Uni
"အင့်....အားးး
မောင့်"
"ခေတ်လေး ဘာဖြစ်တာလဲမောင့်ကိုပြော "
"မောင့်သားလေးက တစ်ညနေလုံး ခေတ်ဗိုက်ထဲမှာ ခုန်ပေါက်နေတာ
အခုလည်း ညကြီးကို ဘောလုံး ထကန်နေပြန်ပြီ"
"ဟာာား "
ခေတ် အပြောကြောင့်ရွှေဘုန်း ရယ်ချင်စိတ်ကိုမနည်းတားလိုက်ရသည်။သား သမီး မကောင်း မိဘခေါင်း ဆိုတာ ဒီလိုမျိုးပေါ့ ။ အခုတောင် ည ၁၂ လောက်ကြီးကို မအိပ်ပဲ ထကန်နေလို့ ဒယ်ဒီဖြစ်သူက အဆူခံနေရပြီ။
ရွှေဘုန်း လည်း ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လေး အိပ်နေတဲ့ ခေတ်ရဲ့ ဗိုက်ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးကို ကြည့်လိုက်၏ ။ တကယ်ကြီး ကန်နေတာ ဟိုနေရာက ဖောင်းလာလိုက် ဒီနေရာက ဖောင်းလာလိုက်ပဲ။ ခေတ်လေး ဘယ်အိပ်ပျော်မလဲ သနားလိုက်တာ ။ မီးဖွားဖို့ တစ်လ ပဲ လိုတော့တာမို့ သူလည်း အပြင်ထွက်ချင်တာနဲ့တူတယ်။ ဒီလိုတော့ ဖေဖေခေတ် ကို အနိုင်ကျင့်လို့မရဘူးလေ သားလေးရဲ့ ။ ဒယ်ဒီက ဆုံးမပေး ရတော့မယ်။ ရွှေဘုန်း ခေတ် ဗိုက်ကို ပွတ်လိုက်ပြီး.....
"သားလေး ဖေဖေ့ကို အဲ့လို မကန်ရဘူးလေကွာ
သားက ကန်နေတော့ ဖေဖေက ဘယ်
အိပ်ပျော်တော့မလဲ
ဒယ်ဒီကို ချစ်ရင် ဖေဖေ့ကို မကန်နဲ့နော်
သားက ဒယ်ဒီပြောတာ နားမထောင်ရင် ဒယ်ဒီတို့သားအဖကို ဖေဖေ က မုန်းသွားလိမ့်မယ် ကြားလား သားသား "
"ခစ်ခစ် "
ခေတ် ရယ်ချင် လာတာကြောင့် အသံထွက်ကာ ရယ်ပစ်လိုက်သည်။မောင်နဲ့သားသားက တကယ်ကို တဲ့တာ ။ ညတိုင်းလည်း ဗိုက်ကို ကိုင်ပြီး မောင်က စကားပြောနေကျမို့ထင်တယ်။ မောင်လည်း ပြောလိုက်ကော ဗိုက်ထဲက အကောင်ပေါက်က ငြိမ်ကျသွားသည်။ တကယ်လည်း လိုက်တဲ့ သားအဖတွေ အပြင်သာ ထွက်လာရင် သားအဖ နှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး ဘယ်လောက်တောင်ကဲအုန်းမလဲဆိုတာ တွေးကြည့်တာနဲ့ ခေတ်သိပါတယ်။
"မောင့်သားက လူလည်လေး ဒယ်ဒီ့စကားဆို နားထောင််တယ် ငြိမ်သွားပြီ အိပ်ပျော်သွားပြီထင်တယ် "
"ဟုတ်လားတော်သေးတာပေါ့ "
"ခေတ်လေးလည်းအိပ်လေ
အိပ်ရေးပျက်နေအုန်းမယ်
မနက်ဖြန် မေမေ လာမှာဆိုတော့
ခေတ် မပျင်းရတော့ဘူးပေါ့ "
"ခေတ် ရှူးပေါက်ချင်လို့
ခဏလေး မောင် လိုက်ပို့မယ် "
ခေတ်လေးက ကိုယ်ဝန်ရင့်လာတော့ တစ်ညကို ရှူးပေါက်က ၃ခါလောက်ထရသည်။ တစ်ခါတစ်လေ မောင့်ကို အားနာလို့မနိုးမိရင် ခေတ်ကိုဆူသည်။ ခေတ်ချှော်လဲမှာ ဆိုးလို့ အိပ်သာထဲအထိ ရှူးလိုက်တည်တာ ။ တခါတခါ အားနာ ရသည်။ ခေတ်က ပေါက်ချင်စိတ် မထိမ်းနိုင်တဲ့အခါ မောင်ကပဲ ခေတ်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးပြီး ခေတ်ပစ္စည်းကို လက်ထဲထည့်ကာ ကလေးတွေ ရှူးတည်သလို တည်ပေးတတ်သေးသည်။ ခေတ်က ရှက်လို့တားရင်မောင်က လက်မခံ ခေတ်တစ်ကိုယ်လုံးက သူပိုင်တာတဲ့ အဲ့ ခေတ်ပစ္စည်း ကျောက်စိမ်းချောင်းလေးကလည်း သူပိုင်တာမို့ရှက်စရာမလိုဘူးတဲ့ ။
"မောင့်!!! "
"ဗျာ"
"လက်တွေ ဆေးအုန်းလေ "
"ဟုတ်
ခေတ်လေး ခဏ ရပ်နေအုန်း
မောင် လက်ဆေးအုန်းမယ် ခေတ်လက်လည်းမောင်ဆေးပေးမယ် "
ခေတ်ကို ရေချိုးခန်းကနေ အိပ်ယာပေါ်အထိ ပွေ့ခေါ်လာခဲ့သည်။ လဲမှာ ဆိုးလို့တဲ့လေ ။ မောင့်ခြေတောက်ကောင်းလာပြီးကတည်းက ခေတ်အိမ်သာ သွားရင် ပွေ့ချီသွားတာများသည်။
"ခေတ်လေး အိပ်လေ
အိပ်မပျော်ဘူးလား "
"အင်း "
မောင် ဘေးစောင်းအိပ်နေတဲ့ ခေတ်လေးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ခေတ်ဗိုက်ပေါ်လည်း လက်တင်ထားပြီး ပွတ်ပေးနေသည်။ ခေတ်လည်ပင်းတွေကိုလည်း ငုံနမ်းနေသေးသည်။
"မောင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ
ခေတ်လေး အိပ်ပျော်အောင်"
"သီချင်းဆိုပြ ယောကျာ်း "
"အိုကေဗျာ "
ခေတ်မောင် လက်မောင်းပေါ် ခေါင်းအုံးပြီး မောင့် လက်ဖဝါးပေါ် ခေတ် လက်တွေ ထပ်ထားလိုက်သည်။ နွေးထွေးလိုက်တာမောင့်လက်ကြီးက ။ မောင့် လက်တစ်ဖက်က ခေတ် ဗိုက်ကို နေရာ အနှံ ပွတ်ပေးနေပြီး သီးချင်းအေးအေးကို ဆိုပြနေလေသည်။ မောင်အသံက ကောင်းပါတယ် ဆိုနေမှ ဆိုတဲ့သီချင်းက ကြည်နူးစရာလေးမို့ ခေတ်အကြိုက် ။
🎶🎶🎵မနက်ခင်းလေး အိပ်ရာနိုးရင်
နင့်အပြုံးလေးနဲ့ အတူနိုးချင်
အလှဆုံးသော မင်းကိုငေးကြည့်ရင်း...
နင်ပြင်ပေးတဲ့မနက်စာလေးနဲ့
ငါတစ်နေ့တာများကို အစပြုချင်..
မျှော်လင့်မိသောအတူရှိခွင့်ရမဲ့နေ့
နင်ကြိုက်တဲ့ဆေးရောင်လေးတွေ
သုတ်ထားမဲ့ငါတို့ရဲ.အခန်းလေး
ငါ့စိတ်ကူးထဲအရမ်းကိုလှပလျှက်..
အတူတူနေရှေ့ဆက်ကြမယ်
အပြင်မှာတကယ်လက်တွေ့ဖြစ်လာရေး...
အိုတစ်ချိန်ချိန်မှာမင်းနဲ့...
ချစ်သူ့အနား...ချစ်သူအနားမှာ...
အမြဲတမ်းရှိခွင့်ရရင်..
ဘာမှထပ်ငါမတောင်းတတော့ပါ
အားလုံးပြည့်စုံငါရဲ့နေ့ညများ...
ဘာမဆိုရင်ဆိုင်ရဲတယ်...
ချစ်သူ့အနား...ချစ်သူအနားမှာ...
အမြဲတမ်းရှိခွင့်ရရင်..
မင်းအလိုများဖြည်.ဆည်းပေမှာ
ဘာကြောင့်လဲဆိုတာမင်းလေးသိရဲ့လား....
အို...နင်ဟာငါ့ရဲ့ကမ္ဘာ
အို...နင်ဟာငါ့ရဲ့ကမ္ဘာ🎵🎶🎼
မောင့်က bunny phyo ရဲ့ ချစ်သူ့အနား သီချင်းကို ဆိုပြနေတာ ။ မောင့်သီချင်းသံ နားထောင်ရင်း က ခေတ် သီချင်းတောင် မဆုံးခင် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
"ဪ မောင့်ကလေးလေးက အိပ်တောင်ပျော်နေပြီပဲ"
"ရွှတ် "
"အိမ်မက်လှလှမက်ပါစေ မောင့်ခေတ်လေး "
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ဟောာ မေမေ ရောက်လာပြီ"
မေမေ့ကို မာမီနဲ့သူ့ driver က လေဆိပ်မှာကြိုလာပြီး ခေတ်တို့အိမ်ကို လာပို့တာ ဖြစ်သည်၊၊မေမေ့နောက်မှာ မာမီပါ ပါလာသည်။ မေမေနဲ့မာမီ က ညီအမ အရင်းတွေလို တကယ်တည့်သည်။
"သားလေး နေရထိုင်ရတာ အဆင်ပြေလား"
"ကိုယ်ဝန်က ကြီးတော့ မွေးလာတဲ့ ကလေးကတော့ ဝဝတုတ်တုတ် ချစ်စရာကြီးနေမှာ"
ခေတ်ရှက်လို့မေမေ့ ရင်ခွင်ထဲခေါင်းထိုးကာ မေမေကို ဖက်ပစ်လိုက်သည်။ မောင်ကတော့ အောင်နိုင်သူကြီးပမာ ပြုံးလို့ သူလုပ်ထားတာပေါ့။
"အဲ့ဒါ မေမေ့ သားကြောင့်လေ "
"ဗျာ "
မောင်က ခေတ် မေမေ့ကို အကြောင်းမရှိတိုင်နေတာကို လန့်သွားသည်။
"ဟုတ်တယ် လေ မောင်က ထမင်းတွေလည်းအတင်းကျွေးတာ ၊ ခေတ်က မစားချင်ပါဘူးဆို
နွားနို့တွေကော ကြက်ဥတွေကော မုန့်တွေကော နေ့တိုင်းကျွေးတာ
မစားရင်ဆူတယ် "
မေမေကပြုံးလိုက်ပြီး သူ့သားဆိုးနေတယ်ဆိုတာသိလိုက်သည်။ ရွှေဘုန်းက ထမင်းတွေ အတင်းကျွေးလို့ တိုင်နေတာ ။ ရွှေဘုန်းသာထမင်းမကျွေးရင်
ခေတ်လေးက စားဖို့ အစီအစဥ်မရှိတာကို သူ့မေမေက သိနေသည်။ ရွှေဘုန်းကိုတောင်ကျေးဇူးတင်တဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်နေသေးသည်။ ခေတ်လေးက အငယ်ထဲက ထမင်းမကြိုက်တာ ။ တစ်နေ့တစ်နပ်တောက် မအေ ဖြစ်သူက ငေါက်ပြီးကျွေးရတာ ။
"သားခေတ်လေး မေမေကတော့ သားရွှေဘုန်းကို ကျေးဇူးတင်တယ်
ဒီတိုင်းဆို သားလေးက ထမင်းစားလို့လား
အခုက ကိုယ်ဝန်နဲ့လေ
ဗိုက်ထဲက ကလေးကိုတွေးပြီးစားကိုစားရမယ် သားလေး
ကြားလား "
"ဟုတ်
မေမေက မောင့်ဘက်ကလူ ဟွန့် "
"ဟောဗျာ "
ရွှေဘုန်း လက်ကို လာရိုက်ကာ
သူ့မအေက သူ့ဘက်က မပါဘဲမောင့်ဘက်က ပါလို့ နှုတ်ခမ်းဆူပြီးမျက်စောင်းပါ ထိုးသွားသေးသည်။
"ကယ် သားခေတ်လေး
ဒီမာမီကတော့ သားခေတ်လေးဘက်က
သားလေး ဘာစားချင်လည်း မာမီ ညနေ ဆိုင်ကအပြန်ဝယ်လာခဲ့မယ် "
"ဝါးဒါမှ တို့မာမီ
ခေတ်ပင်လယ်စာ ဆုံထောင်း တအားစားချင်နေတာ "
"ခေတ်လေး အစပ်တွေ စားလို့မရဘူးလေ "
"ဟုတ်တယ်သားလေးစားချင်ရင် မေမေ လုပ်ကျွေးမယ်"
"မေမေလုပ် တာက အစပ်ပါမှာ မဟုတ်ဘူး"
"တော်ပြီ နော်သားလေး
သားဒီလို အစပ်တွေ စားရင်မွေးလာတဲ့
ကလေး ဆံပင်ပါမှာမဟုတ်ဘူး
ကတုံးလေးဖြစ်နေလိမ့်မယ် "
လာပြန်ပြီ မောင်က လည်းကလေးမျက်လုံးပြူးမယ်ဆိုလို့ မငိုရဲတော့အခုအထိ။ မေမေ ကလည်း ကလေးကကတုံးဖြစ်မယ်တဲ့ ။ ခေတ်စိတ်ထဲမှာ မျက်လုံးပြူးပြူး ကတုံးလေးကို ဖြတ်ခနဲမြင်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ရမ်းပစ်လိုက်သည်။
"ဟင် ဘာလို့လည်း ခေတ်လေး "
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး "
"သားခေတ်လေး မာမီ သွားတော့မယ်
ဝယ်ခဲ့ရမှာလား ပင်လယ်စာ ဆုံတောင်း "
"တော်ပါပြီ မာမီ ခေတ် မစားတော့ပါဘူး "
"လိမ္မာ လိုက်တဲ့ မေမေ့သားလေး "
"မေမေနဲ့မာမီတုန်းကလည်းသားလိုပဲအစားအသောက်တွေ တအားရှောင်ရလား "
"ရှောင်ရတာပေါ့ သားခေတ်လေးရယ်
ရွှေဘုန်း ကိုယ်ဝန်တုန်းကဆို မာမီ ဘာဆို ဘာမှ စားလို့မရဘူး ထမင်းလည်းစားလို့မရဘူး နွားနို့နဲ့ ကြက်ဥပဲစားလို့ရတယ်
အန်တာကလည်း ၆လ လောက်အထိ ဆက်တိုက်အန်သေးတာ "
"ဟယ် မာမီ သားထက်တောင်ဆိုးတာပဲ
သားက အန်တာ မောင်က အစားအန်ပေးလို့တော်သေး "
"မောင့် ကျေးဇူး ဟီးဟီး "
သူ့အစား ရွှေဘုန်းက အန်ပေး အစားသောက်ပျက်ပေးတော့ ခေတ်လေးက သိပ်မခံလိုက်ရဘူး ။ တော်သေးတယ်ပြောရမှာ ။ အဲ့ဒါကြောင့် သူမဟုတ်သလိုပဲ ကျေးဇူးတင်ပြီး ရယ်ပြနေသေးတာ ။ ချစ်စရာ ကောင်းပါတယ်ဆို အဲ့လို တစ်မျိုးပြီးတစ် မျိုးစိတ်ကောက်လိုက် စိတ်ဆိုးလိုက် ရွှေဘုန်းကို သူကပဲချော့လိုက်နဲ့ တစ်နေ့ တစ်နေ့ဘယ်လိုအချိန်တွေကုန်သွားမှန်းမသိလိုက်ဘူး။
ခေတ်လေးနဲ့ပျင်းရတယ်မရှိဘူး။ ရွှေဘုန်းအတွက် တစ်ခု မကောင်းတာကတော့ ခေတ်လေး ကိုယ်ဝန်ကြောင့် သူ ညစာငတ်နေတာပဲ။ တခါတလေ ခေတ်လေးက ယူလို့ ပြောတာတောင် ကိုယ်ဝန်ကို လွယ်ထားရတာ သနားလို့ ရွှေဘုန်း ရှေ့ဆက်မတိုးမိ ။ အခု ရီပြသွားတဲ့ ချစ်စရာ မျက်နှာလေးကို မြင်လိုက်ရတော့ ရွှေဘုန်း စိတ်ရိုင်းတို့ ဗြောင်းဆန်သွားသည်၊
"မေမေကတော့ခေတ်လေး ကိုယ်ဝန်ရှိတော့ အပူအစပ်တွေပဲစားချင်တာ ။ တစ်ခု ထူးတာ က ထမင်း လုံးဝမစားတာပဲ ။ မီးလွတ်ကျင့်ပြီးမွေးလာတာ သားလေးက "
"ဘယ်လို မီးလွတ်လည်းမေမေ "
"မီးနဲ့ ချက်တဲ့ဟာတွေ မစားချင်ပဲ
အသီးအနှံတွေပဲ စိတ်ကြိုက်စားတာ "
"တကယ်
သားလည်းအခု အဲလိုပဲ အသီးတွေ ပဲ စားချင်တာ "
ခေတ်လေးက အားတတ်သရော ပြောတာ တွေကို မောင်က မျက်တောင်မခတ်ဘဲကြည့်နေတော့သည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်တဲ့ ဒုက္ခတွေကို မေမေနှစ်ယောက်နဲ့ ကလေးလေး လွယ်ထားတဲ့ ဖေဖေ သေးသေးလေးက အားရပါးရတွေပြောနေကြတာ ။ ရွှေဘုန်းစိတ်ထဲမှာတော့ ခေတ်လေးအပါအဝင် ကိုယ်ဝန် ဆောင်ဖူးတဲ့မေမေတွေတိုင်းကို လေးစားဦးညွှတ်
လျှက်ပါ ။ ဒီလိုအန္တရာယ်များတဲ့အလုပ်ကို အသက်နဲ့ရင်းပြီး လုပ်ပေးကြတဲ့အတွက် ။ ရွှေဘုန်းကတော့ ခေတ်လေး ပင်ပန်းနေတာတွေမြင်လို့ ဒီသားလေး မွေးပြီးရင် သားအိမ်ပြန်ထုတ်ဖို့ ဆရာမကြီးနဲ့တိုင်ပင်ပြီးပါပြီ။ ခေတ်လေးကတော့ မောင့် သဘော အတိုင်းတဲ့ ။ မောင်ကလိုချင်သေးရင် ထပ်မွေးပေးအုန်းမှာတဲ့လေ ။ အဲ့စိတ်ဓါတ်လေးကို ဒီက ချစ်လို့သေတော့မယ် ။
~~~~~~~~~~~~~~~~
"အကိုခေတ် "
"ဟင် မြတ်ကလေးလာ "
"အော် ရဝေကော ပါတာလား "
"ဟုတ်တယ် အကို ခေတ်ဆီ လာလည်တာ
ဗိုက်ထဲက သားသားဆီ လည်း လာလည်တာ (မြတ်)"
"ကျေးဇူးပါ မြတ်ကလေးနဲ့ ရဝေ"
"ယောကျာ်းတွေကော မပါကြဘူးလား(ခေတ်)"
"ဟာာား အကို ခေတ်ကတော့ (မြတ်)"
"ဒီနေ့ နှစ်ယောက်သားအိမ်က အဖိုးကြီးတွေ ပစ်ပြီး beauty salon က ပြန်လာတာ (ရဝေ)"
"ဟယ် အားကျလိုက်တာ (ခေတ်)
"ဟုတ်တယ် သူတို့ကအမြဲတမ်း မအားလို့ ရဝေနဲ့ date လိုက်တာ
အကို ခေတ်ဆီလည်း လာချင်လို့
တီတီကြီးလည်း ရောက်နေတာဆို(မြတ်)"
"ဟုတ်တယ်မေမေ နဲ့ကြီးသူကို မာမီ လာခေါ်သွားတယ် shopping တဲ့ (ခေတ်)"
"ဝါး မိုက်တယ် (မြတ်)"
ရဝေနဲ့ မြတ်ကလေးက သူ့တို့အိမ်က ယောကျာ်းတွေကို ထားခဲ့ပြီး အလှပြင် ဆိုင်က ပြန်လာတာတဲ့ မျက်နှာတွေကျီးချွတ် တကိုယ်လုံးပေါင်းတင်လာတယ်ဆိုပဲနှစ်ယောက်သားလှနေကြတာ။ ခေတ်တောင်အားကျသွားတယ် ခေတ်ကတော့ ဗိုက်နဲ့မို့ ဘယ်မှ မသွားရတာ လနဲ့ချီနေပြီ အိမ်ထဲနဲ့ ခြံထဲပဲ သွားရသည်။ ဒီနေ့လည်း မောင်က အလုပ်ကိစ္စ အရေးတကြီး ရှိလို့ နေ့လည်မှ ကုမ္ပဏီ သွားရသည်။ မေမေနဲ့ကြီးသူကတော့ ခေတ်ကို စိတ်မချလို့မသွားဘူးဆိုတာ ခေတ်က အတင်းလိုက်ခိုင်းလိုက်တာ အိမ်မှာ နှင်းနှင်းနဲ့ မအေးရှိတာကို သူတို့က စိတ်မချနေတာ ။
"မအေး ရေ
လ္ဘက်သုတ်နဲ့ အသီး ယူလာခဲ့ပေးပါ "
"ဟုတ်ကဲ့ ပါ အကိုလေး "
ရဝေနဲ့မြတ်ကလေးကတော့ သားအခန်းကို သွားကြည့်ပြီး ရွှေဘုန်းကို ချီးကျူးနေကြတာ ။ အရမ်းတော်လို့တဲ့ ။ သားနဲ့အကို ခေတ်ကို ချစ်တာကိုလည်း အားကျလို့တဲ့ ။
"အကို ခေတ်
အကိုရွှေဘုန်းကို ရတာ ကံကောင်းလိုက်တာ (ရဝေ)"
"ဘာလို့လဲရဝေ ရဲ့ "
"အကို ရွှေဘုန်းက အကိုခေတ်ကို ချစ်တာ ဘေးက လူတွေတောင်မြင်နေရတယ်လေ
အခုလည်း မမြင်ရသေးတဲ့ သားလေးအတွက်အဲ့လောက်တောင်ပြင်ဆင်ပေးထားတာ (ရဝေ)"
"မြတ်ကတော့ အကိုရွေဘုန်းက အကိုခေတ်ကိုရတာ ပို ကံကောင်းတယ်လို့ထင်တယ်(မြတ်)"
"ဟင် !!(ခေတ်)"
"အခုလည်း ကြည့် အကိုခေတ်မို့ သူအတွက်မျိုးဆက်ကို အသက်အန္တရယ်တောင်မစိုးရိမ်ဘဲယူထားပေးတာ (မြတ်)"
"အင်း ဟုတ်တယ်နော် မြတ်ကလေးပြောမှ ရဝေလည်း စဥ်းစားမိတယ် (ရဝေ)"
"မြတ်ကတော့ ကိုကို့ ကိုပြောထားတယ် ကလေးလိုချင်ရင် မွေးစားပေးမယ်လို့ အဲ့လိုမှမဟုတ်ရင် အငှားကိုယ်ဝန်နဲ့ ကိုကို ကလေးယူလိုက် ကိုကို့ ကလေးကို မြတ်ရဲ့ ကလေးလို တစ်သက်လုံးချစ်ပေးမယ်လို့ မြတ်ကတော့ ကိုယ်ဝန်မဆောင်ရဲဘူးလုံးဝပဲလို့ (မြတ်)"
"ဟာာာား "
ခေတ်တို့သုံးယောက်သား စားလိုက် ပြောလိုက် ရယ်လိုက်နဲ့ ပျင်းရတယ်မရှိ။
📲တူတူတူ
Contact name ကို ကြည့်လိုက်တော့
မောင် ❤️
📞မောင့်ပြော
📞ခေတ်လေး တစ်ယောက်ထဲလား မောင်ပြန်လာခဲ့လားမလားအဆင်ပြေရဲ့လား
📞အဆင်ပြေတယ်တယ်မောင်
မြတ်နဲ့ရဝေ အိမ်လည်ရောက်နေတာမို့
မောင် အေးအေးဆေးဆေး အလုပ်လုပ်
မောင်ပြန်လာမှ သူတို့ပြန်မှာတဲ့
📞ဒါဆိုတော်သေးတာပေါ့
မောင်က စိတ်မချဖြစ်နေတာ
📞ချစ်တယ်နော် မောင့်အသဲ
ပြွတ်စ်
📞ချစ်တယ် ယောကျာ်း
ခေတ် လေး ဖုန်းချပြီးတော့ နှစ်ယောက်အားလုံးက ခေတ်ကို မျက်တောင်မခတ်ကြည့်နေကြသည်။
"ဘာလို့လဲ (ခေတ်)"
"အားကျလို့ (မြတ်)"
"အမ်!!(ခေတ်)"
"ဟုတ်တယ်လေ
အိမ်က အဖိုးကြီးတွေက ယူထားပြီးအဲ့လို မရိုတော့ဘူး (မြတ်)"
"အဲလိုမဟုတ်လောက်ပါဘူး
သူတို့တွေလည်း အလုပ်မအားသေးလို့နေမှာပါ(ခေတ်)"
ခေတ်လည်း သူတို့နှစ်ယောက်ကို အားကျကြောင်းပြန်ပြောရတာပေါ့ ။ ခန့်မင်းနဲ့ အဏ္ဏဝါ လည်း ချစ်တတ်ပါတယ်လို့ သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပြောပေးရတာပေါ့ ။
ဒါပေမယ့် ခေတ်ရဲ့ မောင့် အချစ်ကိုမမှီတာတော့သေချာတယ်။
~~~~~~~~~~~~~~~~
"ခေတ်လေး
မောင်စိတ်ချမယ်နော် "
"အင်းပါမောင်ရဲ့
ခေတ်ကိုစိတ်ချ
မောင်သာ ခေတ်စိတ်ပူရအောင်မလုပ်နဲ့ "
"ပြွတ်စ် ချစ်တယ် မောင့်ခေတ်လေး
မောင်သွားပြီနော် "
"အင်းပါ မောင် "
မောင်က လချုပ်အစည်းအဝေးသွားရမှာကို ခေတ်ကိုစိတ်မချဖြစ်နေတာ ။ မေမေကော ရှိပါတယ် ပြောနေတာကို သူက ခေတ်ကို မျက်စေ့ရှေ့က အပျောက်မခံနိုင်တာ ။
"မေမေ ဘာဟင်းတွေ ချက်"
"သားလေးဆာပြီလား"
"မဆာသေးပါဘူးမေမေရဲ့ "
"သားရေချိုးတာအခုမှပြီးလို့ ထွက်လာတာ "
"ထိုင်နေပါ သားခေတ်လေးရယ် "
"ဟုတ်ကြီးသူ"
အိမ်မှာ ကြီးသူရယ် မေမေ ရယ်နှစ်ယောက်က ခေတ်အတွက်သီးသန့် တွေ အပြိုင်ချက်နေကြတာ ။ ဒီနေ့လည်း ခေတ်အကြိုက် ငါးပေါင်းပေးတာ အရိုးနူးလေး ။ ခေတ်က ငါးပေါင်းအရမ်းကြိုက်တာ မေမေ့ လက်ရာဆိုပိုကြိုက်တယ် ။
"မောင်မင်းသူ ရေ
သားရွှေဘုန်းကို ထမင်းချိုင့် ပို့လို့ရပြီ"
"ဟုတ်ကြီးကြီး "
"မေမေ သားလည်း မောင့်ဆီ လိုက်သွားမယ်လေ
အိမ်ထဲမှာ နေရတာ ပျင်းလာလို့ "
"အင်းပါ ဒါဆို နွေးထွေးထွေး ဝတ်သွားနော် အပြင်မှာ မိုးရွာနေတယ်
ချှော်မလဲစေနဲ့နော် သားလေး "
"မေမေ စိတ်ချပါ
သားဘာမှ မဖြစ်စေရဘူး ညနေမောင်ပြန်လာမှ သားပြန်ခဲ့မယ်လေ "
"အေးအေး သားလေး
သားအတွက်ပါ ထမင်းချိုင့်ထည့်ပေးလိုက်မယ်နော် "
"ဟုတ်မေမေ
သားအင်္ကျီ သွားလဲလိုက်အုန်းမယ် "
ခေတ် အိမ်ထဲမှာ တစ်နေ့လုံးနေရတာ လချီနေပြီမို့ အပြင်ထွက်ချင်နေတာ။ မောင်ကိုပြောရင်လည်း ခေါ်မှာ မဟုတ်လို့ မပြောရဲဘူး။ ခေတ် လက်ရှည် free shirt ဗိုက်ဖုံးလေးကို ဘောင်းဘီ ရှည်အပွလေးနဲ့ တွဲဝတ်လိုက်သည်။ ဆံပင်ကတော့ မွေးခါနီးမို့ အတိုလေးမောင်က လိုက်ညှပ်ပေးထားတာမို့ အလုပ်ရှုပ်သက်သာသည် ။ ခေတ် အင်္ကျီပေါ်ကနေ hoodie အဖြူရောင်လေးထပ်ဝတ်လိုက်သည်။ မေမေ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး မင်းသူမောင်းတဲ့ကားပေါ် တက်ကာ မောင့်အလုပ်ဆီ လိုက်လာခဲ့သည်။
"အကိုလေးဖြေးဖြေးသွားပါ
Boss သိရင် ကျနော့်ကို ဆူနေပါအုန်းမယ်"
လက်ထဲမှာ ထမင်းချိုင့် ထည့်ထားတဲ့ ခြင်းတောင်းကို ဆွဲထားတဲ့မင်းသူက သတိပေးနေသည်။ ခေတ်ကို ခေါ်လာထဲ က သူက ခေါင်းကြီးနေတာ ။ ခေတ်တစ်ခု ခုသာ ဖြစ်ရင် Boss ရိုက်သတ်တာနဲ့သေမှာ မို့ ကားကိုတောင် လိပ်ကလေးလိုမောင်းလာခဲ့တာ ။
"ဒေါက်ဒေါက် "
"မောင့်!!!
ဟင် ခေတ်လေး မိုးတွေရွာနေတာကိုကွာ
ဘာလို့ လိုက်လာတာလဲ "
မင်းသူက သူ့ကို ငေါက်မှာကြောက်လို့ ထမင်း ချိုင့်ခြင်းကို ထားခဲ့ပြီးအမှီးပင် မမြင်ရ။
"ယောကျာ်းကို လွမ်းလို့ပေါ့ မလာရဘူးလား "
မောင့်အကြောင်းသိတာပေါ့ ။ ခေတ်က ယောကျာ်းလို့ ခေါ်လိုက်ရင် မောင်က သဘောကျတယ်ဆိုတာ သိပြီးသား။
"မောင်က ဘာပြောရသေးလို့လဲ အချစ်ကလေးကလဲ
ပြန်ခေါ်ပါအုန်း ယောကျာ်းလို့ "
"သွားပါ အခုနကတော့ အော်ပြီးတော့"
"ဟောဗျာ မောင်က စိတ်မချလို့ပါ ဆို
လာ ခေတ်လေး နားခန်းထဲသွားရအောင် "
မောင်က ခေတ် လက်ကို ဆွဲကာ သက်တောင့် သက်သာဖြစ်စေရန် နားနေခန်းထဲခေါ်သွားလေသည်။ ထမင်းချိုင့်ခြင်းထဲက ထမင်းချိုင့်တွေထုတ်ပြီး မောင်က ထမင်းစားဖို့ပြင်နေတော့သည်။ လုပ်ပေးတဲ့သူတွေ အများကြီးရှိနေတာတောင်မောင်က ခေတ်ကို သူကိုယ်တိုင် လုပ်ပေးတော့ခေတ်က ကျေနပ်တာပေါ့ ။
"ခေတ်လေးစားနော်
မေမေ လက်ရာမို့လား "
"ဟုတ်တယ် ခေတ်ကြိုက်လို့ ချက်ပေးထားတာ "
"ယောကျာ်း !!"
"ပြောလေ သဲလေး "
"ခေတ်ထမင်းမစားချင်ဘူး
ငါးပေါင်းပဲစားလို့ရမလား "
"ဒါတော့မရဘူး ထမင်း တော့ စားပါ ၁၀ဇွန်းပဲစား မောင့်ကို ချစ်ရင်ထမင်းတော့စား"
ရွှေဘုန်းကလည်း သူ့ခင်ပွန်းလေးအကြောင်းမသိဆုံး ။ ထမင်းမစားချင်လို့ဂျီကြနေတာကို မောင့်ကို ချစ်ရင် စားလို့ ပြန်ချုပ်လိုက်တာပေါ့။
"အင်းပါ "
ခေတ် ထမင်း စားပြီးတော့ မောင့် အခန်းထဲမှာ နေ့လည် တရေးတမော အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ရွှေဘုန်းကတော့ လချုပ်အစည်းအဝေး ပြီးလို့ ပြန်ရောက်နေတာတောင် မနိုးသေးဘူး ။
နာရီကြည့်တော့ ၃နာရီခွဲပြီ ။ ခေတ်လေးကို နိူးမှ ရတော့မည်။ အိပ်ပျော်နေတာ ၂နာရီလောက်ရှိပြီ ။ ဒီလို ညနေစောင်းအိပ်ရင်ဖျားတတ်တယ်။
"ရွှတ် "
ဘေးစောင်းအိပ်နေတဲ့ ခေတ် ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး စောင်အောက်ကို လက်ဝင်ကာ ဗိုက်ကလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကိုယ်လုံးလေး လှုပ်လာပြီ။
"ထတော့လေ ခေတ်လေး ညနေစောင်းရင် ခေတ်လေးဖျားနေမှာဆိုးလို့ "
"အင်းပါ "
"ပြွတ်စ်စ် "
ပက်လက်လေး ဖြစ်နေတဲ့ ခေတ်မျက်နှာလေးက ပန်းရောင်သန်းပြီး နမ်းချင်စရာ အတိ။ မောင်က ခေတ် နှုတ်ခမ်းတွေကို နူးညံဆုံး ငုံထွေးထားပြီး အဆက်မပျက်စုပ်ယူနေသည်။ ခေတ် မောင်နဲ့ အဲ့လိုမနမ်းတာ လချီအောင်ကြာနေပြီမို့ စိတ်ပါလာပြီး အသံတွေတောင်ထွက်လာ၏။မောင့်အနမ်းတွေကို ပြန်နမ်းပြီးတုန့်ပြန်လာခဲ့သည်။ မောင်ကလည်း သူ့စိတ်သူမထိမ်းနိုင်တော့ပဲ ခေတ်လျှာတွေပါ စုပ်ယူ နေတော့သည်။ ခေတ်လည်းမောင်လိုပဲ တုန့်ပြန်လာခဲ့သည်။ မောင်က နယ်ချဲ့ကာ ခေတ်ရဲ့ love bone တွေကိုတတိတိ ကိုက်နေပြီး ခေတ် အင်္ကျီ ကြယ်သီးလေးတွေ ဖြုတ်ကာ ခေတ် ရင်ဘတ်အထိ ရောက်လာခဲ့သည်။ ဒါ ပေမယ့် ခေတ် ဗိုက်ကို လည်း မထောက်မိအောင် သတိထားနေတော့သည်။ ခေတ်ကြယ်သီးလေးတွေ ပြုတ်သွားတော့ ခေတ်ချယ်ရီသီးလေးတွေက ယောကျာ်းလေးလိုမျိုး ပြားချပ်မနေတော့ပဲကလေးမွေးခါနီးလို့ဆူဆူလေးတွေ ဖြစ်နေသည်။
"လှလိုက်တာ မောင့် ခေတ်လေးရယ် "
မောင်က တဖက်ကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ငုံလိုက်ပြီး တဖက်ကို လက်ညှိးလက်မသုံးကာ ချေနေလိုက်တော့ ။
"အာ့...အားး"
"ခေတ်လေး ဘာဖြစ်လို့ လဲ"
"နာလို့မောင် "
"အရမ်းနာနေတာလား "
ခေတ်ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တော့ မောင်က အလိုက်တသိ လက်လေးနဲ့အရင် ဖိချေပေးနေတော့သည်။ ထောင်ထောင်လေးက တဖြေးဖြေး ပျော့သွားတော့မှ မောင်က စုပ်ယူ စားသုံးတော့သည် ။
"နာသေးလားခေတ်လေး "
"အခုမနာတော့ဘူး အစက အရမ်းနာတာ "
စိတ်ကြိုက်ခေတ်ချယ်ရီသီးတွေစားနေရင်းမောင်ပြောတဲ့ ကျောချမ်းစရာ စကားကြီးကို ခေတ်ကြားလိုက်ရသည် ။
"ခေတ်လေးက မောင့်ကို ပြောမှမပြောဘဲ
မောင် ညတိုင်း ခေတ်ချယ်ရီ သီးလေးတွေကို ချေပေးမှ ဖြစ်တော့မယ် "
အချစ်များစွာဖြင့် 🌻
11.6.2022(Sat)
နေကြာရဲ့ ပထမဆုံး ရေးဖြစ်တဲ့ forever together လေးကို အပိုင်း ၄၅ မှာ သိမ်းတော့မှာ ပါ။ ပထမ စရေးတော့ ဖတိ မယ့်သူ တစ်ယောက်လောက်ရှိရင်တောင် အားတတ်ခဲ့တာပါ ။ နေကြာရဲ့ ပထမဆုံးမွေးထုတ်လိုက်တဲ့ သားလေးတွေကို ချစ်ပေးကြလို့ ကျေးဇူးပါ ။ စိတ်ရှည်စွာ ongoing လိုက်ပေးကြတဲ့အယောက်စီတိုင်းကို ကျေးဇူးအထူးပါ ။ ရွှေဘုန်းနဲ့ ခေတ်လေးတို့ကို အေးအေးဆေးဆေး ဇာတ်လမ်းလေး ဖြစ်စေချင်တာကြောင့် အသေးစိတ်ရေးပေးထားပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ အလုပ်ထဲမှာ စိတ်ရှုပ်နေပေမယ့် နေကြာ့ သားလေးတွေကို အတတ်နိုင်ဆုံး ကြိုးစားပြီးနူ့ညံပေးထားပါတယ်။ တစ်ခါတစ်လေ up ရမယ့်နေ့ရောက်လို့ မရေးရသေးရင် အိမ်မက်တောင် မက်တဲ့အထိ စိတ်စွဲသွားပါတယ် ။ သားလေးတွေနဲ့ ခွဲရမယ်ဆိုတော့ နေကြာလည်း ကြိုပြီး လွမ်းနေပါတယ် ။ 😘😍
......................................
Zawgyi
"အင့္....အားးး
ေမာင့္"
"ေခတ္ေလး ဘာျဖစ္တာလဲေမာင့္ကိုေျပာ "
"ေမာင့္သားေလးက တစ္ညေနလုံး ေခတ္ဗိုက္ထဲမွာ ခုန္ေပါက္ေနတာ
အခုလည္း ညႀကီးကို ေဘာလုံး ထကန္ေနျပန္ၿပီ"
"ဟာာား "
ေခတ္ အေျပာေၾကာင့္ေ႐ႊဘုန္း ရယ္ခ်င္စိတ္ကိုမနည္းတားလိုက္ရသည္။သား သမီး မေကာင္း မိဘေခါင္း ဆိုတာ ဒီလိုမ်ိဳးေပါ့ ။ အခုေတာင္ ည ၁၂ ေလာက္ႀကီးကို မအိပ္ပဲ ထကန္ေနလို႔ ဒယ္ဒီျဖစ္သူကို အဆူခံေနရၿပီ။
ေ႐ႊဘုန္း လည္း ခုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ေလး အိပ္ေနတဲ့ ေခတ္ရဲ႕ ဗိုက္ျဖဴျဖဴေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ၾကည့္လိုက္၏ ။ တကယ္ႀကီး ကန္ေနတာ ဟိုေနရာက ေဖာင္းလာလိုက္ ဒီေနရာက ေဖာင္းလာလိုက္ပဲ။ ေခတ္ေလး ဘယ္အိပ္ေပ်ာ္မလဲ သနားလိုက္တာ ။ မီးဖြားဖို႔ တစ္လ ပဲ လိုေတာ့တာမို႔ သူလည္း အျပင္ထြက္ခ်င္တာနဲ႕တူတယ္။ ဒီလိုေတာ့ ေဖေဖေခတ္ ကို အနိုင္က်င့္လို႔မရဘူးေလ သားေလးရဲ႕ ။ ဒယ္ဒီက ဆုံးမေပး ရေတာ့မယ္။ ေ႐ႊဘုန္း ေခတ္ ဗိုက္ကို ပြတ္လိုက္ၿပီး.....
"သားေလး ေဖေဖ့ကို အဲ့လို မကန္ရဘူးေလကြာ
သားက ကန္ေနေတာ့ ေဖေဖက ဘယ္
အိပ္ေပ်ာ္ေတာ့မလဲ
ဒယ္ဒီကို ခ်စ္ရင္ ေဖေဖ့ကို မကန္နဲ႕ေနာ္
ေတာ္ၾကာ သားက ဒယ္ဒီေျပာတာ နားမေထာင္ရင္ ဒယ္ဒီတို႔သားအဖကို ေဖေဖ က မုန္းသြားလိမ့္မယ္ ၾကားလား သားသား "
"ခစ္ခစ္ "
ေခတ္ ရီခ်င္ လာတာေၾကာင့္ အသံထြက္ကာ ရီပစ္လိုက္သည္။ေမာင္နဲ႕သားသားက တကယ္ကို တဲ့တာ ။ ညတိုင္းလည္း ဗိုက္ကို ကိုင္ၿပီး ေမာင္က စကားေျပာေနက်မိဳ႕ထင္တယ္။ ေမာင္လည္း ေျပာလိုက္ေကာ ဗိုက္ထဲက အေကာင္ေပါက္က ၿငိမ္က်သြားသည္။ တကယ္လည္း လိုက္တဲ့ သားအဖေတြ အျပင္သာ ထြက္လာရင္ သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး ဘယ္ေလာက္ေတာင္ကဲအုန္းမလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္တာနဲ႕ ေခတ္သိပါတယ္။
"ေမာင့္သားက လူလည္ေလး ဒယ္ဒီ့စကားဆို နားေထာင္္တယ္ ၿငိမ္သြားၿပီ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီထင္တယ္ "
"ဟုတ္လားေတာ္ေသးတာေပါ့ "
"ေခတ္ေလးလည္းအိပ္ေလ
အိပ္ေရးပ်က္ေနအုန္းမယ္
မနက္ျဖန္ ေမေမ လာမွာဆိုေတာ့
ေခတ္ မပ်င္းရေတာ့ဘူးေပါ့ "
"ေခတ္ ရႉးေပါက္ခ်င္လို႔
ခဏေလး ေမာင္ လိုက္ပို႔မယ္ "
ေခတ္ေလးက ကိုယ္ဝန္ရင့္လာေတာ့ တစ္ညကို ရႉးေပါက္က ၃ခါေလာက္ထရသည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေမာင့္ကို အားနာလို႔မနိုးမိရင္ ေခတ္ကိုဆူသည္။ ေခတ္ေခွ်ာ္လဲမွာ ဆိုးလို႔ အိပ္သာထဲအထိ ရႉးလိုက္တည္တာ ။ တခါတခါ အားနာ ရသည္။ ေခတ္က ေပါက္ခ်င္စိတ္ မထိမ္းနိုင္တဲ့အခါ ေမာင္ကပဲ ေခတ္ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ေပးၿပီး ေခတ္ပစၥည္းကို လက္ထဲထည့္ကာ ကေလးေတြ ရႉးတည္သလို တည္ေပးတတ္ေသးသည္။ ေခတ္က ရွက္လို႔တားရင္ေမာင္က လက္မခံ ေခတ္တစ္ကိုယ္လုံးက သူပိုင္တာတဲ့ အဲ့ ေခတ္ပစၥည္း ေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္းေလးကလည္း သူပိုင္တာမို႔ရွက္စရာမလိုဘူးတဲ့ ။
"ေမာင့္!!! "
"ဗ်ာ"
"လက္ေတြ ေဆးအုန္းေလ "
"ဟုတ္
ေခတ္ေလး ခဏ ရပ္ေနအုန္း
ေမာင္ လက္ေဆးအုန္းမယ္ ေခတ္လက္လည္းေမာင္ေဆးေပးမယ္ "
ေခတ္ကို ေရခ်ိဳးခန္းကေန အိပ္ယာေပၚအထိ ေပြ႕ေခၚလာခဲ့သည္။ လဲမွာ ဆိုးလို႔တဲ့ေလ ။ ေမာင့္ေျခေတာက္ေကာင္းလာၿပီးကတည္းက ေခတ္အိမ္သာ သြားရင္ ေပြ႕ခ်ီသြားတာမ်ားသည္။
"ေခတ္ေလး အိပ္ေလ
အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား "
"အင္း "
ေမာင္ ေဘးေစာင္းအိပ္ေနတဲ့ ေခတ္ေလးကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ၿပီး ေခတ္ဗိုက္ေပၚလည္း လက္တင္ထားၿပီး ပြတ္ေပးေနသည္။ ေခတ္လည္ပင္းေတြကိုလည္း ငုံနမ္းေနေသးသည္။
"ေမာင္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ
ေခတ္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္"
"သီခ်င္းဆိုျပ ေယာက်ာ္း "
"အိုေကဗ်ာ "
ေခတ္ေမာင္ လက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းအုန္းၿပီး ေမာင့္ လက္ဖဝါးေပၚ ေခတ္ လက္ေတြ ထပ္ထားလိုက္သည္။ ေႏြးေထြးလိုက္တာေမာင့္လက္ႀကီးက ။ ေမာင့္ လက္တဘက္က ေခတ္ ဗိုက္ကို ေနရာ အႏွံ ပြတ္ေပးေနၿပီး သီးခ်င္းေအးေအးကို ဆိုျပေနေလသည္။ ေမာင္အသံက ေကာင္းပါတယ္ ဆိုေနမွ ဆိုတဲ့သီခ်င္းက ၾကည္ႏူးစရာေလးမို႔ ေခတ္အႀကိဳက္ ။
🎶🎶🎵မနက္ခင္းေလး အိပ္ရာနိုးရင္
နင့္အၿပဳံးေလးနဲ႕ အတူနိုးခ်င္
အလွဆုံးေသာ မင္းကိုေငးၾကည့္ရင္း...
နင္ျပင္ေပးတဲ့မနက္စာေလးနဲ႕
ငါတစ္ေန႕တာမ်ားကို အစျပဳခ်င္..
ေမွ်ာ္လင့္မိေသာအတူရွိခြင့္ရမဲ့ေန႕
နင္ႀကိဳက္တဲ့ေဆးေရာင္ေလးေတြ
သုတ္ထားမဲ့ငါတို႔ရဲ.အခန္းေလး
ငါ့စိတ္ကူးထဲအရမ္းကိုလွပလွ်က္..
အတူတူေနေရွ႕ဆက္ၾကမယ္
အျပင္မွာတကယ္လက္ေတြ႕ျဖစ္လာေရး...
အိုတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာမင္းနဲ႕...
ခ်စ္သူ႕အနား...ခ်စ္သူအနားမွာ...
အၿမဲတမ္းရွိခြင့္ရရင္..
ဘာမွထပ္ငါမေတာင္းတေတာ့ပါ
အားလုံးျပည့္စုံငါရဲ႕ေန႕ညမ်ား...
ဘာမဆိုရင္ဆိုင္ရဲတယ္...
ခ်စ္သူ႕အနား...ခ်စ္သူအနားမွာ...
အၿမဲတမ္းရွိခြင့္ရရင္..
မင္းအလိုမ်ားျဖည္.ဆည္းေပမွာ
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာမင္းေလးသိရဲ႕လား....
အို...နင္ဟာငါ့ရဲ႕ကမာၻ
အို...နင္ဟာငါ့ရဲ႕ကမာၻ🎵🎶🎼
ေမာင့္က bunny phyo ရဲ႕ ခ်စ္သူ႕အနား သီခ်င္းကို ဆိုျပေနတာ သူ႕အသံနဲ႕ နားေထာင္ရင္း က ေခတ္ သီခ်င္းေတာင္ မဆုံးခင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
"ဪ ေမာင့္ကေလးေလးက အိပ္ေတာင္ေပ်ာ္ေနၿပီပဲ"
"႐ႊတ္ "
"အိမ္မက္လွလွမက္ပါေစ ေမာင့္ေခတ္ေလး "
~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေဟာာ ေမေမ ေရာက္လာၿပီ"
ေမေမ့ကို မာမီနဲ႕သူ႕ driver က ေလဆိပ္မွာႀကိဳလာၿပီး ေခတ္တို႔အိမ္ကို လာပို႔တာ ျဖစ္သည္၊၊ေမေမ့ေနာက္မွာ မာမီပါ ပါလာသည္။ ေမေမနဲ႕မာမီ က ညီအမ အရင္းေတြလို တကယ္တည့္သည္။
"သားေလး ေနရထိုင္ရတာ အဆင္ေျပလား"
"ကိုယ္ဝန္က ႀကီးေတာ့ ေမြးလာတဲ့ ကေလးကေတာ့ ဝဝတုတ္တုတ္ ခ်စ္စရာႀကီးေနမွာ"
ေခတ္ရွက္လို႔ေမေမ့ ရင္ခြင္ထဲေခါင္းထိုးကာ ေမေမကို ဖက္ပစ္လိုက္သည္။ ေမာင္ကေတာ့ ေအာင္နိုင္သူႀကီးပမာ ၿပဳံးလို႔ သူလုပ္ထားတာေပါ့။
"အဲ့ဒါ ေမေမ့ သားေၾကာင့္ေလ "
"ဗ်ာ "
ေမာင္က ေခတ္ ေမေမ့ကို အေၾကာင္းမရွိတိုင္ေနတာကို လန့္သြားသည္။
"ဟုတ္တယ္ ေလ ေမာင္က ထမင္းေတြလည္းအတင္းေကြၽးတာ ၊ ေခတ္က မစားခ်င္ပါဘူးဆို
ႏြားနို႔ေတြေကာ ၾကက္ဥေတြေကာ မုန့္ေတြေကာ ေန႕တိုင္းေကြၽးတာ
မစားရင္ဆူတယ္ "
ေမေမကၿပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႕သားဆိုးေနတယ္ဆိုတာသိလိုက္သည္။ ေ႐ႊဘုန္းက ထမင္းေတြ အတင္းေကြၽးလို႔ တိုင္ေနတာ ။ ေ႐ႊဘုန္းသာထမင္းမေကြၽးရင္
ေခတ္ေလးက စားဖို႔ အစီအစဥ္မရွိတာကို သူ႕ေမေမက သိေနသည္။ ေ႐ႊဘုန္းကိုေတာင္ေက်းဇူးတင္တဲ့အၾကည့္နဲ႕ၾကည့္ေနေသးသည္။ ေခတ္ေလးက အငယ္ထဲက ထမင္းမႀကိဳက္တာ ။ တစ္ေန႕တစ္နိပ္ေတာက္ မေအ ျဖစ္သူက ေငါက္ၿပီးေကြၽးရတာ ။
သားေခတ္ေလး ေမေမကေတာ့ သားေ႐ႊဘုန္းကို ေက်းဇူးတင္တယ္
ဒီတိုင္းဆို သားေလးက ထမင္းစားလို႔လား
အခုက ကိုယ္ဝန္နဲ႕ေလ
ဗိုက္ထဲက ကေလးကိုေတြးၿပီးစားကိုစားရမယ္ သားေလး
ၾကားလား "
"ဟုတ္
ေမေမက ေမာင့္ဘက္ကလူ ဟြန့္ "
"ေဟာဗ်ာ "
ေ႐ႊဘုန္း လက္ကို လာရိုက္ကာ
သူ႕မေအက သူ႕ဘက္က မပါဘဲေမာင့္ဘက္က ပါလို႔ ႏႈတ္ခမ္းဆူၿပီးမ်က္ေစာင္းပါ ထိုးသြားေသးသည္။
"ကယ္ သားေခတ္ေလး
ဒီမာမီကေတာ့ သားေခတ္ေလးဘက္က
သားေလး ဘာစားခ်င္လည္း မာမီ ညေန ဆိုင္ကအျပန္ဝယ္လာခဲ့မယ္ "
"ဝါးဒါမွ တို႔မာမီ
ေခတ္ပင္လယ္စာ ဆုံေထာင္း တအားစားခ်င္ေနတာ "
"ေခတ္ေလး အစပ္ေတြ စားလို႔မရဘူးေလ "
"ဟုတ္တယ္သားေလးစားခ်င္ရင္ ေမေမ လုပ္ေကြၽးမယ္"
"ေမေမလုပ္ တာက အစပ္ပါမွာ မဟုတ္ဘူး"
"ေတာ္ၿပီ ေနာ္သားေလး
သားဒီလို အစပ္ေတြ စားရင္ေမြးလာတဲ့
ကေလး ဆံပင္ပါမွာမဟုတ္ဘူး
ကတုံးေလးျဖစ္ေနလိမ့္မယ္ "
လာျပန္ၿပီ ေမာင္က လည္းကေလးမ်က္လုံးျပဴးမယ္ဆိုလို႔ မငိုရဲေတာ့အခုအထိ။ ေမေမ ကလည္း ကေလးကကတုံးျဖစ္မယ္တဲ့ ။ ေခတ္စိတ္ထဲမွာ မ်က္လုံးျပဴးျပဴး ကတုံးေလးကို ျဖတ္ခနဲျမင္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကို ရမ္းပစ္လိုက္သည္။
"ဟင္ ဘာလို႔လည္း ေခတ္ေလး "
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး "
"သားေခတ္ေလး မာမီ သြားေတာ့မယ္
ဝယ္ခဲ့ရမွာလား ပင္လယ္စာ ဆုံေတာင္း "
"ေတာ္ပါၿပီ မာမီ ေခတ္ မစားေတာ့ပါဘူး "
"လိမၼာ လိုက္တဲ့ ေမေမ့သားေလး "
"ေမေမနဲ႕မာမီတုန္းကလည္းသားလိုပဲအစားအေသာက္ေတြ တအားေရွာင္ရလား "
"ေရွာင္ရတာေပါ့ သားေခတ္ေလးရယ္
ေ႐ႊဘုန္း ကိုယ္ဝန္တုန္းကဆို မာမီ ဘာဆို ဘာမွ စားလို႔မရဘူး ထမင္းလည္းစားလို႔မရဘူး ႏြားနို႔နဲ႕ ၾကက္ဥပဲစားလို႔ရတယ္
အန္တာကလည္း ၆လ ေလာက္အထိ ဆက္တိုက္အန္ေသးတာ "
"ဟယ္ မာမီ သားထက္ေတာင္ဆိုးတာပဲ
သားက အန္တာ ေမာင္က အစားအန္ေပးလို႔ေတာ္ေသး "
"ေမာင့္ ေက်းဇူး ဟီးဟီး "
သူ႕အစား ေ႐ႊဘုန္းက အန္ေပး အစားေသာက္ပ်က္ေပးေတာ့ ေခတ္ေလးက သိပ္မခံလိုက္ရဘူး ။ ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမွာ ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူမဟုတ္သလိုပဲ ေက်းဇူးတင္ၿပီး ရယ္ျပေနေသးတာ ။ ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္ဆို အဲ့လို တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္ မ်ိဳးစိတ္ေကာက္လိုက္ စိတ္ဆိုးလိုက္ ေ႐ႊဘုန္းကို သူကပဲေခ်ာ့လိုက္နဲ႕ တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ဘယ္လိုအခ်ိန္ေတြကုန္သြားမွန္းမသိလိုက္ဘူး။
ေခတ္ေလးနဲ႕ပ်င္းရတယ္မရွိဘူး။ ေ႐ႊဘုန္းအတြက္ တစ္ခု မေကာင္းတာကေတာ့ ေခတ္ေလး ကိုယ္ဝန္ေၾကာင့္ သူ ညစာငတ္ေနတာပဲ။ တခါတေလ ေခတ္ေလးက ယူလို႔ ေျပာတာေတာင္ ကိုယ္ဝန္ကို လြယ္ထားရတာ သနားလို႔ ေ႐ႊဘုန္း ေရွ႕ဆက္မတိုးမိ ။ အခု ရီျပသြားတဲ့ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေ႐ႊဘုန္း စိတ္ရိုင္းတို႔ ေျဗာင္းဆန္သြားသည္၊
"ေမေမကေတာ့ေခတ္ေလး ကိုယ္ဝန္ရွိေတာ့ အပူအစပ္ေတြပဲစားခ်င္တာ ။ တစ္ခု ထူးတာ က ထမင္း လုံးဝမစားတာပဲ ။ မီးလြတ္က်င့္ၿပီးေမြးလာတာ သားေလးက "
"ဘယ္လို မီးလြတ္လည္းေမေမ "
"မီးနဲ႕ ခ်က္တဲ့ဟာေတြ မစားခ်င္ပဲ
အသီးအႏွံေတြပဲ စိတ္ႀကိဳက္စားတာ "
"တကယ္
သားလည္းအခု အဲလိုပဲ အသီးေတြ ပဲ စားခ်င္တာ "
ေခတ္ေလးက အားတတ္သေရာ ေျပာတာ ေတြကို ေမာင္က မ်က္ေတာင္မခတ္ဘဲၾကည့္ေနေတာ့သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္တဲ့ ဒုကၡေတြကို ေမေမႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ကေလးေလး လြယ္ထားတဲ့ ေဖေဖ ေသးေသးေလးက အားရပါးရေတြေျပာေနၾကတာ ။ ေ႐ႊဘုန္းစိတ္ထဲမွာေတာ့ ေခတ္ေလးအပါအဝင္ ကိုယ္ဝန္ ေဆာင္ဖူးတဲ့ေမေမေတြတိုင္းကို ေလးစားဦးၫႊတ္
လွ်က္ပါ ။ ဒီလိုအႏၲရာယ္မ်ားတဲ့အလုပ္ကို အသက္နဲ႕ရင္းၿပီး လုပ္ေပးၾကတဲ့အတြက္ ။ ေ႐ႊဘုန္းကေတာ့ ေခတ္ေလး ပင္ပန္းေနတာေတြျမင္လို႔ ဒီသားေလး ေမြးၿပီးရင္ သားအိမ္ျပန္ထုတ္ဖို႔ ဆရာမႀကီးနဲ႕တိုင္ပင္ၿပီးပါၿပီ။ ေခတ္ေလးကေတာ့ ေမာင့္ သေဘာ အတိုင္းတဲ့ ။ ေမာင္ကလိုခ်င္ေသးရင္ ထပ္ေမြးေပးအုန္းမွာတဲ့ေလ ။ အဲ့စိတ္ဓါတ္ေလးကို ဒီက ခ်စ္လို႔ေသေတာ့မယ္ ။
~~~~~~~~~~~~~~~~
"အကိုေခတ္ "
"ဟင္ ျမတ္ကေလးလာ "
"ေအာ္ ရေဝေကာ ပါတာလား "
"ဟုတ္တယ္ အကို ေခတ္ဆီ လာလည္တာ
ဗိုက္ထဲက သားသားဆီ လည္း လာလည္တာ (ျမတ္)"
"ေက်းဇူးပါ ျမတ္ကေလးနဲ႕ ရေဝ"
"ေယာက်ာ္းေတြေကာ မပါၾကဘူးလား(ေခတ္)"
"ဟာာား အကို ေခတ္ကေတာ့ (ျမတ္)"
"ဒီေန႕ ႏွစ္ေယာက္သားအိမ္က အဖိုးႀကီးေတြ ပစ္ၿပီး beauty salon က ျပန္လာတာ "
"ဟယ္ အားက်လိဳက္တာ (ေခတ္)
"ဟုတ္တယ္ သူတို႔ကအၿမဲတမ္း မအားလို႔ ရေဝနဲ႕ date လိုက္တာ
အကို ေခတ္ဆီလည္း လာခ်င္လို႔
တီတီႀကီးလည္း ေရာက္ေနတာဆို(ျမတ္)"
"ဟုတ္တယ္ေမေမ နဲ႕ႀကီးသူကို မာမီ လာေခၚသြားတယ္ shopping တဲ့ "
"ဝါး မိုက္တယ္ (ျမတ္)"
ရေဝနဲ႕ ျမတ္ကေလးက သူ႕တို႔အိမ္က ေယာက်ာ္းေတြကို ထားခဲ့ၿပီး အလွျပင္ ဆိုင္က ျပန္လာတာတဲ့ မ်က္ႏွာေတြက်ီးခြၽတ္ တကိုယ္လုံးေပါင္းတင္လာတယ္ဆိုပဲႏွစ္ေယာက္သားလွေနၾကတာ။ ေခတ္ေတာင္အားက်သြားတယ္ ေခတ္ကေတာ့ ဗိုက္နဲ႕မို႔ ဘယ္မွ မသြားရတာ လနဲ႕ခ်ီေနၿပီ အိမ္ထဲနဲ႕ ၿခံထဲပဲ သြားရသည္။ ဒီေန႕လည္း ေမာင္က အလုပ္ကိစၥ အေရးတႀကီး ရွိလို႔ ေန႕လည္မွ ကုမၸဏီ သြားရသည္။ ေမေမနဲ႕ႀကီးသူကေတာ့ ေခတ္ကို စိတ္မခ်လိဳ႕မသြားဘူးဆိုတာ ေခတ္က အတင္းလိုက္ခိုင္းလိုက္တာ အိမ္မွာ ႏွင္းႏွင္းနဲ႕ မေအးရွိတာကို သူတို႔က စိတ္မခ်ေနတာ ။
"မေအး ေရ
လၻက္သုတ္နဲ႕ အသီး ယူလာခဲ့ေပးပါ "
"ဟုတ္ကဲ့ ပါ အကိုေလး "
ရေဝနဲ႕ျမတ္ကေလးကေတာ့ သားအခန္းကို သြားၾကည့္ၿပီး ေ႐ႊဘုန္းကို ခ်ီးက်ဴးေနၾကတာ ။ အရမ္းေတာ္လို႔တဲ့ ။ သားနဲ႕အကို ေခတ္ကို ခ်စ္တာကိုလည္း အားက်လိဳ႕တဲ့ ။
"အကို ေခတ္
အကိုေ႐ႊဘုန္းကို ရတာ ကံေကာင္းလိုက္တာ (ရေဝ)"
"ဘာလို႔လဲရေဝ ရဲ႕ "
"အကို ေ႐ႊဘုန္းက အကိုေခတ္ကို ခ်စ္တာ ေဘးက လူေတြေတာင္ျမင္ေနရတယ္ေလ
အခုလည္း မျမင္ရေသးတဲ့ သားေလးအတြက္အဲ့ေလာက္ေတာင္ျပင္ဆင္ေပးထားတာ (ရေဝ)"
"ျမတ္ကေတာ့ အကိုေ႐ြဘုန္းက အကိုေခတ္ကိုရတာ ပို ကံေကာင္းတယ္လို႔ထင္တယ္(ျမတ္)"
"ဟင္ !!(ေခတ္)"
"အခုလည္း ၾကည့္ အကိုေခတ္မို႔ သူအတြက္မ်ိဳးဆက္ကို အသက္အႏၲရယ္ေတာင္မစိုးရိမ္ဘဲယူထားေပးတာ (ျမတ္)"
"အင္း ဟုတ္တယ္ေနာ္ ျမတ္ကေလးေျပာမွ ရေဝလည္း စဥ္းစားမိတယ္ (ရေဝ)"
"ျမတ္ကေတာ့ ကိုကို႔ ကိုေျပာထားတယ္ ကေလးလိုခ်င္ရင္ ေမြးစားေပးမယ္လို႔ အဲ့လိုမွမဟုတ္ရင္ အငွားကိုယ္ဝန္နဲ႕ ကိုကို ကေလးယူလိုက္ ကိုကို႔ ကေလးကို ျမတ္ရဲ႕ ကေလးလို တစ္သက္လုံးခ်စ္ေပးမယ္လို႔ ျမတ္ကေတာ့ ကိုယ္ဝန္မေဆာင္ရဲဘူးလုံးဝပဲလို႔ (ျမတ္)"
"ဟာာာား "
ေခတ္တို႔သုံးေယာက္သား စားလိုက္ ေျပာလိုက္ ရယ္လိုက္နဲ႕ ပ်င္းရတယ္မရွိ။
📲တူတူတူ
Contact name ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ေမာင္ ❤️
📞ေမာင့္ေျပာ
📞ေခတ္ေလး တစ္ေယာက္ထဲလား ေမာင္ျပန္လာခဲ့လားမလားအဆင္ေျပရဲ႕လား
📞အဆင္ေျပတယ္တယ္ေမာင္
ျမတ္နဲ႕ရေဝ အိမ္လည္ေရာက္ေနတာမို႔
ေမာင္ ေအးေအးေဆးေဆး အလုပ္လုပ္
ေမာင္ျပန္လာမွ သူတို႔ျပန္မွာတဲ့
📞ဒါဆိုေတာ္ေသးတာေပါ့
ေမာင္က စိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာ
📞ခ်စ္တယ္ေနာ္ ေမာင့္အသဲ
ႁပြတ္စ္
📞ခ်စ္တယ္ ေယာက်ာ္း
ေခတ္ ေလး ဖုန္းခ်ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အားလုံးက ေခတ္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ဘာလို႔လဲ (ေခတ္)"
"အားက်လိဳ႕ (ျမတ္)"
"အမ္!!(ေခတ္)"
"ဟုတ္တယ္ေလ
အိမ္က အဖိုးႀကီးေတြက ယူထားၿပီးအဲ့လို မရိုေတာ့ဘူး (ျမတ္)"
"အဲလိုမဟုတ္ေလာက္ပါဘူး
သူတို႔ေတြလည္း အလုပ္မအားေသးလို႔ေနမွာပါ(ေခတ္)"
ေခတ္လည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အားက်ေၾကာင္းျပန္ေျပာရတာေပါ့ ။ ခန့္မင္းနဲ႕ အဏၰဝါ လည္း ခ်စ္တတ္ပါတယ္လို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေျပာေပးရတာေပါ့ ။
ဒါေပမယ့္ ေခတ္ရဲ႕ ေမာင့္ အခ်စ္ကိုမမွီတာေတာ့ေသခ်ာတယ္။
~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေခတ္ေလး
ေမာင္စိတ္ခ်မယ္ေနာ္ "
"အင္းပါေမာင္ရဲ႕
ေခတ္ကိုစိတ္ခ်
ေမာင္သာ ေခတ္စိတ္ပူရေအာင္မလုပ္နဲ႕ "
"ႁပြတ္စ္ ခ်စ္တယ္ ေမာင့္ေခတ္ေလး
ေမာင္သြားၿပီေနာ္ "
"အင္းပါ ေမာင္ "
ေမာင္က လခ်ဳပ္အစည္းအေဝးသြားရမွာကို ေခတ္ကိုစိတ္မခ်ျဖစ္ေနတာ ။ ေမေမေကာ ရွိပါတယ္ ေျပာေနတာကို သူက ေခတ္ကို မ်က္ေစ့ေရွ႕က အေပ်ာက္မခံနိုင္တာ ။
"ေမေမ ဘာဟင္းေတြ ခ်က္"
"သားေလးဆာၿပီလား"
"မဆာေသးပါဘူးေမေမရဲ႕ "
"သားေရခ်ိဳးတာအခုမွၿပီးလို႔ ထြက္လာတာ "
"ထိုင္ေနပါ သားေခတ္ေလးရယ္ "
"ဟုတ္ႀကီးသူ"
အိမ္မွာ ႀကီးသူရယ္ ေမေမ ရယ္ႏွစ္ေယာက္က ေခတ္အတြက္သီးသန့္ ေတြ အၿပိဳင္ခ်က္ေနၾကတာ ။ ဒီေန႕လည္း ေခတ္အႀကိဳက္ ငါးေပါင္းေပးတာ အရိုးႏူးေလး ။ ေခတ္က ငါးေပါင္းအရမ္းႀကိဳက္တာ ေမေမ့ လက္ရာဆိုပိုႀကိဳက္တယ္ ။
"ေမာင္မင္းသူေရ
သားေ႐ႊဘုန္းကို ထမင္းခ်ိဳင့္ ပို႔လို႔ရၿပီ"
"ဟုတ္ႀကီးႀကီး "
"ေမေမ သားလည္း ေမာင့္ဆီ လိုက္သြားမယ္ေလ
အိမ္ထဲမွာ ေနရတာ ပ်င္းလာလို႔ "
"အင္းပါ ဒါဆို ေႏြးေထြးေထြး ဝတ္သြားေနာ္ အျပင္မွာ မိုး႐ြာေနတယ္
ေခွ်ာ္မလဲေစနဲ႕ေနာ္ သားေလး "
"ေမေမ စိတ္ခ်ပါ
သားဘာမွ မျဖစ္ေစရဘူး ညေနေမာင္ျပန္လာမွ သားျပန္ခဲ့မယ္ေလ "
"ေအးေအး သားေလး
သားအတြက္ပါ ထမင္းခ်ိဳင့္ထည့္ေပးလိုက္မယ္ေနာ္ "
"ဟုတ္ေမေမ
သားအကၤ်ီ သြားလဲလိုက္အုန္းမယ္ "
ေခတ္ အိမ္ထဲမွာ တစ္ေန႕လုံးေနရတာ လခ်ီေနၿပီမို႔ အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတာ။ ေမာင္ကိုေျပာရင္လည္း ေခၚမွာ မဟုတ္လို႔ မေျပာရဲဘူး။ ေခတ္ လက္ရွည္ free shirt ဗိုက္ဖုံးေလးကို ေဘာင္းဘီ ရွည္အပြေလးနဲ႕ တြဲဝတ္လိုက္သည္။ ဆံပင္ကေတာ့ ေမြးခါနီးမို႔ အတိုေလးေမာင္က လိုက္ညွပ္ေပးထားတာမို႔ အလုပ္ရႈပ္သက္သာသည္ ။ ေခတ္ အကၤ်ီေပၚကေန hoodie အျဖဴေရာင္ေလးထပ္ဝတ္လိုက္သည္။ ေမေမ့ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး မင္းသူေမာင္းတဲ့ကားေပၚ တက္ကာ ေမာင့္အလုပ္ဆီ လိုက္လာခဲ့သည္။
"အကိုေလးေျဖးေျဖးသြားပါ
Boss သိရင္ က်ေနာ့္ကို ဆူေနပါအုန္းမယ္"
လက္ထဲမွာ ထမင္းခ်ိဳင့္ ထည့္ထားတဲ့ ျခင္းေတာင္းကို ဆြဲထားတဲ့မင္းသူက သတိေပးေနသည္။ ေခတ္ကို ေခၚလာထဲ က သူက ေခါင္းႀကီးေနတာ ။ ေခတ္တစ္ခု ခုသာ ျဖစ္ရင္ Boss ရိုက္သတ္တာနဲ႕ေသမွာ မို႔ ကားကိုေတာင္ လိပ္ကေလးလိုေမာင္းလာခဲ့တာ ။
"ေဒါက္ေဒါက္ "
"ေမာင့္!!!
ဟင္ ေခတ္ေလး မိုးေတြ႐ြာေနတာကိုကြာ
ဘာလို႔ လိုက္လာတာလဲ "
မင္းသူက သူ႕ကို ေငါက္မွာေၾကာက္လို႔ ထမင္း ခ်ိဳင့္ျခင္းကို ထားခဲ့ၿပီးအမွီးပင္ မျမင္ရ။
"ေယာက်ာ္းကို လြမ္းလို႔ေပါ့ မလာရဘူးလား "
ေမာင့္အေၾကာင္းသိတာေပါ့ ။ ေခတ္က ေယာက်ာ္းလို႔ ေခၚလိုက္ရင္ ေမာင္က သေဘာက်တယ္ဆိုတာ သိၿပီးသား။
"ေမာင္က ဘာေျပာရေသးလို႔လဲ အခ်စ္ကေလးကလဲ
ျပန္ေခၚပါအုန္း ေယာက်ာ္းလို႔ "
"သြားပါ အခုနကေတာ့ ေအာ္ၿပီးေတာ့"
"ေဟာဗ်ာ ေမာင္က စိတ္မခ်လိဳ႕ပါ ဆို
လာ ေခတ္ေလး နားခန္းထဲသြားရေအာင္ "
ေမာင္က ေခတ္ လက္ကို ဆြဲကာ သက္ေတာင့္ သက္သာျဖစ္ေစရန္ နားေနခန္းထဲေခၚသြားေလသည္။ ထမင္းခ်ိဳင့္ျခင္းထဲက ထမင္းခ်ိဳင့္ေတြထုတ္ၿပီး ေမာင္က ထမင္းစားဖို႔ျပင္ေနေတာ့သည္။ လုပ္ေပးတဲ့သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနတာေတာင္ေမာင္က ေခတ္ကို သူကိုယ္တိုင္ လုပ္ေပးေတာ့ေခတ္က ေက်နပ္တာေပါ့ ။
"ေခတ္ေလးစားေနာ္
ေမေမ လက္ရာမို႔လား "
"ဟုတ္တယ္ ေခတ္ႀကိဳက္လို႔ ခ်က္ေပးထားတာ "
"ေယာက်ာ္း !!"
"ေျပာေလ သဲေလး "
"ေခတ္ထမင္းမစားခ်င္ဘူး
ငါးေပါင္းပဲစားလို႔ရမလား "
"ဒါေတာ့မရဘူး ထမင္း ေတာ့ စားပါ ၁၀ဇြန္းပဲစား ေမာင့္ကို ခ်စ္ရင္ထမင္းေတာ့စား"
ေ႐ႊဘုန္းကလည္း သူ႕ခင္ပြန္းေလးအေၾကာင္းမသိဆုံး ။ ထမင္းမစားခ်င္လို႔ဂ်ီၾကေနတာကို ေမာင့္ကို ခ်စ္ရင္ စားလို႔ ျပန္ခ်ဳပ္လိုက္တာေပါ့။
"အင္းပါ "
ေခတ္ ထမင္း စားၿပီးေတာ့ ေမာင့္ အခန္းထဲမွာ ေန႕လည္ တေရးတေမာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ ေ႐ႊဘုန္းကေတာ့ လခ်ဳပ္စာရင္းေတြလုပ္ၿပီး အစည္းအေဝး ၿပီးလို႔ ျပန္ေရာက္ေနတာေတာင္ မနိုးေသးဘူး ။
နာရီၾကည့္ေတာ့ ၃နာရီခြဲၿပီ ။ ေခတ္ေလးကို နိူးမွ ရေတာ့မည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ ၂နာရီေလာက္ရွိၿပီ ။ ဒီလို ညေနေစာင္းအိပ္ရင္ဖ်ားတတ္တယ္။
"႐ႊတ္ "
ေဘးေစာင္းအိပ္ေနတဲ့ ေခတ္ ပါးေလးကို နမ္းလိုက္ၿပီး ေစာင္ေအာက္ကို လက္ဝင္ကာ ဗိုက္ကေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုယ္လုံးေလး လႈပ္လာၿပီ။
"ထေတာ့ေလ ေခတ္ေလး ညေနေစာင္းရင္ ေခတ္ေလးဖ်ားေနမွာဆိုးလို႔ "
"အင္းပါ "
"ႁပြတ္စ္စ္ "
ပက္လက္ေလး ျဖစ္ေနတဲ့ ေခတ္မ်က္ႏွာေလးက ပန္းေရာင္သန္းၿပီး နမ္းခ်င္စရာ အတိ။ ေမာင္က ေခတ္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ႏူးညံဆုံး ငုံေထြးထားၿပီး အဆက္မပ်က္စုပ္ယူေနသည္။ ေခတ္ ေမာင္နဲ႕ အဲ့လိုမနမ္းတာ လခ်ီေအာင္ၾကာေနၿပီမို႔ စိတ္ပါလာၿပီး အသံေတြေတာင္ထြက္လာ၏။ေမာင့္အနမ္းေတြကို ျပန္နမ္းၿပီးတုန့္ျပန္လာခဲ့သည္။ ေမာင္ကလည္း သူ႕စိတ္သူမထိမ္းနိုင္ေတာ့ပဲ ေခတ္လွ်ာေတြပါ စုပ္ယူ ေနေတာ့သည္။ ေခတ္လည္းေမာင္လိုပဲ တုန့္ျပန္လာခဲ့သည္။ ေမာင္က နယ္ခ်ဲ့ကာ ေခတ္ရဲ႕ love bone ေတြကိုတတိတိ ကိုက္ေနၿပီး ေခတ္ အကၤ်ီ ၾကယ္သီးေလးေတြ ျဖဳတ္ကာ ေခတ္ ရင္ဘတ္အထိ ေရာက္လာခဲ့သည္။ ဒါ ေပမယ့္ ေခတ္ ဗိုက္ကို လည္း မေထာက္မိေအာင္ သတိထားေနေတာ့သည္။ ေခတ္ၾကယ္သီးေလးေတြ ျပဳတ္သြားေတာ့ ေခတ္ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြက ေယာက်ာ္းေလးလိုမ်ိဳး ျပားခ်ပ္မေနေတာ့ပဲကေလးေမြးခါနီးလို႔ဆူဆူေလးေတြ ျဖစ္ေနသည္။
"လွလိုက္တာ ေမာင့္ ေခတ္ေလးရယ္ "
ေမာင္က တဖက္ကို သူ႕ပါးစပ္နဲ႕ငုံလိုက္ၿပီး တဖက္ကို လက္ညွိးလက္မသုံးကာ ေခ်ေနလိုက္ေတာ့ ။
"အာ့...အားး"
"ေခတ္ေလး ဘာျဖစ္လို႔ လဲ"
"နာလို႔ေမာင္ "
"အရမ္းနာေနတာလား "
ေခတ္ေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္ေတာ့ ေမာင္က အလိုက္တသိ လက္ေလးနဲ႕အရင္ ဖိေခ်ေပးေနေတာ့သည္။ ေထာင္ေထာင္ေလးက တေျဖးေျဖး ေပ်ာ့သြားေတာ့မွ ေမာင္က စုပ္ယူ စားသုံးေတာ့သည္ ။
"နာေသးလားေခတ္ေလး "
"အခုမနာေတာ့ဘူး အစက အရမ္းနာတာ "
ေမာင္ေျပာတဲ့ ေက်ာခ်မ္းစရာ စကားႀကီးကို ေခတ္ၾကားလိုက္ရသည္ ။
"ေခတ္ေလးက ေမာင့္ကို ေျပာမွမေျပာဘဲ
ေမာင္ ညတိုင္း ေခတ္ခ်ယ္ရီ သီးေလးေတြကို ေခ်ေပးမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ "
အခ်စ္မ်ားစြာျဖင့္ 🌻
11.6.2022(Sat)
ေနၾကာရဲ႕ ပထမဆုံး ေရးျဖစ္တဲ့ forever together ေလးကို အပိုင္း ၄၅ မွာ သိမ္းေတာ့မွာ ပါ။ ပထမ စေရးေတာ့ ဖတိ မယ့္သူ တစ္ေယာက္ေလာက္ရွိရင္ေတာင္ အားတတ္ခဲ့တာပါ ။ ေနၾကာရဲ႕ ပထမဆုံးေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ သားေလးေတြကို ခ်စ္ေပးၾကလို႔ ေက်းဇူးပါ ။ စိတ္ရွည္စြာ ongoing လိုက္ေပးၾကတဲ့အေယာက္စီတိုင္းကို ေက်းဇူးအထူးပါ ။ ေ႐ႊဘုန္းနဲ႕ ေခတ္ေလးတို႔ကို ေအးေအးေဆးေဆး ဇာတ္လမ္းေလး ျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ အေသးစိတ္ေရးေပးထားပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ အလုပ္ထဲမွာ စိတ္ရႈပ္ေနေပမယ့္ ေနၾကာ့ သားေလးေတြကို အတတ္နိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားၿပီးေရးေပးထားပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ up ရမယ့္ေန႕ေရာက္လို႔ မေရးရေသးရင္ အိမ္မက္ေတာင္ မက္တဲ့အထိ စိတ္စြဲသြားပါတယ္ ။ သားေလးေတြနဲ႕ ခြဲရမယ္ဆိုေတာ့ ေနၾကာလည္း ႀကိဳၿပီး လြမ္းေနပါတယ္ ။ 😘😍