ZHIEL POV:
Dahil sabado ngayon, ginawa ko nalang ang mga projects ko sa school. It must be a tiring day. I wrote poetry and everything na pinagawa ng aming mga guro.
"What if?" I paused ng may idea akong nakuha sa bobo kong pag-iisip.
I called Nicole my college bestfriend para magtanong.
"Bes, is it okay if our research is about business or production?" I uttered.
"Hala bes, I don't know. Tanungin kaya natin si prof.," she answered.
"Sige-sige tanungin mo," I uttered and hanged up my cheap phone.
"Kung pwede business, edi posibleng ang kompanya ni Sir Simon ang babasehan namin," I smiled genuinely dahil sa aking naisip.
After a few minutes, my phone rings repeatedly.
"Hello?" I uttered.
"Hello, is this Zhiel Ngag?" Sabi ng nasa phone.
"Yes, I am," I answered formally dahil napakadisente ng boses e'.
"Mr. Dale want to meet you this 3:00 pm. Just visit him in his office in SM INN," the caller said before she put down the telephone.
"Ano na naman kaya ang problema ni Sir Dale, sana may ipapasulat na naman siya para magkapera na naman ako," bulyaw kong ngumiti-ngiti pa.
"Kring! Kring!" I heard my phone ring again.
"Bes, pwede daw about business or basta yung sinabi mo," masayang sambit ni Nicole sa akin.
"Yes! Alright. Okay yan, about business sa atin," sagot ko.
"Kailan natin gagawin iyan bes," tanong ni Nicole sa akin.
"Next Friday night nalang siguro, magaabsent ako sa work ko," I uttered.
"O sige-sige bes, bes punta ka dito sa amin ngayon. Birthday kasi ng kapatid ko, may ipapakilala din ako. Hahahahah," pag-iinvite pa niya sa akin.
"Wait, may pupuntahan ako e'. Ngayong alas tres," I uttered.
"Sos, layo pa no'n alas 10 pa ng umaga pa ngayon. Punta kana dito, ipapasundo kita ha?" She uttered.
"Okay, sige wala akong pera pamasahe, hahahah," I answered her.
"O sige-sige, bye bes," she said before binaba niya ang phone niya.
Pagkatapos kong magbihis agad akong lumabas sa bahay at nagpaalam sa aking mga magulang.
Tumayo ako sa waiting area malapit sa amin nang may humintong sasakyan malapit sa akin.
"Uhm, hi miss, are you Zhiel Ngag?" He asked.
"Yes, why?" I asked back.
"Napag-utusan akong sunduin ka ng kaibigan mo," he uttered.
"Wait, what? Anong pangalan mo?" Paninigurado ko baka ako'y mapahamak pa.
"I'm Zenon Sumera, cousin of Nicole," he said while smiling at me.
Tinawagan ko ang aking kaibigan at ayon nga siya nga ang sumundo sa akin.
Pumasok ako sa kanyang sasakyan at he suddenly uttered some words.
"Don't worry miss, I won't eat you. Well, you're safe with me cause I'm a policeman," he said while showing his ID.
Napabuntong hininga naman ako.
"Infairness, gwapo tong pinsan niya ha. Secured na kinabukasan ko kapag maging asawa ko to," pangiti-ngiti kong usad sa sarili.
"Ang sarap ng ngiti a'," he uttered.
"Uhm, ha? Yeah, masaya lang," I looked at him then rolling my eyes.
"Well, dapat ngiti kalang inday para lalong gumanda," sabi niya na nakapagpapainis sa akin.
"Inday? What the heck?! I'm 20, and look parang magkaedad na nga tayo e'," sabi ko habang nakapout ang aking mga lips.
"I'm 50 already," he uttered na nakapagpapagulat sa akin.
I stared at him na parang nagtatanong kong totoo ba.
Agad namang siyang tumawa after ng reaction ko.
"Baliw," sabay batok ko sa kanya.
Tumingin siya sa akin at narealize kong ngayon ko palang siya nakilala.
"Sorry, chief," I uttered in nervous.
"Well, it's okay. I'm 25 by the way," he uttered while nagdadrive.
"Uhm, aga niyo napulis a'," tanong ko.
"Yeah, that's how I love my profession and work. I really pursue it," he said na nakakapagpainspire sa akin.
"Balita ko, teacher kinuha mo?" Tanong niya.
"Uhm, yeah but I love to be an architect," I responded him.
"Well, okay na din ang teacher, may stable job ka. Bagay din sa pulis," ngiti pa niyang tumitingin sa akin.
Napangisi nalang ako dahil sa kanyang tinuran.
"We're here already," sambit ni Zenon na itinigil ang sasakyan.
Agad akong sinalubong ng kaibigan ko at ayon nga kumakain ng marami. Kain lang talaga pinunta ko sa bahay niya. At ang sinabi niyang ipakilala sa akin yung pulis pala.
"Hoy, baliw! 20 ako at 25 siya," natatawa kong sambit.
"Well, you look 25 sa height mo, bagay naman kayo. At saka nagagandahan kasi siya sayo, I mean matagal kana niyang type. Nakita kasi niya yung picture natin tapos tinanong niya kong sino ka," sabi ng bestie kong nakangisi.
"Hoyy, nakakahiya pulis yon e'. Ako? Studyante palang," tawa-tawa kong sambit.
"Pero infairness, gwapo a'," bulong ko.
"Ayieeee, yawa ka bes, ano pa inaantay mo jowain mo na," sigaw ng kaibigan ko.
Pagkatapos ng mahabang usapan may tumawag sa akin at ang manager.
"Sige na, bes alis na ako. Tumawag manager ng kompanya," sabi ko at umalis na.
Diretso trabaho narin ang aking pagpunta sa SM INN dahil ayokong magsayang ng pera.
Agad akong pumunta sa office ni Sir Dale at may binigay siya sa aking libro.
"Read it all and study," sabi ni Sir Dale.
"Ha? Bakit po?" I asked.
"One worker, manager, and a CEO will face the investigator and interviewre of the government. Siguraduhin mong pag-aralan niyan para di masara ang komapanyang to," lungkot na usad ni Sir Dale.
Nalulungkot ako sa aking narinig lalo na no'ng maalala ko si Sir Simon na umiiyak dahil sa kompanya. Pero di ko kayang humarap sa mga interviewer, my anxiety ako.
"E' bakit ako sir Dale?" Tanong ko na may pang-aayaw na boses.
"Dahil alam kong ikaw lang ang may potential na ihandle ang pag-uugali ni Sir Simon. Alam ko din na matalino ka. Dean's lister ka diba?" Usad niya sa akin.
"Luhh, stalker yarn?" Sambit ko sa kanya.
"Magseryoso ka, wag kang gagaya kay Bianca na puro kalokohan. Porket biniyayaan kayo ng mga magagandang mukha, hahayaan niyo nalang na magmukha kayong baliw," kinatok niya ang aking noo dahil sa sinabi ko.
"E' ang hirap sir Dale ayoko," sabi ko sa kanya.
"Sige, na tulungan mo naman kami. Alam kong mahal mo ang trabaho mo, pano kong maisara to?" Sir Dale begged me.
"Dale, after mo mabasa iyan magprepare ka ng table inside the workers lab, I have something to do with our PCs," sabi ng isang lalaki na pumasok sa office ni sir Dale.
Nakita ko si Sir Simon at wala man lang reaction ang mukha ng makita niya ako. Puro kalungkutan at parang naiistressed siya sa mga pangyayari.
He just stared at me. At inulit niya ang kanyang sinabi kay Mr. Dale at umalis.
Sabay kaming pumunta ni Sir Dale sa workers lab at siya'y nag-anunsyo.
"Everyone, sir Simon will stay here with us. I don't know kung hanggang kailan ito. Don't do anything na makakapabadmood sa kanya," the manager uttered.
"Haysssssss," sabi ng mga workers.
Dala-dala ko ang bigay na libro ni sir Dale na ipapabasa niya sa akin.
Nagtrabaho kami at narinig kong may pumasok sa pinto and it was him. He brought laptop and etc.
I saw him connecting to each workers pc system and seryosong tumitingin sa kanyang laptop.
I don't know why but naawa ako sa kanya dahil sa mga balitang nasasagap ko.
"Hoy! Baka matunaw iyan si Sir," yugyog pa ni Bianca sa akin.
"Lakas ng boses mo baka marinig ka," I whispered sabay hampas ng mahina kay Bianca.