KABANATA 28 :: THOUGHTS
Sapo ko ang aking dibdib dahil sa pagkagulat.
Parang napapasong napahiwalay sa akin si Paul. Magkasing putla na kaming dalawa ngayon, ako ay natural siguradong siya ay hindi.
"Oh akala ko madami kang paperworks at online meeting? Bakit ka nandito?" takang tanong ko.
Hindi niya ako nilingon. Ang mga mata niyang naniningkit ay nakatuon lamang kay Paul na nasa malayong gilid ko.
"A-Ah sir sige po mauna na ako..." mahinang paalam ni Paul.
Sumenyas sa kanya si Paul at mabilis pa sa alas kwartong tumalilis siya palabas ng kusina.
"Kukuha lamang ako ng tubig," ani Kleindro at parang walang nangyaring dumiretso sa ref.
Kumunot ang noo ko dahil sa aking pagkakatanda ay mayroong mini ref at water dispenser sa kanyang opisina.
Nakahalukipkip ako habang pinapanood ko siyang uminom ng tubig. Siya rin ang naghugas ng basong ginamit at ibinalik iyon sa lalagyan matapos tuyuin.
"May meeting ako sa mga Canadian investors. May gagawin ka?"
Umiling ako agad.
Siguro matutulog na lang ulit ako sa duyan sa likod bahay.
"I might need a secretary with me, wanna come?"
Nanlaki ang mata ko bigla dahil nag echo sa akin ang sinabi ni Paul.
Daks...
Cum?
"Vanilla?" untag niya.
Napakurap-kurap ako at agad na ngumisi para pagtakpan ang aking kahihiyan.
Come not cum shuta.
"Ah... Sige. Ano nga ulit?"
I caught him roll eyes on me and shrug.
Nakailang baso na ako ng juice na binitbit lang dito ng isang bodyguard kanina ay hindi pa rin natatapos ang kung anong pinag-uusapan ni Kleindro at ng kano sa laptop niya.
Maingat akong huwag gumawa ng kahit na anong ingay ngunit kaunting-kaunti na lamang ay mapapaalam na ako para manood ng sunset sa labas.
Nang mapasulyap sa akin si Kleindro ay tinaasan ko siya ng kilay. Mabilis siyang naglihis ng tingin at umiling-iling.
Bakit nga ba kase ako sumama dito? Akala kase fun ang maging secretary, eh wala naman akong ginawa kundi i-arrange ang mga proposal. Nagsama-sama kase ang napirmahan na niya at ang hindi pa.
Umilaw agad ang tuwa sa aking mukha ng sa wakas ay magpaalam siya sa kausap.
Tumayo agad siya at tinabihan ako sa mahabang couch sa kanyang opisina. Walang pakundangan niyang inihilig ang ulo sa balikat ko.
"Kleindro, ang init-init!"
Lumayo siya agad kasabay ng pagtuwid niya ay ang pagkudlit ng aking konsensya.
Argh...
Inalis ko ang mga papeles na nasa aking kandungan at inayos iyon sa maliit na coffee table sa harapan.
Si Kleindro ay nakapikit habang nakasandal, halata ang pagod sa kanyang mukha.
"Klein..." marahang tawag ko.
Binuksan niya ang isang mata ngunit hindi nagsalita.
"Come here," I tapped my lap. "I'll give you a head massage..."
Hindi siya gumalaw kaya ako ang nag guide sa katawan niya para makahiga ng maayos sa sofa. Mahaba iyon ngunit hindi sapat sa buong katawan niya kaya ang dalawa niyang paa ay nakasalya sa arm rest.
Hinayaan lamang niya ako habang minamasahe ko ang kanyang sentido.
"May problema kami sa tatlong branch abroad..."
Muntik pa akong mapatalon dahil sa biglaan niyang pagsasalita.
Napatikhim ako agad.
"In two months ibibigay na sa akin ang kompanya, fully. Siguradong mas magiging busy ako lalo na at gusto ni Mama na isalin sa pangalan ko ang iba pa niyang shares at properties."
Sumasakit ang dibdib ko na para bang may kadenang pahigpit ng pahigpit doon.
Two months... Ibig bang sabihin?
"Hey... Hindi ako sanay ng tahimik ka, say something."
Binuksan niya ang mata para silipin ako kaya pilit kong winala ang pait sa sistema ko.
"Uhm... Something?"
He chuckled.
"Why do do have to look so adorable?"
I winked at him.
"In born."
Nagsho-shower si Kleindro habang ako ay sinisigurong maayos ang pagkakatuyo ng aking buhok.
We went on an early jog, sa may shoreline at talagang nawili ako. Halos ayoko pa nang umuwi kung hindi lang tumindi ang sikat ng araw.
Malakas ang naging pagtunog ng kanyang cellphone na nasa dresser sa aking harapan. Natigil ako sa ginagawa at ng makitang walang senyales na papalabas na siya sa banyo ay kinuha ko iyon.
May password.
Hindi ko maalalang tinuro niya ang password niyon sa akin ngunit sinubukan ko pa ring i-type ang birthday ko.
Hola! Magic! Gumana.
"Mr. Lavaigne? Sir I'm sorry I have to call you this early..." bungad ng lalaki sa kabilang linya.
"Hi this is Vanna, naliligo pa si Klein eh..."
"Mrs. Lavaigne! Ma'am this is Gregor, your husband's secretary. Inutusan po ako ni Madame Perla na sabihing kailangan na ninyong umuwi."
Bumilis ang pagtibok ng puso ko.
"Madame? You mean Kleindro's mom?"
"Opo."
"I see... Anything else?"
Pati pagtikhim niya sa kabilang linya ay tunog pormal.
"Nothing ma'am. Good morning."
"Good morning."
Ibinaba ko ang cellphone at ibinalik sa dati nitong posisyon. Ilang saglit pa ay lumabas na si Kleindro sa banyo, nakabihis na din gaya ko.
"Tumawag ang secretary mo," I informed him.
"Bakit daw?"
He remained casual.
Kumuha din siya ng isang suklay at ginaya ang ginagawa ko. Sa saglit na pagdadaiti ng aming distansya ay nalanghap ko ang kanyang aftershave.
Heaven.
"Kailangan na daw nating umuwi."
Naghintay ako ng sagot ngunit hindi siya nagsalita kaya sinulyapan ko ang repleksyon niya sa salamin at hindi ko iyon mabasa.
"Klein, narinig mo ba ako? Kailangan na daw nating umuwi sabi ng mama mo..."
Nahigit ko ang paghinga ng salubungin niya ang mata ko gamit ang repleksyon sa salamin.
Wala akong mabanaag sa kanyang mata kundi lamig.
"Gusto mo na bang umuwi?"
"B-Bakit ako ang tinatanong mo? I-Its your decision."
"And you're my wife."
Nawalan ako ng imik.
Ang dila kong dati-rati ay hindi matahimik ngayon ay lumubog na yata kasama ng lahat ng kamalayan ko sa katawan. I just can't handle his bold stares. The way he look at me seems like he can see though the depths of my dark past. And it's scaring me.
He might see me. The weak and fragile Vanna hiding inside.
"Do you want to go home?" pag-uulit niya sa tanong.
Home? Baguio is my home.
"Yeah..." I managed to croak.
He sigh.
Pagkuwan ay nagpaalam siyang titingnan muna ang mga bodyguard at iiinform sa aming pag-alis kinabukasan.
"I can't sleep," usal ko saka nilingon si Kleindro sa aking tabi.
Magkatabi kami sa kama at parehong nakaharap sa kulay puting kisame.
Pareho nang nakahanda sa pagtulog pero naging mailap ang antok sa akin sa kabila ng mabining simoy ng hangin galing sa bukas na bintana. Hindi na kailangan ng aircon dahil sapat na ang maliit na siwang upang lumamig ang buong paligid.
Rinig ko din ang hampas ng alon sa di kalayuan dahil tahimik ang paligid.
"Why?"
"I don't know Klein." Ayokong bumalik sa syudad.
Habang nag si-sink in sa akin ang pagbalik namin sa Maynila ay mas nananaig ang takot ko. Ayaw kong sabihin iyon dahil tiyak na mas uunahin niya ang comfort ko kesa sa kanyang trabaho. Ang maging pabigat ang pinakaayaw ko.
"Come here..."
Iginiya niya ako palapit sa kanya at pinaunan sa kanyang balikat.
Mabilis pa sa alas kwatrong tumalon ang puso ko.
His simple gestures also scares the hell out of me. Not because I don't like him but because I'm afraid that I might like him too much that I will fall to hard. I can't handle another heartache. Not in this lifetime.
"What are you thinking, Vanilla?"
"Nothing."
"Why are you suddenly quite? Tell me what's in your mind."
"Wala. Mga bagay-bagay..." I lied.
"Tulad ng?"
"Bakit humihikab ang tao at bakit nakakahawa ito? Bakit senyales iyon na inaantok na tayo?"
I heard him chuckle.
"Seriously?"
"Gusto mo pang marinig? Iniisip ko, paano kung lalaki ang may dalaw buwan-buwan at-"
"What? Saan lalabas ang dugo?" he abruptly asked suppressing a laugh.
"Iniisip ko pa din. Tsaka paano na lang kung kayo ang nanganganak? Siguro hindi nyo gugustuhin na mambuntis na lang agad."
"That's unfair! Hindi naman lahat yun ang goal."
"Then what? Have fun during sex and goodbye partner next day?"
He growled and I chuckled.
Sometimes, small talks are way deeper than we could ever imagine.
"Wow, ang dami mo namang iniisip."
I giggled then yawned.
Finally namigat ang talukap ng mata ko.
"Eh paano naman kung kayong mga babae ang susuyo kapag galit kami?"
"What? Bakit kami? Hello I was never wrong!"
"See? Unfair talaga kayo."
"Hindi unfair yun Kleindro!," I yawned again but continue talking eventually. "Kase kayong mga lalaki ang pinipili nyo yung maganda, matalino, sexy, malaki ang boobs! Paano kaming mga karaniwang nilalang? Tapos magrereklamo kayo sa maarte at high maintenance!"
Tapos kung i-generalize ang mga babae parang lahat kaseng lala ng toyo ng mga girlfriend nila.
Simple lang naman ako ah! Ang gusto ko lang, payapang buhay at pagkain.
"What?"
"Oh speechless ka? Totoo naman eh! Ang gusto mo yung katulad ni Ana!"
"Bakit si Ana?"
Hindi ko na naintindihan iyon dahil kusa ng nagsara ang talukap ng aking mata.
"Ikaw ba sya?"
Maaga pa lamang kinabukasan ay nasa byahe na kami pabalik. Klein decided to take a chopper for easier travel daw kaya naman tulog ako halos buong byahe.
Naalimpungatan na lamang ako habang papa-landing kami sa helipad ng La Vaignia, Makati branch daw.
Ang alam ko dalawa lang ang branch nila sa Luzon, isa sa BGC at isa sa Makati. Ang iba ay sa Cebu, Davao, Boracay at Cagayan.
Pagbati ng dalawang lalaki na parehong nakasuot ng kulay itim na suit ang bumungad sa amin. Sila ang sumama sa amin sa elevator dahil ang mga bodyguard yata na kasama namin sa isla ay nasa byahe pa.
Nakaalalay si Kleindro pamula sa pagbaba sa chopper hanggang sa pagsakay sa lift. Bumaba kami hanggang sa lobby ng hotel at para akong biglang nanliit sa kinatatayuan nang halos sabay-sabay na bumaling sa amin ang ulo ng mga tao sa lobby.
Marami ang bumati ngunit ni isa ay walang pinagtuunan ng pansin si Kleindro sa mga iyon.
He's back on his arrogant self again.