"Ablaaa..."
"Ablaaaa..."
"Ablaaa kalk artık."
Derinlerden gelen sesle sıçrayarak yerimden uyandım.
Ağzım dilim birnirine dolanmıştı.
Konuşamıyordum...
Saat kaçtı?Bu zebellah niye başıma dikilmişti?
"Ömer git başımdan."deyip,gözlerimi tekrar yumdum.
Ömer koridorda bağırarak yürüyordu.
"Anne bu bücür kızın varya,
Modifiyeli tofaş egzozu gibi horluyor."
"Ben bir daha sahura falan uyandırmam ablamı."
"O horultuyu sağır sultan bile duydu be..."
Ömer zebellahının ağzına yapıştırmak için uykulu bir şekilde mutfağa ilerledim.
"Ömer seni varya,o yeni oluşmuş ergenlik sakallarından tavana asarım."
"Hem nerede görülmüş benim horladığım."
Yarı açık gözümle,elimdeki terliği Ömer'e atmak için hazırda bekletiyordum.
"Camın önünden geçen ramazan davulcusunun sesini bastırdı horultun."deyip kahkaha atmaya başladı.
Ayşe sultan,savunmaya geçerek beni bir sıfır öne attı.
"Ömer,uğraşma kızımla!"
"Aman yemedik yoluk saçlı kızını."
Sinirlendiğimi görünce koşarak odasına kaçmaya başladı,arkasından ilerledim ve terliği rast gele fırlattım.
"Iskaladın bücür."deyip,odasının kapısını kilitledi.
İşte böyleydi Ömer...
On sekiz yaşındaydı fakat sıfır altı yaş çocuk hiperaktifliğiyle yaşıyordu hayatı.
Ben ise ondan beş yaş büyük ablası olarak,ailenin en büyüğüydüm.
Üniversitemin bitmesine az kalmıştı.
Daha doğrusu hemşirelik okuduğum için,son staj senemdeydim.
Aklıma gelen fikirle sinsice güldüm.
Telefonu elime aldım,şu hırsızı birazcık rahatsız etsem aklı başına gelir miydi?
Afitap:pişt aç ayı uyandın mı?
Afitap:Bak uyanmazsan çaldığın pidelerden yiyemezsin.
Afitap:Bayatlayınca da güzel olmuyor.
Afitap:Hadi uyan olmuyor böyle bak.
Afitap:Daha karpuz kesmedik.
Kamer:Sayende sofrada yarı uyuklayan babam bile uyandı bildirim sesleriyle.
Afitap:
Kamer:Peki memati reis sakin ol.
Afitap:Sakinim zaten.
Kamer:Belli gecenin köründa bana yazacak kadar sakinsin.
Afitap:Benim amacım rahatsızlık vermek.
Kamer:Ben hayatımda senin kadar dobra bir insan görmedim...
Afitap:Ne yapıyorsun pidelerimi mi
yiyorsun?
Afitap:
Afitap:Hiç acımadan mideye cumburlop.
Afitap:Homini gırtlak ye anca.
Afitap:Ya da dur madem çaldın ye.
Afitap:O kadar zahmet edip çalmışsın sonuçta.
Afitap:Hem aç ayı da oynamaz derler.
Kamer:Allah belamı versin benim ne yapmışım ben ya.
Afitap:Yok o kadar da değil.
Kamer:Ulan çalmadığım pidenin parasını ödüyorum.
Kamer:Sen hala vicdanımın üzerine oynuyorsun
Afitap:Hee aynen önümü bir döndüm ekmeklerimle birlikte penguen gibi koşa koşa gidiyorsun.
Kamer:
Kamer:Sinirim bozuldu bir dakika.
Afitap:Gülüyor musun?Ağlıyor musun?
Kamer:İkisi karışık.
Kamer:Hırsız hızlı koşar,penguen gibi koşmaz.
Afitap:Salak bu çocuk ya.
Afitap:Seni trolledim sen de inandın.
Kamer:Ne?
Afitap:Koşan kişiyi görmeden hızlı koştuğunu nereden biliyorsun?Belki penguen gibi yavaş koştu.
Afitap:Demek ki koşan kişinin kim olduğunu biliyorsun.
Kamer:Bir an ben bile ekmekleri çaldığıma inandım he hdhdjdjhfksnd.
Kamer:Tamam yeter bu kadar şamata.
Kamer:Rahat bırak beni cadı,sabah erkenden camiye gideceğim.
Afitap:Sen?Camiye?
Kamer:Evet.
Afitap:Bu sefer ayakkabı çalmaya mı?
Afitap:QWORKELJDKESKNDKDJD
Afitap:Bir bakmışız dedenin biri ayakkabım yok diye yakınıyor.
Kamer:
Afitap:Ne oldu cevap veremedin?
Afitap:Yine haklıyım değil mi?
Kamer:Aklı kısa olan kişiye uzun cevap verilmez.
Kamer:
Afitap:Bu ağır oldu ama olsun...
Afitap:Yarın pide kuyruğunda görüşürüz.
Afitap: