"Kath~ Manonood tayo mamaya ng GGV ah. Nandun tayo eh" pagpapalambing ni Katsumi sa akin
Hindi ko magawang pumansin sa kanila. Ewan ko kung bakit. Lalo na sa sungit na yun.
"Aalis na ako"
"Saan ka pupunta?" Lester
"Magsisimba ako"
"Mag isa mo? Sama kami!" Seth
"Oo"
"Wehh?" Jc. Ang kulit naman oh!
Napabuntong hininga ako at humarap sa kanila, "Kasama ko si Enrique at magsisimba kami. Okay? Ilock niyo itong pinto kung aalis kayo"
"Bumalik ka pagkatapos ah! I love you so mats!"
Pagkalabas ko sa bahay, nakit ko si Enrique na nakasandal sa kotse niya. Ngumiti siya at pinapasok ako sa loob ng kotse niya
Hindi naging awkward yung pagsasama naming dalawa kahit na sinabi niyang gusto niya ako. Normal naman kasi siyang umakto sa akin at parang kinakalimutan niyang gusto niya ako kapag kasama niya ako.
Hindi ko parin magawang pansinin o kausapin man lang yung lima dahil sa nangyari noong araw na yun. Parang.. kasi.. hindi ko pa siya napapatawad sa ginawa niya kay Enrique. Below the belt na kaya yung sinabi niya.
Pagkarating namin sa simbahan, pinagbuksan niya ako ng pinto. Buti pa siya gentleman.
Pumasok kami ng sabay sa simbahan nang magsimula na ang misa.
Tahimik lang kaming nakikinig hanggang sa Gospel reading na, "Lahat ng tao, nagkakamali. Nakakapagsinungaling para sa ikakabuti nila." patama Father. Ako ang natamaan diyan sa sinasabi mo -__-
"Pero isa kang ang dapat nating gawin. Ang intindihin sila, tulungan at patawarin" so papatawarin ko na yung sungit na yun? Agad agad? Eh hindi pa nga nagsosorry eh!
Bahala siya. Kung ayaw niyang magsorry, edi wag! "Sorry" lang hindi pa magawa. 5 letters. 1word 2 syllables nga lang yan eh. Para sa kanya parang "Move on" yung pasosorry. Madaling sabihin pero mahirap daw gawin.
Natapos na yung misa. Tapos itong si Enrique, kwento lang ng kwento pero hindi naman ako makikinig. Nawala ako bigla sa mood kapag iniisip ko yung sungit na yun.
Aish. Bakit ko ba iniisip yung taong yun?!
"Kain tayo?"
"Kath?"
"Ahh.. ano.." nakamot ako ng batok, "Ano ulit yun? Sorry" napabuntong hininga siya tapos hinawakan ang magkabilang balikat ko
"Mag usap kayo."
"Huh? Sino?" binitawan niya ako.. at.. "Oww. Bakit mo yun ginawa?!" kakalabas niya lang ng simabahan, namimitik na ng noo
"Uuwi ka na at mag uusap kayong anim. Okay?" wala na akong ginawa at sumakay nalang ako sa kotse niya
"Wala ka sa sarili kapag wala sila sa tabi mo. Talaga bang... sila na ang buhay mo?" hindi niya pinaandar yung kotse at parang hinihintay yung sagot ko
"Hindi... sadyang ano..." mag isip ka nang palusot! "Magkakaibigan kasi parents namin. Kaya ayun" tama naman eh. Kaso kulang nga lang yan
Ngumiti nalang siya at isunuot yung seatbelt niya. Teka.. ommphhh..
"Ayaw" natatawang sinabi ko sa kanya at tinuro yung seatbelt
"Teka lang ah.." tinanggal niya yung seatbelt niya at nagleansa akin para iano yung ano. Yung seatbelt
Pagkatapos niyang ayusin, sinuot na niya sa akin at sa kanya rin.
Tapos tahimik na kaming pumunta sa bahay. Walang nagsalita ni isa sa amin. Hay. Siguro nagiguilty si Enrique sa nangyayari. Lalo at alam niyang siya ang dahilan. Tsk. Yung sungit kasi na yun
Huminto yung sasakyan sa harap ng KFC, "Peace offering?" natawa ako sa kanya pero umagree din sa plano niya.
"Ako nalang bibili. Anong gusto mo?" tanong ko sa kanya. Bumaba ako sa kotse at hinintay yung sagot niya sa may bintana
"Busog pa ako." nakangiting sagot niya.
Pumasok na ako sa KFC nang mapansin kong may nakasunod sa akin. Akala ko si Enrique pero wala naman. May isang parang grupo lang na nagbubulungan
"Good morning mam. Ano pong order niyo?"
"6 Korean Bibimbap. And 6 Large coke without ice. Take out" sabi ko. Inulit niya yung sinabi ko at tumango naman ako
Again, lumingon ako sa likod ko nang may narinig ko yung boses ni Katsumi pero wala naman siya. Kung meron man siya dito, baka may date yun. Ha! Niloloko niya na naman si Daezen!
"Mam. Ito na po" humarao ulit ako sa counter at kinuha na yung paper bag na dalawa tapos yung isang supot drinks yung laman.
Pagkalabas ko, nakita kong patakbo papunta dito sa akin at tinulungan ako buhatin yung ibang pagkain. "Salamat"
Kahit buhat niya yung dalawang paper bags, pinagbuksan niya parin ako ng pinto. Nilagay niya sa likod yung mga pagkain pero hawak hawak ko itong drinks. Baka kasi matapon. Sayang.
*beep*
Kinuha ko yung phone ko sa bulsa ko at nakita ko na nagmessage si Magui sa akin
"Hi ate Kath! (^___^)"
Napangiti ako sa message niya. Magrereply na sana ako nang may nagtext ulit,
"I heard na nag away kayo ni Kuya. Okay ka lang ba ate Kath? Tatawag ako" sakto naman pagkatapos kong mabasa yung message niya, nagring yung phone ko
"Hi Magui" tumingin sa akin si Enrique saglit at ngumiti siya
"Hi ate Kath! Base on your voice, you look okay" englishera -___-
"Yeah. Medyo. Nakonsensiya kasi ako na magsosorry ako" kahit hindi naman dapat ako. Si father kasi eh. Nangonsensiya pa kanina. Kakainis
"Really ate?" tumigil siya saglit, "Pagpasensyahan mo na si kuya. Ako na magsosorry para sa kanya. He's just hiding his feelings-- ommpphhh"
"Magui? Magui okay ka lang?"
"Yes ate! Babye na!"
*toot toot toot*
Napabuntong hininga ako. Ako pa talaga ang magsosorry.
"Kath." napatingin ako kay Enrique na nginungusuan yung bahay ko. Napatawa nalang ako at nagpasalamat sa kanya
Kinuha ko na yung mga pagkain at pumasok na sa bahay. Kaso mukhang nagkakagulo silang lahat sa loob
*door opens*
*silence*
"Wahhh! Kath! Sorry na!"
"Sorry na! Kaya wag ka nang makikipaghalikan ulit ha!"
"Oo nga! Ang bata bata mo pa! Kakakilala mo lang sa kanya!"
"Sorry na!"
Lahat silang apat nakaluhod sa harap ko. Pero ano daw?! May kahalikan?! Ako?!
"Ano?! Anong pinagsasabi niyo diyan?!"
"Sa kotse. Nakita namin kayo na naghahalikan" si sungit -___-
Kotse?
Yung... pagkabit niya ng seatbelt sa akin? Nakita nila...
Tumaas ang kilay ko at nakapamewang na humarap sa kanila, "Sinundan niyo kami noh" sabay sabay silang tumango
Ahhh. Kaya pala nararamdaman ko yung limang itlog kanina. Sinusundan pala kami.
At sabay sabay ko rin silang binatukan (except kay sungit syempre) "Eh mga gunggong pala kayo eh! Sana nagtanong kayo! Ikinabit niya lang yung sirang seatbelt kanina!"
Natahimik sila sa sinabi ko. "Okay na. Tumayo na kayo diyan. Para kayong mga baliw" pumunta ako sa kusina at inayos yung mga pagkain.
Naririnig ko yung pag ungoo nila tapos pumunta sila dito sa kusina
"Wahhh! I miss you Kath!"
"Hoy! Ano ba! Bitaw! Hindi ako makahinga!"
Makayakap naman oh parang katapusan na nang mundo -___-
"I love you Kath!"
"Hindi namin kaya kung wala ka! Huhuhu!"
Hinayaan ko nalang sila dahil kung ito din naman ang gusto nila. Hay.
"Hoy Danilo! Sali ka!" sabi ni Seth
"Tumigil ka dating kulot na nakabrace"
Dating kulot? Bwahahahaha! Hindi halata sa buhok niya ngayon. Hahaha!
Kumalas din sila sa pagkakayakap pagtakapos ng... uhmmm.. sampung minuto? O mas matagal pa?
"Sorry talaga. Si Danilo naman kasi--"
"Sabi nang ayoko ng Danilo eh!" pinutol ni sungit yung sinasabi ni Lester
"Eh bat si Kath kapag tinatawag kang sungit gustong gusto mo pa?" takhang tanong ni Katsumi. Pero ngumisi siya at ngumiti silang apat ng nakakaloko
"Sungit sungit!"
"Tahimik!"
"Sungit sungit!"
"Tahimik!"
Ayan. Paulit ulit lang sila. Pinagtrtripan nung apat si sungit tapos itong si sungit, napipikon. Bwahahaha!