Medyadaki şarkı en sevdiklerimden ve tüm hafta aklımdan hiç çıkmadı ders çalışırken bile kendi kendime söylemeye başlıyordum fcdkcdk Bu bölümü yazarkende dinledim dedim okuyanlarda dinliyi versin. keyifli okumalar aşklar♥
-----------
O geceyi önemsiz birkaç bulanık anı dışında gayet net hatırlıyorlardı. Daha 26larında olan iki genç doktor için ne yapacakları karmaşıktı şuan için. Altı yaşında bir oğulları vardı ve ona artık beraber bakacak olmaları yeni bir durumdu. Sonuçta biri daha yeni gerçekleri öğreniyordu diğeriyse bebeğinin aslında ölmediğini...
Hoseok heyecanlıydı oğlunu göreceği için Namjoon ise endişeliydi kardeşi gibi sevdiği Jungkook'un öğrendiğinde vereceği tepki için. Bu tepkinin Hojun'a yansımasını istemiyordu, oğlunun babasıyla iyi anlaşmasını istiyordu.
Sabah işe gitmek için birlikte hazırlanırlarken son derece uyumlu bir çift gibilerdi, yani ayrılıklarından önce oldukları gibi. Birbirlerinin hazırlanmasına yardım ederek sanki her sabahki uyumlu rutinleriymiş gibi hazırlanmış, kahvaltı etmiş ve işe gelmişlerdi. Hep geleceğe dair hayallerindendi böyle sabahlar, birlikte düşlerlerdi. Tek fark çokça hayal ettikleri koşullarda olmayışıydı. Evli, mutlu ve huzurlu değillerdi ama bir çocukları vardı.
Hastaneden içeri birlikte girerlerken çalışma arkadaşlarının dikkatlerini çekmemiş olmaktan mutlulardı. Koridorda yan yana sessizce ofislerine ilerliyorlardı. Ta ki tatlı bir çocuğun "Omma~" diye seslendiğini duyana kadar. Namu artık kendisine öyle seslenmesine alıştığı oğluna Hoseok ile eş zamanlı olarak döndü ve gülümsedi.
" Minik sincabım~~" N
Hojun ommasının çokça anlattığı ve fotoğraflarını gördüğü Hoseok babasını görünce sevinçle ona "babaa!" nidalarıyla koştu ve sarıldı. Hoseok oğlunu kucağına alıp bağrına bastı, şefkat dolu bir sesle "oğlum.." derken. Bu sahneye şahit olan Jungkook başından aşağıya kaynar sular dökülmüş hissiyatıyla bakışlarını Namjoon'a çevirdi. Joon dudaklarını oynatarak sonra anlatacağını söyledi sessiz kalması için yalvaran gözleriyle bakarken. Jungkook sesssiz kalmaya karar verdi en azından Hojun'un önünde...
"Omma babam dönmüş! Aynı anlattığın gibi güçlü ve huzuy veyici~~" HJ
Yanağını babasının omzunu sürtüp huzurla başını yasladı. Namjoon kalbinin iki sahibini mutlulukla izledi. Hoseok bakışlarını ona çevirdiğinde gülümsedi. O olaydan sonra bile oğullarına onu kötülemeden anlatması hatta oğluna onu anlatması sevdiğinin güzel kalpliliğinin göstergesiydi. Namu kendini tutamayıp kıkırdayarak konuştu.
"İki sincabım bir arada... Çok tatlısınız~~" N
"Bu tatlılığın tek sorumlusu minik Jung Hojun. Ne tatlısın sen böyle~ Kocaman çocuk olmuşsun." H
Hojun gülümseyerek başını doğrulttu ve babasının yanağına öpücük kondurdu. Bu davranışı Namjoon ve Hoseok'un içini ısıttı Jungkook ise sinir oldu.
" Evet,kocaman oldum ben~ Aytık abi olacak kaday büyüdüm, abi olmak istiyoyum!" HJ
Namjoon ve Hoseok bir süre birbirlerine bakakaldılar. Ebeveynliğin zor yanı çalışmadığın yerden veya hazırlıksız anında sorular ve isteklere maruz kalmaktır. İlk şoku atlattıktan sonra Namjoon iç çekti ve oğluna döndü. Bu konuda ne kadar istekli olduğunu biliyordu ve onu ikna etmek cidden zordu.
"Hojun... Bu konuda daha önce konuştuk ve ben anlaştığımızı sanıyordum." N
" Evet konuştuk sen bana 'biybiyini seven iki insanın biy ayada olmasıyla aşklayının meyvesi olayak bebekleyi oluy' dedin. Yaniii~ Babam geldiğine göye ve siz aşık olduğunuza göye biy kaydeşim olabiliy! " HJ
Hojun sevinçle alkış tuttu babalarını ne kadar zor bir duruma düşürdüğünün farkında değildi. Pekala atak sırası Hoseoktaydı.
"Buna emin misin tatlım? Joon'un r'leri söyleyemeyen tatlı bir bebek gibi konuştuğunu liseden beri görmedim, görmekte mümkün değil." H
Hojun bilmiş tavır takınıp kollarını birbirine bağladı.
" Kesinlikle eminim, o sıyada yanaklayıyla uğyaştığım için daha da bebek gibi konuştu. Ayyıca konuyu değiştiyme baba, kaydeş istiyoyum." HJ
Hoseok'un konuyu değiştirme çabasının işe yaramamasıyla ne diyeceğini bilemedi, oğlu fazla zekiydi.
" Ama.. Ama baban ve ben evli değiliz ki." N
Aklına gelen ilk saçma bahaneyi söyledi. İşe yaramayacağı o kadar belliydi ki. Ve beklenildiği gibi Hojun akıllıca bir cevap vermişti.
" Sen evlenmeden de böyle şeyleyin olabildiğini söylemiştin. Ayyıca siz hiç evlenmediniz ama baak ben vayım. Demek ki evlenmeden de bana kaydeş veyebiliysiniz." HJ
Joon yenilgisini sindirmeye çalışarak oğluna yanaştı. Koşullar bu konuyu konuşmaya hiç uygun değildi ve ne yapacağını şaşırmış haldeydi. Böyle ayak üstü Hojun'a açıklama yapamazlardı.
" Hojun uslu bir çocuk olmak konusunda ne konuşmuştuk? Israr etme lütfen..." N
"Ama neden ki? Kaydeş istiyoyum işte! Bu uslu çocuk olmamı değiştiyse de istiyoyum." HJ
" Bebeğim olma-" N
Hoseok bir elini Namjoon'un omzuna koyarak sözünü böldü. Ardından elini yanağına çıkartıp baş parmağıyla gamzelinin yanağını okşadı.
" Joon bunun yeri ve zamanı değil sonra açıklamalıyız." H
Namjoon başıyla onayladı ve yanağını hafifçe Hoseok'un avucuna sürttü. Ardından Hojun'a döndü.
"Babanla ilk karşılaşman ve zamanını böyle bir istek için mi harcıyorsun? Tch..Tch..tch.. Benim oğluma ne olmuş böyle? Kısıtlı zamanını zekice kullanmana ne oldu? " N
"Nasıl yani? Babam yine mi gidecek? Ama olmaz daha yeni geldi! Baba lütfen gitme ben seni çok özleyim. Hem ommamda özley, gitme! " HJ
Hoseok gülüp oğlunun yanağını öptü. Kesinlikle Joon'a benzediğini düşünüyordu, onun gibi çok sevimliydi. Hojun babasının boynuna sıkıca sarıldı sanki bırakırsa gidecekmiş gibi.
" O da nerden çıktı? Bir yere gitmiyorum meleğim, hep buralardayım artık -istisnalar dışında- hem bende sizi çok özlerim. " H
" Namu babam neden kısıtlı zaman dedi peki? Gitme sonra omma yine dikkatsiz davyanıp sakaylık yapay. Hatta unutup böğüytlen bile yey!" HJ
"Öncelikle sakarlığımın dikkatsizliğimle alakası yok şey tamam bir miktar ondan olduğu da oluyor ama bu benim tüm şansımı başka yerlerde harcadığımda geriye kalan şanssızlığın vurduğu yer. İkinci olarak baban gitmiyor tatlım ama biliyorsun biz doktoruz hastalarımıza bakmamız gerekecektir yani vaktimiz kısıtlı. " N
Hojun ommasının doğruyu söylediğini biliyordu ama emin olmak için başını kaldırıp babasına baktı. Hoseok gülümseyerek başını sallayınca rahatladı ve neşelendi.
" O zaman kek yemeye inelim! Oyada konuşalım~" HJ
Namjoon cesaret ederek son kez arkadaşına baktı. Jungkook sorun olmadığını belirten bir gülümseme sergileyince rahatladı ve Hoseok'un peşinden kafeteryaya ilerledi. Hojun çilekli kekini yerken bir masaya yerleştiler. Daha uygun bir zamanda beraber daha güzel vakit geçirmek hoş olurdu ancak bunu başka bir gün de yapabilirlerdi sonuçta Hoseok temelli dönmüştü.
" Şimdi babam geldiğine göye beyabey mi kalıcaz? Dün siz biylikteydiniz di mi?" HJ
"Evet dün babanla beraberdik ama babanla kalamayız. Evde yeteri kadar oda yok ve Jungkook'u yalnız bırakamayız tatlım." N
Elbette Namjoon Hoseok ile kalmaktan kaçınmıyordu sonuçta son altı yıl dışında hayatının tamamında onunlaydı. Sorun altı yıllık bir boşluklarının olması ve zor zamanında onun için çabalayan dostu Jungkook'u yüz üstü bırakmak istememesiydi. Jungkook ve Hoseok o kadar iyi tanışmıyorlardı ama Jungkook o olaydan sonra kesinlikle Hoseoktan nefret ediyordu.
"Jungkook hyung tek kalamaz doğyu, iki güne ev patlay... Ama siz aynı odayı paylaşabiliysiniz! O zaman yine de kaydeş için oda lazım. Hmm... Jungkook hyunga ev aykadaşı bulsak olmaz mı? Ama bu da çok uzun süyey.. Tamam, anladım bu sonyaya kaldı ama siz evlenince hep beyabey daha büyük bir eve taşınabiliyiz." HJ
Hojun kendi kendine konuşup sonuçlara varırken Hoseok Namjoon'a yaklaşıp fısıldadı.
"Sana söylüyorum kesinlikle Hojun sana benziyor Namu. Baksana aynı sen çocukken sende böyleydin oturur ağzım açık seni dinlerdim. Tamam belki de o zamanlarda sana aşık olduğumdan öyle dinlerdim ama Tanrı aşkına bu bizim baş yapıtımız falan sanırım. Böyle bir mix hiçbir yerde görülmemiştir." H
Namjoon güldü ve Hoseok'un yanağına bir öpücük kondurdu. Ardından aynı şekilde fısıldadı.
" En azından sakarlığımı miras almadı. O çok harika bir çocuk Seokjin hyung onunla her vakit geçirdiğinde duygulanıp ağlıyor ve 'torunum' diye bağrına basıyor sanki oğlunu kaybetmiş bir baba gibi... Seni gördüğünde nasıl tepki vereceğini merak ediyorum." N
Hoseok baş parmağıyla boğazını kesip ölmüş gibi taklit yaptı ve güldüler ardından dikkatlerini tekrar Hojun'a çevirdiler son dediğine karşın bir açıklama yapmalılardı. Hojun'un da her çocuk gibi ebeveynlerini bir arada görmek istediği aşikar ve bu ikiliyi zor bir duruma sokuyordu kesinlikle. Onlar için hala netleşmemiş şeyler varken çocuklarının bu istekleriyle başa çıkmak zordu. Ebeveynliğin zor yanlarına hoş geldiniz canlarım.
Joon bu sürecin oğlu için sorunsuz geçmesini sağlamayı en temel amacı edinmişti bunun için elinden gelenin fazlasını da yapıyordu her zamanki gibi. Hoseok bu sorumlulukta daha yeni olduğu için zorlanacak olsa da elinden geleni yapmaya hazırdı. Hojun zeki çocuktu az çok farkındaydı bir şeylerin ve birbirine aşık olduğunu bildiği babalarını bir araya getirebilmek için ne gerekiyorsa yapacaktı.
Namjoon bakışlarını kısa süreliğine Jungkook'a çevirdiğinde Yoongi ile konuştuğunu gördü. gülümsedi o ikisini bir arada görmeyi isterdi. Tekrar oğluna dönüp başını okşadı.
" Çok acelecisin bebeğim.. Altı yıl gibi uzun bir süredir biz hiç görüşmedik ve oldu bittiye getirip hemen evlenemeyiz. Baban ve benim zamana ihtiyacımız var yavaş yavaş ilerlemeliyiz emin olmalıyız şüpheye yer bırakmamalıyız. Bu hepimiz için önemli. O yüzden anın tadını çıkart hayatın ne getireceği belli olmaz~" N
"Ama en azından biy haftacık bizimle kalsa olmaz mı? Lütfen baba! Lütfen~ Namu babam sorun etmez biliyoysun. Biy haftacık aynı odayı paylaşsanız ne oluy? " HJ
"Bu hafta olmaz halletmem gereken işler var yeni döndüğüm için ancak önümüzdeki haftalardan birinde olabilir. Sana söz veriyorum bebeğim bir hafta sizinle kalacağım." H
" Yuppi! Sizi çok seviyoyum!" HJ
Sevinle oturduğu yerden kalkıp masaya çıktı ve babalarına sarıldı. Namu ve Hoseok aynı anda bebeklerinin yanaklarına öpücük kondurdu. Birinin bu mutlu aile tablosunu kıskançlıkla izlediğindense bihaberlerdi...
*************
Kontrol etmeden attığım bir bölüm daha... Sınavlarım bir hafta ileriye alınmış 27inde başlayacak bu da eşek gibi çalışmam gerek demek. Yani yarıyıl tatiline kadar bölüm gelmeye bilir. Seviliyorsunuz Namseok ile kalın hoşçakalınn~~