This Man Stole My Heart (Seas...

Bởi tomenes_akira

6.5K 180 66

Before you read this, make sure that you already read the Season 1 and Season 2 :) Xem Thêm

AUTHORS NOTE!!
THIS MAN STOLE MY HEART SEASON 3
SEASON 3 PROLOGUE
CHAPTER 139 :)
CHAPTER 140 ;)
CHAPTER 141 :(
CHAPTER 142 :D
CHAPTER 143 :P
CHAPTER 144 :|
CHAPTER 145 :/
CHAPTER 146 :(
CHAPTER 147 :X
CHAPTER 148 B)
CHAPTER 149 8)
CHAPTER 151 :'(
CHAPTER 152 :O
CHAPTER 153 :S
CHAPTER 154 :$
CHAPTER 155 :*
CHAPTER 156 :E
CHAPTER 157 :-P
CHAPTER 158 ;-)
CHAPTER 159 :-(
CHAPTER 160 :-)
CHAPTER 161 :-!
CHAPTER 162:-$
CHAPTER 163 B-)
CHAPTER 164 :O
CHAPTER 165 :-*
CHAPTER 166 :-D
CHAPTER 167 :-[
CHAPTER 168 ;-D
CHAPTER 169 :-|
CHAPTER 170 :-O
CHAPTER 171 =-[
CHAPTER 172 B-D
CHAPTER 173
CHAPTER 174
CHAPTER 175
CHAPTER 176
CHAPTER 177
CHAPTER 178
CHAPTER 179
CHAPTER 180
CHAPTER 181
CHAPTER 182
CHAPTER 183
CHAPTER 184
CHAPTER 185
CHAPTER 186
CHAPTER 187
CHAPTER 188
CHAPTER 189
EPILOGUE
AUTHORS NOTE!!
SPECIAL CHAPTER 1

CHAPTER 150 :3

107 5 1
Bởi tomenes_akira

"Ang matinding supresa nya? Ay iyong nalaman kong may iba na syang babae." Napuno ng lungkot ang boses at mukha ko pero pinilit ko pading ngumiti. "Gusto kong mag tanong at manumbat! Pero wala eh alam kong may kasalanan din ako, noong mga oras na iyon.. Ay hiniling ko na dinalang sana ako muling nabuhay, wala eh galit nya ang sumalubong saakin. Galit na hindi manlang muna itinabi, at hinayaan nya nalang sana akong magpaliwanag." Nawalan ulit ako ng emosyon, at naging matalim ang mga tinging ipinukol ko kay Venjoe.

"Hanggang ngayon ganito na naman muli ang nangyari, Hindi nila ako binigyan ng pagkakataong magpaliwanag, HAHAHAHAHAHA." Napuno ng takot ang itsura nila dahil sino ba naman ang hindi matatakot kung ang kaninang malungkot na boses ko ay unti-unting lumamig at sinabayan ko pa ng demonyo kong halakhak.

"Parang paulit-ulit lang akong sinasaktan, paulit-ulit din akong napapatanong kung Ano ba ang nagawa ko sa mundong ito at bakit kailangan kong maranasan ang lahat ng ito? Wala akong ibang hinahangad kundi ang kaligayahan pero bakit parang ipinagkakait naman yata iyon ng tadhana? Bakit ba sa lugar na ito puro pasakit lang ang natamo ko?" Hindi Maiwasan ng mata ko na pamuohan ng luha.

"Ano ba tong pinagsasabi ko, graduation nyo nga pala ito." Bumalik ang pagiging sarkastiko sa aking boses dahilan upang magsihalakhakan sila.

"Hmm, Ms.Siberia. wala ka bang sasabihin? Ang balita namin ay nakaayos na ang lahat ng papeles mo? Mag ta-transfer ka na? Wala ka bang Goodbye speech? Isa din iyan sa mga gustong sabihin ni Dean, gusto nyang magpaalam ka ng maayos sa aming lahat. Specially sa mga classmates mo o sa ex mo?" Tango lang ang naging tugon ko saka huminga ng malalim bago ko napagdisyonang magsalitang muli.

"Dalawang araw nalang, lilisanin ko na ang mapanakit na lugar na ito. Nakangiti kong usal. "Sa pag-alis ko, gusto kong wag nyo ng babanggitin ang pangalan ko. Ibaon nyo ako sa limot, na para bang walang nangyari at para bang hindi nyo ako nakilala. At parang walang Siberia na nag e exist sa mundong ito, dahil iyon din ang aking gagawin. Sa pag-alis ko sa lugar na ito ay lahat kayo'y ibabaon ko sa limot at kalilimutang minsan ko na din kayong nakasalubong, nakita at nakilala." Maautoritado ang boses kong sambit, pero ang aking paningin ay naka'y Venjoe.

"Venjoe..." Nakangisi kong sambit sa pangalan nya. "Ang pangalan at tao na minsan na kong pinasaya at ipinaramdam saakin kung ano ako sa mundong ito, at ang taong binuo ang pagkatao ko, specially ang taong sumira at nagwasak sakin. Hirap pa din ako sa mga oras na ito, maski pangalan mo ay nahihirapan akong banggitin. Masakit pa din ang ginawa mo, pero asahan mo... Sa muli nating pagkikita ay asahan mong makakatawa na akong muli na hindi ikaw ang dahilan ay higit sa lahat..." Huminga muna ako ng malalim at pilit na itinatago ang emosyong gustong kumawala sa dibdib ko maging ang luhang namuo sa mga mata ko ay gusto kong mawala.

"Mababanggit ko na ang buo mong pangalan at asahan mong sasaludo sayo ang gitnang daliri ko! Masasambit ko ng natural ang pangalan mo, walang halong hinanakit at feelings at kapag nagyari yun papakyuhan lang kita." Sinabayan ko ng ngisi ang sinabi ko sabay Iwas ng tingin sakanya.

"Gusto kong magpasalamat sainyo dahil sa pag tanggap nyo saakin, specially sa dean natin salamat sa opurtunidad na ibinigay nyo saakin. Apat na taon akong hindi nakapag-aral at laking pasasalamat ko at binigyan nyo ako ng acceleration exam, salamat sa opurtunidad na iyon." Nakangiti kong sabi, totoong ngiti. Walang halo ng sarkastiko, o ano pa mang tingin nila saakin.

"Sa mga classmates ko din, salamat sainyo salamat sa panandaliang pagpapasaya saakin. Asahan nyong sa muling pagbubukas ng klase ay ni anino ko'y hinding-hindi nyo na makikita, I Siberia Tiger Sky. Goodbye to the all of you specially to our prof. Lecturer and staff thank you for everything, masasabi ko na kahit anong salimuot ang pinagdaanan ko dito ay may maibabaon akong magandang alaala. And also I would like to congratulate the college's graduated today! At ang senior high na mag co-college na next year at ang junior high na mag se-senior high na next year, Padayon! Magsikap lang tayo sa ating pag-aaral makakamit din natin ang ating mga pangarap kahit na gaano pa ito kahirap, tandaan natin na pagsubok lamang ang lahat..." Matamis akong ngumiti sakanila.

"Bella and Venjoe, nawa'y maging maganda ang resulta ng pagsasama nyo, huwag nyong isipin na tanggap ko na dahil hindi iyon totoo. Ngunit asahan nyo balang araw ay matatanggap ko na ang katotohanang hindi talaga kami ni Venjoe ang para sa isa't-isa. Pero sa ngayon, hindi ko pipilitin ang sarili ko dahil batid kong masyadong malalim ang sugat na idinulot nyo saakin. Mas malalim pa ang sugat na idinulot mo saakin, Venjoe. Mas malalik kesa kay Loyd, ang buong akala ko pa noon ay hindi ka kagaya ni Venjoe. Akala ko lang pala, Parehong-pareho kayo. Iniba mo lang ang galaw mo, sana nga sa susunod na makatagpo ako ng lalaki ay hindi na kagaya ng sayo... O baka naman ang lalaking para saakin ay nasa paligid ko lang pala, o baka naman si Vince na." Napangisi ako sa iisiping iyon, sigurado akong sinasamaan na ako ng paningin ngayon ni Sadava.

"Hmm, sa pagkakaalam ko din na gusto ka ng pamilya ko para saakin. Narinig ko pa nga na sa pagbabalik na tin ay nakatkda tayong i arrange marriage, hmm well sa tingin ko ay hindi na ako tututol dahil wala akong nakikitang masama lalo na at nakikita kong handa mong ibuwis ang iyong buhay para saking kaligtasan. Masasabi ko rin baka matutunan kitang mahalin dahil may puwang ka na sa puso ko." Kinindatan ko silang dalawa ni Sadava, ang buong akala ko ay magseselos si Sadava sa kalokoyan ko.

Ay doon ako nagkamali dahil nakangisi ito at napailing-iling sa kalokohan ko, muli akong tumingin sakanilang lahat. "Goodbye every one..." Iyon lang ang huli kong sinabi bago ako bumaba sa stage at nagtungo sa kinaroroonan nina Sadava.

***

If you want to vote, comment and follow me, you can decide on your own. I am now contented on the reads. Hehehe

Anyway you can add or follow me on my FB acc "Tomenes Akira" and also you can like and follow my Page Tomenesakira if you want to!

Mas active ako sa fb madami akong shit post about watty, you can share it churrrrr labslatssss! Mwuahhh!

♠t♠o♠m♠e♠n♠e♠s♠ ♠a♠k♠i♠r♠a♠

Đọc tiếp

Bạn Cũng Sẽ Thích

14.5K 349 88
"I am passionately obsessed with you. I'm not ashamed to admit that. And stalking you is my passion. But I'm so obsessed to make you mine. So glad, t...
3.4M 141K 60
The story of Abeer Singh Rathore and Chandni Sharma continue.............. when Destiny bond two strangers in holy bond accidentally ❣️ Cover credit...
42K 895 28
Tristan Sol A. Gabornes Farrah Malia F. Frencio | R-18 | ROMANCE | Started : June 30, 2021 Ended : September 12, 2021
2.7M 177K 87
What will happen when an innocent girl gets trapped in the clutches of a devil mafia? This is the story of Rishabh and Anokhi. Anokhi's life is as...