Chapter 4 // The Boss
Hawak hawak ko na ang resignation letter ko.
Aalis na talaga ako sa kompanyang ito. Alam ko namang mahihirapan ako sa paghahanap ng bagong trabaho atleast malalayo naman ako sa sakit at alaala ng nakaraan. And that was good for me.
I sighed. Pumasok na ako sa elevator at pinindot ang palapag ng office niya.
Mabilis akong naglakad patungo sa kanya. Pinigilan ako ng kanyang secretarya pero wala akong pakialam. I just need to end all of this shit so that I can move on with my life.
Tumingin siya sakin na nakakunot noo nang mapansin niya ang aking presensya sa loob ng kanyang opisina.
"That's all. Thank you." sabi nito sa kausap sa telepono saka ibinaba.
Nakatitig parin siya sa akin. "Oh, I didn't expect that you'll going to visit me in my own office. Miss me that much? Because I admit I missed you so much."usal nito na para bang wala siyang kagaguhang ginawa noon.
Sinamaan ko siya ng tingin. Lumapit ako sa kanyang lamesa. Nagtataka pa siyang napatingin sakin. Nakita kong dumapo ang mga mata niya sa kamay ko.
Ipinatong ko ang resignation paper ko. Blanko parin ang aking expression samantalang siya aliw aliw sa ginagawa ko. Gustong gusto talaga niyang nahihirapan ako.
"What's that?" nguso niya sa resignation paper ko. Ni hindi man lang niya iyon binuksan para malaman kung anong laman niyon. Nanatili siyang nakaupo sa kanyang swivel chair habang nakapatong ang dalawang paa sa kanyang lamesa.
Tinaasan ko siya ng kilay. "Read it so that you'll know." Wala na akong pakiaalam kong masisante ako dahil sa sinabi ko. Tutal aalis din lang naman ako rito why not lubos lubusin ko na.
He smirked. "I assume it is a resignation letter."
"It is." Tumalikod na ako para umalis. Kailangan ko pa kasing makipag-usap kay Cyan dahil sa biglaang pag-alis ko at iaayos ko pa ang mga gamit ko.
Maglalakad na sana ako palabas pero may kamay na pumigil sa akin. Hinawakan niya ang mga braso ko. Ni hindi ko namalayan na umalis pala siya sa kinauupuan niya kanina. Akala ko pa naman naka-glue na ang pwet niya roon.
"Not that fast sweetheart. I need to know you're reasons why you're leaving in this company when I became your Boss."
Inirapan ko lang siya. Tumalikod ako ulit at nagsimulang humakbang.
"Don't turn your back with me sweetheart when I'm still talking to you." Mauturidad na wika nito.
Liningon at tumingin ako sa mga mata niya.
His eyebrows..
His mesmerizing eyes...
His kissable lips.
His pointed nose.
Na minsan kinahumalingan ko. Wala parin palang nagbago sa kanya. He's still the same. The man whom I used to...
Fayre. What are you thinking? Ipinilig ko ang ulo ko upang maibalik ako sa tamang huwestiyo.
"I will go somewhere...I NEED to go somewhere." tinaasan ko siya ng kilay. "Is that enough reason for me to leave SIR?!" I gave emphasize sa salitang sir, in a sarcastic way.
"Not enough sweetheart." wika niya. At maya maya naramdaman ko nalang ang kanyang labi.
Habang ako, hindi makagalaw at hindi makapaniwala sa nagaganap.
Pero ang hindi ko matanggap sa lahat. I CLOSED my eyes when he kissed me. The heck?!!!
I...I feel like I'm going to vomit?!!