Haylee's Point of View
"Happy birthday, Lily. Binilhan kita ng kwintas na lagi mong tinitignan sa internet. Alam kong pinag iipunan mo iyan pero nagamit ang pera mo, 'wag kang mag alala, naisantabi ko iyan sa fast food. Sana magustuhan mo." niyuko niya ang ulo para suriin ang ibinigay kong regalo. Nataranta kami ni Kate nang bigla siyang umiyak.
"Ate Lily, bakit po?"
"Lily, may problema ba?" hinawakan ko siya pareho sa magkabilang balikat.
"W-Wala, ate. Thank you sa regalo. Nag abala ka pa. Ang ganda kasi nito, pangarap kong bilhin. Pangako, aalagaan ko ito, ate!" nangiti ako at pinaupo siya.
"Hindi pwedeng balewalain natin ang araw mo tsaka kung nag aalala ka sa bayad sa ospital, kaya ko iyon. Wala akong hindi kayang gawin."
Kaya kong magpanggap at balikuin ang nararamdaman ko para sa iba, kaya kong isakripisyo ang sarili ko, kaya kong alagaan ang buong bayan, kaya kong magtiis habang buhay, kaya kong akuhin ang sakit, kaya kong indahin lahat lahat, tama, wala akong hindi kayang gawin.
"Ate, ito po gift ko! Gawa ko iyan, ate ha. 'Wag mo ding iwawala." inabutan siya ni Kate ng isang bracelet na puro blue at white ang beads, may heart bead sa gitna. Ito 'yung pinabili niya sa akin noon, hindi ko akalaing pinaghahandaan niya ang araw ng ate niya.
"Wow, Kate! Hindi ko talaga ito iwawala, gawa mo, e. Alam kong puno ito ng pagmamahal. Salamat sa inyo." umiling ako at hinampas siya ng mahina.
"'Wag kang magdrama, baka maiyak ako." tumawa si Kate sa amin. "Malalagpasan din natin lahat ito. Magiging okay din ang lahat, lagi niyong isipin na kaya natin 'to kapag magkakasama tayo." naunang naiyak si Lily sa sinabi ko. Marahan siyang natawa bago nagpunas ng luha at tumango.
"Ikaw nga ate 'yang madrama diyan, e." tukso ni Kate. Sakto namang tumunog ang alarm niya.
"Oh, Kate, oras na para matulog. Tulog ka na." inalalayan ko siya sa paghiga. Alas syete na pala, hindi ko namalayan ang oras. Nang makatulog na nga siya ay tinignan ko si Lily na nakatingin din sa kaniya. "Lily, usap tayo sa labas." lumapat ang mga mata niya sa akin bago tumango.
"Kailangan mo ba talagang tumira sa mansyon ng Mister Chen na iyon, ate?" bakas ang lungkot at umaasa ang boses niya pagkalabas pa lang namin. Nai-explain ko na sa kaniya ang lahat at naiintindihan niya naman.
"Bibisita din ako minsan, hindi ko alam kung pang habang-buhay ito pero okay lang ako. Lagi naman tayong mag uusap, e. Ikaw na muna bahala kay Kate. Magha-hire na lang ako ng nurse para sa kaniya. 'Wag kang mag alala, Lily." umiiyak na siyang tumango at niyakap ako ng mahigpit. "Kailangan ko nang umalis, happy birthday ulit."
Bukas na ang kasal. Alam kong nakahanda na ang lahat sa mansyon, ako nga lang ang hindi.
"Mag iingat ka, ate."
Dwayne's Point of View
"Dude, I hate to admit it but damn, your bride looks so gorgeous!" Angelo exaggeratedly whispered on my eyes while looking at the woman who was walking towards me. "Can I admire her just for this time, Dwayne?" I stared at him.
"Shut your ass up, Angelo."
I stood straight and waited her, Edrian was walking before her. The maids are there, witnessing the event. Mea was on her back, cause she's the bridesmaid, she was just a make up artist but we don't have any bridesmaid here.
Ugh, the ceremony took so long. The priest almost told us an unending story before he announced that we must now exchange rings. And on the kissing part, I faced Haylee.
She's blushing, I know that she is because she's nervous. I also don't want to kiss her so I just kissed the corner of her lips.
She's wearing a long gown and yes indeed, she look gorgeous.
Haylee's Point of View
Malaking buntong hininga ang inilabas ko nang matapos na. Pinapawala ko na ang kabang nararamdaman ko. Hindi ko alam pero malungkot ako sa buong araw ngayon.
"Ma'am, tawag po kayo ni sir Chen." nabitawan ko ang suklay nang biglang sumulpot ang isang yaya sa salaming kaharap ko, si Rayna.
"A-Ah, s-sige. Salamat." tumitig ako sa sarili ko nang makaalis na siya. "Anong problema ko? Problema mo, Haylee?" kausap ko sa sarili. Bumaba na din ako kaagad pagkatapos kong mag ayos. Nakasuot na ako ngayon ng simpleng t-shirt at pantalon, ang bigat ng gown kanina, buti na lang at nakaya kong buhatin.
"Mr. Chen?" naka-suit pa rin ang lalaki habang nakaupo sa sofa at sumisimsim ng wine kasama si Angelo.
"Oh, come on. Dwayne na lang, Haylee! Pang matanda naman ang tawag mo dito, e. Ridiculous." natawa pa siya pero natigil din nang sulyapan siya ni Mr. Chen. "Come on, man. Mr. Chen? So professional. Hindi mo bagay. Right, Haylee?" tumango na lang ako kahit hindi ko alam ang isasagot.
"U-Uhm, bakit mo'ko pinatawag, D-Dwayne?"
"Sign the papers. After that, you'll be able to use my surname and you're now official mother of Edrian." umupo ako sa sofa na bakante, nasa magkabilang upuan sila habang may mga papel sa lamesa. Nanginginig kong inabot ang ballpen at hindi na binasa ang papel bago pirmahan.
"'Y-Yun lang ba?" huminga ako ng malalim habang nakayuko.
"Walang after party? Akala ko pa naman, bongga itong kasal! Haish! Ano pa nga ba, ang unromantic man named Dwayne ang ikinasal kaya ano pang i-e-expect ko? Btw, congrats to the both of you." may halong asar sa boses ni Angelo. Buti pa siya at hindi nararamdaman ang mabigat na atmospera dito.
"Shut up, Angelo."
"U-Uhm, sige. Akyat na ako, i-checheck ko lang si Edrian." pilit akong ngumiti at tumayo.
"When's the honeymoon, lovers?" natigilan ako at pinanlakihan ng mata si Angelo. Nag init ang mukha ko at gulat sa inasta niya. Ito ang bagay na iniiwasan ko kanina pa. "Well, you know that. Every marriage has a honeymoon. It's not fair if you will not have one." ngumisi siya at nagtaas baba ng kilay.
"U-Uh, hindi naman kailangan iyon. Mommy lang ako ni Edrian, walang konek sa mga ganyang bagay." iwinagayway ko pa ang mga kamay ko sa harapan at awkward na ngumiti.
"What are you talking about, asshole?"
"Tsk! Unromantic niyo naman! I can handle Edrian while you were on your honeymoon, don't worry." he smirked wider.
"Damn you Angelo Rhenz." tumingin ako kay Dwayne. Tinignan ko siya na para bang nagpapasalamat ako dahil hindi din siya sang ayon pero halos manigas ako sa sunod na sinabi niya. "Can't we just have it here?" feel ko, humiwalay sa akin ang kaluluwa ko.
Dinig kong tumawa si Angelo.
"Man, honeymoon means your time with each other alone. You must pick a place for the both of you only. Sleep together, eat together, mamasyal na magkasama, mag swe—"
"Then book us a flight and reserved a hotel room near a beach. But with, Edrian."
"Ha?! You two alone, bakit kasama pa si Edrian? Ako na bahala sa kaniya!" Angelo hissed. Habang naiwan naman akong nakatayo at naninigas sa harap nila.
"I want Edrian to enjoy some things outside. And for what I know, honeymoon is about being happy for once when you get married." halos sampalin na ni Angelo ang sarili.
"Crap! Wala ka talagang alam sa ibang bagay, Dwayne. I feel sorry for the girl you'll love, you have such a hard heart as rock!" sumingit na ako dahil ako na ang naiilang sa usapan nila.
"Hindi naman kailangan ng honeymoon, bakasyon na lang, para magandang pakinggan, hehe." I was stunned when both of them glared at me, jusme, anong ginawa ko?!
"No, you're having a honeymoon, ako na nga ang nagiging kupido dito!"
"No, everything was already planned. We'll leave next week."
Sabay pa silang sininghalan ako, ano ba itong pinasok ko?
"F-Final na talaga?" nauutal na tanong kong muli.
"FINAL!!" naitikom ko ang bibig nang pareho na naman silang sumigaw. Huhu, somebody help me!
---
Astrid Manunulat