Medya: Enes (köpek çocuk)
Enes'in karakterini beğendiniz mi?
Bu bölümden sonra kitaba yeni karakterler girerse şaşırmayın.
:)
...
Enes oturduğu sandalyeden bir hışımla ayağa kalkıp bana sarıldı.
Gözlerimi kapayarak bende ona sarıldım. Geçmiş günlerimiz gözlerimin önüne gelirken buruk bir tebessüm ettim.
"Çok özlemişim kedi kız seni."
Bizi ayıran kişiyle gözlerimi açtım.
"Ayrıl lan kardeşimden, nereden tanışıyorsunuz siz?"
Berk abinin sorduğu soruyla Enes'e baktım. O zaten bana bakıyordu.
Ona göz kırpıp sırıttım. O da demek istediğimi anlayınca bir kere ıslık çaldı.
Bu bizim dilimizde olumlu bir işaretti. Iki kez ıslık çalsaydı olumsuz bir şey var demekti. Ve üç kere çalınırsa birbirimize yardım etmemiz gerekiyor demekti.
Enes'in yanına giderek kolunun altına girdim. Böylece Berk abinin sorusu cevapsız kaldı.
"Demek hala hatırlıyorsun?"
İmalı ses tonumla konuşmamla Enes dudaklarını büzdü. Tatlı olduğunu sanıyorsa yanılıyordu.
Kafasına vurarak eski ayarlarına dönmesini sağladım.
"Herhalde kızım tabiki de unutmadım."
Enes'in söylediğine göz devirip aileme baktım.
Hepsi bizi inceliyordu. Nereden tanıştığımızı merak ediyor olmamalılardı.
"Biri anlatıcak mı burada ne olduğunu yoksa ben çıldırayım mı?"
Onur abinin söyledikleriyle güldüm.
O gülüşümü izlerken siniri geçiyor gibi gözüküyordu.
"Eski bir arkadaşımdı Enes."
Hepsinin ağzını açmasıyla sorucak şeyleri olduğunu anladığımda onlar konuşamadan sözlerini kestim.
"Yemeğimizi yiyelim bu konuyu konuşuruz."
Sorgular bakışlar bizi incelerken ben Enes'in kolunun altında yemek masasına ilerledim.
"Çok güzel olmuşsun."
Kulağıma fısıldayan Enes'in sesini duyduğumda sırıttım. Götü yememişti sesli söylemeye.
Gözlerine bakarak konuştum.
"Biliyorum."
Enes çapkınlığını her yerde konuşturabilecek bir insandı.
"Kardeşimin omzundan kolunu alıcak mısın yoksa ben alayım mı?"
Yavuz abinin konuşmasıyla Enes benden hızla uzaklaşıp karşıma geçti.
Herkes yerine oturduğunda gülümsedim. Nedense bugün mutluydum. Bu Enes'i görmemden kaynaklı olabilir tabiki.
"Yaptığınız şey neydi az önce?"
Can konuştuğunda ona baktım. Kıskançlıkla bir Enes'i bir bana bakıyordu. Islıktan bahsediyordu sanırım.
Enes'e baktığımda sırıtıp Can'a baktı.
"Biz de yapıyoruz işte bir şeyler kardeşim."
Öne doğru eğilip sözlerine devam etti "sen anlamazsın."
Can sinirlendiğini belli ederek konuşmaya başlayacaktı ki Asaf beyin gür sesi buna engel oldu.
"Yarın okula başlıyorsunuz çocuklar, bugün son tatiliniz. Melek kızım istersen bugün kırtasiye alışverişini hallet belki eksiklerin vardır. Birde Enes'le ilgili konuşulduktan çalışma odama geçebilir miyiz?"
Asaf bey ve diğer herkes cevabımı beklerken omuzlarımı kaldırıp indirdim
"Peki."
Asaf bey cevabıma gülümseyerek konuştu.
"Hadi başlayın bakalım çocuklar, afiyet olsun."
Gözlerim Efe'yi aradığında Enes'in sağ tarafında oturduğunu gördüm.
Ona baktığımı hissettiğinde başını bana çevirip gülümsedi.
Bende ona gülümseyip öpücük attım.
O da gözlerinin bile güldüğü öpücük bahşetti bana.
Artık rahatça yemek yiyebilirdim.
Ağzıma götüreceğim patates kızartması Aras abinin konuşmasıyla havada kaldı.
Yiyemezmişim.
"Hayır benim anlamadığım siz nereden tanışmış olabilirsiniz ki?"
Enes dünyadan soyutlanarak yemek yediğini bildiğim için cevap verme görevi bana düştü.
"Yemek yenilince anlatıcam dedim ya abiciğim."
Abiciğimden öncesini duymamış gibi kafasını sallayarak onayladı hemen beni.
Bundan sonrası hızlı geçmişti. Nedeni erkeklerin hızlı bir şekilde yemeklerini bitirmesi idi.
Hayır az bekleseniz ölür müsünüz?
Oturma odasına geçtiğimizde bunların neden işe gitmediğini sorguladım.
Doğru ya bugün pazardı.
Enes yanıma oturacakken Can'ın Enes'ten önce oturması Can 'ben kazandım' der gibi baktı.
Enes'in bana bakması ile omuzlarımı kaldırıp indirdim. Bu 'benim yapabileceğim bir şey yok' demekti.
Enes kınayan bakışlarını bana atarak karşımdaki Onur abinin yanına ilerledi.
Onun elleri mi titredi. Gülmemeliyim.
O da oturduğunda herkesin sorgu dolu bakışları bize dönmüştü.
"Evet sizi dinliyoruz..."
Yavuz abinin sabır diler gibi sesiyle konuştum.
Daha fazla sinirlendirmek istemezdik değil mi?
"Aslında bende Enes'in neden burada olduğunu merak ediyorum."
Bakışlar Enes'i bulduğunda yutkunarak bana baktı.
Ona 'ne bakıyon ciğerim bakışı' attığımda benden umudu kesmiş gibi nefes verdi.
"Can'la aynı okuldayız, sınıf arkadaşım kendisi oradan tanışıyoruz yani."
Saçma cümlesine gülmemek için kendimi kastım.
"Biz Enes'le eski oturduğum mahallede tanıştık, arkadaştık. Daha doğrusu arkadaştık on beş yaşımda yani iki yıl önce bir anda ailesiyle birlikte tanışınca bir daha onda haber alamadım."
Enes'in bakışları bendeyken ben ona bakmadım o gün çok ağlamıştım abim Enes'e söverken annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu.
Enes bana üvey ailemi sormadığına göre olayları biliyordu. Üvey ailemin öldüğünü, Soylu ailesindeki kızının ölü olarak bilinen bebeğin ben olduğumu, artık burada yaşadığımı...
Asaf beyin sesiyle daldığımı fark ettim.
"Çalışma odama gidebilir miyiz kızım?"
Asaf beyin yanındaki Meltem hanıma baktığımda gülümseyerek bize bakıyordu.
"Tabiki gidin siz ben bize kahve yapıp geliyorum."
Asaf bey saçlarıma öperek onayladı beni.
O yukarı çıktığında Efe'nin yanına geçip kulağına konuştum.
"Kırtasiye alışverişini birlikte yapmaya ne dersin? Ben Asaf beyle konuşurken sen üstünü giyinip odamda beni bekle olur mu?"
Hızla kafasını sallayan Efe yüzündeki koca gülümsemesiyle yanaklarımı öperek merdivenlere koşmaya başladı.
"Taamammm."
Efe'nin cevabı biraz gecikmişti sanki ha?
Abi takımına sert bir bakış atıp konuştum.
"Sizinle sonra konuşucam. Asaf beyle konuştuktan sonra Efe ile ben yanlız bir şekilde kırtasiyeye gidicez..."
Can'a bakarak cümlemi tamamladım.
"Sadece Efe ile ben."
Can'ın kızgın bakışlarını gördüğümde sırıttım. Kardeşimi üzmeyecekti.
Abi takımının seslerine kulak asmadan mutfağa doğru yürümeye başladım.
Yüzümde büyüyen gülümsememle...
...
• Nasıldı bölüm beğendiniz mi?
• Enes?
• Abi takımı?
• Can ve Efe?
• Bölümle ilgili görüşlerinizi yazar mısınız?
●Enişte bey olacak arkadaşlar önceki bölümde sorduğum soruya çoğu kişi olsun demiş.
❗250 oy 200 yorum.
Sınır geçilmeden bölüm gelmeyecektir!
Sınır geçilince görüşürüz Melek'lerim🕊