ZHIEL POV:
"We never see any complications in your company. I wonder who sent that threat to us. But, we are looking for what you proposed Mr. Simon," the agent tell his final say to us.
"Sure, sir. You could contact us anytime. Would you mind getting our contact number?" Simon smiled at them genuinely.
"Sure," the agent responded while getting the comapany's number.
"By the way, would you like to give us an overview what your new innovation is?" The government asked.
"Sure, now tell them Ms. Zhiel," Simon looked at me while smiling.
Nagulat ako that's why my eyes become round.
Nakita ko ang mukha ni Sir Simon na nagpapahiwatig na sagutin ko na naman ulit ang question nila.
"Uhm, well, sir the new innovation is about privacy and security. We have a device named SM Locator that reach wherever location in the whole world. If you are going to find your loveones, things that is lost, then it will show you where it is. It will lead you where your things lost is or such. That's the advantage of having the device but it will be more amazing if you will download the app name SM Tracker that was invented by Mr. Simon. It will not allow people to track you. Having this two things will protect your privacy and even secured you the most," I explained to them while smiling which shows positivity.
"Sounds good, we'll try to encourage the senate about this matter," the agent uttered and found the innovation interesting.
"Well, lastly congrats. You're company is safe Mr. Simon," the agent and his companion uttered and giving shakehands to us.
I saw how genuine the smile Mr. Simon has.
After that Mr. Dale guide the agents outside the company. And kami lang ang natira ni Mr. Simon sa office niya.
Kinilig naman ako ng makita ko ang kanyang ngiti. I smiled at him at timitigan niya lang ako.
Mas lalo ko pang nilakihan ang aking ngiti dahilan ng kanyang pag-iwas.
"Why are you smiling like that?" He asked while facing his laptop.
"Tsk, wala," naiinis ako dahil wala man lang akong natanggap na kahit pampakilig man lang sa puso kong natamaan sa kanya.
Papaalis na ako sa office niya when he uttered suddenly.
"Wait, for me. Ihahatid kita pabalik ng school mo," sabi pa niya na nakaharap parin sa kanyang laptop.
"Uhm, I'll wait for you outside," kilig kong sambit sa kanya.
Paglabas ko, I jumped and screamed dahil sa kilig.
"Ahhhhhhhhhhhh," sigaw ko habang kagat-kagat ko ang papel na hawak ko kanina pa.
"Are you crazy? Bakit ka kumain ng papel?" Biglang sumulpot si Sir Simon sa harap ko. Napahiya tuloy ako.
"Let's Go," sabi niya while his hands is in the pant's pocket.
Nakasunod lang ako sa kanya habang nakadungo na tinitingnan ang kanyang shining ticktack na sapatos.
"Ahhhh," bigla kong sambit when I bumped to someone's chest.
"Ahhh, sir Simon?" Nagulat ako dahil nabunggo ko na naman siya.
"Why are you looking at the ground? Are you crazy para kang wala sa sarili. Kanina pa kita tinatawag na sumabay ka ng lakad sa akin, tapos ikaw para kang pagong na ang hina lumakad," naiinis niyang saad sa akin.
"Tskk, edi mas mabuti yon, ayaw mo non may PA ka," I uttered na nakasunod parin ako sa kanya.
Sa tagal ng paglalakad ko bigla niya akong sinabayan na nagpapakilig na naman sa akin.
"Ayokong masabihan na may PA ako baka sasabihin pa ng iba na sobrang ang yabang at ang sama kong tao," he sadly uttered while looking at our way.
Napatahimik nalang ako when Dale called us.
"Sir Simon?" Tawag ni sir Dale.
"Ihatid ko lang tong estudyanteng to," he responded Dale.
"Okay! Sir," sabi ni sir Dale na ngumiti s akin at nag-approve. Lumakad ulit kami ni Sir Simon at lumingon ako kay sir Dale at nagwhisper.
"Bagay ba kami?" I uttered while nakangiti.
I saw sir Dale's thumbs na nagthumbs up kaya napajumped nalang ako bigla dahil sa kilig.
Nakasakay ako sa kanyang kotse na ang bango ng loob. Parang pinabanguhan ata to ng gwapong boss ko.
Nagulat ako nag lumapit siya sa akin. I saw him staring at me.
"Tskk, you should wear your seatbelt Ms. Lutang," he uttered while isinuot sa akin ang seatbelt.
Bigla siyang nagpaharurot ng sasakyan.
Kakainis tong CEO nato iba't ibang pangalan na ang tinatawag sa akin.
Napapansin ko na pasiplat niya akong tinitingnan sa salamin ng kanyang sasakyan pero nako ang hirap mag-assume kaya di ko nalang binibigyan iyon ng malisya.
"Why are you not talking?" He uttered.
Napataas ang dalawa kong kilay na para bang nagtatanong.
"A- Huh sir?" I asked.
"Nevermind, well, job well done," he said.
Napangiti at napangisi nalang ako na nakaharap sa kanya.
"Thank you sir!" I responded while pacute-cute na ngiti sa kanya.
"Childish mo," sabi niya sa akin na umiwas ng tingin.
"May pasok pa kayo ngayon oras?" He asked again while looking at the way.
"Alas kwatro na, wala kaming pasok kukunin ko lang bag ko," I uttered to him.
I saw him smirking while smiling.
"Ang gwapoo mo," bigla kong saad.
Bigla siyang tumigil at tinitigan ako.
"Ah- ah charott. Joke lang sir," pag-iiwas ko ng tingin.
I heard him chuckled at mas lalo pa akong nainlove at natamaan sa kanya.
"I know," bigla niyang saad na sounds like feelingon pero totoo naman.
"We're here, kunin mo na bag mo hihintayin kita," he added.
I asked him na napalaki ang aking mata na para bang nagtatanong kung seryoso ba siya.
"Hah? Sir? Ay wag na po! Di kailangan may susundo sa amin ng kaibigan ko. Pinsan niya. Wag na," natatakot at nahihiya kong saad.
"Ohw really? Okay!" Sabi niya na bumalik sa bossy mode.
Lumabas ako ng sasakyan niya at tumalikod na. Nahihiya kasi ako na ihahatid niya ako sa bahay. Pangit ng bahay namin. Kung mayaman lang ako e' pwedeng pwede ko talagang doon nalang siya tumira.
"Wait," he uttered at tumingin ako sa kanya.
"Yes, Sir?" I asked.
"Smile," he uttered.
Kinilig na naman ako, kaya napangisi ako ng malaki. I saw him smirking and smiling again. Tapos nagwave siya ng kamay.
Bigla niyang pinaharurot ang sasakyan at ako ay naiwan na kilig na kilig.
"Yawaa, kinikilig akoooooooo, ahhhahhahahah," sigaw ko pa at umiindag-indag dahil sa kilig.
Tumakbo ako papunta room namin at agad ko na namang binalita sa aking kaibigan na si Nicole ang mga nangyayari.
Nang 6 P.M. na excited akong pumunta sa SM company sapagkat makikita ko na naman si Mr. Simon.
"Good evening Sir Dale. Good evening Langgod," bati ko kay Sir Dale at sa kaibigan ko na si Bianca.
"Woww, ganda ng gabi a'. May ganap?" Bianca uttered.
"Ikaw ba daw mahatid ng CEO syempre masaya ka talaga," saad pa ni sir Dale na napalingo-lingo dahil kagagahan namin ni Bianca.
"Well, swerte mo Goring kong majowa mo si Sir Simon, magkasama parin tayo sa bahay nila," tili pa ni Bianca.
"E' bakit?" Sabi ko.
"Si Sandro kasi e', basta sasabihin ko nalang sayo kapag sigurado na haahhaha," sabi pa niya.
"WORKING HOURS!! NASIPAGDALDALAN NA NAMAN KAYO!" Sigaw pa ni Sir Simon na kakapasok lang.
"Sorry, Sir," saad pa naming lahat.
"By the way, I want to congratualate Ms. Zhiel Ngag for a job well done," mr. Simon uttered na nagpapasigaw ng lahat.
"Ayieeeeeeee," everyone teased me.
"Ayiiee, ikaw goring ha," Bianca teased me.
"Tumigil nga kayo," I whispered.
Grabe ang aking motivation sa pagtatrabaho dahil sa mga nangyayari. Kinikilig ako kay Sir Simon.
Pagkatapos ng trabaho agad akong umuwi sa bahay.
"Yes, walang pasok bukas kaya okay lang matagal ako matulog," saad ko sa aking sarili.
"Uh hu, uh, hu," nauubo kong saad nang may something na pumapasok sa aking baba.
Agad kong iniopen ang aking messenger at nakita kong online si Mr. Simon.
"Hey! Mr. Simon. Good evening," sent.
"Early morning rather," sent.
He just seen me kaya nalungkot ako.
"Ting!" My messenger popped out.
"Kulit mo," he replied.
Goshh, even though ang liit ng reply niya kinikilig ako.
"Naggood night lang e'," I sent.
"Matulog kana," he replied.
"Ahhhhh, you are really the cause of my euphoria," sabi ko pa.
"Huh?" He replied.
"My goshhhh nasent ko? Damn ahahahhaha mama," sigaw ko na tumatalon talon sa kama dahil sa kaba.
"Anong nanagyari sayo diyan?" Sabat ni mama sa kabilang kwarto.
"Wala po may ipis lang," I responded while kabang kaba na ako.
I unsent the message kahit nakita na niya ito.
Kainis ka kasi Jungkook e' dahil to sa kanta mo. Huhuhu anong gagawin ko ngayon? Kakahiya magpakita bukas.
"Ting!" My messenger beeps.
"Good night! Bacteria!" He again sent me a message with a HAHA emojie.
Naiinis ako kaya di na ako nagreply.
"Mukha ba akong bacteria para sa kanya? Kainis," natulog akong nabalot ng puot ang aking damdamin dahil sa inis.