Samantala nasa labas ng subdibisyon si Stiphen at Scott na nag kakape ng may na pansin si Scott sa labas ng cafe..
Scott: She's here again bro...
Stiphen: huh?who? (takang tanong ni Stiphen)
Scott: Yung babaeng sumusunod sakin....
Stiphen (napatingin sa dereksyon na tinitingnan ni Scott) Oo nga noh?makausap nga..
Scott: Pano?e sure akung tatakbo yan e pag nilapinatan natin...
Stiphen: wait here..ako bahala..nasayo lang naman buong atensyon nya eh..
Tumayo na si Stiphen..Dahil sa kilala nila ang owner ng cafe malaya syang nakadaan sa likud ng cafe at walang kamalay-malay ang babae na sya ang pupuntahan sya ni Stiphen...
Ilang saglit lang ay may umakbay na lalaki sa babae na syang ikanagulat nya...
Babae: b-bakit...a-anong kailangan mo? (utal na tanong nung babae)
Stiphen: Sorry po kung na gulat ko po kayo pero kailangan po kayo makausap ng kaibigan ko..
Wala ng nagawa ang babae dahil ang sumunod na alam na nya ay nasa loob na sya ng cafe..
Stiphen: Opo po muna kayo..ano po gusto nyong inumin?
Babae: ha?eh..ah..wag na wala din naman akung pambayad?mahal ata dito e..
Scott: ok lang po..kami na bahala...
Babae: nakakhiya naman..
Stiphen: ok lang po talaga aling Osang..
Osang: huh!?pano nyo nalaman ang panglan ko?
Stiphen: order na po muna kayo bago namin sagutin tanong nyo...at pag na sagut na po namin tanong nyo kami naman po yung sasagutin nyo..waiter! (tawag ni Stiphen sa isang waiter)
Waiter: ano po oreder nila sir?
Tumingin si Stiphen kay Osang tila nag papahiwatig kung anong order nito..
Osang: ah..yung pareho nalang sa kanila...
Waiter: yes ma'am..Yan po ba?
Tango lang ang isinagut nila..
Osang: Pano nyo nalaman ang pangalan ko?
Stiphen: di lang po name nyo ang alam namin..Pati po tirahan nyo...
Osang: Pano----
Scott: Sinundan namin kayo... (putol ni Scot sa itatanong ni OSang)
Stiphen: Na sagut na po ba namin ang tanong ninyo?pede na po ba akming mag tanong?
Tumango lang si Osang..
Scott: Why are following me?(deritsong tanong ni Scott)
Osang: ha?eh..kasi...ahm...ka-mukha mo ka-si y-ung anako k-o..o-oo yun!tama!kamukha mo yung anak kung na walay sakin mga 15-16 years ago...(pagsisinungaling ni Osang)
Scott: bakit saan po ba anak nyo?
Osang: ah..eh..na paampon ko..di ko kasi sya malagaan o mabubuhay..isa kasi akong GRO..(nahihiyang saad ni Osang)
Stiphen: na pa ampon?kanino naman po?bakit di nyo puntahan?
Osang: kasi...w-wala na sila dito matagal na..nasa ibang bansa na daw...yun yung sabi nung maid nila noong puntahan ko sila para kunin sana ulit yung anak ko..
Scott: kamukha ko po ba sya talaga?
Osang: amg totoo di ko alam kasi wala pa syang isang bwan nung kinuha sakin..ahm..American naivy kasi ang tatay nun...kaya malamang magkapareho kayo?
Stiphen: Pano nyo po na laman na may lahing pinoy si Scott?
Osang: ha?eh..hindi..nung unang kita ko kasi sa kanya bigla kung na alala yung anak ko...yun siguro nag udyok sakin na sundan sya dito araw-araw..pasensya na mga iho ha?kung na takot ko kayo?
Scott: wala po yun aling Osang..Sana lumapit lang kayo dati pa para maging magfriends na tayo diba?
Osang: hehe!nahihiya kasi ako..lalo na sa ayus kung ito..tsaka..ambabata nyo pa para maging kaibigan ko..baka anong isipin nila..
Scott: wala namang kaming paki sa kanila Aling Osang..as long as wala tayong ginagawang masama diba?
Osang: kung sa bagay...ah eh..mauuna na ako sa inyo mga iho..kailangan ko ng makauwi...(paalam ni Osang sabay tayo)
Scott: wait!(pagpigil ni Scott kay Osang at na pa hinto naman ito)Para po sa inyo (sabay abot ng dalawang libo)
Osang: ano to?pera?wag na iho..nakakahiya...salamat nalang..
Scott: no!take it! (pagpupumilit nya)
Stiphen: kunin nyo na po Aling Osang..bahala kayo magtatampo yang si Scott..di na kayo papansinin nyan..(pagbibiro ni Stiphen)
Scott: bili nyo muna ng kailangan sa bahay nyo bago nyo bigyan ang kinakasama nyo..at pag may kailangan pa po kayo wag po kayung mahiyang lumapit sakin..im willing to help.
Nagtaka man tinanggap nya nalang ang pera...Tama din naman si Scott..Kailangan nya ng pera dahil sa kinakasama..Kahit si Stiphen nag tatak kung bakit ganun ka bait si Scott sa babae..Pero hinayaan nya nalang ito...
PHONE BEEPS
Stiphen: Mich texted..
Scott: sakin din
{From: Mich
Kita tayo tambayan..bonding kaunti}
Stiphen: Same text?tara?
Scott: yup!ok
Umalis na sila Stiphen sa cafe at nag tungo na sa tambayan nila..Tahimik na naglalakad si Scott na hinayaan nalang ni Stiphen..Alam nyang may iniisip ito at parang na gugulohan...
Nasa tambayan na sila at nasa tree house nagkakabiroan na at nagkakatawanan pero tahimik pa din si Scott...Minsan nakikisama tumawa pero makikita pa ding may iniisp ito...
Mich: May problema ba Scott?tahimik ka ata?Baka gusto mo ishare?Willing kaming makinig..(di makatiis na tanong ni Mich)
Napangiti si Scott at napahinga ng malalim..Di talaga xia makakatakas sa mga mata ni Mich..Tnongnan nya ang mga barkada..pawang nag hihintay ng sagut galing sa kanya..
Scott: Nagugulohan kasi ako...
Bryan: Sa?
Scott: sa buhay ko..sa pagkatao ko..
Laurence: what do you mean?Tell us..baka makatulong kami?
Stiphen: Nagugulohan din ako sayo dude...Bigla mo nalang binigyan ng pera si Aling OSang kanina..eh kung nag bibigay ka dati eh di na tataas sa isang daan..Tsaka nung papunta tayo dito tahimik ka lang..Ano ba iniisip mo?
Mich: Nag bigay ka ng pera kay Aling Osang?Bakit?
Scott: Iba pakiramdam ko sa kanya eh..Parang may something na di ko maintindihan...
Bryan: Don't tell us your inlove with that old woman?
Scott: gagi!hindi!iba meaning ko...Parang may lukso ng dugo na magaan yung feeling ko sa kanya..nung nalaman ko na binubugbog sya ng kinakasama nya pag wala itung nabibigay na pera parang tinutusok ang puso ko at nakaramdam ako ng awa...
Laurence: di mo naman siguro iniisip na adopted ka lang ano?
Di agad naka sagut si Scott..Dahil dati pa ay nasasagi na ito sa isip nya..Dahil minsan naririnig nya sa ibang relatives nila na pinag-uusapan sya at ang iba ay malayo sa kanya kahit pinipilit nya ang sarili nyang makipaglapit dito..
Scott: Maybe?
Mich: Anong maybe ka jan!?tunay na anak ka kaya!
Scott: Bakit sino ba kamukha ko sa mga parents ko?May nakita naman kayung relatives ko both side diba?May kamukha ba ako?yun kung relatives ko nga ba sila?At nung na dengue ako nung elementary ni isa kina mommy at daddy wala akung kapareho ng dugo..
Bryan: meron naman mga ganyan diba?
Scott: I dont know...Makailang beses ko na din kasing naririnig sa ibang relatives ko na pinag-uusapan nila ako at sinasabi nilang adopted lang ako..kaya nga malayo ang loob ng iba sakin diba?
Laurence: Don't jump into that conclution Scott..Baka may masmagandang paliwanag ang parents mo sa lahat ng yan?
Scott: ewan dude..Nagugulohan na talaga ako...Di ko na alam kung ano iisipin ko..Tsaka di naman akung naniniwala nakikita lang ni Aling OSang ang anak nya sakin..Dahil alam kung di sya mag aaksaya ng panahon kakasunod sakin..Wala naman syang makukuhang pera kakasunod sakin..Di naman seguro nya ilalagay sa kapahamakan ang sarili nya..
Mich: Anong kapahamakan sinasabi mo?
Scott: Binubogbog sya ng kinakasama nya sa tuwing wala syang perang binibigay...Sa tuwing naiisip kung sinasaktan sya..Nasasaktan din ako...
Natahimik silang lahat...Kapwa nag iisip kung ano nga ba ang tunay na kataohan ni Scott..Nakaramdam din sila ng awa kay Scott..Ngayun lang nila ito nakitang ganun ka lungkot..Si Scott kasi ang pangalawang pinakamasiyahin sa kanilang grupo..