ZHIEL POV:
Grabe na CEO 'yon napakasungit. Anong gagawin ko, wala na akong trabaho, pano na ako? Pano ang pag-aaral ko. Hindi, kinakailangan kong mag-makaawa kay sir Dale.
Agad akong pumunta sa office ni Sir Dale para kunin din ang 20,000 na sinabi niya.
"O, ms. Zhiel. Salamat sa pagsulat neto at dahil diyan heto na ang 20,000 pesos," ngiti at nalulungkot niyang usad.
"Sir Dale, please wag niyo po ako tanggalin sa trabaho. Please, para lang sa pag-aaral ko. Please po," nagmamakaawa kong sabi ni Mr. Dale.
"Sir, Dale please. Kailangan ko talaga ng trabaho. Kailangan ko ng pera," I bend my knee para kaawaan ako ni Sir Dale.
"Pasensya ni Ms. Zhiel hindi ako ang makakapabalik sayo ng trabaho kundi si sir Simon lang," he uttered.
Naiyak ako sa sinabi niya.
"Edi, wag mo nalang pong sabihin na di ako kasali sa natanggal. Sir Dale para sa kinabukasan ko talaga to," naiiyak kong pilit kay sir Dale.
"I'm sorry ms. Zhiel. I could not grant you for what you're wishing," he uttered.
"I need to go. My meeting pa kami," nalulungkot niyang sabi.
"Sir Dale," iyak ko sa harap niya.
Nakakahiya man pero kinakailangan kong gawin iyon.
"Kung gusto mo magtrabaho, harapin mo si Sir Simon," sabi pa niya na bumulong.
"Pakiusapan mo siya," he uttered before he left me.
"Nakakainis na CEO naman iyon. Napakayabang, napakafeeling, napakayawa," I uttered dahil di ko na alam ang gagawin ko.
Naisipan kong sumunod kay Mr. Dale sa meeting nila. Pumasok ako ng dahan dahan para di ako manotice ng mga officer nila.
"Mr. Simon is coming prepare yourselves," other officer of the company talked.
Nasa gilid lang ako at di umimik. Nakikinig ako sa kanilang pinag-uusapan. Narinig kong pinag-uusapan nila ang CEO. Pano ako makakabalik sa trabaho e' sila nga natatakot lumapit kay sir Simon. Pano pa kaya ako?
"Saan na ba si Sir Simon ang tagal niya ha?" Sabi ng isang head.
"Darating din 'yon. Wait ano ba daw pinagmemeetingan natin ngayon?" Sabi ng isang lalaki.
"Well, hala baka yung manual binigay niya. Nabasa niyo ba?" Sabi ng isang babae.
"Di ko binasa," sabi pa ng isa na parang natatakot.
"Di ko rin nabasa," another girl talked.
"Patay tayo kay Sir Simon nito," sabi ng ibang head.
I heard the sound of the opening door.
"Good day everyone!" Sabi ng isang lalaki na ang pogiiii yawa.
He's very handsome, nakakahiyang maging bobo when I saw his face with those eye glasses.
"Good day, Mr. Simon," everyone greeted at him.
First time ko mainlove, ang gwapo niya. Pero wait siya yung CEO ng kompanya? I mean the one who fired us kagabi? Nako, nakakahiyang lumapit pag ganoon.
I frown my face and I'm still sitting in the chair na nasa gilid. Di talaga ako umimik para di ako makita.
Plano ko kasing si Sir Dale ang pakikiusapan ko kasi he has a good heart. At alam kong naiintindihan ako ni Mr. Dale.
"Okay, to start with, we are facing big issues right now. The gossips before of our company was brought out again in this time. Now, we should hire people na mas capable in terms of Technologies and stuff," he discussed na parang professor na nagtuturo.
Tama nga sabi nila, di lang siya gwapo sa picture sa personal din.
Sa katagalan ng aking pakikinig nakita kong may prinesent sa projector ang CEO.
"The manual I gave to you last day is the new innovations I made. Now, I all let you read that to have your ideas and reactions. Who can give me what's written in the manual?" Nakita ko ang prinisent ni Sir Simon na yun ay ang pinasulat sa akin ni Sir Dale.
Nabasa ko rin iyon while writing.
I saw all heads and the manager na walang kibo kasi wala silang alam.
"Did you read the manual or not?" Sabi ng CEO na pinipigilan ang galit.
"Did you read the manual or not?" Pagdidiin pa niyang tanong.
"WALANG SASAGOT!" He loudly uttered.
"My god, you're so damn unproductive. Hayss, we have uneffective workers with a failure heads. I ALREADY TOLD YOU TO READ THE MANUAL BUT NO ONE READ IT!" Nagagalit niyang saad.
"FUCKSHITTTT," He shouted.
Naaawa ako sa mga heads na basta basta lang niyang sinigawan. Naiinis din ako sa kanya dahil napakafeeling talaga porket boss. Ang arogante, napakabossy.
"The Manual talks about the SM Locator. The small gadget and the app currently invented," biglang sabi ko sa gilid.
They are all looking at me and nabigla ako dahil I say it loudly pala.
The CEO looked and stared at me. Napatakip baba nalang ako dahil pinagtitingnan nila ako.
"Anong ginawa mo dito?" Sabi ng manager ko through whisper.
"Who are you?" Sabi ng CEO na lumapit sa akin.
Natakot ako at biglang kumakabog ang aking dibdib.
"Did you hear me? WHO ARE YOU?!" Sigaw niya na nagpapagulantang sa akin.
"Sir Simon, she's one of our employee," pagtatanggol pa ni Sir Dale sa akin.
"Is she one of the officers?" He asked.
"Uhm, no sir but she's one of our great worker na nafired," Mr. Dale continued.
"Why don't you try to move and be with us?" Sabi niya sa akin at hinila ang aking upuan para paupuin kasama ang mga heads.
Mangiyak-ngiyak na ako dahil sa kaba.
"Now, can you tell me more about the Manual?" He uttered while staring at me.
"Uhm, ah ah Si-sir uhm," nanginginig kong salita.
"It's about the app and the gadget sir. It secured people's privacy if everyone used the SM Locator. If only to used the app, it gives you hint or you can locate the people who you wanted to know where they are. And if we used both the device and the app, we can locate others but they could not locate us because of the SM Locator strong privacy," I uttered while my tears keeps falling down.
Dahil sa labis na takot narin iyon kaya ako napaiyak.
"Exactly! Great!" I saw him smiling na nakapagpapasaya sa akin at nakapagpapatigil ng aking luha at kaba.
Nagpatuloy siya sa pagsalita habang ako ay nangangamba parin sa kung may trabaho pa ba ako o wala na.