CHAPTER TWELVE - ONE
*CHARLES POV
Nasa loob na kami ni Ayesha ng kotse; walang umiimik sa aming dalawa, gusto kong magsalita at ipaliwanag sa kanya ang lahat pero hindi ko alam kong papano sisimulan. Nakita kong nakaalis na ang kotse ni Paolo at sakay nya si Maddy, nagagambala din ako tungkol kay Maddy, ano kaya ang nasa isip non? Pina-andar ko na ang kotse at nagtungo ng high way. Puro buntong hininga ko lang at kabog ng dibdib ang tanging naririnig ko.
"Are you okay?" tanong ni Ayesha, at halata sa boses nito na nag-aalala sya. Nag red light kaya nag stop muna kami. Napapikit ako ng mariin at saka nag salita.
"She is my fiancee" diritso kung sabi sa kanya.. Sh!t.. I cock my head to her side and I saw her sad face. Tila nalilito na ewan, hindi ko alam. Na iinis ako, bwisit. This is my second chance to win her back but I'm letting it go. Because if I did not.... parang sinuway ko na din ang parents ko. But I really want her back.. Damn!!!
"What? You mean that Maddy girl is your fiancee?" she's so shock, I hate myself .. damn.. damn.. Tumango lang ako to answer her question. Nag green ligh kaya pinaharurot ko ulit ang sasakyan.
"Oh, so I guess there's no reason for me to stay in this country. You're getting married, aren't you?" Oh syeet.. syeet.. I can feel the sadness in her voice... >//< ano ba pinagsasabi nya, she is staying here for me? for what? Don't tell me she wants me back too.. Oh my God... This is so wrong.
"Yes, I am.. but--" bigla kung inihinto ang kotse sa pinakamalapit na eskinita na nakita ko. "I wan't you back Ayesha" she deeply close her eyes and I can feel how mad she is.
"Me too. That's why I am here.. For the time I was in Hawaii I never felt happy not until I saw you again. Charles, I was so wrong for not listening to all of your explainations, for going away and not accepting your apology. Akala ko mababalik ang dati nating masayang pagsasama, but I guess not. You are engage and I don't want to be your other woman" She puts her right hand in her forehead and run her hand through her hair. My God, all this time mahal nya pa rin ako.. gaya ng pagmamahal ko sa kanya. Bakit ngayon pa? bakit ngayon ka pa bumalik kung kailan engage na ako.
Na hilamos ko sa mukha ang aking mga palad sa galit, sa inis, at sa lungkot. Galit ako sa mundo bakit kailangan sa akin mangyari ang mga bagay na ganito. Minsan lang ako magmahal ng totoo na dali pa. Na iinis ako kasi bakit ngayon pa sya nagpakita kung kailan may ibang babae nang inilaan sa akin. At na lulungkot ako, kasi kailangan kong mamili my parents whom I love so much and loves me too, who takes good care of me and gives me everything I need and I want, or it should be I Ayesha the one that I am praying for.
"You still love me? Damn! Why the hell is this happening to me? Ayesha I never fall in love to anyone. Hanggang nagyon ikaw pa rin ang mahal ko.. but---" I wasn't able to finish when she puts her index finger on my lips to stop me from speaking.
"Do you love her?" magkatitig lang ang aming mga mata habang naghihintay sya ng sagot ko at ako naman nag-iisip ng isasagot.
"Charles, do you love her?" she repeated... Jezz.. at halata sa boses nya na naiinip na sya. mahal ko ba si Maddy? The answer is I don't know..
"NO" f*ck... >//< sumasakit ulo ko.. kung ano man yung sinabi ko, alam ko sa sarili ko na hindi yun ang sagot ko.. Kailan pa ako naging bobo? Putapetengina
She move closer 'til my lips is inch away from hers. Ang lakas-lakas ng kabog ng puso ko, ganon din ang sa kanya... rinig na rinig ko...
"Charles" she calls out my name and the last thing I knew is.... we were kissing... I can't stop myself from kissing her back, this is the woman I love ... and kissing is just so right for both of us.
Nang maghiwalay na ang aming mga labi ay parehong habol-habol namin ang aming hininga. She smiles and she hugs me and I hug her back..
"Charles, I love you" sabi nya habang hinihingal pa din. She let go and held my both cheeks and stares at me eye to eye.. "Charles, please tell me you love me too."
"I love you too Ayesha"
***
Ang aga-aga kong na gising 5 a.m palang dilat na dilat na ang mata ko, thingking na hindi ako nakatulog agad ka gabi o baka naman hindi talaga ako nakatulog. Ginagambala pa rin kasi ako ng konsinsya ko at kung papaano ko ipapaliawanag kay Maddy ang mga nakita nya kahapon. Minsan tuloy na-iisip ko na napakamakasalanan kong tao. Nakokonsinsya ako dahil hindi ko sinabi ang totoo'ng rason kay Maddy bakit hindi ko sya pwedeng samahan. Bakit ba kasi kailangan ko pang magsinungaling?
Ang daming nangyari kahapon; nakita ni Maddy na kasama ko si Ayesha. Ayesha's confession that she still have feelings for me. And the kiss.. the mind-blowing kiss. Na sapo ko ang aking nuo sa mga naiisip ko. Bumangon na ako mula sa kama at agad na naligo. Hindi na ako nag-abala pang kumain ng pananghalian, agad na akong umalis ng condo ko at nagtungo sa University na pinapasokan ni Maddy. Hindi na muna ako papasok ngayon, may importante pa akong dapat sabihin kay Maddy at kailangan kong ipagtapat sa kanya ang lahat-lahat.
Buti nalang at pinapasok ako ng guard sa University na pinapasokan ni Maddy, it so happen kasi na yung security guard sa University ay naging security guard din ng University na pinapasokan ko. Kaya magkakilala kami at pinapasok nya ako agad. Hindi ko alam kung saan ko hahanapin si Maddy sa loob ng University, sa laki ba naman ng University na 'to.
Pagkapasok ko pa lang nagsitingin na sa akin ang mga estudyante, siguro namumukha.an nila ako, buko sa sikat akong model ng penshoppe nakita din siguro nila sa newspaper yung article about sa engagement namin ni Maddy. And lastly, syempre titingin sila sa akin dahil gwapo ako... ^___^V peace. Alam kong hindi ito ang oras ng pagbibiro, pero hindi naman biro yun eh.. at isa pa gusto ko lang ngumiti kayo.. este ako para naman hindi masyadong boring at madrama ang chapter na ito.
"Excuse me, nakita mo ba si Madeline Ramerez?" tanong ko sa isang baklang kanina pa titig na titig sa akin.. siguro naman kilala din nila si Maddy.
"Ahmmp, Yes.. I saw her over there.. naka-upo lang sya sa bench at looking lonely" tinuro nya ang soccer field "by the way I'm Lander Langston" pakilala nya pa sa akin at inabot ang kamay nya with the super bading na tuno ng boses nya. E.aabot ko na sana yung kamay ko sa kanya to pay respect dahil itinuro nya sa akin kung nasaan si Maddy ng biglang may isang magandang babae na lumapit at sinabing.....
"Hoy Lander, wag ka ngang lumalandi dyan, halikan kita eh.. Hali ka nga.." hinila ng magandang babaeng yung baklang lalaki na Lander daw ang pangalan..
"Hoy Keziah ang KJ mo talaga..." sabi nya don sa babae... nice name huh... 'Keziah'.. lumingon ulit yung bakla at sinabing " Bye pogi" at kumaway pa..
[A/N: Please read I AM STUPID ... it is the love story of Keziah and Lander.. Short story lang po yan, just visit my profile to view and read the story.. ENJOY ^___^]
Masyado ata akong nadala sa dalawang yun kaya nakalimotan ko saglit kung bakit ako nandito ngayon.. Agad akong nag tungo sa soccer field at hinanap si Maddy, kaso wala... wala naman sya don eh... >//< hindi kaya niloloko lang ako ng baklang yun, o di kaya naka-alis na si Maddy. Naghanap ulit ako hanggang sa may makita akong isang kulay yellow na bag na nakalagay sa isang round table under the tree. Agad ko itong pinuntahan, baka si Maddy ang nagmamay-ari ng bag na 'yon.
Paglapit ko may isang babaeng naka-upo sa likod ng puno tiningnan ko ito at hindi nga ako nagkakamali si Maddy ang may-ari ng bag. Napangiti ako ng makita ko sya, nakakatawa kasi itsura nya, nakayuko sya at natutulog.. siguro ang sakit na ng leeg nito. Nakalagay yung dalawang kamay nya sa lap nya, at nagugulo ng hampas ng hangin ang buhok nya. Umupo ako sa tabi nya at inilagay ang ulo nya sa balikat ko, baka kasi magka stif neck pa ang babaeng 'to, masakit panaman din yun. Hindi ko muna sya ginising at hinayaan lang na matulog sa balikat ko, baka kasi napapagod na din sya.
"Maddy, I'm sorry.. I'm sorry kasi nagsinungaling ako sayo. Pwede namang sabihin ko sayo na kasama ko si Ayesha ng mga panahong yun kaya hindi kita pwedeng samahan. Pero pinili kong magsinungaling." kumawala sa akin ang isang mabigat na buntong hininga, na isip ko na kung gising ngayon si Maddy siguro hindi ko masasabi sa kanya 'to. Gumalaw si Maddy at muntik ng mahulog ang ulo nya sa balikat ko, kaya agad ko itong hinawakan at ibinalik sa posisyon nito. Inayos ko ang mga hibla ng buhok na natatakip sa mukha nya.
Napatingin ako sa mukha nya, ngayon ko lang natitigan ng ganito kalapit si Maddy. Hinaplos ko ang mukha nya gamit ang likod ng aking hintuturo; napaka smooth ng mukha nya yung balat nito ay parang balat ng baby, pinkish din ang mukha nito at napakaputi. Hinawakan ko ang kanyang mga kilay gamit ang aking hintuturo, sumonod ang ilong nya at ang labi nya. Mapula ang kanyang labi at ito ay malambot.. Biglang sumagip sa isip ko yung halik namin ni Ayesha kagabi, kaya agad na ibinaling ko ang aking atensyon sa ibang bagay.
"Na-aalala mo pa ba yung na e kwento ko sayo, yung babaeng minahal ko, pero sinaktan ko naman. Maddy si Ayesha yun at ina-amin ko mahal ko pa rin sya hanggang ngayon. Sya lang ang tanging babaeng minahal ko.. kaya sana ma intindihan mo kung bakit ko nagawang ilihim sayo yon." para akong baliw sa ginagawa ko ngayon.. tulog si Maddy pero kinaka-usap ko naman. Siguro pwede na din 'to, practice kong baga.. baka sakaling hindi ko kayang sabihin 'to kapag gising sya.
"Matagal na panahon din na hiniling ko sa Dyos na balikan nya ako, at ito tinutupad na ata ng panginoon. Nang makita ko sya ulit parang nabigyan ulit ako ng pag-asa na baka sakaling pwede pang maging kami ulit. Pero sa tingin ko naglaho lang din ang pag-asang yon, ayaw kong suwayin ang mga magulang ko at ayaw ko din na isali ka sa gulo." parang gusto kong umiyak, kaso wala namng luha... pero sa tuwing na iisip ko na maaring mawala ang pag-asang yon ay nasasaktan ako.
"Sana hindi ko nalang nakita ulit si Ayesha para hindi naging kumplekado ang lahat. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, nalilito na kasi ako." nasapo ko ang aking nuo at hindi na alam ang gagawin.
"Maaaring nalilito ka ngayon, pero alam mo sa loob-loob mo kung ano ang sagot ng mga tanong mo. Piliin mo yung taong alam mong magpapaligaya sayo buong buhay." nagulat ako ng biglang magsalita si Maddy. Ini-angat nya ang ulo nya at tiningnan ako sa mata. "Pillin mo ang kaligayahan mo Charles yan lang ang sagot para maging masaya ka."
"Ka-kanina kapa gising?" tarantang tanong ko kay Maddy.. Jesus! this means narinig nya na lahat. Tumango lang sya to say 'yes' .. so narinig nga nya... hooooh..
"Pwede naman nating sabihin sa mga magulang na tin ito eh." inangat nya ang mga tuhod nya at inakap ang mga ito.
"yan ang hindi natin pwedeng gawin... ma di-disappoint sila" ayaw na ayaw ko na nalulungkot ang mga magulang ko ng dahil sa akin..
"Siguro oo, ma di-disappoint sila sa una, pero hindi ibig sabihin non na hindi ka na nila mahal. Maiintindihan ka din nila Charles. Hindi lahat ng desisyon nakasalalay sa mga magulang mo, kailangan din nating magdesisyon para sa sarili natin.." humarap si Maddy sa akin at hinawakan ang dalawa kong kamay. "kailangan lang natin ng sapat na panahon para makapaghanda sa sasabihin natin, at tamang tyempo.. kung magagalit man sila, sigruo mapapatawad din nila tayo.. hindi nila tayo matitiis Charles, dahil mga anak nila tayo" at ngumiti sya, yung ngiti na parang isang anghel. Tama is syang anghel na ibinigay sa akin ng Dyos, maaraing hindi kami para sa isa't-isa, pero ibinigay sya ng Dyos para ipamulat ako sa mga bagay-bagay na nahihirapan akong mag desisiyon.
Bigla ko syang nayakap "Maddy maraming salamat.. Thank you so much for always understanding me. Ayaw naman kitang isali sa kalokohan ko, pero ikaw na din ang nagsabing 'tayo' kaya kasali ka na... Maddy sana mapatawad mo ako sa mga kasalanan ko sayo" magka-akap pa rin kami at ang gaan-gaan ng pakiramdam ko.
"Ang kasalan mo lang naman sa akin ay yung nilalait mo yung favorite color kong yellow at ang asarin ako minsan.. Yun lang naman eh at napatawad na kita don" kumawala sya sa pagkaka-akap sa akin at ngumiti ulit ng isang ngiti ng anghel. Inalahad nya ang kanya isang kamay at sinabing "Friends?"
Inabot ko ang kamay nya at ngumiti din sa kanya "Friends"
*MADDY'S POV
Imumulat ko na sana ang aking mga mata ng makadama ako ng kamay na nag-ayos ng pagkakalagay ng ulo ko sa balikat nito. Amoy palang alam ko na kung sino, si Charles. Kaya nagtaka ako kung bakit sya nandito sa University namin at kung bakit sya nakapasok agad, gayoy mahigpit naman ang secuirity sa mga outsiders. Kaya na isipan kong magpanggap na natutulog.
"Maddy, I'm sorry.. I'm sorry kasi nagsinungaling ako sayo. Pwede namang sabihin ko sayo na kasama ko si Ayesha ng mga panahong yun kaya hindi kita pwedeng samahan. Pero pinili kong magsinungaling." hindi ko ina-asahan ang sasabihin nya. Sa totoo lang medyo na inis ako bakit sya nagsinungaling sa akin, pero tila di ko sya matiis kaya agad na nawala din ang inis na yun. Didilat na sana ako kaya dahan-dahan kong inilayo ang ulo ko mula sa balikat nya, nang biglang hinawakan nya ang ulo ko at ibinalik ito sa balikat nya. Hinawakan nya pa ang mga buhok na gumugulo sa mukha ko.
Naramdaman kong dumapo ang kamay nya sa mukha ko at hinaplos ito. Hindi ko maintindihan kong bakit nya ginawa yun. Naglakabay ang daliri nya sa mga kilay ko, sa ilong ko at sa labi ko. Kay sarap sa pakiramdam na hinahahawakan nya ang mukha ko, ewan ko ba kung bakit nararamdaman ko iyon pero naging masaya ako pansamantala.
"Na-aalala mo pa ba yung na e kwento ko sayo, yung babaeng minahal ko, pero sinaktan ko naman. Maddy si Ayesha yun at ina-amin ko mahal ko pa rin sya hanggang ngayon. Sya lang ang tanging babaeng minahal ko.. kaya sana ma intindihan mo kung bakit ko nagawang ilihim sayo yon." agad na nawala ang sayang naramdaman nitong puso ko ng marinig ko ang mga sinabi nya. Hindi ko din alam kong bakit ako nasasaktan, ewan ko ba pero parang gusto ko nang maiyak.
"Matagal na panahon din na hiniling ko sa Dyos na balikan nya ako, at ito tinutupad na ata ng panginoon. Nang makita ko sya ulit parang nabigyan ulit ako ng pag-asa na baka sakaling pwede pang maging kami ulit. Pero sa tingin ko naglaho lang din ang pag-asang yon, ayaw kong suwayin ang mga magulang ko at ayaw ko din na isali ka sa gulo." mas nasasaktan ako sa mga naririnig ko. ANg swerte ni Ayesha at may nagmahal sa kanya ng ganito.
"Sana hindi ko nalang nakita ulit si Ayesha para hindi naging kumplekado ang lahat. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, nalilito na kasi ako." dama ko ang lungkot ni Charles, naaawa ako sa kanya kasi naiipit sya sa sitwasyon. Di ko na napigilan ang sarili ko kaya nagsalita na ako.
"Maaaring nalilito ka ngayon, pero alam mo sa loob-loob mo kung ano ang sagot ng mga tanong mo. Piliin mo yung taong alam mong magpapaligaya sayo buong buhay." nakita ko sa mga mata ni Charles na nagulat sya. "Pillin mo ang kaligayahan mo Charles yan lang ang sagot para maging masaya ka."
"Ka-kanina kapa gising?" tanong nya sa akin.. oo, kanina pa ako gising at narinig ko lahat.
"Pwede naman nating sabihin sa mga magulang na tin ito eh." sabi ko sa kanya at tila nalilito sya sa mga pinagsasabi ko.
"yan ang hindi natin pwedeng gawin... ma di-disappoint sila"
"Siguro oo, ma di-disappoint sila sa una, pero hindi ibig sabihin non na hindi ka na nila mahal. Maiintindihan ka din nila Charles. Hindi lahat ng desisyon nakasalalay sa mga magulang mo, kailangan din nating magdesisyon para sa sarili natin.." humarap ako sa kanya at hinawakan ang dalawang kamay nya. "kailangan lang natin ng sapat na panahon para makapaghanda sa sasabihin natin, at tamang tyempo.. kung magagalit man sila, sigruo mapapatawad din nila tayo.. hindi nila tayo matitiis Charles, dahil mga anak nila tayo"
Nabigla ako ng yakapan nya ako, napangiti naman agad ako. Para bang may sariling isip ang aking mga labi at basta-basta nalang itong ngumingiti. "Maddy maraming salamat.. Thank you so much for always understanding me. Ayaw naman kitang isali sa kalokohan ko, pero ikaw na din ang nagsabing 'tayo' kaya kasali ka na... Maddy sana mapatawad mo ako sa mga kasalanan ko sayo" natawa nalang ako don sa sinabi nya. Pero may parti sa puso ko na kumikirot, magpatingin na kaya ako sa doctor di ko kasi ma ipaliwanag kong bakit ako nasasaktan.. siguro dala lang ito ng stress.
"Ang kasalan mo lang naman sa akin ay yung nilalait mo yung favorite color kong yellow at ang asarin ako minsan.. Yun lang naman eh at napatawad na kita don" kumawala ako sa pagkaka-akap sa kanya at nginitian sya. Inalahad ko ang aking isang kamay at sinabing "Friends?"
Inabot nya ang kanya kamay at sinabing "Friends"
Medyo gumaan yung pakiramdam ko pero pakiramdam ko din parang may isang napakalaking bagay na nawala sa akin.
Maya-maya pa ay nagpaalam na si Charles dahil may photoshoot pa daw sya, at ako naman napagdesisyonan kong pumasok nalang sa klase.. absent din kasi ako ng dalawang subjects sa araw na 'to eh. Nang makapasok na ako sa classroom namin ay wala pa si prof, kaya kinuha ko muna yung yellow notebook ko, dinala ko kasi sya kasi pakiramdam ko sa tuwing kasama ko ang notebook na 'to may kakampi ako.
====================
Dear Bestfriend,
Bespren, ang sakit sakit ng puso ko parang dinudurog at iniipit. Parang sinasak-sak at binabaril. Parang tinatapakad at pinatid sa malayo. Ang sakit sakit bespren, gusto kong umiyak pero hindi ko alam kung para saan. Dahil kaya sa amin ni Charles, o dahil may iba akong nararamdaman kay Charles at hindi basta kaibigan lang? Espren, gusto ko syang yakapin, gusto ko syang hawakan pero wala akong karapatan. Tama lang siguro na hanggang magkaibigan lang kami. Espren ngayon pa lang ako nakaranas nang ganito... yung nasasaktan, siguro ito yung tinatawag nilang LOVE pero diba kung LOVE dapat masaya? Bakit parang nalulungkot ako. At bakit parang na iinggit ako don kay Ayesha, na isip ko kasi na ang swerte nya at mahal sya ni Charles. Sana lang nakakapagsalit ka bespren para naman masagot mo yung mga tanong ko.
P.S .. Bespren wag mo akong iiwan ha?
========================
Hindi ko namalayan na tumutulo na pala yung luha ko, kaya agad ko itong pinunasan. Ipinikit ko ng mariin ang aking mga mata at huminga ng malalim. Idinilat ko ang aking mga mata at ngumiti. Kailangan kong tanggapin ang mga pangyayari. Kasi hindi lahat ng gusto natin nakukuha natin.
******************************
SO WHAT CAN YOU SAY HYNers?
ma drama ba? sorry kailangan eh, at sorry din dahil hindi ako magaling sa dramahan... hohohoh T___T pero sa totoo lang pareho akong na-aawa sa kanilang dalawa.. wag naman sana kayong magalit kay Charles, hindi naman kasi nya kasalanan na ganyan ang role nya.. nyahahhaha..
QUESTION FOR THE CHAPTER: Ano ang pangalan ng kuya ni Celeine? (Full name) *u*
Ang unang makapagbigay ng tamang sagot ay sa kanya ma e dedicate ng next chapter..
This chapter is dedicated to RossaneMarieCaragdag, dahil nasagot nya ng tama ang question sa last chapter.. ^____^V
ARIGATOU GOZAIMASU :**