Unicoad
နှုိင်းဝန အလုပ်တွေအားလုံးပြီးသည်နှင့်ဘေးနားမှဒူးထောက်နေတဲ့ကောင်လေးအား ကြည့်တောင်မကြည့်ပဲ စာဖတ်အခန်းကနေ့ထွက်မယ်လုပ်တော့ ဒူးထောက်ကာ ရှုိက်၍ငိုနေသော ဇန လည်း လိုက်ထတော့ ၃နာရီလောက်ထောက်ထားတဲ့ဒူးက ထဖို့အရမ်းခဲရင်းသည် နာသည်သို့ပေမယ့် ထော့နဲ့ထော့နဲ့ဖြင့် မရ ရအောင်ထကာ အခန်းထဲကထွက်တော့မည့်နှိုင်းဝနရဲ့လက်အား ဆွဲ လိုက်သည်
နှုိင်းဝန သည့်သူ့လက်အားဆွဲထားတဲ့ ဇနအား လှည့်ကြည့်ပြီး စကားမပြောပဲလက်ကိုရုံးတော့ အတင်းဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်သေးသေးလေးတွေက အားမလျှော့
ရှုိက်သံတစ်သဲ့သဲ့နှင့် ပါးစပ်သေးသေးလေးမှအသံလေးထွက်လာခဲ့သည်
"ဦး....တောင်းပန်ပါတယ် နော်..စကားပြန်ပြောလေနော် ဦး..ငယ့်ကိုပစ်မထားပါနဲ့ နော်~"
သာသာယာယာအသံလေးကိုရှိုက်သံတို့တစ်အိအိနှင့် ပံ့ပိုးထား တာကြောင့် ဇနသော်တာဟာ အရမ်းကိုသနားစရာကောင်းနေသည်
သို့ပေမယ့် နှုိင်းဝန နည်းနည်းလေးမှ မျက်နှာemojiမပြောင်းပေ နောက်လက်တစ်ဖတ်ကိုသုံးပြီး လက်ကိုဖြုတ်ချလိုက်သည်
ထို့နောက် ဖြုတ်ချ ခံခဲ့ရတဲ့ကောင်လေးဟာ အသံတိတ်ငို လျှက်
အခန်းထဲကနေ့ ထွက်သွားတဲ့ဦးက နောက်တောင်လှည့်မကြည့်ခဲ့ပေ
ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ထိုင်ချလိုက်ပြီး အားကုန်ထုတ် ငိုတော့သည်
တံခါးအပြင်ဘက်က နှုိင်းဝနဟာထိုအခန်းရှေ့ကထွက်မသွားသေးပဲ တံခါးကို ကိုင်ကာ
*အရမ်းဆိုတာပဲငယ် ကိုယ့်ဆုံးမစကားတွေကို မလိုက်နာတဲ့ မင်းအတွက်ပြစ်ဒဏ်ကို ခံစားလိုက်ပါအုံး နောက် တစ်ပတ်လောက်နေမှ ကိုယ်မင်းကိုစကားပြောမယ် ကလေးလေး မဟုတ်ရင် ကလေးလေးကပေါ့ပြတ်နေအုံးမှာ*
တံခါးရှေ့ကနေ့ထွက်သွားပြီး အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ဝင်ကာ ရေမိုးချိုးအိပ်ယာဝင်တော့သည်
*အခုချိန်ထိအခန်းပြန်မလာသေးဘူးငယ်တော့( ကျစ်!) အေးနေတော့မှာပဲ*
နှုိင်းဝနထမယ်လုပ်တော့အခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ ဇန ကြောင့် နှုိင်းဝန ပြန်အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်ရသည် အနားသို့ကပ်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တော့မတတ်ပေ
ဇနရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက နှုိဝနရဲ့ မျက်နှာ ကို ထိကိုင်ကာ
"ငယ် မှားပါတယ် နော် ငယ် နောက်ဘယ်တော့မှ ဦးမကြိုက်တာတွေမလုပ်တော့ပါဘူး ဦးခွင့်လွှတ်တဲ့အထိ ကြမ်းပြင်မှာဒူးထောက်ပြီး အပြစ်ပေးနေပါ့မယ်"
ဆို၍အနားကနေ့ခွာကာ ကြမ်းပြင်မှာဒူးထောက်လျှက် အိပ်ယာပေါ်က နှုိင်းဝနကို မျှော်ကြည့်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုအပြစ်ပေးနေသည်
*ကျစ်! မအိပ်ပဲနဲ့ကွာ... ကိုယ်စကားမပြောဘူးဆိုမှပဲ ဒီကလေးတော့*
နှုိင်းဝဏ မတတ်နိုင်တော့ပဲ အိပ်ယာပေါ်ကနေ့ထလိုက်ကာ
ဘေးနားက သူ့အား ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ ဇနကို
"ငယ်! မအိပ်ပဲ ဘာလုပ်ပြန်တာလဲ အခုတတ်အိပ်"
"ဟင့် "
ဇန မျက်ဝန်းမှမျက်ရည်စက်တို့ကျပြီး နှုတ်ခမ်းလေးက ပြုံးလာကာ
"နောက်ဆုံးတော့ဦးစကားပြောပြီ"
"ပြောနေတာမကြားဘူးလား! ကုတင်ပေါ်တတ်အိပ်"
ဇန ကြမ်းခင်းကနေ့ထလိုက်ပြီးအမိန့်နာခံစွာ ဖြင့် အိပ်ယာပေါ်သို့တတ်လိုက်သည့ စောင်လေးကိုခြုံကာ ဦးရှိရာဘက်သို့လှည့်အိပ်ရင်း ဦးကိုရှု့စားနေသည်
"ဦး ငယ်တောင်းပန်ပါတယ်နော် ငယ့်ကို ချစ်ရင်လေ အခုလိုကြီး လျစ်လျူမရှု့ပါနဲ့ နော် ငယ့်ကိုအပြစ်ပေးလိုက်ပါနော် နော်ဦး နော်"
နှုိင်းဝနရဲ့ လက် ဖဝါးကို ကိုင်လျှက် ခွေးပေါက်လေးလိုတောင်းဆိုနေတဲ့ထိုကလေးကို လျစ်လျူမရှု့နိုင်တော့ ဘယ်လောက်တောင် မှပြုစားရက်ပါလဲ ငယ်
ငယ်ငယ်ကတည်းက တည်ငြိမ်လွန်းခဲ့တဲ့ နှုိင်းဝန လုံးဝ emojiမရှိခဲ့တဲ့နှိုင်းဝန ဆိုတဲ့ Top 1 CEOက ဒီကောင်လေး နဲ့တွေ့မှ အမျိုးမျိုးသော emojiတွေ ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်
သက်တန်းတစ်လျှောက်မှာ ဒီကလေးက ကိုယ့်ကိုပထမဆုံးပြုံးစေခဲ့သည်
နှုိင်းဝန သည့်သူ့လက်ကို ကိုင်ထားသော ဇနရဲ့လက်အား ပြန်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး
"နောက်တစ်ခါဆို ကိုယ်မင်းကိုတစ်ကယ် လျစ်လျူရှု့မိလိမ့်မယ် "
"နောက်တစ်ခါမရှိစေရပါဘူး နောက်ဆိုဦးစိတ်မပူေစရတော့ပါဘူး ငယ် ပြင်ပါ့မယ် ငယ့်ကို ဒီအပြစ်အတွက်ဒဏ်ပေးပါနော်"
နှုိင်းဝနသည် ဇနရဲ့အနားတိုးကပ်လာပြီး မျက်နှာသေးသေးလေးကို ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းနုနုသို့ အနမ်း ပေးလိုက်ပြီး
"ဒီနေ့ကိစ္စကိုကိုယ်တစ်ကယ် မကြိုက်ဘူး ဘာကြောင့် ငယ့်ရဲ့ပေါင်ပေါ် ကို အဲ့ဒီgayကောင်ကရောက်နေတာလဲ"
"ဦးသဝန်တိုနေတာလား"
နှုတ်ခမ်းလေးကပြုံးပြီး စနောက်ကာ မေးလိုက်တော့ နှုိင်းဝနကလဲအေးဆေး ပြန်ဖြေသည်
"တိုတာပေါ့ ငယ်က ကိုယ့်အပိုင်ပဲဟာ ဘယ်သူမှ ထိပါးတာမကြိုက်ဘူး"
ဇန သည် သွား ညီညီလေးတွေပေါ်သည်အထိ ပြုံးလိုက်ပြီး
"ဟုတ် နောက်ဆို ဘယ်သူမှ ငယ့်ကို မထိပါးစေရဘူး ဦးတစ်ယောက်ကလွဲလို့"
နှုိင်းဝနထိုကလေးကိုရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖတ်လိုက်ပြီး နှဖူးလေးကိုအနမ်းပေးလိုက်သည်
"ကိုယ်မနက်ဖြန် ငယ့်ကိုအပြစ်ပေးရမယ် နောက်မလုပ်ရဲအောင် မှတ်လောက်သားလောက်အောင်အပြစ်ပေးအုံးမှာ"
ဇန နှုတ်ခမ်းလေးဆူလိုက်ပြီး နှုိင်းဝနရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ကာ
"ဦးကလည်း နည်းနည်းလောက် သက်ညာပေးလို့မရဘူးလားဟင်"
"လုံးဝမရဘူး "
"ဦးက ငယ့်ကိုမသနားတော့ဘူးပေါ့"
"မသနားပါဘူး အပြစ်လုပ်လို့အပြစ်ပေးတာ ကိုယ်က နှပ်စက်နေတာမှမဟုတ်တာ"
ဇန လည်းဘာမှပြန်မချေပနိုင်တော့ပေ ဒါပေမယ့် လျစ်လျူရှု့ပြီးမှ စကားတွေ အများကြီး အပြန်အလှန်ပြောနိုင်တဲ့ထိ အရင်ကထပ်ပိုပြီးနီးဆက်လာခဲ့ သည် ဦးက ပိုပြီး ချစ် ဖို့ကောင်းလာသည်
"ဒါနဲ့လေ စတွေ့တုံးက ဦးနဲ့ အခု ဦးက မတူတော့ဘူး သိလား"
"ဘယ်နားကမတူတာလဲ"
"ဦး က ငယ်နဲ့စကားတွေအများကြီးပြောလာပြီလေ ငယ်က ဒီလိုအချိန်ကိုစောင့်နေတာ အခုလိုမျိုး ငယ်နဲ့ ရင်းနီးနေတော့ အရင်ကထပ်ပိုပြီး အချစ်တွေ များလာတယ်လို့ခံစားရတယ် ဦးနဲ့ ဟိုဟာလုပ်ရတာထပ် ပိုရင်ခုန်တယ်"
"ဘာဟိုဟာလဲ နှာဘူးလေး"
ဆိုကာနှခေါင်းလေးကို ဆွဲ ညစ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ထည့်ဖတ်ကာ
"အိပ်တော့ ည ည့်နက်နေပြီ ငယ် "
"ဟုတ် အိပ်တော့မယ်နော်"
ဇန အပြုံးလေးနဲ့အတူ အိပ်ဆက် အနားယူလိုက်တော့သည်
အခန်းအတွင်းခန်းစီးမကာထား၍လရောင်ထိုးဖောက်နေသောကြောင့်ဖတ်အိပ်နေသောကောင်လေးနှစ်ယောက်ဟာ အရမ်းလှပတဲ့ပန်းချီးကားတစ်ချက်အလား ရှိ နေလေသည်
.
.
.
.
အဟမ်း သာသာ ကမပျောက်သွားပါဘူး အခုတလေစိတ်ပါနေတယ် တော်တော်များများ upဖြစ်မယ်ထင်တယ်😁😁
ဖတ်ရတာကောင်းတယ်မလား 😁😁
Voteပေးမှာလား ရေးပြီးရင် publicမလုပ်ရဘူးလား ဒါပဲရွေးbaby😋
Zawgyi
နှုိင်းဝန အလုပ္ေတြအားလုံးၿပီးသည္ႏွင့္ေဘးနားမွဒူးေထာက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးအား ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ပဲ စာဖတ္အခန္းကေန႕ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ ဒူးေထာက္ကာ ရှုိက်၍ငိုနေသော ဇန လည္း လိုက္ထေတာ့ ၃နာရီေလာက္ေထာက္ထားတဲ့ဒူးက ထဖို႔အရမ္းခဲရင္းသည္ နာသည္သို႔ေပမယ့္ ေထာ့နဲ႕ေထာ့နဲ႕ျဖင့္ မရ ရေအာင္ထကာ အခန္းထဲကထြက္ေတာ့မည့္ႏွိုင္းဝနရဲ႕လက္အား ဆြဲ လိုက္သည္
နှုိင်းဝန သည့္သူ႕လက္အားဆြဲထားတဲ့ ဇနအား လွည့္ၾကည့္ၿပီး စကားမေျပာပဲလက္ကို႐ုံးေတာ့ အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့လက္ေသးေသးေလးေတြက အားမေလွ်ာ့
ရှုိက်သံတစ်သဲ့သဲ့နှင့် ပါးစပ္ေသးေသးေလးမွအသံေလးထြက္လာခဲ့သည္
"ဦး....ေတာင္းပန္ပါတယ္ ေနာ္..စကားျပန္ေျပာေလေနာ္ ဦး..ငယ့္ကိုပစ္မထားပါနဲ႕ ေနာ္~"
သာသာယာယာအသံေလးကိုရွိုက္သံတို႔တစ္အိအိႏွင့္ ပံ့ပိုးထား တာေၾကာင့္ ဇနေသာ္တာဟာ အရမ္းကိုသနားစရာေကာင္းေနသည္
သို႔ေပမယ့္ နှုိင်းဝန နည္းနည္းေလးမွ မ်က္ႏွာemojiမေျပာင္းေပ ေနာက္လက္တစ္ဖတ္ကိုသုံးၿပီး လက္ကိုျဖဳတ္ခ်လိဳက္သည္
ထို႔ေနာက္ ျဖဳတ္ခ် ခံခဲ့ရတဲ့ေကာင္ေလးဟာ အသံတိတ္ငို လွ်က္
အခန္းထဲကေန႕ ထြက္သြားတဲ့ဦးက ေနာက္ေတာင္လွည့္မၾကည့္ခဲ့ေပ
ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး အားကုန္ထုတ္ ငိုေတာ့သည္
တံခါးအျပင္ဘက္က နှုိင်းဝနဟာထိုအခန်းရှေ့ကထွက်မသွားသေးပဲ တံခါးကို ကိုင္ကာ
*အရမ္းဆိုတာပဲငယ္ ကိုယ့္ဆုံးမစကားေတြကို မလိုက္နာတဲ့ မင္းအတြက္ျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားလိုက္ပါအုံး ေနာက္ တစ္ပတ္ေလာက္ေနမွ ကိုယ္မင္းကိုစကားေျပာမယ္ ကေလးေလး မဟုတ္ရင္ ကေလးေလးကေပါ့ျပတ္ေနအုံးမွာ*
တံခါးေရွ႕ကေန႕ထြက္သြားၿပီး အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ဝင္ကာ ေရမိုးခ်ိဳးအိပ္ယာဝင္ေတာ့သည္
*အခုခ်ိန္ထိအခန္းျပန္မလာေသးဘူးငယ္ေတာ့( က်စ္!) ေအးေနေတာ့မွာပဲ*
နှုိင်းဝနထမယ်လုပ်တော့အခန်းထဲကိုဝင်လာတဲ့ ဇန ေၾကာင့္ နှုိင်းဝန ျပန္အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ရသည္ အနားသို႔ကပ္လာၿပီး ကုတင္ေပၚေတာ့မတတ္ေပ
ဇနရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက နှုိဝနရဲ့ မ်က္ႏွာ ကို ထိကိုင္ကာ
"ငယ္ မွားပါတယ္ ေနာ္ ငယ္ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ ဦးမႀကိဳက္တာေတြမလုပ္ေတာ့ပါဘူး ဦးခြင့္လႊတ္တဲ့အထိ ၾကမ္းျပင္မွာဒူးေထာက္ၿပီး အျပစ္ေပးေနပါ့မယ္"
ဆို၍အနားကေန႕ခြာကာ ၾကမ္းျပင္မွာဒူးေထာက္လွ်က္ အိပ္ယာေပၚက နှုိင်းဝနကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္ေပးေနသည္
*က်စ္! မအိပ္ပဲနဲ႕ကြာ... ကိုယ္စကားမေျပာဘူးဆိုမွပဲ ဒီကေလးေတာ့*
နှုိင်းဝဏ မတတ္နိုင္ေတာ့ပဲ အိပ္ယာေပၚကေန႕ထလိုက္ကာ
ေဘးနားက သူ႕အား ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ ဇနကို
"ငယ္! မအိပ္ပဲ ဘာလုပ္ျပန္တာလဲ အခုတတ္အိပ္"
"ဟင့္ "
ဇန မ်က္ဝန္းမွမ်က္ရည္စက္တို႔က်ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးက ၿပဳံးလာကာ
"ေနာက္ဆုံးေတာ့ဦးစကားေျပာၿပီ"
"ေျပာေနတာမၾကားဘူးလား! ကုတင္ေပၚတတ္အိပ္"
ဇန ၾကမ္းခင္းကေန႕ထလိုက္ၿပီးအမိန့္နာခံစြာ ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚသို႔တတ္လိုက္သည့ ေစာင္ေလးကိုၿခဳံကာ ဦးရွိရာဘက္သို႔လွည့္အိပ္ရင္း ဦးကိုရႈ႕စားေနသည္
"ဦး ငယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ငယ့္ကို ခ်စ္ရင္ေလ အခုလိုႀကီး လ်စ္လ်ဴမရႈ႕ပါနဲ႕ ေနာ္ ငယ့္ကိုအျပစ္ေပးလိုက္ပါေနာ္ ေနာ္ဦး ေနာ္"
နှုိင်းဝနရဲ့ လက္ ဖဝါးကို ကိုင္လွ်က္ ေခြးေပါက္ေလးလိုေတာင္းဆိုေနတဲ့ထိုကေလးကို လ်စ္လ်ဴမရႈ႕နိုင္ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မွျပဳစားရက္ပါလဲ ငယ္
ငယ္ငယ္ကတည္းက တည္ၿငိမ္လြန္းခဲ့တဲ့ နှုိင်းဝန လုံးဝ emojiမရွိခဲ့တဲ့ႏွိုင္းဝန ဆိုတဲ့ Top 1 CEOက ဒီေကာင္ေလး နဲ႕ေတြ႕မွ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ emojiေတြ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္
သက္တန္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဒီကေလးက ကိုယ့္ကိုပထမဆုံးၿပဳံးေစခဲ့သည္
နှုိင်းဝန သည့္သူ႕လက္ကို ကိုင္ထားေသာ ဇနရဲ႕လက္အား ျပန္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ေနာက္တစ္ခါဆို ကိုယ္မင္းကိုတစ္ကယ္ လ်စ္လ်ဴရႈ႕မိလိမ့္မယ္ "
"ေနာက္တစ္ခါမရွိေစရပါဘူး ေနာက္ဆိုဦးစိတ္မပူေစရတော့ပါဘူး ငယ္ ျပင္ပါ့မယ္ ငယ့္ကို ဒီအျပစ္အတြက္ဒဏ္ေပးပါေနာ္"
နှုိင်းဝနသည် ဇနရဲ႕အနားတိုးကပ္လာၿပီး မ်က္ႏွာေသးေသးေလးကို ကိုင္ကာ ႏႈတ္ခမ္းႏုႏုသို႔ အနမ္း ေပးလိုက္ၿပီး
"ဒီေန႕ကိစၥကိုကိုယ္တစ္ကယ္ မႀကိဳက္ဘူး ဘာေၾကာင့္ ငယ့္ရဲ႕ေပါင္ေပၚ ကို အဲ့ဒီgayေကာင္ကေရာက္ေနတာလဲ"
"ဦးသဝန္တိုေနတာလား"
ႏႈတ္ခမ္းေလးကၿပဳံးၿပီး စေနာက္ကာ ေမးလိုက္ေတာ့ နှုိင်းဝနကလဲအေးဆေး ျပန္ေျဖသည္
"တိုတာေပါ့ ငယ္က ကိုယ့္အပိုင္ပဲဟာ ဘယ္သူမွ ထိပါးတာမႀကိဳက္ဘူး"
ဇန သည္ သြား ညီညီေလးေတြေပၚသည္အထိ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး
"ဟုတ္ ေနာက္ဆို ဘယ္သူမွ ငယ့္ကို မထိပါးေစရဘူး ဦးတစ္ေယာက္ကလြဲလို႔"
နှုိင်းဝနထိုကလေးကိုရင်ခွင်ထဲ ထည့္ဖတ္လိုက္ၿပီး ႏွဖူးေလးကိုအနမ္းေပးလိုက္သည္
"ကိုယ္မနက္ျဖန္ ငယ့္ကိုအျပစ္ေပးရမယ္ ေနာက္မလုပ္ရဲေအာင္ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္အျပစ္ေပးအုံးမွာ"
ဇန ႏႈတ္ခမ္းေလးဆူလိုက္ၿပီး နှုိင်းဝနရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ကာ
"ဦးကလည္း နည္းနည္းေလာက္ သက္ညာေပးလို႔မရဘူးလားဟင္"
"လုံးဝမရဘူး "
"ဦးက ငယ့္ကိုမသနားေတာ့ဘူးေပါ့"
"မသနားပါဘူး အျပစ္လုပ္လို႔အျပစ္ေပးတာ ကိုယ္က ႏွပ္စက္ေနတာမွမဟုတ္တာ"
ဇန လည္းဘာမွျပန္မေခ်ပနိုင္ေတာ့ေပ ဒါေပမယ့္ လ်စ္လ်ဴရႈ႕ၿပီးမွ စကားေတြ အမ်ားႀကီး အျပန္အလွန္ေျပာနိုင္တဲ့ထိ အရင္ကထပ္ပိုၿပီးနီးဆက္လာခဲ့ သည္ ဦးက ပိုၿပီး ခ်စ္ ဖို႔ေကာင္းလာသည္
"ဒါနဲ႕ေလ စေတြ႕တုံးက ဦးနဲ႕ အခု ဦးက မတူေတာ့ဘူး သိလား"
"ဘယ္နားကမတူတာလဲ"
"ဦး က ငယ္နဲ႕စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာလာၿပီေလ ငယ္က ဒီလိုအခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနတာ အခုလိုမ်ိဳး ငယ္နဲ႕ ရင္းနီးေနေတာ့ အရင္ကထပ္ပိုၿပီး အခ်စ္ေတြ မ်ားလာတယ္လို႔ခံစားရတယ္ ဦးနဲ႕ ဟိုဟာလုပ္ရတာထပ္ ပိုရင္ခုန္တယ္"
"ဘာဟိုဟာလဲ ႏွာဘူးေလး"
ဆိုကာႏွေခါင္းေလးကို ဆြဲ ညစ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲ ထည့္ဖတ္ကာ
"အိပ္ေတာ့ ည ည့္နက္ေနၿပီ ငယ္ "
"ဟုတ္ အိပ္ေတာ့မယ္ေနာ္"
ဇန အၿပဳံးေလးနဲ႕အတူ အိပ္ဆက္ အနားယူလိုက္ေတာ့သည္
အခန္းအတြင္းခန္းစီးမကာထား၍လေရာင္ထိုးေဖာက္ေနေသာေၾကာင့္ဖတ္အိပ္ေနေသာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ဟာ အရမ္းလွပတဲ့ပန္းခ်ီးကားတစ္ခ်က္အလား ရွိ ေနေလသည္
.
.
.
.
အဟမ္း သာသာ ကမေပ်ာက္သြားပါဘူး အခုတေလစိတ္ပါေနတယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား upျဖစ္မယ္ထင္တယ္😁😁
ဖတ္ရတာေကာင္းတယ္မလား 😁😁
Voteေပးမွာလား ေရးၿပီးရင္ publicမလုပ္ရဘူးလား ဒါပဲေ႐ြးbaby😋