Zawgyi ver..
စစ္ေဆးမႈအားျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း
အထက္တြင္ ၾကည္လင္ေတာက္ပေသာ မိုးသားေကာင္းကင္တည္႐ွိၿပီး ေအာက္တြင္ေတာ့ ေမွာ္ဝင္သားရဲမ်ိဳးစံုတို႔၏ ေအာ္ဟစ္ဟိန္းေဟာက္သံမ်ား ညံစီလ်က္႐ွိသည္၊ မီးငွက္ေပၚမွ ေသေသခ်ာခ်ာ အာရံုစူးစိုက္၍ ငံု႔ၾကည့္မည္ဆိုလ်ွင္ ေတာင္တန္းမ်ားအၾကား ေျပးလႊားေနေသာ ေမွာ္ဝင္သားရဲမ်ားအား ျမင္ႏိုင္၏၊ အေ႐ွ႕ခရီးသို႔ ေမ်ွာ္ၾကည့္လ်ွင္ေတာ့ ေတာနက္ေတာင္စြယ္မ်ားကိုသာ မ်က္စိတစ္ဆံုး ျမင္ေနရေပလိမ့္မည္ ။
ယူေ႐ွာင္မို ေက်ာင္းခြဲႏွစ္၌ ေနထိုင္ခဲ့စဥ္က ထိုေတာင္မ်ားအတြင္းသို႔ တစ္ခါမ်ွ မဝင္ေရာက္ခဲ့ဖူးပါေပ၊ ယခု ၎တို႔အေပၚမွ ျဖတ္သြားရေသာအခါ လူအမ်ား ေျပာစမွတ္ျပဳၾကေသာ ေတာနက္သည္ေတာင္ထူသည္ဆိုသည္မွာ ယခုေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ မည္သို႔မ်ွ ယွဥ္ဖြယ္ရာမ႐ွိေၾကာင္း သိလာရသည္၊ သူသည္ ယခင္က ဤေတာင္တန္းမ်ားအား အလြန္ဆံုး႐ွိလွ မိုင္တစ္ေထာင္ေပါ့ဟူ၍ အထင္အျမင္ေသးခဲ့ဖူးသည္ပင္ ။
ေက်ာင္းခြဲတစ္ႏွင့္ ေက်ာင္းခြဲႏွစ္ အလြန္ကြာေဝးသည္ဟု လူအမ်ား ေျပာဆိုၾကသည္မွာ အပိုစကားမဟုတ္ပါေပ၊ အေစာက အႀကီးအကဲငါးသည္ ေတာင္တန္းမ်ားအလြန္၌ ေက်ာင္းခြဲတစ္႐ွိသည္ဟု ဆိုခဲ့သျဖင့္ ထိုေက်ာင္းႏွစ္ေက်ာင္းမွာ အေတာ္နီးသည္ဟုပင္ ထင္မွတ္ခဲ့မိေသးသည္ ။
ဧရာမမီးငွက္တို႔သည္ ေတာင္တန္းေတာင္စြယ္တို႔အား ႏွစ္နာရီနီးပါးမ်ွ ျဖတ္ေက်ာ္ပ်ံသန္းၿပီးေသာအခါ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အ႐ွိန္ေလ်ွာ့ခ်၍ ဆင္းသက္ရန္ ဟန္ျပင္ၾကေတာ့သည္၊ ဆင္းသက္ခါနီးတြင္ ယူေ႐ွာင္မို အေနာက္သို႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ မ်က္စိတစ္ဆံုး သစ္ေတာစိမ္းႀကီးမ်ားကိုသာ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရသျဖင့္ အေ႐ွ႕႐ွိ ဆင္းသက္ရမည့္ေနရာသို႔သာ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္၊ သို႔ေသာ္..
ယူေ႐ွာင္မို မ်က္႐ွိေ႐ွ႕႐ွိ အစိမ္းျပင္ႀကီးအား ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္၊ အေ႐ွ႕တြင္လည္း ထိုနည္းတူ သစ္ေတာစိမ္းႀကီးသာ႐ွိသည္၊ ထိုေနရာ၌ ေက်ာင္းခြဲတစ္၏အရိပ္အေယာင္ႏွင့္တူေသာ တစ္စံုတစ္ခုမ်ွ႐ွာမေတြ႔ ။
ထိုအခါ သူ႔ေဘးတြင္ထိုင္ေနေသာ ထံုယြယ္ရႊီမွ ယူေ႐ွာင္မို နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနသည္အား သတိထားမိသျဖင့္ စတင္႐ွင္းျပေလသည္ ။
" ေက်ာင္းခြဲတစ္ဆိုတာ ေတာက္႐ွင္းအကယ္ဒမီရဲ႕ႏွလံုးသဲပြတ္ပဲေလ.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ အျပင္ဘက္မွာ စည္းအထပ္ထပ္ခ်ထားရတာေပါ့.. အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ကို ဦးေဆာင္ေခၚလာေပးမယ့္ တစ္ေယာက္ေယာက္သာမ႐ွိရင္ ဘယ္လိုမွ႐ွာေတြ႔နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး "
ဖန္ခ်ီယြင္းကလည္း ဝင္ေျပာေလသည္ ။
" ေက်ာင္းခြဲတစ္ရဲ႕လံုျခံဳေရးက အရမ္းတင္းၾကပ္တယ္လို႔ တစ္ေနရာမွာ ငါ ၾကားဖူးခဲ့တယ္.. ၾကည့္ရတာ ငါတို႔အထဲေရာက္သြားၿပီးရင္လည္း ျပန္ထြက္ဖို႔လြယ္မယ္မထင္ဘူး "
ထိုအခါ ယူေ႐ွာင္မို ပိုင္လီထ်န္ယီအား သတိရလိုက္မိသည္၊ သူေတာင္မွ တစ္လတစ္ခါ မွန္မွန္ ထြက္လာႏိုင္ေသးသည္ပင္၊ ထို႔ေၾကာင့္ မည္မ်ွလံုျခံဳေရးတင္းၾကပ္သည္ဆိုဦး နည္းလမ္းတစ္ခုခုေတာ့ ႐ွိလိမ့္မည္ျဖစ္သည္၊ ထံုယြယ္ရႊီမွ ဆက္လက္႐ွင္းျပေလသည္ ။
" ေက်ာင္းခြဲတစ္ကစည္းမ်ဥ္းေတြက ေက်ာင္းခြဲႏွစ္ေလာက္ေတာင္ မ႐ႈပ္ပါဘူး၊ သူတို႔ဆီမွာ လစဥ္လတိုင္း အေတာ္ဆံုးေက်ာင္းသား အေယာက္တစ္ရာစာရင္းကို ထုတ္ျပန္ေပးတယ္ေလ၊ အဲ့ဒီထဲက ထိပ္ဆံုးအေယာက္ငါးဆယ္က လတိုင္းအျပင္ထြက္ဖို႔ အခြင့္အေရးရျကတယ္၊ ၿပီးေတာ့လည္း အဲဒီစာရင္းကို လတစ္လရဲ႕ ပထမဆံုးရက္တိုင္းမွာ အသစ္ေျပာင္းလဲေျက းညာေပးတယ္၊ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ထိပ္ဆံုးအေယာက္ငါးဆယ္ထဲပါေအာင္ ႀကိဳးစားေနႏိုင္သ၍ မင္းတို႔ လတိုင္းအျပင္ထြက္ခြင့္ရမွာပဲ.. "
ယူေ႐ွာင္မိုမွ ေျပာသည္ ။
" အဲလိုဆိုေတာ့လည္း အရမ္းျကီးေတာ႔မခက္ခဲပါဘူး "
သူ၏စကားအား ထံုယြယ္ရႊီမွ အသာအယာေခါင္းယမ္းလိုက္သည္ ။
" အဲ့လိုေတြးရင္မွားသြားမွာေပါ့.. ေက်ာင္းခြဲတစ္မွာ႐ွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတိုင္းက ေက်ာင္းခြဲႏွစ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြထက္ အမ်ားႀကီးကြာျခားတယ္ေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ထိပ္ဆံုးအေယာက္ငါးဆယ္မေျပာနဲ႔ အေယာက္တစ္ရာထဲပါႏိုင္ရင္ေတာင္ ေတာ္လြန္းေနၿပီ "
" ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းခြဲတစ္မွာ႐ွိတဲ့ ေက်ာင္းသားအေရအတြက္က ေက်ာင္းခြဲႏွစ္ထက္ေတာ့ မမ်ားႏိုင္ဘူးမလား "
ထံုယြယ္ရႊီ အသံထြက္၍ပင္ ရယ္လိုက္မိသည္ ။
" အဲဒါေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မလဲ.. ဟုတ္ပါတယ္ ကမ႓ာေပၚမွာပါရမီ႐ွင္ေတြမ႐ွားပါဘူး ဒါေပမယ့္အဲလိုဆိုတိုင္းလဲ ပါရမီ႐ွင္ဆိုတာ ဟိုနားဒီနားလမ္းေဘးနားမွာ အလြယ္တကူ ေတြ႔ျမင္ရႏိုင္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူးေလ၊ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔အားလံုးကိုပါရမီ႐ွင္ေတြလို႔ေတာ့ သတ္မွတ္လို႔မရႏိုင္ေပမယ့္.. ထိပ္ဆံုးအေယာက္တစ္ရာရဲ႕အားၿပိဳင္မႈ ဆိုတာကေတာ့ စိတ္ကူးၾကည့္ရင္ေတာင္ အရမ္းျပင္းထန္မွာမလြဲပဲ၊ တစ္ေန႔တည္းတင္ ခ်က္ခ်င္း အဆင့္တက္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ကန္ခ်ခံလိုက္ရတာမ်ိဳးေတြ ဆိုတာလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္ "
ထိုစကားအားၾကားၿပီးေသာအခါ ယူေ႐ွာင္မို လင္းေ႐ွာင္အား ေမာ့ၾကည့္၍ တီးတိုးကပ္ေျပာလိုက္သည္ ။
" ခင္ဗ်ားစြမ္းရည္နဲ႔ဆို ထိပ္ဆံုးဆယ္ေယာက္ထဲေတာ့ ဝင္ႏိုင္ေလာက္မွာပါေနာ္ "
လင္းေ႐ွာင္၎အားျပန္စိုက္ၾကည့္ကာ ေလသံအား အႏူးညံ့ဆံုးထား၍ ေမးလိုက္သည္ ။
" ယူေလးကကိုယ့္စြမ္းရည္ကို ေမးခြန္းလာထုတ္ေနတာလား.. "
ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိေသာ္လည္း ထိုစကားထဲတြင္ ကြယ္ဝွက္ထားေသာ အဓိပၸါယ္တစ္စံုတစ္ရာ ပါဝင္ေနေၾကာင္း ခံစားလိုက္မိ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ သူ၏သံသယအား လ်စ္လ်ဴ႐ႈရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ကာ ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ခါယမ္းလိုက္ေတာ့သည္၊ ထို႔ေနာက္ လင္းေ႐ွာင္ဘက္သို႔လွည့္ကာ ဘာမွမျဖစ္သလို ျပံဳးျပလ်က္ ..
" ေမးခြန္းထုတ္တာမဟုတ္ပါဘူး.. ကြၽန္ေတာ္ကဒီအတိုင္းေလးပဲစကားအျဖစ္ေျပာလိုက္တာ.. အဲ့ဒါကို ခင္ဗ်ားျပန္ေျဖေပးစရာမလိုဘူး ဒီအတိုင္းထိုင္နားေထာင္ေပးရံုပဲ "
လင္းေ႐ွာင္ ၾကည့္ရင္း အူယားလာသျဖင့္ ယူေ႐ွာင္မို၏ ခါးသိမ္သိမ္ကေလးအား ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္မိသည္ ။
ယူေ႐ွာင္မို ႐ုတ္တရက္မို႔ အသံထြက္မိေတာ့မလို ျဖစ္သြားေသာ္လည္း အနီး၌ ထံုယြယ္ရႊီႏွင့္ ဖန္ခ်ီယြင္းတို႔႐ွိေနသည္ကို သတိရသြားသျဖင့္ အံႀကိတ္လိုက္ရသည္ ။
ထံုယြယ္ရႊီႏွင့္ ဖန္ခ်ီယြင္းတို႔သည္ ထိုႏွစ္ေယာက္၏ သာမန္မဟုတ္ေသာ အျပဳအမူမ်ားအား သတိထားမိခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ ၎တို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ ဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကား ေျပာဆိုဆက္ဆံပံုႏွင့္ လံုးဝမတူေပ၊ သို႔ေသာ္လည္း ႏွစ္ေယာက္စလံုးမွ မတိုင္ပင္ထားပါဘဲ ဘာမွမျမင္လိုက္မၾကားလိုက္သလိုသာ ဟန္ေဆာင္လိုက္ၾကသည္၊ တစ္ေယာက္ကမိုးေပၚေမာ့လ်က္..၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ေအာက္ငံုၾကည့္ကာ ဟို႐ွာဒီ႐ွာ ။
..... ......
ထိုစဥ္ ဧရာမမီးငွက္မွ အခ်က္ေပးသည့္အေနျဖင့္ တစ္ခ်က္ဟိန္းေဟာက္လိုက္ေလသည္၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ အႀကီးအကဲငါးမွ ေလထုထဲသို႔ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္ျပားတစ္ခု ပစ္သြင္းလိုက္သည္အား လွမ္းျမင္လိုက္ရ၏၊ သို႔ေသာ္ ထိုေက်ာက္ျပားမွာ ေအာက္သို႔ျပဳတ္က်မသြားပဲ ေရျပင္က်ယ္ေပၚ စကၠဴရြက္ေလး ပစ္ခ်လိုက္သည့္ႏွယ္ ႏူးႏူးညံ့ည့ံသာ သက္ဆင္းနစ္ဝင္သြားေလသည္၊ ယူေ႐ွာင္မိုတို႔ ထိုျဖစ္ရပ္အား ထူးဆန္းအံ့ျသစြာေငးၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ျမစိမ္းေရာင္ဂိတ္တံခါးေပါက္ႀကီးတစ္ခု ၎တို႔ျမင္ကြင္းေရွ႕၌ ထြက္ေပၚလာေလ၏ ။
ထိုဂိတ္တံခါးေပါက္သည္ ငါးမီတာခန္႔အျမင့္႐ွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရၿပီး ဘယ္ဆီမွစ ဘယ္ဝယ္အဆံုးသတ္သည္ကိုေတာ့ ပကတိမ်က္စိျဖင့္ လိုက္ၾကည့္၍ မျမင္ရပါေခ် ။
ထို႔ေနာက္ အႀကီအကဲငါးမွ ေက်ာင္းသားမ်ားဘက္သို႔လွည့္ကာ သတိေပးသည္ ။
" ေက်ာင္းသားအားလံုး ေအာက္ကိုေရာက္ရင္ လံုးဝေလ်ွာက္သြားလို႔မရပါဘူးေနာ္ ကြၽန္ေတာ့္ေနာက္ကပဲလိုက္ခဲ့ရပါမယ္.. ေရွ႕ဆက္သြားၾကရေအာင္ "
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ ဦးေဆာင္ကာ ဝင္သြားေလ၏၊ ေက်ာင္သားအားလံုးလည္း ၎ေနာက္မွ ထက္ၾကပ္မကြာ လိုက္သြားၾကသည္၊ ၎တို႔၏ မ်က္ဝန္းမ်ားထဲ၌ စူးစမ္းလိုမႈ အရိပ္အေယာင္မ်ား ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ္လည္း အႀကီးအကဲငါး၏ သတိေပးစကားေၾကာင့္ မည္သူမွ ကုိယ့္သေဘာႏွင့္ကိုယ္ ေလ်ွာက္မသြားရဲၾကေပ၊ ေက်ာင္းသားအားလံုး ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဆင္းၿပီးေသာအခါ က်န္႐ွိေနေသာအႀကီးအကဲမ်ားသည္ မီးငွက္မ်ားအား ဦးစီး၍ လာရာအရပ္သို႔ ျပန္သြားၾကေလသည္ ။
ယူေ႐ွာင္မို အေနာက္သို႔ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္၊ ထိုအခါ ယခင္မ်က္စိတစ္ဆံုး ေတာအုပ္ႀကီးအစား သာယာလဲ့ေျပာေသာ ေကာင္းကင္တစ္ခုကိုသာ ျမင္ေတြ႔လိုက္ရေလသည္၊ ထို႔ေျကာင့္ သုခဘံုနယ္ေျမကိုပင္ သြားသတိရမိလိုက္သည္ ။
လင္းေ႐ွာင္မွ သူ႔အား သုခဘံုနယ္ေျမအား ဖန္တီးပံုကို ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္၊ နယ္နိမိတ္ေနရာတစ္ခုအား အစျပဳသတ္မွတ္၍ ထိုေနရာမွစကာ ဝိဥာဥ္စြမ္းအား အေျမာက္အမ်ားျဖင့္ ျခံဝန္းတစ္ခုသဖြယ္ ဝန္းရံဖြဲ႔စည္းလိုက္ေသာအခါ ကမ႓ာငယ္ရပ္ဝန္းတစ္ခုကဲ့သို႔ ျဖစ္သြားၿပီး သီးျခားနယ္ေျမမ်ား ျဖစ္ေပၚလာရသည္ဟုဆိုသည္၊ ေက်ာင္းခြဲတစ္ကိုလည္း ထိုနည္းလမ္းျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ခဲ့ပံုေပၚသည္ ။
သို႔ေသာ္ နယ္ေျမသည္ အလြန္က်ယ္ဝန္းသျဖင့္ ဧရိယာ မည္မ်ွက်ယ္ဝန္းေၾကာင္းကိုေတာ့ မသိ႐ွိရေသးေပ ။
သို႔ေသာ္ ယူေ႐ွာင္မိုမွ ဤနယ္ေျမသည္ ေသခ်ာေပါက္ သုခဘံုနယ္ေျမထက္ ပိုမိုက်ယ္ဝန္းလိမ့္မည္ျဖစ္ကာ အဆေပါင္းမ်ားစြာပင္ ပိုမိုႀကီးမားေနလိမ့္ဦးမည္ဟုေတာ့ ခန္႔မွန္းလိုက္မိသည္ ။
ယူေ႐ွာင္မို တံေတြးမ်ိဳခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ အေ႐ွ႕မွ ထြက္သြားသူမ်ားေနာက္သို႔ လိုက္သြားလိုက္သည္၊ နာရီဝက္ခန္႔ လမ္းေလ်ွာက္ၿပီးေသာအခါမွသာ မိမိတို႔ျမင္ကြင္းေ႐ွ႕သို႔ ႐ွည္လ်ားျမင့္မားေသာ အေဆာက္အအံုမ်ား တျဖည္းျဖည္း ထြက္ေပၚလာေလသည္ ။
သို႔ေသာ္ ထိုအေဆာက္အအံုမ်ားေ႐ွ႕၌ ဆယ္မီတာခန္႔ က်ယ္ဝန္းေသာ ထံုးေက်ာက္ရင္ျပင္တစ္ခု႐ွိေနၿပီး ၎အေပၚ၌ အနည္းငယ္ျမင့္ေသာ ေက်ာက္ဖ်ာငါးခု တန္းလ်က္ တည္႐ွိေလသည္၊ ထို႔အျပင္ ၎ေက်ာက္ဖ်ာမ်ားအေ႐ွ႕၌လည္း ၎တို႔အား စူးစိုက္ရပ္ျကည့္ေနၾကေသာ လူတစ္စုအား ေတြ႔လိုက္ရေလ၏ ။
အႀကီးအကဲငါးမွ ၎တို႔အေ႐ွ႕သို႔ ေလ်ွာက္သြားလိုက္ေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ပံုရေသာ လူႏွစ္ေယာက္ ခ်က္ခ်င္းထြက္လာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္အား အေ႐ွ႕သို႔ယွက္သန္း၍ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ေလ၏ ။
" အႀကီးအကဲငါး မဂၤလာပါခင္ဗ် "
ဤေတာက္႐ွင္းအကယ္ဒမီ၌ ေက်ာင္းခြဲတစ္၌ျဖစ္ေစ ႏွစ္၌ျဖစ္ေစ သဘာပတိခုနစ္ေယာက္မွလြဲ၍ ေက်ာင္းသားအားလံုးသည္ အႀကီးအကဲငါးအား ေတြ႔လ်ွင္ေတြ႔ခ်င္း အ႐ိုအေသျပဳ ႏႈတ္ဆက္ၾကရေလသည္ ။
အႀကီးအကဲငါးမွ အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္ ။
" ေက်ာင္းသားသစ္ေတြအားလံုးလည္း ေရာက္ေနပါၿပီ.. အဲ့ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ စလိုက္ၾကေတာ့မလား "
ထိုသို႔ေျပာၿပီးေသာအခါ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ထဲမွတစ္ေယာက္ ေက်ာင္းသားသစ္မ်ားဘက္သို႔ လွည့္လာ၍ ေအးစက္ေသာေလသံျဖင့္ ဆိုေလသည္ ။
" ပထမဆံုးအေနနဲ႔ ေက်ာင္းခြဲတစ္ကိုေရာက္လာတဲ့အတြက္ မင္းတို႔အားလံုးကိုဂုဏ္ျပဳပါတယ္၊ ဒီေန႔ကစၿပီး ဒီေနရာဟာမင္းတို႔ေနၾကရမယ့္ေနရာပဲျဖစ္တယ္၊ ဒီေနရာရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြက ေက်ာင္းခြဲႏွစ္ထက္ပိုတင္းၾကပ္တာျဖစ္လို႔ မင္းတို႔မွာ စည္းကမ္းမလိုက္နာတတ္တဲ့ အက်င့္ေတြ႐ွိရင္ေတာ့ ဒီေနရာမွာအၿပီးတိုင္ထားခဲ့ျကရမွာပါ၊ အခုေလာေလာဆယ္ ေက်ာင္းဝန္းထဲကိုမဝင္ခင္ မင္းတို႔အားလံုးျဖတ္ေက်ာ္ရမယ့္ စစ္ေဆးမႈတစ္ခု႐ွိေနပါေသးတယ္၊ ဒီစစ္ေဆးမႈကို လူတိုင္းမျဖစ္မေန ျဖတ္ေက်ာ္ရမွာျဖစ္ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစ က်႐ွံုးသည္ျဖစ္ေစ မင္းတို႔ ေက်ာင္းခြဲတစ္ကိုဝင္ခြင့္ရတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး.. ခဏေနရင္ အခုျပဳလုပ္မယ့္စစ္ေဆးမႈမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို အက်ယ္ထပ္႐ွင္းျပေပးသြားပါမယ္ "
သူ၏စကားလံုးမ်ားသည္ လူအုပ္အား အာေမဋိတ္သံမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္သြားေစခဲ့သည္၊ ေက်ာင္းခြဲတစ္သို႔ ဝင္ခြင္ရခဲ့ၿပီးသည့္တိုင္ေအာင္ စစ္ေဆးမႈမ်ား ထပ္မံေက်ာ္ျဖတ္ေနရလိမ့္ဦးမည္ဟု မည္သူမ်ွ ႀကိဳမေတြးမိခဲ့ၾက၊ ယခင္ကလည္း ဤကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္၍ မည္သို႔ေသာ သတင္းစကားမွ မၾကားခဲ့ဖူးၾကေပ ။
ယူေ႐ွာင္မိုသည္လည္း အလြန္အမင္း အံ့ျသသြားခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥအား သိႏွင့္ၿပီးသားဟု ယူဆရေသာ ထံုယြယ္ရႊီထံသို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္၊ ၎သည္လည္း ယူေ႐ွာင္မို၏ေမးခြန္းအား သေဘာေပါက္ပံုရကာ အနီး႐ွိလူတိုင္းထံသို႔ရည္ရြယ္၍ သူသိသမ်ွအား ႐ွင္းျပေပးေလသည္ ။
" သူေျပာသြားတာမွန္ပါတယ္၊ ႏွစ္တိုင္း ေက်ာင္းခြဲတစ္ကိုဝင္ခြင့္ရတဲ့ေက်ာင္းသားတိုင္း ဒီစစ္ေဆးမႈကို မျဖစ္မေနျဖတ္ေက်ာ္ၾကရပါတယ္၊ စစ္ေဆးမႈရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ေက်ာင္းသားသစ္ေတြရဲ႕ ေထာင္လႊားေနတဲ့မာနေတြကိုခ်ိဳးႏွိမ္ေပးဖို႔ပါ၊ သူတို႔ဟာ ေက်ာင္းခြဲႏွစ္မွာ အေတာ္ဆံုးေတြျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ခဲ့မယ္ ဒါေပမယ့္အခုေက်ာင္းခြဲတစ္မွာေတာ့ ဘိတ္ေခ်းအဆင့္မွာပဲ႐ွိေသးတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ျပန္သတိေပးခ်င္တယ္လို႔လည္း ယူဆလို႔ရပါတယ္..၊ အဲဒါအျပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္ကေန ေလာင္းေၾကးအျဖစ္ ဆယ္မွတ္ျကိဳေပးထားရပါတယ္၊ သူတို႔ဘက္ကႏိုင္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလာင္းေၾကး႐ွံုးမွာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ရင္ေတာ့ အဲဒီဆယ္မွတ္ကို ျပန္ထုတ္သြားလို႔ရပါတယ္ "
ယူေ႐ွာင္မိုမွ ထပ္ေမးလိုက္သည္ ။
" အဲ့ဒါဆို ဘယ္လိုျဖစ္ရင္ အႏိုင္ရတယ္လို႔ သတ္မွတ္တာလဲ "
" ဒါကေတာ့လြယ္ပါတယ္၊ ေက်ာင္းခြဲတစ္ဘက္က ေက်ာင္းသားငါးေယာက္ထြက္လာပါလိမ့္မယ္ ငါတို႔သာသူတို႔နဲ႔ၿပိဳင္တိုက္ၿပီး တိုက္ကြက္ငါးကြက္စာအထိေတာင့္ခံႏိုင္ခဲ့ရင္ စစ္ေဆးမႈေအာင္ျမင္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ေပးပါတယ္၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့က်တယ္လို႔သတ္မွတ္တာေပါ့၊ ႏွစ္တိုင္း ေအာင္ျမင္ခဲ႔တဲ႔လူအေရအတြက္က အမ်ားဆံုး သံုးေယာက္ထပ္ေတာ႔မပိုဖူးဘူး "
ယူေ႐ွာင္မို ထပ္ေမးျပန္သည္ ။
" အဲဒါဆိုတစ္ဖက္လူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီမွာငါးကြက္ျပည့္ေအာင္ မေတာင့္ခံႏိုင္ရင္ေရာ.. "
၎၏ေမးခြန္းအားၾကားေသာ္ ထံုယြယ္ရႊီ ေျဖဖို႔ရာပင္တြန္႔ဆုတ္သြားရသည္၊ ထို႔ေျကာင့္ ယူေ႐ွာင္မိုေဘး ရပ္ေနေသာ လင္းေ႐ွာင္မွ ဝင္ေျဖေပးေလသည္ ။
" အဲဒါဆို အဲ့လူေအာင္မွာေပါ့ "
" အဲဒါဆို ဒီစစ္ေဆးမႈကို တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ တြဲၿပီးၿပိဳင္လို႔ေရာ ရႏိုင္မလား "
လင္းေ႐ွာင္မွ ဆက္ေျဖေပးသည္ ။
" ရတာေပါ့ "
ယူေ႐ွာင္မို အလြန္စိတ္လႈပ္႐ွားသြားေလသည္ ။
" ခင္ဗ်ားေျပာတာ တကယ္လား "
လင္းေ႐ွာင္မွ..
" ဘယ္ဟုတ္မလဲ "
ယူေ႐ွာင္မို " ... "
' ခင္ဗ်ားဘယ္လိုလုပ္သိတာလဲ' ဟု ဝမ္းသာအားရ ေမးရန္ျပင္ေနေသာယူေ႐ွာင္မိုသည္ သူ၏စကားလံုးမ်ားအား လည္ေခ်ာင္းထဲပင္ ႏွစ္ပတ္လွည့္၍ ခက္ခက္ခဲခဲ ျပန္မ်ိဳခ်လိုက္ရသည္၊ သူ၏ဦးေႏွာက္အတြင္း၌ ျပႆနာ တစ္စံုတစ္ရာ႐ွိေနဟန္တူသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္သာ သူလင္းေ႐ွာင္၏စကားမ်ားအား အတည္ထင္ခဲ့မိျခင္း ။
ထံုယြယ္ရႊီ, ဖန္ခ်ီယြင္း " ... .... "
အျခားတစ္ဖက္တြင္ ေက်ာင္းသားသစ္မ်ားႏွင့္ စီနီယာမ်ားသည္ ေက်ာက္ဖ်ာအသီးသီးေပၚ၌ ရပ္ေနၾကၿပီးျဖစ္သည္၊ အႀကီးအကဲကိုယ္တိုင္ တန္းခြဲတစ္မွ ေက်ာင္းသားသစ္ငါးေယာက္အား က်ပန္းေရြးခ်ယ္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း ၎တို႔၏ အမူအယာမ်ားမွာ သိပ္မေကာင္းလွ..၊ ၿပိဳင္ဘက္သည္ သိပ္အင္အားႀကီးလြန္းေနၿပီး ၎တို႔ထံမွ တိုက္ကြက္ငါးကြက္အား ေတာင့္ခံရမည္ ဆိုသည္မွာလည္း သိပ္ကို ခက္ခဲလြန္းေသာ စစ္ေဆးမႈျဖစ္သည္ပင္ ။
ေမ်ွာ္မွန္းထားသလိုပင္ ေက်ာင္းသားသစ္ငါးေယာက္စလံုး က်႐ွံုးခဲ့သည္၊ တစ္ဖက္စီနီယာမ်ားမွာ အင္အား ႀကီးလြန္းေနၿပီး တိုက္ရည္ခိုက္ရည္အေတြ႔အၾကံဳမွာလည္း ၎တို႔ထက္မ်ားစြာသာလြန္သျဖင့္ အေျခအေနအေကာင္းဆံုးဟုယူဆရေသာ ပထမဆံုးေက်ာင္းသားသစ္သည္ပင္ တိုက္ကြက္သံုးကြက္အထိသာ ေတာင့္ခံႏိုင္ခဲ့ေလသည္ ။
ထို႔ေနာက္ တန္းခြဲတစ္မွအဆင့္တစ္ႏွင့္ႏွစ္ေက်ာင္းသားတို႔ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႔ စင္ျမင့္ေပၚသို႔ တက္သြားၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ အဆင့္ႏွစ္ေက်ာင္းသားသည္ပင္ ေလးခ်ီအထိသာေတာင့္ခံႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ က်န္ေက်ာင္းသားသစ္မ်ားအားလံုးမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္သာ ေငးၾကည့္ေနၾကရေတာ့၏ ။
ေက်ာင္းခြဲတစ္မွ စီနီယာမ်ားသည္ အလြန္ေတာ္ကာ အရည္အခ်င္းလည္း ျပည့္ဝၾကသည္၊ ဝင္ေပါက္တြင္ စစ္ေဆးေရးအတြက္တာဝန္ယူထားေသာ စီနီယာမ်ားပင္ ဤမ်ွေတာ္ပါက အျခားစီနီယာမ်ားဆိုလ်ွင္ ေတြးဝံ့စရာပင္မ႐ွိေတာ့ေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယခင္က မာနေထာင္လႊားေနခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားသစ္မ်ားသည္ ယခုအခါ ၎တို႔၏ေခါင္းမ်ားအား ေျမႀကီးထိလုမတတ္ ငိုက္စိုက္ခ်ထားၾကရၿပီျဖစ္သည္ ။
ထို႔ေနာက္ လင္းေ႐ွာင္၊ ေယာင္ရႊမ္း၊ ခ်င္က်န္းတို႔အလွည့္သို႔ ေရာက္လာေလ၏၊ ၎တို႔ထြက္လာသည္ႏွင့္ လူတိုင္း၏ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္မဲ့ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားလည္း အေရာင္ျပန္ေတာက္လာၾကသည္ ။
လင္းေ႐ွာင္သည္ ယခင္ အရည္အခ်င္းစစ္ျပိဳင္ပြဲအတြင္းက လူအမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရစဥ္ကပင္ အက်ီအနားစကေလးေတာင္မွ အထိအခိုက္မခံရပဲ ျပန္လည္ေဖာက္ထြက္လာႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူသာဆိုလ်ွင္ေတာ့ တစ္ဖက္စီနီယာ၏ တိုက္ကြက္ငါးကြက္ခန္႔အား ေတာင့္ခံႏိုင္ေကာင္းေပသည္ဟု အားလံုးကေမ်ွာ္လင့္ထားၾကေလသည္ ။
သို႔ေသာ္ ေက်ာက္ဖ်ာမ်ားေပၚ၌ရပ္ေနၾကေသာ စီနီယာမ်ားသည္ ေက်ာင္းသားသစ္တို႔မ်က္ႏွာထက္မွ ေမ်ွာ္လင့္တျကီး ေစာင့္စားေနေသာ အမူအယာမ်ားအား သတိျပဳမိေသာ္ျငား စိတ္ပူဟန္တစ္စက္မျပပဲ ေအးေအးေဆးေဆးသာ တံု႔ျပန္ၾကကုန္ေလ၏ ။
၎တို႔၏အမူအယာမ်ားမွာ ၎တို႔ဘက္မွသာ အႏိုင္ရလိမ့္မည္ဟု က်ိန္းေသေပါက္ ေသခ်ာေနၾကသည့္ဟန္ပင္ ။
# 3.7.2021
စာလံုးေပါင္း အမွားေလးမ်ားပါရင္ အားမနာပဲ ေထာက္ျပေပးၾကပါဦး႐ွင္ ❤
____________________
Unicode ver..
စစ်ဆေးမှုအားဖြတ်ကျော်ခြင်း
အထက်တွင် ကြည်လင်တောက်ပသော မိုးသားကောင်းကင်တည်ရှိပြီး အောက်တွင်တော့ မှော်ဝင်သားရဲမျိုးစုံတို့၏ အော်ဟစ်ဟိန်းဟောက်သံများ ညံစီလျက်ရှိသည်၊ မီးငှက်ပေါ်မှ သေသေချာချာ အာရုံစူးစိုက်၍ ငုံ့ကြည့်မည်ဆိုလျှင် တောင်တန်းများအကြား ပြေးလွှားနေသော မှော်ဝင်သားရဲများအား မြင်နိုင်၏၊ အရှေ့ခရီးသို့ မျှော်ကြည့်လျှင်တော့ တောနက်တောင်စွယ်များကိုသာ မျက်စိတစ်ဆုံး မြင်နေရပေလိမ့်မည် ။
ယူရှောင်မို ကျောင်းခွဲနှစ်၌ နေထိုင်ခဲ့စဉ်က ထိုတောင်များအတွင်းသို့ တစ်ခါမျှ မဝင်ရောက်ခဲ့ဖူးပါပေ၊ ယခု ၎င်းတို့အပေါ်မှ ဖြတ်သွားရသောအခါ လူအများ ပြောစမှတ်ပြုကြသော တောနက်သည်တောင်ထူသည်ဆိုသည်မှာ ယခုတောင်တန်းများနှင့် မည်သို့မျှ ယှဉ်ဖွယ်ရာမရှိကြောင်း သိလာရသည်၊ သူသည် ယခင်က ဤတောင်တန်းများအား အလွန်ဆုံးရှိလှ မိုင်တစ်ထောင်ပေါ့ဟူ၍ အထင်အမြင်သေးခဲ့ဖူးသည်ပင် ။
ကျောင်းခွဲတစ်နှင့် ကျောင်းခွဲနှစ် အလွန်ကွာဝေးသည်ဟု လူအများ ပြောဆိုကြသည်မှာ အပိုစကားမဟုတ်ပါပေ၊ အစောက အကြီးအကဲငါးသည် တောင်တန်းများအလွန်၌ ကျောင်းခွဲတစ်ရှိသည်ဟု ဆိုခဲ့သဖြင့် ထိုကျောင်းနှစ်ကျောင်းမှာ အတော်နီးသည်ဟုပင် ထင်မှတ်ခဲ့မိသေးသည် ။
ဧရာမမီးငှက်တို့သည် တောင်တန်းတောင်စွယ်တို့အား နှစ်နာရီနီးပါးမျှ ဖြတ်ကျော်ပျံသန်းပြီးသောအခါ နောက်ဆုံးတော့ အရှိန်လျှော့ချ၍ ဆင်းသက်ရန် ဟန်ပြင်ကြတော့သည်၊ ဆင်းသက်ခါနီးတွင် ယူရှောင်မို အနောက်သို့ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ မျက်စိတစ်ဆုံး သစ်တောစိမ်းကြီးများကိုသာ မြင်တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အရှေ့ရှိ ဆင်းသက်ရမည့်နေရာသို့သာ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်၊ သို့သော်..
ယူရှောင်မို မျက်ရှိရှေ့ရှိ အစိမ်းပြင်ကြီးအား ကြောင်ကြည့်နေမိသည်၊ အရှေ့တွင်လည်း ထိုနည်းတူ သစ်တောစိမ်းကြီးသာရှိသည်၊ ထိုနေရာ၌ ကျောင်းခွဲတစ်၏အရိပ်အယောင်နှင့်တူသော တစ်စုံတစ်ခုမျှရှာမတွေ့ ။
ထိုအခါ သူ့ဘေးတွင်ထိုင်နေသော ထုံယွယ်ရွှီမှ ယူရှောင်မို နားမလည်နိုင်ဖြစ်နေသည်အား သတိထားမိသဖြင့် စတင်ရှင်းပြလေသည် ။
" ကျောင်းခွဲတစ်ဆိုတာ တောက်ရှင်းအကယ်ဒမီရဲ့နှလုံးသဲပွတ်ပဲလေ.. အဲ့ဒါကြောင့် အပြင်ဘက်မှာ စည်းအထပ်ထပ်ချထားရတာပေါ့.. အဲ့ဒါကြောင့် ငါတို့ကို ဦးဆောင်ခေါ်လာပေးမယ့် တစ်ယောက်ယောက်သာမရှိရင် ဘယ်လိုမှရှာတွေ့နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး "
ဖန်ချီယွင်းကလည်း ဝင်ပြောလေသည် ။
" ကျောင်းခွဲတစ်ရဲ့လုံခြုံရေးက အရမ်းတင်းကြပ်တယ်လို့ တစ်နေရာမှာ ငါ ကြားဖူးခဲ့တယ်.. ကြည့်ရတာ ငါတို့အထဲရောက်သွားပြီးရင်လည်း ပြန်ထွက်ဖို့လွယ်မယ်မထင်ဘူး "
ထိုအခါ ယူရှောင်မို ပိုင်လီထျန်ယီအား သတိရလိုက်မိသည်၊ သူတောင်မှ တစ်လတစ်ခါ မှန်မှန် ထွက်လာနိုင်သေးသည်ပင်၊ ထို့ကြောင့် မည်မျှလုံခြုံရေးတင်းကြပ်သည်ဆိုဦး နည်းလမ်းတစ်ခုခုတော့ ရှိလိမ့်မည်ဖြစ်သည်၊ ထုံယွယ်ရွှီမှ ဆက်လက်ရှင်းပြလေသည် ။
" ကျောင်းခွဲတစ်ကစည်းမျဉ်းတွေက ကျောင်းခွဲနှစ်လောက်တောင် မရှုပ်ပါဘူး၊ သူတို့ဆီမှာ လစဉ်လတိုင်း အတော်ဆုံးကျောင်းသား အယောက်တစ်ရာစာရင်းကို ထုတ်ပြန်ပေးတယ်လေ၊ အဲ့ဒီထဲက ထိပ်ဆုံးအယောက်ငါးဆယ်က လတိုင်းအပြင်ထွက်ဖို့ အခွင့်အရေးရကြတယ်၊ ပြီးတော့လည်း အဲဒီစာရင်းကို လတစ်လရဲ့ ပထမဆုံးရက်တိုင်းမှာ အသစ်ပြောင်းလဲကြေ းညာပေးတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် ထိပ်ဆုံးအယောက်ငါးဆယ်ထဲပါအောင် ကြိုးစားနေနိုင်သ၍ မင်းတို့ လတိုင်းအပြင်ထွက်ခွင့်ရမှာပဲ.. "
ယူရှောင်မိုမှ ပြောသည် ။
" အဲလိုဆိုတော့လည်း အရမ်းကြီးတော့မခက်ခဲပါဘူး "
သူ၏စကားအား ထုံယွယ်ရွှီမှ အသာအယာခေါင်းယမ်းလိုက်သည် ။
" အဲ့လိုတွေးရင်မှားသွားမှာပေါ့.. ကျောင်းခွဲတစ်မှာရှိတဲ့ ကျောင်းသားတိုင်းက ကျောင်းခွဲနှစ်မှာကျန်ခဲ့တဲ့ ကျောင်းသားတွေထက် အများကြီးကွာခြားတယ်လေ အဲ့ဒါကြောင့် ထိပ်ဆုံးအယောက်ငါးဆယ်မပြောနဲ့ အယောက်တစ်ရာထဲပါနိုင်ရင်တောင် တော်လွန်းနေပြီ "
" ဒါပေမယ့် ကျောင်းခွဲတစ်မှာရှိတဲ့ ကျောင်းသားအရေအတွက်က ကျောင်းခွဲနှစ်ထက်တော့ မများနိုင်ဘူးမလား "
ထုံယွယ်ရွှီ အသံထွက်၍ပင် ရယ်လိုက်မိသည် ။
" အဲဒါတော့ဘယ်လိုလုပ်ဖြစ်နိုင်မလဲ.. ဟုတ်ပါတယ် ကမ်ဘာပေါ်မှာပါရမီရှင်တွေမရှားပါဘူး ဒါပေမယ့်အဲလိုဆိုတိုင်းလဲ ပါရမီရှင်ဆိုတာ ဟိုနားဒီနားလမ်းဘေးနားမှာ အလွယ်တကူ တွေ့မြင်ရနိုင်တာမျိုးမဟုတ်ဘူးလေ၊ အဲဒါကြောင့် သူတို့အားလုံးကိုပါရမီရှင်တွေလို့တော့ သတ်မှတ်လို့မရနိုင်ပေမယ့်.. ထိပ်ဆုံးအယောက်တစ်ရာရဲ့အားပြိုင်မှု ဆိုတာကတော့ စိတ်ကူးကြည့်ရင်တောင် အရမ်းပြင်းထန်မှာမလွဲပဲ၊ တစ်နေ့တည်းတင် ချက်ချင်း အဆင့်တက်သွားပြီး ချက်ချင်း ပြန်ကန်ချခံလိုက်ရတာမျိုးတွေ ဆိုတာလည်း အများကြီးရှိတယ် "
ထိုစကားအားကြားပြီးသောအခါ ယူရှောင်မို လင်းရှောင်အား မော့ကြည့်၍ တီးတိုးကပ်ပြောလိုက်သည် ။
" ခင်ဗျားစွမ်းရည်နဲ့ဆို ထိပ်ဆုံးဆယ်ယောက်ထဲတော့ ဝင်နိုင်လောက်မှာပါနော် "
လင်းရှောင်၎င်းအားပြန်စိုက်ကြည့်ကာ လေသံအား အနူးညံ့ဆုံးထား၍ မေးလိုက်သည် ။
" ယူလေးကကိုယ့်စွမ်းရည်ကို မေးခွန်းလာထုတ်နေတာလား.. "
ဘာကြောင့်မှန်းမသိသော်လည်း ထိုစကားထဲတွင် ကွယ်ဝှက်ထားသော အဓိပ္ပါယ်တစ်စုံတစ်ရာ ပါဝင်နေကြောင်း ခံစားလိုက်မိ၏၊ ထို့ကြောင့် နောက်ဆုံးတွင် သူ၏သံသယအား လျစ်လျူရှုရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ ခေါင်းကိုသာ တွင်တွင်ခါယမ်းလိုက်တော့သည်၊ ထို့နောက် လင်းရှောင်ဘက်သို့လှည့်ကာ ဘာမှမဖြစ်သလို ပြုံးပြလျက် ..
" မေးခွန်းထုတ်တာမဟုတ်ပါဘူး.. ကျွန်တော်ကဒီအတိုင်းလေးပဲစကားအဖြစ်ပြောလိုက်တာ.. အဲ့ဒါကို ခင်ဗျားပြန်ဖြေပေးစရာမလိုဘူး ဒီအတိုင်းထိုင်နားထောင်ပေးရုံပဲ "
လင်းရှောင် ကြည့်ရင်း အူယားလာသဖြင့် ယူရှောင်မို၏ ခါးသိမ်သိမ်ကလေးအား ဖျစ်ညှစ်လိုက်မိသည် ။
ယူရှောင်မို ရုတ်တရက်မို့ အသံထွက်မိတော့မလို ဖြစ်သွားသော်လည်း အနီး၌ ထုံယွယ်ရွှီနှင့် ဖန်ချီယွင်းတို့ရှိနေသည်ကို သတိရသွားသဖြင့် အံကြိတ်လိုက်ရသည် ။
ထုံယွယ်ရွှီနှင့် ဖန်ချီယွင်းတို့သည် ထိုနှစ်ယောက်၏ သာမန်မဟုတ်သော အပြုအမူများအား သတိထားမိခဲ့ကြပြီးဖြစ်သည်၊ ၎င်းတို့နှစ်ယောက်သည် ဘယ်လိုကြည့်ကြည့် သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကြား ပြောဆိုဆက်ဆံပုံနှင့် လုံးဝမတူပေ၊ သို့သော်လည်း နှစ်ယောက်စလုံးမှ မတိုင်ပင်ထားပါဘဲ ဘာမှမမြင်လိုက်မကြားလိုက်သလိုသာ ဟန်ဆောင်လိုက်ကြသည်၊ တစ်ယောက်ကမိုးပေါ်မော့လျက်..၊ နောက်တစ်ယောက်က အောက်ငုံကြည့်ကာ ဟိုရှာဒီရှာ ။
..... ......
ထိုစဉ် ဧရာမမီးငှက်မှ အချက်ပေးသည့်အနေဖြင့် တစ်ချက်ဟိန်းဟောက်လိုက်လေသည်၊ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် အကြီးအကဲငါးမှ လေထုထဲသို့ အနက်ရောင် ကျောက်ပြားတစ်ခု ပစ်သွင်းလိုက်သည်အား လှမ်းမြင်လိုက်ရ၏၊ သို့သော် ထိုကျောက်ပြားမှာ အောက်သို့ပြုတ်ကျမသွားပဲ ရေပြင်ကျယ်ပေါ် စက္ကူရွက်လေး ပစ်ချလိုက်သည့်နှယ် နူးနူးညံ့ည့ံသာ သက်ဆင်းနစ်ဝင်သွားလေသည်၊ ယူရှောင်မိုတို့ ထိုဖြစ်ရပ်အား ထူးဆန်းအံ့သြစွာငေးကြည့်နေစဉ်မှာပင် မြစိမ်းရောင်ဂိတ်တံခါးပေါက်ကြီးတစ်ခု ၎င်းတို့မြင်ကွင်းရှေ့၌ ထွက်ပေါ်လာလေ၏ ။
ထိုဂိတ်တံခါးပေါက်သည် ငါးမီတာခန့်အမြင့်ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းရပြီး ဘယ်ဆီမှစ ဘယ်ဝယ်အဆုံးသတ်သည်ကိုတော့ ပကတိမျက်စိဖြင့် လိုက်ကြည့်၍ မမြင်ရပါချေ ။
ထို့နောက် အကြီအကဲငါးမှ ကျောင်းသားများဘက်သို့လှည့်ကာ သတိပေးသည် ။
" ကျောင်းသားအားလုံး အောက်ကိုရောက်ရင် လုံးဝလျှောက်သွားလို့မရပါဘူးနော် ကျွန်တော့်နောက်ကပဲလိုက်ခဲ့ရပါမယ်.. ရှေ့ဆက်သွားကြရအောင် "
ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ဦးဆောင်ကာ ဝင်သွားလေ၏၊ ကျောင်သားအားလုံးလည်း ၎င်းနောက်မှ ထက်ကြပ်မကွာ လိုက်သွားကြသည်၊ ၎င်းတို့၏ မျက်ဝန်းများထဲ၌ စူးစမ်းလိုမှု အရိပ်အယောင်များ တွေ့မြင်နေရသော်လည်း အကြီးအကဲငါး၏ သတိပေးစကားကြောင့် မည်သူမှ ကိုယ့်သဘောနှင့်ကိုယ် လျှောက်မသွားရဲကြပေ၊ ကျောင်းသားအားလုံး မြေပြင်ပေါ်သို့ ဆင်းပြီးသောအခါ ကျန်ရှိနေသောအကြီးအကဲများသည် မီးငှက်များအား ဦးစီး၍ လာရာအရပ်သို့ ပြန်သွားကြလေသည် ။
ယူရှောင်မို အနောက်သို့ ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်၊ ထိုအခါ ယခင်မျက်စိတစ်ဆုံး တောအုပ်ကြီးအစား သာယာလဲ့ပြောသော ကောင်းကင်တစ်ခုကိုသာ မြင်တွေ့လိုက်ရလေသည်၊ ထို့ကြောင့် သုခဘုံနယ်မြေကိုပင် သွားသတိရမိလိုက်သည် ။
လင်းရှောင်မှ သူ့အား သုခဘုံနယ်မြေအား ဖန်တီးပုံကို ပြောပြခဲ့ဖူးသည်၊ နယ်နိမိတ်နေရာတစ်ခုအား အစပြုသတ်မှတ်၍ ထိုနေရာမှစကာ ဝိဉာဉ်စွမ်းအား အမြောက်အများဖြင့် ခြံဝန်းတစ်ခုသဖွယ် ဝန်းရံဖွဲ့စည်းလိုက်သောအခါ ကမ်ဘာငယ်ရပ်ဝန်းတစ်ခုကဲ့သို့ ဖြစ်သွားပြီး သီးခြားနယ်မြေများ ဖြစ်ပေါ်လာရသည်ဟုဆိုသည်၊ ကျောင်းခွဲတစ်ကိုလည်း ထိုနည်းလမ်းဖြင့် ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ခဲ့ပုံပေါ်သည် ။
သို့သော် နယ်မြေသည် အလွန်ကျယ်ဝန်းသဖြင့် ဧရိယာ မည်မျှကျယ်ဝန်းကြောင်းကိုတော့ မသိရှိရသေးပေ ။
သို့သော် ယူရှောင်မိုမှ ဤနယ်မြေသည် သေချာပေါက် သုခဘုံနယ်မြေထက် ပိုမိုကျယ်ဝန်းလိမ့်မည်ဖြစ်ကာ အဆပေါင်းများစွာပင် ပိုမိုကြီးမားနေလိမ့်ဦးမည်ဟုတော့ ခန့်မှန်းလိုက်မိသည် ။
ယူရှောင်မို တံတွေးမျိုချလိုက်ပြီးနောက် အရှေ့မှ ထွက်သွားသူများနောက်သို့ လိုက်သွားလိုက်သည်၊ နာရီဝက်ခန့် လမ်းလျှောက်ပြီးသောအခါမှသာ မိမိတို့မြင်ကွင်းရှေ့သို့ ရှည်လျားမြင့်မားသော အဆောက်အအုံများ တဖြည်းဖြည်း ထွက်ပေါ်လာလေသည် ။
သို့သော် ထိုအဆောက်အအုံများရှေ့၌ ဆယ်မီတာခန့် ကျယ်ဝန်းသော ထုံးကျောက်ရင်ပြင်တစ်ခုရှိနေပြီး ၎င်းအပေါ်၌ အနည်းငယ်မြင့်သော ကျောက်ဖျာငါးခု တန်းလျက် တည်ရှိလေသည်၊ ထို့အပြင် ၎င်းကျောက်ဖျာများအရှေ့၌လည်း ၎င်းတို့အား စူးစိုက်ရပ်ကြည့်နေကြသော လူတစ်စုအား တွေ့လိုက်ရလေ၏ ။
အကြီးအကဲငါးမှ ၎င်းတို့အရှေ့သို့ လျှောက်သွားလိုက်သောအခါ ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပုံရသော လူနှစ်ယောက် ချက်ချင်းထွက်လာပြီး လက်နှစ်ဖက်အား အရှေ့သို့ယှက်သန်း၍ နှုတ်ခွန်းဆက်လေ၏ ။
" အကြီးအကဲငါး မင်္ဂလာပါခင်ဗျ "
ဤတောက်ရှင်းအကယ်ဒမီ၌ ကျောင်းခွဲတစ်၌ဖြစ်စေ နှစ်၌ဖြစ်စေ သဘာပတိခုနစ်ယောက်မှလွဲ၍ ကျောင်းသားအားလုံးသည် အကြီးအကဲငါးအား တွေ့လျှင်တွေ့ချင်း အရိုအသေပြု နှုတ်ဆက်ကြရလေသည် ။
အကြီးအကဲငါးမှ အသိအမှတ်ပြုကြောင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည် ။
" ကျောင်းသားသစ်တွေအားလုံးလည်း ရောက်နေပါပြီ.. အဲ့ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ စလိုက်ကြတော့မလား "
ထိုသို့ပြောပြီးသောအခါ ခေါင်းဆောင်နှစ်ယောက်ထဲမှတစ်ယောက် ကျောင်းသားသစ်များဘက်သို့ လှည့်လာ၍ အေးစက်သောလေသံဖြင့် ဆိုလေသည် ။
" ပထမဆုံးအနေနဲ့ ကျောင်းခွဲတစ်ကိုရောက်လာတဲ့အတွက် မင်းတို့အားလုံးကိုဂုဏ်ပြုပါတယ်၊ ဒီနေ့ကစပြီး ဒီနေရာဟာမင်းတို့နေကြရမယ့်နေရာပဲဖြစ်တယ်၊ ဒီနေရာရဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေက ကျောင်းခွဲနှစ်ထက်ပိုတင်းကြပ်တာဖြစ်လို့ မင်းတို့မှာ စည်းကမ်းမလိုက်နာတတ်တဲ့ အကျင့်တွေရှိရင်တော့ ဒီနေရာမှာအပြီးတိုင်ထားခဲ့ကြရမှာပါ၊ အခုလောလောဆယ် ကျောင်းဝန်းထဲကိုမဝင်ခင် မင်းတို့အားလုံးဖြတ်ကျော်ရမယ့် စစ်ဆေးမှုတစ်ခုရှိနေပါသေးတယ်၊ ဒီစစ်ဆေးမှုကို လူတိုင်းမဖြစ်မနေ ဖြတ်ကျော်ရမှာဖြစ်ပေမယ့် အောင်မြင်သည်ဖြစ်စေ ကျရှုံးသည်ဖြစ်စေ မင်းတို့ ကျောင်းခွဲတစ်ကိုဝင်ခွင့်ရတယ် ဆိုတဲ့အချက်ကတော့ ပြောင်းလဲသွားမှာမဟုတ်ပါဘူး.. ခဏနေရင် အခုပြုလုပ်မယ့်စစ်ဆေးမှုမှာ သတ်မှတ်ထားတဲ့ စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတွေကို အကျယ်ထပ်ရှင်းပြပေးသွားပါမယ် "
သူ၏စကားလုံးများသည် လူအုပ်အား အာမေဋိတ်သံများဖြင့် ပြည့်နှက်သွားစေခဲ့သည်၊ ကျောင်းခွဲတစ်သို့ ဝင်ခွင်ရခဲ့ပြီးသည့်တိုင်အောင် စစ်ဆေးမှုများ ထပ်မံကျော်ဖြတ်နေရလိမ့်ဦးမည်ဟု မည်သူမျှ ကြိုမတွေးမိခဲ့ကြ၊ ယခင်ကလည်း ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သတ်၍ မည်သို့သော သတင်းစကားမှ မကြားခဲ့ဖူးကြပေ ။
ယူရှောင်မိုသည်လည်း အလွန်အမင်း အံ့သြသွားခဲ့သည်၊ ထို့ကြောင့် ဤကိစ္စအား သိနှင့်ပြီးသားဟု ယူဆရသော ထုံယွယ်ရွှီထံသို့ လှည့်ကြည့်လိုက်မိသည်၊ ၎င်းသည်လည်း ယူရှောင်မို၏မေးခွန်းအား သဘောပေါက်ပုံရကာ အနီးရှိလူတိုင်းထံသို့ရည်ရွယ်၍ သူသိသမျှအား ရှင်းပြပေးလေသည် ။
" သူပြောသွားတာမှန်ပါတယ်၊ နှစ်တိုင်း ကျောင်းခွဲတစ်ကိုဝင်ခွင့်ရတဲ့ကျောင်းသားတိုင်း ဒီစစ်ဆေးမှုကို မဖြစ်မနေဖြတ်ကျော်ကြရပါတယ်၊ စစ်ဆေးမှုရဲ့ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ကျောင်းသားသစ်တွေရဲ့ ထောင်လွှားနေတဲ့မာနတွေကိုချိုးနှိမ်ပေးဖို့ပါ၊ သူတို့ဟာ ကျောင်းခွဲနှစ်မှာ အတော်ဆုံးတွေဖြစ်ချင်ဖြစ်ခဲ့မယ် ဒါပေမယ့်အခုကျောင်းခွဲတစ်မှာတော့ ဘိတ်ချေးအဆင့်မှာပဲရှိသေးတယ် ဆိုတဲ့အချက်ကို ပြန်သတိပေးချင်တယ်လို့လည်း ယူဆလို့ရပါတယ်..၊ အဲဒါအပြင် ကျွန်တော်တို့ဘက်ကနေ လောင်းကြေးအဖြစ် ဆယ်မှတ်ကြိုပေးထားရပါတယ်၊ သူတို့ဘက်ကနိုင်ခဲ့ရင် ကျွန်တော်တို့ လောင်းကြေးရှုံးမှာဖြစ်ပြီး ကျွန်တော်တို့နိုင်ရင်တော့ အဲဒီဆယ်မှတ်ကို ပြန်ထုတ်သွားလို့ရပါတယ် "
ယူရှောင်မိုမှ ထပ်မေးလိုက်သည် ။
" အဲ့ဒါဆို ဘယ်လိုဖြစ်ရင် အနိုင်ရတယ်လို့ သတ်မှတ်တာလဲ "
" ဒါကတော့လွယ်ပါတယ်၊ ကျောင်းခွဲတစ်ဘက်က ကျောင်းသားငါးယောက်ထွက်လာပါလိမ့်မယ် ငါတို့သာသူတို့နဲ့ပြိုင်တိုက်ပြီး တိုက်ကွက်ငါးကွက်စာအထိတောင့်ခံနိုင်ခဲ့ရင် စစ်ဆေးမှုအောင်မြင်တယ်လို့ သတ်မှတ်ပေးပါတယ်၊ မဟုတ်ရင်တော့ကျတယ်လို့သတ်မှတ်တာပေါ့၊ နှစ်တိုင်း အောင်မြင်ခဲ့တဲ့လူအရေအတွက်က အများဆုံး သုံးယောက်ထပ်တော့မပိုဖူးဘူး "
ယူရှောင်မို ထပ်မေးပြန်သည် ။
" အဲဒါဆိုတစ်ဖက်လူက ကျွန်တော်တို့ဆီမှာငါးကွက်ပြည့်အောင် မတောင့်ခံနိုင်ရင်ရော.. "
၎င်း၏မေးခွန်းအားကြားသော် ထုံယွယ်ရွှီ ဖြေဖို့ရာပင်တွန့်ဆုတ်သွားရသည်၊ ထို့ကြောင့် ယူရှောင်မိုဘေး ရပ်နေသော လင်းရှောင်မှ ဝင်ဖြေပေးလေသည် ။
" အဲဒါဆို အဲ့လူအောင်မှာပေါ့ "
" အဲဒါဆို ဒီစစ်ဆေးမှုကို တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ တွဲပြီးပြိုင်လို့ရော ရနိုင်မလား "
လင်းရှောင်မှ ဆက်ဖြေပေးသည် ။
" ရတာပေါ့ "
ယူရှောင်မို အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားသွားလေသည် ။
" ခင်ဗျားပြောတာ တကယ်လား "
လင်းရှောင်မှ..
" ဘယ်ဟုတ်မလဲ "
ယူရှောင်မို " ... "
' ခင်ဗျားဘယ်လိုလုပ်သိတာလဲ' ဟု ဝမ်းသာအားရ မေးရန်ပြင်နေသောယူရှောင်မိုသည် သူ၏စကားလုံးများအား လည်ချောင်းထဲပင် နှစ်ပတ်လှည့်၍ ခက်ခက်ခဲခဲ ပြန်မျိုချလိုက်ရသည်၊ သူ၏ဦးနှောက်အတွင်း၌ ပြဿနာ တစ်စုံတစ်ရာရှိနေဟန်တူသည်၊ ထို့ကြောင့်သာ သူလင်းရှောင်၏စကားများအား အတည်ထင်ခဲ့မိခြင်း ။
ထုံယွယ်ရွှီ, ဖန်ချီယွင်း " ... .... "
အခြားတစ်ဖက်တွင် ကျောင်းသားသစ်များနှင့် စီနီယာများသည် ကျောက်ဖျာအသီးသီးပေါ်၌ ရပ်နေကြပြီးဖြစ်သည်၊ အကြီးအကဲကိုယ်တိုင် တန်းခွဲတစ်မှ ကျောင်းသားသစ်ငါးယောက်အား ကျပန်းရွေးချယ်ပေးလိုက်သော်လည်း ၎င်းတို့၏ အမူအယာများမှာ သိပ်မကောင်းလှ..၊ ပြိုင်ဘက်သည် သိပ်အင်အားကြီးလွန်းနေပြီး ၎င်းတို့ထံမှ တိုက်ကွက်ငါးကွက်အား တောင့်ခံရမည် ဆိုသည်မှာလည်း သိပ်ကို ခက်ခဲလွန်းသော စစ်ဆေးမှုဖြစ်သည်ပင် ။
မျှော်မှန်းထားသလိုပင် ကျောင်းသားသစ်ငါးယောက်စလုံး ကျရှုံးခဲ့သည်၊ တစ်ဖက်စီနီယာများမှာ အင်အား ကြီးလွန်းနေပြီး တိုက်ရည်ခိုက်ရည်အတွေ့အကြုံမှာလည်း ၎င်းတို့ထက်များစွာသာလွန်သဖြင့် အခြေအနေအကောင်းဆုံးဟုယူဆရသော ပထမဆုံးကျောင်းသားသစ်သည်ပင် တိုက်ကွက်သုံးကွက်အထိသာ တောင့်ခံနိုင်ခဲ့လေသည် ။
ထို့နောက် တန်းခွဲတစ်မှအဆင့်တစ်နှင့်နှစ်ကျောင်းသားတို့ပါဝင်သော အဖွဲ့ စင်မြင့်ပေါ်သို့ တက်သွားကြသည်၊ သို့သော် အဆင့်နှစ်ကျောင်းသားသည်ပင် လေးချီအထိသာတောင့်ခံနိုင်ခဲ့သဖြင့် ကျန်ကျောင်းသားသစ်များအားလုံးမှာ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့်သာ ငေးကြည့်နေကြရတော့၏ ။
ကျောင်းခွဲတစ်မှ စီနီယာများသည် အလွန်တော်ကာ အရည်အချင်းလည်း ပြည့်ဝကြသည်၊ ဝင်ပေါက်တွင် စစ်ဆေးရေးအတွက်တာဝန်ယူထားသော စီနီယာများပင် ဤမျှတော်ပါက အခြားစီနီယာများဆိုလျှင် တွေးဝံ့စရာပင်မရှိတော့ပေ၊ ထို့ကြောင့် ယခင်က မာနထောင်လွှားနေခဲ့သော ကျောင်းသားသစ်များသည် ယခုအခါ ၎င်းတို့၏ခေါင်းများအား မြေကြီးထိလုမတတ် ငိုက်စိုက်ချထားကြရပြီဖြစ်သည် ။
ထို့နောက် လင်းရှောင်၊ ယောင်ရွှမ်း၊ ချင်ကျန်းတို့အလှည့်သို့ ရောက်လာလေ၏၊ ၎င်းတို့ထွက်လာသည်နှင့် လူတိုင်း၏မျှော်လင့်ချက်မဲ့နေသော မျက်လုံးများလည်း အရောင်ပြန်တောက်လာကြသည် ။
လင်းရှောင်သည် ယခင် အရည်အချင်းစစ်ပြိုင်ပွဲအတွင်းက လူအများနှင့် ရင်ဆိုင်ခဲ့ရစဉ်ကပင် အကျီအနားစကလေးတောင်မှ အထိအခိုက်မခံရပဲ ပြန်လည်ဖောက်ထွက်လာနိုင်ခဲ့သူဖြစ်သည်၊ ထို့ကြောင့် သူသာဆိုလျှင်တော့ တစ်ဖက်စီနီယာ၏ တိုက်ကွက်ငါးကွက်ခန့်အား တောင့်ခံနိုင်ကောင်းပေသည်ဟု အားလုံးကမျှော်လင့်ထားကြလေသည် ။
သို့သော် ကျောက်ဖျာများပေါ်၌ရပ်နေကြသော စီနီယာများသည် ကျောင်းသားသစ်တို့မျက်နှာထက်မှ မျှော်လင့်တကြီး စောင့်စားနေသော အမူအယာများအား သတိပြုမိသော်ငြား စိတ်ပူဟန်တစ်စက်မပြပဲ အေးအေးဆေးဆေးသာ တုံ့ပြန်ကြကုန်လေ၏ ။
၎င်းတို့၏အမူအယာများမှာ ၎င်းတို့ဘက်မှသာ အနိုင်ရလိမ့်မည်ဟု ကျိန်းသေပေါက် သေချာနေကြသည့်ဟန်ပင် ။
# 3.7.2021
စာလုံးပေါင်း အမှားလေးများပါရင် အားမနာပဲ ထောက်ပြပေးကြပါဦးရှင် ❤