THIRD PERSON'S POV
"How are you and Imelda...are you two doing well?" sabi ng daddy ni Imelda kay Ferdinand.
Nasa opisina sila ng mansion nito, pinatawag nya si Ferdinand para kamustahin at alamin nito ang kalagayan ng kanyang anak. Kung dadalawin pa rin ba ng masasamang panaginip ang kanyang anak, o nakaramdam pa rin ba ito ng trauma.
Ayaw nya naman tanungin ng mismo si Imelda, dahil ayaw nya na kapag tanungin nya ito ay baka magsusumbalik na naman ang trauma ng anak nya.
"Tito...for me, im more than okay as long as Imelda is okay, she's doing well so im doing well too. Masaya kami, together, even if she's grumpy sometimes." natatawang sagot ni Ferdinand, napatawa rin si Mr.Vicente.
"Thats good to know, her mother is like that too, i could tell she's like her mother, grumpy lalo na kapag nag seselos." pareho silang natawa.
Pumasok ang isang maid na may dalang bote ng mamahalin na alak at dalawang baso na may ice cubes, tsaka inilagay sa may lamesa.
"Thank you." pasalamat ni Mr.Vicente sa kasambahay at umalis na ito.
Chinat naman ni Ferdinand ang girlfriend nya.
my love❤️
Love im at your father's mansion right now.
Pinapunta nya ako dito, may
pag uusapan lang daw
kami.
Napalunok si Ferdinand ng sinalinan ni Mr.Vicente ang dalawang baso, alam na nya ang kasunod.
"Inom ka." nakangiting pang alok ni Mr.Vicente sa kanya.
"Uhh..tito, i have work tomorrow, i can't dri---" hindi pa nya matapos ang sasabihin nya ng kusang kinuha ng daddy ni Imelda ang baso nito at dinuhol sa kanya.
"Tomorrow is Sunday, now drink if you really love my daughter." sabi ni Mr.Vicente kaya agad iyon kinuha ni Ferdinand at nilagok.
Hindi naman mababa ang alcohol tolerance nya, siguro nalalasing lang sya pag sobrang rami ng ininom, at sadyang ayaw nya lang talaga sa alak lalo na ng maalala ni Ferdinand ang video na twinkle twink----
"Yan ang gusto kong maging asawa ng anak ko..." nakangiting sabi ni Mr.Vicente at uminom.
Nag chat ulit si Ferdinand kay Imelda.
my love❤️
Gusto nya makipag inuman.
He want me to drink, you
know that i dont drink pero
pinilit nya ako, hindi naman
ako makatanggi sa daddy mo,
heeeeelp.🥺
HAHAHAHAHAHA sorry love
but no one can stop daddy,
even me. Dont worry papunta
na ako dyan, pagsasabihan
ko sya, eh bawal na yan
uminom kay tigas ng ulo.
Okayyy, drive safely,
i love you :)♡
Ibinaba na ni Ferdinand ang cellphone nya ng magsalita ulit si Mr.Vicente, medyo tipsy na ang daddy ni Imelda.
"Dinalaw pa rin ba sya ng masasamang panaginip?" sabi ni Mr.Vicente na may halong pag alala at lungkot.
"Hindi na po tito, siguro dahil may katabi na syang matulog---"
Lagot.
Medyo napanganga si Mr.Vicente sa kanyang narinig.
"You two...sleep together?" tanong nito, napaawang ang labi ni Ferdinand, di alam kung ano ang isasagot. Ayaw nyang magsinungaling pero ayaw nya naman na baka magalit ito.
"Uhh...k-kase po---"
"Okay lang, you two are old enough, hindi na kayo bata, hindi na bata ang Imelda namin, shes already a grown up woman now...ang bilis ng panahon..." nakangiting sabi ni Mr. Vicente.
Ngumiti rin si Ferdinand sa sinabi nito.
"Attorney Marcos, pakiusap ko at hiling ko lang sayo, ay ang alagaan mo anak ko, mahalin mo ng totoo, wag mong lokohin, wag mong saktan..." sabi ni Mr.Vicente, ngumiti si Ferdinand.
"Yes tito, i will forever do that, i promise."
Huminga ng malalim si Mr.Vicente at may kinuhang maliit na picture sa wallet nya saka tinitigan iyon.
"Good. Imelda my daughter, when she was young...ang rami na nyang pinagdaanan, naramdaman na trauma...takot. Hindi namin akalain ni Remedios na mangyari iyon." mapait na ngiti na sabi ni Mr.Vicente, kita sa mga mata nito ang lungkot.
Hindi alam ni Ferdinand ang kanyang sasabihin, malulungkot rin sya sa tuwing mapag usapan ang trauma at nangyari noon kay Imelda.
Napatingin sya sa nakatalikod na litrato na hawak ni Mr.Vicente, sure sya na childhood pic iyon ni Imelda. Gusto nya itong makita dahil hindi pa sya nakakita ng any childhood pic ni Imelda, walang ipinakita sa kanya ang girlfriend nya ni isa, wala rin kahit picture frames sa unit nito, kaya nagtataka at curious sya.
Napansin iyon ni Mr.Vicente kaya ibinigay nya iyon kay Ferdinand at ipinakita.
"This daughter of mine...hindi ko na siguro alam kung ano ang gagawin kung tuluyan na syang nawala sa amin noon. Ilang araw kaming nagluksa noon ni Remedios ng kinidnap sya sa amin sa mismong araw ng kaarawan nya, sobra kong sinisi ang sarili ko kung bakit nangyari iyon..."
Ang lakas ng tibok ng puso ni Ferdinand ng makita nya ang picture ni Imelda noong bata pa ito. Tila may kahawig ito na mukha, parang pamilyar na pamilyar ito sa kanya, pilit nyang inaalala.
"M-may ibang childhood pictures pa po ba kayo kay Imelda?" nauutal na tanong nya, hindi nya alam kung parang may iba syang naramdaman, parang pag-asa sa isang bagay na matagal nan yang hinanap.
"Yes i have, alam kong pansin mo rin bakit wala syang childhood pictures sa sarili nya...thats because she dont want to see any of those, dahil kapag nakikita nya ang mga yon ay maalala nya ang nakaraan, ang nangyaring pagkidnap sa kanya noong bata pa sya...here." pagkwento nito sabay abot kay Ferdinand ng mga childhood photos kay Imelda.
"She got kidnapped, by my rival in politics before, Benigno Accino Sr. , a congressman noon. Antonio wants my power and money, he send me death threats before pero hindi ako natakot, so he used another card. He knew that my weakness is my family, it was Imelda's birthday, my daughter badly want to go at a amusement park so granted it since its her birthday gusto kong masaya ang anak ko, at don...hindi namin namalayan na may inutusan sya na kidnapin si Imelda.
Ilang araw syang nawala, ilang araw kaming nagluksa, hanggang sa may tawag mula sa isang police station, sinasabing nakikita na ang anak namin. And after that...my poor daughter is already traumatized by what happened to her." pagkwento ni Mr.Vicente, kinuha ni Ferdinand ang mga litrato at isa isang tinitigan iyon.
Benigno Accino Sr...amusement park...
Ang lakas ng kabog ng puso ni Ferdinand. Medyo naalala na nya, kamukha ito sa batang babae na niligtas nya noon...at naalala nya, isa sa mga dahilan na nagpunta sya sa isang mausement park noon dahil kay Congressman Benigno Accino Sr. Pero kailangan nyang kumpirmahin ang lahat.
"A-alam nyo po ba paano sya naligtas? Paano sya nakalabas sa mga nagdakip sa kanya?"
"After that incident, we asked her once, i remember, ang sinagot nya ay may nagligtas daw sa kanya na batang lalaki, hindi nya daw nalaman ang pangalan, hindi na rin daw nya alam anong nangyari sa taong iyon." sagot ni Mr.Vicente, naalala nya pa ang sinagot ni Imelda noong bata pa ito at kung gaano kalungkot ang mga mata nito sa mga araw na iyon.
Hindi na alam ni Ferdinand ang naramdaman nya ngayon, tinignan nya ulit ang isang picture ni Imelda noong 8 years old pa lang ito, naka pig tail ang buhok, nakangiti.
Mas kumabog ang puso nya ng makitang may suot itong bracelet, isang pamilyar na bracelet, parang nakita na nya ito noon. Naalala nya...nakita nya ito noon sa bag ni Imelda, palagi itong dala dala.
*flashback
"I'll take you to your condo unit, where is your key?" tanong ko nito. Pero imbes na susi ang ibigay nya sa akin ay perfume nya ang ibinigay nya sa akin.
"Anong magagawa ko dito sa perfume mo? this is not a key Principal Remedios." sabi ko at inilagay ulit ang perfume sa bag nya.
She chuckle and giggle.
"Oh sorry, here." sabi nito at dinuhulan ako ng bracelet.
A familiar bracelet, i think i saw this long ago but i cant remember...
Napabuntong hinga na lang ako, lasing na lasing na nga sya at hindi na nya alam anong pinagbibigay nya sa akin.
"This is a bracelet, not a key." sabi ko.
She chuckle again.
"Hkhkhahsha you know...that bracelet is made and gave by my mom...maybe sa iba its just a bracelet but for me ,its so special and sentimental, because its a gift from my mom who died when i was just a kid...i really miss her so bad...i miss you Ma..." nakayuko na sabi nito at kulang na lang ay iiyak.
*
Unti unti nang nakokonekta ni Ferdinand ang lahat. Iniisip nyang sobrang laki ng posibilidad na si Imelda iyon.
Congressman Benigno Sr...amusement park...the pictures...bracelet...
Kinuha nya ang cellphone nya ng mag notify ang reply ni Imelda.
my love❤️
I love you too.❤️
Ngumiti si Ferdinand ng mabasa nya iyon, hindi sya makapaniwala, natuwa sya sa mga posibilidad, na baka noon pa lang ay nagtagpo ang landas nya at kay Imelda.
"Why did you asked and know about that kidnapped incident before? Ayy ok nga pala, your father Mariano, once indorsed and trusted Benigno Aquino Sr. sa politika noon because he was forced to, nanghihinayang ang daddy mo dahil madali syang nagtiwala sa taong iyon, mabuti na lang at di sya nadamay. I also once trust Benigno, but he betrayed me, pati ang pamilya ko dinamay nya, he's a demon." pagkwento nito, napatigil si Ferdinand.
"D-diba Ninoy, Imelda's bestfriend, anak sya ng nagkidnap kay Imelda? I mean...why did you let him be friend with Imelda since before?" naguguluhan na tanong ni Ferdinand.
Huminga ng malalim si Mr.Vicente bago sumagot.
"Yes. Hinayaan ko lang...Imelda and Ninoy are best friends before that kidnap incident happened, my daughter dont have friends, shes a shy girl. But she became noisy and happy when she and Ninoy played together. Kahit na sobrang laki ng kasalanan ng tatay nya sa akin ay di ko masisisi at di ko magagawang damayin ang walang kaalam alam na inosenteng bata. Insakto na yong si Benigno ang nagdusa at nagbayad ng mga kasalanan nya." kwento ni Mr.Vicente, ang tinutukoy nya ay ang pagkasakit at pagkamatay ni Benigno noon sa kulungan.
Naintindihan naman ni Ferdinand, kung sa kanya rin nangyari iyon ay gagawin rin nya, lalo na at bata pa na inosente at wala pang alam.
Naalala din ni Ferdinand noong nabalitaan nya ang pagkamatay ng isang congressman sa isang kulungan, nagbibinata pa sya noon, naalala nya nag agahan sila noon kasama ang papa, mama, at kapatid nya ng mabalitaan nila iyon.
"Tito...may i know kung paano nyo nakita at nauwi si Imelda noong nakidnap sya at nakatakas?" tanong nya.
"Yes, she told us everything of what she saw and heard, or everything about that incident, lalo na noong panahon na sinampahan na namin ng kaso si Benigno.
Tinulungan at binilinan daw sya sa batang nagligtas sa kanya makalabas."
Napaisip si Ferdinand at ngumiti habang tinitignan ang cute na picture ng girlfriend nya. Ang saya nyang isipin na si Imelda nga iyon, ang babaeng niligtas nya noon, ang kanyang first love.
Nag ring ang cellphone ni Ferdinand, tumawag si Imelda kaya agad nya iyon kinuha at sinagot.
"Hi love, saan ka na?" tanong ni
Ferdinand sa kabilang linya pero walang sumagot.
Nagtataka syang tinignan ang screen ng cellphone nya, hindi naman naputol ang tawag.
"Love? are you there?" nag simula nang nag alala ang tono ng boses ni Ferdinand. Nagtataka naman si Mr.Vicente kung ano ang nangyari.
Ferdinand turned it to loud speaker para marinig nya, baka kasi mahina lang ang volume.
[H-help! help... i-ibigay ko po ang cellphone,wallet, pera at kung ano, w-wag nyo lang akong saktan, p-pakiusap.] boses ni Imelda sa kabilang linya, na kabado, natatakot at nanghihingi ng tulong.
Nawala ang ngiti sa labi ni Ferdinand at napalitan ng takot at pag alala, lalo na si Mr.Vicente, ng marinig nila ang boses ni Imelda.
Rinig rin ni Ferdinand ang may mga lalaking tumawa na.
"Love where are you? pupuntahan kita dyan, can you hear me love? please answer." nag alalang sabi ni Ferdinand pero kahit anong lakas ng boses nya ay hindi iyon marinig ni Imelda.
[Sorry miss pero hindi ang mga yan kailangan namin, ikaw ang kailangan namin, ikaw ang kailangan ni boss. Ang kinis at ganda pala, jackpot si boss dito ah. Ha ha ha ha.] rinig ni Ferdinand sa kabilang linya.
Nanlaki rin ang mata ni Mr.Vicente ng marinig nya iyon, takot at lumapit sya kay Ferdinand, nag alala na sya sa kanyang anak.
"A-anong...ang anak ko."
"Love! answer me please, where are you."
[Tulong! Tul--hmmm! hmm---] tuluyan nang naputol ang tawag kaya mas lalong nag alala at kinakabahan si Ferdinand.
Tinawagan nya ng pa ulit ulit pero hindi na ito sumagot.
"Tito i need to find Imelda, baka may nangyaring masama sa kanya. Pupuntahan ko sya."
Agad hinanap ni Ferdinand si Imelda, pinuntahan nya ito sa paaralan at kung saan-saan, ilang ulit na rin nya itong tinawagan pero hindi na ma contact. Tumulong rin si Mr.Vicente sa paghahanap sa anak nya, nagpapatulong na rin sila sa mga police.
Kahit gabi na ay pinapa check ni Ferdinand lahat ng CCTV footages sa paaralan, pinapatawag nya ang mga school staffs na tignan at kailangan hindi mamiss ang bawat ditalye.
"CCTV footages na nasa school parking lot, please now." agad naman iyon sinunod.
"Sir, we found it. Three men kidnapped Principal Imelda."
Dali dali iyong tinignan ni Ferdinand. Kitang kita na pinalibutan nila si Imelda, medyo madilim ang parte na iyon pero kita naman, hindi makita ang mga mukha dahil nakasalakot ang mga ito.
Parang sinuntok ang dibdib ni Ferdinand ng makita at marinig nya ang paghingi ng tulong ni Imelda mula sa CCTV. Ikinuyom nya ng mahigpit ang kanyang kamayat tumatagis ang kanyang ngipin habang tinignan ang mga lalaking kumidnap kay Imelda mula sa screen.
"Can you zoom the plate number please."
"Yes Attorney." "Sorry attorney...but wala pong plate number ang van kung saan ipinasok si Principal Imelda ng tatlong hindi kilalang lalaki."
Nasuntok at nabagsak ni Ferdinand ang kanyang kamay sa mesa dahil sa pag alala, takot at galit. Napayuko sya at hinilot ang sentido nya habang humihinga ng malalim.
Hindi na nya alam ang gagawin nya, bakit nangyari to, sino pakana nito at anong dahilan kung bakit ganoon.
Hahanapin nya si Imelda, mahahanap nya ito, ililigtas nya ulit ito. Hindi nya maapatawad ang sarili nya pag tuluyan na itong mawala.
"Sorry...im just carried away by my emotions. I need to find my love, i cant lose Imelda so please, i ask for a favor, tulungan nyo ako kahit ngayon lang, check the other footages kahit saan." sabi ni Ferdinand, pinapakalma ang sarili nya kahit hindi naman talaga sya makalma hanggat hindi nya makikita si Imelda.
Buong gabi hindi sya natulog sa kakahanap, footages kahit saan, at tinry rin nyang ipa locate ang cellphone ni Imelda pero naka off ito at hindi ma locate.
Nakatulog na lang sya sa kanyang opisina ng dahil sa pagod.
***
Nagising si Imelda ng marinig nyang may dalawang lalaking nag uusap, ramdam rin nyang nakagapos ang kanyang kamay at paa.
"Do what all you want, pero make sure wag mong galawin at saktan si Imelda hanggat sa hindi ko pa sinabi. Promise me, dahil kundi ako makakalaban mo." rinig nyang sabi ng isang lalaki na nakatalikod.
"Fine! Ano kaya masasabi ng babaeng yan pag malaman nyang ikaw nag upload ng pictures nila noon? Hah! pero siguraduin mo lang na hindi ikaw nag magiging dahilan ng pagkasira ng mga plano ko." sagot ng isa.
Nanlaki ang mga mata ni Imelda sa mga narinig nya, at ng makita nya kung sino ang nagsabi doon.
Its Gabriel Reyes, yung nakatakas sa kulungan at ng dahil sa homicide. Ito yung natalo ni Ferdinand sa kaso.
Bakit sya kinidnap nito? At sino yang lalaking kausap nya tungkol sa nag leaked ng pictures nila ni Ferdinand? Bakit nila to ginawa? Naghihiganti ba sila?
Ipinikit ulit ni Imelda ang mga mata nya at nagkukunwaring tulog pa, tinry nya ang best nya kahit nanginginig sa takot at gusto ng maiyak.
Rinig nyang lumabas si Gabriel Reyes at padabog na isinara ang pinto.
Rinig nya ang pagbuntong hinga ng lalaki na naiwan at isinipa pa ang mesa.
Idinilat ni Imelda ng konti ang kanyang mga mata para makita kung sino ba talaga ang lalaking to.
Nanghihina ang katawan nya ng makita ang mukha ng lalaki, parang sinaksak ang puso nya ngayon, gusto nyang idilat ng kompleto ang mukha nya at umiyak ng makita ko ng sino iyon pero pinigilan nya ang sarili nya.
I cant believe he can do this to me, minahal ko sya at pinagkatiwalaan ng buong buo. Why did he do this to me.
Its Ninoy. 14=N.
***
*Ferdinand's POV*
"Andy, Paco we're going to stay at Congressman Accino's mansion for 3 days at Manila. Be a good boy doon ha, wag malikot at baka maka sira kayo ng gamit. Okay?" bilin ni mama sa amin.
Nakasakay kami sa sasakyan namin, magkatabi si Mama at Papa, habang magkatabi naman kami ni Pacifico dito sa pinaka back seat.
Patungo kami ng Maynila ngayon, at a congressman's house na hindi ko kilala, malay ko ba. Akala ko hotel kami mag che-check in for 3 days pero nabago ang isip ni Papa, inimbitahan daw sya ng isang congressman sa mansion nito, ayaw naman tumanggi ni Papa. Hindi sumama ang kapatid namin na babae at nagpaiwan kay lola, lami lang ni Pacifico ang sumama.
Ayaw ko naman talaga sumama, i hate traveling pero ayaw magpahiwalay kay Pacifico kay Mama, hindi naman ito sasama kung wala ako kaya no choice.
My father is an attorney and governor, soon to be a member of house of representatives at Malacañang Palace. I can say that he's so good at his work, many people love him the way he also love the people. Sa pagkakaalam ko or im old enough to know this, that Congressman Accino want to run for senate, at gusto syang magpapa indorso sa dad ko kaya nga pinapunta kami roon.
Ilang oras ng mahabang byahe ay nakarating na kami sa malaking bahay.
Bumaba na si Papa at Mama, sumunod naman kami ni Pacifico, hawak hawak ko ang kamay nya dahil 6 years old pa lamang sya, palaging may dalang toy.
"Governor Marcos! Beautiful Mrs.Josefa Marcos, welcome to my munting bahay amigo." nakangiting sabi ng isang medyo matanda or should i say matanda na talaga, i think sya yung congressman, nakasuot ito ng luxurious suit.
Nagyakapan sila ni Papa at nagbeso naman sila ni Mama.
"Thank you Congressman Accino, this is my son Ferdinand and Pacifico. Sons, magmano kayo kay Congressman."
Nagtinginan kami ni Pacifico bago ko tinignan ang congressman, ayaw ko sana magmano dahil i dont like his vibe pero as a respect for my father and mother...nagmano ako sa lalaki kahit ayaw ko, sumunod naman si Pacifico.
"Oh may binata ka na pala Gov, pareha pala tayo, im sure my son and your son ay magkakasundo, Ferdinand right? i guess he will be a good politician someday, and also this cute little boy.'' naka smile na sabi ng weird man at ginulo pa ang buhok ko.
Did you know? na ang pinaka hate ko ay ang guluhin ang buhok ko.
"No, i want to be a lawyer so that i can prove that bad people will go to jail." sagot ko habang nakatingin sa kanya.
"Momma im hungry..." mabuti na lang at sumapaw si Pacifico.
"Oh lets go inside, i asked to prepare a delicious dinner, come. Yaya pakidala ng mga gamit nila sa dalawang guest rooms." malumanay na pang uutos nya sa mga kasambahay nila, dali dali naman nila iyon ginawa.
Nag didinner kami habang nag uusap usap sila, kausap ng congressman si papa, hababg kausap naman ng asawa nito si mama, naglalaro si Pacifico sa toys nya. Habang tahimik lang akong kumakain.
I dont know pero i dont like this house, in this dinner table, i dont have appetite.
Hindi ko pa natapos ang kinakain ko ay nagpaalam na ako kila papa at mama, nagtungo ako sa guest room kung saan kami matutulog ni Pacifico.
Nag shower nalang ako at nagbihis ng pajamas, pagkatapos ko nagbihis at naka plastar na ako sa malaking bed at kinuha ang mga dala ko na libro. Im reading a book about laws, im a bookworm and yes, im so interested in laws.
Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto, si Pacifico, as always may dala syang mga laruan, nakapajama na sya siguro binihisan na sya ni Mama. Nasa kabilang kwarto kasi sila Mama at Papa matutulog.
"Kuya can you fix this for me?" sabi ni Pacifico, kaya sandali kong isinara ang libro at kinuha ang laruan nya na robot at inayos.
"Hindi ka pa matutulog?" tanong ko sa kapatid ko pero umiling sya, tumango nalang ako. Katulad siguro sya sa akin na hindi pa inaantok dahil pareho kaming tulog na tulog kanina sa byahe.
Nagbasa ako ulit ng libro pero hindi ako makapag focus dahil ang ingay ni Pacifico habang naglalaro. Syempre iniintindi ko sya dahil bata pa lang kaya hinayaan ko na lang syang maglaro, dahil dapat naman ako ang mag adjust dahil ako ang nakakatanda at okay lang sa akin yon.
"Lalabas lang si kuya para magbasa ng linro ha, babalik lang ako, dito ka lang, understood?" bilin ko sa kapatid ko, tumango naman ito.
Lumabas ako at naglakad dala ang libro ko, its already 10:30 in the evening, tahimik na ang buong bahay pero may maids na gising pa rin, may mga guards din sa labas at halos nakabukas pa ang lahat na chandelier sa bahay na ito. Hindi man lang nag se-save ng kuryente.
Pupunta na sana ako patungo sa isang balcony pero napatigil ako ng makita ang nakabukas ng pinto. Im so curious and when im curious, aalamin ko talaga yon kahit ano pa.
Pumasok ako at nakita ko ang malaking book shelves, theres so many law books kaya napangiti ako sa pagkamangha. Wala ring tao kaya kumuha ako ng isa at binasa, hindi ko naman to kukunin at e uwi ng walang paalam, im not like that, hindi kami pinalaki ni mama at papa ng ganyan. Hihiram lang naman ako at babasa.
Umupo ako sa may silya na may malaking table at nagbasa. Ilang sandali ay napatigil ako sa pagbabasa ng may mga tunog ng paa ang papalapit. Nanlaki ang mata ko ng marinig ang boses ni congressman Accino.
Dali dali kong ibinalik ang libro at hindi ko alam kung bakit nagtatago ako sa ilalim ng mesa.
Kita ko ang paa nya na pumapasok sa silid, may mga paa rin na nakasunod sa kanya.
"May ipapagawa ako sa inyo bukas ng gabi." rinig kong sabi ng congressman.
"Ano po iyon congressman." sabi naman ng dalawang lalaki.
Hindi ko makita ang mga mukha nila, at tanging paa lang at sapatos. I tried my best not to move ng kahit konting konti na sa takot na baka makagawa ng ingay.
"That's Congressman Romualdez's daughter, nagpapadala na ako ng tiga sunod at espiya sa kanila, and according to my spy, pupunta sila ng amusement park bukas, the whole family."
What?! Ano ba talaga ang congressman na ito. How can he send a spy and stalker to someone like that. Pwede syang makasohan at makulong dyan. Akala ko ba congressman sya, why is he so dumb. Or baka naman he's a bad person, my father can't trust this man!
"Ano po ba ang gagawin namin sa kanila congressman."
"Hindi sa kanila, kundi sa anak ng congressman na iyon. Expect naman na magdadala ng mga maraming gwardiya bukas ang duwag na iyon lalo na at public place.
I tried so many times to send death threats to that asshole pero hindi gumana, so i will target one of his weakness. Masyado namang kawawa kung ang asawa nyang may sakit ang gagamitin kong pananakot sa kanya, so....
Kidnapin nyo bukas ang batang ito, anak nya na babae, better make sure na hindi kayo palpak at gagawin nyo ng maayos ang utos ko, dahil kaag makukuha nyo ang bata, there will be a big award na ibibigay ko sa inyo." sabi ng congressman.
Napatakip ako sa bibig ko, hindi lamang dahil sa mabahong usok mula sa sigarilyo kundi dahil sa mga narinig ko.
Congressman Romualdez, i heard that name so many times na nabanggit ni Papa, i think one of his friend in politics. And i think rival ito ng Accino na ito.
And what? This congressman Accino jerk want to kidnap someone's daughter just for his personal interests? Napakagago. He even send death threats and use his power and position for this. He's an evil. Napakademonyo. Yes im only a teen, but i know what is right and wrong.
Hindi dapat nagtitiwala si Papa sa tao na ito. Hindi. At hindi dapat madadamay ang bata na inosente.
"Makakaasa ka boss."
"Good...sorry Romualdez my friend, gagamitin ko muna ang munting prinsesa mo. Ha ha ha ha ha!" at nagtawanan sila.
Ilang sandali ay lumabas na ang dalawang lalaki, hihintay ko muna na lumabas ang congressman bago dahan dahan akong lumabas sa ilalim ng mesa para hindi makagawa ng tonog.
Dali dali akong lumabas sa silid at tinignan muna ang hallway at baka may makakita sa akin, mabuti nalang at wala. Dali dali akong bumalik sa kwarto.
Nakatulog na si Pacifico, pero nagising sya ng tumabi ako sa kanya kaya inayos ko ang kumot nya at tinapik tapik ng marahan ang kanyang balikat, nakatulog naman ito ulit.
Its already midnight pero hindi pa rin ako makatulog, iniisip ang mga narinig ko kanina.
I was thinking about the girl, na may magagawa ba ako, can i save her? should i save her?
The next day i woke up early, hindi ako nagpahalata na suspicious ako na parang may narinig kagabi. Tahimik lang ako na parang normal lang pero sa totoo ay inobserbahan ko ang galaw ng demonyong congressman na ito.
But too bad, my father and that congressman went to a hearing congress kaya buong araw na hindi ko sya maobserbahan. Hindi ko pa nasabi ni Papa ang tungkol sa mga narinig ko, i have a plan and i need to follow that, buong gabi ko iyon pinag isipan sa mga posibleng mangyari.
Hapon na, nagbihis ako at nagpaalam kay Mama na mamasyal lang ako sa amusement park since we dont have amusement park at Ilocos, i mean meron naman pero hindi kasing laki katulad nito sa Manila.
Pumayag naman sya dahil kasama ko si Manong Elmer, our driver, hindi pa ako ipinanganak ay trusted driver na sya sa amin. Hindi ko na isinama si Pacifico dahil im sure maraming tao.
"May ka date ka sa amusement park? girlpren mo noh? binata na talaga ang Andy." natatawang pang aasar ni Manong Elmer sa akin habang nagmamaneho.
Napakamot ako sa batok ko at umiling.
"Wala pa Manong, i dont even have a crush, hindi ko gusto ang mga ganyang bagay." sagot ko. E totoo naman, i just dont do that things, its a cringe for me.
Natawa sya at tinapik ng mahina ang balikat ko.
"Alam mo nak, ok lang naman magka crush, paghanga lang naman iyan, okay lang yan hanggang sa alam mo limitasyon mo lalo na at bata ka pa. Siguro ngayon masasabi mo pa yan dahil hindi mo pa naranasan magkagusto sa isang binibini, ngunit pagdating sa panahon na ikay mabibighani, ay nako! Hini mo na masasabi iyan! sa tuwing makikita mo ang nagugustuhan mo ay sobrang gaan sa pakiramdam. Pero naintindihan kita, nagbibinata ka pa lang, ganyan rin ako noon pero tignan mo ngayon...ang babae na aking hinahangaan noon ay asawa ko na ngayon, nakabuo na ng pamilya." nakangiting sabi ni Mang Elmer.
Napangiti ako sa sinabi nya, para na rin kasing sya ang ikalawang tatay ko.
Nakarating kami sa amusement park kaya lumabas na ako.
"Manong Elmer hintayin nyo na lang po ako dito, is that okay with you?" tanong ko, ngumiti naman sya at tumango.
"O sige na nga, hahayaan nalang kita makipag date basta tandaan mong dito lang ako naghintay ha, hindi ka naman siguro mawawala lalo na at matalino ka. Andy mag ingat ka ha." bilin nya sa akin, ngumiti ako at tumango.
Pumasok na ako sa amusement park, medyo madilim na pero napakakulay naman ng mga ilaw. Marami rin ang tao.
Pero isa isa kong inilibot ang paningin ko, sa paligid, may hinanap ako. Pag may maraming guards, sign na yon na naroon ang pamilya Romualdez. Hindi ko naman alam mga mukha nila dahil hindi ko pa sila nakita.
Natigilan ako ng may nabangga ako na batang babae at nadapa.
Nakayuko ito, looking at her knees, patay...iiyak ata
Kasalanan nya pero kasalanan ko rin naman kaya inilahad ko ang kamay sa harapan nya para tulungan syang tumayo.
"Im sorry,tumingin ka kase sa dinadaanan mo young lady." sabi ko pero pinagpagan pa nya ang kanyang dress.
Napa 'uhh...?' ako ng padabog nyang tinanggap ang kamay ko. Pero natigilan ako ng makita ang masungit na mukha nya.
She's so pretty and cute, those cheeks i want to touch and squeeze it, her eyes...
Pero naka busangot ito, she look so masungit.
Bumuntong hinga nalang ako at lumuhod para tignan ang tubod nya.
"Masakit ba? wala namang sugat." sabi ko at tumayo. She is now looking at me.
"Next time young lady you should be careful para di ka mabangga." bilin ko sa kanya pero inismiran lang ako nito.
Napakasungit naman.
"Then sorry." nakaismid na sabi nya, i dont know how long i am starring at her.
"Its okay...whats your name?" hindi ko na alam ang mga pinagsasabi at tanong ko. Andy what behavior is this.
She seem hesitant to answer, napaiwas ako ng tingin, hindi ko dapat nagtatanong ng pangalan sa kung sino sino lang, eh pero ngayon lang naman ako nagkakaganito. Hindi naman ako nagtatanong ng pangalan sa mga babaeng classmates or schoolmates ko ah.
"P-princess." sagot nya.
Tinignan ko ulit sya at na0akamot muna ako sa sentido ko bago inilahad ang kamay ko para makapag shake hands.
"Nice to meet you Princess." i smile, hindi ko alam pero nag init ang pisngi ko ng tanggapin nya ang kamay ko.
Nakasuot sya ng cute na bracelet sa wrist nya.
Baka ito na yung sinabi ni Manong Elmer. Maybe may crush na ako ngayon.
"By the way i'm----" hindi ko pa natapos ang sasabihin ko ng magsalita sya na parang hindi mapakali.
"S-sorry i need to go."
"Princess sandali---" tawag ko sa kanya pero tumalikod na sya at umalis.
She seem lost at may hinahanap, sinusundan ko sya pero napakarami na tao na nagsiksikan kaya nawala na sya sa aking paningin.
Ilang sandali ay may maraming guards na naglilinit sa buong park, parang may hinanap. Ikinuyom ko ang mga kamay ko, hindi ko nagawang maisalba ang anak ng congressman. Siguro ay nakuha na iyon sa mga tauhan ni Congressman Accino.
Lumapit si Manong Elmer sa akin na mukhang nag alala.
"Nandito ka pang pala Andy, salamat sa Diyos...may nawawala kasing bata na pinaghahanap ngayon dito. Halika na at umuwi na tayo, gabi na rin at baka mapagalitan ka sa Mama at Papa mo." sabi ni Manong Elmer.
Pumasok na ako sa sasakyan, tahimik lang ako buong byahe habang nakatingin lang sa daan. I am thinking about the girl na nabangga ko, and i am also thinking about Congressman Romualdez's daughter.
"Sana walang nangyaring masama sa kanya." bulong ko sa aking sarili at huminga ng malalim.
"Okay ka lang?" tanong ni Manong Elmer para matauhan ako.
"Manong...kapag ikaw may nalaman na may mangyaring masama sa taong iyan, at sa tingin mo ay wala ka pa masyadong magagawa sa sitwasyon, ililigtas mo pa rin ba ang taong iyon?" tanong ko.
Sandaling nag isip si Manong Elmer.
"Ahh kung ako?...oo naman, dahil naniniwala ako na kung masasabi ko na wala akong magagawa doon pero pagnangyari na ang sitwasyon na iyon ay may magagawa pala ako, lalo na sa kaligtasan sa isang tao. Kilala man o di kilala, estranghero man o hindi, hanggat sa may kakayahan akong iligtas ang taong iyan, ililigtas ko talaga."
Tama si Manong Elmer, i will save that girl, i need to make a plan.
Ng makarating na kami sa mansion, sakto rin na naroon na sila Papa na naghapunan.
Kita kong may isang lalaking lumapit kay Congressman Accino at may ibinulong saka tumango.
"Excuse me, but i have a important meeting, please continue and enjoy the dinner, i'll ba back." sabi nito at nagpunas sa bibig saka umalis
Tumayo na ako at aalis na sana ng mapatigil ako dahil tinawag ako ni mama.
"Andy, hindi mo ginalaw ang food mo, why is that?" nag alalang tanong ni mama.
"Uhh because...because kumain na ako kanina Ma, sige po." sabi ko at aalis na sana ng magsalita si Papa.
"Where are you going anak?"
My heart beating so fast and i cant move, nilalaro ko na ang kuko at kamay ko na nasa loob ng bulsa, ramdam ko na rin na pinawisan ako.
Even once hindi ako nag sinungaling sa mga magulang ko, pero right now, sorry mom and dad, ayaw ko naman sabihin sa inyo tong nalalaman at gagawin ko at baka madamay kayo. I need to lie.
"Ahh s-sa friend ko po Dad, gusto nyang makipag kita sa akin, matagal na kasi kaming hindi nagkikita especially nasa Ilocos tayo nakatira." yes...i lied, im really sorry Pa, Ma.
"Oh okay, 8 pm curfew so you still have 1 hour and 3 minutes, papasamahan kita kay Manong Elmer, hindi ako papayag na ikaw lang mag isa dahil delikado. Mag ingat kayo." sabi ni dad, tumango naman ako. Mabuti nalang at pumayag sya.
Umalis na ako at lumabas, sumakay na ako sa front seat at si Manong Elmer.
Kita ko pa si kalayuan ang sasakyan ni Congressman Accino, kailangan ko yon masundan dahil alam kong papunta sila sa batang kinidnap nila.
"Manong pakisundan po ang kotse na iyon, pero wag po kayo magpahalata." utos ko kay Manong Elmer, nagtataka naman ang kanyang mukha pero pinaandar nan ya ang sasakyan.
"Bakit pinasundan mo iyon Andy?"
"Uhh ano kase manong...doon kase patungo dereksyon sa bahay ng kaibigan ko." sagot ko, mabuti nalang at nakumbinsi ko si Manong at ginawa nya ang utos ko at hindi na nagtanong pa.
Nakarating kami sa walang kailaw ilaw na lugar, may isang street light pero mahina ang ilaw.
"Manong dito lang ho kayo mag hintay, sandali lang po ako." sabi ko kay manong, napakamot sya sa batok nya.
"Baka pagalitan ako ng daddy mo pag ikaw lang mag isa, at baka kung ano ang mangyari sayo. Sigurado kaba na dito ang bahay ng kaibigan mo? Para kasing delikado ang lugar na ito nak, umuwi na tayo." nag alala nyang sabi.
"Manong please? ngayon lang naman kami magkikita ng kaibigan ko at tsaka malapit lang bahay nila dito, sandali lang ako doon at babalik agad, promise po kuya."
"Hayyy sige na nga, dito lang ako ha."
Ngumiti ako at tumango.
Magpapatulong sana ako kay Manong pero ayaw kong madamay at mapahamak sya.
Nagtago ako sa may kahoy kung saan madilim, may sira na malaking building o ware house.
Hindi ako basta basta makapasok lalo na at may maraming mga bantay na may dalang mga baril.
Dahan dahan akong bumalik sa kotse namin kung saan naroon naghintay si Manong Elmer.
"Oh ang dali naman, uuwi na tayo?"
"Ahh opo kuya tara na po, may binigay lang ako sandali sa kaibigan ko." pag sisinungaling ko ulit.
Nakarating na kami sa mansion, agad akong dumiretso sa kwarto.
2 am i woke up. Nagsuot ako ng black jacket, faces mask, black cap at may dalang black back pack. Tahimik ang paligid dahil tulog ang lahat except sa akin, mahimbing ang tulog ni Pacifico.
Kinuha ko ang bola ng basketball at inilagay sa loob ng bag ako, i will use this later for my excuse. I already plan everything.
Biglang nagising si Pacifico kaya nilapitan ko ito.
"Kuya where are you going?" sabi nya habang kinusot ang mata nya.
"Uhh may pupuntahan lang si kuya sa labas okay? sleep kana ulit..." pabulong na sabi ko at tinapik taoik sya.
"Sama akoo..." nak pout na sabi nya.
"Bawal kasi bata doon, dito ka lang, dont tell Mama and Papa na lalabas ako okay? sandali lang naman ako babalik ako kaagad, mag babasketball lang kami sa mga kaibigan ko. Ibibigay ko sayo robot collections ko, promise?"
"Okay Kuya."
Nakatulog naman kaagad ang kapatid ko.
Isinuot ko na ang cap at facemask ko saka dahan dahan na lumabas para hindi makagawa ng tunog.
Pagkalabas ko sa gate ng mansyon ay dumiretso ako sa may kalsada. Marami na ang namamasada o sasakyan.
Nakasakay agad ako ng taxi at nagpahatid papunta sa may ware house.
"Salamat po." umalis na ang taxi.
Agad akong nagtungo sa may punong kahoy, madilim pa at tanging kuliglig lang ang maririnig.
Wala nang bantay sa labas, dahan dahan akong pumasok, nagtago ako sa may malaking vase ng makita ang mga lalaking bantay na parang nanaginip.
Nakahiga ang mga ito sa may upuan, mga lasing at nakakalat ang mga bote ng alak sa lamesa.
Dahan dahan akong naglakad para hindi sila magising.
Makarating ako sa 2nd floor, isa isa kong chineck ang rooms pero walang bata hanggang sa nakita ko ang last na pintuan.
Dahan dahan kong binuksan iyon, nanlaki ang mata ko ng makita ang batang babae, nakagapos ang kamay at paa.
Ito yung nakabangga ko sa amusement park! Its the girl! Princess.
"P-princess right? so ikaw yung kinidnap nila?" pabulong na tanong ko para walang makarinig sa amin.
Her lips parted, pero napatigil kami ng may mga hakbang na papalapit.
"You need to hide! Tumago ka sa box, dali!" sabi nito.
Pumasok ako sa may malaking box bago paman narinig kong bumukas ang pinto.
"Tulog na tulog oh, hindi yan makakatakas pare, matulog muna tayo pare lasing na lasing na tayo. Hindi yan makakatakas." rinig kong boses ng isang lalaki.
"Tama nga naman, tara na nga."
Narinig kong sumara na ang pinto, tinawag din ako sa babae.
"Psst hoy wala na."
Lumabas ako sa box at kinuha ang dala ko na scissors, dali dali kong pinutol ang nakagapos sa kamay at paa nya pero nagiingat ako para hindi sya masugatan.
"They kidnapped me, theyre monsters, help me please..." naiiyak na sabi nya, naaawa akong marinig ang boses nya.
Namumula ang kamay nya at hinaplos iyon dahil alam kong masakit, nanginginig rin sya. Tinignan ko sya sa mga mata, those cute little eyes na lumuluha.
"Dont worry, tutulungan kitang makatakas dito. Im here...princess." sabi ko at pinunasan ang luha sa cheeks nya.
Inalalayan ko syang tumayo, pinagpagan ko ang suot na dress nya.
Tinignan ko muna ang hall way at ng makitang walang tao ay lumapit ako sa kanya.
"Princess, pakinggan mo ako ng mabuti okay? E tatakas kita dito, basta sundin mo lang mga sasabihin ko. Okay?" sabi ko sa kanya, tumango sya, she look so cute and innocent
"We will get out of here...babalik ka sa pamilya mo, trust me okay?"
"P-pero what about the monsters out there, baka mahuli tayo, baka saktan nila tayo...im scared..."
Hinawakan ko ang kamay nya.
"Wag kang matakot, nandito lang ako, di ko hahayaan mangyari iyon. Just hold my hand so tight, wag kang bibitaw unless sinasabi ko. Okay?" bilin ko, at tumango sya.
**
"Go, tumakbo ka, do you know directions?" dali dali kong sabi dahil alam kong mahuhuli ako dito, pero may paraan at plano ako.
"Y-yes, a-ano ang gagawin ko?" kinakabahan at niiyak na tanong ni Princess.
Nagtatago kami dahil nakita kami ng lalaki kanina.
"I already called a police, papunta na sila rito, listen carefully, kailangan mong tumakbo papaalis dito, pag nakita mo na ang mga police humingi ka ng tulong sa kanila, they already know you, okay? tutulungan ka nilang makauwi sa inyo. Go, ako na ang bahala dito." sabi ko sa kanya, kailangan na nyang makatakas.
Kailangan ko na rin makatakas, hindi na rin kailangan ng mga pulis na malaman na ako ang nagligtas sa kanya at kailangan rin na hindi nila malaman na anak ako ni Papa na isang governor, dahil kundi, madadamay si Papa, baka sya ang kontrahin ni Accino. Ayaw kong madamay si Papa ng dahil sa mga pinag gagawa ko.
"P-pero, how about you? papano ka." naiiyak na sabi nya.
"Wag kang mag alala, just please go and do it, kaya ko na to, please..."
Naiiyak syang tumango at tumakbo, pero bago paman sya lumabas at tuluyang tumakbo ay nagtama ang mga mata namin. Her cute teary eyes...
Sinuot ko ang face mask ko ng makita ko ang lalaki, si congressman Accino pero hindi nya ako makilala lalo na at naka mask ako at naka cap.
"Ikawng epal na bata ka----Aahhhh!!!!" napatakip sya sa kanyang mga mata at napasigaw ng inispray ko sa mata nya ang dala kong pepper spray, nabitawan rin nya ang hawak nya na baril.
Dali dali akong tumakbo papalabas ng ware house at nagtago sa may puno, its already 5:00 am in the morning.
Sakto rin na nagdatingan ang mga police at dinakip ang mga bantay kasama na roon ang namumulang mata na lalaki dahil sa pepper spray, lalong lalo na si Congressman Accino.
Naroon rin ang mga magulang siguro ni Princess, na iyak na iyak habang niyakap ang kanilang anak. I saw Princess sobbing and crying.
Sumakay ako ng taxi pabalik, habang nakasakay pa ay hinubad ko ang sout ko na hoodie, kaya jersey nalang ang suot ko ngayon, kinuha ko dala kong basketball sa bag ko.
Nagpa baba ako sa isang bahay before sa mansyon ng demonyo.
Naglalakad ako at ng marating ko ang gate ng mansyon ay nasa labas na sila Papa at Mama, naka ready na rin ang mga gamit namin. Its already 6 am. Siguro nabalitaan na nila ang nangyari.
"Andy...anak nag alala kami sayo, saan ka ba galing?" nag alalang tanong ni Mama, may katawag naman si Papa.
"Ahh nag babasketball lang doon sa may covered court Ma..." sagot ko at ipinakita pa ang bola.
"Ganoon ba...oo nga pala yan ang sinabi ni Paco kanina." sabi ni Mama.
Ngumiti si Pacifico, at nag fist bump kami.
"We need to go back at Ilocos, god...mabuti na lang at hindi ako nagtiwala sa Accino na yan, lets go." sabi ni Papa.
That day natulog lang ako buong byahe hanggang sa nakarating kami sa Ilocos.
At ng mabalitaan kong nakauwi na si Princess, or parang hindi naman yon ang totoong pangalan nya, ay panatag na ako, Accino's name is all over the news tv, news papers at social medias.
Well, he deserves it.
Months, years passed, palagi kong nakikita mula sa malayo ang girl, i once met her at a contest, high school science and math contest. Pero malayong malayo kami sa isat isa, she get taller and taller, she became more prettier.
Gusto ko syang lapitan at that time, pero maraming body guards ang nakapalibot sa kanya. Her eyes look so lonely, na para bang takot sya sa ibang tao.
Lalapitan ko sana sya pero ang raming body guards, i still dont know her name. Naalala pa kaya nya ako? Siguro hindi na, pangalan ko nga hindi ko naibigay sa kanya...
Napangiti ako, hindi man nya alam ang name ko, hindi ko man alam ang real name nya but her pretty face and cute voice...palagi ko iyon maalala. Maybe one day magkikita ulit kami...at makilala namin ang isat isa.
THIRD PERSON'S POV:
"Check the other footages sa ibang area, baka may makita kayo, please do your job well." seryosong sabi ni Ferdinand.
Ilang oras na ng mawala si Imelda. Hindi na nya alam ang gagawin nya. Ginawa nya ang makakaya nya, nagbigay sya ng pabuya. Wala syang pakialam kahit lahat na pera na nasa bangko nya ibibigay nyang pabuya mabalik lang si Imelda.
Nasa news, social media at kung saan saan na ang pagkawala ni Imelda.
Niyakap ni Doña Josefa ang anak nya at hinaplos haplos ang buhok nito para pakalmahin.
"Andy...calm down...alam kong mahahanap natin si Imelda, mababalik sya..."
"Ma...i once saved her, and i need to save her again...she's my everything...i can forgive my self if i'll lose her..." tuluyan nang tumulo ang luha ni Ferdinand.
Nag ring ang cellphone ni Ferdinand kaya kinuha nya iyon.
Nanlaki ang mata nya ng makita kung sino iyon, number ni Imelda. Agad nya itong sinagot.
"Lo---"
[Hi attorney Marcos, surprise... ha ha ha ha! gulat ka noh?] rinig nya sa kabilang linya, agad nyang ikinuyom ang kamay nya, its Gabriel Reyes's voice.
"Bakit nasayo ang cellphone ni Imelda, ikaw ang pakana ng lahat ng ito! Ako ang harapin mo Gabriel! wag mong damayin si Imelda!" galit na sabi ni Ferdinand.
[Ha ha ha ha! chill lang kaibigan...okay lang naman girlfriend mo dito...at dahil mabait ako, ipaparinig ko sayo boses nya, alam ko kasi miss mo na sya. Ha ha ha ha!]
"Hayop ka Gab---"
[F-ferdinand...love...tulungan mo a---] niiyak na boses ni Imelda sa kabilang linya.
Napahigpit ng paghawak ni Ferdinand ang kanyang cellphone, parang sinuntok ang puso nya ng marinig ang boses ni Imelda.
[Oops sakto na yun Ha ha ha ha! Maganda at makinis pala itong si Principal Imelda ha ha ha ha!]
"Hayop ka talaga Gabriel! Pagbabayarin mo mga kasamaan mo! ako ang harapin mo!"
[Ha ha ha ha! galit ka na naman amigo! ha ha ha! Wag kang mag alala, e se send ko sayo address kung nasaan kami , pero sa isang kondisyon...ikaw lang mag isa ang magpunta rito, walang dalang mga police at iba pa. Dahil pag nagdadala ka isa sa mga yan, hindi ako magdadalawang isip na pasasabugin ang ulo ng girlfriend mo, or should i say tikman ko muna bago gawing bangkay? Ha ha ha ha!]
Nanginginig si Ferdinand sa galit at dahil sa ka demonyohan ni Gabriel.
Nagpunta sya sa sinabi na address ni Gabriel, mag isa at walang kasama. Handa nyang harapin ang lahat maligtas lang si Imelda.
Nakarating sya sa isang medyo sira na building. May isang lalaking bantay sa labas.
Pero agad iyon nawalan ng malay ng sinuntok iyon ni Ferdinand. Well Ferdinand studied self defense and taekwondo back then.
***
"Im sure papunta na ang boyfriend attorney mo dito ha ha ha ha! duwag! ha ha ha ha!" halakhak ni Gabriel.
"Siraulo kayo! mga siraulo! ang sasama nyo!" sigaw ni Imelda na naiiyak at nag pupumiglas, nasa may kama sya, ginagapos parin ang paa at mga kamay.
"Siraulo pala ha---" sasampalin na sana ni Gabriel si Imelda ng bumukas ang pinto at dali daling nilapitan ni Ninoy si Imelda.
"Diba ang sabi ko sayo wag mo syang saktan!" galit na sabi ni Ninoy at hinaplos pa ang mukha ni Imelda.
Umatras si Imelda dahil nandidiri sya.
"Hah! ganyan kaba talaga ka patay na patay sa babaeng iyan? alam mo Ninoy, kung wala ka, kaya kong dedespatsahin ang babaeng iyan!" sabi ni Gabriel.
Pero hindi nakinig si Ninoy kay Gabriel, hinaplos haplos nya lang si Imelda na parang nasiraan ng ulo.
Yes, he's a psycho, at patay na patay sya kay Imelda.
"Love are you okay? did he hurt you love? im here love." sabi nya at niyakap si Imelda pero nagpupumiglas ito.
"Dont you dare call me that! Go away! Youre disgusting!" sabi ni Imelda, agad nag ekis ang kilay ni Ninoy at nag iba ang mood.
"Dahil ba sa Ferdinand na iyon ha?! mahal na mahal kita Imelda! kailan mo ba masusuklian ang pagmamahal ko sayo! Sa ayaw at gusto mo sasamahan mo ako habang buhay! ikukulong kita! Matutunan mo rin akong mahalin!
Or...alam mo naman na kaya kong pumatay para sa taong mahal ko diba?" sabi ni Ninoy, he sound so crazy.
Humahalakhak si Gabriel sa mga narinig nya.
"Shut up!" sigaw ni Ninoy.
Dinuraan lang ni Imelda si Ninoy dahilan para mas pagtawanan sila ni Gabriel.
"Binigay ko sayo tiwala ko bilang isang kaibigan, hindi ako makapaniwala na magagawa mo ito! Hinding hindi na ako magka gusto ulit sa taong siraulo na katulad mo Ninoy! Sa isang masama na katulad mo! Mas gustuhin ko pang mamatay kaysa makasama ka sa habang buhay! Pwe!"
Nanlaki ang mata ni Ninoy at namumula sa galit.
"Mamahalin mo ako at akin ka lang!" sabi ni Ninoy at hinawakan ng mahigpit ang kamay ni Imelda para hindi ito makapag pumiglas.
Hahalikan na sana nya ang leeg ni Imelda ng sipain nito ang kanyang ari.
"Get off me!"
"Ahhg!"
Humahalakhak ulit si Gabriel habang nanonood na parang demonyo, may hawak hawak pa itong baril.
"Go get the cherry Ninoy ha ha ha! pagkakataon mo na itong makuha ang matagal mo nang pinapangarap." sabi ni Gabriel ng nakangisi.
Weird na ngumiti si Ninoy at tumayo, lumapit ulit sya kay Imelda at hahalikan na sana nya ito ng bumukas ang pinto dahilan para mapalingon sila roon.
Si Ferdinand.
Agad nyang sinuntok si Ninoy at tinutokan ng baril, pero pati rin si Ninoy at Gabriel ay may dalang nakatutok ng baril sa kanya.
Hawak ni Gabriel si Imelda habang may hawak na baril. Tumingin si Ferdinand kay Imelda, anginginig ito sa takot at naiiyak.
"Hah! attorney Marcos! ang dali mo nakarating rito ah! ha ha ha!" sabi ni Gabriel at tinutok ng mabuti ang baril kay Imelda.
Habang nakatutok naman ang baril na hawak ni Ninoy kay Ferdinand.
"Ano ba ang kailangan mo sa akin Gabriel! Pakawalan mo na si Imelda total sa akin ka naman may kailangan!"
"Ha ha ha ha! Ito lang naman ang kailangan ko kaibigan...i alis mo ang kaso ko, linisin ang pangalan ko at maibalik ako sa politika. Gawin mo iyan at mabalik sayo tong babaeng ito ha ha ha!"
Tumatagis ang ngipin ni Ferdinand habang nag iisip. Nagtama ang mata nila ni Imelda na umiiyak.
Umiling si Imelda habang tumutulo ang luha at nanginginig.
Her first love, the woman he love right now, and will love forever...
"L-love, they might hurt you..."
"Ninoy, pakana mo rin ito?" sabi ni Ferdinand at tinutok nag baril kay Ninoy.
"Oo, inagaw mo sa akin si Imelda, ako dapat ang mahal nya ngayon at hindi ikaw!" sabi ni Ninoy at pinaputok ang baril sa kisame.
Napayuko naman si Imelda sa kaba at takot.
Ferdinand smile sarcastically.
"Ang kapal ng mukha mo, ng kinidnap ng ama mo noon si Imelda ay tinuturi ka pa rin nilang pamilya at kaibigan, kahit sa ginawa ng kasamaan ng tatay mo, tinanggap ka parin na kaibigan ni Tito Vicente sa kanyang anak. Tapos ngayon ginagawa mo ito? Nasaktan mo si Imelda, hindi mo ba iyon naiisip?" sabi ni Ferdinand, sandaling nag iisip si Ninoy.
"So ikaw yung bata na dahilan ng pagkakulong ni daddy?! Ikaw pala ang batang iyon? Hayop ka! Ikaw sumira ng buhay ko hanggang ngayon!" sigaw ni Ninoy.
"Oo ako, niligtas ko ang batang inosenteng babae noon na dinamay ng demonyo mong tatay. Noon paman ay kayo ang naging trauma ni Imelda." sagot ni Ferdinand.
Sa una ay naguguluhan si Imelda sa narinig nya, tinignan nya si Ferdinand, dahan dahan nang nag sink in at naintindihan. Na si Ferdinand nga iyon noon...
Sinipa ni Ferdinand ang kamay ni Gabriel dahilan para matapon ang hawak na baril nito sabay suntok, sinuntok nya rin si Ninoy ng ilang beses.
Hinila ni Ferdinand si Imelda na nanginginig at pinapunta sa likod nya.
"F-ferdinand baka saktan ka nila..."
"Dito ka lang sa likod ko, trust me..."
Kukunin sana ni Ferdinand ang baril nito pero naunahan sya ni Ninoy.
Sarkastikong humahalakhak si Ninoy at Gabriel.
W: gun. blood. suicide.
"Adios amigo.." sabi ni Gabriel at pinutok ang baril sa dereksyon ni Ferdinand.
Bago paman iyon naputok ay nanlaki ang mata ni Ferdinand ng humarang si Imelda sa harap nya sa pamamgitan ng pag yakap.
Tumulo ang dugo mula sa sugat na natamo sa braso ni Imelda.
"Love!" sigaw ni Ferdinand.
Nanlaki ang mata ni Ninoy ng makita ang namumutla na si Imelda.
Wala sa sariling binaril nya sa ulo si Gabriel dahilan para mahiga ito at dumanak ang napakaraming dugo sa sahig.
Sakto rin ang pagdating ng mga pulis.
Wala sa sariling nagpakamatay si Ninoy, binaril nya ang kanyang dibdib at napahiga ang kanyang walang buhay na katawan sa sahig kasama ang kanyang mga dugo.
Sinalo ni Ferdinand si Imelda na nanghihina, nanginginig at umiiyak nya itong niyakap.
"L-love, Imelda malapit na ang ambulansya please..."
Putla na putla si Imelda at dahan dahan nang nag blur ang kanyang paningin.
Tumutulo ang luha nya habang tanaw nya ang mukha ni Ferdinand.
Hanggang sa nawalan sya ng malay.
It is really you Ferdinand...i love you.
:)
***********************************
N/A: sorry for the late update, busy lang po so sorry :)
Ano think nyo sa next chap? :( ?