(unicode)
" ကိုယ်ကို လက်ထက်မယ်မလား ကလေးငယ် အား ! "
ကျုံ့လိုက်သော ကလေးငယ်အောက်ပိုင်းနယ်မြေတံခါးလေးကြောင့် ဒေါင်းမာန်မှာ ပြီးချင်သလို့ဖြစ်လာ၍ လှုပ်ရှားမှုကို ပိုသွက်စေလိုက်သည်။
" ချစ်တယ်၊ ကိုယ်ကိုလက်ထက် အင့် "
" လက်ထက်လက်စွပ်ရော ရော လူကြီး ကြီး၊ ပြီး ပြီးတော့မယ် ထင် ထင်တယ်၊ လက်က ဘာကိုပိတ်လိုက်တာလဲ "
" အဖြေသေချာမပေးရင် ပြီးခွင့်မပေးဘူးနော် ကလေးငယ် "
အကျပ်ကိုင်ပြောဆိုမှုကို မကြိုက်မှန်းသိရက်နှင့် လာရစ်နေသည်။
" အဖြေလိုချင်တာမလား။ လက်မထက်နိုင်ဘူး ! အဖြေရပြီးမလား၊ လက်ဖယ်ပေးတော့ "
" yes မပြောမချင်း no ပဲ "
" အဘိုးကြီး ! မညစ်ပတ်နဲ့၊ အောင့်နေပြီး "
" အဲ့ဒီတော့...yes ပေါ့ "
မချိုမချဥ်မျက်နှာဘေးနှင့် သူကို သိပ်ကြည့်မရချင်တော့။
" yes ဗျာ yes yes လွတ်တော့ သူတောင်းစား ! "
" ကလေးငယ်ကလည်း လူကြီးကိုကွာ "
" ဘာ လူကြီးလဲ၊ စောက်ကြည့်မကောင်းတဲ့ လူ အိုကြီးလား "
ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲသွားသော အခြေအနေကြောင့် မူလအခြေနေပြန်ရောက်စေရန် စွာနေသောကလေးငယ်၏နှုတ်ခမ်းလေးကို ဒေါင်းမာန်
အမြန်ငုံထွေးလိုက်၏။ သို့သော် အတင်းရုန်းကန်လာသူကြောင့် လျှာဖျားလေးကိုပါ အလုပ်ပေး လိုက်ရ၏။ ထိုမှသာ ကလေးငယ်သည် အနမ်းတို့ကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်လာ၏။
ကလေးငယ်မှာ တစ်ချီခရီးရောက်ခဲ့ပြီးသော် လည်း ဒေါင်းမာန်မှာမူ ခရီးဆုံးရန် ဆက်လက်နေဆဲ။ မွေ့ယာထက်မှောက်ယက်ရှိနေသော ကလေးငယ်ကိုယ်လုံးလေးကို ဘေးစောင်းစေလိုက်ပြီး ခြေချောင်းဖြူဖြူလေးတစ်ဖက်ကို ကိုင်မြှောက်လျက် အရှိန်ပြင်းစွာဖြင့် ခရီးဆက်ရပြန်သည်။
ကလေးငယ်ကျောအနှံ့ကို အနမ်းတို့ဖြင့် ဆေး ခြယ်၍ အလှဆင်နေမိသည်။ သေးသွယ်သွယ်ခါးကိုလည်း လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွေ့ပိုက်ထားသည်။ ဒေါင်းမာန်၏လက်နှစ်ဖက်လုံးနှင့် နှုတ်ခမ်းတို့မှာလည်း အလုပ်ကိုယ်စီဖြင့် မအားမလပ် ရှိနေကြပေသည်။
စွယ်သော်လင်းအဖို့ နာကျင်မှုတို့မေ့ပျောက်သွား ၍ သာယာမှုတို့ အစားဝင်လာလေပြီး။ သာယာမှုကိုပိုတိုး၍သာ လိုချင်စိတ်တို့ဖြစ်ရ၏။ ထို့ကြောင့် အနောက်ဘက်သို့ တင်ပါးလေးကို အားမလိုအားမရ ပစ်ပေးနေမိ၏။ ထိုမှ...
အချိန်သည်ကား နံနက် ၃ နာရီ ၁၄ မိနစ်ရှိချေပြီး။ သို့သော်လည်း စွယ်သော်လင်းမှာ မအိပ်သေး။ မအိပ်ရသေးဟုဆိုလျှင် ပိုမှန်ပေသည်။ ခေါင်းအုံးတို့မှာ ခေါင်းရင်း၌မရှိဘဲ ခြေရင်း၊ ကုတင်အောက်နှင့် ခါးသေးသေးအောက်တို့တွင် ပုံစံအ မျိုးမျိုးဖြင့် ရှိနေပေသည်။
လူကြီး၏ခါးအောက်နားကိုခွထားသော ခြေနှစ်ချောင်းတို့မှာ အားပင်မရှိတော့၍ အနည်းငယ်ပြေလျော့ကျနေ၏။ သို့သော် လူကြီးမှာမူ အားလျော့သွားမှု အလျင်မရှိ။ လှုပ်ရှားမှုတို့သည်ပင် ပိုမြန်လာသယောင်။ ဇွဲကြီးစွာသော အဘိုးကြီးကိုမော့
ကြည့်လျက် သော်လင်းအော်ငိုချင်လာသည်။
" လူကြီး အိပ်ငိုက်နေပြီးဆို "
" အင်း ကလေးငယ် ရွှတ်။ ဒီတစ်ခါပြီး တော်ပြီး "
ပါးပြင်လေးအား နူးနူးညံ့ညံ့လေးနမ်းလာလျက် ဆိုလာသည်။ တစ်ခါ တစ်ခါဖြင့် အခါခါဖြစ်ခဲ့သည်မှာ ညစာပင် လွတ်ခဲ့ရသည်။ အခုလည်း ဒီတစ်ခါ နောက်ဆုံးဆိုလာပြန်၏။ မယုံရေးချ လုံးဝ မယုံတော့။
...............
" ငါကိုချစ်လား ဇန် "
" အတူတူတောင်ရှိခဲ့ပြီးပြီးလေ လူထင် "
ရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာကပ်ထားသူထံ ငုံ့ကြည့်လျက် စကားဆိုလိုက်၏။ အမေးစကားအတွက် အဖြေကိုမကြိုက်ဟန်ဖြင့် မျက်နှာလေးကို ရင်ခွင်ထဲတိုးဝှက်လာ၏။
" လူထင် "
" ဟင် "
" သော်လင်းကို ဘာတွေမြှောက်ပေးလိုက်တာလဲ "
" မြှောက်လိုက်တယ်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှန်က အ ချစ်အကြောင်း သိသင့်သိထိုက်တာတချို့နဲ့ လို အပ်တာလေးတွေ နည်းနည်းသင်ပေးလိုက်တာ "
" မင်းက တော်တော်သိတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား "
ဇန်အပြောကြောင့် ရည်းစားများခဲ့သော လူထင်မှာ အသံတိတ်ကျသွားသည်။
" နည်းနည်းပါ ဇန်ရာ၊ မင်းလည်း သိတယ်မလား "
" ငါထားခဲ့တာ တစ်ယောက်တည်း။ မင်းလောက်တော့ အချစ်အကြောင်းတွေ ဘယ်နားလည်ပါမလဲလေ "
" မဟုတ်ဘူးလေ ဇန်၊ အခြားကြောင်း ထပ်မပြောတော့ဘူး၊ ငါတို့အကြောင်းပဲ ပြောကြမယ်နော် "
" အင်း။ ပြီးတော့ သော်လင်းကို မဟုတ်တာတွေလိုက်သင်ပေးမနေနဲ့နော်၊ သူ့ဘဲကြီးနဲ့ ငြိနေအုန်းမယ် "
" သော်လင်းဘဲနဲ့ မငြိချင်ပါဘူး။ မင်းနဲ့ပဲ ငြိချင်တာ "
လူထင်ကျော်အပြောကြောင့် ဇန်ငြိမ်ချမ်းကို၏ မျက်နှာထက်ကျေနပ်ပြုံးတို့ အထင်သားပေါ်လာပေသည်။ ရှက်သလို့ခံစားမှုအသိကြောင့် ရေချိုးရန်အတွက် ကုတင်အောက်သို့ခြေတစ်ဖက်ကိုချလိုက်သည်။ ထိုမှနောက် ခြေနောက်တစ်ဖက်ကိုကုတင်အောက်လှမ်းလိုက်လျှင် လူထင်သည်လက်အား လှမ်းဆွဲလာသည်။
" ဘယ်သွားမလို့လဲ "
" ဒီနေ့အန်တီအလုပ်ခရီးက ပြန်လာမှာမလား၊ ကားဂိတ်သွားကြိုရမယ်လေ၊ မင်း မေ့နေတာလား "
" မမေ့ပါဘူး။ အခုက အချိန်ရှိပါသေးတယ်။ ရေတူတူချိုးကြရအောင် "
" ရတယ် "
ရေချိုးခန်းထဲ အတူလိုက်ဝင်လိုက်သည်။ တည် ငြိမ်သူ ဇန်တစ်ယောက်သည် သူ့ဘာသာသူ အေး ဆေးစွာ ရေချိုးဆပ်ပြာတိုက်နေသော်လည်း လူထင်မှာတော့ မအေးဆေးနိုင်။ ဇန်၏တောင့်ဖြောင့်နေသော ပခုံးပြင်ကျယ်ကြီးကို ကြည့်မဝနိုင်အောင် ဖြစ်မိသည်။
ဇန်၏ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတို့ကို အခွင့်ရေးရတုန်း သေချာလိုက်ကြည့်ဖြစ်သည်။ ဆပ်ပြာရည်တို့စီးကျနေသော ကျောပြင်ကျယ်ကို လက် ချောင်းတို့ဖြင့်လည်း အသာတို့ထိကြည့်လိုက်ချိန်
" ဟေ့ ! ငါကို အဲလောက်တောင်ကြိုက်တာလား "
ဖွဖွလေးထိတွေ့မှုကြောင့် ရုတ်တရက်မို့ လန့်သွားသော်လည်း လူထင်ဟူသောအသိကြောင့် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်သွားသည်။
" ......"
ဘာမှ ပြန်မပြောရသေးခင်အချိန်တွင်း ရေချိုး
ပြီးစီး၍အပြင်သို့ ထွက်သွားလေသူကြောင့် ရေကိုသာ အမြန်ပြီးအောင် ဆက်ချိုးလိုက်ရ၏။
(zawgyi)
" ကိုယ္ကို လက္ထက္မယ္မလား ကေလးငယ္ အား ! "
က်ဳံ႔လိုက္ေသာ ကေလးငယ္ေအာက္ပိုင္းနယ္ေျမတံခါးေလးေၾကာင့္ ေဒါင္းမာန္မွာ ၿပီးခ်င္သလို႔ျဖစ္လာ၍ လႈပ္ရွားမႈကို ပိုသြက္ေစလိုက္သည္။
" ခ်စ္တယ္၊ ကိုယ္ကိုလက္ထက္ အင့္ "
" လက္ထက္လက္စြပ္ေရာ ေရာ လူႀကီး ႀကီး၊ ၿပီး ၿပီးေတာ့မယ္ ထင္ ထင္တယ္၊ လက္က ဘာကိုပိတ္လိုက္တာလဲ "
" အေျဖေသခ်ာမေပးရင္ ၿပီးခြင့္မေပးဘူးေနာ္ ကေလးငယ္ "
အက်ပ္ကိုင္ေျပာဆိုမႈကို မႀကိဳက္မွန္းသိရက္ႏွင့္ လာရစ္ေနသည္။
" အေျဖလိုခ်င္တာမလား။ လက္မထက္ႏိုင္ဘူး ! အေျဖရၿပီးမလား၊ လက္ဖယ္ေပးေတာ့ "
" yes မေျပာမခ်င္း no ပဲ "
" အဘိုးႀကီး ! မညစ္ပတ္နဲ႔၊ ေအာင့္ေနၿပီး "
" အဲ့ဒီေတာ့...yes ေပါ့ "
မခ်ိဳမခ်ဥ္မ်က္ႏွာေဘးႏွင့္ သူကို သိပ္ၾကည့္မရခ်င္ေတာ့။
" yes ဗ်ာ yes yes လြတ္ေတာ့ သူေတာင္းစား ! "
" ကေလးငယ္ကလည္း လူႀကီးကိုကြာ "
" ဘာ လူႀကီးလဲ၊ ေစာက္ၾကည့္မေကာင္းတဲ့ လူ အိုႀကီးလား "
႐ုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျခအေနေၾကာင့္ မူလအေျခေနျပန္ေရာက္ေစရန္ စြာေနေသာကေလးငယ္၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ေဒါင္းမာန္
အျမန္ငုံေထြးလိုက္၏။ သို႔ေသာ္ အတင္း႐ုန္းကန္လာသူေၾကာင့္ လွ်ာဖ်ားေလးကိုပါ အလုပ္ေပး လိုက္ရ၏။ ထိုမွသာ ကေလးငယ္သည္ အနမ္းတို႔ကို ျပန္လည္တုံ႔ျပန္လာ၏။
ကေလးငယ္မွာ တစ္ခ်ီခရီးေရာက္ခဲ့ၿပီးေသာ္ လည္း ေဒါင္းမာန္မွာမူ ခရီးဆုံးရန္ ဆက္လက္ေနဆဲ။ ေမြ႕ယာထက္ေမွာက္ယက္ရွိေနေသာ ကေလးငယ္ကိုယ္လုံးေလးကို ေဘးေစာင္းေစလိုက္ၿပီး ေျခေခ်ာင္းျဖဴျဖဴေလးတစ္ဖက္ကို ကိုင္ေျမႇာက္လ်က္ အရွိန္ျပင္းစြာျဖင့္ ခရီးဆက္ရျပန္သည္။
ကေလးငယ္ေက်ာအႏွံ႔ကို အနမ္းတို႔ျဖင့္ ေဆး ျခယ္၍ အလွဆင္ေနမိသည္။ ေသးသြယ္သြယ္ခါးကိုလည္း လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ေပြ႕ပိုက္ထားသည္။ ေဒါင္းမာန္၏လက္ႏွစ္ဖက္လုံးႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းတို႔မွာလည္း အလုပ္ကိုယ္စီျဖင့္ မအားမလပ္ ရွိေနၾကေပသည္။
စြယ္ေသာ္လင္းအဖို႔ နာက်င္မႈတို႔ေမ့ေပ်ာက္သြား ၍ သာယာမႈတို႔ အစားဝင္လာေလၿပီး။ သာယာမႈကိုပိုတိုး၍သာ လိုခ်င္စိတ္တို႔ျဖစ္ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အေနာက္ဘက္သို႔ တင္ပါးေလးကို အားမလိုအားမရ ပစ္ေပးေနမိ၏။ ထိုမွ...
အခ်ိန္သည္ကား နံနက္ ၃ နာရီ ၁၄ မိနစ္ရွိေခ်ၿပီး။ သို႔ေသာ္လည္း စြယ္ေသာ္လင္းမွာ မအိပ္ေသး။ မအိပ္ရေသးဟုဆိုလွ်င္ ပိုမွန္ေပသည္။ ေခါင္းအုံးတို႔မွာ ေခါင္းရင္း၌မရွိဘဲ ေျခရင္း၊ ကုတင္ေအာက္ႏွင့္ ခါးေသးေသးေအာက္တို႔တြင္ ပုံစံအ မ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ ရွိေနေပသည္။
လူႀကီး၏ခါးေအာက္နားကိုခြထားေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းတို႔မွာ အားပင္မရွိေတာ့၍ အနည္းငယ္ေျပေလ်ာ့က်ေန၏။ သို႔ေသာ္ လူႀကီးမွာမူ အားေလ်ာ့သြားမႈ အလ်င္မရွိ။ လႈပ္ရွားမႈတို႔သည္ပင္ ပိုျမန္လာသေယာင္။ ဇြဲႀကီးစြာေသာ အဘိုးႀကီးကိုေမာ့
ၾကည့္လ်က္ ေသာ္လင္းေအာ္ငိုခ်င္လာသည္။
" လူႀကီး အိပ္ငိုက္ေနၿပီးဆို "
" အင္း ကေလးငယ္ ႐ႊတ္။ ဒီတစ္ခါၿပီး ေတာ္ၿပီး "
ပါးျပင္ေလးအား ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးနမ္းလာလ်က္ ဆိုလာသည္။ တစ္ခါ တစ္ခါျဖင့္ အခါခါျဖစ္ခဲ့သည္မွာ ညစာပင္ လြတ္ခဲ့ရသည္။ အခုလည္း ဒီတစ္ခါ ေနာက္ဆုံးဆိုလာျပန္၏။ မယုံေရးခ် လုံးဝ မယုံေတာ့။
...............
" ငါကိုခ်စ္လား ဇန္ "
" အတူတူေတာင္ရွိခဲ့ၿပီးၿပီးေလ လူထင္ "
ရင္ခြင္ထဲ မ်က္ႏွာကပ္ထားသူထံ ငုံ႔ၾကည့္လ်က္ စကားဆိုလိုက္၏။ အေမးစကားအတြက္ အေျဖကိုမႀကိဳက္ဟန္ျဖင့္ မ်က္ႏွာေလးကို ရင္ခြင္ထဲတိုးဝွက္လာ၏။
" လူထင္ "
" ဟင္ "
" ေသာ္လင္းကို ဘာေတြေျမႇာက္ေပးလိုက္တာလဲ "
" ေျမႇာက္လိုက္တယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့။ အမွန္က အ ခ်စ္အေၾကာင္း သိသင့္သိထိုက္တာတခ်ိဳ႕နဲ႔ လို အပ္တာေလးေတြ နည္းနည္းသင္ေပးလိုက္တာ "
" မင္းက ေတာ္ေတာ္သိတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား "
ဇန္အေျပာေၾကာင့္ ရည္းစားမ်ားခဲ့ေသာ လူထင္မွာ အသံတိတ္က်သြားသည္။
" နည္းနည္းပါ ဇန္ရာ၊ မင္းလည္း သိတယ္မလား "
" ငါထားခဲ့တာ တစ္ေယာက္တည္း။ မင္းေလာက္ေတာ့ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ ဘယ္နားလည္ပါမလဲေလ "
" မဟုတ္ဘူးေလ ဇန္၊ အျခားေၾကာင္း ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး၊ ငါတို႔အေၾကာင္းပဲ ေျပာၾကမယ္ေနာ္ "
" အင္း။ ၿပီးေတာ့ ေသာ္လင္းကို မဟုတ္တာေတြလိုက္သင္ေပးမေနနဲ႔ေနာ္၊ သူ႔ဘဲႀကီးနဲ႔ ၿငိေနအုန္းမယ္ "
" ေသာ္လင္းဘဲနဲ႔ မၿငိခ်င္ပါဘူး။ မင္းနဲ႔ပဲ ၿငိခ်င္တာ "
လူထင္ေက်ာ္အေျပာေၾကာင့္ ဇန္ၿငိမ္ခ်မ္းကို၏ မ်က္ႏွာထက္ေက်နပ္ၿပဳံးတို႔ အထင္သားေပၚလာေပသည္။ ရွက္သလို႔ခံစားမႈအသိေၾကာင့္ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ ကုတင္ေအာက္သို႔ေျခတစ္ဖက္ကိုခ်လိုက္သည္။ ထိုမွေနာက္ ေျခေနာက္တစ္ဖက္ကိုကုတင္ေအာက္လွမ္းလိုက္လွ်င္ လူထင္သည္လက္အား လွမ္းဆြဲလာသည္။
" ဘယ္သြားမလို႔လဲ "
" ဒီေန႔အန္တီအလုပ္ခရီးက ျပန္လာမွာမလား၊ ကားဂိတ္သြားႀကိဳရမယ္ေလ၊ မင္း ေမ့ေနတာလား "
" မေမ့ပါဘူး။ အခုက အခ်ိန္ရွိပါေသးတယ္။ ေရတူတူခ်ိဳးၾကရေအာင္ "
" ရတယ္ "
ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အတူလိုက္ဝင္လိုက္သည္။ တည္ ၿငိမ္သူ ဇန္တစ္ေယာက္သည္ သူ႔ဘာသာသူ ေအး ေဆးစြာ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာတိုက္ေနေသာ္လည္း လူထင္မွာေတာ့ မေအးေဆးႏိုင္။ ဇန္၏ေတာင့္ေျဖာင့္ေနေသာ ပခုံးျပင္က်ယ္ႀကီးကို ၾကည့္မဝႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္။
ဇန္၏ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းတို႔ကို အခြင့္ေရးရတုန္း ေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ျဖစ္သည္။ ဆပ္ျပာရည္တို႔စီးက်ေနေသာ ေက်ာျပင္က်ယ္ကို လက္ ေခ်ာင္းတို႔ျဖင့္လည္း အသာတို႔ထိၾကည့္လိုက္ခ်ိန္
" ေဟ့ ! ငါကို အဲေလာက္ေတာင္ႀကိဳက္တာလား "
ဖြဖြေလးထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္မို႔ လန္႔သြားေသာ္လည္း လူထင္ဟူေသာအသိေၾကာင့္ ပုံမွန္ျပန္ျဖစ္သြားသည္။
" ......"
ဘာမွ ျပန္မေျပာရေသးခင္အခ်ိန္တြင္း ေရခ်ိဳး
ၿပီးစီး၍အျပင္သို႔ ထြက္သြားေလသူေၾကာင့္ ေရကိုသာ အျမန္ၿပီးေအာင္ ဆက္ခ်ိဳးလိုက္ရ၏။