"អាទ្បូ ជំរាបសួរទាន" Jungkook គេក៏លើកទូរស័ព្ទ
មុខប្រពន្ធតែម្តង ។
"Jung ទំនេេទេខ្ញុំចង់ឲ្យលោកជូនកូនស្រីខ្ញុំទៅផ្សារ ទំនើបបន្តិចព្រោះមានតែលោកទេដែលខ្ញុំទុកចិត្ត" លោកឧត្តមសេនីយ៍រៀបរាប់យ៉ាងអស់សេចក្តីដោយ មិនឲ្យគេសួរនាំគាត់ថែមទាំងនិយាយថាទុកចិត្ត Jungkook នេះជាហេតុដែកឲ្យគេពិបាកបដិសេធនឹង សំណើររបស់គាត់ ។
"សំណួរផងលោកឧត្តមសេនីយ៍ពេលនេះប្រពន្ធខ្ញុំមានផ្ទៃពោះខ្ញុំត្រូវនៅមើលថែគេ" Jungkook សម្លឹង មើលទៅប្រពន្ធដែលកំពុងតែញ៊ាំក្រូចធ្វើជាមិនដឹងមិនឮសង្ស័យប្រច័ណ្ឌប្តីហើយតែមិននិយាយ ។
"Jung ថាយ៉ាងម៉េច?" លោកឧត្តមសេនីយ៍ស្រែក សួរទាំងស្លុតចិត្តនេះគេមានប្រពន្ធហើយឬ? គាត់មិន ដែលដឹងរឿងនេះព្រោះគេមិនដែលនិយាយពីរឿងនេះណាមួយគាត់ក៏មិនបានសួរនាំ ។
"គឺខ្ញុំមានប្រពន្ធហើយទាន! ពេលនេះប្រពន្ធខ្ញុំមានផ្ទៃ ពោះខ្ញុំត្រូវនៅមើលថែគេសុំទោសផងលោកសេនីយ៍ដែលខ្ញុំមិនបានរាយការណ៍ពីរឿងនេះ" Jungkook
"តែលោកអាចជូនកូនខ្ញុំទៅបន្តិចបានទេ?" គាត់ក៏រាង ស្រងាសចិត្តបន្តិចពេលឮគេនិយាយហើយតែក៏ធ្វើជា មិនអីវិញតែនឹងចាត់ការរឿងនេះនៅពេលក្រោយ ។
"ខ្ញុំនឹងបញ្ជូន Hoseok ទៅជំនួសវិញលោកឧត្តម សេនីយ៍! ជំរាបលាបាទ" Jungkook ក៏ចុចបិទទូរស័ព្ទនេះជា "អាទ្បូ ជំរាបសួរទាន" Jungkook គេក៏លើកទូរស័ព្ទ
មុខប្រពន្ធតែម្តង ។
"Jung ទំនេេទេខ្ញុំចង់ឲ្យលោកជូនកូនស្រីខ្ញុំទៅផ្សារ ទំនើបបន្តិចព្រោះមានតែលោកទេដែលខ្ញុំទុកចិត្ត" លោកឧត្តមសេនីយ៍រៀបរាប់យ៉ាងអស់សេចក្តីដោយ មិនឲ្យគេសួរនាំគាត់ថែមទាំងនិយាយថាទុកចិត្ត Jungkook នេះជាហេតុដែកឲ្យគេពិបាកបដិសេធនឹង សំណើររបស់គាត់ ។
"សំណួរផងលោកឧត្តមសេនីយ៍ពេលនេះប្រពន្ធខ្ញុំមានផ្ទៃពោះខ្ញុំត្រូវនៅមើលថែគេ" Jungkook សម្លឹង មើលទៅប្រពន្ធដែលកំពុងតែញ៊ាំក្រូចធ្វើជាមិនដឹងមិនឮសង្ស័យប្រច័ណ្ឌប្តីហើយតែមិននិយាយ ។
"Jung ថាយ៉ាងម៉េច?" លោកឧត្តមសេនីយ៍ស្រែក សួរទាំងស្លុតចិត្តនេះគេមានប្រពន្ធហើយឬ? គាត់មិន ដែលដឹងរឿងនេះព្រោះគេមិនដែលនិយាយពីរឿងនេះណាមួយគាត់ក៏មិនបានសួរនាំ ។
"គឺខ្ញុំមានប្រពន្ធហើយទាន! ពេលនេះប្រពន្ធខ្ញុំមានផ្ទៃ ពោះខ្ញុំត្រូវនៅមើលថែគេសុំទោសផងលោកសេនីយ៍ដែលខ្ញុំមិនបានរាយការណ៍ពីរឿងនេះ" Jungkook
"តែលោកអាចជូនកូនខ្ញុំទៅបន្តិចបានទេ?" គាត់ក៏រាង ស្រងាសចិត្តបន្តិចពេលឮគេនិយាយហើយតែក៏ធ្វើជា មិនអីវិញតែនឹងចាត់ការរឿងនេះនៅពេលក្រោយ ។
"ខ្ញុំនឹងបញ្ជូន Hoseok ទៅជំនួសវិញលោកឧត្តមសេនីយ៍! ជំរាបលាបាទ" Jungkook ក៏ចុចបិទទូរស័ព្ទនេះជាលើកទីមួយហើយដែលគេបដិសេធនឹងលោកឧត្តមសេនីយ៍ ។
____
«លោកប៉ាគេយ៉ាងម៉េច?» ក្រោយពីឃើញលោក
ឪពុកទម្លាក់ទូរស័ព្ទចុះ Eunbi ក៏ងើបទៅសួរនាំភ្លាមៗ ។
«គេនឹងបញ្ជូនអ្នកផ្សេងមក» Mr.Ho
«ហេតុអ្វីទៅលោកប៉ាគេរវល់មែនទេ?» Eunbi ចងចិញ្ចើមទាំងមិនសប្បាយព្រោះគិតថាអាចនឹងបានជួបមុខគេហើយ ។
«គេនៅមើលថែប្រពន្ធកូនគេ!» សំនួនដ៏សែនអស់
កម្លាំងចិត្តឮចេញពីមាត់របស់លោកឧត្តមសេនីយ៍គាត់ពិតជាសោយស្តាយជាខ្លាំងដែលបាត់បង់ Jungkook ទៅដោយងាយៗបែបនេះ ។
«នេះគេមានកូន មានប្រពន្ធហើយឬ?» Eunbi
«មែន» Mr.Oh
«លោកប៉ា...» Eunbi ទ្រ្ទាំហើយធ្វើសម្លេងបែបមិនសុខចិត្តឲ្យឪពុកយល់យ៉ាងច្បាស់ ។
«ប៉ាដឹងហើយ» គាត់និយាយតែប៉ុណ្នឹងហើយក៏ដើរទៅបន្ទប់ធ្វើការបាត់ Jungkook ជាមនុស្សឆ្លាត មុឺងម៉ាត់ ច្បាស់លាស់ ចំណេះដឹងខ្ពង់ខ្ពស់គឺសាកសមជាកូនប្រសារគាត់ខ្លាំងណាស់ ។
____
"អាទ្បូ Hoseok?" Jungkook
"បាទ លោកមេបញ្ជាការ?" Hoseok
"ទៅផ្ទះលោកឧត្តមសេនីយ៍យកកូនស្រីគាត់ទៅដើរផ្សារបន្តិចទៅ" Jungkook
"អា៎វ ហើយកូនគាត់ក៏ទំនេរម្លេះ? នេះសុខចិត្តឲ្យកូនចៅទុកការងារក្នុងសង្គមចោលដើម្បីសេចក្តីសុខកូនគាត់អ្ហេស៎?" Hoseok និយាយទាំងហួសចិត្តលោកអើយនៅមេបែបនេះប៉ុន្មានអ្នកទៀត?
"ទៅតវ៉ាជាមួយលោកឧត្តមសេនីយ៍ខ្លួនឯងទៅ" ទឺតៗ Jungkook ក៏ចុចបិទទូរស័ព្ទចោលតែម្តងនាយធុញធប់ណាស់ខ្ជិលតវ៉ាច្រើន ។
Taehyung បែរភ្នែកទៅសម្លឹងមើលអ្នកជាប្តីដែលកំពុងតែចងមុខយង់ឃ្មាស់មើលមិនយល់ចិញ្ចើមជ្រួញចូលគ្នាស្ទើរតែក្លាយជាចិញ្ចើមតែមួយហើយ ។
«មិនទៅទេអ្ហេស៎?» Taehyung សួរនាំបែបឌឺដងនេះបើ
ប្រពន្ធមិននិយាយទេសង្ស័យមិនបដិសេធទ្បើយ ។
«អូនឈប់ឌឺបងបានទេ?» នាយផ្តេកខ្លួនគេងជិតប្រពន្ធ ។
«បើប្រពន្ធមិននិយាយទេសង្ស័យមិនបដិសេធទ្បើយ» Taehyung លូកដៃមកច្បិចចុងច្រមុះប្តី ។
«តាមពិតទៅបងគិតរួចហើយថាបើមានលើកក្រោយ
បងនឹងបដិសេធតែអូនក៏និយាយបានមុន» Jungkook និយាយតាមការពិតព្រោះជួបមុនដំបូងក៏អស់អារម្មណ៍បាត់ទៅហើយ ។
«ឆឹស ជឿក៏បាន» Taehyung
[ ឲ្យត្រូវចុះ! ]
To Be Continue 🤍