Selam. Yeni bölümle sizlere geldim. Yorum yamayı ve vote vermeyi unutmayınız. Hadi iyi okumalar.
Uras Uslu
Second - Hey
~~~~
Sabah yüzüme gelen ışıkla birlikte gözlerimi araladım. Etrafa mal gibi baktıktan sonra artık kalkmanın sırası geldiğini düşündüm.
Kalkmadam önce bacaklarıma ve kollarımı açıp sonuna kadar bi gerdim. Ohhh dünya varmış be. Bu hareket beni cok rahatlatıyordu.
Yatakta otururu pozisyona geldiğimde etrafa bakıp da sorgulamaya başladım. Bu sırada yandan da Baran kalktığında köye geldiğimi hatırlamışdım. Uyku sersemi onun yanına gidip onun yanında yatmaya başladım.
Onun da uykusu hâla var ki kolunu üzerime atıp kafasını kafamın üzerine koydu. Sonra ikimizde rahat olamamış olacağız ki tekrar oturur pozisyona gelip birbirimize salak gibi bakışmaya başladık.
Arkadan kapının açılıp kapandığını duysamda Baran'la hâla birbirimize bakıyorduk. Ama bu normal bir bakış değildi olm. Benim ağzım açık, gözlerim her an kapanacak gibi onun ise bir gözü kapanmış, elini tişörtün içine sokmuş ve sırtını kaşımaya çalışıyordu.
Olm ben sabah uyandıktan sonraki yarım saat asla yoktu. Kendime gelemezdim.
"Baran, Kayra hadi gelin kahvaltı hazır." Koray'ın sesi ile aramızdaki saçma bakışma bitti. Koray'a, kafamı biraz eğip omzumdan ona baktım. Benim ve Baran'nın hâla uyanmadığını görünce onunda uykusu olacak ki gelip bağdaş kurmuş olan Baran'ın kucağına kafasını koyup gözlerini kapadı. Baran da onun beline kafasını koydu. Tabi ben hâla tam uyanamadığım için bende Baran'ın beline kafamı koymuştum.
Şuan tam olarak V şekli ne benziyorduk. Gözlerimi kapayıp tam uyuyacakken kapı tekrar açılıp kapandı. Gelen kişi bi kaç dakika dursada sonra konuşmaya başladı.
"Lan Koray. Oğlum ben sana bunları uyandır diye seni göndermedim mi? Bide yatmış lan. Kalkın bi yemek yiyeceğiz. Duymuyolarda beni." sesin Uras'a ait olduğunu anladığım da hafiften gözlerimi aralıyıp ona elimle 'gel gel' işareti yaptım.
Gelip beni omuzlarımdan nazikçe tutu kaldırdıktan sonra Koray'a bir tane çarptı. Ama öyle böyle bir çarpma değil söyle şlap diye rahatlatıcı bir sesle.
Koray hızlıca ayaklandı. Ve Baran'ı sarsmaya başladı.
~~~~
Şuan balkonda yer masasında yemek yiyorduk. Yanımda Baran'la Koray kavga ediyordu. Koray babaannem yanımızda diye küfür de edemiyordu.
Uras babaannemle konuşuyor. Bartu da bana yemek yedirmeye çalışıyordu. Ben ise hayatı sorgulamaya başlamıştım. Dizilerde elalemin babaannesi Antalya'da deniz kenarı bir villa da oturur. Aman olsun be yüzmeyi sevmiyom zaten. Babaannem de tatlı bir kadındı.
Yemek yedikten bir kaç saat sonra dışarıda dolaşacaktık. Geç uyandığımız için öğlen bakti gelmişti. Ve Ankara'nın öğlen sıcağı cidden fazla oluyordu. Babaannemin konuşmaya başlaması ole Koray ve Baran susmuş, Bartu bana yemek yedirmeye çalışmayı bırakıp babaanneme dönmüştü.
"Yazın buralara hep şehir dışından insanlar gelir. Sizin yaşıtınızda eminim vardır. Köy büyük gezersiniz. Bugün bende avluyu toplayacağım." iyi gezecektim en azından.
"Bizde toplamanıza yerdim edelim Sevim teyze. Sonra da gezeriz biz." Bartu dediği şeyle babaanneme döndüm ne diyecek diye.
"Yok yok sağ olun. Benim Latife de gelecek sonra ona geçeriz. Hatta ben size evin anahtarını vereyim. Beni beklemeyin eve geldiğinizde." diğerleri de öyle olsun felan diyonce konuşma bitmişti.
~~~~
Şuan pişiyordum. Hava çok sıcaktı abi. Diğerlerine baktığımda ise hepsi gayet rahat oturuyorlardı. Baran, Koray ve Bartu televizyonda Muhteşem Yüzyıl izliyorlardı. Uras ise yan koltukta telefona bakıyordu.
Daha fazla televizyon izleyemeyeceğimi anladığımda Uras'ın yanına oturup onla birlikte telefona bakmaya başladım. Lan Murat Soner izliyo. Valla severim Murat Soner hayranıyım. Bende hemen bakmaya başladım. Videoyu durdurup bana baktı." Bir şey oldu?" diye sorunca ona kafamı çevirdim.
"Yok be oğlum canım sıkıldı. Seninle birlikte izliyim diye geldim." bana gülümsedi ve videoyu başlattı.
~~~~
Şuan dışarı çıkacaktık. Daha üstümü değiştirememiştim. Çünkü içerde ki premsesler kıyafet seçemiyorlardı.
İkindin olmuş güneş o kadar da artık vurmuyordu etrafa. Sonunda odadan çıktıklarında içeri girip üstümü değiştirdim.
Benim bi suçum yoktu vallahi. Kapri ve gömlek giymeye aşık biriydim ben. Benim için kapri>kısa şortdu.
Çıkmadan önce sırt çantamı hazırlamaya başladım. Su, abur cubur, yara bandı, kitap ve bir kac şey daha koyup da çıktım. Ben odadan çıkınca diğerleri nerde diye bakarken Uras'ın sesini duydum. " Diğerleri aşağıda ayakkabılarını giyiyorlar."
Uras ile birlikte aşağıya indik. Bartu yanıma gelip etrafta biraz bakıp giydiğim cropu biraz aşağı çekmeye çalıştığında eline bi tane geçirdim.
~~~~
Şuan ne yaptığımızı bizde pek bilmiyorduk. Babaannemin dediği gibi bizim yaşımızda da kişiler vardı. Ama biz gelmiş köyün çocuk parkındaydık.
Baran salıncağa oturmuşdu. Bende onu döndürüyordum. Baran'ın oturduğu salıncağı bırakınca hızlıca dönmeye başladı. Bende bırakmadan önce hızla salıncağın arkasına ayaklarımı koydum. Bende onla dönmeye başladım.
Biz dönerken parka dördlü bir arkadaş grubu girdi. Cinsiyetlerini tam anlayamadım. Çünkü çok fena hızlı dönüyordum. Bir an ellerimizi bırakınca Baran ile ikimizde yere yapıştık.
"Oğlum dünya dönüyo lan." dediğimde Baran bana bakmaya başladı. Ama onunda kafası aşağı yukarı hareket ediyordu."Lan Kayra. Geberdin mi, yamulmuşsun dediğinde ona orta parmağımı göstererek "Nah yamuldum lan. Kendine bak götün kafana kadar dönmüş." dediğimde elini ilk kalçasına getirip orayı bi yokladı. Ardından kafasını yokladı.
"Yok lan götüm yerinde sorun yok. Kalk Kayra kalk." burada yanımıza Uras ve Bartu gelmişti. Bartu beni yerden kaldırdı. Ama Baran ise hâla Uras'ı öpmeye çalışıyordu. Koray hızlıca gelip Baran'ı Uras'ın elinden alıp sallamaya başladı.
"Lan Baran. Gerzek içmedin sen. Sadece döndün. Başın dönüyor sadece kendine gel oğlum." Baran Koray'a baktı ve hızlıca ayağa kalktı.
"Tabi lan içmedim ben. Kalk Kayra sen de içmedin." konuşuyordu ama kendine anlatır gibiydi.
Çardaklardan birine oturduğumuz da konuşmaya başladık. Bir an Koray'ın saçlarına geldiğimizden beri bi dikkatlice bakmaya başladım. Oğlum saçları beyazdı lan. Yada beyazımsı bir şeydi.
Hava hafif esmeye başladığında Bartu omzuma kolunu attıp biraz kendine çekti. "Ne diye giydiysen sen de bunları. Üşüyeceksin be güzelim." ona kocaman sırıtıp "Ben ve üşümek ben üşümem be Bartu'm." burnuna hafifçe vurduğumda gülümseyip diğerleriyle konuşmaya başladı.
Parkın etrafına bakmaya başladığımda karşımızdaki çardakda bizim yaşımızda üç erkek bir kız vardı. Onlara bakmayı kesip etrafa bakarken parkın yanındaki bakkal ve bakkalın yanındaki camiye baktım.
Camiden 3 tane amca konuşarak çıkıyorlardı. Artık bizim masayadaki muhabbete geri dönmek için onlara bakmaya başladım. Bu arada Uras ile göz geldiğimde aramızda sessiz bir bakışma geçmeye başladı. Tam o ara çalan telefon ile birlikte bakışlarımı ondan uzaklaşıp telefon ekranına baktığımda NESLİHAN KAN annem arıyordu.
Yutkunup masadan kalktığımda Bartu hemen sordu. "Kim arıyor güzelim." ona bakıp ağız hareketleriyle 'annem' dedim anlamış gibi ayağa kalktı o da. "Ben de geliyim mi yanına istersen?" Bartu ailem ile ilgili olan sorunlarımı biliyordu. Bu yüzden yanımda durmak istiyordu. Ama bunu yaparken de beni sıkmak istemiyordu. Ona istemiyorum anlamında başımı sağa sola salladım.
Çardaktan biraz uzaklaşıp bir ağacın dibine orutup derin bir nefes aldım ve telefonu açtım. Annem direkt konuşmaya başladı.
"Benim yanımda mı durmak istiyorsun yoksa babanın yanında mı durmak istiyorsun? Yarın akşam cevabını ver. Kapatmam lazım telefonu işim var." ağzımı açmadan telefon yüzüme kapanmıştı. Bi an gözlerim dolsada hemen gözlerimi sildim. Psikolojim iyice bozulmuştu artık. Bunu düşününce biraz gülümsedim.
Yanıma biran birisi hızlıca oturunca irkilip ona döndüm. Koray'dı.
"Senin de mi seçim yapma zamanın geldi artık?"
~~~~
Bölüm nasıldı?
Sevmediğiniz karakterler kimler?
Yorum ve vote vermeyi unutmayınız.
Kayra
Bartu
Baran
Koray
Uras