10|Komiksiz Şaka|

3K 246 67
                                    

İşte ölüm fermanımın elime verildiği zaman!Şimdi öleceğim gerçeği açıklanıyor.Şu an nerede miyim?Evde...
Nerede olduğum konusunda bir sorun yoktu.Asıl sorun başıma gelenlerdi.

Evin ikili koltuklarının birinde ben birinde ise Kamer oturuyordu.
Annelerimiz karşımızda iki polis edasıyla hesap soruyorlardı.
Sormasına soruyorlardı fakat cevap veren kimse yoktu!

Aylin ise annemlerin hemen yan koltuğunda sinsi bakışlarını bize gönderiyordu.
Hırsız'ın bana şaka yapmasının ardından bir gün geçmişti.
Ben alacaklı gibi kapısına dayanmış ve kapıyı paldır küldür bir sinirle çalmıştım.
Tabii annesi kapıyı açınca geri vites yapıp durumu kurtarmıştım.
Nasıl mı?Aynen şu cümleyi kurdum:
"Çok özür dilerim ben bu apartmandaki bir arkadaşıma şaka yapacaktım da yanlış dairenin kapısını çaldım."demiştim, anlayacağınız doksan derece dönüş olmuştu bu ve Sultan teyze beni anlayışla karşılamıştı.
Ama arada bir çıngıraklı yılan vardı.
Kurtardığım durumu tekrar bozmuştu.

Kamerden duyduğuma göre dakika da bir sevdiği kızın kim olduğunu soruyordu.Kendisine boşuna sülük demiyor ya!Kamerde dayanamayıp onu tersleyince bizim sülük sinirlenmiş.Kamer ben gelince annesinin yanına gelmişti.
Keskin bakışlarımı çaktırmadan Kamer'e göndermeyi unutmamıştım.
O son mesajı görseydim bunlar olmayacaktı.Bu kadar fevri olma be Afitap!Tam Özrümü diledikten sonra tıpış tıpış evime dönüyordum ki...
Annesi içeri girdikten sonra Kamer dışarı çıkmıştı.Apartmanın aşağısında ona küçük bir fırça atmıştım.
Evet küçük bir fırça,aslında büyük bir fırça atmam gerekiyordu!
Dükkan önlerinde oturan esnaf topluluğunun diline düşmemek için
susmuştum.

Biz aşağıda tartışırken,yukarıdaki çıngıraklı yılan ortalığı karıştırıyordu.
Pek zeki Kamer bey telefonunu sülüklünün yanına bırakıp aşağı inmişti.Hadi onu geçtim insan telefonuna şifre koyar.
Öyle bir insanın yanına çöp bile bırakmamak gerekir!
Aylin fırsat bu fırsat diyerekten Kamer'in telefonunu karıştırmış ve mesajlarımızı görmüş.
Ağzındaki bakla ıslanmadan annemlere ötmüştü.
Annemler ise şu an Kamer ile benim birbirimizi sevdiğimizi düşünüyordu.

Şu an alnımdan akan terleri silmeye bile cesaret edemiyordum.
Hepimiz annemin bakışları altında eziliyorduk.
Kurt bakışlım canım annem!

Annem elindeki terliği sallayıp konuşmaya başladı.
"Neden bize söylemediniz?Başkasından duymak yerine sizden duysaydık bu kadar kızmazdık evladım!"

Usanmış bir yüz ifadesiyle konuşmaya başladım,
"Anneciğim gözünü seveyim yok öyle bir şey!"

Bu sefer Sultan teyze konuştu.
"O zaman o mesajlar neydi?"
Ya işte böyle sorarlar insana Afitap hanım!

En sonunda Kamer konuşmaya zahmet etmişti!Hadi bakalım sümüklü bugünün kahramanı sensin.
Kurtar bizi!
"Anneciğim sadece küçük bir tartışmaydı,başka bir şey değil!"

Ben de bizi kurtaracak sanıyorum...
Bu hırsızdan bana hayır gelmez!
Sultan teyze gözlerini kısarak cevap verdi.
"Oğlum biz buraya geldiğimizden beri mi tartışıyorsunuz?"

Çıngıraklı sülük dudaklarını bükerek kendini konuşmaya dahil etti.
"O konuşmalarda pek tartışma göremedim ben."dedi tüm sinsiliğiyle sırıtırken.

Aylin'e 'seni mahvedeceğim'başlıklı bakışlarımı atarak konuştum.
Belli ki tokat yemeyi özlemişti!
"Aylin o çeneni kapat,geçmişi hatırlattırma bana."

Aylin bana bakarak,
"Tehtid mi ediliyorum?Bana mı öyle geliyor?"dedi,maduru oynarken.

Gözlerimi açarak konuştum.
"Sana öyle gelmiyor,tehtid ediyorum.
Gel istersen bir flashback yapalım."
Dediğimde kaşlarını çatarak bana baktı.

Pide Kuyruğu •Texting•Where stories live. Discover now