Chapter 23
Inihatid ako ni Yue sa bahay. Hindi na ko na siya kinausap kasi nababanas lang ako sa kaniya. Nang sumunod na araw ay hindi na ako nagulat ng nasa harapan ulit siya ng bahay namin. Nagpapasalamat nalang ako kasi walang truck sa labas. Ibig sabihin natauhan na ang walang hiyang to. Partida ba naman na padalhan niya ako ng mga hayop bilang panliligaw.
Kung hindi ba naman siya isat kalahating gago. Nagpapauto sa tarantado niyang kapatid. Si Vio daw kasi ang nagsabi na padalhan ako ng mga hayop. Hindi ko alam na malala pala ang sayad sa utak ng ikalawang anak ng gobernador.
Araw araw akong hinahatid sundo ni Yue kahit na sinabi ko ng hindi naman kailangan. Pero matigas ang ulo niya. Minsan nga ay iniisip ko na walang gawain ang lalaking ito. May time pa kasi siyang ipag drive ako.
"This is the last. Mag aarkila nalang ako ng tricycle"sabi ko pagkapasok sa kotse niyang kaamoy ng pabango niya. Lagi nalang nagugusot ang ilong ko dahil sobrang nakaka adik ang amoy niyang iyon. Pinipigilan ko na nga lang na hindi siya singhutin. Kung bakit ba naman kasi sobrang bango niya. Nililigo na siguro niya ang perfume sa bahay nila.
Yue shooked his head."Not gonna happen"
I know that he would say that so I turn to him who's seriously driving the car. "Nakapag arkila na ko"sabi ko.
Hind siya umimik. Minsan talaga hindi ko matansiya ang ugali niya. May point kasing mabait siya , meron namang sobrang saya at ang malala ay kapag tinopak siya.
I'm thinking that maybe he's a bipolar manipulative asshole.
"Ako ang maghahatid at sundo sayo araw araw"mariing aniya. Pabagsak akong napasandal sa back rest ng upuan bago pumikit. Kelan ba ako nanalo sa kaniya? At kela niya ako sinunod?
Hindi nalang ako nagsalita. Gusto ko pa sanang makipag talo kaso sa hitsura niya ngayon ay mukang wala siya sa hulog. Nakarating kami sa university after two hours. Lumabas ako ng kotse at pumasok sa building namin ng hindi siya nililingon.
After class ay dumeretso na ako sa bahay. Syempre hinatid na naman ako ni Yue.
"You don't have class tomorrow right?"inaalis ko ang seatbelt ko ng magsalita siya. Hindi na ako nagulat ng alam niya ang schedule ko. Malamang na ginamit niya ang connection niya para makakuha ng kopya ng aking sched.
"Why?"inayos ko ang bag ko at binuksan ang pintuan. Lumabas naman siya sa kotse niya at lumapit sa akin. "We'll have a family dinner"
Kumunot ang noo ko. Anong family dinner ang sinasabi niya. "What?"
"Tito Henry already know this. You're all going at our mansion tomorrow night to have a dinner and also to talk about our wedding"natigil ako ng ilang sandali sa sinabi niya.
Talk about our wedding?
I sighed. Nakalimutan ko ang tungkol don. Tumungo ako sa sahig. I don't want to marry him. Ilang segundo akong natahimik habang nag iisip.
Marriage is convenient. I can't sacrifice my happiness.
"Yue, you know that I don't want to marry you. We can just be friends right?"umigting ang panga niya sa narinig muli sa akin. Ang seryoso niyang muka ay dumilim. Kinabahan agad ako sa pag babago ng ekspresyon niya pero tinatagan ko ang loob ko.
Hindi ko na alam kung paano ko pa ipapaliwanag sa kaniya na hindi ko siya gusto.
"I don't want to be friends with you"napangiti ako ng mapait.
"Ano bang nagustuhan mo sa kin? Why do you like me so much to the point that you are willing to kill someone just to have me?"mababang tanong ko sa kaniya. Kasi hindi ko talaga makuha. Hindi ko alam kung bakit niya ako nagustuhan.
Wala namang kagusto gusto sa akin eh. Malayong malayo ako sa estado ng buhay niya.
"Because you're the only girl that made my heart beat fast. The only girl that can take away my problems in just a one snap.You're the girl I imagine my future with. The girl I want to protect , cherish and adore until my last breath"mahabang aniya. Sumakit ang puso ko ng makita ang lungkot sa kaniyang mga mata habang nakatingin sa akin.
I feel pity for him. Sa dami dami ng pwedeng magustuhan niya ay sa isang tulad ko pang hindi kayang suklian ang nararamdaman niya. Umiling ako.
"But I don't like you"
"You can just learn to like me back , Siah. Just give a chance. I'll prove my self to you"aniya. Sa puntong iyon ay nakita ko ang mabuting siya. Mapungay ang mga mata at nagsusumamo. Walang mababakas na kabayolentihan.
Pero siguro masiyado talaga akong masama dahil mas gusto ko siyang saktan kesa ang bigyan ng pagkakataon. Because I know to myself that I'll never learn to like him nor love him back. I just can't. I already have Kiro. He's the one I love , the man that I want to be with until I grow old.
I shooked my head as I felt the pain inside my chest when I saw his bloodshot eyes blurry with tears.
"I'm sorry Yue. I can't , I love someone else. Can't you understand that?" Gusto ko siyang yakapin at bawiin ang mga sinabi ko ng sa kauna unahang pagkakataon ay kumawala ang luha sa kaniyang mga mata.
Isang patak ang ginawa nito bago dumilim ang asul niyang mata. Nabalot ng takot ang puso ko ng sa isang iglap ay bumalik ang demonyong Yue sa harapan ko. Nawala na ang maamo at mapupungay niyang mga mata bagkus ay napalitan ito ng kadiliman.
Nagtagis ang mga bagay niya. "Anong meron sa lalaking iyon at nagagawa mo akong saktan?"napaatras ako sa takot ng humakbang siya papalapit sa akin. Nakakakuyom ang mga palad niya. Nanghina ang tuhod ko ng mapasandal sa may kotse niya.
"Y-Yue"tawag ko sa kaniya ng ikulong niya ako sa pagitan ng kaniyang mga kamay. Para kong nakikita si kamatayan sa hitsura niya ngayon. Patuloy ang pag kabog ng malakas ang puso ko habang ramdam ko ang mabangong hininga niya sa akin.
Ang makinis na muka niya ay sobrang lapit na halos maduling na ako. Patuloy ang pag taas baba ng adams apple niya na animo ay nag pipigil na sumabog. Gusto kong mainis na nagawa ko pang i-appreciate ang gwapo niyang muka. Ano bang nangyayari sakin?
Bakit sa tuwing malapit siya ay nawawala ako sa katinuan? Baliw na ba ako? Napalunok ako sa kaba ng tumingin sa labi niyang pulang pula. Ni hindi ko na magawang sagutin ang tanong niya kasi nakalimutan ko.
Ano nga ulit ang tanong niya?
Oh come on Siana! Pull yourself together you bitch!!! Wag kang magpadala sa gwapong yan! Dapat galit ka! Itulak mo siya!
Hinawakan ko ang matigas niyang didib para itulak pero hindi ko nagawa ng manghina ako sa bolta-boltaheng kuryenteng dumaloy sa buo kong katawan ng lumapat ang palad ko sa kaniya.
Bumilis ang aking paghinga. "Tell me Siah. Anong meron sa kaniya?"seryoso paring aniya. Duon ko lang ulit naalala ang tanong niya. Sinubukan ko siyang tingnan.
"Wala ka sa kalingkingan niya"sabi ko kahit na kinakapos na ako ng hininga. Mas lalong umigting ang panga niya sa narinig mula sa akin.
Para siyang bulkan na nag aalburoto at malapit ng sumabog.
"Siah—Oh! Magandang gabi senior"para akong nabunutan ng tinik ng pumasok sa eksena si Ika. Sabay kaming napalingon sa kaniya na nakangiwi. Ginamit ko ang pagkakataon na iyon upang makawala kay Yue. Lumapit ako kay Ika at hinila na siya papasok ng hindi nililingon ang panganay na anak ng gobernador.
"Siah ano yon? Naghahalikan ba kayo?"tumigil ako sa paglalakad at hinarap ang pinsan ko.
"What?"
"Okay lang naman , hindi mo naman kailangang mahiya na nahuhulog na ang loob mo sa senior"ngiti niya. Kumunot ang noo ko.
"Ano?! What made you think that?!"galit kong saad. Me? Falling for him? Oh come on! It will never gonna happen!
Hindi nawala ang ngisi niya sa akin. "Alam mo? Mas maganda kung mahulog nalang ang loob mo sa kaniya. Para wala ng mahirapan"aniya. Umiling ako at hindi makapaniwalang tiningnan siya.
"Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Ika Im taken! May Kiro ako!"sabi ko. Lumungkot ang muka niya.
"Alam ko naman Siah. Pero anong magagawa ng boyfriend mong iyon kapag tinutukan siya ng baril ng senior? Maliligtas ba siya ng pagmamahal mo?"aniya saka ako umalis sa harap ko. Naiwan ako sa sala na tigagal. Ano ngang gagawin ko kapag nangyari yon?
Napapikit ako sa panghihina bago naglakad papasok sa kwarto nina Mommy. Kailangan ko silang makausap about sa wedding. Kasi baka naman may iba pang paraan diba?
Kumatok ako ng ilang beses pero walang nagbukas. Pinihit ko ang doorknob bago sumilip sa loob. My forehead creased when I saw an empty room.
Where are they?
Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan bago pumasok sa kwarto. Lumapit ako sa may kama ng may makitang brown envelope.
Umupo ako at hinawakan iyon. "What is this?"bulong ko. Hindi naman ako pakealamera pero na curious ako sa laman ng envelope kaya binuksan ko iyon.
Titingnan ko lang naman. Nang mabuksan ko ito ay kinuha ko ang papel na nasa loob. Ganon nalang ang pagkunot ng noo ko ng makita ang pamilyar na pangalan. It's look like a contract.
"Feleno Holdings Inc?"basa ko. Ito ang pangalan ng company ni Dad. Sa ibaba ng papel ay nakalagay ang pangalan niya at pirma. Binasa ko ang nakalagay at natulala nalang pagkatapos.
Hindi ako makapaniwala. Ito ba ang dahilan ni Dad na hindi niya masabi sa akin? Muli kong pinasadahan ng basa ang nakasulat. Malinaw nakasaad sa kontrata na pumapayag si Henry Feleno my Dad na pakasalan ko si Yue Dela Fuente kapalit ng kompanyang nawala sa amin. Nakasaad din don na binili ng mga Dela Fuente ang dati naming company sa bagong may ari nito at ipinangalang muli sa Dad ko.
Nanlabo ang mga mata ko. Sunod sunod na nagpatakan ang luha ko dahil sa nakita. My father exchange me for his company! Pumayag siyang pakasalan ko si Yue kapalit ng kompanyang nawala sa amin!
Napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang sakit. Hindi ako makapaniwala na isang kompanya lang pala ang halaga ko kay Dad. Na nagawa niya akong ipamigay para lang don.
"She need to know the truth Henry"
"Hindi naman kailangan"
"Pero magtataka siya kapag bumalik kana sa maynila! Paano ko ipapaliwanag sa kaniya?!"
"Pwede mo namang sabihin nalang na nakatanggap ako ng trabaho don—"natigil sila sa pagtatalo at pagpasok sa kwarto ng madatnan nila akong umiiyak hawak ang mga papeles.
"Siah"