BEĞENMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN. İYİ OKUMALAR 🔥❤
NOT: ARKADAŞLAR OKUNMA SAYISI EPEY FAZLA OLMASINA RAĞMEN BEĞENİ SAYISI ÇOK AZ. O YUZDEN ESKİ SİSTEMDEN GİDEREK HAFTADA BİR İKİ BÖLÜM PAYLAŞACAĞIM.
29.Bölüm
Orphix Sarayı'nın geniş salonunda Silas'ın çevrede bulunan hizmetkarlara emirler yağdırmasını izliyordum. Düşüncelerim dağınık olduğu için konuştuğu şeyleri dinlediğim söylenemezdi. Kreon ise bu kargaşanın ortasında, mutsuz görünüyordu.
Dün gece yaptığımız konuşmadan sonra gece boyu korkunç rüyalar görmüştüm. Rüyalarımın birinde tıpkı Silas'a benzeyen beyaz saçlı, albino bir kadın bileklerini bıçakla keserken; bir başka rüyamda yüksek bir uçurumun tepesinden kendini aşağı bırakıyordu.
Yeni çekildiğim bu garip dünya algımı değiştirirken, bilinçaltıma da kötü etkilerde bulunuyordu. Hestia'nın korkunç sonu Kreon'a şüpheyle bakmama sebep olmuştu. Kreon, Hestia'nın ölümünden gerçekten sorumlu muydu, bilmiyordum. Fakat yüzyıllara gizlenen büyük sırlar ortaya döküldüğünde rahatlayacaktım.
Derin bir iç çekişi bastırırken, Kreon'un ayakta beni izlediğini gördüm. Sütunlardan birine sırtını vermiş, kollarını göğsünde birleştirmişti. Yüzünde biriken acılar, beni sorular sormaya daha fazla itiyordu.
Ancak son aldığım karara göre Hestia'nın sırlarını daha fazla deşmeyecektim. Yüzyıllar önce hazin bir sonla hayata veda etmiş bir kadının hayaletini peşime takmaya niyetim yoktu. Sadece Kreon'u, Hestia olmadığıma ikna etmeliydim.
Kreon'a göre sahip olduğum dövmelerden dolayı yüzde yüz Hestia'idim. Başka bir olasılık yoktu. Düşüncelerimi okuduğu için yüzümü sabit tutmaya gerek görmüyordum. Mutsuzluğum her yandan gözüken bir simge gibiydi.
Kreon yaslandığı kolondan ayrıldı ve salondan ayrıldı. Salona serilmiş renkli minderlerin üstünden Silas bana doğru gelirken kalktım. "Hazırlıklar tamamlandı. Hellion'a gitmeniz için bir engel yok."
"Sen gelmiyor musun?" diye sordum. Neden bilmiyordum fakat Silas'ın yanında kendimi fazla rahat hissediyordum.
"Ben burada birkaç gün daha kalacağım. Komite üyeleri, ejderha efendilerinin aldığı kararları uygulamaya geçirmek için görüşmeler yapacak. Siyasi şeyler işte..." dedi yüzünü buruşturarak. Fakat gülümsemesi hala yüzündeydi.
"İşini sevmiyorsan istifa edebilirsin."
Güldü. "Sonra da Kreon beni öldürsün! O herif ben gidersem geri dönmem için peşime bir dolu muhafız takar. " Şaka amaçlı söylediğinin farkındaydım. Fakat esprisi beni güldürmek yerine suratımın asılmasına sebep oldu. İç çekti. "Sorun nedir, Freya?"
Omuz silktim. "Hiç!"
"Sabahtan beri bir şey yemediğinin farkındayım. Biliyorum seninle iki gündür tanışıyoruz. Fakat bir şeylerin ters gittiğini anlamayacak kadar kör değilim."
"Gerçekten önemsiz şeyler, Silas."
Elini koluma götürdü ve arkadaşça okşadı. "Kreon'un en yakın muhafızı olabilirim. Fakat onunla ilgili sorunlarını sır olarak tutabilirim."
Ona nasıl güvenebilirdim ki? "Sadece bazı şeyler benim için çok yeni. Kolhis, Orphix, bütün ejderha diyarı, sizler..." Ofladım. "Alışmaya çalışıyorum." Fazla detay vermek istemiyordum. Ancak biriyle konuşmaya da ihtiyacım vardı.
"Dün o herifle konuşana kadar burayla ilgili bir sıkıntın görünmüyordu. Sana söylediği şeyler kafanı bulandırdı değil mi?" Tobias için Silas'ın ağzından sevimsiz bir küfür fırladı.
"Hayır." dedim inkar ederek.
"Bak!" dedi yumuşak bir sesle. "Kafanı çoğu şeyin karıştırdığını anlayabiliyorum. Ejderhaların varlığını yeni öğrenmen bile dehşete kapılmana sebep olmuş olmalı."
"Evet."
"Ama bizden korkman için bir sebep yok. Evet, tehlikeli varlıklarız kabul ediyorum. Ancak sana yemin ederim kimse kılına zarar vermeyecek."
"Sorun o değil." dedim. Ölmekten korkmuyordum. "Beni korkutan kişi Kreon." diye itiraf ettim.
"Kreon mu?"
"Hestia'nın başına gelenleri duydum."
Silas dudaklarını dişledi. Yüzünde tuhaf bir öfke belirmişti. "Hestia'nın başına gelenlerden kastın tam olarak nedir?" Sanki ağzından bir şey kaçırmak istemiyor gibiydi.
"Hestia'nın intihar ettiğini duydum."
"Peki bunu neden yaptı biliyor musun?"
Omuz silktim. "Hiçbir fikrim yok. Kreon'a sorduğumda benimle ilgisinin olup olmadığını bilmiyorum dedi."
"Hestia'nın intiharından Kreon'u mu sorumluymuş?"
Gözlerimi kırpıştırdım ve başımı salladım. "Evet."
"Hestia'nın kendini öldürdüğü doğru. Fakat Kreon'un bu ölüme sebep olduğu bilgisi tamamen yanlış."
"Ama Kreon bu durumu inkar etmedi?"
Silas'ın yüzü olabilirmiş gibi daha da asıldı. "Kreon bu durumu inkar etmez çünkü Hestia'yı koruyamadığı için kendini yüzlerce yıldır suçluyor. Hestia gittiğinde kaç yıl yas tuttu biliyor musun?"
Dudaklarımı birbirine bastırdım. Silas konuşmasına devam etti. "Hestia'nın ölümünden suçlu olan kişi kesinlikle Kreon değil. Yüzlerce adam tanıdım ama kimsenin üç yüz yıl evvel ölen bir kadını hala sevdiğini görmedim."
"Kreon, Hestia'yı hala seviyor mu?" Bu sözü Kreon'dan defalarca duymuştum fakat bir başkasından duymak garipti.
"Elbette, seviyor. Kolunda dövmesini gördün değil mi?"
"Evet."
"Onu istese silebilir ve hayatına kaldığı yerden devam edebilirdi. Fakat yapmadı. Çünkü yüzyıllardır bir kadının ona dönmesini sabırla bekliyor. Onunla olan bu ince bağlantıyı koparmayı denemedi."
"Peki o zaman Hestia kendini neden öldürdü?"
Silas bir süre konuşmadı. "Freya, bunu sana açıklamak istiyorum. Ancak bu büyük bir travma. Senin kaldıramayacağını bildiğimizden bunu anlatmıyoruz. Çünkü en son kendini öldürdün. Seni yeni bulmuşken kaybetmeyi göze alamayız."
"Ben Hestia değilim." diye inledim. "Neden anlatmayasın?"
Silas gülerek yeniden kolumu okşadı. Dövmelerin üstünden geçti. "Sevgili Freya böyle bir olasılık yok."
"Nasıl yani?"
"Sen yüzde yüz bir olasılıkla Hestia'sın. Çünkü bu dövmeden başka hiç kimse de yok."
"Benim kim olduğumu tek bir dövme mi karar verecek?"
"Küçümsediğin bu dövme büyük bir aşkın simgesi Freya. Sen ister kabul et ister kabul etme, benim ablamsın. Yakında hatıraların geldiğinde bu isyankarlığı bırakırsın."
"İsyankarlık mı?"
Omuz silkti. "Evet. Ablamın isyankar davranışları yeniden dünyaya gelmiş. Emin ol sen ben Hestia değilim dedikçe bunu bize daha fazla kanıtlıyorsun."
İstemsizce göğsüne bir şaplak attım. "Bu kadar ukala olmayı kimden öğrendin?"
Kıkırdadıktan sonra göğsünü ovuşturdu. "Tanrım, yüzlerce yıl sonra ablamdan azar işitiyorum." Başını iki yana salladı. "Hala değişmemen ne hoş!"
"Ben Hestia değilim." dedim hırsla.
"Hı hı aynen." Alaylı cevabından sonra başını gökyüzüne çevirdi. "Kreon çoktan toparlanmıştır. Birazdan buraya geldiğinde seni Hellion'a götürmek için alır."
"Beni buradan mı alacak?" diye sordum afallayarak.
"Evet. Neden duvarlarımız yok sanıyorsun. Aşağı atladığımızda kolayca şekil değiştirebiliyoruz."
"Vay canına." dedim az evvelki muhabbetimizi unutarak.
"Kreon sana kanadını uzattığında çıkıntıları bir basamak gibi kullan. Sırtına bu şekilde binebilirsin."
"Kreon'un sırtına mı bineceğim?" Axel ve Tobias beni pençelerinde taşıyorlardı. Bir ejderhanın sırtına daha evvel binmemiştim.
"Evet." dedi onaylayarak. Açıklamaya devam etti. "Bir ejderhanın sırtına bir insan kolay kolay binemez. Bu ejderhalar için onur kırıcı bir davranıştır."
"O halde neden ben Kreon'un sırtına biniyorum?"
Haince gülümsedi. "Çünkü onun eşisin."
"Bu vasıftan kurtulmanın bir yolu yok mu?" dedim somurtarak.
"Var." dedi Silas. "Hafızan yerine gelince ejderha özelliklerin yavaş yavaş gelmeye başlayacak."
"Sonra?"
"Sonra Kreon'u nasıl boşayacağını hatırlarsın."
"Kreon ile evlenmedim ki!"
"Freya biz ejderhaların evlilik yemini ölünce de geçerlidir. Bu hayatta, farklı bir bedende onu hatırlamıyorsun. Ama emin ol hatırladığında neden bu evliliğin hala geçerli olduğunu bileceksin."
"Farklı bir hayatta doğduysam neden ejderha geleneklere bağlı kalayım ki? Ben bir insanım!"
"Çünkü bizim genlerimiz kolay kolay yok olmaz. Çoğu insan bu yüzden ejderhaları bir tanrı olarak kabul eder." Yüzünü buruşturdu. "Hatta Dragonyan inancı altında bize tapınan tuhaf insanlar bile var. Onlara aşkı, sevgiyi, bolluğu getireceğimizi inanıyorlar. düşünebiliyor musun?"
Gözlerimi devirdim. "Evet ne kadar garip olduğunu tahmin edebiliyorum."
"Garip ama benim için yararlı bir durum."
Ona şaşkınca baktım. "Ne demek istiyorsun?"
"Bazı Dragonyan rahibeleri ejderhalarla sevişmeyi bir lütuf olarak görüyor."
"Ee?"
"Ee si bazen çok hayırsever olabiliyorum. Onlara bu lütfu gönül bolluğum ile bağışlıyorum." dedi.
Kızardım ve Silas'ın göğsüne yeniden sert bir şaplak attım. Koskoca bir muhafıza hangi cesaretle vurduğumu bilmiyordum. Fakat Silas'ın terbiye alması gerektiği konusunda bir karara varmıştım.
"Ah!" dedi göğsünü ovuşturarak. "Yüzlerce yıl sonra uyanıyorsun ve ilk sohbetimizde beni dövüyorsun. Gerçekten hiç değişmemişsin."
"Ben Hestia değilim." dedim tekrar. Omuz silkti ve Kreon sütunların arasında iri bedenini gösterdiğinde susmayı tercih etti. Kreon kömür karası bedenini Orphix sarayına sokmadan kanatlarını bana doğru uzattı.
Silas elimi tutarak Kreon'un üstüne binmeme yardım ettikten sonra geri çekildi.. Kreon'un pütürlü deri cildine tutunmaya çalışarak üstüne yerleşmeyi denedim. Her zaman alevlerin evi olan vücudu bugün sadece ılık bir rüzgarla kaplıydı. Üstüne yerleşene kadar burnundan soluyarak ses çıkarmamayı başardı.
Kafasından başlayıp sırtından kuyruğuna doğru giden uzun saçları yakaladığımda, bunun Kreon'un yelesi olmadığını anlamaya çalışıyordum. Kalçamı bedenine tamamen yerleştirdiğimde Kreon duvardan ayrıldı.
"Hey, Freya!" dedi Silas uzaktan bağırarak. Kreon'dan düşmemeyi dileyerek başımı bir anlığına Silas'a çevirdim.
"Efendim?"
"Ailemize saygılarımızı sunmayı unutma!"
"Ne?" dedim şaşkınca. Fakat beni duymadı. Çünkü Kreon Orphix Sarayı'nın ihtişamlı yapısından ayrıldığında bizi uğultulu rüzgar kapladı.