Hindi ko alam kung paano ko natakasan si Rajan kagabi. Madaling madali ako magluto para mabilis lang siya matapos kumain.
I even ignored Riley's call dahil alam kong kapag sinagot ko iyon sa harap niya ay mas lalo lang hahaba ang usapan. Mag aalas dose na ng umuwi si Raj. Sinubukan kong tawagan si Riley pero sabi ni Raffy ay nakatulog na kakaintay sa akin.
Ganun pa man, umuwi pa din ako at sumakay sa taxi. Panay pa ang text at paalala ni Raj pero inignora ko lang. I miss my Riley.
"Wake up, mama!" Munting boses ni Riley ang narinig ko. Marahan kong dinilat ang mga mata ko at mukha agad ng anak ko ang bumungad. He is all smiling at may hawak na mga papel na pinapakita sa akin.
"Look mama! Ang dami kong airplanes." Tuwang tuwa siya. Ngumiti ako at kinuha ang papel ng mga drawings niya. Namangha ako. Sa murang edad ni Riley ay hindi ako makapaniwala na ganito siya kagaling mag-drawing.
"Wow.. this is all good, baby. Where did you get your ideas?" I asked him, still looking at his drawings. Binuka ko pa ang isang braso ko para makahiga siya sa braso ko. Yumakap ako kay Riley ng humiga siya dito.
"Nothing mama. Naiisip ko lang." He said innocently. Tumango ako sa kanya.. hindi ko maiwasan humanga sa talento ng anak. Eto ang isang dahilan kung bakit gustong gusto ko magsikap.
I want to support my son. I want to give him everything he needs and if possible, also his wants.
Yumakap ako ng mahigpit sa anak at ganoon din si Riley. Inamoy amoy ko pa ang buhok niya at sunod sunod na hinalikan sa pisngi at noo.
Walang awat ang higikgik ng anak ko kaya ganoon din ako. I miss my baby everyday. Minsan lang ako mabakante kaya gusto ko na lahat ng bakante ko oras ay para sa kanya.
"Good that you're both awake. Kakain na." Salita ni Raffy. Nagulat pa nga ako dahil sa biglaan niyang pagpasok sa kwarto namin ni Riley.
"Hanggang ngaun hindi ka pa din marunong kumatok." Salita ko sa kanya sabay irap. Kinuha ko ang robe ko at binalot sa katawan.
Hindi gumalaw si Riley sa kama kaya nag taka ako. Palagi pa naman sabik si Riley basta oras na ng pagkain.
"Sorry naman. Namiss kita, ang tagal mo gumising." Sagot ni Raffy sa akin sabay kindat. Umirap sa kanya kaya tumawa siya ng malakas. Ayan na naman ang paglalandi niya sa akin. Hindi ba siya nagsasawa? Kahit palagi ko siyang sinusungitan o binabara ay hindi talaga siya nagsasawa.
"It's me and mama time tito Raffy! Storbo ka." Masungit na sabi ni Riley. Natahimik kami ni Raffy at sabay napatingin sa anak at pareho kaming hindi makapaniwala.
"Woah.. wait up lil boy. I didn't know." Ngumuso si Raffy at umarte na nagtatampo.
Pabalik balik ang tingin ko sa dalawa. Nakita ko kung paano umirap si Riley at nagpakawala ng buntong hininga.
"What to do? Come on mama! Lets eat." Salita ni Riley. Napakunot ang noo ko. Para kasing walang gana ang anak na kumain.
Nauna na silang lumabas ni Raffy. Inayos ko pa kase ang sarili ko at nagpalit ng damit. Ayoko naman kase humarap sa kanila na naka roba lang at pantulog.
Pagdatig ko sa dining ay naubutan ko din si Alice. Kakatapos lang ng tawagan nila ni Jace sa Facetime kaya nabaling ang atensyon niya sa akin.
"Girl, blooming ka. Kamusta ka naman." Salita niya. Kumunot ang noo ko sa kanya dahil ramdam ko na may halong intriga ang tanong niya.
Hay nako! Alam na alam ko ang ugali ni Alice kaya wag ako.
"Hindi naman. Lagi lang siguro ako nasa aircon." Sagot ko. Siya kaya ang blooming. Well, palagi naman maayos at maganda si Alice. One thing I envy her. Kahit ano mangyari ay hindi iyan nagpapabaya sa sarili.
"Sus, sa Ausi nga may snow pa and okay ang climate pero hindi ka nag-bloom ng ganyan." Ngumisi siya at saka sumubo ng hotdog. Nahuli ko pa na pinapanuod ni Raffy ang reaksyon ko.
"The pancake is not good. I'm tired of your pancake tito Raf. Please let the pancake rest for the rest of their lives." Biglang sabi ni Riley. Hindi ko na nasagot si Alice dahil pati siya ay naagaw ang atensyon ni Riley.
Walang sabi ay sabay kaming humagalpak ng tawa. Halatang halata ang lungkot at dissapointment ni Riley habang tinutusok tusok ang obvious na matigas na pancake.
"Nilalason mo ba ang anak ko?" Kahit natatawa si Alice sy tumayo siya palapit kay Riley.
"We'll eat outside later ha, baby. I will buy you the best pancake." Pang aamo ni Alice sa anak ko.
"Really mama Alice?" Sagot ni Riley. Kitang kita ko ang tuwa sa mata ng anak. Para bang sabik na sabik siya hindi dahil sa pancake kundi dahil aalis kami.
"I tried my best. Why are you so mean to me?" Biglang sabi ni Raffy. Umirap ako sa kanya. Umaarte siya nasasaktan para i-guilt trip ang anak ko.
Nawala ang ngiti ni Riley. I know na kahit palagi sila nag aaway ni Raffy ay mahal niya rin to'. " I'm not tito Raf. I just want the pancake to rest. They seemed so tired." Sagot ni Riley.
Nabuga ko ang tubig na iniinom ko dahil sa kainosentehan ng anak kaya napatawa ako ng malakas. Maging si Alice ay hindi napigilan ang pagtawa ng malakas.
Hindi maipinta ang mukha ni Raffy. Hindi niya lang matanggap na nari-realtalk siya ni Riley ngaun.
"Oh, maybe they are tired. Until when they will rest?" Sagot ni Raffy sa anak. Halos hindi na kami makakain dahil bibong bibo si Riley. Hindi niya intensyon ang mga sinasabi niya pero napapasaya kami nito ng sobra.
Madramang bumuntong hininga si Riley na tila ba ang laki ng problema.
"I think.. forever tito." He said. Wala na. Napuno na ng tawanan ang hapag. Kahit si Raffy ay hindi na napigilan ang sarili na humagalpak ng tawa.
Pagkatapos ng almusal ay nagkwentuhan kami about sa nangyare sa amin buong linggo.
Sa amin kasing tatlo si Raffy lang ang naghihintay pa din para sa trabaho niya. Panay pa ang maktol niya at rants about sa pagrereklamo ni Riley sa luto niya.
Natulog ulit si Alice. May kung anong pinuntahan si Raffy at sinama si Riley. Saglit lang naman daw kaya pinayagan ko na ang anak.
Umupo ako sa balcony sa kwarto ko. Hindi naman gaano natitirikan dito ng araw dahil madaming puno na nakapaligid.
Napatingin ako sa cellphone ko ng tumunog ito.
From Raj
Are you still sleeping? Bakit wala kang reply?
Ngumuso ako ng mabasa ang text niya. Wala kase akong nireplayan sa message niya mula kagabi. Bukod sa nagmamadali akong umuwi dito ay nakatulog din ako agad.
Me
Goodmorning
Reply ko. Ayoko pahabain at mag explain sa kanya. Bakit ako mag eexplain. Hindi naman kami. Siya lang naman ang tanong ng tanong ng mga bagay na hindi naman dapat.
Wala nang reply. Hindi ko alam kung bakit nakaramdam naman ako ngaun ng iritasyon dahil hindi siya nagreply. Binagsak ko cellphone ko sa table at binalewala ang nararamdaman. Tumitig ako sa tahimik na street. Tanging huni ng ibon lang ang maririnig. May ilan ilan pang babae ang nag ja-jogging.
Natigilan ako ng makita ko si Raj. Naka jogger pants at sando na nagpalitaw ng perpektong hulma ng katawan niya. Pawisan at marahan tumatakbo. May ilan pang babae ang sumusunod sa kanya habang naghahagikgikan.
Naka-head set siya at mukhang hindi napapansin ang mga babae na pinagkakaguluhan na siya.
Iritang irita ako sa hindi alam na dahilan. Kinuha ko ang phone ko at nagmessage ulit sa kanya.
To Raj
Busy ka?
I don't know where do I get that audacity to text or asked him that way. Ang alam ko lang ngaun ay naiinis ako sa mga babae nakabuntot sa kanya kahi kita naman na wala naman siyang pakialam.
Iritable ako. Tumunog ang cellphone ko ng nawala na si Raj sa street ng bahay nila Alice.
From Raj
Why? Missed me? Nag jojogging ako. I'm sorry baby..
Reply niya. Hindi pa din nito nawala ang iritasyon sa akin pero nakampante ako na nagsabi siya ng totoo. Really Gotica? What is happening to you? Bakit kailangan niya magsabi sayo? Ugh!
Tumayo nalang ako dahil hindi na naman maganda ang epekto nito sa akin. Wala nga si Raj sa tabi ko pero apektado pa din ako.
Tumulong nalang ako kay manang na magligpit at inayos ang mga gamit ng anak. Inabala ko ang sarili ko sa ibang gawain para hindi ako mag isip ng kung ano ano pa man.
Magtatanghalian na at dumating na din ang anak ko at si Raffy. Si Alice naman ay gising na din at nakagayak.
"Mama! Ikaw nalang kulang." Riley shouted from outside our room. Hindi ko naman kase alam na ngaun tanghalian pala ang lakad namin at masyado akong nadala tumulong sa gawain bahay.
"Yes! Yes! Baby.. mama is coming." Sagot ko ng matapos ko isuot ang kicks ko. Nakasimpleng t-shirt lang kase ako at pantalon.
Paglabas ko ng kwarto ay nakanguso ang anak ko at halatang halata ang inip.
"Eto na ako. Masyado kang mainipin." Salita ko sa anak at saka ginulo ang buhok nito. Mahaba na talaga ang buhok ni Riley at plano ko na din ipaputol ito.
"Come on," matigas na ingles na sagot niya kaya napangiti ako at napailing. Sometimes Riley is sweet pero kapag naiinip talaga siya sa bagay na gustong gusto niya. His sweetness became grumpy.
"San ka mamalengke manang?" Bungad sa akin ni Alice ng makalabas kami ni Riley sa garahe. Napatingin ako sa kanila ni Raffy na todo pormado. Alice is always dress to kill at ganoon din si Raffy kahit nasa bahay lang sila.
"Whut? Ayos lang naman suot ko ah?" I defend my self. Ayos lang naman talaga ang suot ko. Sadyag maporma lang talaga siya kaya feeling niya pangit ang pagiging simple ko.
Umirap si Alice. "Ang dami kong binigay na damit sayo. Sana naman gamitin mo." Sabay sakay niya sa sasakyan. Wala akong nagawa kundi tumawa nalang. Wala akong magagawa. Dito ako kumportable. Bahala ka jan.
"Wag mo pansinin. Maganda ka kahit ano suot mo." Kindat ni Raffy sabay sakay sa sasakyan. Umiling nalang ako at ngumisi kasabay ng pagsakay namin ni Riley sa sasakyan.
"Where are we going?" Masayang masaya ang anak ko habang nasa byahe. Giliw na giliw pa si Alice sa kanya kaya hindi na siya nag rant about sa suot ko.
"We will eat lunch at Marriot hotel then we will go to the mall and I will buy you whatever you want." Sagot ni Alice sa anak.
Nanlake ang mga mata ko. Really? Sa hotel kami kakain para sa tanghalian? Kaya naman pala nagagalit si Alice sa suot ko. Akala ko sa mall lang o reastaurant. Hindi ako na informed.
"Really mama Alice? Yabyu!" Sagot ni Riley na tuwang tuwa. Magkano ang food doon? Hay nako naman!
Binalewala ko nalang ang presyo. Bukod sa minsan lang naman ito ay ayoko masira ang mood ng anak ko.
"Oh bakit ang tahimik mo?" Bati ni Raffy na nakatingin pa sa rearview mirror sa akin. Pati si Alice ay bumaling sa akin.
"Raf's treat. Don't worry." Sagot niya sabay kindat sa akin. Hindi ko nalang pinansin. Ang totoong bumabagabag sa akin ay kung ano ginagawa ni Raj. This is wrong pero kahit ano ang gawin ko ay naiisip ko talaga siya.
Nang makarating kami sa Marriot ay madaming sasakyan ang nakapila sa entrance na kinukuha ng valet. It was our turn. Isa isa kaming bumaba ng sasakyan.
Hinawakan ni Riley ang kamay ko habang ang kabila niyang kamay ay nakahawak kag Raffy.
Dumiresto kami maglakad papasok sana ng hotel ng may tumawag sa akin.
"Icai!" Natigilan ako. Alam na alam ko kung kaninong boses iyon. Sabay sabay kaming napatingin kay Raj. He's wearing a casual attire at humahataw na naman ang puso ko. He's a head turner at gulat ang itsura niya. Napatingin siya kay Riley na nakahawak sa akin sabay baling din kay Raffy.
"Shit!" Bulong ni Alice.