုတ္..ဟုတ္ကဲ့ပါ..သက္ညွာေပးလို႔ေက်းဇူးပါ ဦး"
ႏွိုင္း ႀကိမ္လုံးျဖင့္တင္ပါးအား အံႀကိတ္ကာ တစ္ခ်က္ လႊဲရိုက္လိုက္သည္။
ျဖန္း!!
"အားး! 1..."
ျဖန္းး!!
"အားး..၂.စပ္..စပ္တယ္..ဟင့္"
ဇနတစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ေတြတုန္ေနကာ မ်က္ရည္စီးက်လာေပသည္။
ႏွိုင္းလဲတစ္ခ်က္ေလးမွ အေလွ်ာ့မေပးပဲအားျပင္းစြာရိုက္ေနလိုက္၏။
ျဖန္း!!!
"အားးး..!! 3ဟင့္..စပ္တယ္.."
ေနာက္ အခ်က္၃၅ထိတိုင္ေအာင္ရိုက္ေနၿပီး တစ္ျဖန္းျဖန္းဆိုသည့္ႀကိမ္လုံးႏွင့္တင္ပါးထိတဲ့အသံႏွင့္ ဇနရဲ႕ေအာ္သံတို႔ျဖင့္ အိမ္ေတာ္ႀကီးတစ္ခုလုံးဆူညံေနေပသည္။
ထိုအသံေတြကိုၾကားတဲ့အိမ္ေဖာ္ေလးေတြလဲ သခင္ေလးအရိုက္ခံရတာကိုေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ၾကက္သီးေတြထေနၾကသည္။
ဇန သည္လဲ လူျမင္ကြင္းမွာေဘာင္းဘီခြၽတ္ရိုက္ခံေနရတာမို႔ ရွက္တာက တစ္လိုင္းစပ္တာကဆသ္လိုင္းခံစားေနရသည္။
ျဖန္းး!!
"အားးး36...ဟင့္...ဦး...နာတယ္...ဟင့္.."
"ေနာက္တစ္ခါ ဒီလိုမ်ိဳးထပ္ေတြ႕ရင္ကိုယ္ဘာလုပ္ရမလဲဟမ္?!"
ျဖန္းး! ျဖန္းးး! ျဖန္းး!
"အားးး37..အားးး38...အားးးဟင့္...39..ႏွစ္ဆပါ..ဦးးဟင့္!"
ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္အား အားျပင္းစြာ တင္ပါးအားရိုက္ခ်လိဳက္သည္။
"
အားးးးး! 40...ဟင့္ေသပါၿပီဗ်ာ"
ဇန ေအာက္ကိုထိုင္က်သြားၿပီး အရိုက္ခံရတဲ့ေနရာကိုပြတ္ေနရင္း ငိုေကြၽးေနေပသည္။
ႏွိုင္းလဲ ဇနကိုမခ်ီၿပီးအေပၚထပ္ျပန္ေခၚသြားေပသည္။
ေအာက္ မွာက်န္ခဲ့တဲ့အိမ္ေဖာ္မေလးေတြကျပန္ထြက္လာၾကၿပီး ပန္းကန္အားသိမ္းကာ တီးတိုးတီးတိုးစကားေတြဆိုေနၾကသည္။
အေပၚထပ္က ႏွိုင္းမွာေတာ့ ဇနကို ကုတင္ေပၚေမွာက္ရက္ေလးေနေစၿပီး ေနာက္ ေဆးဘူးဖြင့္ကာ အရိုက္ခံရတဲ့ေနရာေလးကိုလိမ္းေပးေနလိုက္သည္။
"ဟင့္..ဦး..အဲ့နားက စပ္တယ္"
"အဆိုးေလး"
ငိုကာၿငိမ္ေနၿပီးေနာက္
"ေနာက္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဦး..ဟင့္"
ႏွိုင္းလဲေခါင္းေလးပြတ္ေပးကာေျပာလိုက္သည္။
"
လိမၼာတယ္"
.
.
.
.
ဟီးဟီးသာသာ့ကိုေခ်ာင္းရိုက္မယ္ဆိုထြငယက္ေျပးမယ္....
ျပန္လာပါၿပီဗ်ာ..အခ်စ္တို႔ vote and comေလးေတြေပးၾကပါအုံးသာသာ့ကိုဘယ္ေလာက္လြမ္းေၾကာင္းသိခ်င္တယ္ဗ်ားး