Saw Nay Say's Travel Blogger...

By moewathane

1.6M 143K 14.9K

#စောနေစေးရဲ့ခရီးသွားဘလော့ဂါလေး #June - 19 - 2020 #Moewathan #Artist by Melon mist 🌠 ယခုဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သော... More

Author Note 📌
Description
အပိုင်း { ၁ }
အပိုင်း { ၂ }
အပိုင်း { ၃ }
အပိုင်း { ၄ }
အပိုင်း { ၅ }
အပိုင်း { ၆ }
အပိုင်း { ၇ }
အပိုင်း { ၈ }
အပိုင်း { ၉ }
အပိုင်း { ၁၀ }
အပိုင်း { ၁၁ }
အပိုင်း { ၁၂ }
အပိုင်း { ၁၃ }
အပိုင်း { ၁၄ }
အပိုင်း { ၁၅ }
အပိုင်း { ၁၆ }
အပိုင်း { ၁၇ }
အပိုင်း { ၁၈ } 🌚🚫
အပိုင်း { ၁၉ }
အပိုင်း { ၂၀ }
အပိုင်း { ၂၁ }
အပိုင်း { ၂၃ }
အပိုင်း { ၂၄ }
အပိုင်း { ၂၅ }
အပိုင်း { ၂၆ }
အပိုင်း { ၂၇ }
အပိုင်း { ၂၈ }
အပိုင်း { ၂၉ }
အပိုင်း { ၃၀ }
အပိုင်း { ၃၁ }
အပိုင်း { ၃၂ }
အပိုင်း { ၃၃ }
အပိုင်း { ၃၄ }
အပိုင်း { ၃၅ }
အပိုင်း { ၃၆ }
အပိုင်း { ၃၇ }
အပိုင်း { ၃၈ }
အပိုင်း { ၃၉ }
{ အပိုင်း ၄၀ } ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
ကျေးဇူးတင်လွှာ💓
စာအုပ်ထပ်တိုးထုတ်ဝေခြင်း

အပိုင်း { ၂၂ } 🔞🚫

64.1K 3.5K 420
By moewathane

[ Unicode ]

နေစေးက ခွန်စိုင်းနှုတ်ခမ်းတစ်စုံကိုငုံထွေးကာ အပေါ်နှုတ်ခမ်းကိုတစ်ချက်စုပ်နမ်းပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းငယ်ကိုပါအလွတ်မပေး၊ စည်းချက်ညီညီယစ်မူးစေကာ အနမ်းတို့ကြာရှည်စေသည်။ မြတ်နိုးစွာထွေးပွေ့ထားတဲ့ဒီခန္ဓာကိုယ်လေးဟာ အနမ်းပင်လယ်ထဲဝေနေချိန်မှာ နေစေးရဲ့အရိုင်းဆန်တဲ့လိုချင်တတ်မက်စိတ်ကိုအမှောင်ဖုံးစေသည်။ ဒီလူသားကိုအပြည့်အဝပိုင်ဆိုင်ချင်မိတဲ့ချစ်ခြင်းအတ္တတစ်ခုက နေစေးအသွေးအသားတွေဆူပွက်လာတဲ့အထိဆာလောင်မွတ်သိပ်စေ၏။

နူးညံ့မှု့၊ချစ်ခြင်းနှင့်ရမက်အနည်းငယ်ရောယှက်နေတဲ့ နေစေးရဲ့ပြင်းပြတဲ့အနမ်းတွေကြား ခွန်စိုင်းပျော်ဝင်လာတဲ့အချိန်မှာ နေစေးသည် သူ့လျှာကို ခံတွင်းလေးထဲတိုးဝင်ပြီး ခွန်စိုင်းလျှာသေးသေးလေးကို ရစ်ပတ်၍ စုပ်ယူလိုက်သည်။

" အွန်း...အင့် "

" Hmmm.."

အနမ်းတို့ကြာရှည်လာတာအမျှ ခွန်စိုင်းသည်လည်း လက်ရှိအနေအထားနဲ့နမ်းနေတာညောင်းလာပြီး အသက်ရှုရန်လေ,လိုအပ်လာတာမို့ နေစေးနမ်းရှိုက်နေတာကို နှုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ပေမယ့် နေစေးဟာ ခွန်စိုင်းခေါင်းနောက်ကိုလက်နဲ့ဖိထားပြီး သူ့နမ်းလက်စနှုတ်ခမ်းတွေကိုလွတ်ထွက်သွားခွင့်မပြုပေ..။

" အွန်း.. ခ.. ခဏ၊ အင့် "

မရတဲ့အဆုံး ခွန်စိုင်းလက်ဖနှောင့်နဲ့တွန်းဖယ်ရုန်းကန်ကာမှ နေစေးမလွတ်ချင်ပဲလွတ်လိုက်ရသည်။ ဒါတောင် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာမှာပါလာတဲ့အမျှင်တန်းလေးတွေက ခွန်စိုင်းနှုတ်ခမ်းထောင့်မှာစီးကျလျှက်၊ ခွန်စိုင်းရဲ့ဒီလိုပုံစံမြင်ကွင်းလေးက နေစေးအတွက် သိပ်ကျေနပ်စရာကောင်းနေခဲ့သည်။

မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲလျှက် အနမ်းတို့ခွာပြီးတာနှင့် သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကိုလက်ခုံနဲ့အုပ်ထားပြီး ရှက်ကာမျက်နှာလေးလွှဲထားတဲ့ ခွန်စိုင်းရဲ့ဆွဲဆောင်မှု့မှာ နေစေးအကြိမ်ကြိမ်ကျရှုံးရ၏။ ဒီလူကြီးလေးက သူ့အပိုင်ဆိုတဲ့အတွေးဝင်ရောက်လာချိန်မှာ ခံစားရတဲ့ဂုဏ်ဆာမှု့က တိုင်းတာမရချေ။

နေစေးသည် ခွန်စိုင်းမျက်နှာလေးကိုသူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ပါးပြင်သို့အုပ်ကိုင်ကာသူ့အားမော်ကြည့်စေသည်။ နေစေးရဲ့ ရီဝေတဲ့အကြည့်နဲ့ နီရဲရဲဖြစ်နေတဲ့ နီရဲလို့​နေတဲ့နားရွက်တွေက ဒီအခြေအနေမှာ မျက်နှာမလွဲချင်လောက်အောင်ကြည့်ကောင်းလွန်းနေသည်။

" စိုင်းဟွမ်.."

အက်ရှရှနဲ့တိုးညင်းစွာခေါ်လိုက်တဲ့ နေစေးကြောင့် ခွန်စိုင်းပိုလို့မျက်နှာပူလာမိသည်။

" အင်း.."

နေစေးဟာ နှုတ်ခမ်းတွေကိုဖုံးထားတဲ့ ခွန်စိုင်းလက်ကိုဆွဲယူလိုက်ပြီး တစ်နေရာသို့တင်ပေးလိုက်ပြီးနောက်.. ခွန်စိုင်း နား,အနားလေးတိုးကာ..။

" စိုင်းဟွမ် ကျုပ်ခင်ဗျားကိုလိုချင်​နေ​ပြီ "

" ...... "

နေစေးစကားကြောင့် ပိုပြီးရှက်သွားတဲ့ခွန်စိုင်းဟာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးပေါက်ကွဲမတတ်ပူထူလာပြီး သူ့လက်အောက်မှာကိုင်မိထားတဲ့ နေစေးအကောင်ကြီးကို စိတ်လှုပ်ရှား၍ဖယ်လိုက်ပြီး နေစေးကိုကျောပေးကာ ဒူးလေးနှစ်ချောင်းထောင်လက်တင်၍ခေါင်းငုံ့ထားလိုက်မိသည်။ အခုချိန်မှာ ခွန်စိုင်းဘယ်လောက်စိတ်လှုပ်ရှားနေမိလဲဆိုတာ ဘယ်လိုမှပင်ပြောလို့မရချေ။ အခုန်မြန်နေတဲ့နှလုံးသားတစ်စုံကတော့ ဒီအခြေအနေမှာ ထိတ်လန့်ရင်ခုန်မှု့အပြည့်နဲ့ ကျဥ်းလှတဲ့ဒီအခန်းလေးထဲဟိန်းထွက်နေ၏။

ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ.. ?? ဒီအခြေအနေကို ခွန်စိုင်းဘယ်လိုကိုင်တွယ်ရမလဲမသိဘူး၊ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှု့လား? အဲ့အတွက်လဲ ခွန်စိုင်းဘာတစ်ခုမှမလေ့လာထားဘူးလေ ။

ခွန်စိုင်းမှာ သူ့ဘဝရဲ့အရေးကြီးတဲ့ပထမဦးဆုံးအတွေ့အကြုံမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ထိတ်လန့်စိတ်၊ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့ နေစေးကို ဘာပြောရမလဲမသိဖြစ်နေတော့သည် ။ ခွန်စိုင်းရဲ့အရှက်သည်းတဲ့ပုံလေးကိုကြည့်ပြီး နေစေးက နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကော့တတ်ယုံမျှပြုံးကာ သူ့အားကျောပေးထားတဲ့ ခွန်စိုင်းကိုနောက်ကနေ ခါးကိုသိုင်းဖက်ပြီး လည်တိုင်းဖွေးဖွေးလေးတွေကိုနမ်းရှိုက်သည်။

" ခင်ဗျားရှက်သွားတာလား? "

" ..... "

" ဘာလို့ပြန်မဖြေတာလဲ?၊ ဒါမှမဟုတ်...ခင်ဗျားကျုပ်နဲ့အတူတူမနေချင်လို့လား? "

" မ... မဟုတ်ဘူး၊ အဲ့...အဲ့တာကလေ.."

နေစေးက စကားပြောနေရင်းပင် ဖက်ထားတဲ့ခါးဆီကလက်တွေကိုရင်ဘတ်တစ်လျှောက်ပွတ်သပ်ကာ ခွန်စိုင်းနား,ဖျားလေးကိုတစ်ချက်ကိုက်ပြီး တီးတိုးပြောသည်။

" အာ့.. "

" အဲ့တာဆိုဘာလို့လဲ..?

" ကိုယ်... ကိုယ်နည်းနည်း...ရှက်နေလို့၊ ပြီး.. ပြီးတော့ ကိုယ်ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲမသိဘူး "

" ခင်ဗျားသိဖို့မလိုဘူး ကျုပ်သိရင်ရပြီလေ၊ ဟင်..? "

" ကိုယ်မင်းကို....မ မငြင်းပါဘူး "

ပြောရင်းနဲ့ပိုပိုပြီးတိုးလာတဲ့ ခွန်စိုင်းလေသံလေးက နေစေးရင်ထဲကိုယားကျိကျိဖြစ်စေသည်။

ဒီလူကြီးလေးက ဒီအရာတွေမသိဘူးလို့ပြောခြင်းကပင် နေစေးကိုပျော်ရွင်မှု့လေးခံစားရစေသည်။ ပြီးတော့ နေစေးအတွက်က ခွန်စိုင်းသိနေဖို့မလိုဘူး....သူသိရင်ရပြီလေ။ နေစေးသည် ခွန်စိုင်း လည်တိုင်လေးကိုဖွဖွချင်းနမ်းနေရင်း အသည်းယားစွာကိုက်ခဲ​ပြစ်လိုက်သည်။

" အာ့...နာတယ်..၊ "

" အမှတ်အသားတစ်ခုရှိသွားပြီ၊ စိုင်းဟွမ် ကျုပ်ကိုကြည့်ပါဦး "

ထိုသို့ပြောတော့ လှည့်ကြည့်လာတဲ့ ခွန်စိုင်းမျက်နှာဟာ နေစေးစိတ်ကိုပိုလို့နှိုးဆွပေးနေသလိုပင်။

" ကျုပ်ခင်ဗျားကိုချစ်တယ်.."

" ...ကိုယ်လဲမင်းကိုချစ်တယ် "

တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ၂စက္ကန့်လောက် မျက်လုံးချင်းဆုံကြည့်ပြီးနောက်မှာ နေစေးရဲ့အကြည့်တွေက ခွန်စိုင်းနှုတ်ခမ်းလေးဆီဦးတည်လျှက်ပင် တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာထိုင်နေတဲ့ ခွန်စိုင်းကိုစွေ့ခနဲပွေ့ချီပြီး ကုတင်ပေါ်မှာပက်လက်အနေအထားနဲ့ရှိစေကာ အပေါ်ကအုပ်မိုးပြီး အနမ်းတို့ဆက်သည်။

ဒီတစ်ကြိမ်မှာ နေစေးရဲ့ပြင်းပြတဲ့ဆန္ဒအလျှောက် အနမ်းတစ်ခုတည်းဦးတည်ရာမဟုတ်တော့ပဲ အဲ့အစား ခွန်စိုင်းလည်ပင်းကိုနမ်းကာ လျှာနဲ့ယက်ပြီး သူ့လက်တွေကခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတစ်ခုလုံးပွတ်သပ်ကာအကျီအတွင်းထဲသို့ဝင်သွားပြီးခါးလေးကိုပွတ်ရင်း အပေါ်ဘက်ဆီတိုးတတ်သွားသည်။ ဆုံမှတ်ကျရာနေရာအဖြစ် နေစေးရဲ့လက်တွေက ခွန်စိုင်းချယ်ရီသီးလေးတွေမှာရပ်တန့်ကာ လက်ညှိုးနဲ့လက်မကိုသုံးပြီးချယ်လှယ်၍ဖွဖွညစ်ပေးနေပြီး လည်ပင်းကိုလျှာနဲ့စုပ်နမ်းချင်းကိုလဲမရပ်ခဲ့ပေ။

" အင့်....အာ့..၊ အဲ့တာမလုပ်.....နဲ့၊ "

ခွန်စိုင်းရင်ဘတ်က ချယ်ရီသီးတွေကိုပွတ်သပ်ပြီး လည်ပင်းကိုစုပ်နမ်းနေတဲ့ နေစေးကြောင့် ခံစားချက်တစ်မျိုးဖြစ်လာတဲ့ ခွန်စိုင်းမှာခံစားရတာတစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာပြီးရုန်းလာသည်။

" အက်....အက်ဒွက်...အင့်.."

" ဘာလို့လဲ.."

" ရင်..ရင်ဘတ်က...တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေလို့ "

" ဒါလေးလား? "

" အာ့.. အင်းး."

" ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ ခင်ဗျားလေးခံစားလို့ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်.."

ပြောပြီးတာနဲ့ နေစေးက ခွန်စိုင်းအကျီအပေါ်ဝတ်တွေကိုဆွဲချွတ်ပြီးအဝေးကိုပြစ်လိုက်သည်။

" အက်.... အက်ဒွက်!..."

ဖြူဖွေးတဲ့အသားအရည်လေးနဲ့ခွန်စိုင်းဟာ ရင်ဘတ်ဆီကချယ်ရီသီးရဲရဲလေးတွေနဲ့အလွန်လိုက်ဖက်ပြီးဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့အပြင် ရီဝေပြီးမျက်ရည်ကြည်ရစ်ဝဲနေတဲ့မျက်ဝန်းငယ်လေးထဲက သူ့အားကြည့်နေတဲ့ပုံရိပ်ထင်ဟတ်နေမှု့က နေစေးကိုရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ဒါ့အပြင် နေစေး နမ်းထားတာကြောင့် လည်ပင်းမှာအချစ်အနမ်းတွေဟိုတစ်ခုဒီတစ်ခုထင်ရှားနေတာကလည်း နေစေးရဲ့အရိုင်းဆန်တဲ့စိတ်ကိုပိုလို့တောက်လောက်စေသည်။

" အရမ်းလှတယ်..ခင်ဗျားရယ်.. "

ခွန်စိုင်းကသူ့ရဲ့အကျီမရှိတဲ့ကိုယ်တပိုင်းကို နေစေးစိုက်ကြည့်နေတာကိုတွေ့တော့ လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ထားပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးပေါက်ကွဲမတတ်နီလျှက်မျက်နှာလွှဲထားလိုက်သည်။ ဒါကို နေစေးက ခွန်စိုင်းလက်နှစ်ဖက်ကိုတစ်ဖက်စီကိုင်ပြီးခေါင်းအပေါ်နားမှာဖိထားပြီး နှုတ်ခမ်းဖျားကိုတစ်ချက်နမ်းကာ...။

" မျက်နှာမလွှဲလိုက်နဲ့၊ ကျုပ်ကိုပဲကြည့်နေပေးပါ၊ ခင်ဗျားမျက်လုံးထဲမှာကျုပ်ကလွဲပြီး ဘယ်အရာမှရှိနေတာမျိုး ကျုပ်မလိုချင်ဘူး၊ အခုရော...နောင်ရော "

" ကိုယ်ကမင်းတစ်ယောက်တည်းအတွက်ပဲရှိနေမှာပါ "

အပြုံးလေးနဲ့ဖြေရင်း ဆွဲဆောင်နေတဲ့အကြည့်လေးနဲ့ကြည့်နေတဲ့ ခွန်စိုင်းကို ဖြစ်နိုင်ရင် အကောင်လိုက်မြိုချပြစ်ချင်စိတ်ကိုထိန်းထားရသည်။

" ခင်ဗျားပြောတာနော် "

" အင်း၊ ကိုယ်ပြောတာ "

နားလည်မှု့ပြည့်ဝစွာနဲ့ပြောတဲ့ခွန်စိုင်းစကားကြောင့် နေစေးစိတ်ထဲမှာ ခွန်စိုင်းကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေပို၍တောက်လောင်ကာ ခွန်စိုင်းလည်ပင်းကိုနမ်းရင်းနှုတ်ခမ်းတို့ပွတ်ဆွဲရင်း ရင်ဘတ်ဆီဆင်းလာခဲ့သည်။ နေစေးလက်တွေက ခွန်စိုင်းလက်တွေကိုချုပ်သိမ်းမထားတော့ပဲ အဲ့အစား ခွန်စိုင်းခန္ဓာကိုယ်အနှံ့ပွတ်သပ်ပြီး ချယ်ရီသီးလေးကိုဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်။

" ဒီအသီးလေးက အရသာရှိမယ့်ပုံပဲ၊ ကျုပ်စမ်းကြည့်မယ်.. "

" အာ့ ..မ လုပ်..အင့် "

ပြောလို့မဆုံးခင်မှာ နေစေးက ခွန်စိုင်းချယ်ရီသီးထိပ်လေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ဆော့ကစားရစ်ပတ်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်လိုက်သည်။ ခံတွင်းထဲရောက်သွားတဲ့ချယ်ရီသီးလေးဟာ ထူးခြားစွာချိုမြိုင်တဲ့ခံစားချက်ကိုပေးစွမ်းတာကြောင့် နေစေးမှာ စုပ်စုပ်ယူပြီး ထိပ်လေးတွေကိုလျှာဖျားနဲ့ကလိပေးနေမိသည်။ ထိုသို့ပင် ကျန်လက်တစ်ဖက်က လက်ညှိုးနဲ့လက်မသုံးပြီး ချယ်ရီသီးလေးကိုဖွဖွညစ်ပေးနေရင်း ငုံထွေးစုပ်နမ်းနေတဲ့အချိန်မှာ..စိတ်ခံစားချက်မရိုးမယွနှင့်တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတဲ့ ခွန်စိုင်းမှာလွန့်လူးနေတော့သည်။

နေစေးသည် ခွန်စိုင်းရဲ့အထိမခံနိုင်တဲ့ပုံစံလေးကိုကြည့်ပြီး သူလက်တစ်ဖက်က ခွန်စိုင်း ဘောင်းဘီဇစ်ကိုဖြုတ်ကာချွတ်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကိုပေါင်းအရင်းထိဆွဲချလိုက်သည်။ပြီးတာနဲ့ ခွန်စိုင်းရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ကျောက်စိမ်းလေးကိုအုပ်ကိုင်ရင်ဖွဖွပွတ်ဆွဲပေးလိုက်သည်။

" အာ့...၊ အဲ့တာ မ..မလုပ်နဲ့ "

ခွန်စိုင်းသည့်သူ့အရာကိုကိုင်ထားတဲ့နေစေးကိုလှမ်းဖယ်ကာ ငြင်းပေမယ့် နေစေးကလက်မခံပဲ ခွန်စိုင်းနှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့အနမ်းတွေနဲ့ပိတ်လိုက်ပြီး အောက်ပိုင်းက ကျောက်စိမ်းလေးကိုပိုပိုပြီးပွတ်သပ်ပေးလာသည်။

" Ahhh... အင့် "

အနည်းငယ်တုန်ယင်ကာတီးတိုးညီးသံလေးထွက်နေတဲ့ ခွန်စိုင်းဟာသူ့ရင်ထဲကခံစားမှု့အတိုင်းပွင့်လင်းစွာထုတ်ညီးဖို့ရှက်နေမိသည်။ နေစေးလက်ထဲမှာသာယာနေတဲ့ သူ့အငယ်ကောင်ကြောင့် ခွန်စိုင်းမှာ နေစေးကိုဖက်ထားရင်းသာ လွန့်လူးနေမိတော့သည်။

နေစေးသည်လည်း ခွန်စိုင်းရဲ့ကျောက်စိမ်းလေးကသူ့လက်ထဲမှာသာယာမှု့ကိုခံစားနေရတာတွေ့တော့ ပိုလို့အားတတ်သယောဖြစ်ကာ ခွန်စိုင်းကိုအနမ်းနဲ့အာရုံပြောင်းနေရင်း အောက်ပိုင်းမှာကျန်ရှိနေသေးတဲ့ ဘောင်းဘီကိုကုန်စင်အောင်ချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီးကုတင်အောက်သို့ပြစ်ဖယ်လိုက်သည်။

အခုဆိုရင် ခွန်စိုင်းဟာ နေစေးလက်ထဲမှာပင် အဝတ်စလစ်ဖြစ်နေပြီး သူ့တကိုယ်လုံးသည်လည်းရှက်စိတ်ကြောင့် ပုဇွန်ထုတ်လေးလိုရဲရဲနီနေတော့သည်။

နေစေး ခွန်စိုင်းကိုနမ်းနေရင်းပင် အောက်ပိုင်းကအကောင်ငယ်ကိုသာယာအောင် လက်အနှေးအမြန်အချက်ညီညီပွတ်ဆွဲပေးနေသော်လည်း သူ့အောက်ကသားရဲကြီးကတော့ ဖုဖောင်းကာဒေါသတကြီးအပြင်တိုးထွက်ချင်နေခဲ့ပြီ။ ဒါကိုသည်းခံနေတာကြောင့်နေစေးမှာလည်း အောင့်နေတော့သည်။ နေစေး လက်နဲ့လုပ်ပေးတဲ့အချက်ရေတစ်ချို့အပြီးမှာ ခွန်စိုင်းအကောင်ငယ်ထိပ်မှာရေကြည်စိမ့်လာတာကြောင့်ထိပ်ကလေးကိုလက်မနဲ့ဖိချေပြီး ခပ်မြန်မြန်လှုပ်ရှားပေးတော့ အောက်ဘက်ကခွန်စိုင်းရဲ့ညီးသံလေးတွေကပိုလို့ကျယ်လာခဲ့သည်။

" အက်...အက်ဒွက် ကိုယ်ပြီး..ပြီးတော့မယ်..၊ အာ့.. Ahhh "

" ထုတ်လိုက်..၊ ကျုပ်လက်ထဲမှာပဲထုတ်လွှတ်လိုက်တော့ "

" ဟင့်အင်း...ဖယ်..ဖယ်ပေး..၊ အမ်းး, "

" ခင်ဗျားလေးခေါင်းမာနေရင် ကျုပ်ကိုယ်တိုင်ပဲလုပ်တော့မယ် "

ထိုသို့ပြောပြီး နေစေးက ခွန်စိုင်းပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့သူ့ခေါင်းဝင်ကာ ကျောက်စိမ်းလေးကိုဆွဲယူပြီးငုံစုပ်လိုက်သည်။

" Ahhh...ဘ ဘာလုပ်တာ..အင့် မ မလုပ်နဲ့တော့ "

ခွန်စိုင်းဘယ်လိုပင်ပြောနေပေမယ့် နေစေးကမမှု့ပဲ သူ့ပါးစပ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ ခွန်စိုင်းအရာကိုစုပ်ယူကာ လျှာဖျားလေးကို အရည်ကြည်စိမ့်နေတဲ့အပေါ်ကွဲလေးထဲသို့ မထိတထိထိုးဆွပေးနေသည်။ နေစေးပါးစပ်ထဲမှာသာယာမှု့အပြည့်ခံစားနေတဲ့ ခွန်စိုင်းကိုကြည့်ပြီး နေစေးက ကျန်လက်တဖက်ကသူ့လက်နှစ်ချောင်းကိုစုပ်ပြီးတံတွေးစိုစေကာ ခွန်စိုင်းနောက်ပေါက်လေးထဲ လက်ခလည်တစ်ချောင်းထိုးသွင်းကြည့်လိုက်သည်။

" အားး...အာ့ နာ...နာတယ် အက်ဒွက်၊ အွန်းးး "

" ခဏလေးပဲ..စိုင်းဟွမ်.. ခဏသည်းခံပေးနော် "

နေစေးကစုပ်လက်စ ခွန်စိုင်းအရာကိုထုတ်ပြီးလက်နဲ့ကိုင်ကာလျှာဖျား​နဲ့ပြုစုရင်း အပေါက်လေးထဲသွင်းထားတဲ့လက်ချောင်းလေးကိုအသွင်းအထုတ်ပုံမှန်လေးလုပ်ပေးကာ နာကျင်မှု့တစ်ဝက် ခံစားမှု့ကောင်းတာတစ်ဝက်နဲ့ ရင်ဖိုစေတော့သည်။ တင်းကျပ်တဲ့တွင်းပေါက်လေးဆီက ညစ်ထားတဲ့အားက ​နေ​စေးအောက်ပိုင်းကို ပိုလို့မာလာစေသည်။

တခဏအကြာမှာ တောင့်မခံနိုင်တော့တဲ့ခွန်စိုင်းဟာ နေစေးအပြုအစုကြောင့်ပင် အော်ညီးသံတို့နဲ့အတူ နေစေးပါးစပ်ထဲမှာ ထုတ်လွတ်မိသွားတော့သည်။ နေစေးပါးစပ်ထဲပြီးမိသွားတဲ့အတွက် ခွန်စိုင်းမှာပြာပြာသလဲနဲ့ထလာပြီး ဘာလုပ်ရမလဲမသိ၊ ကိုယ်ကိုကိုယ်ရှက်နေမိသည်။

"... အက်..ဒွက်၊ ကိုယ်တောင်းပန်ပါတယ်..၊ ကိုယ်..၊ အဲ့တာတွေ ထွေးထုတ်လိုက်..အမြန်..."

သို့သော် နေစေးဟာ ခွန်စိုင်းရဲ့ပြာတိပြာယာဖြစ်ပြီးစိတ်လှုပ်ရှားနေတဲ့မျက်နှာလေးကို ပြုံးကာစိုက်ကြည့်ရင်းပဲ သူ့ပါးစပ်ထဲက ထိုအရာတွေကိုမြိုချပြစ်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်မှာရှိနေတဲ့ တစ်စက်ကျန်တာကိုတောင် လက်ခလယ်နှင့်ယူကာစုပ်လိုက်သည်။

မထင်ထားတဲ့အရာတစ်ခုကိုနေစေးလုပ်လိုက်ချိန်မှာ ခွန်စိုင်းမှာကြောင်တောင်တောင်လေးနဲ့ကြည့်နေမိပြီး တခဏစွံ့အနေမိတော့သည်။

" ဘ ဘာလို့အဲ့တာတွေကိုမြိုချလိုက်ရတာလဲ..မရွံဘူးလား.. "

" ဘာရွံစရာရှိလဲ.. ကျုပ်အတွက် ခင်ဗျားဆီကရတဲ့အရာတိုင်းကတန်ဖိုးရှိတယ်..အဲ့အရာက ဘယ်လိုပဲဖြစ်နေပါစေ ကျုပ်ဂရုမစိုက်ဘူး၊ "

" ဒါ...ဒါပေမယ့် မင်းက ဦးဆောင်သူတစ်ယောက်လေ.၊ ကိုယ့်ကိုဒီလိုလုပ်ပေးတော့ မင်းအနေနဲ့နိမ့်ကျတယ်မခံစားရဘူးလား "

" နိမ့်ကျခြင်း၊မကျခြင်းက ခံယူချက်အပေါ်မှာမူတည်တယ်၊ ခင်ဗျားလေးက ကျုပ်တန်ဖိုးဖြတ်မရတဲ့အဖိုးတန်လေးပါ..အဲ့တာက ဘယ်လိုနိမ့်ကျနိုင်မှာလဲ.."

အချစ်နဲ့ပက်သတ်ပြီး..(မဟုတ်ဘူး)..ခွန်စိုင်းအပေါ်တန်ဖိုးထားမှု့နဲ့ပက်သတ်ပြီးတိုင်းတာမရတဲ့ နေစေးရဲ့ခံယူချက်နဲ့ ခွန်စိုင်းအပေါ်ထင်မှတ်ထားတာထက် ပိုတန်ဖိုးထားမှန်းသိလိုက်ရတာကြောင့် ခွန်စိုင်းပျော်ရွင်ကာ နေစေးနှုတ်ခမ်းတွေကိုလှမ်းဆွဲယူပြီးနမ်းတော့သည်။ နေစေးက ခွန်စိုင်းရဲ့ခါးကိုလက်တဖက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်နေပြီး ခွန်စိုင်းကို ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ပြန်နေစေပြီးမှ သူ့အကျီနဲ့ဘောင်းဘီတွေကိုချွတ်ပြစ်လိုက်တော့သည်။

ကြေးနီရောင်လို အသားရည်မျိုးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ နေစေးသည် ​တောင်ဖြောင့်တဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဖွံ့စည်းမှု့ရှိတဲ့အပြင် ခွန်စိုင်းထက်ခန္ဓာကိုယ်ကြီးမားတာကြောင့် အားကျစရာကောင်းလှသည်။ သို့သော် ဒီအချိန်မှာတော့ နည်းနည်းရင်ခုန်စရာကောင်းနေသည်။ဝမ်းဗိုက်ကကြွက်သားခြောက်ခုနဲ့အတူ​ဆေး​ပေါက်ထားတဲ့တတ်တူးရိုင်း၊ ဓားထိရာအမာရွတ်များစွာရှိပြီး ထိုမှတဆင့် ခွန်စိုင်းအကြည့်တို့ဆင်းသက်ကာ အောက်ပိုင်းတစ်စုံတစ်ရာဆီအရောက်မှာ ခွန်စိုင်းတံတွေးတစ်ချက်မြိုချပြီး မျက်လုံးပြူးနေမိတော့သည်။

* အ.. အကြီးကြီးပဲ *

ခွန်စိုင်းအံအားသင့်နေတဲ့ ရုပ်လေးကိုကြည့်ပြီး နေစေးခပ်ညစ်ညစ်ပြုံးကာ..။

" စိုင်းဟွမ် ဒီအခြေအနေရောက်လာခဲ့ပြီးမှ ကျုပ်တို့နောက်ပြန်လှည့်လို့မရတော့ဘူးနော်.."

" အင်း...အင်းပါ.. "

ထိုနောက် နေစေးကခွန်စိုင်းကိုဒူးနှစ်ချောင်းထောင်လျှက်အနေအထားနှင့် သူ့လက်နှစ်ချောင်းကိုတံတွေးစိုစေပြီး ခါးကိုင်းကာအရင်ဆုံး ခွန်စိုင်းစိတ်လျှော့စေရန် နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရှိုက်ရင်းအာရုံလွှဲထားပြီးမှ အပေါက်လေးအကျယ်ချဲ့ရန်တိုးဝင်လိုက်သည်။

" အားး...အားး နာ..နာတယ်.. အာ့ "

" ရှုးး.. ခဏပဲ..၊ အရမ်းနာနေလား စိတ်ကိုတင်းမထားနဲ့နော်.. ကျုပ်ဖြေးဖြေးချင်းသွားပါ့မယ်.. ခဏပဲသည်းခံပေးနော်.."

ကလေးချော့မြူနေသလိုပြောတဲ့နေစေး စကားကြောင့် ခွန်စိုင်းမှာ အောက်ပိုင်းကအဝင်အထွက်မပြတ်တဲ့အရာကိုနာပေမယ့် စိတ်ကိုစိတ်နိုင်သလောက်လျှော့ချပြီး အာရုံပြောင်းစေရန် နေစေးလည်ပင်းကိုသိုင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကိုဦးဆောက်ပြီးစုပ်နမ်းနေတော့သည်။ ပထမဦးဆုံးအကြိမ်အဖြစ် ခွန်စိုင်းကလျှာကိုသုံးပြီး နေစေးနှုတ်ခမ်းတွေကိုရစ်ပတ်လာတာကြောင့် ​အနမ်းတိုက်ပွဲပြန်စလာချိန်မှာ နေစေးက သတိရှိစွာနဲ့ ခွန်စိုင်းအောက်ပိုင်းကို လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထပ်ထည့်ပြီး နှစ်ချောင်းပူးကာအတွင်းထဲမှာလက်နှစ်ချောင်းကို ကတ်ကြေးလိုလုပ်ပြီးချဲ့ထွင်ပေးသည်။

ခွန်စိုင်းမှာနာတာကြောင့်အော်ချင်ပေမယ့် နေစေးက ခွင့်မပြုပဲ သူ့အနမ်းတွေနှင့်သာ အာရုံပြောင်းထားသည်။ လက်သုံးချောင်းမြောက်အသွင်းအထုတ်မှာ ခွန်စိုင်းနာကျင်မှု့ကြောင့်ယောင်ယမ်းကာ နေစေးနှုတ်ခမ်းကိုကိုက်မိလိုက်ပေမယ့် နေစေးက အမှု့မထားပဲ ခွန်စိုင်းသက်သာသလိုစိတ်တိုင်းကျအောင် သူ့နှုတ်ခမ်းကိုထပ်တိုးပေးထားသည်။

နေစေးက သူ့အောက်ပိုင်းကအကောင်ကြီးရဲ့ကြီးမားတဲ့ဆိုဒ်ကိုသိတာကြောင့် ခွန်စိုင်းအောက်ပိုင်းကအပေါက်လေးကိုအလွယ်တကူလောက်ပဲမလုပ်ရဲပါ။ ဒါ့ကြောင့် အချိန်ယူပြီးချဲ့ပြီးနောက် အဆင်ပြေလာတဲ့အခါမှ ။

" စိုင်းဟွမ်...ကျုပ်ထည့်တော့မယ်နော်၊ စိတ်ကိုအရမ်းကြီးတင်းမထားနဲ့ "

" အင်း.. "

နေစေးအောက်ပိုင်းကအကောင်ကြီးက ခွန်စိုင်းနဲ့စ,နမ်းလိုက်တဲ့အချိန်ကတည်းက အတော်လေးစိုနေပြီမို့ အခုခါမှာ နေစေးက စိမ့်ထွက်လာတဲ့အရည်ကြည်ကိုယူပြီး သွေးကြောဖြိုင်းဖြိုင်းထနေတဲ့လုံးပတ်လည်ကိုသုတ်ကာ ခွန်စိုင်းအပေါက်လေးထဲဖိသွင်းလိုက်သည်။

" အားး...!! အာ့ နာ...နာတယ်..၊ အာ့ မဝင်လောက်ဘူး ..အားး အက်ဒွက်.. "

" ခဏ... ခဏလေးပဲ စိုင်းဟွမ်.. ၊ ကျုပ်ကိုကြည့်... ၊ စိတ်ကိုလျှော့ထားနော်..၊ ကျုပ်ညင်ညင်သာသာလုပ်ပေးပါ့မယ်..ခဏလေးသည်းခံပေး ဟာ့ရှီး.."

" အက်...အက်ဒွက်.. ဟင့်...အာ့."

အတော်လေးနာကျင်နေပုံရတဲ့ ခွန်စိုင်းသည် ကုတင်အောက်ခြေမှာခင်းထားတဲ့ အစကိုပင်တင်းတင်းဆုတ်ကိုင်ထားပြီး မျက်လုံးစုံမှတ်ကာ အံကြိတ်လျှက် မျက်ရည်စလေးတွေတောင်ထွက်နေတော့သည်။ နေစေးသည် ထိပ်ဝ,ပဲဝင်သေးတဲ့သူ့အရာကို ခွန်စိုင်းပေါင်နှစ်လုံးကိုဆုတ်ကိုင်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်းတိုးဝင်လိုက်သည်။

" အားးး... ! "

နာကျင်လို့အော်ညီးသံကလွှဲပြီး တားမြစ်လာခြင်းမရှိတဲ့ချစ်ရသူကြောင့် နေစေးပိုချစ်လာရသည်။ ဒါ့ကြောင့် နေစေးက ဆက်သွင်းတာကိုရပ်လိုက်ပြီး ခွန်စိုင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကိုသူ့ခါးကိုခွစေကာ..။

" ကျုပ်ကိုဖက်ထား..၊ တကယ်လို့အရမ်းနာကျင်နေရင် ကိုက်တာဖြစ်ဖြစ် ကုတ်ဆွဲတာဖြစ်ဖြစ် တစ်ခုခုလုပ်ပြစ်လိုက်၊ ဒါပေမယ့် ခင်ဗျားနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုတော့ မကိုက်ရဘူးစိုင်းဟွမ်..အဲ့တာ ကျုပ်မြတ်နိုးရာလေးတွေမို့.."

ခွန်စိုင်း နေစေးလည်ပင်းဆီလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖက်ထားပြီး နေစေးနဲ့ထပ်တူနှုတ်ခမ်းတို့နမ်းရှိုက်ပြီးစီးမြောနေတဲ့အချိန်မှာ နေစေးက ခွန်စိုင်းအပေါက်လေးထဲသို့ ကုန်စင်အောင်ဆောင့်သွင်းလိုက်တော့သည်။

" အားး!! အဟင့်...အက်..အက်ဒွက်.. Ahhh "

" စိုင်းဟွမ်.. ဟာ့ရှီး! "

ပြင်းထန်တဲ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ခွန်စိုင်းက နေစေးရဲ့လည်ပင်းကို ကိုက်ခဲလိုက်တာမို့နည်းနည်းကျင်ခနဲဖြစ်သွားပေမယ့် နေစေးက ခွန်စိုင်းစိတ်တိုင်းကျထပ်ကိုက်ခိုင်းထားပြီး သူ့အောက်ပိုင်းကိုဖြည်းဖြည်းချင်းလှုပ်ရှားနေတော့သည်။

" အရမ်းနာနေလား..စိုင်းဟွမ် "

" ...Ahh.. "

" နာနေရင် ကျုပ်ကိုထပ်ကိုက်ပြစ်လိုက်နော်..ဟာ့..ရှီး! "

နေစေး က သူ့အရာတစ်ခုလုံးကိုဆွဲညစ်ထားတဲ့တွင်းပေါက်လေးကြောင့် သူ့ဆောင့်ချက်တွေကိုဖြေးဖြေးနဲ့ပုံမှန်ဆွဲနေရင်း နည်းနည်းပို၍မြန်ဆန်လာတော့သည်။ ဒီအချိန်မှာ သူ့ဦးနှောက်ထဲမှာစိုးမိုးထားတာက ခွန်စိုင်းရဲ့မျက်ရည်ကြည်တွေရစ်ဝိုင်းနေတဲ့မျက်ဝန်းလေးနဲ့ သူနာမည်ကိုထပ်ခါထပ်ခါ​အော်နေတဲ့ ဒီလူကြီးလေးရဲ့ပုံရိပ်လေးတွေဖြစ်သည်။

အမြဲတမ်းစိတ်ကူးယဥ်မိတယ်.. ဒီလူကြီးလေးကိုသာပိုင်ဆိုင်ရရင် ဘယ်လိုများချစ်ဖို့ကောင်းနေမလဲ..၊ ဒီလူကြီးလေးက သူ့အောက်မှာ ဘယ်လောက်ထိသာယာနေမနိုင်ဆိုတဲ့ညစ်ညမ်းတဲ့ပုံရိပ်လေးတွေက နေစေးရဲ့မှောင်မိုက်တဲ့အတွေးတွေဖြစ်သည်။ အခုတော့ သူ့အောက်မှာ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ ယိမ်းထိုးပြီး ညီးသံလေးတွေထွက်တိုင်း သူနာမည်လေးပါတဲ့ ခွန်စိုင်းဟာ သူ့စိတ်ကူးလေးထဲကထပ်တောင် ပိုလို့ဆွဲဆောင်လွန်းနေသည်။ အဲ့လိုအတွေးနဲ့တင် နေစေး ကြမ်းရမ်းပြစ်ချက်စိတ်တိုးပေါ်လာရသည်။

" အားး အက်ဒွက်.. Ahh.. မြန်နေ...တယ် အား "

" စိုင်းဟွမ်...ဟာ့.. စိုင်းဟွမ်..၊ "

ခွန်စိုင်းသည် သူဖက်ထားတဲ့ နေစေးရဲ့ ပခုံးတွေကိုထုရိုက်ပြီး ဖြေးဖြေးလုပ်ဖို့ပြောသော်လည်း နေစေးရဲ့ဆောင့်ချက်တွေကတော့ စိတ်လှုပ်ရှားမှု့နဲ့အတူ ပိုလို့စိတ်လာနေတော့သည်။ နေစေးဟာ ခွန်စိုင်းလည်ပင်းကို နမ်းစုပ်ပြီးအမှတ်အသားတို့ချန်ကာ လျှာနဲ့ယက်ကာ အောက်ပိုင်းဆီက သူ့ဆောင့်ချက်တွေကိုနှေးလိုက်ပြီး အတွင်းသားတွေကို မွှေနှောက်ပြီး သူ့အရာကိုတစ်ဆုံးထိသွင်းနေတော့သည်။

" Ahh.. အဲ့...အဲ့လိုလုပ်ရင်... အက်ဒွက်..၊ အာ.. ကောင်းတယ်.. Ahhh "

" ဘယ်နားလဲ...ဒီနားလား? "

" ဟင့်အင်း "

" ဒီနားလား? "

နေစေးသည် သူ့လူကြီးရဲ့အဓိကခံစားချက်ကောင်းမယ့်နေရာလေးကိုထိမိလိုက်တာကြောင့် ထိုသို့ဖက်ထားရင်းပင် အတွင်းသားထဲဆက်ထိုးမွှေကာခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်သွင်းနေတော့သည်။

" အား... အဲ့နား... Ahh ကောင်းတယ်...အာ့ "

ထိုနေရာဆီရှာတွေ့သွားတဲ့ နေစေးဟာ အဲ့နေရာလေးကိုပဲ ခွန်စိုင်းအတွက်ဖြေး​ဖြေးချင်းပုံမှန်ဆောင့်သွင်းရင်း သူ့ခါးကိုမတ်မတ်ထားလိုက်ပြီး ခွန်စိုင်းပေါင်နှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အပေါ်သို့ထောင်လိုက်ပြီးပိုပြီး နက်နက်ဆောင့်သွင်းတော့သည်။

" အား ကောင်းတယ်..၊ ဟားရှီးး.. စိုင်းဟွမ်၊ တင်းကျပ်နေတာပဲ..အိုး.. "

" အက်ဒွက်... ဟင့်... "

" စိုင်းဟွမ်း ခင်ဗျားအထဲမှာပူနွေးနေတာပဲ ကျုပ်ပစ္စည်းကအရည်ပျော်မတတ်ဖြစ်နေပြီ... ဟား "

" ဟင့်. ဒီလိုကြီးမလုပ်...ပါနဲ့လား Ummm "

" ဟင်? ..."

" အက်...အက်ဒွက်..၊ ကိုယ်ရှက်လို့....ပါ ဟင့်.. "

သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုမျက်နှာပေါ်အုပ်တင်ပြီး မျက်ရည်လေးတွေကျဆင်းလျှက်ပြောလာတဲ့ လူကြီးလေးကြောင့် နေစေး ဘယ်လောက်ခံစားလို့ကောင်းနေပါစေဆက်လုပ်ဖို့မဖြစ်နိုင်ပါ..။ သူ့လူကြီးလေးစိတ်ချမ်းသာဖို့ကအရေးကြီးတာမို့လေ... ။

ဒါ့ကြောင့် ချက်ချင်းပင် ခွန်စိုင်းပေါင်နှစ်ချောင်းကိုအောက်ချပြီး သူ့ခါးမှာချိတ်ပြီးလက်တွေကိုလှမ်းယူပြီး..။

" မငိုပါနဲ့ ခင်ဗျားရယ်..၊ ခင်ဗျားမကြိုက်ရင် အဲ့ပုံစံမလုပ်တော့ဘူးလေနော်.."

ထိုသို့ပြောတော့ လူကြီးလေးက ခေါင်းညှိမ့်လာသည်။ နေစေးက ခွန်စိုင်းရဲ့ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ပုံစံလေးကြောင့်ပြုံးပြီး..ခွန်စိုင်းကို ကောက်ပွေ့ကာ ထိုင်ရက်အနေအထားနဲ့ သူ့ပေါင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။

" ကျုပ်ကိုဖက်ပြီး အနမ်းပေး၊ Hmmm.. ဒီတိုင်းဆို ခင်ဗျားလေးမျက်နှာဖုံးကွယ်ထားလို့မရတော့ဘူး.. ဟာ့အာ့..."

" ဟင့်အင်း...ဖြေးဖြေး....Ahhh.. အဲ့နားကို...အာ့ ဆက်လုပ်နေရင်...Immm "

" ကောင်းလား..Umm ကြိုက်လား..ဟင်..၊ ကျုပ်လုပ်တာကောင်းလား..ဟာ့ရှီးး! "

" .....မမေး...နဲ့ Immm "

" မရဘူး...ဖြေ..၊ ကောင်းလားလို့.. ကျုပ်လုပ်တာခံစားလို့ကောင်းလား..အား "

" မ...ဖြေဘူး.. Ahhh "

နေစေးရဲ့ညစ်ပတ်တဲ့စကားတွေကြောင့် ခွန်စိုင်းပိုပြရှက်လာပြီး နေစေးကိုဆက်မနမ်းတော့ပဲ ပုခုံးကိုတင်းတင်းဖက်ပြီး သူ့မျက်နှာလေးကိုဝှက်ထားလိုက်သည်။

" မဖြေဘူးပေါ့လေ..ဟက် "

နေစေး က ခွန်စိုင်းရဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့အသံလေးနဲ့သူ့အားဆွဲဆောင်တာလေးကိုကြားချင်ပေမယ့် လက်မခံတဲ့ဒီလူကြီးလေးကြောင့်ခပ်ညစ်ညစ်ပြုံးကာ.. ခွန်စိုင်း ခါးသိမ်သိမ်လေးကိုကိုင်နေရာကနေ မက်မွန်သီးလေးနှစ်ဖက်ကိုဖိကြိတ်ထားပြီး ခွန်စိုင်းရဲ့အဓိကခံစားလွယ်တဲ့အကြောထုံးနေရာလေးကို အောက်ကနေသူ့အရာနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်ကာ အရှိန်နဲ့သွင်းနေတော့သည်။

" အားးး.. အဲ့...နားမလုပ်..၊ Ahhh အက်ဒွက် "

နေစေး ထိုသို့ဆောင့်ချက်သွင်းလိုက်တာက ခွန်စိုင်းမြန်မြန်ထုတ်လွတ်ပြီးတောင်းဆိုစေချင်လို့ဆိုပေမယ့်... ခွန်စိုင်းက စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ နေစေးအရာကိုဆွဲညစ်ထားသလိုဖြစ်နေခဲ့သည်။ နေစေးမှာ ခွန်စိုင်းရဲ့ညစ်ထားတဲ့အားနဲ့ ညီးညူသံလေးတွေကြောင့် ပြီးချင်သလိုတောင်ဖြစ်လာပြီး..။

" အက်ဒွက်.. ကိုယ်...ကိုပြီး...တော့မယ်..."

" ကျုပ်ကိုချစ်တယ်ပြော.."

ခွန်စိုင်းက နေ​စေးတမင်ညစ်နေမှန်းသိတော့ နေစေးမျက်နှာကိုအုပ်ကိုင်ပြီး နှဖူးမှစ,နှုတ်ခမ်းထိပင် တစ်မျက်နှာလေးနမ်းရှိုက်ပြီး...။

" ချစ်တယ်.. မင်းတစ်ယောက်တည်းကို...အာ့ အရမ်းချစ်..တယ်လို့၊ Ahhh "

" ကျုပ်လဲချစ်တယ်..စိုင်းဟွမ်.. ၊ ခင်ဗျားကို...ဟာ့ရှီး.. ကျုပ်ပြီး..တော့မယ် "

နေစေး အံတင်းတင်းကြိတ်ကာလက်အကြောတွေထောက်လျှက် စိတ်ခံစားချက်မြင့်လာတာနဲ့အမျှ နေစေးက ခွန်စိုင်းခါးကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး အောက်ကပင့်ဆောင့်နေယုံရှိသေးတယ်...ခွန်စိုင်းက သူ့တင်ပါးကိုကြွပြီး နေစေးနဲ့အတူ လှုပ်ရှားလိုက်ချိန်မှာ နေစေး ထပ်ပြီးတောင့်ခံနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပေ။

" အာ့ ပြီးပြီ... ၊"

ခွန်စိုင်းက သူ့အရာကိုကိုင်ပြီးလှုပ်ရှားလိုက်တဲ့ခဏမှာ နေစေးဗိုက်ပေါ်ထုတ်လွှတ်လိုက်တော့သည်။ နေစေးက သူ့ဗိုက်ပေါ်က ခွန်စိုင်းအရည်ကြည်တွေကိုတွေ့ပြီး အချက်ရေတော်တော်များများစောင့်ပြီးနောက်မှာ...၊

" အမ်းး, ကျုပ်လဲ ပြီးပြီ... ဟာ့.. ဟာ့ရှီး! "

ခွန်စိုင်း အတွင်းထဲမှာပဲ ထုတ်လွတ်လိုက်တော့သည်။

နှစ်ဦးသား ရှည်လျှားလွန်းတဲ့ပန်းတိုင်းတစ်ခုကိုစုံညီစွာအတူတူလျှောက်လှမ်းပြီးနောက် ခွန်စိုင်းမှာတော့ ခြေကုန်လက်ပန်းကျလျှက် နည်းနည်းလေးတောင်မလှုပ်နိုင်တော့ပဲ နေစေး ရင်ခွင်ကိုမှီပြီး အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ နေစေးသည် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အသက်ရှူမှန်မှန်လေးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားတဲ့ ခွန်စိုင်းကိုကြည့်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေက စိတ်ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်မိတော့သည် ။

နေစေးအတွက် ခွန်စိုင်းကိုပိုင်ဆိုင်ရဖို့ ဘဝမှာတစ်ခါမှမတွေးခဲ့ဖူး၊ မလုပ်ခဲ့ဖူး ၊ မသင်ခဲ့ဖူးတာတွေကအစ အားလုံးလုပ်ခဲ့ဖူးပြီ။ ဒါဟာ ခွန်စိုင်းအတွက် ပထမဦးဆုံးအကြိမ်ဖြစ်တာမို့ နေစေး အတတ်နိုင်ဆုံးစိတ်ကိုထိန်းချုပ်ထားပေမယ့်လည်း လက်တွေ့မှာအရမ်းခက်ခဲလွန်းနေသည်။

ဒါ့အပြင် နေစေးအတွက်လဲ ယောက်ကျားတစ်ယောက်အနေနဲ့ ပထမဦးဆုံးဖြစ်တည်လာတဲ့အသွေးအသားနဲ့ ပေါင်းစပ်ခြင်းမို့ ထိန်းချုပ်ဖို့မဖြစ်နိုင်ခဲ့ပေ ။

" ဟင့်... နာတယ်.. "

အိပ်နေရင်းယောင်နေတာလားမသိ၊ တီးတိုးညီးလာတဲ့ ခွန်စိုင်းအသံလေးနဲ့ မျက်ရည်စီးကြောင်းလေးနဲ့အတူ လှပပြီးသနားစဖွယ်မျက်နှာလေးကြောင့် ခွန်စိုင်းတွင်းပေါက်လေးထဲက မထုတ်ရသေးတဲ့ နေစေးရဲ့သားရဲကောင်ကြီးက မာ​,ပြီးကြီးလာသည်။ ဒါ့အပြင် ခွန်စိုင်းလည်တိုင်းဖွေးဖွေးလေးနဲ့ ပခုံးလေးတွေမှာလဲ နေစေးလုပ်ထားတဲ့အချစ်အမှတ်အသားတွေအပြည့်ဖြစ်နေတာက ရင်ဖိုစရာမဟုတ်လား။

* ကျုပ်ခင်ဗျားနဲ့ ထပ်ချစ်ချင်သေးတယ် စိုင်းဟွမ်...ခင်ဗျားငိုသွားမှာစိုးလို့သာနော်....ဟူးးး *

_________________________________________

ဒါရေးတာ..ကျယ်မ ဟုတ်ပါဘူးနော်..🌚😂

# VOTE & CM PLEASE 🤙
#19 - September - 2021 -9 : 20 PM
# MOEWATHAN ❣
__________________________________________

[ Zawgyi ]

ေနေစးက ခြန္စိုင္းႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံကိုငုံေထြးကာ အေပၚႏႈတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္စုပ္နမ္းၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းငယ္ကိုပါအလြတ္မေပး၊ စည္းခ်က္ညီညီယစ္မူးေစကာ အနမ္းတို႔ၾကာရွည္ေစသည္။ ျမတ္နိုးစြာေထြးေပြ႕ထားတဲ့ဒီခႏၶာကိုယ္ေလးဟာ အနမ္းပင္လယ္ထဲေဝေနခ်ိန္မွာ ေနေစးရဲ႕အရိုင္းဆန္တဲ့လိုခ်င္တတ္မက္စိတ္ကိုအေမွာင္ဖုံးေစသည္။ ဒီလူသားကိုအျပည့္အဝပိုင္ဆိုင္ခ်င္မိတဲ့ခ်စ္ျခင္းအတၱတစ္ခုက ေနေစးအေသြးအသားေတြဆူပြက္လာတဲ့အထိဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေစ၏။

ႏူးညံ့မႈ႕၊ခ်စ္ျခင္းႏွင့္ရမက္အနည္းငယ္ေရာယွက္ေနတဲ့ ေနေစးရဲ႕ျပင္းျပတဲ့အနမ္းေတြၾကား ခြန္စိုင္းေပ်ာ္ဝင္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနေစးသည္ သူ႕လွ်ာကို ခံတြင္းေလးထဲတိုးဝင္ၿပီး ခြန္စိုင္းလွ်ာေသးေသးေလးကို ရစ္ပတ္၍ စုပ္ယူလိုက္သည္။

" အြန္း...အင့္ "

" Hmmm.."

အနမ္းတို႔ၾကာရွည္လာတာအမွ် ခြန္စိုင္းသည္လည္း လက္ရွိအေနအထားနဲ႕နမ္းေနတာေညာင္းလာၿပီး အသက္ရႈရန္ေလ,လိုအပ္လာတာမို႔ ေနေစးနမ္းရွိုက္ေနတာကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ေပမယ့္ ေနေစးဟာ ခြန္စိုင္းေခါင္းေနာက္ကိုလက္နဲ႕ဖိထားၿပီး သူ႕နမ္းလက္စႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလြတ္ထြက္သြားခြင့္မျပဳေပ..။

" အြန္း.. ခ.. ခဏ၊ အင့္ "

မရတဲ့အဆုံး ခြန္စိုင္းလက္ဖေႏွာင့္နဲ႕တြန္းဖယ္႐ုန္းကန္ကာမွ ေနေစးမလြတ္ခ်င္ပဲလြတ္လိုက္ရသည္။ ဒါေတာင္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာမွာပါလာတဲ့အမွ်င္တန္းေလးေတြက ခြန္စိုင္းႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာစီးက်လွ်က္၊ ခြန္စိုင္းရဲ႕ဒီလိုပုံစံျမင္ကြင္းေလးက ေနေစးအတြက္ သိပ္ေက်နပ္စရာေကာင္းေနခဲ့သည္။

မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲလွ်က္ အနမ္းတို႔ခြာၿပီးတာႏွင့္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလက္ခုံနဲ႕အုပ္ထားၿပီး ရွက္ကာမ်က္ႏွာေလးလႊဲထားတဲ့ ခြန္စိုင္းရဲ႕ဆြဲေဆာင္မႈ႕မွာ ေနေစးအႀကိမ္ႀကိမ္က်ရႈံးရ၏။ ဒီလူႀကီးေလးက သူ႕အပိုင္ဆိုတဲ့အေတြးဝင္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ခံစားရတဲ့ဂုဏ္ဆာမႈ႕က တိုင္းတာမရေခ်။

ေနေစးသည္ ခြန္စိုင္းမ်က္ႏွာေလးကိုသူ႕လက္တစ္ဖက္နဲ႕ပါးျပင္သို႔အုပ္ကိုင္ကာသူ႕အားေမာ္ၾကည့္ေစသည္။ ေနေစးရဲ႕ ရီေဝတဲ့အၾကည့္နဲ႕ နီရဲရဲျဖစ္ေနတဲ့ နီရဲလို႔​ေနတဲ့နား႐ြက္ေတြက ဒီအေျခအေနမွာ မ်က္ႏွာမလြဲခ်င္ေလာက္ေအာင္ၾကည့္ေကာင္းလြန္းေနသည္။

" စိုင္းဟြမ္.."

အက္ရွရွနဲ႕တိုးညင္းစြာေခၚလိုက္တဲ့ ေနေစးေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းပိုလို႔မ်က္ႏွာပူလာမိသည္။

" အင္း.."

ေနေစးဟာ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖုံးထားတဲ့ ခြန္စိုင္းလက္ကိုဆြဲယူလိုက္ၿပီး တစ္ေနရာသို႔တင္ေပးလိုက္ၿပီးေနာက္.. ခြန္စိုင္း နား,အနားေလးတိုးကာ..။

" စိုင္းဟြမ္ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုလိုခ်င္​ေန​ၿပီ "

" ...... "

ေနေစးစကားေၾကာင့္ ပိုၿပီးရွက္သြားတဲ့ခြန္စိုင္းဟာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးေပါက္ကြဲမတတ္ပူထူလာၿပီး သူ႕လက္ေအာက္မွာကိုင္မိထားတဲ့ ေနေစးအေကာင္ႀကီးကို စိတ္လႈပ္ရွား၍ဖယ္လိုက္ၿပီး ေနေစးကိုေက်ာေပးကာ ဒူးေလးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္လက္တင္၍ေခါင္းငုံ႕ထားလိုက္မိသည္။ အခုခ်ိန္မွာ ခြန္စိုင္းဘယ္ေလာက္စိတ္လႈပ္ရွားေနမိလဲဆိုတာ ဘယ္လိုမွပင္ေျပာလို႔မရေခ်။ အခုန္ျမန္ေနတဲ့ႏွလုံးသားတစ္စုံကေတာ့ ဒီအေျခအေနမွာ ထိတ္လန့္ရင္ခုန္မႈ႕အျပည့္နဲ႕ က်ဥ္းလွတဲ့ဒီအခန္းေလးထဲဟိန္းထြက္ေန၏။

ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ.. ?? ဒီအေျခအေနကို ခြန္စိုင္းဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမလဲမသိဘူး၊ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ႕လား? အဲ့အတြက္လဲ ခြန္စိုင္းဘာတစ္ခုမွမေလ့လာထားဘူးေလ ။

ခြန္စိုင္းမွာ သူ႕ဘဝရဲ႕အေရးႀကီးတဲ့ပထမဦးဆုံးအေတြ႕အႀကဳံမွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ထိတ္လန့္စိတ္၊ရွက္႐ြံ႕စိတ္နဲ႕ ေနေစးကို ဘာေျပာရမလဲမသိျဖစ္ေနေတာ့သည္ ။ ခြန္စိုင္းရဲ႕အရွက္သည္းတဲ့ပုံေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေနေစးက ႏႈတ္ခမ္းတစ္ဖက္ေကာ့တတ္ယုံမွ်ၿပဳံးကာ သူ႕အားေက်ာေပးထားတဲ့ ခြန္စိုင္းကိုေနာက္ကေန ခါးကိုသိုင္းဖက္ၿပီး လည္တိုင္းေဖြးေဖြးေလးေတြကိုနမ္းရွိုက္သည္။

" ခင္ဗ်ားရွက္သြားတာလား? "

" ..... "

" ဘာလို႔ျပန္မေျဖတာလဲ?၊ ဒါမွမဟုတ္...ခင္ဗ်ားက်ဳပ္နဲ႕အတူတူမေနခ်င္လို႔လား? "

" မ... မဟုတ္ဘူး၊ အဲ့...အဲ့တာကေလ.."

ေနေစးက စကားေျပာေနရင္းပင္ ဖက္ထားတဲ့ခါးဆီကလက္ေတြကိုရင္ဘတ္တစ္ေလွ်ာက္ပြတ္သပ္ကာ ခြန္စိုင္းနား,ဖ်ားေလးကိုတစ္ခ်က္ကိုက္ၿပီး တီးတိုးေျပာသည္။

" အာ့.. "

" အဲ့တာဆိုဘာလို႔လဲ..?

" ကိုယ္... ကိုယ္နည္းနည္း...ရွက္ေနလို႔၊ ၿပီး.. ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲမသိဘူး "

" ခင္ဗ်ားသိဖို႔မလိုဘူး က်ဳပ္သိရင္ရၿပီေလ၊ ဟင္..? "

" ကိုယ္မင္းကို....မ မျငင္းပါဘူး "

ေျပာရင္းနဲ႕ပိုပိုၿပီးတိုးလာတဲ့ ခြန္စိုင္းေလသံေလးက ေနေစးရင္ထဲကိုယားက်ိက်ိျဖစ္ေစသည္။

ဒီလူႀကီးေလးက ဒီအရာေတြမသိဘူးလို႔ေျပာျခင္းကပင္ ေနေစးကိုေပ်ာ္႐ြင္မႈ႕ေလးခံစားရေစသည္။ ၿပီးေတာ့ ေနေစးအတြက္က ခြန္စိုင္းသိေနဖို႔မလိုဘူး....သူသိရင္ရၿပီေလ။ ေနေစးသည္ ခြန္စိုင္း လည္တိုင္ေလးကိုဖြဖြခ်င္းနမ္းေနရင္း အသည္းယားစြာကိုက္ခဲ​ျပစ္လိုက္သည္။

" အာ့...နာတယ္..၊ "

" အမွတ္အသားတစ္ခုရွိသြားၿပီ၊ စိုင္းဟြမ္ က်ဳပ္ကိုၾကည့္ပါဦး "

ထိုသို႔ေျပာေတာ့ လွည့္ၾကည့္လာတဲ့ ခြန္စိုင္းမ်က္ႏွာဟာ ေနေစးစိတ္ကိုပိုလို႔ႏွိုးဆြေပးေနသလိုပင္။

" က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္တယ္.."

" ...ကိုယ္လဲမင္းကိုခ်စ္တယ္ "

တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ ၂စကၠန့္ေလာက္ မ်က္လုံးခ်င္းဆုံၾကည့္ၿပီးေနာက္မွာ ေနေစးရဲ႕အၾကည့္ေတြက ခြန္စိုင္းႏႈတ္ခမ္းေလးဆီဦးတည္လွ်က္ပင္ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာထိုင္ေနတဲ့ ခြန္စိုင္းကိုေစြ႕ခနဲေပြ႕ခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚမွာပက္လက္အေနအထားနဲ႕ရွိေစကာ အေပၚကအုပ္မိုးၿပီး အနမ္းတို႔ဆက္သည္။

ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ ေနေစးရဲ႕ျပင္းျပတဲ့ဆႏၵအေလွ်ာက္ အနမ္းတစ္ခုတည္းဦးတည္ရာမဟုတ္ေတာ့ပဲ အဲ့အစား ခြန္စိုင္းလည္ပင္းကိုနမ္းကာ လွ်ာနဲ႕ယက္ၿပီး သူ႕လက္ေတြကခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းတစ္ခုလုံးပြတ္သပ္ကာအက်ီအတြင္းထဲသို႔ဝင္သြားၿပီးခါးေလးကိုပြတ္ရင္း အေပၚဘက္ဆီတိုးတတ္သြားသည္။ ဆုံမွတ္က်ရာေနရာအျဖစ္ ေနေစးရဲ႕လက္ေတြက ခြန္စိုင္းခ်ယ္ရီသီးေလးေတြမွာရပ္တန့္ကာ လက္ညွိုးနဲ႕လက္မကိုသုံးၿပီးခ်ယ္လွယ္၍ဖြဖြညစ္ေပးေနၿပီး လည္ပင္းကိုလွ်ာနဲ႕စုပ္နမ္းခ်င္းကိုလဲမရပ္ခဲ့ေပ။

" အင့္....အာ့..၊ အဲ့တာမလုပ္.....နဲ႕၊ "

ခြန္စိုင္းရင္ဘတ္က ခ်ယ္ရီသီးေတြကိုပြတ္သပ္ၿပီး လည္ပင္းကိုစုပ္နမ္းေနတဲ့ ေနေစးေၾကာင့္ ခံစားခ်က္တစ္မ်ိဳးျဖစ္လာတဲ့ ခြန္စိုင္းမွာခံစားရတာတစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာၿပီး႐ုန္းလာသည္။

" အက္....အက္ဒြက္...အင့္.."

" ဘာလို႔လဲ.."

" ရင္..ရင္ဘတ္က...တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနလို႔ "

" ဒါေလးလား? "

" အာ့.. အင္းး."

" ဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ ခင္ဗ်ားေလးခံစားလို႔ေကာင္းေအာင္လုပ္ေပးမယ္.."

ေျပာၿပီးတာနဲ႕ ေနေစးက ခြန္စိုင္းအက်ီအေပၚဝတ္ေတြကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီးအေဝးကိုျပစ္လိုက္သည္။

" အက္.... အက္ဒြက္!..."

ျဖဴေဖြးတဲ့အသားအရည္ေလးနဲ႕ခြန္စိုင္းဟာ ရင္ဘတ္ဆီကခ်ယ္ရီသီးရဲရဲေလးေတြနဲ႕အလြန္လိုက္ဖက္ၿပီးဆြဲေဆာင္မႈ႕ရွိတဲ့အျပင္ ရီေဝၿပီးမ်က္ရည္ၾကည္ရစ္ဝဲေနတဲ့မ်က္ဝန္းငယ္ေလးထဲက သူ႕အားၾကည့္ေနတဲ့ပုံရိပ္ထင္ဟတ္ေနမႈ႕က ေနေစးကိုရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ဒါ့အျပင္ ေနေစး နမ္းထားတာေၾကာင့္ လည္ပင္းမွာအခ်စ္အနမ္းေတြဟိုတစ္ခုဒီတစ္ခုထင္ရွားေနတာကလည္း ေနေစးရဲ႕အရိုင္းဆန္တဲ့စိတ္ကိုပိုလို႔ေတာက္ေလာက္ေစသည္။

" အရမ္းလွတယ္..ခင္ဗ်ားရယ္.. "

ခြန္စိုင္းကသူ႕ရဲ႕အက်ီမရွိတဲ့ကိုယ္တပိုင္းကို ေနေစးစိုက္ၾကည့္ေနတာကိုေတြ႕ေတာ့ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕အုပ္ထားၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးေပါက္ကြဲမတတ္နီလွ်က္မ်က္ႏွာလႊဲထားလိုက္သည္။ ဒါကို ေနေစးက ခြန္စိုင္းလက္ႏွစ္ဖက္ကိုတစ္ဖက္စီကိုင္ၿပီးေခါင္းအေပၚနားမွာဖိထားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားကိုတစ္ခ်က္နမ္းကာ...။

" မ်က္ႏွာမလႊဲလိုက္နဲ႕၊ က်ဳပ္ကိုပဲၾကည့္ေနေပးပါ၊ ခင္ဗ်ားမ်က္လုံးထဲမွာက်ဳပ္ကလြဲၿပီး ဘယ္အရာမွရွိေနတာမ်ိဳး က်ဳပ္မလိုခ်င္ဘူး၊ အခုေရာ...ေနာင္ေရာ "

" ကိုယ္ကမင္းတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပဲရွိေနမွာပါ "

အၿပဳံးေလးနဲ႕ေျဖရင္း ဆြဲေဆာင္ေနတဲ့အၾကည့္ေလးနဲ႕ၾကည့္ေနတဲ့ ခြန္စိုင္းကို ျဖစ္နိုင္ရင္ အေကာင္လိုက္ၿမိဳခ်ျပစ္ခ်င္စိတ္ကိုထိန္းထားရသည္။

" ခင္ဗ်ားေျပာတာေနာ္ "

" အင္း၊ ကိုယ္ေျပာတာ "

နားလည္မႈ႕ျပည့္ဝစြာနဲ႕ေျပာတဲ့ခြန္စိုင္းစကားေၾကာင့္ ေနေစးစိတ္ထဲမွာ ခြန္စိုင္းကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေတြပို၍ေတာက္ေလာင္ကာ ခြန္စိုင္းလည္ပင္းကိုနမ္းရင္းႏႈတ္ခမ္းတို႔ပြတ္ဆြဲရင္း ရင္ဘတ္ဆီဆင္းလာခဲ့သည္။ ေနေစးလက္ေတြက ခြန္စိုင္းလက္ေတြကိုခ်ဳပ္သိမ္းမထားေတာ့ပဲ အဲ့အစား ခြန္စိုင္းခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕ပြတ္သပ္ၿပီး ခ်ယ္ရီသီးေလးကိုဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္။

" ဒီအသီးေလးက အရသာရွိမယ့္ပုံပဲ၊ က်ဳပ္စမ္းၾကည့္မယ္.. "

" အာ့ ..မ လုပ္..အင့္ "

ေျပာလို႔မဆုံးခင္မွာ ေနေစးက ခြန္စိုင္းခ်ယ္ရီသီးထိပ္ေလးကိုလွ်ာဖ်ားေလးနဲ႕ေဆာ့ကစားရစ္ပတ္ၿပီး သူ႕ပါးစပ္ထဲငုံစုပ္လိုက္သည္။ ခံတြင္းထဲေရာက္သြားတဲ့ခ်ယ္ရီသီးေလးဟာ ထူးျခားစြာခ်ိဳၿမိဳင္တဲ့ခံစားခ်က္ကိုေပးစြမ္းတာေၾကာင့္ ေနေစးမွာ စုပ္စုပ္ယူၿပီး ထိပ္ေလးေတြကိုလွ်ာဖ်ားနဲ႕ကလိေပးေနမိသည္။ ထိုသို႔ပင္ က်န္လက္တစ္ဖက္က လက္ညွိုးနဲ႕လက္မသုံးၿပီး ခ်ယ္ရီသီးေလးကိုဖြဖြညစ္ေပးေနရင္း ငုံေထြးစုပ္နမ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ..စိတ္ခံစားခ်က္မရိုးမယြႏွင့္တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာတဲ့ ခြန္စိုင္းမွာလြန့္လူးေနေတာ့သည္။

ေနေစးသည္ ခြန္စိုင္းရဲ႕အထိမခံနိုင္တဲ့ပုံစံေလးကိုၾကည့္ၿပီး သူလက္တစ္ဖက္က ခြန္စိုင္း ေဘာင္းဘီဇစ္ကိုျဖဳတ္ကာခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကိုေပါင္းအရင္းထိဆြဲခ်လိဳက္သည္။ၿပီးတာနဲ႕ ခြန္စိုင္းရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ေက်ာက္စိမ္းေလးကိုအုပ္ကိုင္ရင္ဖြဖြပြတ္ဆြဲေပးလိုက္သည္။

" အာ့...၊ အဲ့တာ မ..မလုပ္နဲ႕ "

ခြန္စိုင္းသည့္သူ႕အရာကိုကိုင္ထားတဲ့ေနေစးကိုလွမ္းဖယ္ကာ ျငင္းေပမယ့္ ေနေစးကလက္မခံပဲ ခြန္စိုင္းႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႕အနမ္းေတြနဲ႕ပိတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ပိုင္းက ေက်ာက္စိမ္းေလးကိုပိုပိုၿပီးပြတ္သပ္ေပးလာသည္။

" Ahhh... အင့္ "

အနည္းငယ္တုန္ယင္ကာတီးတိုးညီးသံေလးထြက္ေနတဲ့ ခြန္စိုင္းဟာသူ႕ရင္ထဲကခံစားမႈ႕အတိုင္းပြင့္လင္းစြာထုတ္ညီးဖို႔ရွက္ေနမိသည္။ ေနေစးလက္ထဲမွာသာယာေနတဲ့ သူ႕အငယ္ေကာင္ေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းမွာ ေနေစးကိုဖက္ထားရင္းသာ လြန့္လူးေနမိေတာ့သည္။

ေနေစးသည္လည္း ခြန္စိုင္းရဲ႕ေက်ာက္စိမ္းေလးကသူ႕လက္ထဲမွာသာယာမႈ႕ကိုခံစားေနရတာေတြ႕ေတာ့ ပိုလို႔အားတတ္သေယာျဖစ္ကာ ခြန္စိုင္းကိုအနမ္းနဲ႕အာ႐ုံေျပာင္းေနရင္း ေအာက္ပိုင္းမွာက်န္ရွိေနေသးတဲ့ ေဘာင္းဘီကိုကုန္စင္ေအာင္ခြၽတ္ျပစ္လိုက္ၿပီးကုတင္ေအာက္သို႔ျပစ္ဖယ္လိုက္သည္။

အခုဆိုရင္ ခြန္စိုင္းဟာ ေနေစးလက္ထဲမွာပင္ အဝတ္စလစ္ျဖစ္ေနၿပီး သူ႕တကိုယ္လုံးသည္လည္းရွက္စိတ္ေၾကာင့္ ပုဇြန္ထုတ္ေလးလိုရဲရဲနီေနေတာ့သည္။

ေနေစး ခြန္စိုင္းကိုနမ္းေနရင္းပင္ ေအာက္ပိုင္းကအေကာင္ငယ္ကိုသာယာေအာင္ လက္အေႏွးအျမန္အခ်က္ညီညီပြတ္ဆြဲေပးေနေသာ္လည္း သူ႕ေအာက္ကသားရဲႀကီးကေတာ့ ဖုေဖာင္းကာေဒါသတႀကီးအျပင္တိုးထြက္ခ်င္ေနခဲ့ၿပီ။ ဒါကိုသည္းခံေနတာေၾကာင့္ေနေစးမွာလည္း ေအာင့္ေနေတာ့သည္။ ေနေစး လက္နဲ႕လုပ္ေပးတဲ့အခ်က္ေရတစ္ခ်ိဳ႕အၿပီးမွာ ခြန္စိုင္းအေကာင္ငယ္ထိပ္မွာေရၾကည္စိမ့္လာတာေၾကာင့္ထိပ္ကေလးကိုလက္မနဲ႕ဖိေခ်ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားေပးေတာ့ ေအာက္ဘက္ကခြန္စိုင္းရဲ႕ညီးသံေလးေတြကပိုလို႔က်ယ္လာခဲ့သည္။

" အက္...အက္ဒြက္ ကိုယ္ၿပီး..ၿပီးေတာ့မယ္..၊ အာ့.. Ahhh "

" ထုတ္လိုက္..၊ က်ဳပ္လက္ထဲမွာပဲထုတ္လႊတ္လိုက္ေတာ့ "

" ဟင့္အင္း...ဖယ္..ဖယ္ေပး..၊ အမ္းး, "

" ခင္ဗ်ားေလးေခါင္းမာေနရင္ က်ဳပ္ကိုယ္တိုင္ပဲလုပ္ေတာ့မယ္ "

ထိုသို႔ေျပာၿပီး ေနေစးက ခြန္စိုင္းေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားသို႔သူ႕ေခါင္းဝင္ကာ ေက်ာက္စိမ္းေလးကိုဆြဲယူၿပီးငုံစုပ္လိုက္သည္။

" Ahhh...ဘ ဘာလုပ္တာ..အင့္ မ မလုပ္နဲ႕ေတာ့ "

ခြန္စိုင္းဘယ္လိုပင္ေျပာေနေပမယ့္ ေနေစးကမမႈ႕ပဲ သူ႕ပါးစပ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ခြန္စိုင္းအရာကိုစုပ္ယူကာ လွ်ာဖ်ားေလးကို အရည္ၾကည္စိမ့္ေနတဲ့အေပၚကြဲေလးထဲသို႔ မထိတထိထိုးဆြေပးေနသည္။ ေနေစးပါးစပ္ထဲမွာသာယာမႈ႕အျပည့္ခံစားေနတဲ့ ခြန္စိုင္းကိုၾကည့္ၿပီး ေနေစးက က်န္လက္တဖက္ကသူ႕လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုစုပ္ၿပီးတံေတြးစိုေစကာ ခြန္စိုင္းေနာက္ေပါက္ေလးထဲ လက္ခလည္တစ္ေခ်ာင္းထိုးသြင္းၾကည့္လိုက္သည္။

" အားး...အာ့ နာ...နာတယ္ အက္ဒြက္၊ အြန္းးး "

" ခဏေလးပဲ..စိုင္းဟြမ္.. ခဏသည္းခံေပးေနာ္ "

ေနေစးကစုပ္လက္စ ခြန္စိုင္းအရာကိုထုတ္ၿပီးလက္နဲ႕ကိုင္ကာလွ်ာဖ်ား​နဲ႕ျပဳစုရင္း အေပါက္ေလးထဲသြင္းထားတဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးကိုအသြင္းအထုတ္ပုံမွန္ေလးလုပ္ေပးကာ နာက်င္မႈ႕တစ္ဝက္ ခံစားမႈ႕ေကာင္းတာတစ္ဝက္နဲ႕ ရင္ဖိုေစေတာ့သည္။ တင္းက်ပ္တဲ့တြင္းေပါက္ေလးဆီက ညစ္ထားတဲ့အားက ​ေန​ေစးေအာက္ပိုင္းကို ပိုလို႔မာလာေစသည္။

တခဏအၾကာမွာ ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့တဲ့ခြန္စိုင္းဟာ ေနေစးအျပဳအစုေၾကာင့္ပင္ ေအာ္ညီးသံတို႔နဲ႕အတူ ေနေစးပါးစပ္ထဲမွာ ထုတ္လြတ္မိသြားေတာ့သည္။ ေနေစးပါးစပ္ထဲၿပီးမိသြားတဲ့အတြက္ ခြန္စိုင္းမွာျပာျပာသလဲနဲ႕ထလာၿပီး ဘာလုပ္ရမလဲမသိ၊ ကိုယ္ကိုကိုယ္ရွက္ေနမိသည္။

"... အက္..ဒြက္၊ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္..၊ ကိုယ္..၊ အဲ့တာေတြ ေထြးထုတ္လိုက္..အျမန္..."

သို႔ေသာ္ ေနေစးဟာ ခြန္စိုင္းရဲ႕ျပာတိျပာယာျဖစ္ၿပီးစိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ၿပဳံးကာစိုက္ၾကည့္ရင္းပဲ သူ႕ပါးစပ္ထဲက ထိုအရာေတြကိုၿမိဳခ်ျပစ္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္မွာရွိေနတဲ့ တစ္စက္က်န္တာကိုေတာင္ လက္ခလယ္ႏွင့္ယူကာစုပ္လိုက္သည္။

မထင္ထားတဲ့အရာတစ္ခုကိုေနေစးလုပ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ခြန္စိုင္းမွာေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလးနဲ႕ၾကည့္ေနမိၿပီး တခဏစြံ႕အေနမိေတာ့သည္။

" ဘ ဘာလို႔အဲ့တာေတြကိုၿမိဳခ်လိဳက္ရတာလဲ..မ႐ြံဘူးလား.. "

" ဘာ႐ြံစရာရွိလဲ.. က်ဳပ္အတြက္ ခင္ဗ်ားဆီကရတဲ့အရာတိုင္းကတန္ဖိုးရွိတယ္..အဲ့အရာက ဘယ္လိုပဲျဖစ္ေနပါေစ က်ဳပ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ "

" ဒါ...ဒါေပမယ့္ မင္းက ဦးေဆာင္သူတစ္ေယာက္ေလ.၊ ကိုယ့္ကိုဒီလိုလုပ္ေပးေတာ့ မင္းအေနနဲ႕နိမ့္က်တယ္မခံစားရဘူးလား "

" နိမ့္က်ျခင္း၊မက်ျခင္းက ခံယူခ်က္အေပၚမွာမူတည္တယ္၊ ခင္ဗ်ားေလးက က်ဳပ္တန္ဖိုးျဖတ္မရတဲ့အဖိုးတန္ေလးပါ..အဲ့တာက ဘယ္လိုနိမ့္က်နိဳင္မွာလဲ.."

အခ်စ္နဲ႕ပက္သတ္ၿပီး..(မဟုတ္ဘူး)..ခြန္စိုင္းအေပၚတန္ဖိုးထားမႈ႕နဲ႕ပက္သတ္ၿပီးတိုင္းတာမရတဲ့ ေနေစးရဲ႕ခံယူခ်က္နဲ႕ ခြန္စိုင္းအေပၚထင္မွတ္ထားတာထက္ ပိုတန္ဖိုးထားမွန္းသိလိုက္ရတာေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းေပ်ာ္႐ြင္ကာ ေနေစးႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလွမ္းဆြဲယူၿပီးနမ္းေတာ့သည္။ ေနေစးက ခြန္စိုင္းရဲ႕ခါးကိုလက္တဖက္နဲ႕ထိန္းကိုင္ရင္း သူ႕ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ေနၿပီး ခြန္စိုင္းကို ကုတင္ေပၚပက္လက္ျပန္ေနေစၿပီးမွ သူ႕အက်ီနဲ႕ေဘာင္းဘီေတြကိုခြၽတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

ေၾကးနီေရာင္လို အသားရည္မ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ေနေစးသည္ ​ေတာင္ေျဖာင့္တဲ့ခႏၶာကိုယ္ဖြံ႕စည္းမႈ႕ရွိတဲ့အျပင္ ခြန္စိုင္းထက္ခႏၶာကိုယ္ႀကီးမားတာေၾကာင့္ အားက်စရာေကာင္းလွသည္။ သို႔ေသာ္ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ နည္းနည္းရင္ခုန္စရာေကာင္းေနသည္။ဝမ္းဗိုက္ကႂကြက္သားေျခာက္ခုနဲ႕အတူ​ေဆး​ေပါက္ထားတဲ့တတ္တူးရိုင္း၊ ဓားထိရာအမာ႐ြတ္မ်ားစြာရွိၿပီး ထိုမွတဆင့္ ခြန္စိုင္းအၾကည့္တို႔ဆင္းသက္ကာ ေအာက္ပိုင္းတစ္စုံတစ္ရာဆီအေရာက္မွာ ခြန္စိုင္းတံေတြးတစ္ခ်က္ၿမိဳခ်ၿပီး မ်က္လုံးျပဴးေနမိေတာ့သည္။

* အ.. အႀကီးႀကီးပဲ *

ခြန္စိုင္းအံအားသင့္ေနတဲ့ ႐ုပ္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေနေစးခပ္ညစ္ညစ္ၿပဳံးကာ..။

" စိုင္းဟြမ္ ဒီအေျခအေနေရာက္လာခဲ့ၿပီးမွ က်ဳပ္တို႔ေနာက္ျပန္လွည့္လို႔မရေတာ့ဘူးေနာ္.."

" အင္း...အင္းပါ.. "

ထိုေနာက္ ေနေစးကခြန္စိုင္းကိုဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းေထာင္လွ်က္အေနအထားႏွင့္ သူ႕လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုတံေတြးစိုေစၿပီး ခါးကိုင္းကာအရင္ဆုံး ခြန္စိုင္းစိတ္ေလွ်ာ့ေစရန္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းရွိုက္ရင္းအာ႐ုံလႊဲထားၿပီးမွ အေပါက္ေလးအက်ယ္ခ်ဲ့ရန္တိုးဝင္လိုက္သည္။

" အားး...အားး နာ..နာတယ္.. အာ့ "

" ရႈးး.. ခဏပဲ..၊ အရမ္းနာေနလား စိတ္ကိုတင္းမထားနဲ႕ေနာ္.. က်ဳပ္ေျဖးေျဖးခ်င္းသြားပါ့မယ္.. ခဏပဲသည္းခံေပးေနာ္.."

ကေလးေခ်ာ့ျမဴေနသလိုေျပာတဲ့ေနေစး စကားေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းမွာ ေအာက္ပိုင္းကအဝင္အထြက္မျပတ္တဲ့အရာကိုနာေပမယ့္ စိတ္ကိုစိတ္နိုင္သေလာက္ေလွ်ာ့ခ်ၿပီး အာ႐ုံေျပာင္းေစရန္ ေနေစးလည္ပင္းကိုသိုင္းဖက္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းကိုဦးေဆာက္ၿပီးစုပ္နမ္းေနေတာ့သည္။ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ခြန္စိုင္းကလွ်ာကိုသုံးၿပီး ေနေစးႏႈတ္ခမ္းေတြကိုရစ္ပတ္လာတာေၾကာင့္ ​အနမ္းတိုက္ပြဲျပန္စလာခ်ိန္မွာ ေနေစးက သတိရွိစြာနဲ႕ ခြန္စိုင္းေအာက္ပိုင္းကို လက္ညွိုးတစ္ေခ်ာင္းထပ္ထည့္ၿပီး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာအတြင္းထဲမွာလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကတ္ေၾကးလိုလုပ္ၿပီးခ်ဲ့ထြင္ေပးသည္။

ခြန္စိုင္းမွာနာတာေၾကာင့္ေအာ္ခ်င္ေပမယ့္ ေနေစးက ခြင့္မျပဳပဲ သူ႕အနမ္းေတြႏွင့္သာ အာ႐ုံေျပာင္းထားသည္။ လက္သုံးေခ်ာင္းေျမာက္အသြင္းအထုတ္မွာ ခြန္စိုင္းနာက်င္မႈ႕ေၾကာင့္ေယာင္ယမ္းကာ ေနေစးႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္မိလိုက္ေပမယ့္ ေနေစးက အမႈ႕မထားပဲ ခြန္စိုင္းသက္သာသလိုစိတ္တိုင္းက်ေအာင္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုထပ္တိုးေပးထားသည္။

ေနေစးက သူ႕ေအာက္ပိုင္းကအေကာင္ႀကီးရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ဆိုဒ္ကိုသိတာေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းေအာက္ပိုင္းကအေပါက္ေလးကိုအလြယ္တကူေလာက္ပဲမလုပ္ရဲပါ။ ဒါ့ေၾကာင့္ အခ်ိန္ယူၿပီးခ်ဲ့ၿပီးေနာက္ အဆင္ေျပလာတဲ့အခါမွ ။

" စိုင္းဟြမ္...က်ဳပ္ထည့္ေတာ့မယ္ေနာ္၊ စိတ္ကိုအရမ္းႀကီးတင္းမထားနဲ႕ "

" အင္း.. "

ေနေစးေအာက္ပိုင္းကအေကာင္ႀကီးက ခြန္စိုင္းနဲ႕စ,နမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္ကတည္းက အေတာ္ေလးစိုေနၿပီမို႔ အခုခါမွာ ေနေစးက စိမ့္ထြက္လာတဲ့အရည္ၾကည္ကိုယူၿပီး ေသြးေၾကာၿဖိဳင္းၿဖိဳင္းထေနတဲ့လုံးပတ္လည္ကိုသုတ္ကာ ခြန္စိုင္းအေပါက္ေလးထဲဖိသြင္းလိုက္သည္။

" အားး...!! အာ့ နာ...နာတယ္..၊ အာ့ မဝင္ေလာက္ဘူး ..အားး အက္ဒြက္.. "

" ခဏ... ခဏေလးပဲ စိုင္းဟြမ္.. ၊ က်ဳပ္ကိုၾကည့္... ၊ စိတ္ကိုေလွ်ာ့ထားေနာ္..၊ က်ဳပ္ညင္ညင္သာသာလုပ္ေပးပါ့မယ္..ခဏေလးသည္းခံေပး ဟာ့ရွီး.."

" အက္...အက္ဒြက္.. ဟင့္...အာ့."

အေတာ္ေလးနာက်င္ေနပုံရတဲ့ ခြန္စိုင္းသည္ ကုတင္ေအာက္ေျခမွာခင္းထားတဲ့ အစကိုပင္တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ထားၿပီး မ်က္လုံးစုံမွတ္ကာ အံႀကိတ္လွ်က္ မ်က္ရည္စေလးေတြေတာင္ထြက္ေနေတာ့သည္။ ေနေစးသည္ ထိပ္ဝ,ပဲဝင္ေသးတဲ့သူ႕အရာကို ခြန္စိုင္းေပါင္ႏွစ္လုံးကိုဆုတ္ကိုင္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္းတိုးဝင္လိုက္သည္။

" အားးး... ! "

နာက်င္လို႔ေအာ္ညီးသံကလႊဲၿပီး တားျမစ္လာျခင္းမရွိတဲ့ခ်စ္ရသူေၾကာင့္ ေနေစးပိုခ်စ္လာရသည္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနေစးက ဆက္သြင္းတာကိုရပ္လိုက္ၿပီး ခြန္စိုင္းေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕ခါးကိုခြေစကာ..။

" က်ဳပ္ကိုဖက္ထား..၊ တကယ္လို႔အရမ္းနာက်င္ေနရင္ ကိုက္တာျဖစ္ျဖစ္ ကုတ္ဆြဲတာျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုလုပ္ျပစ္လိုက္၊ ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ားႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကိုေတာ့ မကိုက္ရဘူးစိုင္းဟြမ္..အဲ့တာ က်ဳပ္ျမတ္နိုးရာေလးေတြမို႔.."

ခြန္စိုင္း ေနေစးလည္ပင္းဆီလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဖက္ထားၿပီး ေနေစးနဲ႕ထပ္တူႏႈတ္ခမ္းတို႔နမ္းရွိုက္ၿပီးစီးေျမာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနေစးက ခြန္စိုင္းအေပါက္ေလးထဲသို႔ ကုန္စင္ေအာင္ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

" အားး!! အဟင့္...အက္..အက္ဒြက္.. Ahhh "

" စိုင္းဟြမ္.. ဟာ့ရွီး! "

ျပင္းထန္တဲ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းက ေနေစးရဲ႕လည္ပင္းကို ကိုက္ခဲလိုက္တာမို႔နည္းနည္းက်င္ခနဲျဖစ္သြားေပမယ့္ ေနေစးက ခြန္စိုင္းစိတ္တိုင္းက်ထပ္ကိုက္ခိုင္းထားၿပီး သူ႕ေအာက္ပိုင္းကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္းလႈပ္ရွားေနေတာ့သည္။

" အရမ္းနာေနလား..စိုင္းဟြမ္ "

" ...Ahh.. "

" နာေနရင္ က်ဳပ္ကိုထပ္ကိုက္ျပစ္လိုက္ေနာ္..ဟာ့..ရွီး! "

ေနေစး က သူ႕အရာတစ္ခုလုံးကိုဆြဲညစ္ထားတဲ့တြင္းေပါက္ေလးေၾကာင့္ သူ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုေျဖးေျဖးနဲ႕ပုံမွန္ဆြဲေနရင္း နည္းနည္းပို၍ျမန္ဆန္လာေတာ့သည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူ႕ဦးေႏွာက္ထဲမွာစိုးမိုးထားတာက ခြန္စိုင္းရဲ႕မ်က္ရည္ၾကည္ေတြရစ္ဝိုင္းေနတဲ့မ်က္ဝန္းေလးနဲ႕ သူနာမည္ကိုထပ္ခါထပ္ခါ​ေအာ္ေနတဲ့ ဒီလူႀကီးေလးရဲ႕ပုံရိပ္ေလးေတြျဖစ္သည္။

အၿမဲတမ္းစိတ္ကူးယဥ္မိတယ္.. ဒီလူႀကီးေလးကိုသာပိုင္ဆိုင္ရရင္ ဘယ္လိုမ်ားခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနမလဲ..၊ ဒီလူႀကီးေလးက သူ႕ေအာက္မွာ ဘယ္ေလာက္ထိသာယာေနမနိုင္ဆိုတဲ့ညစ္ညမ္းတဲ့ပုံရိပ္ေလးေတြက ေနေစးရဲ႕ေမွာင္မိုက္တဲ့အေတြးေတြျဖစ္သည္။ အခုေတာ့ သူ႕ေအာက္မွာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႕အတူ ယိမ္းထိုးၿပီး ညီးသံေလးေတြထြက္တိုင္း သူနာမည္ေလးပါတဲ့ ခြန္စိုင္းဟာ သူ႕စိတ္ကူးေလးထဲကထပ္ေတာင္ ပိုလို႔ဆြဲေဆာင္လြန္းေနသည္။ အဲ့လိုအေတြးနဲ႕တင္ ေနေစး ၾကမ္းရမ္းျပစ္ခ်က္စိတ္တိုးေပၚလာရသည္။

" အားး အက္ဒြက္.. Ahh.. ျမန္ေန...တယ္ အား "

" စိုင္းဟြမ္...ဟာ့.. စိုင္းဟြမ္..၊ "

ခြန္စိုင္းသည္ သူဖက္ထားတဲ့ ေနေစးရဲ႕ ပခုံးေတြကိုထုရိုက္ၿပီး ေျဖးေျဖးလုပ္ဖို႔ေျပာေသာ္လည္း ေနေစးရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြကေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ႕နဲ႕အတူ ပိုလို႔စိတ္လာေနေတာ့သည္။ ေနေစးဟာ ခြန္စိုင္းလည္ပင္းကို နမ္းစုပ္ၿပီးအမွတ္အသားတို႔ခ်န္ကာ လွ်ာနဲ႕ယက္ကာ ေအာက္ပိုင္းဆီက သူ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြကိုေႏွးလိုက္ၿပီး အတြင္းသားေတြကို ေမႊေႏွာက္ၿပီး သူ႕အရာကိုတစ္ဆုံးထိသြင္းေနေတာ့သည္။

" Ahh.. အဲ့...အဲ့လိုလုပ္ရင္... အက္ဒြက္..၊ အာ.. ေကာင္းတယ္.. Ahhh "

" ဘယ္နားလဲ...ဒီနားလား? "

" ဟင့္အင္း "

" ဒီနားလား? "

ေနေစးသည္ သူ႕လူႀကီးရဲ႕အဓိကခံစားခ်က္ေကာင္းမယ့္ေနရာေလးကိုထိမိလိုက္တာေၾကာင့္ ထိုသို႔ဖက္ထားရင္းပင္ အတြင္းသားထဲဆက္ထိုးေမႊကာခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္သြင္းေနေတာ့သည္။

" အား... အဲ့နား... Ahh ေကာင္းတယ္...အာ့ "

ထိုေနရာဆီရွာေတြ႕သြားတဲ့ ေနေစးဟာ အဲ့ေနရာေလးကိုပဲ ခြန္စိုင္းအတြက္ေျဖး​ေျဖးခ်င္းပုံမွန္ေဆာင့္သြင္းရင္း သူ႕ခါးကိုမတ္မတ္ထားလိုက္ၿပီး ခြန္စိုင္းေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ အေပၚသို႔ေထာင္လိုက္ၿပီးပိုၿပီး နက္နက္ေဆာင့္သြင္းေတာ့သည္။

" အား ေကာင္းတယ္..၊ ဟားရွီးး.. စိုင္းဟြမ္၊ တင္းက်ပ္ေနတာပဲ..အိုး.. "

" အက္ဒြက္... ဟင့္... "

" စိုင္းဟြမ္း ခင္ဗ်ားအထဲမွာပူေႏြးေနတာပဲ က်ဳပ္ပစၥည္းကအရည္ေပ်ာ္မတတ္ျဖစ္ေနၿပီ... ဟား "

" ဟင့္. ဒီလိုႀကီးမလုပ္...ပါနဲ႕လား Ummm "

" ဟင္? ..."

" အက္...အက္ဒြက္..၊ ကိုယ္ရွက္လို႔....ပါ ဟင့္.. "

သူ႕လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုမ်က္ႏွာေပၚအုပ္တင္ၿပီး မ်က္ရည္ေလးေတြက်ဆင္းလွ်က္ေျပာလာတဲ့ လူႀကီးေလးေၾကာင့္ ေနေစး ဘယ္ေလာက္ခံစားလို႔ေကာင္းေနပါေစဆက္လုပ္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ပါ..။ သူ႕လူႀကီးေလးစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ကအေရးႀကီးတာမို႔ေလ... ။

ဒါ့ေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ခြန္စိုင္းေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေအာက္ခ်ၿပီး သူ႕ခါးမွာခ်ိတ္ၿပီးလက္ေတြကိုလွမ္းယူၿပီး..။

" မငိုပါနဲ႕ ခင္ဗ်ားရယ္..၊ ခင္ဗ်ားမႀကိဳက္ရင္ အဲ့ပုံစံမလုပ္ေတာ့ဘူးေလေနာ္.."

ထိုသို႔ေျပာေတာ့ လူႀကီးေလးက ေခါင္းညွိမ့္လာသည္။ ေနေစးက ခြန္စိုင္းရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ပုံစံေလးေၾကာင့္ၿပဳံးၿပီး..ခြန္စိုင္းကို ေကာက္ေပြ႕ကာ ထိုင္ရက္အေနအထားနဲ႕ သူ႕ေပါင္ေပၚတင္လိုက္သည္။

" က်ဳပ္ကိုဖက္ၿပီး အနမ္းေပး၊ Hmmm.. ဒီတိုင္းဆို ခင္ဗ်ားေလးမ်က္ႏွာဖုံးကြယ္ထားလို႔မရေတာ့ဘူး.. ဟာ့အာ့..."

" ဟင့္အင္း...ေျဖးေျဖး....Ahhh.. အဲ့နားကို...အာ့ ဆက္လုပ္ေနရင္...Immm "

" ေကာင္းလား..Umm ႀကိဳက္လား..ဟင္..၊ က်ဳပ္လုပ္တာေကာင္းလား..ဟာ့ရွီးး! "

" .....မေမး...နဲ႕ Immm "

" မရဘူး...ေျဖ..၊ ေကာင္းလားလို႔.. က်ဳပ္လုပ္တာခံစားလို႔ေကာင္းလား..အား "

" မ...ေျဖဘူး.. Ahhh "

ေနေစးရဲ႕ညစ္ပတ္တဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းပိုျပရွက္လာၿပီး ေနေစးကိုဆက္မနမ္းေတာ့ပဲ ပုခုံးကိုတင္းတင္းဖက္ၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိုဝွက္ထားလိုက္သည္။

" မေျဖဘူးေပါ့ေလ..ဟက္ "

ေနေစး က ခြန္စိုင္းရဲ႕ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့အသံေလးနဲ႕သူ႕အားဆြဲေဆာင္တာေလးကိုၾကားခ်င္ေပမယ့္ လက္မခံတဲ့ဒီလူႀကီးေလးေၾကာင့္ခပ္ညစ္ညစ္ၿပဳံးကာ.. ခြန္စိုင္း ခါးသိမ္သိမ္ေလးကိုကိုင္ေနရာကေန မက္မြန္သီးေလးႏွစ္ဖက္ကိုဖိႀကိတ္ထားၿပီး ခြန္စိုင္းရဲ႕အဓိကခံစားလြယ္တဲ့အေၾကာထုံးေနရာေလးကို ေအာက္ကေနသူ႕အရာနဲ႕ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ကာ အရွိန္နဲ႕သြင္းေနေတာ့သည္။

" အားးး.. အဲ့...နားမလုပ္..၊ Ahhh အက္ဒြက္ "

ေနေစး ထိုသို႔ေဆာင့္ခ်က္သြင္းလိုက္တာက ခြန္စိုင္းျမန္ျမန္ထုတ္လြတ္ၿပီးေတာင္းဆိုေစခ်င္လို႔ဆိုေပမယ့္... ခြန္စိုင္းက စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းလို႔ ေနေစးအရာကိုဆြဲညစ္ထားသလိုျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ေနေစးမွာ ခြန္စိုင္းရဲ႕ညစ္ထားတဲ့အားနဲ႕ ညီးၫူသံေလးေတြေၾကာင့္ ၿပီးခ်င္သလိုေတာင္ျဖစ္လာၿပီး..။

" အက္ဒြက္.. ကိုယ္...ကိုၿပီး...ေတာ့မယ္..."

" က်ဳပ္ကိုခ်စ္တယ္ေျပာ.."

ခြန္စိုင္းက ေန​ေစးတမင္ညစ္ေနမွန္းသိေတာ့ ေနေစးမ်က္ႏွာကိုအုပ္ကိုင္ၿပီး ႏွဖူးမွစ,ႏႈတ္ခမ္းထိပင္ တစ္မ်က္ႏွာေလးနမ္းရွိုက္ၿပီး...။

" ခ်စ္တယ္.. မင္းတစ္ေယာက္တည္းကို...အာ့ အရမ္းခ်စ္..တယ္လို႔၊ Ahhh "

" က်ဳပ္လဲခ်စ္တယ္..စိုင္းဟြမ္.. ၊ ခင္ဗ်ားကို...ဟာ့ရွီး.. က်ဳပ္ၿပီး..ေတာ့မယ္ "

ေနေစး အံတင္းတင္းႀကိတ္ကာလက္အေၾကာေတြေထာက္လွ်က္ စိတ္ခံစားခ်က္ျမင့္လာတာနဲ႕အမွ် ေနေစးက ခြန္စိုင္းခါးကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ကိုင္ထားၿပီး ေအာက္ကပင့္ေဆာင့္ေနယုံရွိေသးတယ္...ခြန္စိုင္းက သူ႕တင္ပါးကိုႂကြၿပီး ေနေစးနဲ႕အတူ လႈပ္ရွားလိုက္ခ်ိန္မွာ ေနေစး ထပ္ၿပီးေတာင့္ခံနိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ေပ။

" အာ့ ၿပီးၿပီ... ၊"

ခြန္စိုင္းက သူ႕အရာကိုကိုင္ၿပီးလႈပ္ရွားလိုက္တဲ့ခဏမွာ ေနေစးဗိုက္ေပၚထုတ္လႊတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ေနေစးက သူ႕ဗိုက္ေပၚက ခြန္စိုင္းအရည္ၾကည္ေတြကိုေတြ႕ၿပီး အခ်က္ေရေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေစာင့္ၿပီးေနာက္မွာ...၊

" အမ္းး, က်ဳပ္လဲ ၿပီးၿပီ... ဟာ့.. ဟာ့ရွီး! "

ခြန္စိုင္း အတြင္းထဲမွာပဲ ထုတ္လြတ္လိုက္ေတာ့သည္။

ႏွစ္ဦးသား ရွည္လွ်ားလြန္းတဲ့ပန္းတိုင္းတစ္ခုကိုစုံညီစြာအတူတူေလွ်ာက္လွမ္းၿပီးေနာက္ ခြန္စိုင္းမွာေတာ့ ေျခကုန္လက္ပန္းက်လွ်က္ နည္းနည္းေလးေတာင္မလႈပ္နိုင္ေတာ့ပဲ ေနေစး ရင္ခြင္ကိုမွီၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။ ေနေစးသည္ သူ႕ရင္ခြင္ထဲမွာ အသက္ရႉမွန္မွန္ေလးနဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ခြန္စိုင္းကိုၾကည့္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြက စိတ္ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္မိေတာ့သည္ ။

ေနေစးအတြက္ ခြန္စိုင္းကိုပိုင္ဆိုင္ရဖို႔ ဘဝမွာတစ္ခါမွမေတြးခဲ့ဖူး၊ မလုပ္ခဲ့ဖူး ၊ မသင္ခဲ့ဖူးတာေတြကအစ အားလုံးလုပ္ခဲ့ဖူးၿပီ။ ဒါဟာ ခြန္စိုင္းအတြက္ ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္တာမို႔ ေနေစး အတတ္နိုင္ဆုံးစိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ထားေပမယ့္လည္း လက္ေတြ႕မွာအရမ္းခက္ခဲလြန္းေနသည္။

ဒါ့အျပင္ ေနေစးအတြက္လဲ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ပထမဦးဆုံးျဖစ္တည္လာတဲ့အေသြးအသားနဲ႕ ေပါင္းစပ္ျခင္းမို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔မျဖစ္နိုင္ခဲ့ေပ ။

" ဟင့္... နာတယ္.. "

အိပ္ေနရင္းေယာင္ေနတာလားမသိ၊ တီးတိုးညီးလာတဲ့ ခြန္စိုင္းအသံေလးနဲ႕ မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းေလးနဲ႕အတူ လွပၿပီးသနားစဖြယ္မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္ ခြန္စိုင္းတြင္းေပါက္ေလးထဲက မထုတ္ရေသးတဲ့ ေနေစးရဲ႕သားရဲေကာင္ႀကီးက မာ​,ၿပီးႀကီးလာသည္။ ဒါ့အျပင္ ခြန္စိုင္းလည္တိုင္းေဖြးေဖြးေလးနဲ႕ ပခုံးေလးေတြမွာလဲ ေနေစးလုပ္ထားတဲ့အခ်စ္အမွတ္အသားေတြအျပည့္ျဖစ္ေနတာက ရင္ဖိုစရာမဟုတ္လား။

* က်ဳပ္ခင္ဗ်ားနဲ႕ ထပ္ခ်စ္ခ်င္ေသးတယ္ စိုင္းဟြမ္...ခင္ဗ်ားငိုသြားမွာစိုးလို႔သာေနာ္....ဟူးးး *

_________________________________________

ဒါေရးတာ..က်ယ္မ ဟုတ္ပါဘူးေနာ္..🌚😂

# VOTE & CM PLEASE 🤙
#19 - September - 2021 -9 : 20 PM
# MOEWATHAN ❣
__________________________________________

Continue Reading

You'll Also Like

865K 86.1K 116
Zawgyi.. Rebirth ပုံစံေလးေရးမွာမို႔လို႔ အမွားပါရင္ခြင့္လႊတ္ေပးပါ.. VVက အခုမွ ႀကိဳးစားၿပီးအားထုတ္ေနရတဲ့ Author ေပါက္စေလးပါ.. ေရွ႕မွာလည္း fanfic...
1.2M 91.3K 126
credit to original author Shui Qian Cheng. This story belongs to Rosy0513 . I am just a translator. This cover photo is not belong to me.
1.3M 45.3K 61
Myanmar × BL Uni/Zaw [ 2 ] Warning..... Start Date: 29.9.2023 End Date: 20.11.2023 Photo Crd
9.4K 471 12
ဘဝဆိုတာပန်းချီကားတစ်ချပ်လိုပဲ~~ ပန်းချီကားရဲ့ လှပခြင်း ၊ သေသပ်ခြင်းဟာဆေးရောင်ခြယ်တဲ့ ပန်းချီကားပိုင်ရှင်ပေါ်မူတည်တယ် ။