Chapter Three: Crush
"Titig ka pa sa rosas na 'yan, ako mismo ang mag-tatapon niyan,"
Agad 'kong binalik ang tingin ko kay Genevieve sa sinabi niya. Nawala ang ngiti ko at saya dahil sa kanya. Tinitigan ko siya nang masama habang masaya naman ang ekspresyon niya dahil alam niyang nakuha niya ang atensyon ko.
"Genevieve!"
"What? You're too obsessed with that rose! Tapos ako pa sisisihin mo kapag 'di ka pumasa nang Math quiz na'tin dahil 'yung buong atensyon mo nasa rosas na 'yan," paliwanag niya.
I sighed and faced her while I finished taking notes for our Math quiz tomorrow.
"Sorry, it's too... beautiful," nakangiti 'kong sabi habang binabalik ko 'yung nangyari kanina nang binigay sa'kin ni Alexander 'tong rosas sa'kin.
Kaninag umaga lang 'yun, pero hanggang ngayon na kaming dalawa na lang ni Genevieve dito sa loob ng bahay ko para mag-aral, siya pa 'rin talaga ang naiisip ko. I mean, paano ko naman makakalimutan 'kung paano niya 'ko tiningnan, nginitian, o kahit 'yung eskpresyon niya na puno nang saya.
Gusto 'kong mag-mura. I can't focus, I can't focus kapag siya ang nasa isip ko.
"Ah, oo nga pala," simula ni Genevieve sabay tayo niya.
"Galing sa kanya," I roll my eyes because I know that she's going to tease me again.
"Ugh, Gene--"
"Wag ko nang simulan? 'Yun nanaman ba? Samantalang halata naman na inlababo ka sa lalaking 'yun." dagdag pa niya.
I give up. Alam na alam talaga ni Genevieve ang lahat. Alam niya 'rin ang eskpresyon ko, ang nararamdaman ko, o 'kung paano ako gumalaw kapag nakikita ko siya, o kapag nakakausap ko siya.
Halata ba talaga?
"Crush lang 'to, Genevieve. Crush lang, mawawala lang 'din," I said, drinking my glass of water.
"Sigurado ka ba? Because I don't think this is going to fade especially kapag lagi ka niyang kasama, katabi, at kaibigan ka pa niya! Oooohhh, paano ba 'yan, Rina?" nang-aasar nanaman niyang sabi.
Naaalala ko lahat nang sinabi sa'kin ni mommy tungkol sa school at mga lalaki. I made sure that I understood her and that I'm doing what's right according to her. Men are distraction, even boys.
Pero kahit ganon, normal pa 'rin naman ang magka-crush sa isang lalaki. Crush lang naman, hindi naman makikipag-relasyon agad.
"Sigurado ako, Genevieve. We're only twelve years old, what do we know about liking or loving someone?" sagot ko pa at sinara ko na ang libro na pinang-kukuhanan ko nang mga sagot para sa note-taking ko.
I have a crush on Alexander. 'Yun lang 'yun. Wala nang iba pa. Mawawala 'rin 'to.
"Hindi mo man lang ba sasabihin sa kanya?" natahimik ako sa sinabi ni Genevieve.
Sinubukan 'kong mag-hanap nang sagot pero wala. Wala akong masasagot sa tanong niya. Sa palagay ko may time na gusto 'kong sabihin sa kanya, napag-desisyunan ko 'rin na sasabihin ko sa kanya na gusto ko siya sa tamang oras o panahon. Pero sometimes, nakakalimutan ko 'rin na aral muna bago lalaki.
At nag-iiba nanaman 'yung desisyon ko kapag nakikita ko siya. Iba talaga kapag may crush ka.
"Di ko alam, basta... aral muna!" nakangiti 'kong sagot.
Ayoko munang isipin 'to. Basta ang alam ko, may crush ako kay Alexander. Bata pa 'ko para mag-isip nang mga ganitong bagay kaya crush muna. This is normal. I'm just gonna let my feelings grow naturally and 'kung siya pa 'rin talaga, then I'm going to decide if I'll pursue these feelings for him or not.
But it's impossible because I know that it'll go away sooner or later. I'm sure of it.
The next day, we finally finished our Math quiz that everyone hates. Medyo nakakabaliw ang Algebra minsan, ngayon na nasa 7th grade na kami, importante talaga na matutunan na'min 'yung Algebra and then Geometry after.
I loved Math. Pero ngayon, medyo complicated dahil minsan 'di ko 'rin maintindihan kaya sinusubukan ko talagang mag-aral. I have to pass, I just have to.
Mukhang naintindihan naman ni Genevieve 'yung klase dahil tinuruan ko siya, pero pag ibang subject talaga ayaw niyang pag-aralan. Ewan ko ba, pero nakakapasa pa 'rin talaga siya. I'm just happy that she's okay and she's always with me.
Dahil natapos naman ang Math quiz na'min, binigyan kami nang oras para pumunta sa gym para mag-laro laro 'raw, sabi nang teacher na'min.
Biyernes naman 'din, kapag biyernes kasi minsan binibigyan kami nang libreng oras sa gym o para lang makipag-tsikahan sa mga kaklase na'min. Tsaka isa pa, instramurals this week at kakatapos lang nang Mr. and Ms. Intramurals, time to relax 'din.
Umupo kaming dalawa ni Genevieve sa may bleachers malapit sa court 'kung saan nag-lalaro 'yung iba na'ming mga kaklase. Nilapag ko 'yung bag ko sa sahig katabi nung kay Genevieve. Huminga ako nang malalim habang tinatali ko ang buhok ko dahil sa init. Ang layo 'rin nang classroom na'min papunta dito sa gym, sobrang init.
"Rina, tinititigan ka nanaman, oh," Genevieve whispers with a smirk on her lips.
Tumingin naman ako sa mga lalaking nakatingin 'din sa direksyon na'min. Mga kaklase ko sa section na'min, at iba pang mga estudyante na ka-grade na'min pero ibang section.
I sighed.
"Naku, Rina! Kaya sila mas lalong nahuhulog sa'yo eh. Tinitingnan mo 'rin, ayan tuloy, namumula sila oh," I sighed again because of Genevieve.
At first, I didn't really care because we were kids and we were at elementary. I mean, we're still kids but it's just weird. It's so weird and I still can't get used to it.
The stares, smiles, multiple hints that they have a crush on me.
Hindi pa 'rin talaga ako sanay. I should've ditched and went somewhere else instead. But Genevieve is here, I'm going to be okay.
"Just ignore them,"
"Ignore? So, you're going to ignore him too when he's staring a--"
"Talaga?"
At parang tanga, talagang tumingin 'din ako sa direksyon niya 'kung saan 'dun ko narealize na naka-focus lang siya sa mga teammates niya habang nag-lalaro nang basketball. Pinalo ko agad si Genevieve dahil sa ginawa niya at nag-tagumpay naman ang babaeng 'to.
"Baliw ka ba?" sabi ko sabay palo ulet sa kanya habang tawa naman siya nang tawa.
"Oh my god, Rina. Baliw na baliw ka pa 'rin talaga!"
"Sinong baliw? Ikaw 'tong baliw! Inaasar mo nanaman ako," bulong ko sa kanya.
"How can I not? Sinusubukan mo talagang maka-move on sa crush mo, move on talaga? 'Di naman naging kayo," asar niya pa.
"Alam ko! Tsaka, 'di 'ko sinusubukang mag-move on,"
"Wag mo 'kong lokohin, Rina," bulong niya pabalik sa'kin.
"Sana nga tama ka at mawawala 'yang crush mo para sa kanya, good luck nga lang kasi mas lalo siyang gag--"
"Tama na, Genevieve. Baka pag-tinginan pa ta'yo,"
I'm still confused about how I'm going to do this. Pero 'di ko naman talaga sinusubukang mag-move on. I'm just letting my feelings flow and who knows, I might meet someone much better because it's not like he's the only boy here.
I will meet a man, a good man.
"Ganyan ka lang kasi wala ka pang naging crush," sabi ko.
"Wala naman kasing gwapo dito, o kahit 'dun sa ibang bansa, may mga gwapo pero 'di naman ako interesado. Ewan ko ba, wala lang talaga akong pake..." ngiti niyang sabi.
Yup. Wala lang talagang pake si Genevieve sa mga lalaki. Sa pag-kakaalam ko may naka-relasyon siya dati pero isang linggo lang din tapos wala na, hiwalay na agad. Sabi niya interesado lang 'daw siya tapos nakipag-break up siya.
Mas nauna pa siya kaysa sa'kin.
Heto, single pa 'rin ako.
"Rina, tinext ako ni Quinten..." napatingin ako sa sinabi niya habang hawak hawak niya 'yung cellphone niya.
"He's here, in the gym,"
"Bakit 'daw?"
"Ewan, dami niyang dama," I sighed.
Family drama nanaman siguro. Genevieve and her brother are not really good, ewan ko ba. Basta Genevieve hates it. She hates him because he's her half-brother, the brother who was birthed from another mother and of course, galit na galit si Genevieve.
"He wants to talk to me,"
"Then talk,"
"As if that's simple, I hate him. Ugh, talagang sa iisang mansyon pa. Goddamn it, for sure Dad cheated on my mother and he had him already," sabi niya sabay mura.
I can see why she's like this and why she hates him. It was painful for her, it totally was.
"He said he wants me to talk to him about this shit with Dad, and of course, kailangan ko siyang puntahan, ugh." mura niya ulet.
"It's okay, Genevieve. 'Kung importante naman talaga at about sa tatay mo pa, why not talk to him?" nakangiti 'kong sabi, haplos ko pa sa likod niya.
She sighs again and proceeds to stand up.
"It'll be fast, I promise,"
"It better be," sagot ko at agad na napuno ang usapan na'min nang tawanan bago siya mag-simulang lumakad papunta sa may exit ng gym.
At ako nanaman mag-isa. Buti na lang at humiram ako nang libro galing sa school library na'min. Buti na lang talaga, at least may magagawa ako dito at mag-babasa lang ako.
Nakaka-miss 'ding mag-basa nang libro. I'm going to read this book called Bridgerton, I've been wanting to read this for a long time because of Genevieve's recommendations. 'Di 'rin ako makapag-basa ni'to kapag nasa bahay si mommy, 'di kasi siya okay na masyado akong mahilig sa romance.
But you know what? I want to read them. So, I will. At makakatulong 'din para sa grammar ko since this is written in English at hindi translated in Tagalog.
I'm reading the second book already since Genevieve already spoiled the first book to me so I was upset. Oh well, eto na lang talaga.
"Bridgerton,"
Muntik na 'kong mapa-sigaw dahil sa boses na narinig ko sa gilid ko, realizing na naka-upo si Alexander sa tabi ko habang iniinom ang bote ng tubig niya.
Hinawakan ko ang dibdib ko dahil sa mabilis na pag-tibok ng puso ko. Jesus. Jusko naman! He can't just do that! Muntik na 'kong sumigaw, or worse, muntik na 'kong mag-mura! Ayokong mag-karoon nang minus points sa grade ko.
"Can you not do that?" I said and brought back my attention to the book I'm reading.
Shit. Kinakabahan nanaman ako. May problema talaga ako sa lalaking 'to. Kaya ako inaasar ni Genevieve dahil sa crush ko kay Alexander.
"The what? Me sitting next to you as your friend and because I care for you?"
"Anong 'care'?"
"Your bff left you, so I'm here, as your new bff!" he said with a proud wide smile on his face.
At ito na 'rin ang isa sa mga dahilan 'kung bakit may crush ako sa lalaking 'to. He's too comfortable to hang out or to talk with. He's a good guy. A really good one. But... too dangerous.
"You have other bffs, Alexander. Doon oh," sabi ko na lang.
Basta, 'di ko gusto na nandito siya especially na ang bilis pa 'rin nang puso ko. Ayokong malaman niya, masyado akong natatakot.
"Yeah but still,"
"Anong still? Mag-hanap ka nga muna nang damit o pamunas, pawis na pawis ka oh," sabi ko to change the topic.
Tiningnan ko siya habang iniinom ang bote niya. Napalunok ako dahil sa nakikita ko. 'Yung basa niyang buhok, 'yung collarbone niya, his white shirt na basang basa to the point na halata na 'yung mismong hugis ng katawan niya.
Oh shit. Shit. Shit.
"Okay ka lang?" nagising ako mula sa sarili ko nang nag-salita siya ulet, doon ko inialis ang mga mata ko sa kanya.
Kahit 'yung asul niyang mga mata, nakakaadik 'din. I swear this man is really dangerous. I need to calm down o baka ano nanaman ang isipin ko. Hindi maganda kapag malaman niya na may crush ako sa kanya.
"Okay lang, ikaw nga, mag-punas ka nga," sabi ko ulet tsaka ako kumuha nang panyo mula sa bag ko.
'Di ko naman ginagamit 'yung panyo kaya binigay ko na lang sa kanya.
Nakita ko naman ang pag-lawak nang ngiti niya tsaka niya ginamit ang panyo ko pamunas sa mukha niya pababa sa leeg niya.
"Salamat naman, Rina. Kaya kita paboritong kaibigan eh,"
"Please, 'yan ba ang sinasabi mo sa lahat nang mga kaibigan mo?" I smirked.
"Ikaw lang naman talaga ang kaibigan ko dito, I trust you so it's a good privilege," tawa niya pang sabi.
Alexander is pretty popular because of his looks and his actions especially when it comes to charming girls, women, and even teachers. That's why he's dangerous. 'Di 'rin nakakatulong 'yung itsura niya at pati na 'rin 'yung pisikal niyang anyo.
"I swear you have to change clothes, hindi magandang mag-pawis and not change clothes after," away ko ulet para lang mapaalis ko siya dito sa tabi ko.
"I'm lazy,"
"What lazy?" titingnan ko sana siya pero muntik ko nang makalimutan na baka tumitig lang ulet ako sa katawan niya.
"Mamaya na,"
"Alexander, change clothes,"
"Oh, c'mon! Katerina," naramdaman ko agad ang pag-lapit niya sa'kin kaya mas lalo lang akong kinabahan.
"You know what, you're weird,"
Yes, and you know why? Dahil sa'yo.
So go away already or baka asarin lang ako ni Genevieve pag-balik niya. And if she starts teasing me again, for sure, Alexander will know about it, he'll learn that I have a crush on him.
"I gave you roses and this is how you will act towards me? You know... I've seen this before," napatingin ako dahil sa sinabi niya.
"I thanked you,"
"Nope nope, I have seen this before... from the movies, dramas, and even books..." his eyebrow raises and his eyes sparkle from his realization.
"What do you mean?"
"Like this, you're trying to shoo me away as if you have a crush on me,"
The way my heartbeat quickened, my walls crumbled, my eyes widened, and my throat drying up to find ways and reasons to defend myself during this time, the feeling that he will know my secret, my secret that I had a crush on him.
"Huh? Nahihibang ka na ba?" sabi ko agad sabay hawak sa leeg ko to check 'kung mainit ba 'ko.
"Ayiee~ you... have a crush on me?" bulong niya sa'kin, putting an emphasis on the word 'crush' with his smirk.
Tinulak ko siya papalayo sa'kin while biting my bottom lip to hold myself back from turning into a tomato. I can't let him know, I can't!
"So nahihibang ka na talaga," I told him and shaked my head while trying to focus all of my attention back on my book.
"Hm, sure ka ba?"
"Alexander," tiningnan ko ulet siya nang matalim pero tawa pa 'rin siya nang tawa.
"Hm, fine, fine. Ikaw naman, I'm just trying to tease you. And... alam ko naman," he paused, breathing heavily.
"That you're too good for me,"
"Huh?" tingin ko ulet sa kanya.
"I'm saying that you're perfect, too perfect, Katerina," natahimik ako nang maramdaman ko ang pag-tama nang mga mata na'min.
His gorgeous pair of blue eyes. At pati na 'rin 'yung ngiti niya. I froze when I felt his hand on top of my head, caressing it softly, and went down to my hair, playing with a few strands of it.
What is this? This... tension?
"You're so beautiful, I mean... anyone would want to have someone as beautiful as you,"
I wanted to say if it's the same for him. If he feels the same for me.
I don't want to hope, I don't want to hear it from someone as dangerous as him.
But... I was too naive during this time too.
Way too naive.
"Do you feel the same thing too?" I smiled softly.
Nakita ko ang pag-laki nang mga mata niya, nawala 'rin ang ngiti niya at nag-iba ang eskpresyon niya. Blanko. 'Yun lang ang nakikita ko. Nawala agad ang kamay niya sa'kin at bigla siyang tumayo, at doon bumalik ang ngiti niya.
"I have to go back, I'll change clothes later. See you," he awkwardly smiles before he leaves me here, again, by myself.
What was that?
Bakit ganon?
Anong nangyari?
Hindi ko maintindihan.
Hindi ko talaga maintindihan!
I may look calm but I had so many questions. His actions, touches, words, everything... it was so confusing. But I loved it, I loved it so much because it shows that maybe I was something inside him, inside his heart.
And something grew inside me.
Hope.
A hope that will gradually kill me inside out.
"A party?"
"Yeah, party." sagot naman ni Genevieve sa tabi ko sabay lamon niya nang Piattos.
Huminga ako nang malalim tsaka ako nag-isip. Party? Freshman pa lang kami nang high school ay may party agad? Never heard of it, like ever. I'm confused right now 'kung bakit may biglang party.
"Freshman party ba?" tanong ko.
"No, it's for 10th grade and senior high school students only, 'di ko nga maintindihan 'kung bakit usap-usapan 'to ngayon." sagot niya ulet.
Ah, so para lang sa mga 'adult', then bakit kailangan ko pang isipin 'to? Tsaka kahit na may party ay 'di pa 'rin ako makakapunta dahil kay mommy, but it depends 'kung overtime siya nung time na 'yun or may business trip siya.
"Saan mo naman narinig?"
"Sa magaling 'kong kapatid, iniimbitahan niya 'raw ako," napunta ang atensyon ko sa katabi ko.
"Teka lang, eh 'di ba 8th grade pa lang si Quinten?"
"Close kasi niya' yung mga 12th grade doon, alam mo na, 'yung 'influence' 'raw niya." dagdag niya pa.
Well, of course. Kilalang kilala naman talaga si Quinten. He's really popular, not just because of his background but because of his connections dito.
"Pupunta ka ba?"
"Ewan ko, wala naman akong kilala 'dun, kaya ko nga sinasabi sayo dahil 'kung gusto mong pumunta then I'll go with you." sabi niya sabay lawak nang ngiti niya sa'kin.
Wala naman akong pake sa party. Pupunta lang ako 'kung party talaga nang kilala ko, or my classmate.
Ang iniisip ko lang ngayon ay pag-aaral at para matapos ko na 'tong final exam na'min.
"Ms. Miranda."
"Yes po, Ma'am." agad 'kong sagot at tumayo mula sa kinauupuan ko para ipasa sa teacher ko 'yung mismong folder ko.
Nasa loob ng folder 'yung mismong mga home work papers ko, pati 'rin 'yung mga quiz at test papers ko. Kinakailangan 'daw i-grade at i-check para siguraduhin na walang mali sa points na'min sa report card.
"Thank you." ngumiti na lang at bumalik sa upuan ko.