"N-ngunit hindi pa doon nagtatapos ang na demonyohan nila, maging ako ay pinaulanan din nila ng bala..." Tumikhim muna ako upang mag alis ng bara, nang lalamunan pero bago paman ako makapagsalita ay nauna na kaagad mag tanong iyong Host.
"Make the story short ano, hindi sa pangbabastos. Ngunit pinapasingit ni Dean ito dahil masyado ka ng emotional, at maging ako ay nakokonsensya dahil sa tanong ko kanina... Ahmm maaari ba naming malaman kung ano ang nangyari sayo matapos kang patamaan ng bala? Ito din ba ang inaakala nilang lahat na patay ka na?" Hindi ko tinapunan ng tingin ang host, dahil baka masamaan ko lang ito ng tingin.
Dahil ipapaliwanag ko naman talaga iyan, dahil yan naman talaga ang kasunod na nangyari. Kaso inunahan nya ako imbes na tapos na ako sa pagkukwento dito ngayon ay pinahaba nya pa ang pananatili ko dito sa harapan ng lahat.
"Inaakala ng lahat na patay na ako, maging ang doktor ay sinabing dead on a rival na daw ako." Bumalik sa walang emosyon ang mukha ko at bumalik din sa pagiging malamig yung boses ko.
"Dead on a rival? Ngunit paano? Gayong narito ka ngayon sa harapan namin bilang tao at hindi kaluluwa----"
"Patay na nga ako ng makarating sila sa hospital pero nang akmang dadalhin nila ako sa morgue ay biglang gumalaw ang kamay ko kaya napagdisisyonan ng magulang ko na dalhin ako sa ibang bansa upang magamot." Pigil ko pa sa maaring pagsingit ng host, gusto ko ng makaalis dito sa hot seat na to tsk.
"3years and 6months nga akong na comatose, akala nga nila na hindi na ako magigising..." Sinadya kong ibitin ang aking sasabihin, nilingon ko si Venjoe na bakas ang gulat sa kanyang mukha. "Sa loob ng 3years and 6months na pag ka comatose ko ay ilang beses akong nag-agaw buhay." Walang emosyon kong sabi, lahat sila ay batid kong nagulat sa mga sinasabi ko. Specially si venjoe.
"Nang magising ako... Isa lang ang pumasok sa isipan ko, yun ay ang makauwi ako ng madalian dito dahil may taong batid kong nasaktan sa pag-aakala nilang namatay akong talaga." Mapait kong sabi habang diretso akong tumingin kay Venjoe. "Ngunit hindi ako pinayagan ng doctor na nakauwi dahil masyado pang mahina ang aking katawan lumipas ang anim na buwan... Mahina pa din ako, pero alam ko sa sarili kong kaya ko nang makatayo. Isang gabi napagdisisyonan kong tumakas makita lang ang lalaking mahal ko, ngunit nahuli nila ako pero hindi iyon naging rason upang pigilin ako sa ano mang nais kong gawin sa buhay ko. Hindi ko alintana ang posibleng mangyari saakin dahil sa pagpipilit kong makauwi! Hindi ko alintana ang hirap, pero pursigido na akong makauwi dito dahil ang akala ko ay hinhintay nya ako..." Walang emosyon kong sabi, ayokong ipakita sakanila na sobra akong nahihirapan.
Pilit kong itinatago ang tunay kong nararamdaman, pilit akong nagpapakatatag sakanila upang hindi nila ako kaawaan. Dahil Hindi ko naman talaga kailangan ng mga awa nila, dahil wala namang mag babago kahit na kaawaan nila ako!
"Nakabalik ako dito, pero hindi naging madali! Dahil sa pagbabalik ko ay muli kong naaalala ang trahedyang nangyari dito, masakit parin na magpunta sa lugar kung saan nangyari ang lahat at sa lugar kung saan binawian ng buhay ang dalawang lolo ko!" Hindi ko na maitago ang galit sa boses ko.
Nag ngingitngit pa din ako sa tuwing naalala ko ang mapait na nangyari sa dalawang chairman, parang sa mga oras na ito ay nanumbalik ang lahat ng nararamdaman ko noong mga panahong nawala ang dalawang mahalagang tao sa buhay ko.
At ang masaklap pa doon ay ako pa ang naging dahilan, sa sobrang gusto nilang makabawi saakin ay buhay nila ang naging kapalit! At ang mas masakit at nakakagalit pa doon ay binawian sila ng buhay sa kamay ng mga taong itinuring nilang pamilya.
Kapag naalala ko ang trahedyang iyon ay parang gustong-gusto kong patayin sina jenny, kahit ba legal pa para saakin ang pumatay. Pero batid kong hindi magugustuhan ng dalawang chairman na madumihan ang kamay ko, kaya hangga't kaya ko pang kontrolin ang sarili ko ay iniiwasan kong mag-isip isip dahil hindi ito nakakatulong saakin.
Kagaya nalang nung tagpo namin ng kapatid ko noon, dahil sa galit kamuntikan ko na syang mapatay. May mga oras na hirap na hirap akong kontrolin ang galit ko, kaya nga kapag nararamdaman kong nawawala ako sa suhisyo ay nagpupunta ako sa lugar kong saan maipagpapahinga ko ang aking isipan.
"Nang makabalik ako dito ay sya kaagad ang hinanap ko, ang buong nasaisip ko habang hinahanap sya ay matutuwa syang makitang akong muli... Pero sa isip ko lang pala." Sarkastiko akong napangisi habang muling natuon ang aking paningin kay Venjoe.
"Nalaman kong sa paaralan pala syang ito nag-aaral na syang naging mission ko na bantayan, protektahan at kilalanin ang taong nasa likod ng lahat ng ito. Nakita ko sya... At sa hindi inaasahang pagkakataon ay naging magkaklase kami... Sobrang tuwa ang naramdaman ko nung mga oras na iyon, gusto ko syang yakapin ng mahigpit." Ngumisi ako, lalo na nang muli kong maalala ang nangyari noong mga oras na iyon.
Mataman kong tiningnan si Venjoe na ganun pa din ang ekspresyon ng mukha, parang gulat pa din sya sa kanyang nalalaman. Hindi nya siguro inaakala na ito, o ganito pala ang mga nangyari saakin sa loob ng mga panahong inaakala nilang patay na ako.
"Akala ko... Akala ko ma so-surprisa sya sa muli kong pagpapakita, at inaasahan kong hahayaan nya akong nagpaliwanag kung bakit kay inakala nilang patay na ako, at kung bakit narito ako . at nagpakita makalipas ang halos apat na taon... Ngunit sa hindi inaasahang pagtatagpo, ay ako pala ang ma su-surprisa sa muli kong pagbabalik..." Punong-puno ng hinanakit kong sabi, habang patuloy kong inaalala ang mga nangyari nang makabalik ako.
Hanggang ngayon hindi ko pa din matanggap ang lahat-lahat ng nangyayari saakin, para bang bangungut ang lahat-lahat para saakin. Sinasabi ko nga na ngayong taon ay kamalasan ang lahat ng nangyari saakin.
***
If you want to vote, comment and follow me, you can decide on your own. I am now contented on the reads. Hehehe
Anyway you can add or follow me on my FB acc "Tomenes Akira" and also you can like and follow my Page Tomenesakira if you want to!
Mas active ako sa fb madami akong shit post about watty, you can share it churrrrr labslatssss! Mwuahhh!
♠t♠o♠m♠e♠n♠e♠s♠ ♠a♠k♠i♠r♠a♠