Dersten kafamı kaldırarak,oturduğum sandalyede gerindim.
Belim kopmuştu neredeyse.
Bu kadar yeter,limitleri zorlamayalım diyerekten ders çalışmayı bıraktım.
Ders kitaplarımı kitaplığa kaldırmak için kitaplığa doğru ilerledim.
Kitaplarımı yerine koyarken,kitaplığın arkasına sıkışmış küçük bir fotoğraf albümü gördüm.
İçinde hangi resimlerin olduğunu unutmuştum.
Elime alıp,albüm kapağını açtım.
İlk sayfalarda benim ve Ömer'in yanyana çekilmiş küçüklük fotoğrafı vardı.Diğer sayfada ise Zeyneple benim yemek yerken çekilmiş bir fotoğrafımız vardı.
Yavaşça diğer sayfaya geçtim,bunda ise Zeynep,ben,Ömer ve yanımızda bir çocuk daha vardı.
Dikkatlice resme baktığımda,
kaldırımda otururken bir yandan ağlayan,bir yandan burnunu silen bir çocuk vardı.
Sümüklü!
Bu bizim sümüklü hırsızdı işte,o gün bu gündür öğrenememiştim neden ağladığını.
Hatırladığım kadarıyla ona bu fotoğraf yüzünden sümüklü ismini takmıştım.Tipine baktıkça gülesim geliyordu.Harbiden bu sümüklü nasıl bu kadar değişmişti?
Ben yirmi üç yaşına gelmiştim ama hâlâ pek bir değişme göremiyordum kendimde.
Albümü tam kapatıp yerine koyacağım sırada kapı tık tıklandı.
Şaşılacak bir durumdu bu...
Çünkü babam hariç kimse benim odama kapımı çalarak girmezdi.
Her defasında odama polis baskını yapan Ömer'i saymıyorum bile.
"Gel."diyerek,seslendiğimde içeriye Ömer girmişti.
"Ömer,kapıyı çalarak girdin hayırdır?"
"Kapıyı çalamaz mıyım abla?"
"He yok ondan değil Ömer bey,bir an insan olmaya karar verdiğini düşündüm."
"Hemen de laf et zaten bücür,lafını cebinde falan mı taşıyorsun anlamıyorum?"dedi ve soluklanıp konuşmaya devam etti.
"Neyse ablaların birtanesi,şimdi şöyle bir konu var-"
"Anlaşıldı bir şey isteyeceksin yine."
"Ya abla bir kesmeden dinle ya."
"İyi hadi ne diyeceksen çabuk de."
"Biz bayadır arkadaşlarla dışarı çıkamıyorduk.Dedik ki bu sefer dışarıda iftar yapalım.
Ben de tamam dedim.
Ama annem para vermedi."
"Eeee Ömer bey?"
"Diyorum ki acaba o mübarek ellerinizle bana iki yüz TL verebilir misiniz acaba?Dünyanın en iyi ablası,en güzel kızı,en mükemmel insanı-"
"İkiyüz TL mi?İki yüz TL öyle mi Ömer efendi?"dediğimde kafasını evet anlamında salladı.
"Ömer sana şimdi hayatın boyunca hiç görmediğin ikinci ve en korkunç yüzümü bir gösteririm...
O zaman iki yüz TL yi görürsün."
Gözlerini kısarak baktı ve konuştu,
"ikinci bir yüzünün daha olduğunu biliyordum zaten bücür.
Abla dedik sahtekar çıktı be.
Yazıklar olsun be,verdiğim emeklere.
Lisede,okul çıkışı tüm paranla abur cubur aldığını anneme söylemediğim günlere yazıklar olsun.
O paraları biriktirsen milyarder olurduk be."
Evet yanlış duymadınız lisede her okul çıkışı mutlaka abur cubur alırdım.
Ama kilo almamak için hep gündüzleri yerdim,tabi bazen kaçamak yapıp gece sinema eşliğinde Ömerle birlikte yerdik.
Bu amelimize annemide dahil ederdik.
Ömer ise istemediği bir şey olunca beni tam bin beş yüz yıldır anneme söylemekle tehdit ediyordu.
"Tam da parayı verecektim biliyor musun Ömer?"
"Ya ama abla bu nasıl zamanlama tam tehdit ediyordum..."dedi,elini dizine vurarak.
Bana dönüp yavru köpek bakışları attı.
Kıyamayıp cüzdanımdan iki yüz TL verdim.Arkadaşlarıyla sınırlı zamanlarda buluşabiliyordu çünkü onun dışında tüm zamanını ders çalışmaya harcıyordu.
Hakettiğini düşündüğüm zamanlarda bie abla olarak onu ödüllendiriyordum.
Ne kadar gıcık olsam da!
Parayı alınca yanaklarımı sıkıp konuştu,
"Oy şu yanaklara bak ablaların birtanesi.Allah ne muradın varsa versin.Yüce Rabbim şu mübarek Ramazan ayında tüm dualarını kabul etsin.Saygılar efenim saygılar..."
Diyerek,odamdan çıktı.
Tam bir değişik ya!
Telefonumu elime alınca biriken bildirimlerin üzerine tıkladım.
Zeynep'ten mesaj gelmişti.
Kayseri Mantısı:KANKA.
Afitap:EFENDİM?
Kayseri Mantısı:NEDEN BÜYÜK HARFLE YAZIYORUZ?
Afitap:BİLMEM.
Kayseri Mantısı:Dur bir an heyecanlandım.
Afitap:Ne oldu anlat bakalım?
Kayseri mantısı:Akşama bize iftara geliyorsunuz.
Afitap:Yani bana mantı yapıyorsun öyle mi?Lütfen doğru anlamış olayım.
Kayseri Mantısı:Aynen öyle doğru bildin...
Afitap:Ay dur iftara bir saat kala mantı videoları izleyeyim de öyle geleyim fjfndkndjdjdksndjfj.
Kayseri mantısı:Ne çeşit bir psikopatsın?Bu nasıl bir işkence yöntemi?
Kayseri Mantısı:Bir şartım var,sen de bana kek yapacaksın.
Afitap:İstersin de yapmaz mıyım?Hemen ablama bir tane fırında kek.
Kayseri Mantısı:Bir haberim daha var.
Afitap:Neymiş?
Kayseri Mantısı:İftara Kamerler de geliyor.
Afitap:Ne???Onlar ne alaka?
Kayseri Mantısı:Annelerimiz eskileri yad etmek istemiş.Hatta Ayşe teyzemle,annem birlikte plan yapmışlar.Sultan teyzem,eniştem ve Kamer de gelecek.Yeni taşındıkları için ağırlamak istemişler.
Afitap:Hmm anladım.
Kayseri mantısı:Pek sevinmedin galiba?
Afitap:Olanları biliyorsun.
Afitap:Neyse ya,sırf o mantı için geleceğim.
Kayseri mantısı:Hadi bakalım köle,yürü mutfağa kek yap bana!
Afitap:O mantı güzel olmazsa o zaman kim köle gösteririm sana!
Kayseri mantısı:Tamam tamam kızma...
(Dört saat sonra,iftar vakti)
Elimdeki kekle birlikte,
Zeyneplerin daire kapısının önünde annemle birlikte durduk.
Zile basıp bir süre bekledim.
"Ben bakarım."diye bir ses yükselmişti.
Bu ses bizim hırsıza aitti.
Ne diye erkenceden buraya damlamıştı bu?
İçimdeki ses,
"sanane be kuzeninin evi,ister gelir ister gider."dediğinde, ona hak verdim.
Kapı açıldığında bizi gören Kamer kenara çekildi ve şaşkınca konuştu.
Aman ne hoş bir karşılama!
"Hoşgeldiniz."
Annem,"hoşbulduk oğlum."
Ne oğulu anne?Allah aşkına ne oğulu?
Senin bir tane oğlun var o da Ömer. onun da kendine hayrı yok zaten.
Sümüklüye bakmadan yanından geçip mutfağa gittim.
Elimdeki keki tezgaha bırakıp,mantının son dokunuşlarını yapan Zeynep'e baktım.
Zeynep,"Hoşgeldin şeker parem."
"Hoşbuldum kayseri mantım."
Derdemez yüzü gülmüştü.
Ona böyle hitap etmem hoşuna gidiyor olsa gerek.
"Ee biz nerede oturacağız?"
Zeynep,"Yemek ve çay faslından sonra erkekleri sol taraftaki odaya göndereceğiz biz ise büyük salona geçeceğiz."dediğinde,onaylar biçimde kafamı salladım.
Kekleri dilimleyip,salondaki masanın üzerine yerleştirdim.
Biz Zeynep'le birlikte sofrayı kurarken,Kamer de kurmaya yardım ediyordu.
Sofrayı kurduktan sonra babalarımız da gelince hep birlikte sofraya oturduk.
Ezanın kulaklarımıza ilişmesiyle dua edip sularımızı içtik.
Mideme ulaşan suyla bir kez daha "şükürler olsun."dedim.
Yemekler yenirken,göz ucuyla bana bakan sümüklüye ters bir bakış attım.
İlk defa mı yemek yiyen insan görüyordu?Tamam,mantıyı büyük bir iştahla yemiş olabilirim ama gayet normaldi bence!
Aramızda kalsın normalde iki tabak mantı daha gömerim de neyse şimdi, insanların içindeyiz...
Yemekler yendikten sonra sofrayı toplayıp,çay faslına geçiş yapmıştık.
Babamlarımız Kamer'in babası Şevket amca ile koyu bir sohbete dalmıştı.
Herkesten bağımsız bir şekilde koca tabaktaki keki yarıya indiren Kamer, farklı bir dünyada yaşıyor gibiydi.
Afitap:Çüş çüş.
Afitap:O tabakta bütün,koca bir kek vardı...
Afitap:Hani diğer insanların da yemesi için yapıldı o kek.
Kamer:Lokmalarımı da mı saymaya başladın?
Afitap:Hem mide birden tıka basa doldurulmaz.
Kamer:Dedi,iki tabak mantıyı soluksuz yiyen cadı Afitap.
Afitap:Öyle bir yedin ki keki, lokmalarını saymamak imkansızdı.
Afitap:Senin yediklerinle on tane yetim doyurulur be.
Kamer:Sen mantıyı hüpletirken biz bir şey diyor muyduk cadı?
Afitap:Aman iki tabak mantı yedik gözüne batmış beyefendinin.
Kamer:Bu arada gelmene şaşırdım.
Gelmezsin diye düşünmüştüm.
Afitap:Normalde gelmezdim zaten...
Kamer:Ne için geldin benim için mi?
Kamer:Tahmin etmiştim.
Afitap:QLWWKEJEKDJRHSKJEKDHD
Afitap:Senin için mi?
Afitap:QLWLEJEKDJDKDKDKFJDKDK
Kamer:komik mi?
Afitap:Benim oraya tek gelme sebebim Zeynep ve yaptığı mantı.
Kamer:Benim de tek geliş sebebim Zeynep'in yaptığı kekti.
Kamer:Gelmezdim de işte neyse...
Kamer:Aynı kekten bir daha yaptırayım ona.
Afitap:Yalnız bir sorun var...
Kamer:Ne?
Afitap:Keki ben yapmıştım :)
Kamer:Biliyordum senin yaptığını.
Kamer:Ben seni deneyeyim dedim.
Afitap:Yav he he.
Afitap:Kekin yarısını dağda aç kalmış kurt gibi yerken de böyle diyordun zaten.
Afitap:Montofon ineği seni jcjdjxjfkdbfjf.
Kamer:Burada birkaç gün daha kalacağım,kaldığım süre boyunca görüşmek zorunda kalırsak kek yapıp öyle gel.
Kamer:Aksi takdirde sana tahammül edebileceğimi sanmıyorum.
Afitap:Sen bilmezsin...
Ben sevmediğim insana,zehir olsa vermem.
Afitap:Ama istersen Zaynep'e söyleyebilirim sana gitmeden önce bir yolluk kek hazırlasın.
Kamer:Şırnak'a kadar bir kekle doymam ben.
Afitap:Şırnak mı?Anlamadım şırnak ne alaka?
Kamer:Görev yerim orası,askerim ya ben.
Afitap:Hee şimdi anladım.
Afitap:Küçükken de öyle derdin hep.
Kamer:Hatırlıyor musun?
Afitap:Az bir şeyler hatırlıyorum.
Afitap:Mesela küçükken bizi acemi asker yapıp,kendin komutan oluyordun,bize emirler veriyordun.
Kamer:Onu bunu boşver de...
O kekten bir daha yapsana.
Afitap:Senin emirlerin bize daha sökmez asker bey...
Afitap:Kek sömürücü seni!
Kamer:Benim emirlerim insana kök söktürür :)
Afitap:Ekmek hırsızlığı yapan birinin,
emirlerinin muhatabım olacağını pek sanmıyorum.
Kamer:
Afitap:Beni anlayabilmen için üstün zekanın olması gerekli sümüklü.
Kamer:Üstün zeka anlayışın buysa,şimdiden elendin.
Afitap:İlgi alanıma girmiyorsun sümüklü!
Afitap:Kaybol.
Kamer:kaybolayım.
Bölüm sonuuu💖
Nasıldı bölüm?
Komikti fnfnxkdkdj
Ömer'in u dönüşü fjdnxjjf
İnatçı ve kek sever Kamer