Shan's POV
"Tsk." Sabay umupog ng unan sa ulo ko.
"Hoy! Are you alright?" Tanong ng babaeng kasama ko ngayon
Tinitigan ko sya ng masama.. "satingin mo?" Sabi ko sabay bato ng unan.
Alam kong di magagalit si jaella. Lagi ko nman syang binabato ng unan kapag wala ako sa mood.
"Tsk. What's your problem?" Tanong nya sabay lapit saakin at hampas ng unan.
Hindi ko nalang sya pinansin at humiga na lang ang nagawa ko.
Nagdadalawang isip ako kung tama ba ang ginawa kong desisyon. Feeling ko parang may Mali ei! Kaasar nman ano? Aalis ba ako o mananatili na ako sa buhay na nakasanayan ko nang gawin? Ang pag-momodel. Actually I love it na nga eh! What if pagbumalik ako sa pinas? Magiging model parin ba ako? For sure hindi. As if nman na may pake ang parents ko saakin. Imagine for 1 year hindi manlang nila ako hinanap .
Pero magiging sinungaling ako kapag sinabi kong hindi ko manlang namiss ang pamilya ko. Oo, namiss ko sila at gusto kong marinig ang mga rason nila. Cause baliktarin man nating ang earth they're still my parents.
Habang nag-iisip ako napag-isipan ko din na lumabas ng bahay.
Pumunta ako sa pinakamalapit na park. Then I sit sa may damuhan. I saw some children na naglalaro,naghahabulan at nag-aaway.
Sana bata na lang din ako. Yung tipong mga walang muang sa ginagalawan nila. Free silang magkamali.
Habang nanunood ako sa mga bata may umupong babae sa tabi ko.
"Can I sit beside you?" sabi nya. napansin nya atang nakatingin ako sakanya so she ask nung permission ko.
I nooded.
"Sana mapansin ng lalaking mahal ko na mahal ko din sya? Kahit alam ko na may mahal syang iba. May babae mang pilit na ipinagsisiksikan ang sarili nya sa taong mahal ko. Sana nman kahit ako mapansin nya." Sabi nung babaeng katabi ko. Binigyan ko sya ng Confusing-look.
Hindi man lang nya ako nilingon. Mukhang concentrated sya sa panood sa mga bata.
"I think you didn't what I've said." Sabi nya sabay ngiti. Pero hindi padin nya ako tinitignan.
"Syempre naintindihan ko?" Sabi ko.
Sa sobrang gulat nya agad syang napalingon saakin at biglang napahawak sa dibdib nya.
"WHAAAT!S...SHAN..." gulat nyang sabi sabay tayo at takbo.
"Wait m-" hindi ko na sya nasigawan dahil sobrang layo na nya.
Paano nya ako nakilala? 'Tss.Fame model ka dba?' Sumasagot na nman ang Author. Tss. Pero bakit nya ako tinawag sa Shan .. ei mga close ko lang ang tumatawag saakin non. Besides Patrize ang tawag saakin dto?
Hayyyst. Makauwi na nga.
----
Thea's POV
Dali dali akong tumakbo. Tae, for all people sa U.S. Shan laurel pa talaga ang makakausap ko. Buti nalang hindi nya ako kilala. Kungdi baka nagkataon pang ... tss.nevermind.
Tumakbo ako pabalik sa bahay ng maabutan kong nag-iimpake si Thej.
"Oh? Where are you going? Business trip? Or trip with Sahara?" Sabi ko at nagCrossed Arm ako.
"Sorry Thea, actually I decided to go back to philippines. Doon na ako mag-aaral next year. Tapos na ang time for business ko dto. I know nman lahat ei. So last day nagpa-book na ako ng flight. Sayang nga hindi ka kasama. Kinausap ko na si tito na isama ka pero di daw pepwede... " sabi nya.
Silence. Natahimik lang ako.parang gusto kong umiyak, sa 1 year kasi na yon. Natutunan ko nang mahalin si Thej. Kahit ang tingin nya lang sa binibigay kong pagmamahal ay pang kaibigan lang..
Hayyst! Pero satingin ko kailangan ko nang-gumive-up. Hanggang dito na lang ang pagmamahal ko. Tanggap ko na ^_^
para tuluyan na yung pagpapa-alam ko.lumapit ako sa kanya at niyakap sya ng napakahigpit. Alam ko! Di ako pwedeng umiyak.
[Now Playing: Dagawa Suh by.brown eyed girl]
Ginantihan nman ni thej ang yakap ko ng yakap nya. "Mamimiss kita 'Bestfriend'!" Sabi nya.
Gusto kong matawa sa pagdiin nya ng salitang 'Bestfriend'.Wow! Ipapamukha pa saakin ei. Kung pa sabugin ko kaya ito