-------------------------------------
---------------------------
Chapter 31
First Day
---------------------------
--------------------------------------
NARITO ako ngayon sa kuna ko at nakaupong nakasandal sa malambot na malaking unan na nasa likuran ko upang hindi ako mauntog o mawalan ng balanse. Kaaalis lamang ni Primera sa kuwarto ko para kunin ang naiwan kong laruan sa playroom.
Ang aga ba naman akong dinalaw ng magkambal at nina Eren at Ermin para makipaglaro. Alas nuebe kaninang umaga pumasok sila sa kuwarto ko para makipaglaro sakanila dahil hindi ko raw sila nakasama kahapon dahil busy kami ni Primera sa ibang bagay, gaya nang pag-e-exercise ko.
Isang araw pa lamang ang nakalipas ay sinimulan na namin ng bago kong katulong na si Primera na kapatid ni Prescia ang pag e-exercise ko, at ang pagtutong paglalakad para masanay ang katawan ko. Pero syempre hindi parin ako makapaniwala na susubukin kong matutong maglakad kahit napakahina pa ng katawan ko. Wala eh, paladesisyon ako.
Hindi rin ako makapaniwala na naiintindihan ako ni primera sa kahit na anong sinasabi ko. Kahit random words at nabubulol ako sa pagsasalita ay naiintindihan niya ang gusto kong sabihin sakaniya, hindi ko alam kung paano niya iyon nagagawa.Iniisip parin niyang isa akong genius imbes na kakaiba o wirdong bata na naengkanto.
Isa rin sa hindi ko inaasahan na napapayag niya ang ama kong bumili ng walker para sa akin. Grabe nagbago na nga talaga nang tuluyan ang pakikitungo sa akin ng ama ko. Ngunit ang hindi parin nagbabago sakaniya ang pag-uugali at pakikitungo niya sa iba pa niyang mga anak at sa mga tao rito sa bahay. Well wala tayong magagawa, iba talaga takbo ng utak ng tatay ko, napakagulo.
"Aburuu!" 'How boring!' bagot na ani ko.
Hindi parin ako sanay sa maliit kong dila. Gusto ko na talagang makapagsalita nang maayos. Isa ito sa malaking problema na kinahaharap ko.
Ano kaya ang pwede kong gawin ngayon? Nakababagot dito sa kuwarto at kuna ko. Napapaligiran ako ng mga pambatang laruan na ayokong laruin dahil hindi naman ako bata.
Bata ang panlabas na anyo ko pero ang pag-iisip ko ay 22 years old na. Hayss. Sobrang bagot na ako dito.
Kaya lamang ako dinalaw ng mga kapatid ko para makipaglaro sa akin nang napakaaga dahil ngayon ang pasukan nila sa eskwela.
Tanghali ang pasukan nila at malapit na nga mag alas dose para pumasok.
Napaigtad ako sa pagkakaupo ko nang biglang bumukas ang pinto ng kuwarto ko at iniluwa nito ang walong mga nakatatanda kong kapatid. Oo, WALO!
Anong ginagawa nilang lahat dito!?
"Baby Eriii!" sabik na ani Ermin na patakbong palapit sa kuna ko.
"Hey lil' sis!" bati ni Estevan na ikinangiwi ko. Hindi parin kita gusto. Hindi parin ako nakakamove-on sa ginawa mo sa akin noon!
"Letty!" bungad ni Efrain. Kahit mag kamukhang-magkamukha sila ni Efraim ay si Efrain lang ang nag-iisang tumatawag sa akin ng Letty na may mala-anghel at inosenteng mga ngiti.
"Hey puppy!" syempre si Efraim na ito. Siya lang naman ang nag-iisang tumatawag sa akin na 'puppy' dahil hayop ang tingin nito sa akin. Grabe lakas talaga ng amats ng batang ito.
"Cute lil' sis!" sabik na ani Eren na patakbo na lumapit din sa akin.
Sina Eleazar,Emir at Eros lamang hindi nagsalita at lumapit na rin sa kuna ko. Pinalilibutan ako ng mga nagguguwapuhang mga batang nilalang at may kinang sa mga mata nila na tiningnan ang aking kabuuan.
Lahat sila naka-uniporme, mukhang papasok na sila sa eskwela. Edi goodluck nalang sakanila. Hindi sana sila gumawa nang anumang gulo roon. Pero mukhang malabo mangyari iyon dahil sa mga itsura pa lamang ng mga ito.
Teka muna! Kung papasok sila sa eskwela hindi ba dapat ay kulay itim ang kanilang buhok!? Bawal sa school na may kulay ang buhok!
Sina Eleazar,Eros, Efraim at Efrain ay may kulay ang kanilang buhok dahil sa kanilang lahi na nakuha sa magulang.
Si Eleazar ay may kulay na natural na pulang buhok na nakuha sakaniyang ina na si Eleanor gaya din sa mga anak ni Rion na kaibigan ng ama namin. Si Eros naman ay may kulay platinum blonde na buhok na nakuha naman din sakaniyang ina. Gayon din sa magkambal na kulay kayumanggi ang buhok na nakuha sakanilang ina. Sa mga hindi ko nabanggit ay syempre kulay itim ang kanilang buhok gaya ng sa aming ama.
Nagawan ba ni Erden ng paraan para mapapayag ang principal ng school na pwedeng may kulay ang buhok ng mga batang binanggit ko? O baka naman ay na sa rules na yun ng school na pwedeng may kulay ang buhok tutal private school naman ang papasukan nila. Siguro iyon nga.
"Baby Eri! I'm going to school now! I'm only 4 years old but I'm going to school from now on!" masayang aniya.
4 years old? Kung ganoon ay sa Nursery ka.
"Don't be sad if we're not by your side okay? We will be back soon as well." nakangiting ani naman Eren.
Hindi naman siguro kayo mangingibang-bansa hindi ba? Kakaiba yung tono ng pananalita mo Eren para bang mag-a-abroad ka para makapaghanap ng trabaho para may pangkain tayo hutek---charot.
"Haist! What's even more annoying is that I can still be with my twin in the same section. So annoying!" syempre si Efraim ito. Siya lang naman ang mahilig magreklamo.
"Who would be delighted to be with you?" may sarkasmong ani Efrain na lihim kong ikinatawa. Walang-hiyang magkapatid na ito. Hindi pala magkasundo.
"What did you say!?" inis na usal ni Efraim.
"Enough!" saway ni Emir kaya hindi na muling umimik pa si Efraim. "We'll go home later at five o'clock in the afternoon. Don't worry, I'll bring you lots of sweets." seryoso ang mukha na wika ni Emir na deretsong nakatingin sa akin.
Ugh! Ang sakit na ng ulo ko kakatingala ko sakanila. And for your information mah brader bawal ako kumain ng matatamis! Hutek.
"Is it okay for her to eat sweets? She has only one tooth." usal naman ni Eros.
"Hmm." nanatiling na sa akin parin ang atensiyon ni Emir habang nag-iisip ito ng sasabihin. "All right, I'll just bring you some bread. How about cupcakes?"
Gusto kong tampalin ang mukha ko dahil sa walang kaalaman ng mga batang ito sa mga sanggol. Kahit gusto kong kumain ng matatamis at ng tinapay ay bawal parin ako sa mga pagkain na iyon dahil sa edad ng katawang-sanggol ko.
"She is still unable to eat those foods. What she should be able to eat is similar to baby food, such as Cerelac, which I watched in a tv commercial." wika ni Efrain.
"Oohh!" manghang sambit ng pitong bata.
"What is cerelac again?" ani Ermin.
Hutek, gusto kong iuntog ang sarili ko sa pader.
"Tsk!" biglang singhal ni Eleazar kaya napatingin ako sakaniya.
Nanlaki ang mga mata niya nang tingnan ko siya.
"What?" masungit na sambit nito. Bukod kay Efraim sa pagiging masama ang ugali, hindi rin papalamang ang pangalawang anak na lalaki ni Erden na si Eleazar. Hindi ko din siya bet kasi napakasungit niyang nilalang. Mas masungit siya kaysa sa abnormal na si Efraim, kunsabagay pula ang buhok nito na mala-sakuragi, parating mainitin rin ang ulo.
"Hey!" saway ni Estevan. "Why do you look at Eri like that?" puna ni Estevan dahil sa masamang tingin na ginawaran ni Eleazar sa akin.
"Hmph." hindi pinansin ni Eleazar si Estevan at binaling ang paningin nito sa kung saan.
Grabe ang batang ito. Sing pula ng kaniyang buhok ang init ng kaniyang ulo. Ano ba ginawa ko para kaayawan ako ng isang ito? Jusme, ang mga bata nga naman. Ang hihirap din nila intindihin.
May kung ano pa ang sinabi ng mga bata sa akin ngunit hindi ko na lamang iyon pinansin dahil panay pisil at dutdot ng mga ito sa pisngi ko na kinairita ko ng husto.
Buti na lamang at dumating na si Primera at sinabihan ang mga bata na bumaba na at umalis para hindi sila mahuli sakanilang klase. Syempre nakahinga ako ng maluwang dahil wala na ang mga panggulo sa araw ko ngayon.
-------------------------------
NARRATOR's POV
-------------------------------
Damn that little creature! I hate her! I really hate her! I hate her eyes, her nose, her hair, her little hands even her little feet. I hate everything about her!
She's too bright.
She's too sparkly and shiny so I hate her.
Anang sabi sa isip na iritadong bumaba si Eleazar kasama ang kaniyang mga kapatid. Na sa ibaba na ang kani-kanilang ina na kanina pa naghihintay para ihatid sila sa labas, upang makita nila ang pag-alis ng kanilang anak papuntang eskwela.
"Have you said goodbye to Eri yet?" anang sabi na ina ni Ermin na may ngiti sa kaniyang labi na si Elvira.
"Yes!" masayang tugon ni Ermin.
"When you have a snack break, you eat a lot okay Eren sweetie?" ani naman ng ina ni Eren na si Rosanna habang inaayos nito ang kuwelyo ng uniporme ng kaniyang anak.
"Yes mom." ngiting tugon ni Eren.
"Darlings, Make sure you two never smile at any girl in your school no matter what happens, do you understand?" may bahid na pag-aalala at ma-awtoridad na usal namang ni Angeline sa kaniyang anak na magkambal.
"Uh-huh?" may pagtatakhang nakatingin si Efrain sa kaniyang ina.
"My poor babies." nag-aalalang ani Angeline saka niyakap ang dalawang kambal.
Nagkatinginan naman ang dalawang kambal at parehong naguguluhan sa iniasta ng kanilang ina.
Kumalas na sa pagkakayakap si Angeline sa kaniyang mga anak saka inisa-isang hinalikan sa kanilang noo.
"Why can't we smile? And only to the girls?" kuryosidad na tanong ni Efrain.
"Of course,Isn't that obvious? You two have inherited my beauty and cuteness. It's not surprising that the girls at school are obsessed with you two." anang sabi Angeline na may pag-aalala sa tono ng kaniyang pananalita.
"Seriously, Angeline? Is that what you're worried about?" singkit ang mga matang ani Xaviera na ina ni Eros.
Kanina pa pala nakatingin ang mga bata at ang kanilang mga ina kay Angeline.
Tinirik paikot ni Angeline ang kaniyang mga mata saka muling tiningnan si Xaviera.
"Aren't you concerned about your only child, Miss Fechner? " ani Angeline saka inilahad ang kaniyang kamay sa harap ni Eros. "Eros also has a handsomeness that he also inherited from you, of course from Erden as well. It is also not surprising that there are many girls who would also obsessed with him and of course as well as his siblings who also have handsomeness that we know is very dangerous." seryosong wika ni Angeline na nakapagpatahimik sa lahat.
"Is that a compliment, Aunt Angeline? If so thank you." nakangising ani Eleazar. Siniko naman siya ng kaniyang ina kaya napadaing ito.
"What the hell are you saying, Vanidestine..."
Naputol ang sasabihin ni Xaviera nang biglang dumating si Erden at ang dalawang matandang magkambal na butler na nakasunod sa likod niya.
"Why are you still here?" malamig ang tono ng boses na ani Erden.
"They were still talking so I was just waiting for them to finish." bagot na ani Eclot.
Inisa-isang tiningnan ni Erden ang mga kababaihan at ang mga bata.
"If you don't leave the house yet the kids will be late for their class." ani Erden.
"Oh! We're sorry, We just remind the kids of whatever they should do in school." ani Angeline saka hinawakan ang kamay ng mga anak at tumungo sa palabas ng bahay gayon din ang iba.
Nang makalabas na sa bahay ay isa-isang pumasok ang mga bata sa itim na van na nakaparada sa harap ng bahay.
"Estevan." tawag ni Esmeraude sa kaniyang anak bago ito tuluyang makapasok sa sasakyan.
"Yes mom?" tugon ni Estevan nang lingunin nito ang kaniyang ina.
Lumapit si Esmeraude sakaniyang anak saka niyakap at bumulong.
"Don't disappoint me." ani Esmeraude saka kumalas sa pagkakayakap sakaniyang anak at matamis na ngumiti nang tingnan niya ang kaniyang anak.
"I will do my best." ngiting ani Estevan saka tumalikod sakaniyang ina at tuluyang pumasok na sa loob ng sasakyan.
Nang maisara na ni Eclot ang pinto ng sasakyan ay siya naman ang pumasok sa driver's seat atsaka binuhay ang makina at pinaandar paalis.
Habang nagmamaneho si Eclot ay nagkukuwentuhan ang mga bata sakaniyang likuran.
"Gosh! I'm nervous! This is the first time we can go to school because we always study at home." masayang wika ni Eren.
"Me too." ani Efrain.
"Me three!" masayang sambit naman ni Ermin na nakataas pa ang isang kamay.
Masayang nagkukuwentuhan ang grupo nina Eren at ang nakababata niyang mga kapatid. Samantala ang mga nakatatanda naman ay...
"As far as I know kids in elementary school are noisy." usal ni Emir.
"Uhh, we're kids and we're in elementary school too." usal naman ni Eros.
"Damn, I don't like noisy places and a lot of people around." reklamo naman ni Eleazar.
"Pfft, chill. Just think that this is your new life and you will experience new things that we have never experienced before." nakangiting wika naman ni Estevan.
"Ugh! Those words really came from you. It's terrifying." sarkastikong ani Eleazar.
Ilang minuto ang nakalipas ay narating na nila ang eskuwelahan. Ipinarada muna ni Eclot ang sasakyan sa gilid ng quadrangle bago ito bumaba. Unang bumaba si Eclot sa driver's seat at pinagbuksan ng pinto ng sasakyan ang mga bata saka isa-isang bumaba.
"Woah! Lots of people!" sabik na ani Ermin.
"Don't be naughty Ermin, I'll take you to your classroom." ani Eclot saka inisa-isang kinuha ang mga schoolbag ng mga bata sa likod ng sasakyan.
"Wow! They have hands and feet just like us! They can walk too!" para bang walang narinig si Ermin sa mga sinabi ni Eclot at nagpatuloy parin ito sa pagmasdan sa paligid.
"What the heck, Ermin. Are you an alien or what?" usal naman ni Efraim.
Pinagmasdan ng mga batang castello ang buong paligid gayon din ang mga estudyanteng dumadaan at napapatingin sakanila.
"Why are they staring at us? It's so irritating." sabay na reklamo ni Eleazar at Efraim.
Sabay natawa sina Eren at Efrain sa tinuran ng dalawa. Unang araw pa lamang ng kanilang buhay-eskwela ay ang bilis na nilang mabuwisit.
Samantalang sina Estevan, Emir at Eros ay namamanghang pinagmamasdan ang buong paligid gayon din ang mga taong nakatingin sakanila na may paghanga.
"Okay boys! Listen up!" pagkuha ng atensiyon ni Eclot sa mga bata. Mabilis na lumingon ang mga bata sakaniya kaya agad na muling nagsalita ang binata.
"I have papers here that written where your classroom is, so I'll just give it to you and you just have to find your classroom alone." anunsiyo ni Eclot. "I will only take Ermin, Efraim and Efrain to their classrooms. And of course don't forget to speak Tagalog. Some students may die from non-stop bleeding because you all always speak English." dagdag pa ni Eclot.
"Yes!" tugon ng mga bata.
"Good!" sambit ni Eclot saka ibinigay ang maliit na papel kung saan nakasulat roon ang kani-kanilang grade, section at ang kanilang classroom.
Estevan Orpheus V. Castello
Grd. 6 Section 1
Bldg. B 2nd flr. Room 207
Eleazar Ciarda S. Castello
Grd. 6 Section 1
Bldg. B 2nd flr. Room 207
"What the heck!? We're classmates!? No way!" hindi makapaniwalang ani Eleazar habang nanginginig ang mga kamay nitong mahigpit na hawak-hawak ang maliit na papel.
Napangisi na lamang si Estevan nang sinadya niyang ibaba ang kaniyang papel upang mabasa iyon ni Eleazar at mainis nang malaman nitong magkaklase sila.
Nauna nang umalis si Eclot kasama sina Eren,Ermin at ang magkambal para ihatid sa kani-kanilang classroom at naiwan na lamang sa quadrangle ang apat.
"Nice." sambit ni Eros saka tiningnan naman ang kaniyang papel.
Eros Verin F. Castello
Grd. 2 Section Honesty
Bldg. C 3rd flr. Room 303
"Pfft, Section Honesty? Seriously? So childish." natatawang usal naman ni Emir.
"How about you?"- Eros.
Emir Ciaran V. Castello
Grd. 5 Section II
Bldg. B 3rd flr. Room 305
"Oh, We are in the same building as Estevan and Eleazar. Looks like you're going to your building alone, Eros."
"Well, it's okay. I can go alone." blangko ang ekspresyong ani Eros.
"We'll be ahead of you, Eros. See you later!" paalam ni Emir. Tumango lamang si Eros habang pinagmasdan pa nito ang mga nakatatandang kapatid na papunta sakanilang building.
Huminga muna ng malalim si Eros saka nagsimulang maglakad at hinanap ang building kung saan naroon ang kaniyang classroom.
Hindi ramdam ni Eros ang mga tingin ng mga estudyanteng nadadaanan niya. Ni isang sulyap ay hindi niya ginawa at tanging deretso lamang ang tingin nito sakaniyang dinaraanan.
Nakita na ni Eros ang Building C kaya't agad siyang pumasok sa loob. Habang naglalakad ito ay bawat estudyanteng madadaanan niya ay napapahinto sa paglakad at napapatingin sakaniya saka magbubulungan sa kasama nila. Ngunit pinagsawalang bahala iyon ni Eros dahil hindi siya interesado sa buhay ng iba, kahit siya pa ang sentro ng usapan.
Nang matunton ni Eros ang pangatlong palapag ay agad niyang hinanap ang classroom number nito. Habang hinahanap nito ang classroom niya ay napatigil siya nang may batang babae na lumapit sakaniya.
"Hello!" bati ng batang babae.
"Foreigner ka diba? I mean you foreigner student? Where's your room? Are you ikaw going classroom? What number..."
Napangiwi si Eros sa batang babae dahil hindi niya maintindihan kung ano ang sinasabi ng bata.
"Marunong ako magsalita ng tagalog." blangko pa rin ang ekspresyon na ani Eros.
"Ayt! Sorry! Kulay light yellow kasi buhok mo. Eh foreigner lang meron niyan kaya akala ko puro english ka lang." sabi ng batang babae.
What the heck? Light? Yellow? What the hell is she saying that I'm English? My real name is Eros.
"Grade 2 ka diba? Anong section mo?" inosenteng ngiting ani batang babae.
"Honesty." mabilis na tugon ni Eros.
"Hala! Mag kaklase tayo! Ang suwerte ko naman! Akala ko Oh-nes-tay bigkas nun, Ah-nes-ti pala." (Honesty) usal ng batang babae.
"Tara na! Punta na tayo sa classroom!" ani batang babae habang patalon itong naglalakad.
She's so weird.
Hope my first day here goes well.