Today is the day, muli kong ihaharap ang asawa ko sa pangalawang pagkakataon. Namuo ang luha sa mga mata ko na parang ayaw 'kung palisin. Gusto kong makita ni Adi ang mga luhang dadaloy sa mga mata ko. Crying for her is my love language and it will never change.
While Adi started walking in the red carpet, I can't take my eyes on her. Iniisip ko na mahal na mahal ko talaga ang babaeng 'to. Kahit anong oras o lugar ay handa ko siyang pakasalan.
In this life, I've learned that you should forgive people, forget the nasty happenings in your life. We shouldn't instils resentment on other people even if they did a lot of wrong things in your life.
Accept the consequences, give patience in that person, and know their point of view.
Huminto sa harap ko si Adi kasama ang ama niya. Katulad ko, ay napatawad narin ni Adi ang pamilya niya. Kahit na maraming pasakit ang ibinigay sa kaniya ay natutunan parin niyang patawarin ang mga magulang niya. Family is important, family is precious. We should keep and love our family all the time.
"Ingatan mo ang anak ko, huwag mong iparamdam ang sakit na ipinaramdam namin sa kaniya."
I nodded at Mr. Jimenez, I've seen that he really loves Adriel. I can see it with his actions at the same time. Dahan dahan kung niyakap si Mr. Jimenez bago magsalita.
"Ipinapangako ko Mr. Jimenez."
"Call me Papa."
Bumagsak ang mga luha sa mata ko dahil sa sinabi ni Mr. Jimenez, and now I can totally call him papa as what I always wish.
Inilahad ko ang braso ko kay Adi na kaagad naman niyang kinuha. I smiled at her sweetly. Looking at her soft red lips, I can't wait to kiss him. I want to make love with her in the front of people and in the front of God.
"Alam ko kung anong nasa isip mo."
I laughed at her. Adriel knows me, she knows whats running on my mind by looking at my eyes.
"I want to kiss you."
"Maybe later."
Nagsimula na kaming maglakad papunta sa harap. Dumampi ang kakaibang simoy ng hangin na humahagod sa karagatan.
In yacht is my dream wedding. College palang ako iyon na ang nakasulat sa book list ko. Iniisip ko dati na espesyal ang kasal sa bawat tao at lalong lalo na sa mga babae.
Naiharap ko na si Adriel sa harap ng altar sa unang pagkakataon, at ngayon naman sa ikalawang pagkakataon, masaya akong maihaharap siya sa mga bathala dito sa gitna ng karagatan.
"Sa ngalan ng ama, at ng anak, at ng espirito santo." Panimula ni Father.
"Amen." Sabay sabay na sagot ng lahat.
Nagsimula ng magsalita si Father, hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa asawa ko suot suot ang napakagandang wedding gown na pinaghirapan pa niyang hanapin.
I slowly pinch her waist, I smiled when I saw her serious face while raising her brow.
"Ang ganda mo." I whispered.
Nakita ko ang lihim niyang pag ngiti kaya mas lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak sa bewang niya.
"Gusto na kitang ikama."
I was about to scream when she suddenly trodden my feet. Masakit pero pinigilan ko dahil nasa harap namin ang pari.
"Hindi kana nahiya."
"Kakasabi lang ni Father na sabihin kung ano ang nasa isip."
"Hinihiling ko ngayon na buong katapatan ninyong ipahayag ang inyong damdamin sa isat-isa."
Bumaling si Father kay Adriel.
"Adriel Jimenez bukal ba sa iyong loob ang iyong pagparito upang maki-isang dibdib si Allen Sandoval na iyong pakamahalin at paglilingkuran habang-buhay?"
"Opo, Father."
Ibinaling naman ni Father ang paningin niya sa akin.
"Allen Immanuel Sandoval bukal ba sa iyong loob ang iyong pagparito upang maki-isang dibdib si Adriel Jimenez na iyong—"
"Yes Father."
Nabigla ako ng hampasin ako ni Adriel sa braso habang tumatawa. Pinakitaan ko siya ng nagtatanong na mukha.
"Nako pasensya na po Father, medyo excited lang po ang asawa ko."
Napansin kong natawa naman si Father dahil sa sinabi niya. Sino ba naman yung hindi ma eexcite kapag ikakasal ka diba?
"She's right Father, I'm sorry baka kasi bigla akong takbuhan ng asawa ko. Pwede po ba dumiretso na tayo sa you may kiss the bride para maikama—"
Napa aray ako ng muli akong hampasin ni Adriel. Nagtatawanan narin ang mga tao sa likod namin at pati narin si Father.
"Pupunta rin kayo 'dyan hijo."
"Father continue na po." Adriel said.
Muling ipinagpatuloy ni Father ang sinasabi niya habang abala naman ako sa pagkakalabit kay Adriel na seryosong nakikinig sa pari.
"Ano ba Allen umayos ka nga." Bulong niya.
Sabay kaming napalingon kina Vincent at Adri na papalapit ngayon sa gawi namin. Si Vincent ang anak ni Paul na siyang coin bearer namin. Habang si Adri naman na anak ni Ellen ang ring bearer namin.
"Ama naming mapag mahal, basbasan mo't lingapin ang iyong mga lingkod na sina Allen Immanuel Sandoval at Adriel Jimenez. Pangindapin mo na silang magsusuot ng mga singsing na ito ay maging kawangis mo sa iyong wagas na pag-ibig at walang maliw na katapatan. Iniluluhog namin ito sa pamamagitan ni Hesukristo kasama ng espirito santo magpasawalang hanggan."
Nakangiti kong kinuha ang singsing kay Adri at dahan dahang isinuot kay Adi.
"Adi kailanman ay hindi kita pagtataksilan. Isuot mo at iyong pakaingatan ang singsing na ito na siyang tanda ng aking pag-ibig at katapatan. Sa ngalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu santo."
Isinuot naman ni Adi ang singsing sa akin habang nakangiting nanunumpa.
"Allen kailanman ay hindi kita pagtataksilan. Isuot mo at iyong pakaingatan ang singsing na ito na siyang tanda ng aking pag-ibig at katapatan. Sa ngalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu santo."
Muling nagsalita ang pari habang ang buong atensyon ko naman ay nasa seryosong mukha ni Adi. I can't believe na muli kung pakakasalan ang babaeng dahilan ng pagbangon ko. Ang babaeng ilang ulit ko mang saktan ay paulit ulit paring bumabalik sa mga bisig ko.
"Maaari mo ng halikan ang iyong asawa."
Tumango ako kay Father at dahan dahang iniangat ang nakaharang sa mukha ni Adi. Napatitig pa ako ng ilang segundo sa mukha niya dahil sa sobrang ganda. Iniisip ko na magiging maganda ang lahi namin kapag nagka anak kami.
"Tulala kana dyan?"
I laughed at her. "I'm sorry."
Inilapit ko sa kaniya ang mukha ko at dahan dahang hinalikan ang malambot at mapupula niyang labi. Rinig na rinig namin ang hiyawan ng mga tao sa paligid.
"Mahal na mahal kita Allen."
"I love you more."
I kissed her again. I've learned in this life that without forgiveness and love, you will live with resentment, bitterness, malice and strife which results in more pain.
After the wedding ay nagsimula na ang kasiyahan. Ang mga ka business partners ko ay abala na sa pag inom ng alak, habang si Adi naman at ang mga kaibigan niya ay nag sasayawan sa gitna. Nagtungo muna ako kay Captain Elizar the owner of this yacht. Although kaya ko naman bumili ng sarili kong yate kaya lang ay todo kontra si Adi, we should save money para sa pamilya namin.
"Congrats buddy!"
I gave him a wide smile when he tapped my shoulders.
"Thank you bud!"
Elizar is my college friend, minsan lang siya kung dumalaw dito sa pilipinas dahil sa China na siya namamalagi. And he's connected to the Xincheng family.
Ilang saglit pa ng ihinto niya ang yate sa gitna ng karagatan. Niyaya ko naman siya na lumabas para makakain na. Nang makalabas kami ay kaagad kaming sinalubong ni Emman na ngayon ay gaya gaya ang asawa ko. Dali dali kong hinigit si Adi palapit sa akin na siyang ikinatawa naman nilang dalawa.
"Obsessed husband huh?" I rolled my eyes into Elizar.
"You're not invited, why are you here?"
Emman raised his middle finger while showing his carking smile.
"Si Adi yung nag invite sa'kin, at kahit hindi niyo man ako iinvite pupunta parin ako dahil ang yateng kinatatayuan mo ngayon ay pag-aari ko."
Gulat akong napalingon kay Elizar na ngayon ay nakangisi na. Sinamaan ko siya ng tingin ng mapag tanto na nakatitig siya kay Adi.
"Hey don't look at me like that bud!"
"Stop staring at her kung ayaw mong tusukin ko yang mga mata mo."
Pagkasabi ko 'non ay hinatak ko na si Adi pabalik sa gitna habang nakasunod naman ang dalawa. Umupo kami sa bakanteng upuan kasama ang pamilya namin ni Adi.
"Oh saan kayo nanggaling?" Daddy asked.
"Somewhere dad."
Nilagyan ko ng pagkain ang pinggan ni Adi. I saw when she raised her brow dahil sa gulat. He tapped my hands for me to stop.
"Allen hindi ko mauubos lahat 'to."
"Eat them all, you need energy."
"Energy from what?"
I looked at her seriously. "For later."
I wink at him before I caress her leg. Ilang segundo pa ang lumipas bago niya nakuha kung ano ang ibig sabihin ko.
"Bastos!" She whispered.
Naging masaya ang kasal namin. Hindi ako nagkamali sa yacht wedding dahil aliw na aliw si Adi habang pinagmamasdan ang malawak na karagatan. The yacht is now moving. We're going to return at the port dahil papalubog na ang araw.
Tanging kaming dalawa lang ni Adi ang nandito sa unahan ng Yacht. Nakayakap ako ngayon sa likod niya habang hinahaplos ang tyan niya.
I remember how I abandoned Adi that time. I remember how I hurt physically and mentally. I remember all of them, galit na galit ako sa kaniya pero habang tumatagal nalaman kung walang makakatalo sa pagmamahal. No one can defeat love, no one can change the feelings, because love never fails.
Love is partnership of two unique people who bring out the very best in each other, and who know that even though they are wonderful as individuals, they are even better together.
"Adi alam mo ba kung gaano kita kamahal?" I asked softly.
"Hm?"
"Handa kitang pakasalan ng paulit ulit kahit saang lugar at kahit anong sitwasyon."
"Alam mo rin ba kung gaano kita kamahal?" She asked.
"Hm?"
"Handa akong tanggapin ka ng paulit ulit kahit ikaw pa ang magiging dahilan ng paglubog ko."
I hugged her tight. Sa tuwing naiisip ko ang mga ginawa ko dati ay gusto kung suntukin ang sarili ko dahil sa galit. Kung bakit ko nagawang saktan si Adi ng ganon. Kung bakit ipinaramdam ko na walang may nagmamahal sa kaniya. Pero handa kung pagbayaran lahat lahat ng ginawa ko para lang mapatawad niya dahil ganon ko siya kamahal.
"Allen may tanong ako."
"What?"
"Natatakot ako...."
Inalalayan ko ang sarili niya upang magkaharap kami. Ngayon, nakikita ko na kakaibang ganda ng asawa ko ngunit hindi maitago ng mga ngiti niya ang lungkot sa kaniyang mga mata.
"Scared of what?"
"Na baka mangyari ulit 'yung dati. Na baka saktan mo ulit ako."
I sighed. Hinaplos ko ang magkabilang pisnge niya dahilan para tumulo ang mga luha niya. I kissed her passionately and he kissed me back. I played my tongue inside her before I bite her lower lip.
"Adi pinapangako 'kong hinding hindi ko na gagawin ulit 'yon sa'yo. You are my dream girl, at kung nagkamali man ako 'noon ay nangangako akong hinding hindi na ulit mangyayari 'yon. The best thing to hold onto in life is each other."
"I love you."
She kissed me again before she turned around. Muli ay niyakap ko siya mula sa likod habang hinahalikan ang malambot at mabango niyang likod.
"Nanghihina ako Adi."
Nilingon niya ako habang nakataas ang mga kilay.
"Bakit?"
"I want to eat....uhm...brasicca rapa chinensis."
"Brasicca rapa chinensis diba pechay yan? sumusobra na talaga 'yang kaartehan mo Allen ah, konti nalang masasapak na talaga kita."
Natawa ako dahil sa reaksyon niya. "Uhm gusto kung kumain 'non."
"Walang pechay dito sa yate baliw kaba, kung gusto mo pumunta ka sa super market marami 'don."
"Bakit pa ako pupunta sa super market kung meron naman dito?"
"Saan?" He looked at me.
Ibinaba ko ang tingin ko sa maselang bahagi ng katawan niya. Sinundan naman niya ang tingin ko na siyang ikinalaki ng mga mata niya.
"I want to eat it."
Nagulat ako ng malakas niya akong tinulak para tumakbo papalayo ngunit mabilis kung nahawakan ang bewang niya kaya malakas ko siyang nahila.
"Runaway bride huh?"
"Fuck you ka Allen!"
"You are the sun in my day, the wind in my sky, the waves in my ocean, and the beat in my heart, I love you Adriel Jimenez-Sandoval."
The end