I am back dlwşdlwğdliqq
Selamlarrrr , çok özlemişim burayı be
Uzun zamandır yoktum ama Bundan sonrası burayım !!!
Siz nasılsınız ? Özlediniz mi bizimkileri ben çok özlemişim .
Yorumlarda konuşalım , istediğiniz her şeyi anlayabilirsiniz <3
İyi okumlar <333
Asrın , elindeki basketbol topunu potaya kadar sürdükten sonra topu havaya atarak potanın içinden geçmesini sağladı . Başarısına olan sevincini geniş bir gülümsemeyle sağladıktan sonra hızlı nefes alış verişleri eşliğinde sahanın kenarına bıraktığı çantasına ilerledi ve içindeki pet işeyi eline alarak içindeki suyu bir dikişte bitirdi .
"Ne işin var lan senin burada ! "duyduğu sesle hızlıca arkasına dönüp karanlıkta kendisine doğru ilerleyen kişiyi tanımaya çalıştı .
Poyraz bütün gece uyuyamadığından ayaklanmış basketbol topunu kaparak evlerine en yakın basketbol sahasına gelmişti
"Namaz kılmaya gelmediğime göre
poyraz abi ." Poyraz elindeki topu Asrın'nın karınana attıktan sonra atması için potayı işaret etti .
Asrın karnına çarptıktan sonra yere düşen topu ellerinin arasına aldıktan sonra topu potaya attı .
Potadan geçen topu bu sefer Poyraz ellerinin arasına aldı .
"Ee , ne işin var burada ? "
"Her akşam buradayım ben , Güneş'e yakın olabiliyorum böyleyken üstüne antreman da yapmış oluyorum her yönden kârlı ."diyerek omuz silkti ve topu yeniden eline aldı .
Poyraz gülümsedi . Kız kardeşinin erkek arkadaşı olması fikrinden nefret etse de Asrın'nın Güneş'i çok sevdiğini bilmek onu rahatlatıyordu .
Bir sevgilisi olmak zorunda olsaydı bunun Asrın olmasını tercih ederdi .
"Nasıl tanıştınız kardeşimle ? "Asrın'nın yüzünde oluşan gülümsemeyi fark eden Poyraz avuçlarındaki topu yeniden Asrın'nın göğsüne fırlattı .
"İlk başta annemin kafesinde görmüştüm Güneş'i , "
"Ege'yle ders çalışmak için gelmişlerdi , ben ondan gözlerimi alamamıştım ama o başını ders kitabından kaldırıp benimle göz göze gelmemişti bile ."topu yeniden potaya gönderdi .
"Akşam kalktılar masadan , Güneş hesabı ödemeye geldiğinde heyecandan kendi ayakkabı bağcığıma takılıp boyladım yeri ,"
"Kalkmam için elini uzattı , elini tuttum ."o anları tekrar yaşıyormuş gibi gülümsedi.
"Kafeden ayrıldığında aklımdan geçen tek şey bu onu son görüşüm , elini son tutuşum olmayacaktı , 1 hafta sonra onun gittiği ortaokula başladım tesadüfen ağlayarak merdivenlerden iniyordu beni fark etmedi çarptı , birlikte merdivenlerden düştük ."
"O günden sonra bir daha ayrılmadık ."sesli bir nefes verdi .
"Umarım ayrılmak zorunda kalmayız da ." Poyraz gülümseyerek elini Asrın'nın omzuma yavaşça vurdu .
"Ayrılmayacaksınız aslanım , hiçbirimiz ayrılmak zorunda kalmayacağız . "
****
GÜNEŞ'TEN
Kabuslar ,
İnsanın zihninde dolaşan , en rahat olduğuna anlarda ona korkuyu yaşatan o iğrenç kabuslar.
Üzerimdeki çarşafı bir kenara atıp , nefesimi düzene sokmaya çalıştım .
İnsan kendi ölümünü rüyasında gördüğünde ve gerçekte de ölüme olabildiğince yakınlaştığında iliklerine kadar hissediyordu ölüm korkusunu.
17 yaşındaydım .
Bir kaç hafta sonra 18 yaşıma girecektim ama 18 yaşımı ne kadar yaşayabilceğimden emin değildim.
Belki hayatımda ilk defa gerçek ailemle kutlayabileceğim doğum günümü göremeyecektim bile .
Gözlerimi odanın duvarında duran saate çevirdiğimde , saatin dokuz buçuğa geldiğini gördüğümde yataktan kalkarak üstüme ince bir hırka geçirdim ve odamdan çıkarak aşağı kata yavaş adımlarla inmeye başladım.
Evdeki birileriyle konuşmak ve kabusumu unutmak istiyordum .
Salona inip , ortalığı gözden geçirdiğimde kimsenin olmadığını fark ederek dudaklarımı büzdüm .
"Babasının canı , erken uyanmışsın ."başımı hızlıca arkama çevirdiğimde babamla göz göze geldik , siyah bir pantolon , mavi bir gömlek giymişti .
Babasının canı kelimesi içimi eritirken sırıttım.
"Günaydın babacığım ."dediğimde bu sefer o gülümsedi .
"Bir yerin mi ağrıyor ? O yüzden mi uyandın erkenden ? "başımı iki yana salladığımda yüzündeki gerginlik biraz daha azalmıştı .
Bana bir şey olmasından çok korktuklarını biliyordum , hissediyordum .
Babamın ve annemin gözlerinin sürekli üstümde olduğunu biliyordum.
Rüzgarın her gece odama girip nefes alıp almadığımı kontrol ettiğini biliyordum .
Abimlerin her gün ilaçlarımı içip içmediğimi kontrol ettiklerini , kemoterapi günlerim geldiğinde her işlerini iptal ettiklerini biliyordum.
Beni çok sevdiklerini hissediyordum .
"Baba ,"dedim mırıldanarak , gördüğüm kabusun etkinindeydim hala . Omzunda ağlayabileceğim bir çok insan varken artık onları içime atmak istemiyordum .
"Söyle babam ."
"Ben iyileşeceğim değil mi ? "bana bir kaç adım yaklaşıp aramızdaki mesafeyi kapattıktan sonra kollarını vücuduma sarıp boynumu öptü
"Hem ben sizi gerçekten iyileştikten sonra bırakmayacağım , Cenk'in söyledikleri doğru değil . Bırakmam ki ben sizi . "sırtımı sıvazlayan eli durdu , vücudunu yavaşça benden ayırdıktan sonra ellerini yanaklarıma koyup gözlerimi sildi .
"Güneş'im , biliyorum babacığım söyleme böyle . Ne sen bizi bırakacaksın ne biz seni bırakacağız ."başımı sallayıp onu onayladığımda dudaklarını alnıma bastırdı.
"Diğerleri duymasın ama dünya bir yana sen bir yana benim için , kız çocukları babanın cennetidir sen benim cennetimsin ."
gülümsedim .
"Hepsine söyleyeceğim bunu biliyorsun değil mi ? "kaşlarını çattı .
"Yekta abine çok benziyorsun biliyorsun değil mi ? "dediğinde omuz silktim .
"Şükür et ! "diye bir ses duyduğumda başımı arkaya çevirdim , Yekta abim başında namaz takeysi ile merdivenlerden aşağı iniyordu.
"Şükür et mübarek , benim gibi bir oğlun ve benim gibi oğluna benzeyen bir kızın var."
"Bu halin ne lan senin ? "dedi babam kaşlarını çatarak , Yekta abim samimiyetsiz bir şekilde gülümsedi.
"Dedemi görüntülü arayıp para istedim , takye ve şükür kelimesi ordan kaldı ."babam senden adam olmaz bakışı atıp yanımızdan ayrıldığında abim merdivenlerde kalan son bir kaç basamağı inip yanağımı sıktı .
"Günaydın ."
"Günaydın ."
"Ya Cafer , sana bir milyon kere söyledim yerlere işeme dedim . Sabah kalkıp senin çişinde kayıp sörf yapmak zorunda
mıyım ben ? " Tan , avucunda tuttuğu caferi kucağıma bıraktıktan sonra beni öptü .
"Günaydın güzelim , Caferle biraz atıştık halledemeyeceğimiz bir şey yok ama bundan sonra çok baş başa kalmayalım o benim kafamı hen onun kalbini kırmak zorunda kalıyorum."
cafer kafasını kabuğuna soktuğunda Tan gözlerini devirdi .
"Öyle söylemek istemedim , "diyerek Cafer'i elimden aldı.
"Birbirimize biraz zaman tanımalıyız."Caferi de alıp koltuğa oturduğunda abim gözleriyle Tan'ı işaret etti .
"Bunun sorumlusu ben olabilirim ,"ellerini beline koyup iç çekti .
"Tan'ı bir keresinde parka götürmüştüm . Salıncağa oturdu deli gibi sallıyorum bunu bir baktım uçuyor ... uçuyor ...uçuyor baya süzüldü hava da dedim acaba elektriksel bir akım yakaladım da kardeşim benim sayemde süper güç mü kazandı ? Kazanmamış , yere bir
çakıldı o günden sonra böyle oldu işte ."
gözlerimi devirdiğimde başını salladı.
"Gerçek hikaye."
Yekta abimi takmadan hızlı adımlarla koltuğa oturdum . Tan dizinin üstüne Cafer'i koymuştu ve televizyonda açık olan esrarengiz kasabayı izliyorlardı .
Tan benim geldiğimi fark ettiğinde elini omzuma atıp beni göğsüne yasladı .
"Burada olman , bazen hala rüya gibi . Bir gün uyanacağım ve her şeyin rüya olduğunu fark edeceğim diye ödüm kopuyor."gülümsedim.
"Uyanmayacaksın , burdayım ben gitmeyeceğim hiçbir yere ! "gülümsedi ve yanağımı ısırdı.
"Ya Tan ."diyerek göğsünden kalktığımda sesli bir şekilde güldü .
"Ne yapayım bebeğim çok güzelsin."
"Elleşme lan kardeşime ."Hazar abim beni kendisine doğru çektiğinde Tan gözlerini devirdi.
"Günaydın ! "kafamı arkama çevirdiğimde dün gece ortaya çıkan biyolojik amcamla göz göze geldik , bana gülümseyerek bakıp göz kırptığında bende ona gülümsedim .
"Amca , sen niye burdasın ? "
"Sana ne yavşak ? İzin belgesi mi lazım abimin evine gelmem için ? "Yekta abim geriye yaslanarak kollarını birbirine bağladı.
"Ne alaka kalıyorsan kira ver bari , dolar 13 lira olmuş kuruduk bizde ."Cesur eline aldığı yastığı Yekta'nın suratına fırlattı.
"Aç köpek o yüzden mi sabah sabah babamı aradın da namazla , şükürle dolandırdın adamı ?"
Yekta abim itiraf yemişçesine eline göğsüne koyup gözlerini kıstı "Aşk olsun ! "
"Günaydın ! "Asrın'a bakıp gülümsedikten sonra "Günaydın sevgilim !"diyerek önüme döndüm .
Sonra tekrar arkama baktım .
"Yuh ama Güneş , bari bizde kalmasın . Tamam sevgilin anlayışlı olmaya çalışıyorum ama lütfen evimizde kalmasın ."
"Abi ben almadım ki eve ."
"Ulan anahtar mı yaptırdın birde ! "
"Ben aldım ."Poyraz abim koltuğa oturarak bacaklarını orta sehpaya uzattı .
"Asrın abimle mi aldatıyorsun beni ! "Poyraz abim yüzünü buruşturarak yastığı suratıma attı .
"Dün gece uyuyamayınca bizim basketbol sahasına gittim . Asrın'da ordaydı gece yarısına kadar oynayınca tek başına eve yollamadım bizde kaldı gece ."oturduğum yerden kalkarak Poyraz abimin yanına oturarak yanağını öptüm.
"Ya sen benim sevgilimi seviyor musun
artık ? " Poyraz abim göz ucuyla Asrın'a baktığında Asrın sırıttı .
"Ayrılırsanız sevebilirim gibi ."dediğinde gözlerimi devirdim .
Asrın omuzlarını düşürüp , Cesur'un yanında ki boş yere oturdu .
"Bir abi daha mı ? Allahım ben bu çile bitsin diye beklerken sen arttırarak çoğaltıyorsun ! Eğer 11 yaşındayken marketten sakız çaldığım içinse çektiğim bu çile gideceğim itiraf edeceğim Necmettin amcaya ."
"Çala çala sakız mı çaldın ? "diyerek göz ucuyla Asrın'a baktı Yekta abim .
"Nasıl bir vizyonsuzluk bu ."Hazar abim sinsice gülüp dudaklarını ısırdı .
"Yakışıklı kardeşim , sen bizim bakkaldan çikolata çalıp yedikten sonra günahların affolsun diye dedemden namaz kılmayı öğrenmemiş miydin ? ben mi yanlış hatırlıyorum."
"Samanyolunda bir film izlemiştim . Çocuk arkadaşının kalemini çaldığı için cehennemede yanmıştı , çok korkmuştum ."dudaklarımı büzerek Yekta abime baktım.
"Sen , " Cesur'un sesini duyduğumda , gözlerimi Yekta abimden ayırıp ona çevirdim .
"Nasıldın çocukken ? "Asrın'nın yüz ifadesi değiştiğinde sakin olması için gülümsedim .
Bazı insanlar çocukluklarına dönmek için her şeylerini verebilirdi .
Onlar mutlu çocuklardı .
Onların , onları seven anne ve babaları vardı.
Çocukluklarına dönmek istemeyen çocuklar , mutsuz çocuklardı .
Büyümek ve başka sevgilere ulaşmak için çabalayan çocuklar .
"Normaldi işte ."diyerek omuz silktim.
Ağır ağır başını sallayarak gözlerini üstümden çekti .
Dolan gözlerimi kimse görmeden elimin tersiyle silip genişçe gülümsedim.
"Kahvaltı hazır ! "babam yemek masasından bize seslendiğinde hepimiz ayağa kalkıp yemek masasına yöneldik . Asrın elini omzuma atıp beni kendine doğru çekti .
dudaklarını kulağıma yaklaştırdı . "Ah kimin için atıyor bu yürek , söyle kimin için atıyor bu yürek ."diyerek fısıldadıktan sonra yanağımı hızlıca öpüp boş sandalyelerden birine oturdu.
"Ağzının suyu akıyor abla , sil istersen ." Rüzgar'ın sesiyle anın etkisinde çıkarken elimi Rüzgar'ın kafasına geçirdim.
"Abla ya ,"diyerek kafasını tuttuğunda gözlerimi devirdim .
"Bir de bayıl istersen Feriha ."bu sefer o gözlerini devirdi .
Onu bırakıp kahvaltı masasına doğru ilerleyecekken kolumu kavradı .
"Bir dur ! "diyerek etrafına bakındıktan sonra aramızdaki mesafeyi kapatarak bana biraz daha yaklaştı .
"Cenk abim ."Cenk'in ismini duyduğumda yüzümü buruşturarak elimi Rüzgar'dan kurtardım.
"Benim yanımda anma şu boklunun adını vallahi keserim pipini ."bir iki adım geriye gittikten sonra dudaklarını ısırdı .
"Dinlesene önce ."
Oflayarak "Dinliyorum."dedim ve kollarımı birbirine bağladım.
"Dün gece içmiş biraz , eve arabayla dönerken kaza yapmış ."
"E bundan bana ne Rüzgar ? Babamlara anlatsana ."
"Söyledim zaten , Ablamın umrunda olmaz bu babamlara söyleyeyim dedim . Ağlayarak ikna et ablanı gelsin dedi ."
"Rüzgar ,"
"Abla lütfen , affetme ! Affedemeyeceğin kadar üzdü seni biliyorum . Sadece birlikte gidelim iyi mi değil mi bakalım , lütfen ."
diyerek dudaklarını büzdüğünde , başımı salladım.
"Kahvaltıdan sonra ."başını salladı ve kollarını hızlıca belime sardı .
"Teşekkür ederim abla ."
Umarım beğenmişsinizdir
Sınır ; 800 oy / 200 yorum
İlerleyen bölümlerde neler görmek istersiniz ? Devam etmek için fikirlerinize ihtiyacım var <3