Hij neemt het tasje vast en kijkt er in. Hij haalt de lingerie er uit. Hij weet volgens mij totaal niet wat privacy betekent en denkt dat hij grappig is. Soms is hij zo kinderachtig. Ik trek het uit zijn handen.
"Wauw degene die je hier ooit in gaat zien, heeft de beste dag van zijn leven." Ik kijk hem vragend aan.
Ik stop de lingerie snel terug in het tasje en ga op zijn bed zitten. Ik moet eerlijk toegeven. Zijn jogging en shirt zitten zo comfortabel. Alec komt bij me zitten en veegt met een hand door zijn haar. Het lijkt alsof hij wat wil zeggen.
"Ik ben er trouwens oké mee dat we samen op een kamer moeten slapen, maar ik denk dat je wat dingen over mij moet weten. Zo weet je wat je kan verwachtten." zegt hij.
"Als we een tweepersoonsbed hebben zal ik wel zo aardig zijn om op de bank te slapen tenzij je me er persé bij wilt, ik ben altijd vrij snel klaar in de badkamer, ik ben iemand die lang uitslaapt en oh ja als ik een meisje mee naar de kamer neem zal ik je verwittigen."
Het klonk allemaal heel mooi, tot hij het laatste zei. Meent hij dit nou echt? Andere meisjes op onze kamer. Ik had dit al kunnen verwachten het is tenslotte Alec.
" Is allemaal goed, ik zal jou ook verwittigen als ik een jongen meeneem hoor. " bijt ik terug.
Hij begint te lachen. "Als je je zo gedraagt wil geen enkele jongen je." Ik kijk hem geïrriteerd aan.
Hij ziet het en hij stopt met lachen. Hij komt dichter bij me zitten en plaatst een hand op mijn schouder. Ik ruik zijn aftershave. Het is een lekkere frisse geur. Hij begint weer te lachen." Ik was je maar aan het plagen hoor schat, ik kan wel 2 weken zonder neuken. Tom daarentegen, die laat zijn beste vriend daarvoor zitten."
Hij kan het ook echt niet loslaten. Het is maar een kamer. Ik doe ook niet moeilijk, ik doe dit voor Laura. Zij zou hetzelfde hebben gedaan voor mij. Maar dat neemt niet weg dat het een beetje lullig van haar is om nog snel van kamergenoot te veranderen.
" Ach ja het is nu zo en het is alleen maar een kamer. Jullie kunnen nog steeds samen er op uit in Italië." zeg ik om hem gerust te stellen.
"Als hij maar niet denkt dat ik nog naar hem omkijk in Italië, hij gaat sowieso alleen maar met Laura tijd doorbrengen. Als ze eenmaal samen zijn kunnen ze niet weg blijven van elkaar. Je kent hun." Daar heeft Alec wel een punt. Vanaf het moment dat ze bij elkaar zijn zien ze andere mensen niet om hun heen.Maar alsnog, ik gun het ze. Plots krijg ik een idee.
" We weten allebei dat ze de hele tijd samen gaan zijn en inderdaad misschien niet veel naar ons omkijken. Maar wij kunnen het toch laten zien dat wij het daar naar ons zin hebben?, of in ieder geval laten lijken. We zeggen de hele schoolreis lang dat we alles al vol hebben gepland en dat we het erg naar ons zin hebben. Dan kijken ze misschien wel naar ons om. " zeg ik enthousiast.
" Zo een slecht idee is dat nog niet Evans. Dat zie ik wel zitten 2 weken doorbrengen met jou, pas maar op straks krijg je nog gevoelens." Zegt hij sarcastisch.
Wanneer ik er wat terug op wil zeggen horen we geritsel op de deur. Alec doet de deur open en Bruno komt binnen gerend. Hij springt op het bed en komt kwispelend naar me toe. Hij heeft zijn
leiband bij. Hij wil vast gaan wandelen. Alec ziet het en maakt het leibandje aan Bruno vast. "Bruno wil zo te zien gaan wandelen, het is gestopt met regenen. Wil je hem mee uitlaten?"