Medya: Kayra
Adamlar - Sarılırım Birine
Bu benim ilk kurgumdur. Bazı hatalar olabilir. İlerde düzelteceğim
▪︎▪︎▪︎
"Anne yapma. Anne nolur. Azcık beni seviyosan be. Tamam hadi beni sevmezsin hadi onu biliyom da Allah'ını seviyosan anne ya." Anneme yalvarışlarımın karşılıksız kalırken, bana bakmak tenezzülün de bulunmayıp önündeki sunumunu bilgisayardan tamamlıyordu.
"Anne kulun köpeğin olayım. Ben napim ya babaannemin köyünde be." Annem sonunda bana bakmaya karar vermiş olacak ki kafasını yavaşça bana döndürdü.
"Kayra bu yaz ben de baban da çok yoğun olacağız. Hem bir derin nefes al.
Hem de seneye sınav senen olacak." Dediği gibi bilgisayarda ki sunumunu geri yapmaya başladı.
"Anne bak evde tek başıma dururum ben. Hem de ne yapacağım orada tek başıma 1 ay boyunca." diyip de son defa yalvarıyordum. Annem bir şey olcak derse asla lafından dönmezdi.
" 3 ay duracaksın." diye beni düzeltikten sonra konuşmaya devam etti."Ve tek olmayacaksın. Oraya seninle birlikte-"
"Bartu denen şu çocuk ve benim arkadaşlarımın 3 çocuğu gelecek." Diyerek annemin lafını bölen babama kafamı döndüm. "Valla m-" diye başlamışken annemin masaya vurması ile irkilip de hemen sustum.
17 yıldır biliyorum annem masaya vurursa bu bir kavganın başlangıcıdır demektir. Ben ve harika hayatım ile ilgili bilgilerden biri daha.
"Benim evim de lafımı öylece kesemezsin!" annemin en sevmediği şeydir lafının kesilmesi.
"Tamam Neslihan şu 1 hafta da kavga da etmeyelim istersen." Babam son defa anneme bakıp bana bakarak söze başladı.
" Sen, Bartu ve benim arkadaşlarımın 3 tane çocuğu gelecek dediğim gibi. Adları neydi ki?" Hatırlamaya çalışır gibi parmaklarını birbirine sürtüyordu.
Hatırlamış gibi parmaklarını şıklatıp, işaret parmağı ile beni gösterdi. "Uras. Evet Uras, Baran ve Koray herhalde adları buydu. Sen ve Bartu ile gelecek." Lafının bitmesi ile artık sıranın bana geldiğini anladım.
"Valla mı baba? Bak Bartu geliyosa net gidiyorum bu arada. Diğer 3 çocuk bizle neden geliyor? Hâla anlamasam da olsun. Ne zaman bizi götüreceksin?" Yüzüme bir kaç saniye ciddi misin der gibi baktıkdan sonra konuşmaya başladı.
"İlk olarak sizi ben götürmeyeceğim." Bunu söyledikten sonra çantasını açıp bilgisayarını çıkardı. Sabırsızca lafını bitirmesini bekliyodum.
Bizim ev böyleydi. Herkes birbirine soğukdur. Aile sevgisi ne demek diye bana sorsanız cevabım net şu olurdu "Abi o ne yeniyor mu?" Evet canlarım ne dememi bekliyordunuz. Cevabım budur.
Annem daha çok umursamaz, bir kere bile beni takmamış bir insandır. Belirli kuralları hariç çok da umrunda olmazdı.
Babam, babam da onun aynısıdı. İkisi birbiri ile sürekli tartışmaları sonucunda 2 ay önce babam başka bir eve taşınmıştı.
Ama diğer 17 yılı sorsanız tamamen kavga ve bağırışlar ile geçmiştir. İkisinin de şahsen umurlarında olduğumu düşünmüyordum. Ve beni neden köye gönderdiklerini , pardon postaladıklarının sebebini gayet iyi biliyordum. Ve az sonra babam gayet rahat bir tavırla açıklayacağını da biliyorum. Evet ben ve muhtişim medyumluklarım.
"Bir yerden köye yakın bir yerde beşinizi bırakacak bir minibüs buldum." Diyerek konuşmayı bitirdi. Hemen ağzımda ki baklayı çıkarmam gerekiyordu. Zaten 3 ay olmayacağım burada bari son sözümü söyleme hakkım olsun be.
"Neden beni aniden köye göndermeye karar verdiniz?" diyerek ortaya fitili çekilmiş bir bomba bıraktım. Babam önce bana sonra anneme baktı. Tam ağzını açacak iken annem bu sefer konuşmaya başladı.
"Bu yaz karşındaki adamla boşanacağız. Mahkeme döneminde ayak altında dolaşmanı istemiyorum. Senin evrak işlerini avukatım yapacak." Evet bu cidden sohbetimizin sonuydu. Ne harika bi sohbetdi ya. Valla yalan söylemeyeyim hiç üzülmedim abi. Hatta şuan şükür namazı kılacak haldeydim. Bunca yıl boşanmamaları hataydı zaten.
Ayağa kalkıp odama giderken son anda bir şey hatırlamışdım. İki adım geriye gidip kapıdan kafamı görecek kadar babama çıkardım "Ne zaman gideğim?" Babam kime sorduğumu hissetmiş gibi omuzlarını dikleştirip bana bakmadan "2 gün sonra. Salı akşamı gideceksiniz." Görecekmiş gibi yavaş yavaş kafamı salladım. Odadan çıkarken " Size iyi sunum hazırlamalar." diyerek oturma odasından ayrılışımı yaptım.
Hızlı adımlarla odama girdim ama kapıda durup bir kaç saniye odamı izledim. Bu odayı yapmak için Bartu ile çok uğramıştık. Her kapıya geldiğimde gururlu bir anne gibi odama bakıyordum. Tabi bu odayı yaptıktan sonra Bartu'nun 2 ay homurdanmasını dinlemek zorunda kaldım.
Ailem ne kadar odamı iç karartıcı bulsada ben seviyom abi odamı. Kapıdan hızlıca ayrılıp yatağa yattım. Elime hemen telefonu aldım. Bartu'mu aradım.
KENDİNİ BODYGUARDIM SANAN
ŞAHIS... aranıyor.
Evet bu ad tam ona göreydi. Bartu ile 3. sınıfda tanışmıştım. Bir grup oğlan beni okulun arkasında sıkıştırıp bana zorbalık yaparken Bartu beni o oğlanların arasından kurtarmıştı. O günden bugüne 9 yıldır onunla arkadaşdım. Benim için Bartu çok değerliydi. Bir kaç iyi anlaştığım arkadaşım vardı . Ama kimse benim için Bartu'nun yerini tutamazdı.
"Efendim güzellik." diyen Bartu'nun sesiyle düşüncelerimden sıyrılıp telefonun mikrofonuna yaklaşarak bağırdım" AĞAĞAĞAAAA" diye bağırdım.
"Lan! Ne bağırıyorsun Kayra? Kayra, Kayra orada mısın? Oğlum öldün mü? Güzelim duymuyon mu beni?" artık onu bu kadar sinirlendirmenin zevkini sonra tekrar yaşamak adına kendime söz vererek konuşmaya başladım. "Abi gitti tatil." Telefonun karşısından Bartu'nun rahatladığı gösteren bir ohhh duydum.
"Biliyorum Kayra biliyorum. Bana da bu sabah söylediler. Aslında ilk sefer de gitmeyecektim. Asıl senin gittiğini duyunca gitmeye karar verdim. Orada tek kalma diye. Ama ne zaman gideceğiz tam olararak bilmiyorum."
"2 gün sonra şekerim. Şimdi öğrendim be bir de babamın arkadaşlarının üç çocuğu bizimle gelecek."
"Lan onlar niye geliyo?" sinirle söylediği şeye güldüm." Ben de bilmiyorum. Salı günü akşam babam köye yakın bir yerde bizi bırakacak bir minibüs bulmuş." Telefonun ardından hı hı diyerek anladım sesi yapan Bartu'ya son sözlerimi söyledim.
"Hadi hoşça kal Bartu'm. Ben biraz dizi ya da film izlerim. Ardından bavulumu felan toplarım. Yarın akşam size gelirim. Terminala sizden geçeriz." diyerek konuşmamızı sonlandırdım.
"Tamam Kayra'cık. Yarın alırım öğlen gibi seni evden. Benim bir kaç şeye ihtiyacım var birlikte alıp geçeriz eve. Hem bu aralar annem de sürekli Kayra ne yapıyor, niye gelmiyor diye beni daraltıyordu. Girmeden önce seni de görür rahatlar bi ben sana detayları gitme saatini felan atarım mesajla."
"Tamam hadi bay bay bebe. Öptüm." diyip hemen telefonu kapattım. Bartu ile sürekli böyle yapardım. Konuşmamız bitince ilk kapayan kazanır gibi bir şey küçüklükten kalmıştı bu alışkanlık bizde.
Bilgisayarımı açıp yarım kaldığım kore dizisini izlemeye başladım.
~~~
Bölüm hakkında ne düşünüyorsunuz?
Bu benim ilk yazdığım kurgudur. Vote vermeyi unutmayın lütfen. 😫🤘🏼