Madness
"Yuki,"
Hindi ko naitago ang gulat pagkakita sa kanya. Nakatayo siya sa may pinto at mabagal na naglalakad palapit sa akin.
"I-Ikaw pala, Jameson," tipid ko siyang nginitian at kusang napahigpit ang kapit ko sa hawak. "May kukunin ka rin ba rito? May naiwan ka?"
"Wala naman,"
Napaatras ako nang matantiya kong masyado siyang malapit sa akin nang tumigil sa paglalakad. Napansin niya iyon kaya ngisi niyang hiwakan ang braso ko. Napapitlag ako sa gulat.
"Relax, Yuki. Baka isipin kong kinakabahan ka kapag malapit ako sayo eh." biro niya at humalakhak.
Sinabayan ko rin ang tawa nito habang pasimpleng tinatanggal ang kamay niya sa braso ko. Nakaramdam na ako ng kaba at takot nang marahan niya iyong pinipisil. Hindi imposibleng may gawin siyang iba gayong kaming dalawa lang ang narito. Dumagdag iyon sa kaba ko. Nang hindi sinasadya ay napatitig rin ako sa kanya.
"H-Hindi naman," ngiti ko para ipakitang okay lang ako at hindi kinakabahan gaya ng aniya. "Uh, sige, aalis na ako-"
"Agad-agad?"
"Oo, kasi-"
"Oh sige, bilisan na lang natin." Aniya na ipinagtaka ko. Naguguluhang napasulyap ko sa kanya ngunit ngumisi lang siya.
"Huh?"
"Wala." Ngisi niya at hinila ako. "Ito para sayo,"
Nilahad niya ang isang malaking paper bag na hawak sa akin. Tinitigan ko iyon at nang maramdaman ang pagkalas niya sa braso ko ay lumayo ako sa kanya.
"A-Ano 'yan?"
"Regalo ko,"
"Bakit naman, Jameson? Para ka namang sira," mahinang tawa ko para pagtakpan ang kaba roon.
Hindi siya sumagot at parang hinihintay talaga akong abutin iyon kaya inabot ko na. As if he won't let me not to take it.
"Araw kaya ng mga puso ngayon,"
Binuksan ko iyon at kita ko ang maraming box ng chocolate roon at may bungkos pa ng bulaklak. Napaawang ang labi ko at napailing-iling na ibinalik iyon. I was shocked and didn't expect that. I became frantic and nervous.
"B-Bakit mo naman ako bibigyan ng ganito?" I chuckled nervously. Nagulat ako nang lumapit siya sa akin at marahang hinawakan ang pisngi ko, napatalon ako sa gulat.
"Bakit baman hindi?"
Hinawi ko ang kamay niya. "Ano ka ba, Jameson, dapat ang girlfriend mo ang pagbibigyan mo nito. Matutuwa si Luci niyan kaya sa kanya mo dapat ibigay-"
Mukhang naglit siya roon dahil nanlisik bigla ang mga mata niya. "Ikaw nga ang gusto ko, bakit ba!?" Asik niya at mahigpit na hinawakan ang magkabilang balikat ko.
Napaigik ko sa higpit niyon na parang gigil na gigil talaga siya. Naibagsak ko ang mga hawak at ni hindi niya iyon pinansin.
"A-Ano ba, Jameson, masakit..." Puna ko at pilit na nagpupumiglas pero sa gulat ko ay hinila niya ako palapit sa katawan niya at umaambang hahalik sa akin.
"J-Jameson! Ano ba!"
Parang hindi niya ako naririnig at binabalewala ang pagpupumiglas ko. Namuo ng mainit na luha ang gilid ng mga mata ko nang marahas niyang hinaklit ang butones ng uniform ko. Malakas ko siyang itinulak at niyakap ang sarili.
"Baliw ka ba? Anong tingin mo sa ginagawa mo?" Malakas na sigaw ko para matauhan siya at para may makarinig na rin sa akin mula sa labas.
Napahikbi ako at pilit na tinatakpan ang katawan saka mabilis na pinulot ang mga gamit ko. Lumuhod din siya sa harapan ko at pilit na hinuhuli ang tingin.
"I'm s-sorry, Yuki."
Sinamaan ko siya ng tingin kahit na patuloy na nagsisibagsakan ang luha ko sa mata. Lumalayo ako kapag nagtatangka siyang hawakan ako.
"A-Ang sama mo..."
"Putangina! Hindi mo kasi alam ang nararamdaman ko!"
Marahas niyang hinablot ang braso ko. Napaigik uli ako dahil mas madiin na iyon kumpara kanina, nanlilisik na ang mga mata niya at parang hindi na siya mapipigilan. Mas lalo akong naiyak at pinagsasampal siya lalo pa at pilit niya rin akong inihihiga.
"Hindi pa ako nakakaramdam nito sa kapwa ko lalaki pero dahil sayo, ginugulo mo ang utak ko at pinagnanasa mo ako sayo. Nakakalibog ka, tangina!" litanya niya at mahigpit na hinawakan ang mga pulsuhan ko habang pumapaibabaw sa akin. Ramdam ko ang matigas niyang bagay na idinidiin niya sa akin.
"H-Hindi! H-Hindi! Please, huwag!" Iyak ko at pilit na iniiwas ang mukha sa mga pag-amba niyang halik.
Ayoko, ayoko ng ganito. Why is this happening to me? Hindi ko kasalanan iyon! Hindi ko kasalanang makaramdam siya ng ganoon! That isn't my fault. I am not to blame, I am not! Ayokong ganitong sitwasyon lang ang kahihitnan ko. Ni hindi pumasok sa isip ko na mangyayari sa akin 'to. I don't want this to happen to me!
"Nagtataka rin ako kung nararamdaman din ng ibang lalaki ang nararamdaman ko. Tangina! Iyang mukha mo ang dahilan at mga galaw mong napag-iisipan kong may ibig sabihin. Masyado kang mabait at nagiging dahilan kung bakit nakakapagparamdam ka ng ibang pahiwatig. Nagbibigay ka ng sensyales!" Asik niya at mahigpit na pinisil ang panga ko.
Nagpumiglas ako gamit ang malakas na pwersa ko pero hindi iyon sapat para labanan siya.
"Kung babae ka lang, matagal na kitang pinormahan pero dahil lalaki ka sa panlabas hindi ko alam kung anong gagawin, binabaliw mo ako, Yuki alam mo ba 'yon?"
"H-Hindi, please... Hindi ka ganitong tao, Jame. Please, huwag mong gawin 'to? Please-"
"Huwag kang mag-alala, papakawalan naman kita, Yuki. Pagkatapos kitang matikman," ngisi nito kaya napahagulgol na ako ng iyak.
Parang wala ring talab ang nangungusap kong hagulgol at pagmamakaawa. Ni hindi siya mapigil at desidido sa gustong gawing masama sa akin.
"N-No, please..."
Ambang hahalik na siya sa labi ko nang mabilis siyang nawala sa ibabaw ko.
"Not gonna happen, you motherfucker!"
Malakas siyang hinila patayo at marahas na ibinalibag sa white board dahilan kung bakit nagka-watak-watak iyon. Napasinghap ako at mabilis na napaupo habang yakap-yakap ang sarili. Yahwi quickly took him, Jameson is aching in pain now because of the sudden attack. He's wincing painfully even when the moment Yahwi repeatedly pinned him on the board. Napasamang napabagsak si Jameson sa white board at napapaungol sa sakit. Habang ako rito ay nanginginig sa takot. Nagigimbal sa nakikitang itsura ni Yahwi na galit na galit. I can see how his veins protruding angrily. He's so mad.
"You... How dare you touch my property, huh?" He gritted.
Lumapit siya kay Jameson at hinawakan sa kwelyo at walang kahirap-hirap na itinayo at pinasikmuraan. I gasped when he coughed with blood.
"Y-Yahwi..." Pigil natawag ko sa pangalan niya pero sa sobrang hina niyon ay hinding-hindi niya maririnig.
"Fuck you, motherfucking bastard!"
Galit na asik niya bago sinuntok sa panga si Jameson at hinayaang mapabagsak ng malakas sa semento. Halos hindi ako makagalaw nang makitang dugo na ang inuubo ni Jameson. Maski ako ay natatakot rin kay Yahwi. His madness is driving him so uncontrollably. As if he can't be stopped by someone. Ni wala siyang sasantuhin kung sino man ang makikialam.
"Die!" Mabagsik na sambit niya at inapakan ang dibdib nito. Jameson winced in pain, he can't speak nor stop Yahwi from beating him. He's powerless. "Fuck you! Die!"
Die? I won't let him kill someone!
I tried my best to move and walked towards him. Nakapatong na siya kay Jameson at walang tigil sa pagsuntok sa duguan nang mukha nito. Namamanhid ang katawan ko at hindi ako makagalaw. I can still feel my knees wobbling in fear. Can I stop him?
"Y-Yahwi... Tama na..." humihikbing pigil ko at hinawakan siya sa braso.
Natigil siya sa pagsuntok at binalingan ako. I saw how his eyes turned into something soft and worry is written all over his face that he abruptly went to me and hugged me tight. I felt warmed and safe, protected. I could cry forever if I won't be wrapped around his arms.
I looked at Jameson who loses his consciousness now and just lying there with so much blood all over his face. Magulo ang loob ng claasroom, ang mga upuan sa harap ay nagkagulo-gulo na rin at lalo na iyong whiteboard naming nasira at nagkawatak-watak na dahil sa pambabalibag ni Yahwi sa kanya roon. I felt him tightened his hug more and lifted me lightly and made me sit on the table. Hindi niya inaalis ang yakap nito sa akin, mahigpit ang kamay niyang nakahawak sa likod ng ulo ko.
"Y-Yahwi-" I called him but he suddenly answered me with his kisses.
I let out a small gasp as he kissed me, passionate yet bit in a rough way. I was stunned at first but I just let him kissed me the way he wants if it's going to calm him. I can't even kiss him back because I don't know how to so I stayed still, lips unmoved.
"Y-Yahwi..." Tawag ko sa pangalan niya sa pagitan ng paghalik niya sa mga labi ko.
He didn't even answer me, he just gently sucked my lips and nibbled soothingly that all I could do was to moan and groan. I can feel how my body reacts and especially what's between my thighs. Binalewala ko na lang iyon at pinigilan ang sarili. I felt his hand sticky and I was shocked when I lowered my eyes and saw it with Jameson's blood. May ilang gasgas din roon at alam kong mahapdi iyon.
"Eyes on me, Yuki..." He moaned and tilted my face.
Mas pinag-igian niya ang malalim na paghalik sa akin at mas lalong pinagdiinan ang ulo ko palapit sa kanya. Napapikit ako. Halos habulin ko nga ang hangin sa tuwing napapaungol ako sa loob ng bunganga niya.
"L-Let me clean your hands, please..."
"Later," aniya at iniyakap na ang dalawang braso sa palibot ng bewang ko.
Napapaliyad na lang ako sa diin ng halik niya. Kahit hindi man ako makasabay sa halik niya o matugunan siya ay parang hindi iyon hadlang para ipagpatuloy ang paghalik sa akin na parang sabik na sabik at doon ibinubuhos ang mga emosyong nararamdaman niya. Nanghihinang napakapit ako sa kabilang balikat niya at iginalaw ang isang kamay ko at tinalunton ang kamay niyang napuruhan at maraming dugo habang hindi inihihiwalay ang labi ko sa kanya. Nagpaubaya siya at hinayaan ako. Kinapa ko ang panyo sa loob ng bulsa ko at ibinaba ang tingin sa kamay niya habang marahang pinapahid ko iyon doon.
Hindi ko iniwas ang mukha sa kanya para makahalik pa rin pero kalaunan ay ramdam ko ang pagtigil niya saka hingal na napasandal sa balikat ko. I stiffened a bit when I felt his lips moving on my neck as he keep on pulling me closer to his body. I let him inserted his hands at my back and gently caressed and stroked my soft spot there. I managed to just focus on wiping the blood off his hands and later tied my hankie around his knuckles. Nang matapos kong itali iyon ay saka niya inilagay sa batok ko at naramdaman ko na lang ang pagbaba ng halik niya sa may dibdib ko.
"I will be the only man who will kiss you, Yuki..."
Nakagat ko ang labi at napaliyad nang maramdaman ang pagdiin ng tulak niya sa likod ko.
"A-Ah..." Kusang lumabas ang ungol na iyon mula sa labi ko nang maramdaman ang paghagod ng palad niya sa dibdib ko.
I suddenly gets anticipated with his touch, especially when I felt him pinch my nipple multiple times. My mouth left wide open as I felt electrified by it, it sent shivers all over my body and down to my belly, it tickles the hell out of me that I want to just explode. I quickly shove his hands and trembled.
"You're sensitive," He commented as he puffed his breath heavily.
I can feel my cheeks flushing in crimson that I gently pushed him a bit. He held on my face and examined my face. His gaze now is more calm and controlled.
"What part still hurts you? Where else did he touch you?" He asked softly as he roamed his eyes down to my body.
I hugged my body and shut my legs as I felt his eyes on it. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko sa kadahilanang alam kong alam niya ang naging epekto ng halikang iyon at ganoon din siya. My eyes doesn't have to betray me coz I can see it clearly, his huge thing is bulging right infront of my eyes. Iniwas ko ang tingin roon dahil hindi maganda ang epekto niyon sa akin.
"I'm f-fine now, I guess..."
"Hm, don't worry, I won't let that motherfucker get near you again, nor lay any single of his filthy hands to you. Ako lang ang hahawak sayo, Yuki..."
He took my hand and gave it a very soothing peck. Napaiwas ako ng tingin nang maglakbay iyon pataas sa pulsuhan ko. Hindi ko rin naman masisisi ang katawan ko at pigilan siya sa ginagawa dahil hindi naman nagrereklamo at gusto ang ginagawa niyang iyon. Walang reklamo. Gusto ko kahit hindi ipilit gaya ng kasamaang pagtatangka ni Jameson.
"A-Anong gagawin natin sa kanya? Hindi p-pa naman siguro siya patay, hindi ba?" Puna ko nang mabaling ang tingin ko kay Jameson na nakahimlay pa rin roon sa sahig at walang malay. The thought horrified me.
"Yeah, he should be thankful that my punch still considered him to live more..."
Natahimik ako saglit at hinayaan siyang halikan ang leeg at panga ko. Napahawak ako sa likod ng ulo niya at dumiin ang pagkakasabunot ng mga daliri ko sa buhok niya. I bit my lip when I felt him graze his fingers on my crotch and feel its still hardness, I moaned. Pinagdikit ko ang hita ko para itago pero pinaghiwalay niya iyon at mas diniinan ang paghagod.
"Yahwi... H-Huwag," pigil ko kaya inalis niya naman agad ng kamay roon at itinaas ang hagod sa dibdib ko.
"Yahwi?" I called him and just rested my cheeks on his shoulder. He pulled me closer to his body and I felt his hardness poking on my belly.
"Hm, what is it?"
"U-Uh, thank you so much..." Basag ang boses na ani ko, namamasa ang mga mata. Mariing napapikit ako ng mga mata nang maramdamang humahapdi iyon. Natigil siya sa ginagawa at iniyakap ang mga braso sa akin. "I... I didn't know what to do anymore awhile ago if you didn't come and saved me... I should've taken by him and... and had molested and..."
"Shh, it's alright now. I saved you and he didn't do the worse thing to you. I'm still grateful that I came on time and beat him to death."
"Pero, hindi ba tayo mapapagalitan rito? Anong.... Anong gagawin natin?" Nanginginig ang labing turan ko nang mapag-isip-isip iyon.
Just think of it, malala ang sitwasyon ni Jameson at baka ma-expel pa kami dahil sa kasalukuyang kalagayan niya. But, he's at fault in the very first place. He almost raped me! And I won't ever forgive him if that would've happen again!
"I'll take care of it, so don't worry, hm? Everything will be alright, trust me..." He said and gently caressed my hair. He held my face and stared into my eyes lovingly.
"O-Okay," I smiled a little and nodded that he gave me a long sweet peck on the lips I couldn't resist anymore.
"I'll make him pay big time, what I did to him wasn't enough. He deserves more."