Back
"M-Mama."
Nanlalaki ang mata ko dahil sa tinawag niya sa'kin. Nakita ko ang pagtakbo ni Caitlin papalapit sa'min. Napatingin ako kay Ylona Guevara at Morgan Guevara na ngayon ay nakatingin sa batang hawak ni Caitlin.
"Lumabas muna kayo, Caitlin," utos ko sa kaniya. Tumango naman siya at nang hingi ng tawad.
"Who is he? Why did he call you mama? Is he my grandson?" Sunod sunod na tanong sa kaniya ni Ylona
Tumawa naman ako ng sarkastiko dahil sa sinabi niya. "Kung magiging anak ko siya at ang tatay ang anak mo at ikaw ang Lola. Magdadasal nalang ako na sana panaginip lang talaga 'yon."
"You're not answering my question! Is he my grandson, Talitha? You hide my grandson to my son! How dare you!"
Gusto ko atang matawa dahil sa sinasabi niya. "Ano pa bang gusto kong sabihin ko? Wala kaming anak dahil iyon naman ang gusto mo, 'di ba? Ang hindi magkaroon ng anak sa'kin si Hercules."Natigilan naman siya dahil sa sinabi nito. "Hindi ko alam kung bakit kelangan mong gawin 'to. Nandiyan ang fiance ni Hercules, Ylona. Siya ang puwedeng mag babysit sa anak mo, huwag ako."
"Hercules don't need Lorraine. Ikaw ang hinahanap niya, hija." Napabaling ang tingin ko kay Morgan Guevara nang magsalita 'to.
"Hindi siya kumakain ilang araw na," sabi ni Ylona.
"Hindi ko na problema 'yon," malamig ngunit walang emosyon kong sabi sa kanila.
"Why your so heartless?" Lorraine asked me, confused. I laughed softly and clap my hands.
"Why don't you asked your soon to be mommy and daddy?" I looked at them, I smirked. "Kaya huwag ka ng magtaka kung bakit ayoko siyang puntahan."
"W-What do you want me to do, Talitha? I'm begging you... Please... Just stay at him until he remember everything."
Ngayon nagmamakaawa siyang mag-stay ako sa anak niya? E, halos siya nga 'tong sobrang nandidiri sa'kin. Alam kong mahirap lang ako dati na nakapag asawa ng bilyonaryo pero hindi ko alam na ganito pala ang mangyayari sa'kin.
Alam kong sobrang tigas ng puso ko dahil sa ginagawa ko ngayon. Nasaktan lang din naman ako, ah? Wala ba akong karapatan na ipagtabuyan ang taong sumira sa'kin?Kapag ba pumayag ba ako sa gusto nila at nang matapos 'to ay hindi rin naman nila ako guguluhin, hindi ba?
Tumingin ako sa mag-asawa. "S-Sige. Papayag ako, tatlong buwan, Ylona." Marahan tumango ang mag-asawa at maliit na ngumiti.
"At kapag natapos na ang tatlong buwan, huwag niyo na akong guluhin."
Hindi ako sumabay sa pagpunta sa hospital kung nasaan si Hercules naka confine. Nasa pinto palang ako ng kuwarto ay may narinig akong malakas na boses na nagwawala.
Napaikot nalang ang tansong mata ko dahil pamilyar na pamilyar ang boses nito. Binuksan ko ang pinto at walang pasabing pumasok. Tumuon tuloy ang tingin nila sa'kin habang natigil naman ang lalaking nagwawala.
Nakatitig ngayon sa'kin ang berdeng mata niya na kay tagal kong hindi nakita. Mas lalo itong nag matured kumpara dati. May mumunting balbas na 'to sa mukha niya.
"B-Baby..." Umawang ang mapupulang labi nito at dali daling umalis sa hospital bed at naglakad palapit sa'kin. Parang hindi na aksidente, ah.
He hugged me tightly. "B-Baby, I-Im sorry... I forget our 2nd anniversary. huwag ka ng magtampo," Mahina ngunit malambing na sabi niya sa'kin. He caressed my face and smiled broadly.
Napaamang ako dahil sa sinabi niya. Naalala ko 'to. Eto 'yong ika-dalawang anibersaryong nakalimutan niya dahil marami siyang ginagawa sa kompanya niya kay sobrang nagtampo ako sa kaniya at hindi siya pinansin ng ilang araw.
"B-Baby, are you still mad at me?" Umiwas ako ng tingin sa kaniya at napatingin sa magulang niya na ngayon ay masayang nakatingin sa anak niya.
"Dapat nagpapagaling ka, bumalik kana sa kama mo," I said to him. Ngunit ngumuso lang 'to sa'kin.
"No, I won't. Baka paggising ko, wala kana sa tabi ko," he said.
"You need to rest more, Hercules," I said to him.
"Where's the "Babe" endearment?" Napa tsked naman ako
"Babe, you need to rest. Kelangan mong ipahinga ang sarili," sabi ko sa kaniya. Hinawakan ko siya sa kamay niya at dinala sa kama niya.
"Mahiga ka," utos ko sa kaniya. Sumunod naman 'to kaya nilagay ko na ang kumot sa katawan niya
Umatras ako ng matapos ako ngunit mabilis niya rin akong hinablot pabalik sa kaniya. Pinandilatan ko naman siya ngunit ngumisi lang ito sa'kin.
"B-Bitawan mo ako," inis na bulong ko sa kaniya at tila wala siyang narinig dahil mas lalo niyang hinigpitan ang pagyakap sa'kin.
"I think, Hercules. Uuwi na kami ng daddy mo," Ylona said. She looked at me and smiled. Ang ngiti kong alam ko na may pinapahiwatig, tumango nalang ako sa kaniya.
Umalis nga ang magulang ni Hercules habang naiwan naman kami dalawa. Tinignan ko muli siya, he's looking at me.
"Magpahinga kana," aniya ko sa kaniya.I was about to turn around when he grabbed my wrist.
"When I fall asleep, will you leave?" parang batang sabi niya sa'kin. Hinawi ko ang kamay niya at tignan siya ng seryoso.
"Marami pa akong gagawin," I said to him. Nakita ko ang lungkot sa berdeng mata niya pero hindi ko iyon pinansin.
Hindi na kami tulad ng dati. Nandito ako dahil gusto kong maramdaman niya kung ano ang naramdaman ko noon.
Tinalikuran nga niya ako, alam kong nagtatampo siya tulad nga ng sinabi ko hindi na kami tulad ng dati na kapag nagtatampuhan ay susuyuin ang isa't isa.
Hinayaan ko siyang gano'n at lumabas ng room niya. Kinuha ko ang phone ko sa bag at tinawagan si Caitlin. Wala pang tatlong ring ay sinagot niya na iyon. Sa canteen ako nagtungo.
"Tali!""Kumusta?" I asked
"Ikaw... Ikaw ang dapat tanungin ko, Tali," seryoso ang boses nito. Napahinga naman ako ng malalim.
"O-Okay lang ako."
"Sigurado ka ba sa ginagawa mo? Ayokong mangyari ulit ang nangyari sa'yo," she said, serious.
"I'm fine, Caitlin. Hindi ko hahayaan na mangyari ulit iyon," sabi ko. "Kamusta si Hero?"
"Eto, hinahanap ka nga niya." Napangiti naman ako dahil sa sinabi niya.
Isang oras din ang usapan naming dalawa ni Caitlin bago ko napagdesisyunan na magpaalam. Bago ako bumalik sa kuwarto ni Hercules ay bumili ako ng pagkain niya.
Pagpasok ko palang ng kuwarto niya bumungad sa'kin ang nakangusong mukha ni Hercules habang nakaupo sa kama niya.
"Iniwan mo'ko," mahinang sabi niya sa'kin. Natigilan naman ako sa paglapag ng pagkain dahil sa sinabi niya.
"Bumili ako ng pagkain mo. Hindi ka pa raw kumakain," aniya ko sa kaniya.
Binuksan ko ang tupperware na meron kanin at ulam niya. Nilagay ko iyon sa harap niya ngunit tinignan niya lang iyon.
"Subuan mo'ko." nakanguso ang mapupulang labi niya habang nakatingin sa'kin. Napatiim baga naman ako bago napabuntong hininga.
Kalma, Talitha. Kalma.