4
Ariela Moon Lerona
Minsan talaga may mga taong mabubuhay nalang sa paniniwala sa pag-aakala. Katulad ko na nag akala na matapos matikman ni Jaedan ang sinigang na luto ko mag babago na ang pakikitungo niya sa akin pero mali pala ako.
Mas lalong naging demonyo ang hayop! Kumbaga nag pakabait para lang makatikim ng sinigang! In short patay gutom!
"Hoy ikaw nga ang mag urong dito!" Singhal ko kay Jaedan ng aalis na Ito para pumunta sa taas.
Nag taas lang siya ng kilay, "why would I? Nag luto ka diyan kaya dumami ang urungin kaya mag urong ka mag isa mo."
Umirap siya bago tuluyang pumunta sa taas. Babatuhin ko pa sana ng tsinelas kaso nawala na siya sa paningin ko.
Sana nga mag laho na siya sa paningin ko!
Wala 'din akong nagawa kun'di ako ang mag urong. Kasirola, pinggan, utensils at mga baso lang naman ito kaso ang tamad pa 'din ni Jaedan! Nakikain naman siya ng sinigang eh!
Padabog ko hinugasan ang mga hugasin, mabuti nga at hindi nabasag yung isang baso dahil sa pagdadabog ko.
Madali lang 'din ako natapos. Nag punas muna ako ng kamay sa kitchen towel bago napagdesisyunan na nag walis na 'din.
Hindi ko namalayan na pati sa labas ng bahay, sa garden ay nakapagwalis na 'din ako. O my god! Ang init pa naman! Nasobrahan yata ako sa kasipagan.
Pawisan tuloy ako na pumasok sa loob, naabutan ko pa si Jaedan na pababa pero hindi ko nalang pinansin at umakyat ako sa taas at nag tungo sa kwarto.
Nag linis lang ako ng katawan ko dahil ang lagkit ng pakiramadam ko bago ako bumaba at nag tungo muli sa kusina para sana uminom ng tubig ng naabutan ko si Jaedan doon, umiinom ng juice.
Napangisi nalang ako ng makitang wala siyang imik. Ang sarap gimbalin ng buhay niya!
"Painom naman ng juice!" Pag pukaw ko sa lumilipad na isip niya.
"Kumuha ka--"
Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya ng hablutin ko ang baso ng juice niya bago nilagok iyon. Inilapag ko yung baso sa harapan niya.
Natawa nalang ako sa reaksiyon niya.
"Salamat." Nakangiting sabi ko.
"What?! N-Nainuman ko na iyon." Sabi niya.
Natawa nalang ako. Ang dali namang makalimot ng tao na ito!
"Mr. Acosta baka nakakalimutan mo na natikman ko na ang laway mo so don't mind na okay?" Sabi ko.
"Tsk. I don't even like to kiss you, nairita lang ako sa iyo. At isa pa hindi ka marunong humalik." Nakasinging usal niya.
Gago to! Nagulat lang talaga ako kaya hindi ako nakatugon! Atsaka hindi talaga ako marunong humalik.
"Normal lang yun sa walang experience Mr. Acosta."
Tila nasamid naman siya sa sinabi ko. Balak ko pa sanang hatawin ang likod ng dospordos ang likod eh!
"Do you mean? You're a virgin?" Hindi makapaniwalang really niya.
Tumango lang ako sa tanong niya. Duh kahit mukha akong spoiled brat pero disente ako no! Malayo sa iniisip ni Jaedan.
"Teka nga maiba tayo sa usapan… Aalis nga pala ako mamayang hapon, may kikitain lang ako na friend." Pag-iiba ko sa usapan.
"Kaibigan ba talaga? I'm telling you Ariela. Kapag ibang lalaki ang kikitain mo humanda ka sa akin."
"Paki mo ba kung lalaki ang kikitain ko, wala naman tayong pake sa isat-isa diba?" Sabi ko, "basta aalis ako mamaya."
"Fine! Do whatever you want, I don't mind your businesses anyway." Aniya sa matigas na ingles.
"I don't mind your chuchu," I mimicked.
"May sinasabi kaba?" Pukaw niya.
"Wala sabi ko wala 'din akong pake sa mga gagawin mo che! Bahala ka na nga diyan! Iiglip muna ako, ang hirap makipag plastikan sa iyo!" Umirap nalang ako bago umalis sa harapan niya.
~*~
Gamit ang sasakyan ko na pinadala ko dito kila Mommy dahil naiwan ko sa bahay namin. Ay nag punta ako sa coffee shop ng isang kaibigan ko.
Long time no see na 'din kasi lalo na at busy ako sa hospital, katulad nalang ng mga nakaraang araw. Sunod-sunod ang dumating na manganganak. Hindi kinaya ng mga OB! Susme!
Ayaw pa kasing mag family planning! Pati kami stress! Chos!
"Ora!"
Napitlag si Ora— my gay best friend— ng walang pasabi ko siyang kinalabit at tinawag. He's busy doing some orders, muntik pa nga niyang mabitawan ang isang tasa ng kape dahil sa gulat.
Natawa nalang ako sa reaksiyon niya.
"Ano kaba Ariela! Aatakihin ata ako sa suso niyan!" Reklamo niya.
"May suso ka girl?" Pang-aasar ko dito.
"Panira ka ng moment! Sarap mo kutusan!" He said.
Inirapan lang niya ako bago siya tumawag ng isang empleyado. Inutusan lang niya iyon na dalhin yung hawak niyang order para dalhin sa customer.
"Hello Dra. Lerona," bati sa akin ng empleyado na tinawag niya.
"Hello Misis," Bati ko 'din sa kanya, "kamusta na si baby?"
"Ay naku po ang lusog po ng anak ko doc!" Masiglang sabi niya.
She's one of my patients. As I remember her name, it's Joanna. Siya yung pasyente ko na inabot na sa loob ng sasakyan ng panganganak. Mabuti nalang at papasok pa lang ako sa loob ng hospital ng maabutan ko sila kaya ako na ang nag handle.
Thankfully, naideliver ang bata ng maayos at malusog.
Hindi 'din nag tagal ang lil chitchat namin ng yayain na ako ni Ora sa isang table. Katabi Ito ng glass wall at kitang-kita ang mga nag dadaang sasakyan at mga papasok na customer.
Bumaling ako sa harapan ng mag lapag si Ora ng tasa ng black coffee sa harapan ko at ganoon din sa kanya.
I just smiled at him before I sip on the cup of my coffee.
"So girlalu! Ano na ba ang ganap? Long time no see ha? Last meet up natin, noong ginimbal mo ang buong galaxy about sa arrange marriage mo! God kaloka!" Panimula ni Ora.
I just sighed at nahalata naman ni Ora ang lahat kaya nanahimik muna siya.
Siya lang ang nakakaalam sa lahat ng ito. Bilang isang matalik na kaibigan at pinagkakatiwalaan ko naman siya eh sinabi ko na ang lahat, I don't want to keep my frustrations inside kaya inilabas ko lahat iyon kay Ora which is palagi ko namang ginagawa kapag may problema ako. That's why I'm thankful about sa baklang ito.
"Right. Now tell me about the guy Ariela." Sabi niya.
Humigop ako ng kape sa tasa ko bago ako nag salita.
"Well he's kind of snob and you know? Mayabang at judgemental." I explained.
Napangiwi naman siya sa sinabi ko.
"Ay sayang ang papi, sayang talaga, tsk." Umiling pa siya. "Pero wait lang ha bruha? Bago ko sabihin na sayang tell me about his appearance! Kasi naman wala man lang big announcement at pag kikita! Now tell me, gwapo ba?"
Napangiwi ako sa tanong, "well he's kind of? I mean he's handsome but his personality is driving me crazy."
"Trulaley ka diyan girl, eh ano ba? Inaalipusta ka ba? Sinasaktan ka ba? Ano? Tell me, bibigwasan ko talaga siya!" Sabi niya na ikinatawa ko naman.
He's serious and I know he's not joking dahil kapag nag sumbong talaga ako sa kanya, susugod ay susugod talaga siya ng walang paalam. Sayang nga si Ora, ang gwapo pa naman, mabait, sweet at macho, pero mas macho si Jaedan.
Napailing nalang ako sa naiisip ko! Good god!
"Hindi naman niya ako sinasaktan… Physically, but Mentally, yes he is, he's kind of harsh to me lalo na when it comes to my parents, there where times na sinabihan niya na mangagamit ang magulang ko at isa 'daw akong spoiled brat." Usal ko.
Napailing nalang si Ora sa sinabi ko, "makitid siguro ang utak bessy, kung ako iyon nabigwasan ko na siya."
Natawa ako sa sinabi niya. Hindi naman ganoon kadali mabigwasan si Jaedan, baka ako pa ang mabigwasan niya. Sa tangkad niyang iyon? God! Wish I was too!
"Eh anong plano mo bes?" Tanong ni Ora.
Napabuntong hininga ako, "I don't know bes, siguro ay papatagalin muna namin ng ilang buwan or something at makikipag divorce ako sa kanya."
"Divorce?!" Gulat na tanong ni Ora. "Sigurado ka diyan?"
"Uhm, yeah? I guess? Sigurado naman na gusto niya 'din iyon." Sagot ko.
"Hindi mo man lang ba bibigyan ng chance? Malay mo mag bago ang pakikitungo niya sa iyo? Malay mo makabuo kayo ng pag mamahalan na achuchu na iyan."
I don't know if I can give it a chance since walang namang cooperation si Jaedan. Isa pa galit nga siya sa magulang ko diba? Which means ma lilink na naman siya sa magulang ko at baka kung ano pa ang masabi niya. Ayoko pa naman sa matabil niyang bunganga.
"It's impossible…" Bulong ko.
"Sabagay… Ayon sa mga details na sinabi mo, malabo… malabo talaga lalo na at arrange marriage lang kayo, you both don't want at parehas lang kayo nabigla."
"Pero sa totoo lang ha? Kahit arrange marriage may nabubuong pag mamahalan, you know? Kahit papaano may pag-asa… If you're going to give it a chance." Sabi niya.
Napangiwi nalang ako sa sinabi niya. Minsan talaga may mapupulot ka 'din na aral sa kanya kahit minsan ay kalokohan ang lumalabas sa bunganga niya.
Iniba nalang namin ang topic dahil hindi na kami masyadong nakapag kamustahan pa. Nag usap lang kami sa mga nangyari this past few weeks at kung anong mga pangyayari sa buhay namin.
Hindi 'din naman ako nag tagal sa coffee shop dahil baka abutin pa ako ng gabi lalo na at hapon na, siguro ay babalik nalang ako sa susunod na araw kung hindi busy at hindi madami ang pasyente sa hospital.
"Ingat ka sa biyahe ha? Love you bes!"
"Love you too bes,"
I waved my hands bago ako nag lakad patungo kung saan nakapark ang sasakyan ko. Agad naman akong pumasok at inistart ang engine ng sasakyan ko.
I was about to drive when my eyes caught someone. Kumunot ang noo ko dahil sa nakita ko, I don't know if it's just a dream or something!
I saw Jaedan… may kasama siyang babae at nakaakbay pa siya dito. He's smiling and it's a rate sights, she's probably his girlfriend. Ramdam ko ang saya sa mukha niya habang tinatahak nila ang coffee shop kung saan ako nanggaling.
Something hurt inside me at hindi ko alam kung bakit pero hindi ko nalang pinansin.
Iiwas ko na sana ang tingin ko sa kanila ng biglang mag tama ang mga tingin namin ni Jaedan.
Kita ko ang gulat sa mga mata niya habang ka dungaw sa glass window at nakatingin sa akin. Pero nawala 'din ang gulat na iyon at napalitan ng mukhang walang emosyon.
Napailing nalang ako at umiwas ng tingin bago nag drive paalis.
'Pero sa totoo lang ha? Kahit arrange marriage may nabubuong pag mamahalan, you know? Kahit papaano may pag-asa… If you're going to give it a chance.'
There's no way of giving it a chance… I don't want to risk myself, he's a walking heartbreak after all.
~*~
Halos mag aalasais na ako mg makadating sa bahay. Muntik ko pa makalimutan na may bahay na nga pala kami ni Jaedan dahil naisipan ko pa na umiwi sa condo ko.
My mind is so clouded while driving like goddamn!
Hindi ko maalis sa isipan ko ang mga nakita ko kanina. It's keeps bothering and pestering my mind like hell, it's not a big deal but why I think too much about it? It's insane!
Huminga muna ako ng malalim bago tuluyang pumasok sa loob. Inilibot ko ang tingin ko sa bahay at wala pa si Jaedan dito. He seems enjoyed hanging up with his girlfriend huh?
Well if that's true, it's fine for me. Wala naman kaming pakialam sa kasal anyways. Ginagawa lang namin ang lahat ng ito because of our parents. We don't want to disappoint.
Dumiretso nalang ako sa taas at nag palit ng damit bago ako bumaba at nag tungo sa kusina para mag luto ng hapunan.
Nag saing muna ako bago ako kumuha ng mga ingredients sa refrigerator. I'm planning to cook kare-kare for dinner, I'll try my Lola's recipe, ang tagal ko na 'din hindi nasusubukan eh.
Nag gayat lang ako ng mga veggies, at iniready ang mga seasonings pati na 'din ang baboy. Chop na iyon kaya hindi na ako nahirapan pa.
I was humming while waiting to Kare-kare to be cooked when I heard someone footsteps from living room.
I know it's Jaedan kaya hindi na ako nag abala pa na tignan o salubungin man siya. Itinuon ko nalang ang atensiyon ko sa Kare-kare na niluto ko.
"What's that?"
Napapitlag ako ng mag salita si Jaedan sa likuran ko. Mabilis ko inalis ang pagkakaamoy ko sa Kare-kare.
God! Feel ko pa naman ang amoy!
"Kare-kare." Maikling sagot ko.
Tumango-tango lang siya bago umupo sa bangko.
Dumapo ang tingin ko sa kanyang suot. He's wearing a simple white shirt paired with leather jacket, blue pants and white shoes. Mukhang may lakad again? With his girlfriend? Hmmm possible.
Napailing nalang ako at hinanda ang mga pinggan at utensils. Nag lagay ako ng pinggan at utensils sa harap ni Jaedan, kumunot pa ang noo niya ngunit hindi ko na pinansin at nag lagay nalang 'din ako ng pinggan ko.
"Let's eat."
Sabi ko ng mailagay ang bowl ng Kare-kare at ride sa lamesa. Ako na ang umuna kumuha dahil wala pa atang balak kumain itong si Jaedan.
I gave him a glance at ganon nalang ang gulat ko ng mag tama ang tingin namin. He's just looking at me with his serious face and emotionless blue eyes.
I fake a cough before glancing at my plates. Kumain nalang ako at hindi na pinansin ang presenya ni Jaedan.
Minsan ay nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin o 'di naman kaya ay pasimpleng tumitingin sa akin kaya na aanxious ako at binilisan nalang ang pagkain ko.
Matatapos na ako ng kumuha siya ng pagkain niya. Wala talaga siyang ginawa kun'di ang tignan ako habang kumakain ako.
Dinala ko nalang ang pinggan ko sa kitchen sink at kumuha ng tubig at ininom ito. God!
That's akward. I should not acted like that! Baka isipin niya na na bother dahil nakita ko siya kanina. What the hell is my PAKE?
Aalis na sana ako sa sink ng biglang sumulpot sa harapan ko si Jaedan. Dala na niya ang pinagkainan niya.
I just smiled at him before giving him way.
"Ako na ang mag huhugas ng pinagkainan." Sabi ko bago ko siya tinulak paalis sa sink dahil balak pa mag urong.
Hindi na 'din naman siya nag reklamo at pumunta nalang sa refrigerator at kumuha ng tubig.
I can see on my peripheral vision that's he's looking at me. Hindi ko nalang pinansin at sinumulan ko nalang ang pag uurong. I should not be bothered about him anyway.
"Aalis ako." Rinig ko na sabi niya.
Itinigil ko ang pag sasabon sa mga pinggan at nilingon siya.
"Okay." Maikling sagot ko.
Bahagya namang kumunot ang noo niya sa sinabi ko.
"Hindi mo ba itatanong ko saan pupunta ang asawa mo?" Nagtatakang tanong niya.
Natatawa ako sa loob-loob dahil sa sinabi niya. Mabuti nalang at nakapagpigil ako.
Asawa mo. Funny.
"Ah kailangan ko pa bang itanong? So where are you going?" I don't know if he find it sarcastic kasi hindi naman talaga.
"I'm going to the bar and make out with the other girls." Straight to the point na sabi niya.
Hindi ko alam ngunit tila may kumurot sa puso ko dahil sa sinabi niya. Why I'm feeling this way anyway? God!
Siguro ay hindi lang talaga itong ineexpect ko na buhay asawa.
"Okay." Sagot ko.
"What? Hindi mo man lang ba ako pipigilan?" Kunot noo niyang tanong.
Natawa nalang ako ng tuluyan sa sinabi niya. Why? Mukha ba akong concern? Hindi naman diba? Do whatever he want! I don't care!
"Why would I? Hindi ba sabi mo you don't care about my businesses, ganoon 'din ako. I don't care about what you're going to do, so please stop bothering me and go baka hindi ka pa makahanap ng babae na mapapaligaya mo ngayong gabi." I said before turning my back.
I swallow the lump in my throat. I don't why I'm feeling this way. It'st hurting me not because of Jaedan… It's because, hindi Ito ang buhay kasama ang magiging asawa ko ang ineexpect ko na mangyayari.
Narinig ko nalang ang buntong hininga niya at ang yabag niya paalis. Nakahinga lang ako ng maayos ng tuluyan na siyang makalabas sa bahay.
God. This is absurd.