Arabayı kenarda durdurdum. Arka kapıyı açıp Medusanın içeri girmesini izledim.
"Sen kendini adam sanan bir çok şerefsizden daha çok akıllısın kızım. Annesinin kızı!" Öpücük attığımda havlayarak dilini çıkardı.
Arabayı tekrar çalıştırdım.
Benzinliğe gelene kadar sessiz bir yolculuk yaptık. Sonunda kamyonet tarzında bir araç görünce gülümsedim. Arabadan inmeden önce saçlarımı düzelttim.
Düzgün bir Almancamın olması ile beraber sarışın olmamla çoğu kez Alman olduğuma karar versem bile evdekilerin Türkçe konuşması sürekli beni bu düşünceden itiyordu. Boz Vurgun da bir Türk.
Türk olabilir miyim?
Kamyonetin sahibini görmem ile yanına gittim hemen. Akıcı bir şekilde adamla sohbete girdim.
"Ne tarafa gidiyordunuz bu arada?" Adam süzüp bir süre braletimin açık kısımlarına baktı.
"Kuzey tarafına doğru. Sen güzellik?" Göz devirmeden sohbeti bitirdim.
Bana o adamın verdiği telefonu çoktan kamyonetin arkasına atmıştım.
Beni Almanyanın Kuzeyinde arayabilirdi o.
Ben başka yöne doğru giderken hem de.
Arabayı bulunduğu yerde bırakmam gerekiyordu. Boz Vurgunun arabasından kurtulmam şarttı. Ancak telefonun ayarlarını saniyeler içinde yapıp güvene almıştım. Arabadan çantamı ve ceketimi alıp Medusaya işaret verdim.
Yanımda para yoktu sorun değildi.
Teklonoji çağındaydık değil mi kızım?
♤♧♤♧♤♧♤♧♤♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤
"Ah Bayan Bruce bana mesaj atınca çok şaşırdım. Arabalarını nadiren isterdi o." Onaylayıp elindeki Range Rover 'ın anahtarını aldım.
"Kolay gelsin Bay Pronc" Arabaya binip garajdan çıktım sorunsuz bir şekilde. Ilerdeki parka gelince durdum. Medusa laptop ve çantamın başında nöbet tutuyordu. Yanına gidip başını öptüm.
"Arabamız hazır bebeğim. Koş bakalım. " Medusa hızla arabaya ilerlerken Megan Bruce adındaki milyoner kadının şirket ve özel hesaplarından çıkış yaptım laptopumdan. Eminim ki eksik olan Range Rover'ını fark etmesi yıllarını alacaktı. Çantamı da alıp Medusanın yanına gittim.
"Arka koltuk kızım!" Medusa usulca arka koltuğa yerleşirken laptopu çantama yerleştirip ön koltuğa koydum. Üzerimdeki ceketi de koyup şoför koltuğuna geçtim.
"Araba işi tamam ama yine de sanırım biraz para bulmamız gerek." Medusa kafasını arabanın döşemesine koymuş uyukluyordu.
Gülümseyip Bozun telefonunu açtım.
Son aramalar kısmında kayda değer bir isim aradım. En sonunda buldum.
Kurşun Ali Koran!
Kurşun?
Arama kısmına basıp hapörlere aldım. Arabayı çalıştırıp parktan uzaklaşırken sonunda telefonu açtı karşıdaki kişi.
"Ulan yüzsüz it!" Yaşlı adamın bağırma sesi ile kaşlarım çatıldı.
"Kaçmaya devam et Boz! Torunumu elinden kurtaracağım! Duydun mu lan şerefsiz! Seni oğlum bildiğim,torunum dediğim gün ki kafama sıçayım. Hele bi torunuma zarar vermiş ol. Ölmek için yalvarırsın. Ne yüzle aradın ha! Kara Masa yı elinden aldık,bütün yediğin bokları ortaya döktük. MIT her yerde seni arıyor pezevenk! Az kaldı. Az kaldı seni ayaklarımın dibinde görmeme. Torunum li-"
Telefonu kapattım daha fazla dayanamayıp.
Yaşlı başlı adamda da ne enerji varmış be!
Sövmek için bağırmak için bu günü bekliyormuş resmen.
Telefonu kenara koyup uyuyan kızıma baktım arka koltukta.
Almanyada değildi gerçekler.
Türkiyeye gitmem gerekiyordu.
Yakalanmadan!
♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤
"Medusam 4 tane seçenek var. Hangisi annem?" Medusa 3 defa havlayınca güldüm.
"Bu bankayı da severim." Laptopumu dizlerime koyup kodları yazmaya başladım. 10 dakika sonra sistem bana yeni bir banka numarası verdi. Numarayı avuç içime yazdım. Laptopumu kapatıp yan koltuğa koydum.
"Bekle beni." Arabadan inip üzerimi düzelttim. Bankaya doğru ilerledim. Içeride çok sıra olmadığı için gülümsedim. 2 3 dk içinde benim numaram yanınca bankada duran kadının yanına ilerledim.
"Para yatırma mı para çekme mi?"
"Para çekme!"
"Banka numarası lütfen." Önüme koyduğu cihaza elimdeki numarayı yazdım hemen.
Kadının ekranına gelen sayfa ile gözleri kocaman oldu.
"Hoşgeldiniz tekrardan hanımefendi. Ne kadar çekeceğiniz miktar?"
Sürtük!
"Hepsini!" Kadının gözleri yerinden çıkacaktı ki hemen ayağa kalkıp VIP tarafı gösterdi.
"Buyrun sizi burada bekletelim biraz. Para hazırlanana kadar kahve içmek ister misiniz?"
"Gerek yok." Koltuklara oturup sanki benim telefonum gibiymiş gibi Bozun telefonunu karıştırmaya başladım.
Rehberindeki çoğu isimi yeni görüyordum.
Arsel K. ne ya!
Parseldir o.
Göz devirip rehberden çıktım. Mesajlara girdiğimde şaşırdım. Bomboştu. Oradan çıkıp galeriye girdim. Dosya tarzında açılınca sayfa göz gezdirdim.
En alttaki "L.K." dosyasına bakacakken önüme bir çanta bırakıldı.
"Buyrun efendim. Hesaptaki tüm para burada. " çantayla gelen para ile herkesin bakışları bana dönmüştü. Parayı getirende bir adamdı.
Büyük ihtimal müdür.
Telefonu cebime koyup ayağa kalktım. Çantayı alıp çıktım bankadan.
Bu sefer ki çektiğim para da başka milyonerin hesabındandı.
Teknoloji işte...
Günün sonunda tuttuğumuz dairede yemek yiyorduk. Medusa yemeğini yedikten sonra uykuya çekilirken ceketimin iç cebine yüklü miktarda para koydum. Bıçaklarımı kontrol edip evden çıktım. Butik mağazadan geçerken kenarda duran siyah şapkayı kafama taktım.
Salaklar.
Evdeyken ezberlediğim yol krokisi ile sonunda Şeytanın Yerine geldim. Etraftaki saçma sapan insanları görmezden gelip yolun yanındaki dükkana girdim.
"Kapal-ama sana her zaman açık bebeğim." Dövmeli genç adam oturduğu yerden kalkıp önce bi süzdü.
"Burada ne arıyorsun barbi?"
Suratına kussam ne yapabilirsin ki?
"Kimlik ve pasaport. En acilinden ve en sağlamından." Adam gülerek bana yaklaştı.
"Öyle mallar için ödeme ağır ve farklı olur güzellik. Emin misin?" Elini havaya kaldırıp dokunmaya bana dokunmaya kalkışınca gülümseyip şortumun ucundan bıçağımı çıkarıp adamın ufaklığına hafiften bastırdım.
"Aklından geçenleri farklı yollarla sana uygulamamı istemiyorsan, istediklerimi ver. Para sıkıntı değil. Ancak," adamın titreyen göz bebeklerine baktım.
"Ters hareketinde ufaklığına veda edemeden koparacağımı da unutma." Gülümseyip bıçağımı çektim.
"Hızlı ol Leo!" Adam şaşırdı.
"Nerden bi-"
"Italyan asıllı annenin sana seslendiği ismi mi nerden biliyorum? Hani şu Kölndeki lüks evde savunmasız bir şekilde uyuyan kadının?" Leo az önceki gevşek halinden çıkmıştı.
"İstediklerini vereceğim." Hızla dolaptan bir şey çıkardı. Kasaydı. Şifreyi 2 defa yanlış girince ofladım.
"Şifren 1367. Unuttuysan bilgin olsun." Leonun elleri titrerken bana bakakaldı.
"Leo,hadi! En acilinden dedim?" Kafasını sallayıp şifreyi girdi. Içinden çıkardığı ve zaten bildiğim Lora Wind isimli kimliği ve pasaportu uzattı. Kaşlarımı kaldırdım.
"Leo? En güvenlisi?" Elimdekini alıp sonunda beklediğim kimliği ve pasaportu uzattı. Cebimden paraları çıkarıp masaya bıraktım.
"Güzel alışverişti. " arkama dönmemle güldüm.
Bıçağımı çıkarıp belimi bükerek geriye döndüm ve bıçağımı boğazına dayadım.
Havada asılı kalan elindeki silaha baktım.
"Leo, Leo? Arkadan saldırmak ayıp ama." O hamle yapamadan bıçağımı kıvrak bir hareketle ufaklığa soktum.
"Ağhh!" Yere çöken Leonun elinden düşen silahı ayağımla uzağa ittirdim.
"Uyarmıştım seni. Ama zaten 3 gün önce buraya gelen kadına tecavüz ettiğini öğrenince,güzel bir alışveriş yapsak da ufaklığına veda etmen gerektiğine karar vermiştim. Kızma bana ama." Elimdeki kanlı bıçağa baktım.
Üzülerek kurtulmam gerekiyordu ondan. Ilerdeki çöp öğüten aracı görmem ile güldüm.
Yavaşça yanından geçerken kimseye belli etmeden içine attım.
Şeytanın yerinden çıkarken elimdeki kimliği açtım.
Türkiyeye Ecem Yıldız olarak gidiyordum.
Babası Türkiyede Çelik ve Demir Fabrikalarının çoğunluklu sahibiydi. Almanyada paralı okuyan Ecem Yıldız'ın son senesi bitmiş ve babasının yanına uçakta VIP bölümde dönüyordu.
Son derece titiz hazırlanmıştı kayıtlarda bu kimlik.
Bunu bilerek gitmiştim.
Süprizlerden nefret ederdim.
Arabasız olduğum için yürüyerek eve geçerken yoldaki çift ile duraksadım.
"Ya yemeyeceğim aşkım." Adam kafasını iki yana sallayıp elindeki çikolatayı tekrardan kızın ağzına tuttu.
"Olmaz aç ağzını bakayım. Aa."
"Doydum Uzay ben yeter ya!" Adam kafasını iki yana sallayıp telefondaki açık hesap makinesini gösterdi.
"Daha alman gerekn 340 kalori var. Aç ağzını bebeğim." Kız dudaklarıni birbirine bastırıp kafasını iki yana sallarken elindeki kurabiyeyi bıraktı adam. Kızın yanaklarına iki elini koyup durdurdu. Kocaman gözlerle baktı adama kız.
Adam hızla kızın dudaklarını öpüp geri çekildi. Kız dudaklarını serbest bırakırken adam tekrar öptü.
"Bu sevmek değil artık güzelim, bu ölüp bitmek! Her zerrine hem de." Kız utanırken adam bıraktığı kurabiyeyi kızın ağzına soktu.
"Ozoy yo!" Adam gülerken kız da ağzı dolu gülümsedi.
"Hanımefendi önünüze baksanıza!" kafamı iki yana sallayıp çarpıştığım kadından uzaklaştım.
Elim hızlanan kalbime gitti.
Az kaldı, hissediyordum.
Her şeyi öğrenmeme, hatırlamama çok az kaldı.
Biraz kafamı toparlayıp eve geçtim. Medusa koltukta uyuyordu. Onu da yanımda götürmem gerektiği için VIP biri olmam gerekirdi. Bu kimlik en iyisiydi.
Üzerimi çıkarmadan diğer koltuğa yattım. Belimden bıçağımı çıkarıp yastığın altında koydum.
Yarın güzel bir gün olacaktı.
Eminim.
♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤♧♤
Yazar Hazretlerinin Ağzından cjajcjzjcnznnx
Cihan sıçrayarak uyanmış elini yatağın yan tarafına atmıştı.
Lina yoktu yanında.
Yine.
Geri yatıp gözlerinden akan yaşları sildi. Rüyası o kadar gerçekçiydi ki, o burada sanmıştı. Yanında sanmıştı.
"Bir çok kitap aldım ikimize güzelim. Sen gelmeden hiçbirini okumayacağım. Beraber okuyacağız. Seni bulacağım. Korkma."
Burnunu çekip ayağa kalktı. Masasına oturup bu sabah incelediği dosyayı tekrar incelemeye başladı.
"Korkma abim, bulacağım seni."
Cihan sabaha karşı tekrar dosyaları incelerken Mert de onun gibi uyanıktı.
Karanlık odasında duvarın dibinde oturmuş elindeki yanmayan gece lambasını izliyordu.
"Bugün senin odama girip bu lambayı yakmanı beklediğim 909.gün. Tam 2 Yıl 5 ay 28 gün oldu abla." Akan göz yaşını umursamadı.
"Karanlıktan korkuyorum ben, bunu sen biliyorsun sadece. Neden gelmedin hala. Sana ihtiyacım var." Hıçkırması ile eli ile ağzını kapattı.
"Abla dün doğum günündü. Bizden,benden alındığın, çalındığın gün. Baran abim her zaman ki odanda geçirdi o günü. Annem mutfakta. Cihan abim dosyalarla. Arsel abim ilaçlarla uyuyarak, babam ve Toprak abim şirkette. Barın abim ise elinde silah bastığı depolarda." Lambaya sarıldı Mert yavaşça.
"Ben,ben ise hayallerimde geçirdim o günü." Kafasını duvara yasladı.
"Yanımdaydın. Sana aldığımız hediyeleri açıyordun gülerek." Gülümsedi Mert yavaşça.
"En çok benim hediyemi beğeniyordun ama. Ç-çünkü ben hep senin rakipsiz en sevdiğindim. " kafasını iki yana salladı.
"Geri gel söz veriyorum Edizi kıskanmayacağım artık." Gözlerini sıkıca yumdu.
"Geçen hafta Ediz, seni sordu. Miran abim ağlayan Edizi susturamadı. Doğrusu biz de susmadık ağlamaktan. " kahkaha attı Mert ruhsuzca.
"Gel ve dalga geç hemen. Ferit abi, Oğuzhan abi, Barış abi ve Sinan abi bile ağladı. Kocaman adamlar ağladı abla." Daha da güldü Mert.
"H-hatta amcamgilinde gözlerinden yaşlar aktı. " kafasını iki yana sallayarak gülmeye aynı zamanda ağlamaya devam etti.
"Ediz senin odanda uyuyarak sustu. Onu oradan çıkarmak istedim ama yapamadım. Giremiyorum oraya abla!" Kafasını geriye vururken lambaya daha sıkı sarıldı.
"Senin olmadığını bildiğim o boş odaya giremiyorum."
Mert her gece olduğu gibi karanlıkta ablasına seslenirken Toprak şirketteki koltuğunda elindeki viski ile dışarıyı izliyordu.
Zaten sessiz olan Toprak, son 2 yıldır o kadar az konuşmuştu ki, onun sesini unutanlar olmuştu.
İstemedi konuşmak. Sanki konuşursa, gülerse,aklından bi an olsun Lina'yı çıkarırsa, Lina tamamen kaybolacak diye korktu. Gecenin son bardağını da kafasına dikti.
Ayağa kalkıp Koranlardan nefret eden, Lina'yı alabilecek insanların listesine bakındı. Tek tek inceledi. O da Cihan gibi onu bulacağını umut etti.
Cihan, Boz'un düşmanlarına bakıyordu.
Toprak ise Koranların düşmanına.
Baran ve Barın ise Bozun dostlarına.
Saat sabaha yaklaşmış evdeki herkes uyanıktı. Arsel yatakta sırılsıklam olmuş sağa döndü.
Lina ağlayarak ona bağırıyordu. Kollarından tavana asılan Lina'nın vücudunda açık yaralar kanarken biri tekrar karnına vurdu sopa ile. Lina kan kusuyordu. Arsel ona ulaşmak istedikçe Lina daha çok darp ediliyordu. Abisine baktı Lina gözleri kapanmadan önce.
"Sizin yüzünüzden abi." Arsel yataktan kalkarken Lina ya bağırdı.
"Abicim geldim. Buradayım. " etrafında onu göremeyince bağırarak saçlarını yolmaya başladı.
"Bizim yüzümüzden. Allah kahretsin! LİNA!" Baran koşarak odaya girerken Arsel çoktan kendine zarar vermeye başlamıştı. Zor bela Arselin ellerini tuttu. Odaya onunla beraber giren Barın,ikizine baktı ne yapabilirim diye. Baran ona iğnenin yerini tarif ettiğinde,Barın koşarak oradan ayrıldı.
"Abi? Bırak. BIRAK BENİ!" Barının getirdiği iğneyi zorla Arsele yaparken Arsel gözleri kaymadan önce Baranın yakasını tuttu.
"Çok acıyor canı abi. Çok acıyor!" Barın dolan gözlerimi saklamak için odadan çıktı. Hızla banyoya girip kapıyı kilitledi.
Güvendiği adamı tarafından kaçırılmıştı Lina. Kardeşim dediği adam, öz kardeşini almıştı. Akan göz yaşını görünce sinirle dolaptan jileti çıkardı.
"Ağlamak sana haram Barın! HARAM!" kolunun üstüne attığı 2 çizik ile,kapanan yaralarına yenisi eklenmiş oldu. Akan kanı izlerken Lina'yı düşündü.
Ona daha bir kez bile sarılamamıştı.
Saçlarını okşamamıştı.
Kokusunu içine çekememişti.
Siyah kazağı tekrar giyerken jileti çöpe attı.
"Allah belamı versin be güzelim!"
Koran ailesi yıkılırken tek tek, Bora,Lina'nın asla bozmadığı odasında yatağında yatıyordu.
Sarıldığı kıyafetlerle hayal kurarak uyumuş olan Bora, rüyasında,Bal kızıyla beraber yatıyordu. Onun saçlarını öpüyor,belinden sıkı sıkıya tutmuş, birinin onu elinden almasından korkarcasına sıkıca sarılıyordu.
Uzay ise gözleri gökyüzünde başka bir şişenin daha dibini buluyordu.
"Bak bu yıldızı sana alalım" sarhoş dili tam dönmeyen Uzay yanında hayali olan Lina ya gökyüzündeki en parlak yıldızı işaret etti.
"Ne güzel parlıyor dimi?" Lina ya dönüp baktı. Oda gülümsüyordu.
"Aynı senin gibi değil mi?" Hıçkırıp yeni bir şişe açtı.
"Ya da vazgeçtim!" Linaya doğru dönüp bu sefer o şekilde yattı.
"Tüm gökyüzünü satın alalım. Hepsi senin olsun. Karanlıkta al birini kullan. Ha güzelim. " elindeki şişeyi kenara koyup ona dokunmadan elini uzattı.
"Kaybolma!" Gözünden akan yaşla gülümsedi.
"Dokunmayacağım asla. Ama kaybolma sen de." Lina gülerek gökyüzüne bakıyordu. Uzay ise kendi gökyüzüne, Linaya bakıyordu.
Herkesle birlikte mahvolan biri daha vardı.
Lina'nın civcivi.
Sebastian Lina için yine taze taze pastasını yapmış tüm gün onu beklemişti.
Gelmemişti ama.
Ağlayarak yediği pasta bitince ayağa kalktı. Çalışanlarını umursamadan dükkandan çıktı.
Sebastian, sırf Lina gelip ona kızsın diye saçlarını kesmişti. Gülümsemeye çalıştı ağlasa da.
Biliyordu ki saçlarını kestiğini görünce duyunca gelecekti.
Kaldırımda yürürken karşıdan geçen uzun sarı saçlı kadın ile durdu.
Lina geldi sandı!
Lina bulundu,döndü sandı. Koşarak arabaları umursamadan karşıya geçti. Kadına yetişip omzundan tutup kendine çevirdi.
"Baby?" Kadının omzunu bırakıp geri çekildi.
"Excuse me!" Kadın bir süre daha Sebastiana baktı. En sonunda omuz silkip yoluna devam ederken Sebastian da kaldırıma oturdu.
"Nerdesin Baby? Nerdesin?"
Öhöm öhöm
Kestik!
Nasıl gidiyor kuzular 😻
Yeni sezon bol bölümlü geçsin biraz istedim😂
Eee sizce Lina nın yeni hali nasıl?
Abiler, Uzay ve Sebastian :(
Bir de Leo için emoji koyalım ahhahxbab 😈
Keşke her tecavüzcüye bu cezayı verebilsek değil mi aşklar 🙄
Neyse hayal kurmayalım yine TCöhöDEYİZöhöSONUÇTA...
Yeni bölüm ne zaman derseniz valla ben de bilmiyorum. Hızlı yazarsam bugün,yazamazsam yarın ya da diğer ki gün.
Yani birazcık yoruldum aşklar yazmaktan xksjxjs
Ama çok da güvenmeyin bana yine üst üste 3 4 bölüm de atabilirim 😅
Yeni bölüme kadar kendinize iyi bakın bebişlerim 💙💙
Sizleri seviyorumm❤❤