Bazı sabahlar vardır uyanmak istemediğin, berbat hissettiğin ve bir berbat güne daha tahammül etmek istemediğin.. Bazı sabahlar vardır günü kaçırmamak adına erkenden uyandığın, neşeli bir pıtırcık gibi şebekçe gülümsediğin ve dudaklarında istemsizce bir şarkının mırıldandığı.. İşte bugün o neşeli pıtırcık bendim. Erken uyandığı için huysuzca etrafına saldıran o kızdan hiçbir eser kalmamıştı. İçimde neşeli kelebeklerin dansı vardı. Çılgınlar gibi şarkı söylemek, koltukların tepesinde zıplamak istiyordum. Hayatımda ilk kez bir sabaha gülümseyerek uyanıyordum. Gülümsemek.. Sebebi ne olursa olsun ne kadar güzel bir şeydi değil mi? Gülümsüyordum çünkü rüyamın en aşk kokulu karelerini süsleyen bir adam vardı. Uyurken bile daima benimleydi. Her anım onunla kuşanmıştı. Her zamanki gibi burada da bir engel vardı. Hani bazen olur ya çok güzel bir rüya görürsün ve tam en heyecanlı yerinde anlam veremediğin bir şekilde uyanırsın. Sonra inatla devamını görmek için sıkıca gözlerini yumarsın. Tam olarak şu an o durumdayım. Yatakta sağa sola dönerken ısrarla uyanmamak için uğraşıyordum. Bu kez uyanmamak işteyişimin nedenin bir rüya olması tuhaftı tabi. Normalde bir Arya kesinlikle uykusu için savaşırdı. Ama bugün farklıydı, bu sabah çok çok çok farklıydı.. Tüm çabalarıma rağmen rüyanın devamını görmeme izin vermeyen şeyler vardı. Mesela.. Mesela elimin çarptığı bir beden? İnsan bedeni? Üstelik benim yatağımda! Gözlerimi araladığımda karşımda gerçekten biri vardı. Kim olduğunu seçemediğimden çığlık atmak için dudaklarımı araladım ama benden önce davranarak elini dudaklarıma kapattı.
Aras: sakın prenses. herkesi başımıza toplamak istemezsin değil mi?
Ses tonu ile netleşen görüş açım birleşince baş ucumdaki Aras'ı gördüm. Aras mı? Aras? Benim yatağımda? Hadi ama bu bir rüya olmalı.
Arya: Aras?
Aras: başka birini mi bekliyordun?
Arya: ne? hayır. seni beklemiyordum.
Aras: başkasını bekliyordun yani?
Arya: ah, hayır Aras. burada ne işin var?
Aras: sevgilimi görmeye geldim.
Gözlerimi devirerek duvardaki saate baktığımda sabahın erken saatlerini gösteriyordu. Hadi ama. İki gündür erken uyanıyorum ve bu haksızlık! Başımı yastığa gömdüğümde elleri saçlarımın arasında geziniyordu. Bu hoşuma gitse de aniden aklıma gelen şey ile sıçrayarak doğruldum. O ise oldukça rahat bir şekilde uzanmış yatıyordu.
Arya: annem? annem evde Aras! annem evde ve sen burdasın. kahretsin. seni burada görürse..
Aras: kapıyı kilitledim.
Arya: ne yaptın?
Aras: uyanmanı bekleyebilirdim ama pencereni açık gördüm. odana girdiğimde de kapıyı kilitledim. sorun yok. şimdi kollarımın arasına girer misin?
Arya: pencereden mi girdin? çıldırmış olmalısın.
Aras: bunu daha önce de yaptığımı unutuyorsun.
Arya: alışkanlık haline getirmezsen iyi olur.
Aras: sayende kol kaslarım gelişiyor ;)
Arya: ihtiyacın olduğunu sanmıyorum
Aras: seni daha sıkı sarmak için olabilir. hadi gel yanıma.
Arya: Aras! ben kapımı kitlemem ki yani annem bir şeyler olduğunu anlayacaktır.
Aras: artık kollarımın arasına girecek misin?
Arya: ya gelirse? kilitlediğine emin misin? ben bi kontrol etsem?
Ayağa kalkmak için hareketlendiğimde kolumdan tutarak kendine çekti. Yanına, kollarının arasına girmiştim. Daha doğrusu zorla girmiştim. Yine kalbinin ritimleri kulağıma dolmuştu. En sevdiğim ritim..
Aras: biraz sus Arya lütfen bir kez olsun şu panik halinden bi sıyrıl.
Arya: ah,tabi! içerideki kadını tanımıyorsun bile bu yüzden bu kadar rahatsın.
Aras: elbet bir gün tanıyacağım.
Arya: emin ol bunu istemezsin.
Bir süre sessiz kaldığında kalp atışlarını dinledim. Pekala, dün yakındık fakat bugün daha yakındık. Hatta çok yakındık. Fazla yakın. Heyecandan tüm bedenimin titremesine engel olamayacak kadar yakın!
Aras: anlatsana.
Arya: neyi?
Aras: anneni, babanı..
Göğsüne yasladığım başımı yukarı kaydırarak gözlerini buldum. Gerçekten anlatmamı istiyor muydu? Bu onun canını yakmaz mıydı?
Arya: yani ben.. anlatmasam?
Aras: o kadar sıkıcı mı?
Bu bana acıma ve anlat deyişinin başka bir versiyonuydu. Ona bu hissi yaşatmamak adına başımı tekrar göğsüne yaslayarak anlatmaya başladım.
Arya: aslında fazla sıkıcı çünkü tek yaptıkları şey işe gitmek. gidiyorlar ve geliyorlar. peki bir kızları olduğunu biliyorlar mı? inan bu konuda gerçekten şüpheliyim.
Aras: bunu senin için yapıyorlar Arya.
Arya: benim için yaparken beni unutuyorlar Aras. aile olmayı unutuyorlar. bu çok acımasızca.
Aras: baban nerede?
Arya: yurt dışında. aslında sürekli orada. dört beş ayda veya senede bir geliyor. ne hoş değil mi?
Aras: birine kızacaksan bu baban olmalı, annen değil.
Arya: bir farkı yok Aras, ikisi de aynı şeyi yapıyor. annem yanımdayken bile yok. inan bana bu daha berbat.
Aras: ne olursa olsun hala yanındalar Arya. bencillik yapıyorsun.
Arya: evet, haklısın.. üzgünüm..
Hatırlattığım kötü anılar için pişmanlık duydum.Haklıydı. Bencillik yapıyordum. Ne olursa olsun hala yanımdaydılar. Benimle.. Anneme ve babama hala sarılabiliyordum.. Peki o? Ona sormak istiyordum. Ailesinin yokluğu ile nasıl baş ediyordu? Her şeye rağmen nasıl böylesine güzel gülümseyebiliyordu? Yapamazdım. Buna izin vermezdi. Vermedi de zaten. Sormak için dudaklarımı araladığımda zihnimi okur gibi başka bir konuya geçti.
Aras: evini özledin mi?
Arya: orası gerçekten bizim mi?
Aras: benim olan her şey artık bizim Arya.
Arya: sadece bizim.. sen ve ben..
Aras: yalnız kalmak istediğinde oraya git. en azından bu nerede olduğunu bilmemi sağlar.
Arya: yalnız kalmak mı? bu neden olsun ki?
Aras: sana küçük bir sır prenses, insanlar üzer. isteyerek veya istemeyerek üzer. eğer seni üzersem oraya git. başka bir yere değil.
Arya: peki sen?
Aras: ben hep ordayım, hep seninle.
Arya: bu seni üzeceğim demek mi oluyor?
Usulca kulağıma eğildiğinde ürperdim.
Aras: seni çok pis öperim demek oluyor.
Dudağıma uzandığında göğsüne vurdmu. Kahkaha atarak gülümsedi. Aptal! Çok güzel gülüyordu. Burnumu sıktıktan sonra yanağımdan öptü. Kollarını daha sıkı sardığında nefes alamayacağım sandım.
Arya: öldürüyorsun beni Aras Dinçer.
Aras: şu konuda bi anlaşalım. bana soyadım ile seslenme.
Arya: neden?
Aras: çünkü senin tanıdığın adam herkesin tanıdığı adam değil. senden daha güzel şeyler duymak istiyorum.
Arya: mesela?
Aras: mesela sana her söylediğimde seni deli gibi heyecanlandıran, soluksuz bırakan o kelime gibi.
Arya: hangi kelimeymiş o?
Aras: bilmem bi düşün istersen.
Arya: heyecanlanmıyorum ki ayrıca soluksuz kaldığım falan da yok.
Aras: emin misin sevgilim?
Ah, Aras! Gerçekten işini biliyorsun.
Arya: heyecanlanmadım.
Aras: evet sevgilim kalp atışlarını duyabiliyorum.
Arya: kalbimin ritimleri bozulmuşsa demek.
Aras: bahanesini yediğim.
Dudaklarımı büzdüğümde başımı göğsüne koymuş, bakışlarımı bakışlarına sabitlemiştim. Öyle bir bakışı vardı ki kelebekler görse ömrü uzardı.
Aras: şunu her yaptığında seni öpmek istiyorum.
Arya: yapmadığım zamanlarda öpmek istemiyor musun?
Aras: genelde seni öpmek için bahaneler uyduruyorum.
Arya: böyle tatlı olmuyorum ve beni kandırıyorsun öyle mi?
Aras: yani belki..
Gülümsediğinde yumruğu karnına geçirdim. Trip atmak için uğraşsam da söz konusu Aras ise bu pek mümkün olmuyordu. Sırtımı döndüğümde kollarının arasına alarak göğsüne yatırdı ve elleri karnıma koydu. Evet, sanırım bedenim titreme halinden sarsılma haline geçmişti. Tüm heyecanıma rağmen bu harika hissettiriyordu. İşte dedim, bu adamın kollarının arası benim tek varlığım..
Aras: neden duvarların kelebeklerle kaplı ?
Ve o tüm hayatımı kapsayan soru dudaklarından dökülmüştü. Tıpkı onun göl evinde gizlice beni resmetmesi gibi ben de onu odamın duvarlarına resmetmiştim fakat bu farklıydı. Onun kadar yetenekli değildim. Onun kadar yetenekli olsaydım da duvarıma bir sürü küçük kelebekten başka bir şey çizmezdim. Çünkü o benim kelebeğimdi.. Her şeyin başlangıç noktası olan o minik kelebek..
Arya: sana kelebeğin hikayesini anlatmamı ister misin?
Aras: kelebeğin hikayesi? hmm.. anlat bakalım prenses.
Anlatmak için dudaklarımı araladığımda odamın kapısı tıklatıldı. Harika! Gözlerim kocaman açıldığında hızla yataktan kalktım. Sessiz olmaya özen göstererek Aras'ı kolundan çekiştirdim.
Arya: kahretsin. şimdi ne yapacağız?
Aras: bence hemen öpüşmeliyiz.
Arya: Aras! durumun farkında mısın?
Kapı bir kaç kez daha tıklatıldığında ardındakinin sesi duyuldu.
Rana: Arya? uyuyor musun? hey! kalk artık koca bebek.
Rana mı? Rana.. Üstelik annem değil. Rana.. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? Kapıyı kilitlemeyi akıl ettiği için Aras'a teşekkür etmeliydim.
Arya: dolaba gir.
Aras: ne?
Arya: hayır orası olmaz. yatağın altına gir.
Aras: Arya saçmalıyorsun.
Arya: gir şuraya ve sakın sesini çıkarma.
Aras: eve erkek attığını saklamaya mı çalışıyorsun?
Arya: Aras kes sesini ve gir şuraya.
Aras: şu asi hallerini ayrı bi seviyorum ha.
Yatağın altına girdiğinde etrafa bakındım. Tamam. Sorun yok Arya. Sakin ol ve kapıyı aç. Hiçbir şey olmamış gibi davran. Tamam. Evet. Yapabilirsin. Kahretsin. Rana bu manzaraya şahit olursa ne yapabileceğim konusunda zerre fikrim yok. Zilyon defa düşünsem şu sahneyi kafamda kuramazdım. Teşekkürler pencere prensi sevgilim.
Rana: ah, sonunda! kapıyı kıracaktım Arya. çılgınlar gibi uyuyorsun. hem bu kapı neden kilitli?
Tabi anem dışında bu ince ayrıntıyı bilen bir de her kafasına estiğinde eve gelip hızla odamın kapısını açarak "neler olduğuna inanamayacaksın" diyen Rana. Kapının kilitli olmasına sevineceğimi hiç düşünmezdim. Aksi halde şu an.. Hayır. Düşüncesi bile korkunç. İnanamıyorum. Kenarına oturduğu yatağın altında Aras'ın olduğunu bilse ne yapardı? Korkunç. Çok korkunç. Hayatımın en ekşın dolu sabahından merhaba!
Arya: ben.. şey.. dalgınlıktan olmuş sanırım..
Rana: sen iyi misin Arya?
Arya: tabiki de. bir sorun var gibi mi duruyor?
Rana: biraz öyle sanki.
Arya: uyku sersemliği.
Rana: pekala sana bir haberim var. Sarp bir parti düzenliyor.
Arya: hayır Rana. oraya gitmeyeceğiz.
Rana: ve kötü haber.
Arya: kötü haber?
Rana: "hayır Rana. oraya gitmeyeceğiz."
Arya: üzgünüm ama Sarp'a ait olan her şeyden nefret ediyorum. onu görmek istemiyorum. bedenimde tiksinti isteği yaratıyor.
Rana: biraz eğlenebiliriz diye düşünmüştüm.
Arya: ah, hayır.
Rana: neyse unut gitsin.
Arya: gitmek istiyorsun değil mi?
Başını salladığında yataktan kalkarak pencereye yöneldi. Bu biraz daha rahat hissetmemi sağlamıştı.
Rana: sanırım bu aralar fazla mutsuzum. biraz eğlence iyi gelir diye düşünmüştüm.
Arya: sen git Rana. ben olmadan da mutlu olabilirsin.
Rana: sen olmadan gitmek istemiyorum.
Arya: üzgünüm.
Yanına yaklaştığımda gözünden bir damla yaşın boynuna süzüldüğünü fark ettim. Ağlıyor muydu? Uzun zaman sonra ilk defa onu bu kadar güçsüz görüyordum.
Arya: Rana hayır, ağlamak sana hiç yakışmıyor.
Rana: bana mutluluk da yakışmıyor değil mi?
Gözlerine uzanarak gözyaşlarını silmeye çalıştım.
Arya: tamam bak bir düşüneceğim ama bu kabul ettiğim anlamına gelmez.
Rana: ağladığım için böyle söylüyorsun.
Arya: huysuz bir bebek olduğun için.
Sımsıkı sarıldığımda gülümsediğini görmek iyi geldi. Mimiklerimin değişmemesi için farklı şeyler düşünmeye çalıştım. Hala Aras yatağın altındaydı ve bu panik halimin geçmesi yerine daha da artmasını sağlıyordu. Rana akıllı kızdı. Ondan bir şey sakladığımı anlayacak kadar. Neyse ki meleğim imdadıma yetişti.
Anne: kızlar! kahvaltı hazır.
Pencereden ayrıldığında gülümsüyordu.
Rana: acıkmıştım zaten hadi inelim.
Arya: birazdan geliyorum
Merdivenlerdeki ayak sesini duyduğumda kapının kilidini yavaşça çevirdim. Nefesimi dışarı üflediğimde arkamı döndüm. Aniden karşımda Aras'ı görünce çığlık atmamak için dudaklarımı birbirine bastırdım.
Arya: Aras! kahretsin yapma şunu. yeterince panik içerisindeyim şu an.
Aras: o partiye gitmeyeceksin.
Arya: bunu ben de istemiyorum ama onu yalnız bırakamam.
Aras: başka birini bulabilir Arya.
Arya: Aras, o iyi değil ve bunun nedeni biziz. buna rağmen onu yalnız bırakmamı
mı istiyorsun?
Aras: biz mi? ah tabi. onu sevmediğim için değil mi?
Arya: öyle demek istemediğimi biliyorsun.
Aras: gitmeyeceksin dedim, bitti.
Arya: yapamam Aras, vicdanım yeterince rahatsız üstüne bir de onu kendi ellerimle uçuruma sürükleyemem.
Aras: senin o ibnenin yakınında olma fikri beni delirtiyor.
Arya: onun yakınında olmayacağım.
Bedeni kasılmış ve eli sürekli saçlarının arasında dolaşıyordu. Öfkelenmek yerine beni anlamaya çalışsaydı her şey daha iyi olabilirdi. Derin bir nefes aldığında bakışlarını üzerime dikti. Kaşları çatılmıştı.
Aras: bir şartım var. orada olacağım ve seni izleyeceğim.
Arya: benim için sorun yok ama bana olay çıkarmayacağına söz vereceksin.
Aras: veremem.
Arya: o zaman gelmiyorsun.
Aras: o zaman gitmiyorsun.
Arya: kahretsin Aras beni neden anlamak istemiyorsun? oraya gideceğim ve
sadece Rana'ya eşlik edeceğim hepsi bu. bana neden güvenmiyorsun?
Aras: sen bana neden güvenmiyorsun?
Arya: çünkü sinirlendiğin zaman gözün kararıyor. bir olay çıkması o gece için
isteyeceğim son şey bile değil.
Aras: korktuğun şey bu mu?
Arya: hayır. korktuğum tek şey Rana. bizi öğrenirse ne olacak Aras?
Aras: senin duyguların ne olacak Arya? benim duygularım ne olacak? biz ne olacağız?
Arya: biliyorum, bu durum seni..
Aras: bu durum benim hiç hoşuma gitmiyor Arya. gizli saklı bir şeyler yapıyoruz ve bu hiç hoşuma gitmiyor. neden bunu yapıyoruz? neden hala saklanıyoruz? Rana üzülmesin diye mi? o üzülmesin diye biz üzülüyoruz.
Arya: sadece biraz zamana ihtiyacımız var.
Yüzü düştüğünde pencereye yaklaştı. Olumsuz anlamda başını salladı. İnmek için hazırlandığını anladığımda kolundan tutarak kendime çektim.
Arya: Aras, yapma. böyle mi veda edeceksin?
Aras: evet.
Arya: beni anlamıyorsun.
Aras: anlamıyorum artık anlayamıyorum.
Arya: şu an sinirlisin.
Aras: ben gidiyorum. sonra konuşalım.
Arya: Aras!
Aras: hatta bi süre konuşmayalım.
Arya: ne? Aras! hayır. saçmalıyorsun. şu an gerçekten saçmalıyorsun. ne demek
konuşmayalım ya ne diyosun sen!
Aras: öp beni.
Arya: ne?
Aras: öpüyor musun?
Aras: benimle dalga mı geçiyorsun? Aras, benimle dalga geçiyorsun. sana inanmıyorum! aklımı kaçıracaktım aptal.
Gülümsediğini gördüğümde göğsünü yumrukladım. Kollarımı yakaladığında ellerimi beline dolayarak sımsıkı sarıldı. Beynimin korkudan uyuştuğunu hissettim. Bana herhangi bir öfke ile veda edişini kaldıramayacak kadar duygusaldım bu sıralar.
Aras: korktuğun zaman bile çok tatlısın.
Arya: aptal.
Aras: öpücüğümü istiyorum.
Arya: hayır, öpmeyeceğim.
Odanın içinde kaçmaya başladığımda elini saçlarının arasından geçirdi ve gülümsedi. Kabul etmeliyim ki çok havalı görünüyordu. Kısa süreli bir kovalama ardından beni köşeye sıkıştırdı. Geri çekilmeye yeltendim ama parmaklarını benimkilere kenetleyip beni kendine hapsetmişti bile.
Aras: sen bu evrenin cennetisin ve benimsin. sadece benimsin. sadece bana aitsin. sen benim ruhumsun Arya. ruhumun huzura erişmesi için sana ihtiyacı var. benim sana ihtiyacım var. dudaklarımın sana ihtiyacı var. kalbimin sana ihtiyacı var. sevgine ihtiyacım var. benimle kalmana ihtiyacım var. seni asla bırakmayacağım Arya, sana asla veda etmeyeceğim.
Yanağımı öptüğünde pencereden inişini izledim. Söylediği şeyler benimde narkoz etkisi yaratmıştı. Bunu nasıl başarıyordu? Kalbimin böyle delice çarpmasını, nefesimin kesilmesini, heyecandan titrememi nasıl sağlıyordu? Hiçbir fikrim yoktu. Tek bir gerçek vardı, ben bu adama ölesiye aşıktım.