"Ezraaaa" hızla barışın üzerinden kalkıp yasere doğru döndüm. Misafirlerin hepsi başımıza toplanmış film izler gibi bizi izliyorlardı. Yaser büyük adımlarla koşup barışa yumruğunu geçirdi. Yanıma gelip kolumu ölümüne sıktı.
"Yaser ben.. Şey.. Yani ben.? Yaser sözümü kesip hiddetle bağırdı
" Yürü eve gidiyoruz"diyip daha ben birşey diyemeden kolumdan çekiştirerek evden çıkardı. Arabaya doğdu ilerlerken pardon sürüklenirken
" Yaser dinle beni" arabanın kapısını açıp hızla içeri fırlattı beni
"Kes sesini" dediği gibi kapıyı çarpıp sürücü koltuğuna geçti ve gazı kökledi şu an çok fazla hızlı gidiyordu. Sinirliydi bunu gözlerinin seyirmesinden anlıyordum ve sinirli hali oldukça korkutucuydu. Evin önüne geldigimizde ani bir fren yapıp az daha ön camdan fırlamama neden olacaktı kapımı açıp kolumdan tutarak indirdi
"Bırak beni" evin içine girdiğimizde hala çekiştiriyordu beni. Ev ahalisi çoktan odalarına çekilmişti saatte 12 ye geliyordu normaldir yaser odamın kapısını açıp itti beni oda benle içeri girip kapıyı kilitledi
"Ne yapıyorsun çık odamdan" bir anlığına dudağının üstü yukarı doğru kıvrıldı ve anında ifadesiz suratını takındı
"Odan ? Sen bizim sayemizde bu hayatı yaşıyorsun unutma bu odada sana ait değil o üstünde ki donun bile sahibi benim bu hayatı yaşıyorsan benimle evlendiğin için , sen orda herkesin içinde beni nasıl bir duruma düşürdüğünün farkında bile değilsin, ne halt yiyordun o adamın üstünde ? Altına yatmaya bu kadar mı meraklısın ? Yapacak Başka yer bulamadınız mı ? Seninde bir sürtükten farkın olmadığını bilmeliydim." donmuştum evet donmuştum gözlerimden sicim gibi akan göz yaşarım hıçkırıklarım boğazımda tarifsiz bir acı oluşturuyordu. Konuşamadım karşımda kızgın boğa gibi duran yaserin suratına bakıyordum
"Masum kız ayaklarına yatıp timsah göz yaşlarını dökme karşımda sana sadece 2 yıl sabredicem sonra defolup gideceksin hayatımdan... Ulan bende seni düzgün ayak sanmıştım nasıl yanıldım. Gerçekten bakire olduğunu düşünmüştüm" ben s*rtük değilim benle böyle konuşması son noktaydı kimse benim namusuma söz söyleyemezdi ben bunu haketmiyordum hızla suratına sert bir tokat attım ne kadar etki etti ona bilmiyorum. Bir an afalladı boğazımı temizleyerek konuşmaya çalıştım
". Sen... Sen iğrenç bir adamsın " diyerek hızla odamdan çıktım villanın kapısınıda hızla çarparak kendimi ıssız sokaklara attım yağmur sanki benim göz yaşarımı saklamak istercesine deli gibi yağıyordu çok uzun yol, koştum durmadım. Aldırmadan yağmura...İyi değildim belki ayıpladı herkes beni. Umurumda değildi kimse!!! Anne... Seni özledim hemde çok bu korkunç dünyada neden beni yanlız başıma bıraktınız neden neden neden? Benide al yanına anne ben korkuyorum bu dünyadan. Herkes bana zarar vermek için yaratılmış sanki. Ağlaya ağlaya bir banka oturdum. Yağmur hala yağıyordu sırılsıklam olmuştum. Ağlıyordum ağlıyordum...
Yaserden;
Yediğim tokattan sonra
"Sen... Sen iğrenç bir adamsın " o evden ayrılmıştı ve ben hala odada dikiliyordum. O adamla öpüşmesi ona dokunması beni delirtmişti. Çalan telefonumu küfrederek cebimden çıkardım ve kulağıma götürdüm
"Lan sen manyakmısın?" gelen ses koraya aitti
"Ne var koray " birde onla uğraşamayacağım
" Eğer yengeme birşey yaptıysan amına koyarım senin oğlum kız adamın üstüne düşmüş yanlış anlamışsın sen" ne saçmalıyordu bu herif
"Nerden biliyorsun eğer o herif söylediyse inanacağımı falan düşünme"
"Oğlum kameralar yokmu bizim villada onları izledim Ezranın bir suçu yok." ne bok yemiştim ben...
Ezradan devam;
Ne kadar saattir burdayım ne kadar saattir ağlıyorum bilmiyorum ama yağmur tüm hızıyla devam ediyordu. Ne yapacaktım gidecek yerim yoktu üniversite hayalim başlamadan bitmişti.
"Ezraaaa" yaserr... Onun burda ne işi vardı beni nasıl bulmuştu. Bana doğru yürüdüğünde ayağa kalktım karşımda durduğunda aramızda çok az bir mesafe vardı. Sadece gözlerimin içine bakıyordu yağan yağmurda. Ona kırgındım kızgındım.
"Ezraa" bana doğru adım attığında geriledim
"Git burdan"
"Özür dilerim Ezra yanlış anladım tamam mı herkesin içinde sizi öyle görünce... "
"Gerçekten benim öyle birşey yapacağımı mı düşündün? Bana sürtük dedin yaser beni dinlemedin bile. Seni asla affetmeyeceğim" hala yakındık hemde fazlasıyla yağmur aynı şiddette devam ediyordu.
"Bunu yaptığım için belkide hiç affetmeyeceksin"
"Anla..." daha cümlemi tamamlayamadan dudaklarını dudaklarıma bastırmıştı. Yaseri hiddetle itip elimin tersiyle dudaklarımı sildim
"Hala miğden nasıl kaldırıyor ben barışla öpüştüm bir sürtüğüm senin gözünde " dedim sesimde imâ dolu bir şekilde. Derin bir iç çekti. Cevabı yoktu diyecek birşeyi yoktu. Haklıydı belkide herkesin içinde barışla beni o pozisyonda görünce tepki vermesi normaldi ama hakaretleriydi asıl canımı yakan. Onu affetmeyecektim ama geleceğim için susacaktım. Sadece iki sene sonra onun istediği gibi çıkacaktım hayatından...
"Neden sürekli beni öpüp duruyorsun ?" sorduğum soru karşısında bende şaşırmadım değil. Yaser parmaklarını dudağımda gezdirip
"Dudakların hoşuma gidiyor" utançtan başımı yere eğdiğimde kıkırdadığını duydum. Neden utanıyorum ben? sürekli böyle olmak zorundamı ? Bana hakaret eden bu adamdan neden nefret etmiyorum.
"Sırılsıklam olmuşsun eve gidelim artık" olumlu bir şekilde başımı salladığımda arabaya bindik ve evin yolunu tuttuk. Yaser direksiyon başındayken küçük bir bakış atıp
"Hasta olacaksın"
"Sanki çok umrunda yaa" dedim kendimin bile zor duyduğum sesimle
"Birşey mi dedin ?"
"Yooo"
Eve girdiğimizde direk odama çıktım saate baktığımda 3'e geliyordu üzerimi değiştirip yatağa uzandım uykunun beni esir almasına izin verdim...
»»»»»»»»»»»
Gözlerimi açtığımda saat 11'e geliyordu. Boğazımdaki kuruluk beni rahatsız ediyordu yatağımdan doğrulup dolaba ilerledim. Bugün üniversite başlıyordu. Saat birde dersim vardı ve ben oldukça heyecanlıydım. Acaba alışabilecek miydim arkadaşım olacakmıydı ? Kafamdaki düşüncelerle dolabımı karıştırıyordum. Pembe siyah çiçek desenli V yaka dizlerimin beş karış üzerinde bir elbise giydim ayaklarıma sandaletleri geçirip saçımı gelişi güzel ördüm (multimedia Ezraaaa ve kıyafeti )saate baktığımda 12 idi. kahverengi kol çantamı ve not defterimi odanın bir köşesine bırakarak odamın kapısını açtım acıkmıştım hemde oldukça. Tam yaserin odasının önünden geçecekken koyu mavi takım elbisesiyle odadan çıktı içindeki beyaz gömlekle oldukça çekici görünüyordu. Tam çarpışacakken bir adım geriledim
"Günaydın" dedi yaser beni baştan aşağı süzerek.
"Günaydın" kravatıyla uğraşıyordu ama bir türlü bağlayamıyordu
"Melodiii" diye bağırdı.
"Nerde bu kız yaa!"
"Ne oldu ki"
"Kravatımı bağlayamıyorum" güldüm. Ona doğru yaklaşıp kravatını düzgün bir şekilde bağladım.
"Kocana hoşçakal öpücüğü vermeyecekmisin işe gidicem ?" dedi sinsice sırıtarak hiç oralı olmayıp
"Bugün üniversiteye sen bırakırsın diye düşünmüştüm"
"Ben onu tamamen unutmuşum"
"Hiç şaşırmadım" beni baştan aşağı tekrar süzdükten sonra
"Okula böyle mi gideceksin ?"
"Evet ne var ki hem sen söyle okula bırakacakmısın beni ?"
"Hmm... Bir düşünim.. Belki bir öpücük verirsen olur"
"Saçmalıyorsun, ne öpüşme meraklısı çıktın " güldü.
Yanağını bana uzattığında bir an çekinsemde küçük bir öpücük kondurdum.
"Şimdi oldu" diyip aşağı indi. Bense hala olduğum yerde duruyordum kokusu...ımm..fazla güzel fazla erkeksi. Neden bukadar garip hissediyorum sanki midemde filler tepiniyor. Ahh... Ezra yine saçmalamaya basladın kendine gel!!!
Hızla aşağıya indim masada herkez kahvaltı yapıyordu Adnan bey
"Günaydın kızım"
"Günaydın adnan amca" masaya oturur oturmaz tekrar söze girdi
"Eee bugün üniversite başlıyor heyecanlımısın ?" gözlerim Yaseri bulduğunda pür dikkat ifadesizce beni izliyordu andan amcaya dönüp
"Oldukça heyecanlıyım" adnan amcanın gülüşüne karşılık bende güldüm.
"Ezra hadi çıkalım "
"Tamam çantamı alim odamdan"
"Arabada bekliyorum çabuk ol" hızla odama koşup çantamı ve not defterimi aldım arabanın korna sesleri villanın içini dolduruyordu. Ne sabırsız bu adam be!!! Hızla arabaya ilerleyip yerime oturdum
"Çok sabırsız "
" Öyle" diyip gazı kökledi. Üniversiteye geldigimizde kalbimin pır pır attığını hissettim çok istediğim üniversiteye başlıyordum bugün hayallerim gerçekleşmişti iyi bir muhasebeci olacaktım. Arabadan indiğimde Yaserde benimle birlikte indi
"Heyecanlımısın geleceğin küçük muhasebecisi " güldüm
"Fazlasıyla"
"Peki akıllı ol tamam mı " diyip saçlarımı karıştırdı
"Yapma kendimi ilk okul öğrencisi gibi hissediyorum" bakışlarının başka bir yerde olduğunu ve sinirden yüz kaslarının kasıldığını görünce
" Ne oldu ?"
"Bu piçin burda ne işi var !!! "
Oy ve yorumlarınızi bekliyorum teşekkürler