"Allen ginugulo mo ako."
He sigh. "I-im sorry..."
Binitawan niya ang kamay ko at umayos ng upo. Hindi ko na alam kung anong dapat kung gawin. Unti unti na akong nahihila ni Allen pero pinipigilan ko dahil iniisip ko si Emman.
"Mahal mo parin ba talaga ako?"
"Hindi nawala ang pagmamahal ko sayo Adi."
Ganon parin ang sitwasyon namin. Parang gusto ko nalang iumpog ang ulo ko sa matigas na pader para may makuha akong matinong sagot na galing sa utak ko.
"Hindi ko akalain na iiwan mo ako, nasusukuan mo ako. Matagal na kitang pinatawad Adi pero hindi ko alam kung saan ako magsisimula."
Napalunok ako. Muli niyang hinawakan ang kamay ko.
"Adi okay lang sakin kahit may relasyon kayo ni Emman. Basta ang mahalaga kasal parin tayo. Tatanggapin ko kahit masakit basta umuwi kalang sakin."
"Allen..."
"Adi please I'm begging you, I need you..."
"Allen naguguluhan na ako."
"Simula nong nawala ka sakin, doon ko narealized na dapat hindi kita sinaktan. Na dapat hindi ko pinaramdam sayo na nag iisa ka. Forgive me Adi please..."
I bite my lower lip. Yumuko ako para hindi niya mapansin na naiiyak na ako. Nasasaktan ako ngayon. Ayokong maging makasarili. Kapag tinanggap ko si Allen, paano na si Emman?
Fuck!
Nanlabo ang mga mata ko ng makitang namumula na ang mga mata ni Allen. Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako sa tuwing mag mamakaawa sa akin si Allen. Ilang saglit pa ay bumagsak na ang mga luha niya na kaagad ko naman hinawi.
"Shssh don't cry." Bulong ko.
Allen forgive me before but I didn't know. And now I should forgive Allen too. He didn't deserve to intreat with me. I don't want Allen to get hurt because for the past six years, I realized that I still love my husband. The man of my dreams, the man who is willing to lose everything for me.
I slowly kiss him passionately. Naramdaman ko ang bawat haplos niya sa baywang ko na siyang ikinagalaw ko. Para akong ginigisa sa mga haplos niya. Ilang saglit pa ay huminto ako sa paghalik sa kaniya at ngumiti.
"Bigyan mo pa ako ng oras, aayusin ko lang ang sa amin ni Emman."
Pagkasabi ko 'non ay muli ko siyang hinalikan sa labi at kaagad ng bumaba ng sasakyan.
Nang makita kung nakaalis na siya ay pumasok na ako sa loob. Habang naglalakad ako ay sinubukan kung tawagan si Emman pero hindi niya sinasagot. Tatlong beses ko na siyang tinatawagan pero can't be reach parin.
Napabagsak ako sa mahabang sofa ng makapasok ako sa loob. Dahan dahan ko naman hinawakan ang labi ko ng maalala ang halikan namin kanina ni Allen sa sasakyan. Napabuntong hininga ako ng malaman na may kilig parin akong nararamdaman kay Allen.
I need to fix this. I need to fix this mess as soon as possible. I don't want Emman to be hurt because of me. Muli kung tinawagan si Emman at kaagad akong napatayo ng sagutin niya ang tawag ko.
(Miss me my love huh?)
Naglakad ako papunta sa veranda para lumanghap ng sariwang hangin. Kailangan kung huminga dahil kinakabahan ako sa sasabihin ko kay Emman.
"How are you?"
(I'm fine love, nandito ako ngayon sa bundok kasi nandito yung signal)
Narinig ko ang mahinang pagtawa niya.
"Kumain kana ba?"
(Yes kanina pa, ikaw kumain kana? by the way how are you? I miss you.)
Huminga ako ng malalim dahil sa lambot ng tono ng pananalita niya. Natatakot ako, hindi ko na alam kung anong sasabihin ko.
"Tapos narin ako, Emman can we talk?"
(Already have a decision?)
"Uhm....bakit parang mahina ang boses mo?"
(Because...uhm...)
"Okay never mind."
(I'll comeback after one month and three weeks, see you love bye!)
Nang maibaba na niya ang linya ay muli akong umupo sa mahabang sofa. Pumikit ako ng mariin hanggang sa muling tumunog ang cellphone ko.
Unknown number:
Magnet ka ba?
Nang mabasa ko ang mensahe ay kaagad na napakunot ang nuo ko. I know its Allen so I set his name as 'husband'
Me:
Bakit?
After a seconds he suddenly replied.
Husband:
Kasi hinihila mo ako gamit ang mga mata mo.
Alam kung corny pero hindi ko alam kung bakit ako napapangiti ngayon. Hindi mahilig mag text text si Allen, pero ngayon hindi ko alam kung anong pinaggagagawa niya.
Me:
Matulog kana.
After I send him a message. I suddenly drop my phone on the floor when I detected that he's calling! Pinulot ko ang cellphone at kaagad itong sinagot.
"W-what?"
(You don't feel anything? like ano nga ang tawag 'don?)
"Tawag sa alin? yong kilig ba?"
(That's it! you don't feel anything?)
"Hindi ako kinikilig."
(Oh its okay, first try palang naman.)
Sa loob loob ko ay napapangiti nalang talaga ako dahil sa ginagawang ka cornyhan ni Allen. Why is he doing this? hindi bagay sa kaniya.
(Pupunta ako bukas ng umaga sa bahay para kunin ang sasakyan mo.)
"Uhm okay..."
(See you tomorrow, I love you)
Kaagad kung pinutol ang linya dahil sa nararamdaman ko. Inginudngod ko ang mukha ko sa unan at tumili.
"Oh my god did he said that he love me?"
Alam kung OA pero hindi ko mapigilan ang nararamdaman ko. Six years ago ng nagkakalabuan na kami ay hindi ko narinig sa kaniya ang salitang mahal niya ako. Kung kaya't sobra akong nasisisyahan dahil sa mga pinag gagagawa niya ngayon! He changed.
Kinaumagahan ay maaga akong umalis ng bahay para bisitahin si Ellen at ang anak niyang si Adri.
"Bakit hindi mo sinabing pupunta ka? sandali lang hindi pa ako nakapag linis."
Hindi ko siya pinansin at kaagad na dumiretso kay Adri na ngayon ay abala sa paglalaro ng puzzle. Inilapag ko rin ang mga dala kung pagkain sa lamesa para mayakap ko si Adri.
"Hello baby, how are you?"
"O-okay lang po..."
I kiss her in the forehead before I follow Ellen. Kasalukuyan niya ngayong inilalagay sa plato ang mga dala kung pagkain.
"Hindi mo ba kasama si Emman?"
I shook my head. "Nope, nasa province siya for business."
"Kaya pala hindi ko siya nakikita."
Tinulungan ko siya sa ginagawa niya. Inilabas ko sa paper bag ang liempo na binili ko kanina ng makadaan ako sa isang ihaw ihaw papunta dito.
"Ellen what should I do?"
"Do what?"
"Ginugulo ni Allen ang utak ko, ngayon hindi ko na alam kung anong gagawin ko."
Tumigil siya sa ginagawa at mariin akong tinitigan.
"Do you love Emman?"
"Yes."
"Do you still love Allen?"
Hindi ako kaagad nakasagot sa tanong niya. Muli kung ipinagpatuloy ang ginagawa ko ng muli siyang magsalita.
"Anong nararamdaman mo kapag kasama mo si Emman?"
Ano ngaba ang nararamdaman ko? "Of course Im happy with him, he's always by my side."
"Eh anong nararamdaman mo kapag kasama mo naman si Allen?"
I suddenly bite my lower lip. Pakiramdam ko pinagpapawisan ako ng dahil sa mga nakakalokang tanong ni Ellen.
"Kakaiba."
"Anong klaseng kakaiba?"
"If I'm with him, I feel strange feelings. Yung feelings na gustong gusto ko."
"And then?"
"Kakaiba ang nararamdaman ko kay Allen kesa sa nararamdaman ko kay Emman. Basta hindi ko maintindihan."
I heard she sigh. "So kakaiba ang nararamdaman mo kay Allen kesa kay Emman? so ngayon balikan mo ang una kung tanong...do you still love Allen?"
"I think....yes, but I don't want to be selfish. How about Emman?"
"Adi sundin mo ang sinasabi ng puso mo. Pareho kayong nagkamali ni Allen, kaya dapat patawarin niyo narin ang isat-isa. Sundin mo kung anong ikakasaya mo, just always remember that I am always here to support you."
Dahan dahan akong humakbang paplapit sa kaniya at marahan siyang niyakap.
"Tandaan mo ang pagpapakasal ay hindi isang putahe na kapag ayaw mo na isusuka mo. Parte ng pagmamahal ang masaktan, ngunit ang dapat niyong gawin para maging matatag ang pagsasama niyo ay ang patawarin ang mga sarili niyo. Itapon niyo na ang madilim na nakaraan at magsimula ng bagong kabanata."
Nagsibagsakan ang mga luha ko dahil sa sinabi ni Ellen. Ngayon alam ko na na dapat hindi ako basta basta susuko. Pinakasalan ko si Allen dahil mahal ko siya. Pinakasalan ko si Allen dahil siya ang gusto kung makasama habang buhay. Sumumpa ako sa maykapal na kahit anong mangyari hindi namin iiwan ang isat isa. Malala ang nangyari sa amin noon na halos hindi na ako pinapansin ni Allen sa tuwing dadaan ako sa harap niya. Pero kahit gaano man siya kagalit sa akin ay hindi niya ako iniwan. Kaya ngayon gagawin ko rin ang nararapat.
"Alam kung maiintindihan ni Emman kung ano man ang desisyon mo. Mabait si Emman at kailanman ay hindi niya kamumuhian."
Kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya at kaagad na hinawi ang mga luha ko.
"Thank you Ellen."
"That's what's friends are for."
Kinain namin ang mga dala kung pagkain. Pinakiusapan ko si Ellen na ako na ang magpapakain kay Adri dahil sa tapos narin naman akong kumain.
"Oh baka agawin mo ang anak ko ha." Biglang sigaw ni Ellen habang naghuhugas ng pinagkainan namin.
"Akin nalang to Ellen para may ambag ka naman sa friendship natin. Gumawa nalang kayo ng bago."
"Ang kapal naman ng mukha mo baliw ka, sasabihin ko kay Allen na anakan ka ng sunod sunod."
Tinaasan ko siya ng kilay ngunit tinawanan niya lang ako.
"Manahimik ka nga dyan!"
Inabot ako ng tanghali kina Ellen dahil napasarap ang kwentuhan namin. Nagpaalam narin ako na aalis na dahil pupunta pa ako sa bahay ng mga magulang ni Allen.
Nasa kalagitnaan ako ng byahe ng biglang mag ring ang phone ko. I answered it immediately.
(Nasaan ka? nandito ako ngayon kina tita.)
"I'm on my way."
(Sige mag ingat ka.)
I ended the call. Ilang saglit pa ay nakarating na ako sa subdivision kung saan nakatira sila mama at papa. Inihinto ko ang sasakyan ko sa harap ng bahay at nakita ko naman ang sasakyan ni Allen na nakapark sa unahan. Nandito pa siya?
Bumaba na ako at kaagad na pumasok sa loob. Nadatnan ko pa si Mang Rio na abala sa paglilinis ng sasakyan habang si manang sesil naman ay nagwawalis sa garden. Nang makapasok ako sa loob ng bahay ay nadatnan ko si Faith na abala sa pagpapadede sa anak niya.
"Ang lake naman ng dede mo."
Bungad ko. I sat beside her. Hinaplos haplos ko rin ang paa ng anak niya.
"Namamanhid na yung nipple ko, anak kay tita Adi ka naman dumede okay lang ba?"
Bigla ko siyang himapas sa braso na ikinaaray niya naman.
"Baliw ka talaga, cr muna ako."
Kaagad akong tumayo para sana mag cr. Nasa banyo si Bevei dito sa baba kung kaya't kailangan ko pang umakyat sa taas para doon nalang mag banyo. Kasalukuyan akong naglalakad sa hallway ng mapahinto ako sa harap ng kwarto ni Allen.
Lumingon lingon muna ako baka may makakita sa akin. Nang mapansin kung wala naman ay dahan dahan kung pinihit ang door knob at nadatnan ko si Allen na nakadapa habang nagbabasa.
Maingat akong humakbang papalapit sa kama niya at dahan dahan na inagaw ang binabasa niyang libro.
Nanlaki ang mga mata ko ng mabasa kung ano ang pabalat ng libro.
"How to be a good husband?"
Napansin kung napayuko naman siya dahil sa hiya. Natatawa ako sa sitwasyon namin ngayon. Seryoso ba talaga? pinag aaralan na niya kung paano maging mabuting asawa?
Akmang aagawin niya sana ang libro ng itaas ko ito.
"Adi give it to me." Pagod niyang sabi.
Umiling naman ako. "Ayoko nga."
"I said give it to me."
Muli akong umiling.
"No."
Nang mapansin kung may bumubukol sa kama niya ay kaagad kung inalis ang kumot at ganon nalang ang gulat ko ng makita ang limang romance books na nakakalat ngayon sa kama niya. Napaka interesting rin ng mga titles ng libro, puro talaga sa buhay mag asawa.
Kaagad naman niyang tinakpan ng kumot ang mga libro. Malapad naman akong ngumiti sa kaniya na ikinakunot ng noo niya.
"I can't believe na pinag aaralan mo kung paano maging mabuting asawa. Is that you Allen?"
Inilahad niya ang kaniyang palad. "Akin na."
"Ayoko."
"Ayaw mo?"
"Ayaw."
"Ayaw mo talaga?"
"Ayaw ko talaga—"
"Okay."
Pagkasabi niya non ay napapikit ako ng hilahin niya ako pahiga ng kama at kaagad na pinosasan. What the hell? naramdaman ko ang pag angat ng dress ko kung kaya't gusto ko sanang ibaba ngunit naka posas pala ako.
"Allen what are you doing?!"
"Ayaw mo pala ha. This is punishment Adi, dahil sa pagmamaldita mo parurusahan kita."
Napalunok nalang ako ng haplusin niya ang hita ko pataas sa bewang ko. Gusto ko sana siyang sipain ngunit hindi ko magawa dahil nakaupo siya sa legs ko.
"Allen umalis ka dyan, sinasabi ko talaga sayo kapag nakawala ako dito lagot ka talaga sakin." Pagbabanta ko.
"Sinong may sabi sayo na makakawala ka pa sakin?"
Uminit ang pisnge ko dahil sa sinabi niya. Huminga ako ng malalim ng maramdaman kung dahan dahan niyang hinahaplos ang dibdib ko. Hindi ako makaalma dahil pinipikot niya talaga ako.
Mas lalo akong nahirapan huminga ng dumampi ang halik niya sa leeg ko pababa sa dibdib ko. Dahan dahan naman niyang kinakalas ang pagkakabotones ng dress ko dahilan para tumumbad sa kaniya ang mga dibdib ko. What is he doing?
"A-allen please itigil mo na."
He stroked my lips. "No I won't."
"Allen please..."
"Please? what's the meaning of that? iba kasi ang nasa isip ko."
"Allen nasa labas lang sina Faith maririnig nila tayo!"
Kinuha niya ang scatch tape na nakapatong sa table malapit sa kama niya at pumutol ng kaonti.
"Allen what are you doing?"
Nanlaki ang mga mata ko ng inilagay niya iyon sa baba ko kung kaya't hindi ako makapag ingay.
"There, hindi na nila maririnig. But I don't care if they heard us moaning, let them see what we're doing."
I raised my brows. Pinipiga niya talaga ako walang hiya.
"I learned this on the book, how to pleasure your wife. And I will apply on my wife the knowledge I've learned."
Muli niya akong hinalikan sa pisnge pababa sa leeg ko. Wala narin akong nagawa dahil naguhustuhan ko ang ginagawa niya. Yes please do what you want honey, my body, heart and soul is only yours.