"Aeign"
"Zach"
Sabay naming ani ni leigh habang parehas kami ay napatulala nasakanya at hindi makapaniwala sa aming nakikita.
Parang kanina lang, kanina kang pinag uusapan namin ito. Kanina lang nagdududa pa kami na baka nga wala na siya? At parang kanina lamang din hiniling ko na sana nga, sana nga makita ko siya, at heto nga siya sa harap ko ngayon.
Hindi ako makapagsalita at nakatulala lamang talaga sakanya, hindi ko alam kung ano ang dapat maramdaman. Kung masaya ba o malungkot dahil halo halong emosyon ang aking nararamdaman.
"Ah huh? Sorry again miss but im in a hurry" he said and then he left immediately
Noong una ay hindi pa ako makakilos dahil 'di pa rin ako makapaniwala ngunit ng makarecover ay mabilis ko uli siyang nakita ngunit nasa malayo na
Ngunit kahit ganon ay hahabulin ko siya hindi ako makakapayag na mawala pa siyang muli saakin, hindi na
"W-wait, aeign" i said habang sinusubukang habulin siya, marami akong nabubunggo pero wala pa muna akong pakeelam sa ngayon sapagkat ang nasa isip ko lang ay ang mahabol siya
"Excuse me, excuse me " sinasabi ko iyan habang natakbo ngunit nakita ko siyang sumakay ng elevator at susunod na sana sakanya ngunit nag sara na ito bago pa man ako makalapit.
"W-waitt" sinubukan kong gumamit ng iba ngunit mukang matatagalan pa ito kung kaya no choice kakailanganin ko na gumamit ng hagdan oh damn wait for me aeign
Tumakbo ako papunta sa hagdan at nagmadali, wala akong pakeelam kung mapagod ako ang mahalaga saakin ay maabutan ko siya habang natakbo ay natapilok ako at kamuntikan ng matumba mabuti na lamang at mayroong sumalo saakin
"Ops hey miss are you okay?" Tanong neto saakin ngunit wala muna akong pakeelam sa ngayon, nag mistulan akong walang naririnig at tanging iniisip lamang ay kung paano ko maaabutan si aeign oh damn bakit naman ngayon pa, inis kong hinubad at aking sandals at tumayo ngunit kamalas malasang na sprain pa yata ako kung kaya natumba uli ako
"Heyy miss? Let me check your feet" sabi saakin noong lalaki na ngayon ko lamang nilingon.
Ngunit hindi na ako mahihiya pa kakapalan ko na ang loob ko
"Kuya pede bang buhatin mo'ko? Hanggang 1st floor lang oh please may hinahabol kasi ako eh, pakiusap" nagmamakaawa kong sabi dito no choice e sana naman pumayag siya
"Sige. Sumakay ka na sa likod ko" sabi nito saakin nagmadali naman akong sumakay sa likod nito at nag umpisa na siyang lumakad, ah hindi lakad to takbo rin to e, nahalata niya yata na nagmamadali talaga ako kaya kahit hindi ko sinabi ay tumakbo na siya
Pagdating sa 1st floor ay pinaderetso ko siya sa parking at nag umpisa ko nang ilibot ang aking paningin ngunit wala hindi ko na talaga ulit siya makita napaupo na lang ako sa sahig at walang pakeelam kung may makakita pa.
"Ang tanga tanga mo talaga kahit kailan hautea napakatanga" paulit kong sinasabi sa sarili ko habang inaalala na kanina abot kamay ko na siya pero mas pinairal ko ang emosyon ko, nakalayo tuloy
Pero kahit ganon i felt relieved because atleast i know he is truly alive, breathing.
Habang nagpapahid ng aking luha ay nagulat na lamang ako ng may mag abot saakin ng isang panyo, kung kaya naman ay napatingala ako.
Damn andito pa pala siya, yung lalaking tumulong saakin kanina andito pa sheshhh kakahiya nakita niya pa ako sa ganitong estado.
"Oh panyo" sabi nito saakin na medyo salubong ang kilay
"A-anong gagawin ko dito?" Nagtatakang tanong ko habang nakatingin sakanya bago balingan ang kamay niyang nag aabot ng panyo.
"HA.HA.HA" he laughed sarcastically and then "kainin mo kung gusto mo, malamang ipunas mo d'yan sa muka mo, kadiri e ang pangit puro luha tapos natulo na yang uhog mo ewww" he said to me
Nice. Ang bait mo naman kuya:))
"T-thankyou" sabi ko na lang at kinapa ang aking muka at oo nga may luha ako pero wala naman akong uhog nag punas muna ako ng mukha ko bago ko siya tinignan ng masama
"Oh bat ganyan yang mukha mo?" Nagtatakang tanong nito saakin at nagtataka pa siya ha, e kung upakan ko kaya toh. Hindi porke tinulungan niya ko e hindi kona to papatulan
"Eh kasi masyado ka e wala naman kaya akong uhog, anong pinag sasasabi mo d'yan" medyo inis na sabi ko sakanya
Calm down hautea calm down, you need to calm down remember he helps you
"Oh miss kalma ang puso mo, saka ang pangit mo na nga nagagalit kapa edi lalo kang papangit niyan" natatawang sabi nito saakin aba't talaga naman konti na lng pepektusan ko na to e pasalamat siya tinulunga niya ko
Ay teka parang may mali siya ba talaga dapat ang mag pasalamat diba dapat ako
Pero bahala siya d'yan di niya na kelangan ng thankyou ko aba nakapang asar siya e saka dapat mag sorry siya kung gusto niya ng thankyou ko
'Di ko na kamang pinansin ang sinabi niya at nag umpisa nang maglakad sana ngunit natumba na naman ako dahil sa paa ko
Nice, mukang kelangan ko uli ng tulong niya na mahatid ako kahit man lang sa loob ng mall para don ko na lang papuntahin si leigh
Ngunit mukang hindi ko na yata kelangan lang humingi ng tulong niya dahil nag kusa na siya at lumapit saakin para muli akong buhatin.
Ngunit sa pag kakataong ito hindi na sa likod dahil binuhay niya ako nang parang bagong kasal
Wala nang arte arte to, inihawak ko ang aking kamay sa kanyang leeg dahil baka malag lag ako kawawa naman kung malalag lag ako diba na sprain na nga e
Habang naglalakad siya na buhat ako hindi ko naiwasang suriin ang itsura nito at masasabi kong gwapo nga siya
Makapal ang mga kilay, mahabang pilikmata, kulay gray na mga mata tho hindi ko alam if totoo ba yon or contact lens lang but it looks so real so i assume that it was real, isama mo pa ang kanyang matangos na ilong at mapupulang mga labi lalo ding naka dagdag kagwapuhan sakanya ang kanyang gupit dahil bumagay ito sakanya and damn bro yo'ng jawline niya goshhh
"Baka matunaw ako niyan" naalis lamang ang pagtitig ko sakanya nang siya ay mag salita, oh darn did he just caught me staring at him? Owemjii nakakahiya at wth bat nga ba ako tumitig dito. Pero hindi ko maipag kakailang gwapo nga siya di ko lang napansin kanina gwapo nga ang mokong na ito
"Alam kong gwapo ako miss" sabi nito saakin at hindi ko namalayan na nasa sasakyan na kami. Huh? Sasakyan bat nandito kami
Saka mind reader ba siya?
"Hindi ako mind reader if that's what you thinking, sadyang 'di lang talaga maitatago jan sa itsura ng muka mo na gwapong gwapo ka saakin"
W-wait what? What the hell did i just hear?
Ako gwapong gwapo sakanya? Asa siya, gwapo siya pero hindi naman ganon mas gwapo pa rin sakanya si aeign
"Oh man dream on" sinabi ko na lang sakanya saka ko na naman naisip si aeign, hay buhay nga naman diba pero ok na to atleast alam ko na buhay siya
And oh wait c Charleigh darn naiwan ko matawagan nga
Ay putekk nabitawan ko nga pala kanina lahat ng dala ko noong hinabol ko si aeign badtripp anong gagawin ko
Edi hihingi na naman akong ng pabor dito sa mokong na to?
Hayaan na nga last na talaga to
"Uhm can i borrow your phone? I just need to call someone, its very important e please?" Nakikiusap na sabi ko dito saka ito lumingon saakin
"Hah bumait ka ah" nang iinis na sabi nito saakin
"Oh edi wag kung ayaw mo mag paheram, saksak ko sa baga mo yang cellphone mo e para nanghihiram na nga nang maayos yung tao e" inis na sabi ko dito
"Oh chill ka lang miss sabi ko naman sayo diba yang puso mo, grabe naman galit kana agad parang kanina lang ang bait mo ah saka may ganyan bang nanghihiram? Ikaw na nga nanghihiram e, oh" mahabang lintanya nito saakin bago inabot ang cellphone.
Agad ko naman idinial ang number ni Charleigh, mabutit kabisado ko ito nakailang ring din muna bago ito sumagot
"Hello, who is this?" Sabi niya sa kabilang linya
"Hey leigh it's me, sorry naiwan kita kanina ha but pwede bang padaan na lang noong mga gamit ko sa bahay?" Pakiusap ko dito
"Oh chandria, thank god I've been looking for you, you bitch where are you? And who's the owner of this number?" She asked
"I was uhmm with a guy? I don't know his name, don't want to know either but yeah he's the owner of the phone im using, he helps so asked him a favor and im on my way home, hahatid na daw ako e, na sprain kase" sabi ko naman dito para ma satisfied siya at wag nang magtanong pa
"Oh okay take care and see you, sige don na kang tayo sa bahay mo magkita papunta nako just wait for me there ay wait sa condo mo or sa bahay niyo?" Tanong nito saakin
"Sa condo ko, sige hihintayin kita
I'll dropped this call na"
"Okay" and with that pinatay ko na yong tawag
"Oh cellphone mo" lagay ko sakanyang lagayan ng phone dahil nag dadrive siya
"Ay waw ha wala man lamang bang ehem thankyou jan?" Parinig nito saakin uhmm should i say thankyou?
Of course you should stupid chandria
"Thankyou" labag sa loob kong sabi
"Ay hanep talaga siya oh napipilitan pa di man lang bukal sa kalooban" sabi nito habang nag dadrive na sinundan pa nang kaunti na namang pang aasar "pinagod mo kaya ako, sa bigat mong yan."
"Ok sorry sa attitude ko, and thank you" maluwag sa loob at nakangiting sabi ko dito
"Yun oh ngumiti si miss masungit" sabi nito na lumingon pala kanina bago ipinag patuloy ang oagdadrive pero hindi dito ang daan ko pauwi
"Wait hindi dito ang daan ko pauwi" agaran kong sabi dito.
"At sinong may sabing pauwi kana?" Tanong naman nito saakin
"Huh? E san pa pala ako pupunta?" Nagtatakang tanong ko dito
Tapos lumingon ito saakin at ngumiti nang may kahulugan
"Malalaman mo din, just wait" he smirked
"Teka san moko dadalhin ha?" Sabi ko dito saka hinampas hampas ang braso neto
"Oy oy oy teka tumigil ka nga, pag tayo na bangga sinasabi ko sayo"
Di pa din ako tumigil
"Eto na sasabihin na " sabi nito saakin na nagpatigil sa'kin "dalhin muna kita sa malapit na hospital dito, patignan natin yang paa mo namamaga na e, kung hindi ka kasi isa't kalhating bano e alam mo na naka heels ka natakbo ka" sabi pa nito saakin na may kaunting pangaral
"S-sorry ikaw kasi e, kala ko kung san mo na ako dadalhin, saka excuse me hindi ako bano noh may hinahabol nga akong importanteng tao e diba" sabi ko dito
"Ay waw hanep ka talaga miss sa tingin mo talaga gagawin ko yon? Saka sino ba yong hinahabol mo kanina? "
Di na lang ako sumagot sa sinabi niya at parang naramdaman niya na awkward kaya naman
"Pero akala mo talaga kanina kikidnapin kita?"
"Oo?"
"Sa mukang to? Muka ba kong mangingidnap? Sana kung may kikidnapin man ako, hindi ikaw yon noh sa itsura mong yan? Swerte mo naman pag kinidnap kita"
Ito na naman kami sa kahanginan nito hindi ko na lang ito pinansin hanggang sa nakarating na kami sa hospital na sinasabi niya.
Bumaba na kami at dumeretso
"Hello po doc."
"Good day po doc"
Bati nang mga nakakasalubong namin sakanya na ngingitian at tinatanguna niya lamang and wait may dimple pala siya cute.
Wait what did i say? Cute erased erased
But whuttt?!!
Doctor tong mokong nato?
E muka ngang hindi neto kayang magseryoso e para ngang pag may mag papagamot dito e hindi niya seseryosohin teka pano ko ba ieexplain ah parang ganto
Kunware may naputulan ng daliri dahil sa paputok imbis na gamutin mukang ang sasabihin pa nito e
Ayan tatanga tanga ka e may pag hawak ka pa ng paputok buti nga sayo
Mukang ganyan kaya di ako makapaniwala na doctor pala ang mokong
"Grabe naman yang itsura mo bakit wala ba sa mukha ko ang maging doctor?" Tanong nito saakin
"Wala" deretso sagot ko dito
"Ouch sakit sa heart" habang nakahawak sa part ng atay niya
Seriously??!!! Masakit sa heart tas sa atay nakahawak? May sira ba tuktok ng lalaking toh?
"Tanga atay yan" sabi ko naman
"Ay atay pala toh hehe pasenya na ok take 2 ouch sakit sa heart, ayan ok na?" Sabi nito at di ko na pinansin pa
At nakapunta na kami para ipatingin ang paa ko
So far di naman malala dahil napangunahang lunas niya na ito kanina, kaya pala may alam siya. akala ko basta lang siya gumanon e. kailangan lang ipahinga at lagyan ng oitment ng paa ko
Nasa sasakyan niya na uli kami at mag nagdadrive na siya tinuro ko na lang ang direction papunta saamin para maihatid naniya ako and noong malapit na sinabi ko na dito na lang sa tapat
"Thankyou nga pala ulit ha" sabi ko dito bago tinanggal ang seat belt lumingon naman ito saakin saba'y sabing
"Anong thankyou thankyou? Ang lagay e thankyou na lang? Aba 'di pede yon noh bayaran moko " sabi nito saakin, ay umay yan may bayad pa nga
"Angas mo naman pala" sarcastic na sabi ko dito
"Aba syempre astig to e" sabi nito saakin at napabuga na lamang ako nang hangin
"Joke lang miss HAHAHA baka naman sumama na naman muka mo niya sabi ko nga sayo wag maiinis kasi pangit kana lalo ka pang napangit HAHA" mapang asar na sabi nito saakin bago tumawa ng tumawa
"A-anong sabi mo? Ako pangit ha?!!" Inis na sabi ko dito tumawa naman ito saakin at
"Hindi mo alam?" Painosenteng tanong nito saakin
Arghh kainins talaga siya naiinis ko na lamang binukasan ang pinto at baba na sana ng mag salita siya
"Oh wait lang wait lang, joke lang miss pero miss wag kana iiyak ha, 'di kasi bagay sayo, ampanget mo e"
sinamaan ko na naman ito nang tingin at magsasalita na sana ng bigla siya muling magsalita.
"de joke lang uli pero yon nga wag kana sana uli iiyak ang classy ng dating mo e tas iiyak ka lang saka maganda ka e sayang yung ganda mo kung iiyak ka lang, ngumiti ka na lang dapat palagi bagay sayo yon parang ganto oh" saka nito hinawakan ang mukha ko at pilit pinangiti
"Yan ganyan bagay sayo ang ganyan at yan yong sinasabi ko sayo na bayad mo saakin dapat nakangiti ka na lang palagi, sige ka baka maaga ka tumanda niyan." Sabi nito saakin at ruluyan na akong bumaba ng kanyan sasakyan
"Sige na miss pano ba yan? Una nako ingat,Lagi kang ngumiti ha." Huling sabi nito saakin bago tuluyan nang mawala ang kanyang sasakyan saakin
Napangiti tuloy ako bigla nang wala sa oras
Well thankyou din sayo ay tangek di ko pala nalaman name niya, pero ok lang yon hayy
May naalala ako sakanya
Ganyang ganyan din siya saakin noon e, sana nga tuluyan ko na siyang makasama uli
Yon ang sabi ko bago pumasok sa papuntang condo ko at dumeretso sa elevator dahil nakakalakad lakad naman na ako.
To be continued......
This chapter is dedicated to
Ms.AlmeraJazmines thankyou for reading mwahhh
Don't forget to vote po para may motivation ako na ipagpatuloy to hehe
-Rosas_rose