- აღარასდროს შემეხო - ხელები კრა , მაგრამ ადგილიდან ვერ დაძრა ჰარის მყარი სხეული. საკუთარ უსუსურობაზე ნერვები მოეშალა .
- ევა , პატარავ .. - თითებით შეუმშრალა ნამიანი ლოყები და ლამაზი ნაკვთები შეუთვალიერა .
- ამას არ ვიმსახურებ .. - პატარა ბავშვივით გააქნია ჰარის ხელებში მოქცეული სახე და აწითლებული ტუჩებიც ბავშვივით გამობურცა - აღარც ევა დამიძახო ..
- ნუ ბავშვობ , შენ ჩემი ევა ხარ - ლოყაზე მიაკრა ტუჩები და მისი სურნელი შეისუნთქა - სულ იქნები ...
- სხვა გიყვარს .. და ახლა ღალატობ .. და მე ვინ ვარ საერთოდ - თმებში შეიცურა თითები , თითქოს საბოლოოდ გამოერკვა აგონიიდან და გონებამაც სწრაფად დაიწყო მუშაობა - ხელები გამიშვი ..
- უბრალოდ დაბნეული ვარ .. - მხარზე ჩამოადო თავი და ტუჩებიც მიაკრა . სხეულის საპასუხო რეაქციაზე გაეღიმა - შენ სულ მიგებდი ევა , ახლაც გამიგე - მისი სურნელით გაბრუებულმა ამოთქვა .
- ეს არასწორია .. გამართლება არ აქვს .. არ მინდა ამის გაგება და არც ის მინდა გამომიყენო - მხარზე ჩამოდებულ თმებში შეუცურა თითები და კულულებით თამაში დაიწყო .
- აქ არ უნდა ჩამოვსულიყავი - თავისთვის ამოთქვა და ევას შეკრული სუნთქვაც იგრძნო . მოდუნებულს ადვილად კრა ხელი და შესასვლელისკენ დაიძრა . სწრაფად აედევნა უკან და მარტივი მოძრაობით აიკრა სხეულზე - ევა არ მინდოდა ..
- ჩვენ დავსრულდით ჰარი ! მაშინ როცა აქედან წახვედი და წარსულის ნანგრევებში ქექვას მოეშვი ! დახმარება გინდოდა ? მიიღე ! - ხელი კრა მკერდზე და მოიშორა - არაფერია დასაბნევი , არჩევანი უკვე გაკეთებული გაქვს და შეეგუე! - კიდევ ერთხელ დაარტყა მკერდზე და სწრაფი ნაბიჯით შევიდა შენობაში .
ამჯერად , მის ნაბიჯებს არც არავინ ასდევნებია .
სუნთქვაშეკრულს კლუბის დამხუთავ გარემოზე უსიამოვნოდ გასცრა სხეულში .
მშვენივრად იცოდა სასმლით არცერთი პრობლემის მოგვარება რომ არ შეიძლებოდა , მაგრამ შემთვრალ გონებას ვერაფერს უხერხებდა . ალბათ რომ დაფიქრებულიყო გაგიჟდებოდა კიდეც . არ ჰგავდა მისი საქციელები ჩვეულებრივს და ფხიზელს აშკარად შეახსენებდა სინდისი ამას . თუმცა სიფხიზლემდე ჯერ კიდევ დიდი დრო იყო .
შორიდან შეათვალიერა მტრულად მომზირალი და და ნაილის ეშმაკურ მზერაზე ღიმილი ვერ შეიკავა . კიდევ რამდენიმე ჭიქა ტეკილამ სიამოვნების ჟრუანტელი მოუტანა ორგანიზმში და თავისუფლებით მოწყურებული ბრბოში მყოფ მოცეკვავეებს შეერია .
რიტმს ბოლომდე მიენდო და გონებას განთავისუფლების საშუალება მისცა .
სექსუალურად მოძრავი თეძოებით , მოშიშვლებული თეთრი ყელით , თმაში შეცურებული გრძელი თითებით და წითელ ტუჩებზე დროდადრო ვნებიანი კბენით გაუაზრებლად ბევრის ყურადღებას იქცევდა .
გაბრუებულმა , უცხო სხეულის შეხება ძვლივს აღიქვა . მუცელზე შემოხვეული ტატუებით დაფარულ ხელს ფრთხილად მოეფერა და თეძოზე ჩავლებულ თითებზე ჩაეჭიდა . მიბჯენილი მენჯებით აჰყვა მუსიკის რითმს და ვნებამორეულმა გაუაზრებდა ჩამოსდო მამაკაცის მხარს თავი .
მისი ცხელი სუნთქვაც აღიქვა კისერში , ჟრუანტელმოგვრილი სიამოვნება უჩვეულო გრძნობები რომ შეეძინა . უცხოობას გრძნოდა . სადღაც სიღრმეში უსიამოვნო ნაპერწკლებიც უვლიდა მაგრამ გათავისუფლების საშუალებას არ აძლევდა . პირველყოფილი გრძნობებით დაბრმავებული სასმლისგან მოტანილ ზმანებას ემონებოდა .
მისკენ შებრუნებულმა მხოლოდ ვნებისგან ანთებული მწვანე ირისები აღიქვა . არ იყო მისი თვალები , მშვენივრად იცოდა . მწველ მზერას გრძნობდა და სხეული უხურდა , მაგრამ სასმლისგან გაბრუებულს ნაკლებად ადარდებდა ირგვლივ დატრიალებული ატმოსფერო .დაუგეგმავად შეუცურა თითები თმებში მამაკაცს და ფრთხილად წაიწია მისი ბაგეებისკენ .
თავში ჯერ კიდევ ჰარისთან მიმდინარე დიალოგი უტრიალებდა , ყველაფერი ამის შემდეგ მაინც აქ იყო , მაინც აქ იყო და სიახლოვით გამოწვეული აღფრთოვანება ვნებად ედებოდა სხეულზე . სიამაყესა და გრძნობებს შორის გაჩხერილი გადაწყვეტილებას ვერ იღებდა . რა აზრი ჰქონდა მის სიტყვებს თუ კიდევ იმავე წრეზე უნდა ევლო ? მისი ყოყმანით მოთმინებადაკარგული პარტნიორი სწრაფად რომ დასწვდა მის ტუჩებს თავიდან გაეღიმა , მაგრამ მისი ენის ვნებიან , მხურვალე და მომთხოვნ მოძრაობაზე გაურკვეველი ბგერები ამოუვიდა ყელიდან .
სიამოვნებისგან აკანკალებულმა თავი უკან გადასწია და მეტად მიეკრო თანამგზავრის სხეულს . საჯდომზე ჩაცურებული ხელი რომ იგრძნო , ტუჩებიდან ცხელ ნაკადთან ერთად მისი ბგერებიც გათავისუფლდა მამაკაცის ყურთან .
- ჰარი .. - გაუაზრებლად ისე დასცდა ბაგეებს მამაკაცის ვიბრაციის ხმა რომ არა ვერც გააცნობიერებდა მომხდარს . უხერხულად აწურულს აუწითლდა ლოყები და ჯერ კიდევ დაბნეულმა ააფახუნა წამწამები .
- პრინცესა , ნეტა მართლლა ვიყო შენი ჰარი .. - ფრთხილად ჩამოუსვა სახეზე ხელი და ცალი თვალით მათკენ წამოსულ სხეულს გახედა - სებასტიანი - გაუღიმა და ცისფერებში ჩააშტერდა .
- მე .. ეველინი ვარ - დაბნეულმა ამოთქვა , თითქოს ახლა გამოერკვა სიტუაციის კომიკურობაში . გააზრება არ დასცალდა მკლავზე რომ დაავლეს ხელი და სწრაფად მოაშორეს სებასტიანის სხეულს .
ახლა ორი მწვანე თვალება უმზერდა , ერთი ირონიას აფრქვევდა , მეორე კი ზიზღითა და გაბრაზებით ყველას გრძნობას გადაწონიდა .
- რა დედისტ***ას აკეთებ ?
- რა პრობლემა გაქვს ? - ეშმაკურად თქვა და დაბნეულ ქალს გახედა .
- შენ მერე დაგელაპარაკები - ყელში წაავლო ხელი და მის მყარ მზერაზე ნერვები მოეშალა .
- რას აკეთებ ? - ისე ჩაავლო ეველინმა ხელი ვერც გააცნობიერა .
ბოლოს, მაჯაზე ჩავლებული ხელი არც გაუშვია , ჩქარი ნაბიჯით რომ დაიძრა თავისუფალი სივრცისკენ და არც ხალხის გაკვირვებული მზერა შეუმჩნევია . საპირფარეშოში შესულმა ისე ააკრა კედელზე და ლოყებზე წაუჭირა ხელი ყურადღება არ მიუქცევია ქალის აცრემლებული თვალებისთვის .
ჰარის ყვირილმა და უხეშმა საქციელმა სწრაფად გამოუფხიზლა სხეული და შეძლებისდაგვარად მოამზადა თავდაცვისთვის .
- რა სი*ობებს აკეთებ ?
- ხელი გამიშვი ..
- ახლა ისე მინდა რამე გატკინო ..
- უფლება არ გაქვს .. მომშორდი ..
- უფლება არ მაქვს თურმე , ორი წუთის წინ მე მკოცნიდი და მერე ვიღაც სი*ს მიყვებოდი საჟი**ოდ .
- გეყოფა ..
- ბო*ივით შენ იქცევი და კიდე მე მეყოფა ? - ირონიულად კითხა და გარტყმულ სილაზე სიმწრის ღიმილი გამოესახა სახეზე .
- არ გაბედო ! არ გაბედო და არ მომიახლოვდე ! გარეთ შენი საცოლე გელოდება , შენი საზრუნავი ის არის ! მე მივხედავ ჩემ თავს , თუნდაც გაბო*ებით . ამიტომ არ იდარდო - კარები გაიჯახუნა და არც არავის დამშვიდობებია ისე გაიქცა გასასვლელისკენ . დადევნებულმა კარგად დაინახა , როგორ გაჰყვა მის გზას სებასტიანი და შეკრული მუჭი დაარტყა კედელზე . ტკივილისგან ოდნავ ამოიკვნესა და შეწითლებულ ხელს დახედა .
- ჰარი გეძებდი .. ისე გაქრი ვერსად გიპოვე - თვალებში უყურებდა აბრწყინებული ცისფერებით ჰარის კი მხოლოდ ევას ცრემლიანი სფეროები ედგა თვალწინ . გიჟდებოდა მაგრამ რეალობა უსუსურობის მარწუხებში ისეთი ოსტატობით აქცევდა გამოსავლის იმედს უკარგავდა - ხელზე რა გჭირს ?
- არაფერია ბრია .. მოდი აქ - ქალის დანისლული სფეროები რომ დაინახა წამსვე მიიზიდა მისკენ და თბილად მოეხვია . გონება ისევ გაურბოდა , მაგრამ მთელი მონდომებით ცდილობდა აზროვნების შენარჩუნებას .
- ლავანდის სუნი გაქვს .. შენ .. მასთან იყავი ? - ისეთი გატეხილი ხმით ამოთქვა დანაშაულის გრძნობისგან გამოწვეული ჟრუანტელი წამსვე გაუვრცელდა სხეულში .
- რას ამბობ ? - ნერვიულად გაიცინა და ისევ წაიწია მისკენ .
- მის სუნად ყარხარ ... არ მოხვიდე , ახლა არა ჰარი გთხოვ ..
- მომისმინე ..
- უბრალოდ სახლში მინდა წასვლა .
- ავიღოთ ნივთები და წავიდეთ . წამოდი იქ ვილაპარაკოთ - ერთ ადგილზე გახევებულს გახედა და ადგილიდან რომ არ დაიძრა თვითონაც გაჩერდა.
- მარტო მინდა ყოფნა .
- ბრია ..
- დაფიქრდი ჰარი და გადაწყვიტე რა გინდა . ჩემი სიყვარული ჩემს სიბრმავეს არ ნიშნავს- მშვიდად მოშორდა და ჯეიკობთან ერთად დატოვა კლუბი . უძლური იყო ? ალბათ , არა . უბრლოდ არჩევნის წინაშე იდგა რომელიც მის ცხოვრებას გარკვეულ ჩარჩოში მოაქცევდა . მომავალის რაობას კი თვითონ წყვეტდა .
ისე მოულოდნელად წვდა ვიღაც ყელში ფიქრებში წასულს და კედელს მიაჯახა მისი სხეული აზრზე ვერ მოვიდა .
- რას აკეთებ ? - დაბნეულმა შეუბღვირა ლუის და მის ანთებულ თვალებზე თვალები აატრიალა .
- რა ჯანდაბა უთხარი ასეთი ?
- ვიზე ამბობ ?
- დაჟე ასე გვაქვს საქმე ?
- მომისმინე , ევა ..
- ეველინი თავისუფალი ქალია და იმას გააკეთებს რაც უნდა , შენ არანაირი უფლება არ გაქვს , თვითონ განსაზრღვრე შენი სტატუსი მის ცხოვრებაში და ახლა შეეგუე .
- ახლა ვიღაც სი*თან ერთად ჟიმ**ბს და შენ აქ ჩამომდგარი საქმეს მირჩევ !
- აზრზე მოდი - ოდნავ შეანჯღრია და ყბაში წაავლო ხელი - ევა ახლა მანქანაში ზის და ტირის .
უთმელად დაიძრა კარებისკენ და მანქანაში ევას გვერდით ჩამომჯდარი დენიელიც დაინახა . აშკარად შეამჩნია მის სახეზე გამკრთალი ირონია და სისხლი აუდუღდა . ნაბიჯს აუჩქარა მაგრამ დამცინავად მომზირალმა სწრაფად დაქოქა მანქანა და ადგილს გაეცალა .
- დედა შევე*ი !
- რა ხდება ?
- წარმოდგენა არ აქვს რას ვუზამ რამე რომ დაუშაოს ! ჯანდაბა .. წარმოდგენა არ აქვს ..
- გასაღები გამოიტანე და იმათაც უთხარი დაიშალონ ან არვიცი .. სწრაფად ქენი !
ტელეფონი ამოიღო და ევას ნომერზე გადარეკა , რამდენიმე ზარის შემდეგ ტელეფონი რომ გამოირთო სულ გაგიჟდა . ლუისთან და სოფისთან ერთად სწრაფად ჩაჯდა მანქანაში და სავარაუდო მიმართულებით დაიძრა . კარებიდან მომავალი ნაილი და დაბნეული ანინეც შეამჩნია მაგრამ გაჩერების ან ახსნის თავი ნამდვილად არ ჰქონდა .
იცოდა , გრძნობდა ევას ჭირდებოდა და ადრენალინისგან სუნთქვა ეკვროდა .
ევა კი ჯერ კიდევ ცრემლიანი შესცქეროდა მინაზე ჩამომავალ ცის ცრემლებს . თითქოს მასაც ახლა , თანადგომისთვის დაეწყო ტირილი და ახურებული გული დაეწყნარებინა . თვალებმა შენობების ნაკლებობა როგორც კი აღიქვა ოდნავ დაძაბულმა გააპარა მზერა დანიელისკენ . მანქანაში გავრცელებული ნელი მუსიკაც უკვე ნერვებს უშლიდა .
- ჩემი სახლის გზა აქეთ არ არის - მტრულად მომზირალმა ამოთქვა და მის ირონიულ ღიმილზე გააკანკალა .
- უბრალოდ გავისეირნოთ ..
- დანიელ , ახლა მართლა ძალიან დაღილი ვარ . სხვა დროს შეიძლება , უბრალოდ ყავა დავლიოთ - ოდნავ გაუღიმა და თვალებით ჩაბნელებული ჩიხიც შეამჩნია .
- თავს იფასებ ? იმ ტიპს ისე ახტებოდი ლამის იქვე დაკავდით სე*სით და ახლა რა პრობლემაა ? - ირონიულად გახედა და მანქანა გააჩერა .
- მომისმინე .. არ გინდა .. - მანქანის კარები შეამოწმა და დაკეტილი რომ აღმოჩნდა აჩქარებული გულის დასამშვიდებლად სუნთქვა შეიკავა . იმდენად მიყრუებული ადგილი იყო ყვირილს აზრიც არ ჰქონდა . გონება სწრაფად ეძებდა გამოსავალს , მაგრამ არაფერი გამოდიოდა . დამჯდარ ტელეფონს დახედა და ბოლო იმედიც გადაეწურა .
- ახლა ჩვენ ძალიან ძალიან ვისიამოვნებთ - ფეხზე აატარა ხელი მისკენ გადახრილმა . მეორე ხელით სუსტი მაჯები დაუკავა და ბოროტულად მომღიმარი სახით შეუცურა ხელი კაბის ქვეშ .
***
კარგი იქნება თუ გამიზიარებთ თქვენს აზრს ამ ფიკთან დაკავშირებით .
გელოდებით :დ