'Ah, Theodoor, mijn zoon. Ik had niet verwacht dat je hierheen zou komen.'
***
Nu moet ik wel snel handelen. Ik buig weer naar Narcissa en de twee die nog steeds met afzien naar me kijken.
'Mocht u nok hulp nodik hebben met uw bloemen, dan zou iek u graag villen helpen,' ik glimlach naar Narcissa en trek mezelf dan terug uit het gesprek. Snel scan ik de immense ruimte door, op zoek naar de bruine haren van Theo.
Zijn vader heeft hem gevonden en ik ben bang voor wat er gaat komen.
'Wat wilt u, vader,' klinkt de stem van Theo door het oortje heen.
'Ik wil dat je met pasen weer naar huis komt. Je hebt taken te vervullen als mijn zoon en erfgenaam. De Heer zijn geduld raakt op met je spelletjes.'
'Ik weet niet waar u het over heeft,' sist Theo.
De stem van Noot senior klinkt kil door het microfoontje. 'Genoeg, Theodoor! Anderen hebben misschien niet door dat je een mannelijke hoer uit loopt te hangen met Potter zijn vriendjes, maar ik wel. Jij gaat vanavond nog met mij naar huis en dan zul je eens te horen krijgen hoe een erfgenaam zich moet gedragen!'
Aan het volume van het gesprek te horen staan vader en zoon niet meer in de balzaal, dus ik besluit de gang in te slippen en naar een van de bijbehorende kamers te gaan.
Al snel klinkt er geluid vanuit de theekamer en zonder te twijfelen gooi ik de deur ernaar open.
Theo's vader staat tegenover zijn zoon met zijn vuist Theo's gewaad omklemmende. De Zwadderaar zelf lijkt benauwd, wetende dat hij niet in zo'n afgelegen kamer had moeten komen met zijn vader.
'Theo!' roep ik in mijn beste immitatie van Patty Parkinson. 'Daar ben jij!'
Theo's ogen verwijden zich even, maar daarna zie ik zijn schouders opgelucht ontspannen. Noot senior, daarentegen, geef zijn zoon een gooi en storm daarna mijn kant op.
Met mijn Franse lengte ben ik een goede kop kleiner dan de dooddoener die nu dreigend recht voor me staat.
'Wie denk je wel niet dat je bent?' snauwt hij naar me.
Ik frons. 'Dat ies gemeen om te zeggen, monsieur. Iek ben Louise, Theo's date. Iek was 'iem kwijt!'
Ik geef Theo een waarschuwende blik en met vlugge passen komt de jongen naast mij staan, terwijl zijn vader nog altijd met vuurspuwende ogen naar me kijkt. Als ik werkelijk een meisje van Beauxbatons was geweest, was zijn blik angstaanjagend geweest. Deze man is tot veel toe in staat en ik wil het niet voor mezelf ondervinden.
Nu staar ik met twinkelende ogen terug.
'Ze is een vriendin van Beauxbatons, vader. Ik heb haar uitgenodigd voor dit bal,' legt Theo aan zijn vader uit. Hij slaat beschermend een arm om me heen.
Noot senior krijgt de kans niet om te antwoorden, want Kwast senior komt de theekamer binnen stormen.
'Katelynn Mergel is in de Villa,' meldt de dooddoener aan Theo's vader. 'Ze hebben haar magie ontdekt in de balzaal.'
Het is enkele seconden doodstil.
Theo's vader vloekt dan luid, duidelijk onze interactie in het departement van Mystificatie herinnerend. Direct stormen de twee mannen de kamer weer uit, op zoek naar mij.
Ze laten ons achter, zonder ons nog een blik waardig te gunnen. Dat hadden ze misschien beter wel kunnen doen, want dan hadden ze onze geschokte blikken gezien.
'Wat doen we?' vraagt Theo nerveus aan mij.
Ik staar even bedenkelijk voor me uit. 'Er zullen vast dooddoeners één en één bij elkaar op tellen als ze mij zien, dus we kijken wel hoe het zich uitpakt. Blijf vanaf nu aan mijn zijde, Theo.'
'Zal ik doen. We moeten nu echt terug naar de balzaal, Kate.'
Ik haal diep adem en plaats dan weer een glimlach op mijn gezicht.
Terug in de balzaal staat de muziek nog steeds aan, zijn er nog steeds mensen aan het dansen, en toch is de sfeer veranderd. Er is naar een aantal dooddoeners gecommuniceerd dat ik in de zaal ben en ik zie de zoekende blikken.
Benno komt direct naar ons toe lopen.
'Hebben jullie het gehoord?' vraagt hij, duidelijk gestresst. 'Ze weten dat Katelynn aanwezig is.'
'Iek vraag me af vat ze gaan doen als ze haar vinden,' zeg ik, alsof het de normaalste opmerking van de wereld is. Ik vraag het me werkelijk af. In theorie ben ik namelijk gewoon een genodigde op het bal.
'Ik denk dat ze beter dit bal kan verlaten,' zegt Benno met een nijdige blik mijn kant op.
Dan klinkt er ineens onrust verderop in de zaal en direct draaien we ons om.
De twee Zwadderaars verbleken als David Rosier onze kant op komt stormen, geflankeerd door Noot senior en een van de Van Detta broers.
'Dacht je dat we zo dom waren, jij stom wicht?' sneert Rosier naar mij. Theo en Benno gaan beschermend aan mijn zijde staan, maar ik duw ze achter me. Ze moeten hun cover nog heel even volhouden. Mijn hand glijdt al richting mijn toverstok.
'Iek weet niet vaar u het over heeft,' zeg ik, gespeeld verbaasd.
Helaas trappen de dooddoeners er niet meer in. 'We kennen je magie, Mergel,' grijnst Van Detta kil. 'We hebben je.'
Alle aandacht van de gasten is nu op ons gericht en verderop zie ik Narcissa al onze kant op komen, met direct achter haar Bellatrix. Ik zucht even. Nu is er geen ontkomen meer aan.
Binnen een seconde ben ik weer terug veranderd naar mijn oude uiterlijk en kijk de drie mannen grijnzend aan.
'Zochten jullie mij?'
'Jij indringer!' Noot senior richt zijn toverstok op mij! 'Nu ben je er geweest!'
Hij vuurt een vloek op me af die ik met een snelle beweging blokkeer.
'Thedeus! Genoeg!' roept Narcissa woedend naar de man. 'Katelynn Mergel is een officieel uitgenodigde gast op ons bal en ik sta niet toe dat je mijn gasten in mijn huis vervloekt!'
Voldemort mag dan beangstigend zijn, maar een boze Narcissa Malfidus wil je ook niet op je dak hebben. Thedeus Noot luistert naar haar, maar vergroot de afstand tussen ons niet. Van Detta grinnikt daarentegen alleen maar.
'Kom op Narcissa, laat ons met haar spelen. We hebben haar eindelijk waar we haar willen.'
'De laatste keer dat je met haar wilde spelen heeft ze jullie allemaal uitgeschakeld, jij debiel,' snauwt Bellatrix kil. 'Je luistert naar mijn zus, Rodolphus!'
Met een geïnteresseerde blik bekijk ik de vrouw, die zo wisselend zich naar mij gedraagt. De drie mannen lijken te begrijpen dat geweld in een ruimte vol met mensen ze dit keer niet goed af komt en druipen teleurgesteld af.
Thedeus Noot schenkt mij en zijn zoon nog een laatste woedende blik voordat hij zich weer in de menigte voegt. Ik maak een laatste mentale notitie om Theo dicht bij mij of Benno te houden de rest van de avond.
'Wat een aangename verrassing, Mergel,' kakelt Bellatrix. 'Dat we jou mogen verwelkomen op ons bal!'
'Lang niet gezien Bellatrix,' zeg ik monotoom terug, waarbij ik naast me Theo en Benno even een verbaasde blik zie uitwisselen. Bellatrix en ik hebben altijd een bijzondere relatie gehad.
'Hier om je eindelijk bij ons te voegen?' De kant waar je echt hoort?' De heks kijkt me geïntrigeerd aan. Naast haar zie ik Narcissa een minuscule glimlach toelaten. Zij weet wel beter.
'Dat zien we nog wel, Bellatrix,' antwoord ik, waarna ik me richt tot Narcissa. 'Ondanks dat ik gewoon een uitnodiging voor het bal heb gekregen, wil ik toch vragen of u het verstandig vindt dat ik blijf. Ik wil niet voor onrust zorgen.'
'Je bent hier van harte welkom, Katelynn Mergel,' zegt de gastvrouw, al zij het wat gespannen. Ook zij had liever gezien dat ik undercover was gebleven.
'Blijf vooral, Mergel. De dans begint net! Als iemand je lastig valt roep je tante Bellatrix maar!' De heks geeft me een knipoog en loopt dan luid lachend weer de menigte in. Narcissa schenkt me een verontschuldigende glimlach en volgt dan haar zus.
'Dat was... bijzonder,' zegt Benno na enkele seconden stilte.
Ik grinnik en zelfs Theo schudt grijnzend zijn hoofd.
'Zij is knettergek,' zegt de jongen en we weten beide over wie hij het heeft.
'Knettergek, maar ook verrassend beschermend naar mij toe,' mompel ik. 'Je zou bijna vergeten dat ze mijn moeder vermoord heeft. Blijkbaar ben ik nog steeds van waarde voor Vilijn.'
'Ik zou er maar blij mee zijn,' zegt Benno wetend. 'Anders hadden Noot, Rosier en Van Detta je meteen afgeslacht.'
'Ze hadden het geprobeerd,' verbeter ik hem met een knipoog.
'Kom,' zegt Theo lachend,' we gaan naar Draco en de anderen en ik weet bijna zeker dat er daarna een dans komt.'
Ik haak mijn arm door die van beide jongens en met zijn drieën voegen we ons weer bij de andere groep jongeren, die het hele scenario met grote ogen hadden gevolgd.
***
Een klein uur later ben ik verrassend genoeg nog niet vervloekt door dooddoeners en heeft zelfs Draco me niet vermoord. Hoewel hij eerst boos was dat ik me vermomd had en tegen hem had gelogen, begreep hij heel goed waarom en was hij blij me te zien. We besloten niet te laten zien dat we nog steeds een koppel zijn, bang dat de dooddoeners ons tegen elkaar zullen gebruiken.
Ik zie het nog wel voor me dat ze Draco zullen gijzelen om mij gevangen te nemen. Hij moet nog even volhouden voordat hij met Narcissa kan verdwijnen, ook al weet hij dat plan zelf ook nog niet.
Op dit moment is mijn dans met Theo afgelopen en wordt er van partners geswitcht. Ik grijns breed als een een jongen met blond haar met uitgestoken hand voor me gaat staan.
'Mag ik deze dans van u?' vraagt Christiaan Rosier met een knipoog.
'Natuurlijk, mijnheer Rosier,' zeg ik vrolijk. 'Ik heb je lang niet gezien.'
Rosier is een van de weinige Zwadderaars uit de jaren boven mij met wie ik goed contact heb gehad op Zweinstein. Hij is vorig jaar van school af gegaan en daarna had ik eigenlijk niks meer van hem vernomen.
'Klopt, afgelopen jaar was druk,' zegt Christiaan. 'Mijn vader en ik hebben veel aan de zaak gewerkt samen.'
Ik frons bij de overdreven opgewekte ondertoon in zijn stem. Iets klopt er niet.
Christiaan lijkt mijn verwarring te zien en stuurt ons al dansend naar een iets rustiger stukje in de balzaal. Dan drukt hij zich bijna compleet tegen me aan en dansen we intiem verder, wat me verrast. Vanuit mijn ooghoek zie ik Draco een woedende blik op ons werpen.
'Ik heb je hulp nodig, Kate,' fluistert Christiaan plots in mijn oor. 'Mijn vader wil dat ik het Teken neem, maar ik wil niet. Help me met verdwijnen.'
Van verbazing struikel ik eenmalig over mijn voeten tijdens het dansen, maar Christiaan vangt me meteen op. Ik schenk hem een verontschuldigende grijns.
De muziek staat te hard voor anderen om ons te horen en omdat we beide nog een neppe glimlach op ons gezicht geplakt hebben, zou niemand kunnen raden waar we het over hebben.
'Hoe snel?' fluister ik terug.
'Binnen nu en een week.'
Ik laat de radertjes in mijn hoofd werken. Wat is een veilige plek op de jongen op te halen? Wat valt het minste op?
Een plan vormt zich in mijn gedachten. Soms is de beste vermomming juist je begeven in de drukte.
'Wees over vier dagen om 2 uur bij de ingang van de Tovertweeling Fopshop in de Wegisweg. Ik kom in vermomming en haal je daar op.'
Christiaan trekt even zijn wenkbrauw op bij het horen van de locatie, maar ik schenk hem een indringende blik.
Dan besef ik me ook dat hij heel goed niet de enige zal zijn die dit wilt.
'Zijn er nog meer van onze leeftijd die willen onderduiken?' vraag ik zachtjes.
Christiaan hoeft niet lang over een antwoord na te denken, want hij knikt bijna meteen. 'Terence Higgs, je kent hem ook. We hebben het er samen over gehad, aangezien hij in hetzelfde schuitje zit.'
Ik knik even begrijpend. 'Licht hem in en zorg dat hij ook mee komt,' zeg ik tegen de oud-zwadderaar. 'Als je nog meer namen weet wil ik die tegen die tijd ook graag horen.'
De dans komt ten einde en we moeten weer wisselen van partner. Christiaan neemt afstand van me en geeft nog een kus op mijn hand als afscheid, een etiquette uit de puurbloed wereld.
'Je bent geweldig, Katelynn Mergel,' zegt hij breed grijnzend en als hij weer wegloopt zou ik zweren dat hij zich meer ontspannen beweegt.
...........................................
Deel 2 van het Kerstbal in Villa Malfidus! Herkennen jullie de naam Christiaan Rosier nog? ;)