(Dedicated kay @ shaniatwine, Buena manong nag comment ^^, thank you sa pag babasa)
—-
-Third Persona-
Sa playground ng Real State Nursery School, masayang nag lalaro ang mga bata sa slides, swing, monkey bars, tunnels. Ang iba ay may mga sariling laro sa mga psp at iba pang gadget kasama ang mga kaibigan nila.
Pero may isang batang kakaiba. Isang batang babae na tahimik lang na nag babasa ng isang fairy tale book. Naka upo ito sa damuhan sa ilalim ng puno at may sariling mundo.
Isang batang lalaki ang nakapansin sa batang babae. Pagkatapos nitong mag slide, ay tumakbo ito palapit sa batang babae at walang ano ano ay hinablot nito ang librong binabasa nong babae.
"Tsk fairytale? How childish!" asar dito ng batang lalaki. Nainis naman ang batang babae at tumayo siya para agawin ang libro niya mula sa batang lalaki.
"I don't care! Besides I'm still a child! So give me my book!" pilit inaabot ng batang babae ang libro niya mula sa batang lalaki pero dahil mas matangkad ang batang lalaki kesa sa kanya at mas maliksi ito ay hindi niya ito magawang maagaw.
"Ayaw ko nga! Bleh!" belat pa ng batang lalaki dito sabay takbo. Agad naman itong hinabol ng batang babae pero kahit anong gawin niya ay hindi niya ito mahabol.
"Weak! Be-be-bleh-bleh! Be-be-bleh-bleh! Hindi niya ako mahabol! Be-be-bleh-bleh! " hingal na hingal na napaupo sa damuhan ang batang babae yumuko ito at nag kunwaring umiyak. Natigil naman ang batang lalaki sa pang aasar sa batang babae at agad niya itong nilapitan.
"Hey, why are you crying?" tanong ng batang lalaki. Hindi sumagot ang batang babae at patuloy lang sa pag atungal.
"Uwaaahhhhhh!!! Huhuhuhu hikhik sniff sniff"
Nataranta naman ang batang lalaki dahil sa lumalakas na iyak ng batang babae. Natatakot siya na baka may makakita sa kanilang teacher at mahuli siya sa ginawa niya sa batang babae. Lumuhod siya sa harap nito at hinawakan ang batang babae.
"Hush please don't -" hindi na natapos ng batang lalaki ang sasabihin dahil nag angat ng tingin ang batang babae at kinuha ang libro, pero sa kasamaang palad agad itong naiiwas ng batang lalaki at tatawang tumayo.
"Haha tricky huh" ngisi ng batang lalaki. Napuno na ang batang babae at walang babalang dinamba niya ang batang lalaki. Sa gulat ng batang lalaki na bitawan niya ang libro. Pareho silang dalawa napatingin kung saan nag landing ang libro. Mabilis siyang tumayo at tumakbo papuntang libro pero natigilan siya ng makitang nahulog ito sa putikan.
Tumakbo ang batang babae papunta sa libro niya at kahit putikan ay kinuha niya iyon. Tinitigan niya ang putikang libro at maya maya ay tahimik itong umiyak.
Muling nataranta ang batang lalaki dahil ngayon, kitang kita niya na umiiyak na talaga ang batang babae. Lumapit siya dito.
"I'm sorry. I'm just going to replace it" sincere na sabi niya dito. Pero tiningala siya ng batang babae at napahakbang siya patalikod ng makita kung gaano kasama ang tingin ng batang babae.
"You can't replace it jerk!" tumayo ang batang babae at tinulak niya ang batang lalaki.
"It's my daddy's gift for me! You are not my daddy so you cannot replace it!" umiiyak na sabi ng batang babae sabay takbo papalayo. Naiwan naman ang batang lalaki habang nakatingin sa batang babae na patakbong lumalayo sa kanya.
Tinignan niya ang libro at kinuha iyon pagka kuwan....
—-
"Krisan babe!" mula sa binabasang libro nag angat ng tingin si Krisandra. Agad na nalukot ang mukha niya ng mapag sino ang nakatingin sa kanya.
"Anong kailangan mo Ignacio? Kung nandito ka para bwisetin ako... please lang layuan mo na ako" naiiritang sabi ng dalaga dito bago ulit tinapunan ng tingin ang libro.
"Krisan babe naman, ang sungit mo. Mag papaturo lang naman ng assignment eh" nakangusong paki usap ng binatang Ignacio.
Bumuntong hininga muna si Krisan bago niya ulit tinapunan ng tingin si Trail.
"Hindi mo ako tutor Ignacio kaya pwede lumayas ka na sa harapan ko?" lalo lang nalukot nag mukha niya na imbes na mainis ang binata sa sinabi niya ay ngumiti pa ito.
"Sige na nga. Narinig ko naman na, na sinabi mo ang endearment mo para sa akin. Okay na yun para ganahan akong gumawa ng assignment natin" ngi-ngisi ngising sabi ng binatang Ignacio.
Agad naman na nag init ang mga pisngi ni Krisan at kinunutan ng noo ang binata.
"Anong endearment ang pinag sasabi mo gan Ignacio?! Manahimik ka nga!"
"OO na lang Mrs. Ignacio" mas lumawak ang ngisi ng binatang Ignacio ng makita ang reaksyon ng dalaga sa kanyang sinabi.
"Anong itinawag mo sa akin?!" galit na tanong sa kanya ng dalaga pero hindi niya ito ininda.
"BAkit Mrs. Ignacio? May mali ba sa paraan ng pagtawag ko sayo?" pigil ang tawang tanong ng binatang Ignacio.
"Tinawag mo akong Mrs. Ignacio! Ang kapal ng mukha mo!" namumulang sita sa kanya ng dalaga.
"Eh paano, tawag mo sa akin Ignacio kaya tatawagin na lang kitang Mrs. Ignacio. Ayaw mo niyon? Ikaw ang magiging future misis ko?" tuloy na pang aasar niya sa dalaga. Nakita niyang hahatawin na siya nito ng librong binabasa kaya agad siyang tumayo mula sa kinauupuang upuan at dali daling lumayo sa dalaga.
"Sige Mrs. Ignacio, mag palamig ka muna ng ulo mo! Hahah" isang nakakalokong kindat ang binigay niya dito bago niya ito iniwang nang gagalaiti.
Kompleto na ang araw niya, dahil nainis na niya si Krisandra Alejandro.
—-
Kakasara lang ni Krisandra ng locker niya ay may bumungad agad sa kanyang mukha ng lalaki.
"Ahh sh.t!" malakas na mura niya dahil sa pagkagulat. Nakita niya kung paano napangiwi ang lalaki.
"H-hah p-pasensya na K-Krisandra... g-g-gusto.... Gusto ko lang i-i-i...ibigay sayo ito"nauutal na sabi nito sabay lahad sa kanya ng isang long stemmed rose. Sa stem ng rose ay may naka dikit na papel.
Pagka abot na pagkaabot niya sa Rosas ay agad na kumaripas patakbo ang lalaki. Naiwan na lang siya doon na nakatanga. Maya maya pa ay natauhan siya at napailing iling na lang.
Hawak hawak ang mga libro sa isang kamay, binasa niya habang nag lalakad ang note sa rose. Napangiti siya sa nabasa at natawa na lang.
'Can you be my date?'
mas lalo pa siyang natawa ng may makitang number doon. So dito niya sasabihin kung oo o hindi?
Sa darating na ika-labing isa ng pebrero, gaganapin ang prom nila. At sa kauna unahang pag kakataon ay may nag aya sa kanya. Walang pangahas na lalaki ang mag aaya sa kanya dahil kilala siyang siga at to-tomboy tomboy sa eskwelahan.
Pero dahil sa pangahas na ito, siguro ay pag bibigyan niya ang lalaki dahil mukha naman itong mabait at mapagkakatiwalaan. Sino ba ang hindi mag titiwala sa kanilang SSG president?
Paulit ulit niyang binabasa ang note at hindi niya maintindihan kung bakit tawang tawa siya. Ito ba yung kinikilig? Eh bakit natatawa lang siya? Wala yung -mabilis-ang-tibok-ng-puso momentum?
"Hoy para kang baliw gan! Ano bang tinatawanan mo?" rinig niyang sabi ng isang baritonong boses na kahit hindi niya lingunin ay kilala niya kung sino ang nag ma-may ari. Langhap na langhap niya ang pabango nito na sa tuwing sila ay magkakalapit ay naamoy niya.
Bago pa siya makaimik ay naagaw na sa kanya ni Trail ang bulaklak.
"Hoy Ignacio! Ibalik mo sa akin iyan!" pilit niyang kinukuha pabalik ang bulaklak pero sa tangkad nito at sa bansot niya, malabong mangyari iyon. At isa pa, anong laban niya sa team captain ng soccer team ng eskwelahan nila? Wala.
"Can you be my date?" basa nito sa note. Ramdam ko ang paginit ng magkabilaang pisngi ko. Sa ginawa nitong pag babasa sa note, ay para na siya nitong tinatanong kung pwede ba siya nitong maka date.
Pero alam niyang suntok sa buwan iyon.
Si Trailor Ignacio, binansagang chick magnet at kasama sa mga Campus Boys, kung saan isa itong grupo ng mga kalalakihan kung saan puro nag ga-gwapuhan ang mga miyembro. Imposible na ayain siya nitong maging ka-date sa prom nila. Dahil kahit senior high school pa lang sila, kabi-kabilaan na ang nababalitaan niyang girlfriend nito.
Kahit na sabihing mag kababata sila, dahil mula nursery, elementary at hanggang ngayong high school ay magkaklase sila, hindi sila close.
"Sinong pangahas ang nag-aya sayong maka date sa prom?" kunot noong tanong nito at hindi maganda ang reaksyon ng mukha nito.
Hindi ako nakasagot at nanatili akong nakatitig sa mukha nito. Nag angat ito ng tingin sa akin at napasinghap ako ng makita ang galit sa mga mata nito.
"I said who is the fxcking bastard gave this to you?!" napatalon ako sa gulat ng bigla itong sumigaw. Sa tinagal tagal na pagkakilala niya kay Trail, ngayon lang siya sinigawan nito.
"A-ano bang paki alam mo Ignacio?" kinakabahan kong tanong. Ngayon niya lang itong nakitang galit at hindi niya alam kung paano ito magalit.
Imbes na sumagot ay lumapit ito sa kanya. Hinawakan siya nito sa magkabilang balikat kaya nabitawan niya ang hawak niyang libro.
"I don't share what is mine Krisan. So don't you dare say yes to this man" napalunok ako ng laway sa sinabi nito at sa lapit ng mga mukha namin. Nag karoon ako ng tsansa na matitigan na malapitan ang mga kulay bughaw na mga mata nito. Alam niyang may ibang lahi si Trail, pero hindi niya iyon alam kung ano dahil wala naman siyang paki alam dito.
Suntok sa buwan ang pagkainis niya sa lalaki dahil sa ginawa nito sa kanila nong nasa Nursery pa lamang sila.
"P-pero Ignacio... kung gagawin ko yang gusto mo, wala akong kasamang pupunta sa prom!"
"And who told you that?" nakangising sabi nito. Agad na nag salubong ang kilay ko sa sinabi nito.
"Of course, you are going with me Mrs. Ignacio. I'll be your date on our prom so don't you dare intertain other guy!" iyon lang at iniwan siya nitong nakatanga sa gitna ng hallway.
'Just what the fxck did just happened?'
-Prom-
Kinakabahan ako habang lulan ng taxi. Hindi na siya nag pasundo kay Trail dahil ayaw niyang sunduin siya sa bahay nila ng binata dahil tiyak na kakantiyawan lang siya ng mama niya.
Alam naman ng mama niya kung gaano niya kinamumuhian si Trail at alam niyang mapapataas ito ng kilay pag nalamang ito ang ka date niya sa prom.
Nag bayad siya sa taxi, at bumaba na. Isa sa mga engrandeng hotel sa Real State ang venue ng kanilang prom. Mula sa entrance ay kita niya ang mga kaklase niyang nag sisipasukan na ng hotel.
Huminga muna siya ng malalim bago siya pumasok. Pagkapasok niya, ay hindi niya maiwasang mamangha. Western Style ang style ng hotel. Para siyang dinala sa ibang lugar dahil sa mga nakikita niyang furniture sa loob.
Nilinga linga niya ang paningin sa kabuuan ng lugar at hinahanap ng kaniyang mga mata ang bulto ni Trail, pero hindi niya mahanap ang hinayupak.
Sa tinagal tagal ng kaniyang pag hahanap sa magaling na lalaki ay nakaramdam siya ng pagka uhaw kaya napag pasiyahan niyang kumuha muna ng drink sa buffet table. Kasalukuyan siyang umiinom ng ma i-spotan niya ang lalaking kanina niya pa hinahanap.
Lalapitan na sana niya ito ng mapansing may kasama itong babae. Napanganga na lang siya ng makitang nag e-enjoy ang dalawa habang siya, nag iisa lang at walang kasama.
Umakyat lahat ang dugo niya sa ulo niya. Mabilis siyang tumalikod at piniling umalis na lang. Ano nga bang laban niya sa babaeng kasama nito? eh ito ang muse ng School nila! Malamang na mas pipiliing makasama ng isang Trailor Ignacio ang isang maganda at sexy na babae kesa sa siga at to-tomboy na katulad niya.
Pinahid niya ng luhang tumulo sa mukha niya.
'Damn Krisan, why the hell are you crying?!'
Mas lalo siyang nainis sa sarili. Bakit siya naiiyak? Parang yun lang eh. Kaya niya namang e-enjoy ang prom kahit mag isa lang siya. Hindi niya kailangan ng lalaki!
"S-sorry" hinging paumanhin niya ng may makabungguan siyang lalaki. Aalis na sana siya ng hablutin nito ang braso niya.
"K-Krisan?" uutal utal na tanong nito. Nag angat siya ng tingin at nakita niya si Stephan, ang SSG president nila at ang lalaking dapat ka date niya ngayon kung hindi lang umeksena si Trail.
"It's you! God, you look so gorgeous" komento nito sa kanya. Ramdam niya ang pag init ng mag kabilaang pisngi niya. Hindi siya sanay na binibigyan ng papuri.
"T-thank you Stephan. Mauna na ako" ngumiti ako dito ng tipid at inagaw ko na ang braso ko at aalis na sana kaso hinawakan niya ulit ang braso ko.
"W-wait. S-sinong ka date mo?" namumulang tanong nito. Napangiti siya dahil ang cute nitong mamula. Kung ka close niya siguro ito ay kanina niya pa na pisil ang namumulang pisngi nito
"Ah wala. Inindyan ako ng ka date ko" ngumiti siya ng mapait.
"G-ganun ba. W-well, do you want to reconsider my offer?" matapang na tanong nito.
"Ha? Ah eh, panu yung ka date mo?"
"Wala akong ka date" napanganga siya sa sinabi nito.
"P-paano nangyari yun?" takang tanong niya. Well, kahit naman na geek itong si Stephan ay masasabi mong gwapo ito at charming. Isa din ito sa mga tinitilian sa school.
Ngumiti ito sa kanya at napakamot pa ito sa ulo.
"Pano kasi, yung ka date ko dapat eh inindyan din ako"nakangiting sabi nito.
"Ako ba ang pinaparinggan mo?"
"Sino pa ba?" natawa siya. Ningitian niya ito, senyales na pumapayag siya. Sakto namang tumugtog ang banda ng school nila ng sweet song, at isa isa ng pumunta ang mga magkapareha sa dance floor at sumayaw. Nakarinig siya ng pag tikhim na galing kay Stephan.
"S-so, since na ako na ang ka date mo, can I have this dance?" tanong nito. tumango tango na lang siya. Dinala siya nito sa dance floor at dahil sa hindi siya marunong sumayaw, lagi niyang natatapakan ang paa nito. Natatawa na lang siya sa tuwing napapangiwi ito.
"S-sorry" for the nth time, she said sorry dahil sa pag tapak niya sa paa nito ng hindi sinasadya.
"Nah it's okay" nakangiting sabi nito.
Na-e-enjoy na niya ang pag sasayaw nila ni Stephan ng may humablot sa kanya. Napatili siya ng bumangga ang katawan niya sa isang katawan. Agad na naamoy niya ang pamilyar na amoy. Napalunok siya ng laway dahil hindi siya pwedeng magkamali kung sino ang pangahas na lalaki ang nakayakap sa kanya ngayon.
"Trailor, b-bakit?" nauutal na tanong ni Stephan.
"You are dancing with my date president, so please get lost already" seryosong sabi nito.
"P-pero sabi ni Krisan inindyan mo siya?" rinig niyang sabi ni Stephan. Tiningala niya si Trail at sinalubong naman nito ang tingin niya. nAg tatanong ang mga mata nito pero sinamaan niya lang ito ng tingin.
"That's not true. Since I'm here already, please, give Krisan to me. Since I am her date" nakipag sukatan ito ng tingin kay Stephan at sa huli ay laglag ang balikat na umalis si Stephan.
"Why the hell did you do that?!" inis na tanong niya dito pero napasinghap siya sa sunod na ginawa nito.
He pulled her body toward his, and possessively snake his strong arms in my waist and lean his head closer to mine. She caught her breath for a second.
"I-Ignacio" mahinang tawag niya dito.
"I'll give back to you your question. Why did you do that Krisan? I told you already that I am your date and don't entertain any guys anymore. But what did you do?! You entertain Stephan!" napalunok ako ng laway ko ng mahimigan ang galit sa boses nito. Pero ng maalala niya na may kasama itong babae kanina ay bumalik ang tapang niya.
"Tsk, ikaw ka date ko? Eh diba ka date mo na si Roxanne?" tukoy niya sa muse ng school nila. Napamaang ito at napangisi siya.
Huli ka balbon!
"Hindi ko ka date si Roxanne! I'm just keeping her company while I'm waiting for you. I'm waiting for you like a fool pero may kasayawan ka ng iba" seryosong sabi nito. Napanganga naman ako sa sinabi nito.
So nag assume lang ako?! May paluha luha pa akong nalalaman kanina! Ka bwiset! Paano aman kasi kung makalingkis yung Roxanne na yun kay Trail ay parang ito ang ka date! Grrr
Pero bakit... parang nag seselos ako? Hoy! Hindi ah! Hindi ako nag seselos! Tsk
"So, it's just a misunderstanding Mrs. Ignacio? Next time, ask for my side hmm? Hindi yung nag papaniwala ka lang sa kung anong nakikita mo" nakangiti ng sabi nito. pagkatapos ng kanta ay umupo na sila ni Trail sa mesa nila. Kumuha ito ng pagkain nila sa buffet at pagkatapos sabay pa silang kumain. Sinusubuan pa siya nito at wala na siyang magawa kundi ang isubo iyon.
Nag simula ulit ang tugtugin at nag umpisa na namang sumayaw ang mga kaklase niya. Kontento lang siyang nanunuod sa mga iyon habang nilalaro laro ni Trail ang mga daliri niya. Hinayaan niya na lang ito dahil sa tuwing ilalayo niya ang kamay niya ay kukunin nito iyon.
"Krisan, pwede ka bang maisayaw?" lakas loob na tanong ng isang lalaki. Hindi niya ito kilala, siguro mula ito sa Class-D. ang pinaka mababang section nila.
Sasagot na sana siya ng may mag sagot para sa kanya.
"No" madiing sabi ni Trail.
"Bakit naman pare? Naka upo lang naman kayo dito"
"I said no. Wag ka ng makulit"
"Pero-"
"You will get lost o hintayin mo pang masuntok kita" banta ni Trail. Nakita ko naman kung paano takasan ng kulay ang lalaki at dali dali itong umalis.
Pag ka alis ng lalaki ay hinarap niya si Trail.
"Bat mo ginawa yun? Tinakot mo yung tao"
"Eh makulit eh."
"Parang niyaya niya lang naman akong sumayaw"
"And I said no"
"Bakit ba?"
Tumititig ito sa akin.
"Because since I am not your first dance, I'll make sure that I am your last dance" simpatikong sabi nito na ikinalaglag ng panga ko.
True to his words, sinayaw nga niya ako nong last dance na. habang nag sasayaw kami, sa akin lang ito nakatitig na parang ako lang ang tao doon. Hindi ko tuloy maiwasang mailang.
I just don't understand
Why you're running from a good man baby
Why you wanna turn your back on love
Why you've already given up
"Mrs. Ignacio" rinig kong tawag nito pero hindi ako lumingon. Ilang beses niya pa akong tinawag doon pero hindi ako tumingin dito.
See I know you've been hurt before
But I swear I'll give you so much more
I swear I'll never let you down
"Krisan" sa wakas tinignan ko na ito.
Cause I swear it's you that I adore
And I can't help myself babe
Cause I think about you constantly
and my heart gets no rest over you
"Next time that I will call you Mrs. Ignacio, tumingin ka agad sa akin, or else, I will kiss you" nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito.
You can call me selfish
But all I want is your love
"Y-you can't do that!"
You can call me hopeless (hopeless)
Cause I'm hopelessly in love
"Hinahamon mo ba ako Mrs. Ignacio? I know that I am not serious but when it comes to you, I'm always serious"
You can call me unperfect
But who's perfect?
Tell me what do I gotta do
To prove that I'm the only one for you
What's wrong with being selfish?
"And remember this Krisan... you are mine... mine... and mine alone"
And he sealed his word with a kiss
[Selfish by Nsync, I don't own the video guys, credit sa gumawa]
—-
End of Chapter One
(n
: Sorry kung puro narration lang ang chapter one! Same goes sa chapter two dahil flashback lang ang lahat muna tayo... expect slow updates dahil in-edit ko si Gavin plus tinatapos ko pa yung isang story ^^)