អ្នកទាំងពីរអង្គុយនៅលើវាលខ្សាច់សម្លឹងមើលទៅព្រះអាទិត្យដែលរៀបលិចនោះ ។ ស្នាមញញឹមរបស់ Taehyung ចាប់ផ្តើមលិចទ្បើងនៅលើរង្វង់បន្តិចម្តងៗ ។
«អូនចូលចិត្តទេ ?» Jungkook
«មានអារម្មណ៍ថាស្រស់ស្រាយណាស់» Taehyung
«បងនឹងឧស្សាហ៍នាំអូនមក» គួរតែដល់ពេលហើយមែនទេដែលនាយត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយប្រពន្ធតូចម្នាក់នេះ ? នាយហាក់បីដូចជាមានអារម្មណ៍ថាខ្លាចបាត់បង់គេណាស់ ។
«មិនបាច់ទេអូនដឹងថាបងរវល់» Taehyung មិនបាននិយាយបែបឌឺដងនោះទេគឺនិយាយពិតមែនគេមិនចង់រំខាននាយពេកទ្បើយគេក៏ចេះរអៀសចិត្តដូចគ្នា ។
«អត់ទេពេលនេះមកយល់ហើយបងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយអូនឲ្យបានច្រើនជាងនេះព្រោះអូនជាប្រពន្ធបង ជាមនុស្សដែលស្រទ្បាញ់បងខ្លាំងជាងគេ» Jungkook
«អីយ៉ា រំភើបណាស់លោក Jeon» Taehyung ពិតជាអត់រំភើបចិត្តមិនបានពេលឮសម្តីអស់ទាំងនេះចេញពីមាត់របស់លោកប្តីដ៏សែនសោះកក្រោះ ។
«បងនិយាយមែនណា Tae» ឃើញមាឌតូចដូចជាសើចៗក៏ធ្វើឲ្យនាយឱនចិត្តដូចគ្នាព្រោះគិតថាមាឌតូចលេងសើចជាមួយនាយ ។
អ្អេស៎ តែថានេះគ្រាន់តែមាឌតូចនិយាយប៉ុណ្ណោះសោះនាយក៏ខឹងឬ ? ចុះទម្រាំពេលដែលនាយថាឲ្យគេ មិនខ្វល់ខ្វាយពីគេ តើមាឌតូចខឹងគេប៉ុណ្ណាទៅ ? លោកអើយគ្រាន់តែគិតដល់រឿងនេះនាយក៏ខឹងខ្លួនឯងភ្លាម ។
«អ៊ីចឹងបងនិយាយមុននេះព្រោះតែដឹងថាខ្លួនឯងខុស ? បើបងធ្វើបែបនេះវាដូចជាបង្ខំអ៊ីចឹងណា Jung មិនបាច់កែប្រែខ្លួនដើម្បីអូនទេព្រោះទោះជាខំយ៉ាងណាក៏ពេលខ្លះបងមិនអាចផ្តល់សេចក្តី
ស្រទ្បាញ់ពិតប្រាកដ ចេញពីចិត្តមកដែរ» មាឌតូចនិយាយពន្យល់ទៅរាងក្រាស់ជាមួយស្នាមញញឹមខ្សោះព្រោះដូចជាមានអារម្មណ៍ថាហត់អស់កម្លាំងយ៉ាងម៉េចមិនដឹងទេ ។
«មិនមែនទេ Tae ពេលនេះបងទើបតែដឹងថាខ្លួនឯងជាប្តីដ៏
អាក្រក់មួយសម្រាប់អូន បងមិនបានបំពេញកាត្វកិច្ចជាប្តីល្អសម្រាប់អូនម្តងណានោះទេ Tae បងពិតជាខឹងនិងខ្លួនឯងណាស់ដែលមើលរំលងអូន មើលរំលងមនុស្សដែលស្រទ្បាញ់បងខ្លាំង បងពិតជាសុំទោសពិតមែនណា អូនច្បាស់ជាឈឺចាប់ណាស់ហើយ» Jungkook យកដៃមាឌតូចមកអង្អែលថ្នមៗបើក្រសែរភ្នែកស្រទន់មានពន្លឹចែងចាំងទៅកាន់មាឌតូច ។
«អ្ហឹក អូនមិនដែលគិតថាបានឮពាក្យនេះចេញពីមាត់បងនោះទេ Jung ពិតជារំភើបណាស់» មាឌតូចរលីងលោងក្រោយពីស្តាប់សម្តីទាំងអម្បាលមាណរបស់លោកប្តីជាទីស្រទ្បាញ់ពេញបេះដូង ។
គេធ្លាប់គិតថាគេគ្មានតម្លៃសម្រាប់ឲ្យនាយមើលឃើញនិងត្រូវមកយកចិត្តទុកដាក់នោះទេតែការគិតរបស់គេគឺខុសទាំងស្រុង ! តាមពិតទៅលោកប្តីក៏ស្រទ្បាញ់គេដែរតែគ្រាន់តែយកការងារ
មកបាំងមុខប៉ុណ្ណោះទើបធ្វើឲ្យមើលស្នេហាមិនឃើញមួយពេល ។
«ហេតុអ្វីក៏ឲ្យយំក្មេងឆ្កួត !» Jungkook យកដៃមកវៀសទឹកភ្នែកគេចេញហើយសើចតិចៗចំមែនប្រពន្ធគេនេះ ។
«អូនស្រទ្បាញ់បងណាស់លោកប្តី» Taehyung ស្ទុះចូលមកឱបគេទាំងកម្រោលទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះមកលើកនេះយំព្រោះក្តីរំភើប សប្បាយរីករាយ មិនមែនកើតទុក្ខ ឈឺចិត្តឬឱនចិត្តដូចជាលើកមុនៗទ្បើយ ។
«បងក៏ស្រទ្បាញ់អូនដូចគ្នាប្រពន្ធដ៏ល្អរបស់បង» Jungkook លើកដៃមកឱបក្រសោបគេវិញព្រមទាំងដៃមកអង្អែលខ្នងគេថ្នមៗហើយសើចក្បាលគេស្រាកៗ ។
«កុំទុកអូនចោលទៀតណា អូនពិតជាឯការណាស់ អ្ហឹកៗ» គេស្អប់ការដែលរស់នៅម្នាក់ឯង ស្អប់ពេលដែលគ្មានអ្នកមកចាំឱបលួងលោមពេលភ្លៀង ពេលយំពិតជាស្អប់ខ្លាំងណាស់ ។
«បងសន្យាថាមិនទុកអូនចោលទៀតនោះទេ សុំទោសផង» នាយទន្ទេញពាក្យសុំពេលឮសម្តីរបស់ Taehyung នាយកាន់តែមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងអាត្មានិយមណាស់មិនសាកសមជាមួយនឹង Taehyung បន្តិចណាាទ្បើយ ។
«បងសន្យាហើយបើទុកអូនចោលទៀតអូនច្បាស់ជាលែងបងចោលមិនខាន» Taehyung
«គ្មានថ្ងៃនោះ» ពាក្យដែលថាលែងគ្នារបស់ Taehyung ហាក់បីដូចជាមានឥទ្ធិពលមកលើខ្លួននាយជាខ្លាំង នាយចាប់ផ្តើមខ្លាចហើយថាវានឹងកើតទ្បើយ ។
នាយក៏សូមស្បថហើយសន្យាជាមួយនិងខ្លួនឯងថាមិនឲ្យរបូត Taehyung ចេញពីដៃទ្បើយ នាយនិងមើលថែគេ ហាមឃាត់គេដោយការយកចិត្តទុកដាក់និងផ្តល់ក្តីស្រទ្បាញ់ឲ្យ ។
Taehyung ញញឹមខ្ជឹបសឹងតែបបូរមាត់រលាយចូលគ្នាពេលឮពាក្យសម្តីខ្លាចបាត់បង់របស់លោកប្តីវាក៏ឲ្យគេរំភើបជាខ្លាំងហើយក៏យល់ថា Jungkook ពិតជាខ្លាចបាត់បង់គេដូចគ្នា ។
«អូនថាយប់ហើយយើងត្រទ្បប់ទៅផ្ទះវិញទៅ» Taehyung
«មិនបាច់នោះទេយើងនៅដើរលេងទីនេះពីរ បីថ្ងៃសិនទោចាំទៅវិញ» Jungkook
«ចុះការងារបង ?» Taehyung សួរទាំងមាបចម្ងល់នេះមិនរវល់ទេឬ ?
«ពេលនេះយើងមកដើរលេងមិនគួរនិយាយរឿងការងារទេ» Jungkook
«អូខេ ហិហិ» Taehyung សើចតិចៗបញ្ចេញភាពគួរឲ្យ
ស្រទ្បាញ់មក ។
អ្នកទាំងពីរក៏បានទ្បើងទ្បានបើកបន្ទាប់ពីមេឃចាប់ផ្តើមងងឹតហើយ ។ Jungkook បានជ្រើសរើសរីស៊តដែលនៅជិតមាត់សមុទ្រជាពិសេសព្រោះបានកក់មុនពេលមក ។ នាងនឹងចំណាយពេលវេលានៅទីនេះជាមួយប្រពន្ធសម្លាញ់ចិត្ត ។
[ ដូចហាន់នីម៉ូន >< ]
To Be Continue 🌟