..!Please Adult Only ❤🚫🚫
ဒီ အပိုင်းက Changpei မှာ ဆင်ဆာ ဖြတ်ထားတာပါ..တခြား ဆင်ဆာမဖြတ်တဲ့
ဆီက ရှာရေး ပေးထားပါ..ကိုကိုနဲ့ ကလေးရဲ့
ကားခန်းမို့ မကြိုက်သူတွေ ကျော်သွားနိုင်ပါတယ်၊ ကလေး နှစ်ယောက်ကိုတော့
ဝေဖန်ပြစ်တင်ပြောဆိုခြင်းမလုပ်ကြဖို့
အထူး မေတ္တာရပ်ခံပါတယ်နော်!!!
......................................................................
{ U }
လုကျား မသိစိတ်ဖြင့် လက်က တံခါးလက်ကိုင်ပေါ် ရောက်သွားချိန်
မုဝမ်ရန်က သူ့ကို တချက်ကြည့်ကာ
ရင်ခွင်ထဲသို့ဆွဲယူလိုက်တယ်။
သူတကိုယ်လုံး ပူလောင်နေသလိုခံစား
နေရပြီး နံရံကိုမှီကာ သူ့ကိုယ်သူ လက်ရှိအခြေအနေမှ ရုန်းထွက်ဖို့ရာ ကြိုးစားနေ
မိတယ်။
အရာအားလုံးက ရုတ်တရက် ဖြစ်ပျက်လာတော့မည်မို့ သူနောက်လှည့်ပြီး ထွက်ပြေး
ချင်လာတယ်။
မုဝမ်ရန်က လုကျားရဲ့ အခြေအနေကို ကြည့်ရင်း အလျင်စလို မလုပ်ဘဲ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်
လုကျားရဲ့ ခါးလေးကို ဖက်ထားလျက်
လုကျားအား တိုက်တွန်းခြင်းမရှိဘဲ
အပြုံးလေးဖြင့်သာကြည့်နေခဲ့တယ်။
လုကျားက ယောကျ်ားနှစ်ဦး ဆက်ဆံနေထိုင်ပါက ဘယ်လို သဘောသဘာဝရှိတယ်ဆိုတာကို သူသိတယ်၊ဒါပေမဲ့ တကယ့်တကယ်တွေ့ကြုံလာရခြင်းတွင်မူ သူနောက်ဆုတ်ချင်နေမိတယ်။
မြီးကောင်ပေါက်အရွယ်တုန်းကလည်း
အမျိုးသားနဲ့ အမျိုးသမီးကြားသွေးသားရောနှောမှု ခံစားချက်များက သူ့ထံတွင်
မရှိခဲ့၊ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် 17/18 နှစ်တွင်လည်း ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အား
စူးစမ်းလိုစိတ်နှင့် အလို ဆန္ဒတို့ ရှိသင့်ပြီ ဖြစ်သော်လည်း လုကျားကတော့ ချွင်းချက်ပင်၊
မိန်းမ ယောကျ်ားဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကြား ချစ်ခြင်း မေတ္တာထက်သူကမုဝမ်ရန်နား
ကပ်နေရတာကိုသာသဘောကျခဲ့
သူဖြစ်တယ်။
အဲ့ဒီတုန်းကဆို သူတို့နှစ်ယောက် ရုပ်ရှင်
အတူ ကြည့်ကြတယ်။ မုဝမ်ရန်က ပျင်းစရာကောင်းတဲ့Heavy dramaတွေကို ကြည့်လေ့ရှိပြီး သူက ရုပ်ရှင်တဝက်မှာတင် အိပ်ပျော်သွားတတ်တယ်၊မုဝမ်ရန်ရဲ့ ပခုံးပေါ်တွင်
တစ်နာရီ လောက်ထိ အိပ်ပြီး နိုးလာချိန်၌လည်း အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေရင်း ငါးမိနစ်လောက် ရိုးသားမှုမရှိဘဲ
ရင်ခွင်ထဲဆီ တိုးဝင်လိုက်သေးတယ်။
မုဝမ်ရန်က သူ့ အကြောင်းကို စုံစိအောင်သိနေသူမို့ သူဘာတွေးနေလဲဆိုတာကို မသိ
မည်မဟုတ်၊ သူ့ကိုသာမှီခိုအားထားစေပြီး
သူ့အတွက် သက်တောင့်သက်သာဖြစ်စေ
မည့်အနေအထားသို့ နူးညံ့စွာပြောင်းလဲ
ပေးဖို့ကြိုးစားလိမ့်မည်ပင်၊သူတို့နှစ်ဦး
သဘာဝ တရားအရလိုက်ဖက်ညီနိုင်ဖို့
လွဲမှားနေသည့် အရာများကို တစ်ယောက်ထံမှ ကျန်တစ်ယောက်က ရှာဖွေနိုင်ပြီး
လို အင်ဆန္ဒတွေကိုလည်းအလိုအလျောက်
တုံ့ပြန်မှု ရရှိနိုင်တယ်။
လုကျားက တပ်မက်ခြင်း လိုအင် ဆန္ဒအား
လေးလေးနက်နက်နားလည် ခြင်းမရှိသော်လည်း ယခုအနေအထားတွင် မုဝမ်ရန်
ကို ကြည့်နေရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု လေလား
ကြောက်ရွံ့မှုလေလားဟုပင် မပြောနိုင်လျက်
သူ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး တုန်ယင်လာတယ်။
သူ့လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေ ပူနွေးနေပြီး
သူ့ နားရွက်လေးတွေ ပူနွေးနေတယ်၊ဒါပေမဲ့
မုဝမ်ရန်က သူ့နားရွက်လေးတွေကို လျှာဖြင့်
ယက်နေတယ်၊သူ့လက်လေးကို ဆွဲယူကာ
လက်ချောင်းလေးတွေကို မုဝမ်ရန်ကပါးစပ်လေးထဲတွင် ထည့်၍ငုံထွေးလိုက်တယ်၊
လက်ညိုးလေးကို လျှာဖျားလေးဖြင့်
ယက်လိုက်ရာ လုကျားရဲ့ လက်ချောင်းထိပ်လေးတွေက စိုစွတ်နေတဲ့ လက္ခဏာလေးတွေ
ကျန်ရစ်ခဲ့တယ်။
ယခင်ကဆို လုကျားက မုဝမ်ရန်ရဲ့ အထိအတွေ့ မှန်သမျှကို တခါမှ မငြင်း
ပယ်ခဲ့ဘူး၊ယခုတွင်မူ သူကပို၍တောင်
လောဘတက်လာတယ်၊မုဝမ်ရန်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို ပိုမို တောင့်တလာတယ်၊
နားရွက်လေးတွေကို ပွတ်သပ်တာမျိုး,
ဆံပင်လေးတွေကို ဆွဲဖွတာမျိုး လေးတွေ
ကသူ့ကို ပို၍ပင် ပျော်ရွင်စေတယ်၊ကြောင်လေး တစ်ကောင်လို စကားနားထောင်ပြီး
တွယ်ကပ်နေလျက် အချစ်ခံရဖို့ စိတ်အား
ထက်သန်ပြီး စွန့်ပစ်ခံရမည်ကို ကြောက်ရွံ့
နေခဲ့တယ်။
လုကျားတစ်ယောက်လက်ရှိအခြေအနေမှာ
မုဝမ်ရန် ကို စကားတခွန်းပင်မတုံ့ပြန်ဝံ့ဘူး၊
ခေါင်းလေးကိုသာတိုး၍ ငုံ့နေလျက်မုဝမ်ရန်ကိုမကြည့်ပါကသူ့ ခန္ဓာကိုယ််မှလောင်မြိုက်နေတဲ့အပူမီးက အနည်းငယ် သက်သာမည်ဟု ထင်မိသည့်တိုင်ပို၍ပင်ပူလောင်လာ
ပုံရနေတယ်။
မုဝမ်ရန်ကသူ့လက်တွေကို ပခုံးပေါ်သို့တင်ပြီး နားရွက်လေးနောက်မှ ဆံပင်တိုလေး
တွေကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ်၊လုကျားရဲ့ နားရွက်လေးတွေနီစွေးနေတယ်၊သူ့မှာ
ဘယ်သောအခါမှ မညိုမည်းတဲ့အသားအရည်လေးရှိတယ်၊ ရုပ်ရည်ချောမော
သူလေး အဖြစ်မွေးဖွားလာခဲ့သည်မို့
ထုတ်ပြောဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်သောအလိုဆန္ဒတို့
ကသူ့ ခန္ဓာကိုယ်အား အရောင်ဆိုးထား
လျက်ရှိနေတယ်။
အမှန်တကယ်တော့, လက်ချောင်းတွေကို နမ်းတာမျိုးလုကျားနားရွက်ဖျားလေးတွေကိုလျက်တာမျိုး ,ထို အပြုအမူ နှစ်ခုလုံးက
လွန်ခဲ့သော နှစ်လလောက်ထဲက သူတို့
ဖြတ်ကျော်ပြီးပြီမို့ မုဝမ်ရန်ခုလောက်နဲ့
မတိမ်းတိမ််နိုင်တော့ဘူး၊
လုကျားကတော့ ခုအနေအထားလောက်မှာတင် ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်နေပြီ၊ မုဝမ်ရန်ပြောတဲ့ စကားလေးသုံးလုံးကြောင့် လုကျား
နည်းနည်းလေး မူမမှန်ဖြစ်ကာ ပို၍ပင်
ထိရှလွယ်လာတယ်။
သူဘာကြောင့် မငြင်းပယ်မိလဲဆိုတာကို
မသိပေမယ့်သူ့ဘက်က လက်ခံကြောင်းကို
လည်း ဝန်မခံချင်ဘူး၊ မုဝမ်ရန်ရဲ့လက်တွေ
သူ့အကျီအောက်ထဲတိုးဝင်ပြီး ထိတွေ့ ပွတ်သပ်လာတဲ့အခါပို၍ပင် မလှုပ်ဝံ့ချိန်မုဝမ်ရန်ကလည်း ထိုအနေအထားကိုပို၍ပင်အခွင့်ကောင်းယူနေခဲ့တယ်။
မုဝမ်ရန်က သူ့ကို "လုကျား"လို့ တိုးတိုးလေး ခေါ်နေတယ်၊ ထိုအသံက သြရှမှု နှင့်အတူ
တပ်မက်ခြင်းတို့ ပြည့်နှက်နေတယ်၊လုကျား
သူ့နားတွေကို ဖုံးအုပ်ထားချင်ပေမယ့် မုဝမ်ရန် သူ့ကို ခေါ်နေတဲ့ အသံလေးကို ကြောက်ရွံ့နေသည့်တိုင် မုဝမ်ရန် ခေါ်သံလေးကိုလည်း
ကြားချင်နေသေးတာမို့သူတွန့်ဆုတ်နေမိတယ်။
ဒါက ဘယ်လို တောင်ကွဲလွဲနေတာလဲ?
သူ့မျက်ခွံ့လေးတွေ ရုတ်တရက်နွေးထွေးမှု တို့ ဖုံးလွှမ်းသွားခဲ့ပြီး မုဝမ်ရန်က သူ့မျက်ခွံ့လေးတွေကိုပါ နမ်းလာပြန်တယ်။
လုကျား မသိစိတ်ဖြင့် သက်ပြင်းချလိုက်မိချိန်မုဝမ်ရန်ရဲ့လည်တိုင်မှအာဒံပန်းသီးလေးက ရယ်ချင်စိတ်ကြောင့်တုန်ယင်စွာ
ရွေ့လျားနေတယ်။
တကယ်ကျ သူမရယ်သင့်ဘူးလေ၊ သူ့ကလေးလေးက စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြင်ဆင်
မှုကို တည်ဆောက်နေချိန်လေ...
သူဘယ်လိုလုပ်ပြီး ရယ်နိုင်ပါ့မလဲ?
ဒါပေမဲ့ သူတကယ်ကြီးလည်း နောက်မဆုတ်နိုင်တော့ဘူး၊ လုကျားက သူ့ကို ကြောက်ရွံ့
နေပေမယ့် သူ့ကို ဖက်တွယ်ထားဖို့ ကြိုးစား
နေတယ် ၊ ကြောင်လေးနဲ့တူတဲ့ ကောင် ကလေးက သူ့နှလုံးသားကို မှောင်မိုက်လာ
စေတယ်၊ဒီကောင်လေးကို အိပ်ရာပေါ်မှာ
အနိုင်ကျင့်ချင်ပြီး မျက်ရည်လေးတွေနဲ့
လှနေမယ့် ပုံစံလေးကို မြင်ချင်တယ်၊
စိတ်အလျင်နှင့်အတူ လုကျားကို
တိုးကာမုဝမ်ရန် ပွေ့ဖက်လိုက်တယ်။
လုကျား ခေါင်းလေးမော့ပြီး ကြည့်လာတယ်၊
မျက်လုံးလေးတွေက ရေပြင်ပေါ် တံလျှပ်ပြေး နေသည့်အလား ရောင်ပြန်ဟပ်နေပြီး
ကန်ရေပြင်ငယ်က ပူနွေးလာသည့်အလား
အရာအားလုံးကို ရှင်းလင်းစွာပင် မြင်ရပြီး
ဖြစ်နေတယ်၊ဤကဲ့သို့ ပြင်းပြသော ဆန္ဒကို
မြည်းစမ်းကြည့်ချင်မိသည်မှာ သာမန်ဖြစ်ပြီး
သူ့အတွက်လည်း ဒါက ပထမအဆုံးအကြိမ်
ဖြစ်နေတယ်။
မုဝမ်ရန် ကလေးလေးကိုကြင်နာစွာပင် နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းရှိုက်ရင်းအိပ်ခန်းထဲ
သွားဖို့ရာ ပြောလိုက်တယ်။
ခုချ်ိန်တွင် လွတ်လမ်းမရှိနိုင်တော့ဘူးမို့
လုကျား တစ်ယောက်အေးစက်နေသောနံရံကို မှီ၍ စိတ်မသက်မသာဖြင့် ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်မိရင်း လက်ရှိတွင် ဖြစ်ပေါ်နေသည့်
တောက်လောင်နေသောခံ စားချက်ဆိုသည်က ဝတ္ထုတွေထဲမှာပါဝင်သလိုအာရုံကြောတွေကိုတောင် အသုံးမချနိုင်တော့ဘူး။
အိပ်ခန်းက မှောင်နေပေမယ့် မုဝမ်ရန်က တံခါးမပိတ်ထားတာမို့ ဧည့်ခန်းဘက်မှ
မီးရောင်က တစွန်းတစ ဝင်ရောက်နေတယ်။
လုကျား တံတွေးမျိုချလိုက်မိပြီး နောက်
တကြိမ် နောက်ပြန်ဆုတ်ဖို့ရာ ကြိုးစားသော်လည်း မုဝမ်ရန်က လုကျားကို ခုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲချ လိုက်တယ်၊ထို့နောက် လုကျားကို ကြည့်ရင်း ခုတင်ပေါ် ဒူးတဖက်တင်ကာ
မုဝမ်ရန်က သူ့ ရှပ်အကျီကို ချွတ်လိုက်တယ်။
" ကိုကို အဲ့ဒါကို တကယ်လုပ်ချင်တာလား?"
" မင်း ဘယ်လိုထင်လဲ?"
မုဝမ်ရန်က သူ့ကို ကျောပေး၍ခုတင်ပေါ်
ထိုင်လျက် ဘောင်းဘီချွတ်နေရာမှပြန်မေး
လာတယ်။
လုကျား မုဝမ်ရန်ရဲ့ အောက်ပိုင်းကို
တချက်လှမ်းကြည့်ပြီး တဖက်လှည့်သွားတယ်၊သို့သော်နောက်တခေါက်ပြန်
လှည့်ကြည့်လာပြန်တယ်။
မုဝမ်ရန် သူ့ကလေးလေးရဲ့ ရှုပ်ယှက်ခတ်
နေတဲ့ အသွင်အပြင်ကို မျက်လုံးထောင့်မှ
တချက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းငုံ့နေရာမှ,
" မင်းကြည့်ချင်ရင် ကြည့်လို့ရတယ်နော်"
လုကျား တစ်ယောက်အရမ်းရှက်နေပေမယ့်
မုဝမ်ရန်အောက်ပိုင်းမှဖောင်းကားနေတဲ့ အစုအဝေးကိုမြင်လိုက်ရချိန် လုကျား
သိသိသာသာ တုန်လှုပ်သွားတယ်။
မုဝမ်ရန် ခုတင်ပေါ်တက်ကာလုကျားအနီး
သို့ချဥ်းကပ်ပြီး လုကျားရဲ့ မေးစေ့လေးကို ကိုက်လိုက်တယ်၊ပြီးနောက် ချည်သားအကျီလေးအတွင်းသို့ လက်လျှိုကာ ကျောပြင်နှင့်
ဗိုက်သားလေးတွေကိုထိတွေ့ပွတ်သပ်
လာတယ်၊မုဝမ်ရန်ရဲ့ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်တို့က သူ့ဘောင်းဘီလေးဆီသို့
ရောက်ရှိလာပြီး အတွင်းထဲသို့တိုးဝင်လာ
ရင်း အနောက်ပေါက်လေး ရှိရာသို့ ရောက်ရှိလာချိန် အထိ လုကျားမျက်လုံးလေးတွေကို
မှိတ်ထားမိတယ်။
ထိုအခိုက်အတန့်, ချဲ့ထွင်ဖို့ရာပြင်နေတဲ့
မုဝမ်ရန်ရဲ့ လက်တွေ ရပ်တန့်သွားတယ်၊
လုကျား မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါ
မှိန်ပျပျ မီးရောင်အောက်၌ သူ့ကိုငေးကြည့်နေသူအား တွေ့ရတယ်၊သက်ပြင်းချသံတိုးဖျဖျကို ကြားလိုက်ရပြီးနောက် မုဝမ်ရန် ပြောလာတယ်။
" ကလေး မလုပ်ချင်ဘူးမလား?"
အမှန်တကယ်ဆို လုကျားတကယ်
ထိတ်လန့်နေတုန်းပဲ၊ အထူးသဖြင့် မုဝမ်ရန်ဖောင်းကြွလျက် မတ်မတ်ထောင်နေတဲ့
အရာကို မြင်လိုက်ရချိန်သူပိုပြီး
ထိတ်လန့်နေမိတယ်။
ဒါပေမဲ့ မုဝမ်ရန်က သူ့ကို အခွင့်အရေးထပ်ပေးလာတယ်, အခုချိန်မှာ သူမလုပ်ချင်ဘူးလို့ ပြောပါကမုဝမ်ရန်လုံးဝရပ်ပစ်
လိုက်မည်ပင်။
လုကျားနှလုံးသားလေးညံ့သက်သွားပြီ၊
သူခေါင်းလေး ခါပြီး ပြောလိုက်မိတယ်,
" ဟင့်အင်း...ကိုကို ဆက်လုပ်လို့ရတယ်"
ထို့နောက် မုဝမ်ရန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်, ဒါပေမဲ့ ဒီလောက်နဲ့ မလုံလောက်ဘူးလို့ သူခံစားရတာမို့ မုဝမ်ရန်ရဲ့ ပါးကိုပါ
တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ နမ်းလိုက်ရင်းသူ မကြောက်ဘူးဆိုတာကို မုဝမ်ရန်အား သိစေလိုတယ်၊
သကြားလုံးလေးလိုချိုမြိန်သောအပြုံးလေးနဲ့ ,
" ကျွန်တော့်ကို ကြိုက်တယ်လို့ဘယ်သူပြောခဲ့တာလဲ?"
မုဝမ်ရန်ရဲ့ မျက်လုံးတွေ မှောင်မိုက်သွားလျက် ဆက်လက်၍ပင် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ဘဲ လုကျားရဲ့ တင်ပါးလေးတွေကိုပွတ်သပ်ရင်း ပြင်းထန်စွာပင် တံတွေးများကိုဖလှယ်လိုက်တယ်။
မုဝမ်ရန် အချိန်မည်မျှကြာသည်အထိ
ထိန်းထားနိုင်မည်ဆိုတာကို လုကျားမသိ
ပေမယ့် သူ့ အိပ်မက်တွေနဲ့ စိတ်ကူးယဥ်မှု များထဲတွင် မုဝမ်ရန် သူ့ကို ဘယ်နှစ်ကြိမ်
လုပ်နေခဲ့လည်း ဆိုတာကို သူမမှတ်မိခဲ့ဘူး၊
လုကျား အရာရာတိုင်းကို ကောင်းစွာသိရှိပြီး ဖြစ်နေတာကိုမုဝမ်ရန်သိတယ်၊ယခုတွင်လည်း သူ့ကလေးလေးက သူ့ကို ခွင့်ပြုပေးလာတယ်၊ သူ့အတွက် အရာအားလုံးကို
ပထမဆုံး ပေးခဲ့တယ်၊သူ့အတွက်ကို အမြဲ
စဥ်းစားပေးခဲ့တယ်၊ သူ့အနားမှာ ပြတ်သားစွာ ရပ်တည် ပေးခဲ့ပြီး သူ့အတွက် လက်နှစ်ဖက်ကို ဖွင့်ပေးခဲ့တယ်၊အနူးညံ့ဆုံး တဖက်ခြမ်းကိုလည်း သူ့ကို သာပြခဲ့တယ်။
အမှောင်ထုထဲ၌ မုဝမ်ရန်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထက်အပြုံးလေး တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြီး
ချက်ခြင်းပင် ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့တယ်။
ရှက်ရွံ့ဖွယ်ရာ အလိုဆန္ဒကိုစိတ်ကျေနပ်သည်အထိရရှိနိုင်ဖို့ မုဝမ်ရန်လုကျားကို ချစ်ခြင်း
မေတ္တာဖြင့်သာ ဆက်ဆံရမည်ဖြစ်ပြီးလု ကျားအား နာကျင်မှု မှသည် သာယာမှု ထံသို့ပြောင်းလဲ ပေးနိုင်ဖို့ရာသူကြိုးစားရမယ်။
လုကျားထိတ်လန့်နေတယ်,မုဝမ်ရန်ရဲ့ ခွန်အားကအတော်လေး သန်မာတယ်၊
သူ့ တင်ပါးတွေဆုပ်နယ်ခံထားတာနှင့်
တောင် နာလာသလိုပဲ၊ နမ်းရှိုက်ခြင်းခံထား
ရတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ယောင်လာတယ်၊
မသိရင် မုဝမ်ရန်က သူ့တကိုယ်လုံးကို
မျိုချတော့ မတတ်ဘဲ၊ ထိုအချိန် သူအကျီတွေ မချွတ်ရသေးတာကို သတိရသွားတာမို့
မုဝမ်ရန်ကို တွန်းထုတ်လိုက်မိတယ်။
"ခဏ...ခဏ...."
ထိုအသံလေးက ဆန္ဒပင်လယ်ထဲမှ နစ်မြုပ်စပြုနေရာမှ လုံးဝနစ်မြုပ်ဖို့ရာဟန်ပြင်နေပုံရတယ်။
မုဝမ်ရန်တွေးထားတဲ့ မနူးညံ့နိုင်မှုတို့က
တကယ့်ပင်ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင်ပါပဲ၊ သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းချုပ်နိုင်ဖို့ရာ
အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပေမဲ့ သူက သားရဲ တစ်ကောင်လိုဖြစ်နေတုန်းပဲ၊သူ့ရဲ့သားရဲကို
ထိန်းချုပ်နေရပြီး မလှုပ်ရှားနိုင်သေးဘူး။
လုကျား အစပထမတော့ ကြောက်နေပေမဲ့
အခုတွင်မူသူ့မကြောက်တော့၊မုဝမ်ရန်ရဲ့ ကိုက်ခဲမှုက တကယ်နာတယ်၊သူငြီးတွားလိုက်မိချိန် မုဝမ်ရန် ကသူ့ရဲ့ အလွဲတွေကို ချက်ခြင်းသတိပြုမိရာမှလုကျားရဲ့
လည်တိုင်တွင် သူ့ခေါင်းလေးကို မြုပ်နှံရင်း 'တောင်းပန်ပါတယ်'လို့ ပြောခဲ့တယ်။
မုဝမ်ရန် က ဝတ္ထုထဲကလို ခွေးကြီး တစ်ကောင်နဲ့ တူတယ်လို့ လုကျား တွေးမိတယ်၊
အရင်တုန်းကတော့ သူဘက်ကသာစပြီး
မုဝမ်ရန်ကို နောက်ပြောင်ကာ ထိတွေ့ခဲ့ပေမဲ့
ဒီနေ့မှာတော့ လုံးဝပြောင်းပြန်ပဲ၊ လုကျား
မုဝမ်ရန်ရဲ့ ဆံပင်ကို ကိုင်ရင်း မေးလိုက်တယ်၊
" ကျွန်တော့် အဝတ်အစားတွေ
အရင်ချွတ်လို့ရမလား?"
မုဝမ်ရန် သူ့အပေါ်က နေဖယ်ပြီး ထထိုင်တယ်၊ လုကျား သူ့ဘောင်းဘီ တွေနဲ့
အကျီတွေကို ချွတ်နေချိန် မုဝမ်ရန်
သူ့အားစေ့စေ့ကြည့်နေတာကို တွေ့ရတယ်၊
အစွမ်းကုန်ဖုံးကွယ်ဖို့ရာ ကြိုးစားသော်
လည်း မုဝမ်ရန်ရဲ့ မျက်လုံးတွေကလိုအင်
ဆန္ဒတို့ပြည့်နှက်နေတယ်။
လုကျား ဒူးထောက်ပြီး မုဝမ်ရန်ရဲ့ ပခုံးပေါ် လက်တင်လိုက်တယ်၊မုဝမ်ရန်က သူ့ကိုယ်သူချုပ်တည်းနိုင်ဖို့အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေတယ်၊
လုကျားကို ခုလို မြင်လိုက်ရတဲ့အခါ အသက်ရူသံတွေ ပိုမို ပြင်းထန်လာလျက်လုကျားရဲ့
နှာသီးဖျားလေးကို ဖွဖွလေး ကိုက်ကာ ,
" တမင်လုပ်တယ်ပေါ့"
လုကျား မုဝမ်ရန်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထံ တိုးကပ်လိုက်တယ်၊ ထိုသူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အပူချိန်ကိုလည်း သူသဘောကျတယ်, မုဝမ်ရန် မေးခွန်းကို သူမဖြေသော်လည်း...သူ့ ခန္ဓာကိုယ်မှ
အမောက်ကလေးက သူ့ကိုဖြေရန်
တွန်းအားပေးနေတယ်။
ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ တုံ့ပြန်မှုက လှည့်စားဖို့ရာ
မလွယ်ကူနိုင်ဘူးလေ။
အိပ်ရာပေါ်သို့ ပြန်၍တွန်းချခံရပြီး သူ့ခြေထောက်တွေက သန်မာတဲ့ လက်တွေရဲ့
ခွဲ ခွာခြင်းကို ခံလိုက်ရတယ်၊မုဝမ်ရန်ရဲ့
ခပ်မတ်မတ် စိုက်ထူနေတဲ့အရာက သူ့ ပေါင်အတွင်းသားတွေကို လာရောက်ထိခတ်နေတယ်၊မုဝမ်ရန် က ပေါင်အတွင်းသားတွေ
သာမက သူ့အနောက်ဝလေးကိုပါ သူ့အရာနဲ့ပွတ်ဆွဲနေရာ လုကျား အသေးလေးက
ပို၍ပင် ခပ်မတ်မတ်လေး ဖြစ်လာတယ်။
မုဝမ်ရန် ချောဆီ ယူရန် အိပ်ရာထဲမှထသွားတယ်။ လုကျား မုဝမ်ရန်ပြန်အလာကို ခုတင်ပေါ်မှလဲလျောင်းရင်းဖြင့် ကြည့်နေတယ်၊
ချီတုံချတုံဖြစ်နေပြီးမှ,
" အဲ့လိုလုပ်ရင် နာမှာလားဟင်?"
"နာမှာကြောက်နေတာလား?
မုဝမ်ရန်ရဲ့ အသွင် သဏ္ဌာန်ကအလွန်အမင်း
နူးညံ့နေတာမို့ လုကျား ခေါင်းလေး ခါပြလိုက်မိတယ်၊သူ့ရဲ့နာခံမှုအား ဆုချသကဲ့သို့
မုဝမ်ရန် သူ့ဆံပင်လေးတွေကို ပွတ်ပေးလာတယ်၊ ထို့နောက် ချောဆီကို လက်ဖဝါးထဲ
ညှစ်ထည့်လ်ိုက်ပြီးသူ့ လိင်တံကို ညင်သာစွာ သုတ်လိမ်းလိုက်တယ်၊ မုဝမ်ရန် ရဲ့ ချောဆီ
သုတ်လိမ်းထားတဲ့အရာက တုန်ယင်နေသလို
လုကျား လည်းပဲ တုန်လှုပ်နေတယ်။
မုဝမ်ရန်က သူ့တင်ပါးလေးကို ပုတ်ပြီး
လဲအိပ်ခိုင်းတယ်၊ထို အနေအထားက
အတော်လေး ရှက်ဖို့ ကောင်းတယ်၊
လုကျား မုဝမ်ရန် ပြောသည့်အတိုင်းလေး
လုပ်ပြီးနောက် ခဏအကြာ သူ့ အနောက်
ပေါက်လေး ကို အေးစက်စက်အရာတစ်ခု
ထိတွေ့လာတာကို ခံစားလိုက်ရတယ်။
ချောဆီသုတ်လိမ်းထားတဲ့ လက်ချောင်း
လေးအထဲသို့ ဝင်လာချိန် လုကျား မျက်တောင်လေး ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်ဖြင့်
ငြိမ်သက်နေမိတယ်။
မုဝမ်ရန်ရဲ့ လိင်အဂ်ါကသူ့ ခန္ဓာကိုယ်နှင့်
ထိတွေ့ဖို့ရာချောဆီ သုတ်လိမ်းထားတဲ့
အရာက ပို၍ပင် မတ်မတ်ထူလာတယ်၊
လုကျားက သူ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ကျုံ့ထားသော်လည်း မုဝမ်ရန်က သူ့ကို စိတ်လျော့ဖို့ရာ ပြောလာတယ်၊မုဝမ်ရန်က သူ့ကို လက်တဖက်မှ ထိန်းချုပ်ထားလျက် ကျန်လက်တစ်ဖက်က ချဲ့ထွင်ခြင်းဖြင့် နောက်ပြန်
လှည့်ခွင့်မပေးတော့ဘူး ။
အနည်းငယ်နာကျင်သော်လည်း သူ့အနောက်ပေါက်လေးက အနည်းငယ်ချောမွေ့လာသလို
ခံစားရတယ်၊သူ့ အနောက်ဘက်ထဲသို့ တိုးဝင်နေတဲ့ မုဝမ်ရန်ရဲ့ လက်ချောင်းတွေက တစ်ချောင်းမှသည် နှစ်ချောင်း သုံးချောင်းထိတိုးဝင်လာရင်း ပို၍ နက်ရှိုင်းကာ မြန်ဆန်
လာတယ်၊ ခဏအကြာ ရေသံလေးများထွက်ပေါ်လာတယ်၊ ထိုအခါမှမုဝမ်ရန်က သူ့လက်ချောင်းတွေကို ဆုတ်ခွာကာလုကျားကို
ပွေ့ဖက်ယူရင်း နှစ်ယောက်သား အပေးအယူမျှစွာအနမ်းတို့ ဖလှယ်မိကြတယ်။
ထိုးသွင်းခြင်း အဆင့်တွင်မူ မချောမွေ့နိုင်တော့၊မုဝမ်ရန်ရဲ့အရာကအတော်လေးကြီးတာမို့ အတော်လေးနာကျင်စေရာလုကျား
တစ်ယောက် ကြောင်လေး တစ်ကောင်လို ထ၍ပင် အော်မိတယ်၊မုဝမ်ရန်ရဲ့ကျောပြင်
နဲ့ ရင်ဘတ်တွေကိုသတိလက်လွတ်ဖြင့် ကုတ်ခြစ်လိုက်မိတယ်၊နောက်ဆုံးတဝက်မျှ
ဝင်သွားတဲ့အခါလုကျားစကားတစ်ခွန်းမှ
မပြောဘဲနာကျင်မှုကို ခံနိုင်ရည်ရှိအောင်ကြိုးစားနေရတယ်၊ လုကျားရဲ့ မျက်လုံး
လေးများမျက်ရည်လေးတွေ နဲ့ ပြည့်နေတယ်၊မုဝမ်ရန် နဲ့ နီးကပ်စွာပင်ရှိနေလျက်
လက်လွှတ်ဖို့ရာကို ငြင်းဆန်နေမိတယ်။
သူအတော်လေး နာကျင်နေတာကို မြင်တဲ့အခါ မုဝမ်ရန်က သူ့ကို ပခုံးလေးကို အသာအယာပုတ်ကာ ချော့လာရင်း
စိတ်ရှည်သည်းခံ၍ ဖြေးဖြေးချင်းတိုးဝင်နေတယ်၊ ခဏအကြာအကြိမ် အနည်းငယ်မျှ
လှုပ်ရှား လိုက်ချိန် လုကျားတိုးတိုးလေး
ငြီးငြူလိုက်မိတယ်၊တိုးဝင်နေခြင်းကမသက်သာပေမဲ့ မုဝမ်ရန်ရဲ့ အရာကို လည်း
လွတ်ထွက်မသွားစေချင်ဘူး၊ မုဝမ်ရန်ရဲ့ ကြီးမားတဲ့ အရာက သူ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့
တိုးဝင်လှုပ်ရှားနေချ်ိန် မသိစိတ်ဖြင့် လုကျား
အသံလေးတွေထွက်လာတယ်၊လုကျားရဲ့
ငြီးတွားသံက မုဝမ်ရန်ကို တွန်းအား ပေးနေသည့်အလား ပို၍ပင် စိတ်လှုပ်ရှားစေလျက်
သူ့လည်တိုင်ကို စုပ်ယူကာ နမ်းရှုံ့လာရင်း
မုဝမ်ရန်ရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက သူ့နို့သီးခေါင်းလေးတွေပေါ်ပြေးဆော့လာတယ်။
အိပ်ရာထဲမှမုဝမ်ရန်က ခါတိုင်းနှင့်မတူဘူး၊
လုကျားကို ခုတင်ပေါ်တင်ပြီး သူ့လိင်တံအား
လုကျားရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ တဝက်ကျော်မျှ
ထိုးသွင်းပြီး ဖြစ်တာတောင်သူ့ရဲ့ပိုင်ဆိုင်လိုမှုက ယုတ်လျော့မသွားခဲ့ဘူး၊လုကျား မုဝမ်ရန်ရဲ့ စူးရဲနေတဲ့ မျက်လုံးတွေကို ဖုံးကွယ်ချင်ပြီး
မုဝမ်ရန်ရဲ့ တပ်မက်နေတဲ့ အကြည့်စူးစူးတွေကလုကျားအားဝေးရာသို့ ပြေးထွက်သွားစေလိုသည်အထိ စူးရဲ နေတယ်။
လုကျားရဲ့ အသားအရေက နူးညံ့လွန်းတာမို့
အမှတ်အသားများ ချန်ထားနိုင်ဖို့ရာလွယ်ကူ
လွန်းတယ်၊တပ်မက်မှု တွေထဲနစ်မြုပ်နေတဲ့သူ့ ခန္ဓာကိုယ်က မုဝမ်ရန်ချန်ထားတဲ့ အမှတ်အသားရာတွေနဲ့ ပြည့်နှက်လျက်
နီစွေးနေတယ်။
လိင်တံက အနည်းငယ် ထပ်မံ၍ တိုးဝင်ကာထိုးဖောက်လာတာမို့ လုကျား ခြေချောင်းလေးတွေပင် ကွေးကောက်သွားတယ်၊မုဝမ်ရန်ကို ခေါ်နေတဲ့ ကိုကို ဟူသောအသံလေးက
နူးညံ့ပျော့ပျောင်းနေလျက် မျက်ရည်လေးတွေ ဝဲနေတယ်၊မုဝမ်ရန်က မျက်ရည် စီးကြောင်းလေးရှိရာ မျက်လုံးထောင့်လေးကို
နမ်းရှိုက်လာရင်း ထူထဲသော သူ့အရာကို
လုကျား ခန္ဓာကိုယ်တွင်းသို့ ပိုမို နှစ်မြုပ်လိုက်တယ်။
" ကိုကို...အာ့...နမ်းပေး...နမ်းပေး..."
မုဝမ်ရန် ရဲ့ အရာတစ်ခုလုံးဝင်ရောက်နိုင်သွားချိန် လုကျားက အသံလေးထွက်ရင်းတောင်းဆိုလာတယ်။
မုဝမ်ရန်က လုကျားရဲ့ လျှာနုနုလေးအား
ငုံထွေးကာစုပ်ယူလိုက်တဲ့ အခါ ငွေမှင်ရောင် စီးကြောင်းလေးက လုကျားရဲ့ မေးစေ့လေးမှ
ကျဆင်းလာတယ်၊လုကျားမုဝမ်ရန်ရဲ့ ခါးကို
ဆွဲဖက်ထားသော်လည်း မုဝမ်ရန်ခါးက လှုပ်ရှားမှု နှင့်အတူ သူ့အောက်ပိုင်းဆီ
တိုးဝင်နေတယ်။
လုကျားတစ်ယောက်မုဝမ်ရန်ရဲ့ တိုးဝင်မှုကို
တဖြေးဖြေး ကျင့်သားရလာချိန် ထိုးသွင်းမှုအရှိန်က တဖြေးဖြေး မြန်သည်ထက် ပိုမြန်လာတယ်၊လုကျားအော်မငြီးမိဖို့ရာပင်
မကူညီနိုင်လျက် ၊သူ့နဖူးပြင်က ချွေးစက်တို့ဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေလျက် သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့
ဆက်နွယ်ထားရာနေရာကစွတ်စိုနေတယ်၊
လုကျားရဲ့ မျက်တောင်ဖျားလေးတွေမှာ
ချွေးပုတီးစက်လေးများ တွဲလွဲခိုနေရင်း
အနီးကပ်ကြည့်လိုက်ပါက မျက်ရည်လေးများ ပြည့်နေတဲ့ မျက်ဝန်းရဲရဲလေးတွေကို
တွေ့ရလိမ့်မယ်၊ကြောင်လေးတွေက လူကို
ပြန်လည် ကုတ်ခြစ်နိုင်ပေမဲ့ လုကျားလေးကတော့ ယခုတွင်မူ ယုန်ဖြူလေး တစ်ကောင်ကဲ့သို့ ဖြစ်နေလျက် သနားညှာတာဖို့ရန်သာ
တောင်းဆို နိုင်တယ်၊သို့သော် မုဝမ်ရန်ကတော့ လုကျားရဲ့ တောင်းဆိုသံအား
မကြားဟန်ပြုကာ အပြင်းအထန် ထိုးသွင်းရယူနေရင်း လက်ဖြင့် ဖမ်းဆုပ်ခြင်းခံရတဲ့
တင်ပါးဖြူဖြူလေးကရဲရဲနီနေလောက်ပြီ၊
သို့သော်ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်အားကြီးသော
မုဝမ်ရန်ကတော့ ညှာတာဖို့ရာအရိပ်အမြွက်ပင် မရှိနိုင်လျက် ....။
မုဝမ်ရန် ကို ဒီလောက်ထိကြောက်စရာကောင်းမယ်လို့ သူထင်မထားမိဘူး၊
ပုံမှန်အားဖြင့် သူ့အပေါ်ကို အမြဲနူးညံ့တဲ့
သူ့ကိုကိုက ဟန်ဆောင် မျက်နှာဖုံးကွာကျ
သွားသလို သူ့ကိုရက်ရက်စက်စက်ဆွဲယူ
စားသုံးနေတယ်။
"ကလေး ...ကိုယ့်ကို ကိုကိုလို့ခေါ်ပေး...ကွာ"
လုကျား ငြီးငြူသံလေးထွက်ပေါ်နေချိန်
မုဝမ်ရန်က စီးကျနေတဲ့ မျက်ရည်လေးတွေကို သုတ်ပေးလာရင်း သူ့အား ကိုကို လို့
ခေါ်ဖို့ ပြောရင်း သာယာမှုအား အမိအရ
ရှာဖွေပေးနေတယ်၊
" ကိုကို...ကိုကို..."
သူ့ခေါ်သံကို ကြားတဲ့ မုဝမ်ရန်က လုကျား
ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ သူ့ အရာကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး လုကျားအား လက်မောင်းတွေနဲ့ ပွေ့ယူကာနောက်တဖန်သူ့လိင်တံအား ဆုပ်ကိုင်၍လုကျား ခန္ဓာကိုယ်တွင်းသို့ပြန်လည်တိုးဝင်ရင်းအကြိမ်ကြိမ်အခါခါ ပြန်လည်ထိုးသွင်းနေပြန်တယ်။
ဘယ်လိုမျိုးမစစ်နဲ့များ တွေ့နေပါလိမ့်
ဟုလုကျားတွေးနေမိရင်း မျက်နှာပေါ်မှ
မျက်ရည်စီးကြောင်းတွေနဲ့မုဝမ်ရန်ရဲ့
လည်ပင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ်။
နာကျင်မှုတွေ လျော့နည်းလာချိန်
သာယာမှုက နောက်မှလိုက်ပါလာတယ်၊
"အာ့...ကိုကို"
သူ့အတွင်းသားတွေက လိင်တံရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် သူ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို ပျော့ပျောင်းစေသော်လည်း သူအဆင်မပြေသေးတာမို့ ရုတ်တရက်ပင် ဒေါသထွက်ကာ
မုဝမ်ရန်ရဲ့ ပခုံးကို ကိုက်လိုက်တယ်။
မုဝမ်ရန် လုကျား သာယာမှု မရသေးတာကို သတိထားမိပုံရလျက် အဆင်မပြေဘူးလားဟု မေးလာတယ်။
နူးညံ့ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ဟု လုကျား
မုဝမ်ရန်ကို ခါးခါးသီးသီးတွေးမိတယ်။
မုဝမ်ရန်က သူ့အောက်မှလုကျားလေးကို
ငဲ့ကြည့်ရင်း မျက်နှာ အနေအထားကို အသေအချာကြည့်ကာ ထိုးသွင်းနေတဲ့
အရှိန်ကို လျှော့ချပြီး အတွင်းဘက်မှတစ်စုံတစ်ရာအား မှန်းဆရှာဖွေရင်း
နူးညံ့သောထိုးသွင်းမှုအဖြစ်ပြောင်းလဲ
လိုက်တယ်။
"ကျွန်တော် အဲ့လို မလုပ်ချင်တော့ဘူး"
"ဒါဆို ကလေးကဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ?
ဒီလိုလား?"
လုကျားအား စကားပြန်ပြောရင်းဖြေးဖြေးချင်း အတွင်းသို့ရှာဖွေ ထိုးသွင်းနေချိန်
မုဝမ်ရန် အတွင်းဘက်မှ တစ်စုံတရာကို
ထိမိသည်အားခံစားလိုက်ရတယ်၊ချက်ခြင်းဆိုသလို လုကျားထံမှဒေါသတကြီးစကားသံတို့ ပျောက်ရှသွားပြီး ငြီးငြူသံလေးထွက်ပေါ်လာတယ်။
မုဝမ်ရန် ကျေနပ်စွာပင် ပြုံးလိုက်မိရင်း
လုကျားရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်ယူပြီးနောက် အာဒံပန်းသီးလေးကို လျှာဖြင့် လျက်
လိုက်တယ်။
လုကျား ခဏစောင့်ပြီး မုဝမ်ရန် ဘာမှထပ်မပြောလာတာကို တွေ့တဲ့အခါ ,
" က်ိုကို ကျွန်တော့်ကို နမ်း"
မုဝမ်ရန်က သူ့ကို ပြင်းထန်စွာထိုးသွင်း
နေပေမယ့် သိပ်မနမ်းဘူး။
မုဝမ်ရန်လုကျားကို နမ်းလိုက်ပြီး
သူ့ ခန္ဓာကိုယ်အား ဘေးတစောင်းလေး
ဆွဲလှည့်ကာပြန်လည်တိုးဝင်တယ်။
ကလေးလေးက နုံအပြီး ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်၊
မုဝမ်ရန် ရဲ့နောက်တကြိမ် ခြယ်လှယ်မှုတွင်
အတတ်နိုင်ဆုံး နူးညံ့ပေးလိုက်တယ်။
ထိုအခါ လုကျားက သူ့ကို အမြန်လုပ်ပေးဖို့ ပြောလာပြန်တယ်၊မုဝမ်ရန် လုကျားရဲ့အထိ
မခံနိုင်တဲ့နေရာလေးကို အဆက်မပြတ်
ဖိနှိပ်ထိုးသွင်းပြီး အထဲမှာပဲ ပြီးမြောက်ကာ
လုကျား ခန္ဓာကိုယ်တွင်းသို့ သုတ်ရည်
အချို့ ပစ်သွင်းလိုက်မိချိန် လုကျားလေးလည်းပြီးမြောက်သွားခဲ့တယ်။
လုကျားတစ်ယောက်အိပ်ရာထဲမှာသာ
ပျော့ခွေနေလျက် ပင်ပန်းလွန်းသည်မို့
မုဝမ်ရန် ရင်ခွင်ထဲသို့ ခေါင်းလေးတိုးဝင်ချိန်
မုဝမ်ရန်က သူ့နဖူးလေးကို နမ်းတယ်။
လုကျား ဘာမှလည်း မပြောနိုင်တော့ဘူး၊
သူ့ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက နာကျင်နေပြီး
စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အရလည်း ပင်ပန်းနွမ်းနယ်နေတယ်၊မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားရာမှ
ခဏအကြာ အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။
မုဝမ်ရန် လုကျားလေးရဲ့ ဆံပင်လေးတွေကို
ထိကိုင်ပြီး အလွန်အမင်း ကျေနပ်နေလျက်
ပါးစပ်တွေပင် စိလို့မရနိုင်ဖြစ်နေတယ်။
နှစ်ပေါင်းများစွာ စောင့်မျှော်နေရတဲ့ သူ့အရုပ်လေးအား ဒီညတော့ သူအပိုင်ရခဲ့လေပြီ။
မေလ၏ညလေက ပူနွေးနေတယ်၊သူ့ ဘေးရှိ
ခေါင်းအုံးထက်မှ ကလေးငယ်လေးလည်း
ငြိမ်သက်စွာ အိပ်ပျော်သွားပြီ၊ လွန်ခဲ့သော
နှစ်အနည်းငယ်က အတူအိပ်ခဲ့တဲ့ ညလေး
တညလိုပဲ ကောင်းကင်ထက်ဝယ် တိမ်နှင့်
မြူခိုးတို့ ကင်းစင်နေလျက် အရုဏ်ဦးဆို
ပန်းတွေပွင့်တာကို မြင်ရဦးမယ်၊ဒီညတော့
သူ့ နှလုံးသားပန်းငယ်လေးက သူ့ရင်ခွင်ထဲသို့ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ကြွေကျခဲ့ပြီလေ။
(T/N...အရေး အသားလည်း သိပ်မရိုင်းအောင် မျက်စိထဲလည်း မြင်သာအောင် ကြိုးစားရေးပေးထားပါတယ်၊တစ်ခုခု
အဆင်မပြေတာရှိပါက ရှောင်ဟွားညံ့ဖျင်း
မှုကြောင့်ဖြစ်ပါတယ်နော်)
W5225
28.4.2022❤❤
.......................................................................
!Please Adult Only 🚫🚫🚫
ဒီ အပိုင္းက Changpei မွာ ဆင္ဆာ ျဖတ္ထား
တာပါ..တျခား ဆင္ဆာမျဖတ္တဲ့
ဆီက ရွာေရး ေပးထားပါ..ကိုကိုနဲ႕ ကေလးရဲ႕
ကားခန္းမို႔ မႀကိဳက္သူေတြ ေက်ာ္သြားနိုင္
ပါတယ္၊ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကိုေတာ့
ေဝဖန္ျပစ္တင္ေျပာဆိုျခင္းမလုပ္ၾကဖို႔
အထူး ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္ေနာ္!!!
......................................................................
{ U }
လုက်ား မသိစိတ္ျဖင့္ လက္က
တံခါးလက္ကိုင္ေပၚ ေရာက္သြားခ်ိန္
မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို တခ်က္ၾကည့္ကာ
ရင္ခြင္ထဲသို႔ဆြဲယူလိုက္တယ္။
သူတကိုယ္လုံး ပူေလာင္ေနသလိုခံစား
ေနရၿပီး နံရံကိုမွီကာ သူ႕ကိုယ္သူ လက္ရွိ
အေျခအေနမွ ႐ုန္းထြက္ဖို႔ရာ ႀကိဳးစားေန
မိတယ္။
အရာအားလုံးက ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ပ်က္လာေတာ့မည္မို႔ သူေနာက္လွည့္ၿပီး ထြက္ေျပးခ်င္လာတယ္။
မုဝမ္ရန္က လုက်ားရဲ႕ အေျခအေနကို ၾကည့္ရင္း
အလ်င္စလို မလုပ္ဘဲ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္
လုက်ားရဲ႕ ခါးေလးကို ဖက္ထားလ်က္
လုက်ားအား တိုက္တြန္းျခင္းမရွိဘဲ
အၿပဳံးေလးျဖင့္သာၾကည့္ေနခဲ့တယ္။
လုက်ားက ေယာက်္ားႏွစ္ဦး ဆက္ဆံေနထိုင္ပါက
ဘယ္လို သေဘာသဘာဝရွိတယ္ဆိုတာကို သူသိတယ္၊ဒါေပမဲ့ တကယ့္တကယ္ေတြ႕ႀကဳံလာရျခင္းတြင္မူ
သူေနာက္ဆုတ္ခ်င္ေနမိတယ္။
ၿမီးေကာင္ေပါက္အ႐ြယ္တုန္းကလည္း
အမ်ိဳးသားနဲ႕ အမ်ိဳးသမီးၾကားေသြးသားေရာေႏွွွာမႈ
ခံစားခ်က္မ်ားက သူ႕ထံတြင္ မရွိခဲ့၊ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္ 17/18 ႏွစ္တြင္လည္း ဆန့္က်င္ဘက္လိင္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အား စူးစမ္းလိုစိတ္ႏွင့္ အလို ဆႏၵတို႔ ရွိသင့္ၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း လုက်ားကေတာ့ ခြၽင္းခ်က္ပင္၊
မိန္းမ ေယာက်္ားဆန့္က်င္ဘက္လိင္ၾကား
ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာထက္သူကမုဝမ္ရန္နား
ကပ္ေနရတာကိုသာသေဘာက်ခဲ့သူျဖစ္တယ္။
အဲ့ဒီတုန္းကဆို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ႐ုပ္ရွင္
အတူ ၾကည့္ၾကတယ္။ မုဝမ္ရန္က ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ့Heavy dramaေတြကို ၾကည့္ေလ့ရွိၿပီး သူက ႐ုပ္ရွင္တဝက္မွာတင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္၊မုဝမ္ရန္ရဲ႕
ပခုံးေပၚတြင္ တစ္နာရီ ေလာက္ထိ အိပ္ၿပီး နိုးလာခ်ိန္၌
လည္း အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရင္း ငါးမိနစ္ေလာက္ ရိုးသားမႈမရွိဘဲရင္ခြင္ထဲဆီ တိုးဝင္လိုက္ေသးတယ္။
မုဝမ္ရန္က သူ႕ အေၾကာင္းကို စုံစိေအာင္
သိေနသူမို႔ သူဘာေတြးေနလဲဆိုတာကို မသိ
မည္မဟုတ္၊ သူ႕ကိုသာမွီခိုအားထားေစၿပီး
သူ႕အတြက္ သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေစ
မည့္အေနအထားသို႔ ႏူးညံ့စြာေျပာင္းလဲ
ေပးဖို႔ႀကိဳးစားလိမ့္မည္ပင္၊သူတို႔ႏွစ္ဦး
သဘာဝ တရားအရလိုက္ဖက္ညီနိုင္ဖို႔
လြဲမွားေနသည့္ အရာမ်ားကို တစ္ေယာက္
ထံမွ က်န္တစ္ေယာက္က ရွာေဖြနိုင္ၿပီး
လို အင္ဆႏၵေတြကိုလည္းအလိုအေလ်ာက္
တုံ႕ျပန္မႈ ရရွိနိုင္တယ္။
လုက်ားက တပ္မက္ျခင္း လိုအင္ ဆႏၵအား
ေလးေလးနက္နက္နားလည္ ျခင္းမရွိေသာ္
လည္း ယခုအေနအထားတြင္ မုဝမ္ရန္
ကို ၾကည့္ေနရင္း စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ေလလား
ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေလလားဟုပင္ မေျပာနိုင္လ်က္
သူ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး တုန္ယင္လာတယ္။
သူ႕လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေလးေတြ ပူႏြေးေနၿပီး
သူ႕ နား႐ြက္ေလးေတြ ပူႏြေးေနတယ္၊ဒါေပမဲ့
မုဝမ္ရန္က သူ႕နား႐ြက္ေလးေတြကို လွ်ာျဖင့္
ယက္ေနတယ္၊သူ႕လက္ေလးကို ဆြဲယူကာ
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို မုဝမ္ရန္က
ပါးစပ္ေလးထဲတြင္ ထည့္၍ငုံေထြးလိုက္တယ္၊
လက္ညိုးေလးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္
ယက္လိုက္ရာ လုက်ားရဲ႕ လက္ေခ်ာင္း
ထိပ္ေလးေတြက စိုစြတ္ေနတဲ့ လကၡဏာေလးေတြ
က်န္ရစ္ခဲ့တယ္။
ယခင္ကဆို လုက်ားက မုဝမ္ရန္ရဲ႕
အထိအေတြ႕ မွန္သမွ်ကို တခါမွ မျငင္း
ပယ္ခဲ့ဘူး၊ယခုတြင္မူ သူကပို၍ေတာင္
ေလာဘတက္လာတယ္၊မုဝမ္ရန္ရဲ႕
အထိအေတြ႕ကို ပိုမို ေတာင့္တလာတယ္၊
နား႐ြက္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္တာမ်ိဳး,
ဆံပင္ေလးေတြကို ဆြဲဖြတာမ်ိဳး ေလးေတြ
ကသူ႕ကို ပို၍ပင္ ေပ်ာ္႐ြင္ေစတယ္၊ေၾကာင္ေလး
တစ္ေကာင္လို စကားနားေထာင္ၿပီး
တြယ္ကပ္ေနလ်က္ အခ်စ္ခံရဖို႔ စိတ္အား
ထက္သန္ၿပီး စြန့္ပစ္ခံရမည္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕
ေနခဲ့တယ္။
လုက်ားတစ္ေယာက္လက္ရွိအေျခအေနမွာ
မုဝမ္ရန္ ကို စကားတခြန္းပင္မတုံ႕ျပန္ဝံ့ဘူး၊
ေခါင္းေလးကိုသာတိုး၍ ငုံ႕ေနလ်က္မုဝမ္ရန္ကို
မၾကည့္ပါကသူ႕ ခႏၶာကိုယ္္မွေလာင္ၿမိဳက္ေနတဲ့
အပူမီးက အနည္းငယ္ သက္သာမည္ဟု
ထင္မိသည့္တိုင္ပို၍ပင္ပူေလာင္လာပုံရေနတယ္။
မုဝမ္ရန္ကသူ႕လက္ေတြကို ပခုံးေပၚသို႔
တင္ၿပီး နား႐ြက္ေလးေနာက္မွ ဆံပင္တိုေလး
ေတြကို ပြတ္သပ္လိုက္တယ္၊လုက်ားရဲ႕
နား႐ြက္ေလးေတြနီေစြးေနတယ္၊သူ႕မွာ
ဘယ္ေသာအခါမွ မညိုမည္းတဲ့အသား
အရည္ေလးရွိတယ္၊ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာ
သူေလး အျဖစ္ေမြးဖြားလာခဲ့သည္မို႔
ထုတ္ေျပာဖို႔ရာ မျဖစ္နိုင္ေသာအလိုဆႏၵတို႔
ကသူ႕ ခႏၶာကိုယ္အား အေရာင္ဆိုးထား
လ်က္ရွိေနတယ္။
အမွန္တကယ္ေတာ့, လက္ေခ်ာင္းေတြကို
နမ္းတာမ်ိဳးလုက်ားနား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြ
ကိုလ်က္တာမ်ိဳး ,ထို အျပဳအမူ ႏွစ္ခုလုံးက
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္လေလာက္ထဲက သူတို႔
ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးၿပီမို႔ မုဝမ္ရန္ခုေလာက္နဲ႕
မတိမ္းတိမ္္နိုင္ေတာ့ဘူး၊
လုက်ားကေတာ့ ခုအေနအထားေလာက္မွာတင္
ထိတ္လန့္တုန္လႈပ္ေနၿပီ၊ မုဝမ္ရန္ေျပာတဲ့
စကားေလးသုံးလုံးေၾကာင့္ လုက်ား
နည္းနည္းေလး မူမမွန္ျဖစ္ကာ ပို၍ပင္
ထိရွလြယ္လာတယ္။
သူဘာေၾကာင့္ မျငင္းပယ္မိလဲဆိုတာကို
မသိေပမယ့္သူ႕ဘက္က လက္ခံေၾကာင္းကို
လည္း ဝန္မခံခ်င္ဘူး၊ မုဝမ္ရန္ရဲ႕လက္ေတြ
သူ႕အက်ီေအာက္ထဲတိုးဝင္ၿပီး ထိေတြ႕ ပြတ္သပ္
လာတဲ့အခါပို၍ပင္ မလႈပ္ဝံ့ခ်ိန္မုဝမ္ရန္ကလည္း
ထိုအေနအထားကိုပို၍ပင္အခြင့္ေကာင္းယူေနခဲ့တယ္။
မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို "လုက်ား"လို႔ တိုးတိုးေလး
ေခၚေနတယ္၊ ထိုအသံက ၾသရွမႈ ႏွင့္အတူ
တပ္မက္ျခင္းတို႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္၊လုက်ား
သူ႕နားေတြကို ဖုံးအုပ္ထားခ်င္ေပမယ့္ မုဝမ္ရန္
သူ႕ကို ေခၚေနတဲ့ အသံေလးကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေန
သည့္တိုင္ မုဝမ္ရန္ ေခၚသံေလးကိုလည္း
ၾကားခ်င္ေနေသးတာမို႔သူတြန့္ဆုတ္ေနမိတယ္။
ဒါက ဘယ္လို ေတာင္ကြဲလြဲေနတာလဲ?
သူ႕မ်က္ခြံ႕ေလးေတြ ႐ုတ္တရက္ေႏြွးေထြးမႈ တို႔
ဖုံးလႊမ္းသြားခဲ့ၿပီး မုဝမ္ရန္က သူ႕မ်က္ခြံ႕ေလးေတြ
ကိုပါ နမ္းလာျပန္တယ္။
လုက်ား မသိစိတ္ျဖင့္ သက္ျပင္းခ်လိဳက္မိခ်ိန္မုဝမ္ရန္ရဲ႕လည္တိုင္မွအာဒံပန္းသီးေလးက ရယ္ခ်င္စိတ္ေၾကာင့္တုန္ယင္စြာေ႐ြ႕လ်ားေနတယ္။
တကယ္က် သူမရယ္သင့္ဘူးေလ၊
သူ႕ကေလးေလးက စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ျပင္ဆင္
မႈကို တည္ေဆာက္ေနခ်ိန္ေလ...
သူဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ရယ္နိုင္ပါ့မလဲ?
ဒါေပမဲ့ သူတကယ္ႀကီးလည္း ေနာက္မဆုတ္
နိုင္ေတာ့ဘူး၊ လုက်ားက သူ႕ကို ေၾကာက္႐ြံ႕
ေနေပမယ့္ သူ႕ကို ဖက္တြယ္ထားဖို႔ ႀကိဳးစား
ေနတယ္ ၊ ေၾကာင္ေလးနဲ႕တူတဲ့ ေကာင္
ကေလးက သူ႕ႏွလုံးသားကို ေမွာင္မိုက္လာ
ေစတယ္၊ဒီေကာင္ေလးကို အိပ္ရာေပၚမွာ
အနိုင္က်င့္ခ်င္ၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြနဲ႕
လွေနမယ့္ ပုံစံေလးကို ျမင္ခ်င္တယ္၊
စိတ္အလ်င္ႏွင့္အတူ လုက်ားကို
တိုးကာမုဝမ္ရန္ ေပြ႕ဖက္လိုက္တယ္။
လုက်ား ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ၾကည့္လာတယ္၊
မ်က္လုံးေလးေတြက ေရျပင္ေပၚ တံလွ်ပ္ေျပး
ေနသည့္အလား ေရာင္ျပန္ဟပ္ေနၿပီး
ကန္ေရျပင္ငယ္က ပူႏြေးလာသည့္အလား
အရာအားလုံးကို ရွင္းလင္းစြာပင္ ျမင္ရၿပီး
ျဖစ္ေနတယ္၊ဤကဲ့သို႔ ျပင္းျပေသာ ဆႏၵကို
ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္မိသည္မွာ သာမန္ျဖစ္ၿပီး
သူ႕အတြက္လည္း ဒါက ပထမအဆုံးအႀကိမ္
ျဖစ္ေနတယ္။
မုဝမ္ရန္ ကေလးေလးကိုၾကင္နာစြာပင္
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းရွိုက္ရင္းအိပ္ခန္းထဲ
သြားဖို႔ရာ ေျပာလိုက္တယ္။
ခုချ်ိန်တွင် လြတ္လမ္းမရွိနိုင္ေတာ့ဘူးမို႔
လုက်ား တစ္ေယာက္ေအးစက္ေနေသာနံရံကို
မွီ၍ စိတ္မသက္မသာျဖင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္
မိရင္း လက္ရွိတြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္
ေတာက္ေလာင္ေနေသာခံ စားခ်က္ဆိုသည္က
ဝတၳဳေတြထဲမွာပါဝင္သလိုအာ႐ုံေၾကာေတြ
ကိုေတာင္ အသုံးမခ်နိဳင္ေတာ့ဘူး။
အိပ္ခန္းက ေမွာင္ေနေပမယ့္ မုဝမ္ရန္က
တံခါးမပိတ္ထားတာမို႔ ဧည့္ခန္းဘက္မွ
မီးေရာင္က တစြန္းတစ ဝင္ေရာက္ေနတယ္။
လုက်ား တံေတြးမ်ိဳခ်လိဳက္မိၿပီး ေနာက္
တႀကိမ္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ဖို႔ရာ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း
မုဝမ္ရန္က လုက်ားကို ခုတင္ေပၚသို႔ ဆြဲခ် လိုက္တယ္၊ထို႔ေနာက္ လုက်ားကို ၾကည့္ရင္း ခုတင္ေပၚ ဒူးတဖက္တင္ကာမုဝမ္ရန္က သူ႕ ရွပ္အက်ီကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။
" ကိုကို အဲ့ဒါကို တကယ္လုပ္ခ်င္တာလား?"
" မင္း ဘယ္လိုထင္လဲ?"
မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို ေက်ာေပး၍ခုတင္ေပၚ
ထိုင္လ်က္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ေနရာမွျပန္ေမး
လာတယ္။
လုက်ား မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းကို
တခ်က္လွမ္းၾကည့္ၿပီး တဖက္လွည့္
သြားတယ္၊သို႔ေသာ္ေနာက္တေခါက္ျပန္
လွည့္ၾကည့္လာျပန္တယ္။
မုဝမ္ရန္ သူ႕ကေလးေလးရဲ႕ ရႈပ္ယွက္ခတ္
ေနတဲ့ အသြင္အျပင္ကို မ်က္လုံးေထာင့္မွ
တခ်က္ၾကည့္ရင္း ေခါင္းငုံ႕ေနရာမွ,
" မင္းၾကည့္ခ်င္ရင္ ၾကည့္လို႔ရတယ္ေနာ္"
လုက်ား တစ္ေယာက္အရမ္းရွက္ေနေပမယ့္
မုဝမ္ရန္ေအာက္ပိုင္းမွေဖာင္းကားေနတဲ့
အစုအေဝးကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္ လုက်ား
သိသိသာသာ တုန္လႈပ္သြားတယ္။
မုဝမ္ရန္ ခုတင္ေပၚတက္ကာလုက်ားအနီး
သို႔ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး လုက်ားရဲ႕ ေမးေစ့ေလးကို
ကိုက္လိုက္တယ္၊ၿပီးေနာက္ ခ်ည္သား
အက်ီေလးအတြင္းသို႔ လက္လွ်ိုကာ ေက်ာျပင္ႏွင့္
ဗိုက္သားေလးေတြကိုထိေတြ႕ပြတ္သပ္
လာတယ္၊မုဝမ္ရန္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္
တို႔က သူ႕ေဘာင္းဘီေလးဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီး
အတြင္းထဲသို႔တိုးဝင္လာရင္း အေနာက္ေပါက္ေလး
ရွိရာသို႔ ေရာက္ရွိလာခ်ိန္ အထိ လုက်ား
မ်က္လုံးေလးေတြကို မွိတ္ထားမိတယ္။
ထိုအခိုက္အတန့္, ခ်ဲ့ထြင္ဖို႔ရာျပင္ေနတဲ့
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ လက္ေတြ ရပ္တန့္သြားတယ္၊
လုက်ား မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
မွိန္ပ်ပ် မီးေရာင္ေအာက္၌ သူ႕ကိုေငးၾကည့္ေနသူအား ေတြ႕ရတယ္၊သက္ျပင္းခ်သံတိုးဖ်ဖ်ကိဳ ၾကားလိုက္
ရၿပီးေနာက္ မုဝမ္ရန္ ေျပာလာတယ္။
" ကေလး မလုပ္ခ်င္ဘူးမလား?"
အမွန္တကယ္ဆို လုက်ားတကယ္
ထိတ္လန့္ေနတုန္းပဲ၊ အထူးသျဖင့္
မုဝမ္ရန္ေဖာင္းႂကြလ်က္ မတ္မတ္ေထာင္ေနတဲ့
အရာကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္သူပိုၿပီး
ထိတ္လန့္ေနမိတယ္။
ဒါေပမဲ့ မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို အခြင့္အေရးထပ္ေပးလာတယ္, အခုခ်ိန္မွာ သူမလုပ္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာပါကမုဝမ္ရန္လုံးဝရပ္ပစ္လိုက္မည္ပင္။
လုက်ားႏွလုံးသားေလးညံ့သက္သြားၿပီ၊
သူေခါင္းေလး ခါၿပီး ေျပာလိုက္မိတယ္,
" ဟင့္အင္း...ကိုကို ဆက္လုပ္လို႔ရတယ္"
ထို႔ေနာက္ မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းလိုက္တယ္, ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္နဲ႕ မလုံေလာက္ဘူးလို႔ သူခံစားရတာမို႔ မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ပါးကိုပါတဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႕ နမ္းလိုက္ရင္းသူ မေၾကာက္ဘူးဆိုတာကို မုဝမ္ရန္အား သိေစလိုတယ္၊
သၾကားလုံးေလးလိုခ်ိဳၿမိန္ေသာအၿပဳံးေလးနဲ႕ ,
" ကြၽန္ေတာ့္ကို ႀကိဳက္တယ္လို႔ဘယ္သူေျပာခဲ့တာလဲ?"
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ ေမွာင္မိုက္သြားလ်က္
ဆက္လက္၍ပင္ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေတာ့ဘဲ လုက်ားရဲ႕
တင္ပါးေလးေတြကိုပြတ္သပ္ရင္း ျပင္းထန္စြာပင္
တံေတြးမ်ားကိုဖလွယ္လိုက္တယ္။
မုဝမ္ရန္ အခ်ိန္မည္မွ်ၾကာသည္အထိ
ထိန္းထားနိုင္မည္ဆိုတာကို လုက်ားမသိ
ေပမယ့္ သူ႕ အိပ္မက္ေတြနဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္မႈ
မ်ားထဲတြင္ မုဝမ္ရန္ သူ႕ကို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္
လုပ္ေနခဲ့လည္း ဆိုတာကို သူမမွတ္မိခဲ့ဘူး၊
လုက်ား အရာရာတိုင္းကို ေကာင္းစြာသိရွိၿပီး ျဖစ္ေနတာကိုမုဝမ္ရန္သိတယ္၊ယခုတြင္လည္း သူ႕ကေလးေလးက သူ႕ကို ခြင့္ျပဳေပးလာတယ္၊ သူ႕အတြက္ အရာအားလုံးကို
ပထမဆုံး ေပးခဲ့တယ္၊သူ႕အတြက္ကို အၿမဲ
စဥ္းစားေပးခဲ့တယ္၊ သူ႕အနားမွာ ျပတ္သားစြာ ရပ္တည္
ေပးခဲ့ၿပီး သူ႕အတြက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖြင့္ေပးခဲ့တယ္၊အႏူးညံ့ဆုံး တဖက္ျခမ္းကိုလည္း သူ႕ကို သာျပခဲ့တယ္။
အေမွာင္ထုထဲ၌ မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းထက္
အၿပဳံးေလး တစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး
ခ်က္ျခင္းပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္။
ရွက္႐ြံ႕ဖြယ္ရာ အလိုဆႏၵကိုစိတ္ေက်နပ္သည္
အထိရရွိနိုင္ဖို႔ မုဝမ္ရန္လုက်ားကို ခ်စ္ျခင္း
ေမတၱာျဖင့္သာ ဆက္ဆံရမည္ျဖစ္ၿပီးလု က်ားအား
နာက်င္မႈ မွသည္ သာယာမႈ ထံသို႔ေျပာင္းလဲ
ေပးနိုင္ဖို႔ရာသူႀကိဳးစားရမယ္။
လုက်ားထိတ္လန့္ေနတယ္,မုဝမ္ရန္ရဲ႕
ခြန္အားကအေတာ္ေလး သန္မာတယ္၊
သူ႕ တင္ပါးေတြဆုပ္နယ္ခံထားတာႏွင့္
ေတာင္ နာလာသလိုပဲ၊ နမ္းရွိုက္ျခင္းခံထား
ရတဲ့ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြ ေယာင္လာတယ္၊
မသိရင္ မုဝမ္ရန္က သူ႕တကိုယ္လုံးကို
မ်ိဳခ်ေတာ့ မတတ္ဘဲ၊ ထိုအခ်ိန္ သူအက်ီေတြ
မခြၽတ္ရေသးတာကို သတိရသြားတာမို႔
မုဝမ္ရန္ကို တြန္းထုတ္လိုက္မိတယ္။
"ခဏ...ခဏ...."
ထိုအသံေလးက ဆႏၵပင္လယ္ထဲမွ နစ္ျမဳပ္စျပဳေနရာမွ လုံးဝနစ္ျမဳပ္ဖို႔ရာဟန္ျပင္ေနပုံရတယ္။
မုဝမ္ရန္ေတြးထားတဲ့ မႏူးညံ့နိုင္မႈတို႔က
တကယ့္ပင္ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပါပဲ၊ သူ႕ကိုယ္သူ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဖို႔ရာ
အတတ္နိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားေပမဲ့ သူက သားရဲ
တစ္ေကာင္လိုျဖစ္ေနတုန္းပဲ၊သူ႕ရဲ႕သားရဲကို
ထိန္းခ်ဳပ္ေနရၿပီး မလႈပ္ရွားနိုင္ေသးဘူး။
လုက်ား အစပထမေတာ့ ေၾကာက္ေနေပမဲ့
အခုတြင္မူသူ႕မေၾကာက္ေတာ့၊မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ကိုက္ခဲမႈက
တကယ္နာတယ္၊သူၿငီးတြားလိုက္မိခ်ိန္ မုဝမ္ရန္ က
သူ႕ရဲ႕ အလြဲေတြကို ခ်က္ျခင္းသတိျပဳမိရာမွလုက်ားရဲ႕
လည္တိုင္တြင္ သူ႕ေခါင္းေလးကို ျမဳပ္ႏွံရင္း 'ေတာင္းပန္ပါတယ္'လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
မုဝမ္ရန္ က ဝတၳဳထဲကလို ေခြးႀကီး တစ္ေကာင္
နဲ႕ တူတယ္လို႔ လုက်ား ေတြးမိတယ္၊
အရင္တုန္းကေတာ့ သူဘက္ကသာစၿပီး
မုဝမ္ရန္ကို ေနာက္ေျပာင္ကာ ထိေတြ႕ခဲ့ေပမဲ့
ဒီေန႕မွာေတာ့ လုံးဝေျပာင္းျပန္ပဲ၊ လုက်ား
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ဆံပင္ကို ကိုင္ရင္း ေမးလိုက္တယ္၊
" ကြၽန္ေတာ့္ အဝတ္အစားေတြ
အရင္ခြၽတ္လို႔ရမလား?"
မုဝမ္ရန္ သူ႕အေပၚက ေနဖယ္ၿပီး ထ
ထိုင္တယ္၊ လုက်ား သူ႕ေဘာင္းဘီ ေတြနဲ႕
အက်ီေတြကို ခြၽတ္ေနခ်ိန္ မုဝမ္ရန္
သူ႕အားေစ့ေစ့ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္၊
အစြမ္းကုန္ဖုံးကြယ္ဖို႔ရာ ႀကိဳးစားေသာ္
လည္း မုဝမ္ရန္ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြကလိုအင္
ဆႏၵတို႔ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။
လုက်ား ဒူးေထာက္ၿပီး မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ပခုံးေပၚ
လက္တင္လိုက္တယ္၊မုဝမ္ရန္က သူ႕ကိုယ္သူ
ခ်ဳပ္တည္းနိုင္ဖို႔အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေနတယ္၊
လုက်ားကို ခုလို ျမင္လိုက္ရတဲ့အခါ အသက္႐ူ
သံေတြ ပိုမို ျပင္းထန္လာလ်က္လုက်ားရဲ႕
ႏွာသီးဖ်ားေလးကို ဖြဖြေလး ကိုက္ကာ ,
" တမင္လုပ္တယ္ေပါ့"
လုက်ား မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထံ တိုးကပ္လိုက္တယ္၊
ထိုသူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အပူခ်ိန္ကိုလည္း သူသေဘာက်တယ္, မုဝမ္ရန္ ေမးခြန္းကို သူမေျဖေသာ္လည္း...သူ႕ ခႏၶာကိုယ္မွအေမာက္ကေလးက သူ႕ကိုေျဖရန္
တြန္းအားေပးေနတယ္။
ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ တုံ႕ျပန္မႈက လွည့္စားဖို႔ရာ
မလြယ္ကူနိုင္ဘူးေလ။
အိပ္ရာေပၚသို႔ ျပန္၍တြန္းခ်ခံရၿပီး
သူ႕ေျခေထာက္ေတြက သန္မာတဲ့ လက္ေတြရဲ႕
ခြဲ ခြာျခင္းကို ခံလိုက္ရတယ္၊မုဝမ္ရန္ရဲ႕
ခပ္မတ္မတ္ စိုက္ထူေနတဲ့အရာက သူ႕ ေပါင္အတြင္းသားေတြကို လာေရာက္ထိခတ္ေနတယ္၊မုဝမ္ရန္
က ေပါင္အတြင္းသားေတြသာမက သူ႕အေနာက္ဝေလးကိုပါ သူ႕အရာနဲ႕ပြတ္ဆြဲေနရာ လုက်ား အေသးေလးက
ပို၍ပင္ ခပ္မတ္မတ္ေလး ျဖစ္လာတယ္။
မုဝမ္ရန္ ေခ်ာဆီ ယူရန္ အိပ္ရာထဲမွထသြားတယ္။ လုက်ား မုဝမ္ရန္ျပန္အလာကို ခုတင္ေပၚမွလဲေလ်ာင္းရင္းျဖင့္ ၾကည့္ေနတယ္၊ခ်ီတုံခ်တဳံျဖစ္ေနၿပီးမွ,
" အဲ့လိုလုပ္ရင္ နာမွာလားဟင္?"
"နာမွာေၾကာက္ေနတာလား?
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ အသြင္ သဏၭာန္ကအလြန္အမင္း
ႏူးညံ့ေနတာမို႔ လုက်ား ေခါင္းေလး ခါျပ
လိုက္မိတယ္၊သူ႕ရဲ႕နာခံမႈအား ဆုခ်သကဲ့သို႔
မုဝမ္ရန္ သူ႕ဆံပင္ေလးေတြကို ပြတ္ေပးလာ
တယ္၊ ထို႔ေနာက္ ေခ်ာဆီကို လက္ဖဝါးထဲ
ညှစ်ထည့်လ်ိုက်ပြီးသူ့ လိင္တံကို ညင္သာစြာ
သုတ္လိမ္းလိုက္တယ္၊ မုဝမ္ရန္ ရဲ႕ ေခ်ာဆီ
သုတ္လိမ္းထားတဲ့အရာက တုန္ယင္ေနသလို
လုက်ား လည္းပဲ တုန္လႈပ္ေနတယ္။
မုဝမ္ရန္က သူ႕တင္ပါးေလးကို ပုတ္ၿပီး
လဲအိပ္ခိုင္းတယ္၊ထို အေနအထားက
အေတာ္ေလး ရွက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္၊
လုက်ား မုဝမ္ရန္ ေျပာသည့္အတိုင္းေလး
လုပ္ၿပီးေနာက္ ခဏအၾကာ သူ႕ အေနာက္
ေပါက္ေလး ကို ေအးစက္စက္အရာတစ္ခု
ထိေတြ႕လာတာကို ခံစားလိုက္ရတယ္။
ေခ်ာဆီသုတ္လိမ္းထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္း
ေလးအထဲသို႔ ဝင္လာခ်ိန္ လုက်ား
မ်က္ေတာင္ေလး ပုတ္ခတ္ပုတ္ခတ္ျဖင့္
ၿငိမ္သက္ေနမိတယ္။
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ လိင္အဂ္ါကသူ႕ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္
ထိေတြ႕ဖို႔ရာေခ်ာဆီ သုတ္လိမ္းထားတဲ့
အရာက ပို၍ပင္ မတ္မတ္ထူလာတယ္၊
လုက်ားက သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးကို က်ဳံ႕ထားေသာ္
လည္း မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို စိတ္ေလ်ာ့ဖို႔ရာ ေျပာလာ
တယ္၊မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို လက္တဖက္မွ ထိန္းခ်ဳပ္
ထားလ်က္ က်န္လက္တစ္ဖက္က ခ်ဲ့ထြင္ျခင္းျဖင့္
ေနာက္ျပန္လွည့္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး ။
အနည္းငယ္နာက်င္ေသာ္လည္း သူ႕အေနာက္ေပါက္ေလးက အနည္းငယ္ေခ်ာေမြ႕လာသလို ခံစားရတယ္၊သူ႕
အေနာက္ဘက္ထဲသို႔ တိုးဝင္ေနတဲ့ မုဝမ္ရန္ရဲ႕
လက္ေခ်ာင္းေတြက တစ္ေခ်ာင္းမွသည္ ႏွစ္ေခ်ာင္း
သုံးေခ်ာင္းထိတိုးဝင္လာရင္း ပို၍ နက္ရွိုင္းကာ ျမန္ဆန္
လာတယ္၊ ခဏအၾကာ ေရသံေလးမ်ားထြက္ေပၚလာ
တယ္၊ ထိုအခါမွမုဝမ္ရန္က သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဆုတ္ခြာကာလုက်ားကို ေပြ႕ဖက္ယူရင္း ႏွစ္ေယာက္သား
အေပးအယူမွ်စြာအနမ္းတို႔ ဖလွယ္မိၾကတယ္။
ထိုးသြင္းျခင္း အဆင့္တြင္မူ မေခ်ာေမြ႕နိုင္ေတာ့၊
မုဝမ္ရန္ရဲ႕အရာကအေတာ္ေလးႀကီးတာမို႔
အေတာ္ေလးနာက်င္ေစရာလုက်ား
တစ္ေယာက္ ေၾကာင္ေလး တစ္ေကာင္လို
ထ၍ပင္ ေအာ္မိတယ္၊မုဝမ္ရန္ရဲ႕ေက်ာျပင္
နဲ႕ ရင္ဘတ္ေတြကိုသတိလက္လြတ္ျဖင့္
ကုတ္ျခစ္လိုက္မိတယ္၊ေနာက္ဆုံးတဝက္မွ်
ဝင္သြားတဲ့အခါလုက်ားစကားတစ္ခြန္းမွ
မေျပာဘဲနာက်င္မႈကို ခံနိုင္ရည္ရွိေအာင္ႀကိဳး
စားေနရတယ္၊ လုက်ားရဲ႕ မ်က္လုံး ေလးမ်ား
မ်က္ရည္ေလးေတြ နဲ႕ ျပည့္ေနတယ္၊မုဝမ္ရန္ နဲ႕
နီးကပ္စြာပင္ရွိေနလ်က္လက္လႊတ္ဖို႔ရာကို
ျငင္းဆန္ေနမိတယ္။
သူအေတာ္ေလး နာက်င္ေနတာကို ျမင္တဲ့အခါ
မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို ပခုံးေလးကို အသာအယာ
ပုတ္ကာ ေခ်ာ့လာရင္းစိတ္ရွည္သည္းခံ၍ ေျဖးေျဖး
ခ်င္းတိုးဝင္ေနတယ္၊ ခဏအၾကာအႀကိမ္အနည္းငယ္မွ်
လႈပ္ရွား လိုက္ခ်ိန္ လုက်ားတိုးတိုးေလး
ၿငီးျငဴလိုက္မိတယ္၊တိုးဝင္ေနျခင္းကမသက္
သာေပမဲ့ မုဝမ္ရန္ရဲ႕ အရာကို လည္း
လြတ္ထြက္မသြားေစခ်င္ဘူး၊ မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ႀကီးမား
တဲ့ အရာက သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔
တိုးဝင်လှုပ်ရှားနေချ်ိန် မသိစိတ္ျဖင့္ လုက်ား
အသံေလးေတြထြက္လာတယ္၊လုက်ားရဲ႕
ၿငီးတြားသံက မုဝမ္ရန္ကို တြန္းအား ေပးေန
သည့္အလား ပို၍ပင္ စိတ္လႈပ္ရွားေစလ်က္
သူ႕လည္တိုင္ကို စုပ္ယူကာ နမ္းရႈံ႕လာရင္း
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက
သူ႕နို႔သီးေခါင္းေလးေတြေပၚေျပးေဆာ့လာတယ္။
အိပ္ရာထဲမွမုဝမ္ရန္က ခါတိုင္းႏွင့္မတူဘူး၊
လုက်ားကို ခုတင္ေပၚတင္ၿပီး သူ႕လိင္တံအား
လုက်ားရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ တဝက္ေက်ာ္မွ်
ထိုးသြင္းၿပီး ျဖစ္တာေတာင္သူ႕ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္လိုမႈက
ယုတ္ေလ်ာ့မသြားခဲ့ဘူး၊လုက်ား မုဝမ္ရန္ရဲ႕
စူးရဲေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို ဖုံးကြယ္ခ်င္ၿပီး
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ တပ္မက္ေနတဲ့ အၾကည့္စူးစူးေတြက
လုက်ားအားေဝးရာသို႔ ေျပးထြက္သြားေစလို
သည္အထိ စူးရဲ ေနတယ္။
လုက်ားရဲ႕ အသားအေရက ႏူးညံ့လြန္းတာမို႔
အမွတ္အသားမ်ား ခ်န္ထားနိုင္ဖို႔ရာလြယ္ကူ
လြန္းတယ္၊တပ္မက္မႈ ေတြထဲနစ္ျမဳပ္ေနတဲ့
သူ႕ ခႏၶာကိုယ္က မုဝမ္ရန္ခ်န္ထားတဲ့
အမွတ္အသားရာေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္လ်က္
နီေစြးေနတယ္။
လိင္တံက အနည္းငယ္ ထပ္မံ၍ တိုးဝင္ကာ
ထိုးေဖာက္လာတာမို႔ လုက်ား ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ
ပင္ ေကြးေကာက္သြားတယ္၊မုဝမ္ရန္ကို ေခၚေနတဲ့
ကိုကို ဟူေသာအသံေလးက ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေန
လ်က္ မ်က္ရည္ေလးေတြ ဝဲေနတယ္၊မုဝမ္ရန္က
မ်က္ရည္ စီးေၾကာင္းေလးရွိရာ မ်က္လုံးေထာင့္ေလး
ကို နမ္းရွိုက္လာရင္း ထူထဲေသာ သူ႕အရာကို
လုက်ား ခႏၶာကိုယ္တြင္းသို႔ ပိုမို ႏွစ္ျမဳပ္လိုက္တယ္။
" ကိုကို...အာ့...နမ္းေပး...နမ္းေပး..."
မုဝမ္ရန္ ရဲ႕ အရာတစ္ခုလုံးဝင္ေရာက္နိုင္သြားခ်ိန္
လုက်ားက အသံေလးထြက္ရင္းေတာင္းဆိုလာတယ္။
မုဝမ္ရန္က လုက်ားရဲ႕ လွ်ာႏုႏုေလးအား
ငုံေထြးကာစုပ္ယူလိုက္တဲ့ အခါ ေငြမွင္ေရာင္
စီးေၾကာင္းေလးက လုက်ားရဲ႕ ေမးေစ့ေလးမွ
က်ဆင္းလာတယ္၊လုက်ားမုဝမ္ရန္ရဲ႕ ခါးကို
ဆြဲဖက္ထားေသာ္လည္း မုဝမ္ရန္ခါးက
လႈပ္ရွားမႈ ႏွင့္အတူ သူ႕ေအာက္ပိုင္းဆီ
တိုးဝင္ေနတယ္။
လုက်ားတစ္ေယာက္မုဝမ္ရန္ရဲ႕ တိုးဝင္မႈကို
တေျဖးေျဖး က်င့္သားရလာခ်ိန္ ထိုးသြင္းမႈအရွိန္က တေျဖးေျဖး ျမန္သည္ထက္ ပိုျမန္လာတယ္၊လုက်ားေအာ္မၿငီးမိဖို႔ရာပင္ မကူညီနိုင္လ်က္ ၊သူ႕နဖူးျပင္က ေခြၽးစက္တို႔ျဖင့္ ဖုံးလႊမ္းေနလ်က္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕
ဆက္ႏြယ္ထားရာေနရာကစြတ္စိုေနတယ္၊
လုက်ားရဲ႕ မ်က္ေတာင္ဖ်ားေလးေတြမွာ
ေခြၽးပုတီးစက္ေလးမ်ား တြဲလြဲခိုေနရင္း
အနီးကပ္ၾကည့္လိုက္ပါက မ်က္ရည္ေလးမ်ား
ျပည့္ေနတဲ့ မ်က္ဝန္းရဲရဲေလးေတြကို
ေတြ႕ရလိမ့္မယ္၊ေၾကာင္ေလးေတြက လူကို
ျပန္လည္ ကုတ္ျခစ္နိုင္ေပမဲ့ လုက်ားေလး
ကေတာ့ ယခုတြင္မူ ယုန္ျဖဴေလး တစ္ေကာင္
ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနလ်က္ သနားညွာတာဖို႔ရန္သာ
ေတာင္းဆို နိုင္တယ္၊သို႔ေသာ္ မုဝမ္ရန္ကေတာ့
လုက်ားရဲ႕ ေတာင္းဆိုသံအားမၾကားဟန္ျပဳကာ
အျပင္းအထန္ ထိုးသြင္းရယူေနရင္း လက္ျဖင့္
ဖမ္းဆုပ္ျခင္းခံရတဲ့တင္ပါးျဖဴျဖဴေလးကရဲရဲနီေန
ေလာက္ၿပီ၊သို႔ေသာ္ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္အားႀကီးေသာ
မုဝမ္ရန္ကေတာ့ ညွာတာဖို႔ရာအရိပ္အႁမြက္ပင္
မရွိနိုင္လ်က္ ....။
မုဝမ္ရန္ ကို ဒီေလာက္ထိေၾကာက္စရာေကာင္း
မယ္လို႔ သူထင္မထားမိဘူး၊ပုံမွန္အားျဖင့္ သူ႕အေပၚကို အၿမဲႏူးညံ့တဲ့ သူ႕ကိုကိုက ဟန္ေဆာင္ မ်က္ႏွာဖုံးကြာက်
သြားသလို သူ႕ကိုရက္ရက္စက္စက္ဆြဲယူစားသုံးေနတယ္။
"ကေလး ...ကိုယ့္ကို ကိုကိုလို႔ေခၚေပး...ကြာ"
လုက်ား ၿငီးျငဴသံေလးထြက္ေပၚေနခ်ိန္
မုဝမ္ရန္က စီးက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေလးေတြ
ကို သုတ္ေပးလာရင္း သူ႕အား ကိုကို လို႔
ေခၚဖို႔ ေျပာရင္း သာယာမႈအား အမိအရ
ရွာေဖြေပးေနတယ္၊
" ကိုကို...ကိုကို..."
သူ႕ေခၚသံကို ၾကားတဲ့ မုဝမ္ရန္က လုက်ား
ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ သူ႕ အရာကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး လုက်ားအား လက္ေမာင္းေတြနဲ႕ ေပြ႕ယူကာေနာက္တဖန္သူ႕လိင္တံအား ဆုပ္ကိုင္၍လုက်ား ခႏၶာကိုယ္တြင္းသို႔ျပန္လည္တိုးဝင္ရင္းအႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ျပန္လည္ထိုးသြင္းေနျပန္
တယ္။
ဘယ္လိုမ်ိဳးမစစ္နဲ႕မ်ား ေတြ႕ေနပါလိမ့္
ဟုလုက်ားေတြးေနမိရင္း မ်က္ႏွာေပၚမွ
မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေတြနဲ႕မုဝမ္ရန္ရဲ႕
လည္ပင္းကို ပြတ္သပ္လိုက္တယ္။
နာက်င္မႈေတြ ေလ်ာ့နည္းလာခ်ိန္
သာယာမႈက ေနာက္မွလိုက္ပါလာတယ္၊
"အာ့...ကိုကို"
သူ႕အတြင္းသားေတြက လိင္တံရဲ႕ ပြတ္တိုက္မႈေၾကာင့္ သူ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေစေသာ္လည္း သူ
အဆင္မေျပေသးတာမို႔ ႐ုတ္တရက္ပင္ ေဒါသထြက္ကာ
မုဝမ္ရန္ရဲ႕ ပခုံးကို ကိုက္လိုက္တယ္။
မုဝမ္ရန္ လုက်ား သာယာမႈ မရေသးတာကို သတိထားမိပုံရလ်က္ အဆင္မေျပဘူးလားဟု ေမးလာတယ္။
ႏူးညံ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတယ္ဟု လုက်ား
မုဝမ္ရန္ကို ခါးခါးသီးသီးေတြးမိတယ္။
မုဝမ္ရန္က သူ႕ေအာက္မွလုက်ားေလးကို
ငဲ့ၾကည့္ရင္း မ်က္ႏွာ အေနအထားကို
အေသအခ်ာၾကည့္ကာ ထိုးသြင္းေနတဲ့
အရွိန္ကို ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး အတြင္းဘက္မွ
တစ္စုံတစ္ရာအား မွန္းဆရွာေဖြရင္း
ႏူးညံ့ေသာထိုးသြင္းမႈအျဖစ္ေျပာင္းလဲ
လိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ္ အဲ့လို မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ဒါဆို ကေလးကဘယ္လိုလုပ္ခ်င္လဲ?
ဒီလိုလား?"
လုက်ားအား စကားျပန္ေျပာရင္းေျဖးေျဖးခ်င္း
အတြင္းသို႔ရွာေဖြ ထိုးသြင္းေနခ်ိန္
မုဝမ္ရန္ အတြင္းဘက္မွ တစ္စုံတရာကို
ထိမိသည္အားခံစားလိုက္ရတယ္၊ခ်က္ျခင္းဆိုသလို
လုက်ားထံမွေဒါသတႀကီးစကားသံတို႔ ေပ်ာက္ရွသြားၿပီး ၿငီးျငဴသံေလးထြက္ေပၚလာတယ္။
မုဝမ္ရန္ ေက်နပ္စြာပင္ ၿပဳံးလိုက္မိရင္း
လုက်ားရဲ႕ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို
စုပ္ယူၿပီးေနာက္ အာဒံပန္းသီးေလးကို
လွ်ာျဖင့္ လ်က္လိုက္တယ္။
လုက်ား ခဏေစာင့္ၿပီး မုဝမ္ရန္
ဘာမွထပ္မေျပာလာတာကို ေတြ႕တဲ့အခါ ,
" ကိုကို ကြၽန္ေတာ့္ကို နမ္း"
မုဝမ္ရန္က သူ႕ကို ျပင္းထန္စြာထိုးသြင္း
ေနေပမယ့္ သိပ္မနမ္းဘူး။
မုဝမ္ရန္လုက်ားကို နမ္းလိုက္ၿပီး
သူ႕ ခႏၶာကိုယ္အား ေဘးတေစာင္းေလး
ဆြဲလွည့္ကာျပန္လည္တိုးဝင္တယ္။
ကေလးေလးက ႏုံအၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္၊
မုဝမ္ရန္ ရဲ႕ေနာက္တႀကိမ္ ျခယ္လွယ္မႈတြင္
အတတ္နိုင္ဆုံး ႏူးညံ့ေပးလိုက္တယ္။
ထိုအခါ လုက်ားက သူ႕ကို အျမန္လုပ္ေပး
ဖို႔ ေျပာလာျပန္တယ္၊မုဝမ္ရန္ လုက်ားရဲ႕အထိ
မခံနိုင္တဲ့ေနရာေလးကို အဆက္မျပတ္
ဖိႏွိပ္ထိုးသြင္းၿပီး အထဲမွာပဲ ၿပီးေျမာက္ကာ
လုက်ား ခႏၶာကိုယ္တြင္းသို႔ သုတ္ရည္
အခ်ိဳ႕ ပစ္သြင္းလိုက္မိခ်ိန္ လုက်ားေလး
လည္းၿပီးေျမာက္သြားခဲ့တယ္။
လုက်ားတစ္ေယာက္အိပ္ရာထဲမွာသာ
ေပ်ာ့ေခြေနလ်က္ ပင္ပန္းလြန္းသည္မို႔
မုဝမ္ရန္ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေခါင္းေလးတိုးဝင္ခ်ိန္
မုဝမ္ရန္က သူ႕နဖူးေလးကို နမ္းတယ္။
လုက်ား ဘာမွလည္း မေျပာနိုင္ေတာ့ဘူး၊
သူ႕ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက နာက်င္ေနၿပီး
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရလည္း ပင္ပန္း
ႏြမ္းနယ္ေနတယ္၊မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားရာမွ
ခဏအၾကာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။
မုဝမ္ရန္ လုက်ားေလးရဲ႕ ဆံပင္ေလးေတြကို
ထိကိုင္ၿပီး အလြန္အမင္း ေက်နပ္ေနလ်က္
ပါးစပ္ေတြပင္ စိလို႔မရနိုင္ျဖစ္ေနတယ္။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရတဲ့
သူ႕အ႐ုပ္ေလးအား ဒီညေတာ့ သူအပိုင္ရခဲ့ေလၿပီ။
ေမလ၏ညေလက ပူႏြေးေနတယ္၊သူ႕ ေဘးရွိ
ေခါင္းအုံးထက္မွ ကေလးငယ္ေလးလည္း
ၿငိမ္သက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ၊ လြန္ခဲ့ေသာ
ႏွစ္အနည္းငယ္က အတူအိပ္ခဲ့တဲ့ ညေလး
တညလိုပဲ ေကာင္းကင္ထက္ဝယ္ တိမ္ႏွင့္
ျမဴခိုးတို႔ ကင္းစင္ေနလ်က္ အ႐ုဏ္ဦးဆို
ပန္းေတြပြင့္တာကို ျမင္ရဦးမယ္၊ဒီညေတာ့
သူ႕ ႏွလုံးသားပန္းငယ္ေလးက သူ႕ရင္ခြင္
ထဲသို႔ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေႂကြက်ခဲ့ၿပီေလ။
(T/N...အေရး အသားလည္း သိပ္မရိုင္းေအာင္
မ်က္စိထဲလည္း ျမင္သာေအာင္ ႀကိဳးစားေရးေပး
ထားပါတယ္၊တစ္ခုခု အဆင္မေျပတာရွိပါက ေရွာင္ဟြားညံ့ဖ်င္းမႈေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္ေနာ္)
W5225
28.4.2022❤
.......................................................................